კნუტო...
ვალემ ჯიმინს გახედა.
-გაკვეთილის შემდეგ გავიდეთ.
-სად?
-სკოლის უკან.
-კაი.
ვალემ კალამი აიღო და წერა გააგრძელა.
-კნუ...
-ჯიმინ მომასმენინე!
-კაი ხო.
ჯიმინმა ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო.
-ჯიმინ გაკვეთილზე ტელეფონის ხმარება არ შეიძლება!
-ჩუ! უსმინე!
-ჯიმ...
-ხო იცი რო ამის მომსმენი და ჩამწერი არ ვარ!?
-ჩემი ხათრით... თუ გიყვარვარ.
ჯიმინმა ამოიოხრა და წერა დაიწყო.
-მადლობა.
ჯიმინმა ვალეს გახედა და თვალი ჩაუკრა, ვალემ კი დაიმორცხვა. გაკვეთილის ბოლომდე ჯიმინი დამჯერად იწერდა მასწავლებლის თითოეულ სიტყვას.
-მორჩა, გორც იქნა.
-ხო, ძალიან დავიღალე.
-წავედით?
-აჰამ.
წყვილი უკვე ნაცნობ ადგილას მიიმალა.
-რაღაცნაირი საყვარელი ადგილია.
-არ გახსოვს?
ჯიმინმა სიგარეტს მოუკიდა.
-რა უნდა მახსოვდეს?
-ერთმანეთს პირველად აქ ვაკოცეთ.
-ეგ სირცხვილი როგორ უნდა დამავიწყდეს.
ჯიმინმა ვალეს ხელი გადახვია.
-რატომ სირცხვილი? ძალიან საყვარელი იყავი.
-სულაც არა.
-ეხლაც მახვოს, როგორ აგიწითლდა ლოყები.
ვალეს გაეღიმა.
-თვალებში იმდენი ხანი ვერ მიყურებდი, მეგობა დაბლა ყველა კენჭი დაითვალე.
-ძალიან შემრცხვა.
-საყვარელი ხარ, თავიდანვე შენი სიმორცხვე შევამჩნიე.
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-და გადავწყვიტე რომ მორცხვი სხვებთან იქნები, ჩემთან კი...
ჯიმინმა ვალეს ყელში დაუწყო კოცნა.
-ცუდი, გარყვნილი და ძალიან... ძალიან... სველი.
-სველი?
ჯიმინს გაეღიმა.
-დაივიწყე.
-მითხრი რა...
-სველი ანუ აღზნები.
ვალეს ლოყები აუწითლდა.
-ვაიმე კნუტო...
ჯიმინმა ვალეს ლოყაზე აკოცა.
-წიწილა...
-ხო ჩემო ლამაზო.
-წყალი მინდა.
-მოგიტან ეხლავე.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა და წავიდა, რამოდენიმე ხანში ვალეს სიმყუდროვე მაღალმა ქერათმიანმა ბიჭმა დაარღვია.
-შენ ვინ ჯანდა ხარ!? აქ რა უფლებით ხარ!?
აგრესიული ტონით იკითხა ბიჭმა.
-მე... მე...
-მე! მე! რა შენ!?
-მე წავალ...
ვალე ფეხზე ადგა და წასვლა სცადა.
-ჯერ გაცნობა არ დაგვისრულებია.
ბიჭმა ვალეს ხელი კრა, პატარა და სუსტი ვალე დაბლა დაეცა.
-დროა დაისაჯო! ეს ჩემი ადგილია!
ვალე შეშინებული და დაბნეული იყო, ის ლოცულობდა რომ ჯიმინი მალე მოსულიყო.
-წავალ, გთხოვ თავი დამანებე...
ვალე კუთხეში მიიყუჟა და ხელები სახეზე აიფარა.
-გოგოს შეეშვი!
-შენ ვინღა ხარ!?
ვალეს გადამრჩენი მაღალი დაკუნთული, შავგვრემანი ბიჭი იყო, ტატუებით და პირსინგებით.
უცნობს არ გაუჭირდა ნაბიჭვრის მოშორება.
-კარგად ხარ?
ბიჭმა ვალეს ხელი გაუწოდა.
-დაგიშავა რამე?
ვალე ფეხზე წამოდგა.
-მადლობა.
-არაფრის, რამე ხომ არ იტკინე?
-არა, კარგად ვარ მადლობა.
-მე გუკი მქვია, შენ პატარა გოგო?
-მე ვალე...
-სას...
გუკიმ სიტყვის დამთავრება ვერ მოასწრო.
-შე სირო დაგავებულია ეგ გოგო! გააჯვი მალე აქედან!
გუკიმ ჯიმინს გახედა.
-ჯიმინ დამშვიდდი, გუკი უბრალოდ დამეხმარა.
-რა!? რაში დაგეხმარა!?
-ვიღაც ბიჭი იყო და... ხელი მკრა... გუკი კი დამეხმარა.
ჯიმინმა გუკის გახედა.
-მადლობა და ბოდიში.
-არაფერია მესმის, ესეთ გოგოზე მეც ვიეჭვიანებდი.
-მე ჯიმინი მქვია, აქამდე არ მინახიხარ.
-მე გუკი, ახალი ვარ, დღეს მოვედი.
ბიჭებმა ერანეთს ხელი ჩამოართვეს.
-მე დაგტოვებთ, სასიამოვნო იყო თქვენი გაცნობა.
თქვა გუკიმ წყვილს დაემშვიდობა და წავიდა.
-როგორ ხარ კნუტო? გტკივა რამე?
-კარგად ვარ, შემეშინდა უბრალოდ და ცოტა ხელის გულები დავარტყი.
ჯიმინმა ვალეს ხელები დაუკოცნა.
-ვინაა ეგ ყლე მითხარი!?
-დაივიწ...
-მალე მითხარი ვინ იყო!
-არ ვიცნობ...
-წამოდი!
-სად?
ჯიმინმა ვალეს ხელი მოკიდა და სკოლაში შეიყვანა.
-ჯიმინ რას აპირებ?
-ისეთს არაფერს, ავუხსი როგორ უნდა მოექცეს ჩემ შეყვარებულს.
ვალემ ჯიმინის მძიმე მუშტების მომავალი მსხვერპლი შეამჩნია.
-ჯიმინ... ისაა.
ჯიმინი ვალეს მჩაგვრელთან მივიდა.
-აბა ახალგაზრდავ დროა გოგოებთან მოქცევა ისწავლო.
-ვინ ხა...
ჯიმინმა ბიჭს მუშტი სახეში დაარტყა.
-შე ყლეო გოგოებთან მოქცევა არ იცი!?
ჯიმინი ვალეს მიუბრუნდა.
-მაპატი ფისო, ვიცი არ გიყვარს როდესავ ვბილწსიტყვაობ.
ვალეს სიამოვნებდა ჯიმინის დაცვა, თუმცა ჯიმინზე ნერვიულობდა.
-გეყოფა ჯიმინ...
ჯიმინმა ბიჭს კეფაში ხელი წაავლო და ვალეს ფეხებთან მიაგდო.
-ბოდიში მოუხადე!
ბიჭი ფეხზე ადგა და ჯიმინს მუშტი მოუქნია.
-აი ეგ არ უნდა გექნა...
გარშემო უამრავი მოსწავლე შეიკრიბა.
-რამდენი დამცველი გყავს შე ბოზო!
დაიღრიალა ბიჭმა.
-რა დაუძახე!? ჩემ გოგოს რეებს უბედავ!?
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-არ შეგარჩენ!
ჯიმინმა ბიჭს კეფაში ხელი წაავლო და გამეტებით არტყმევინებდა თავს კედელზე.
-აბა ეხლა გაიმეორე! მიდი!
-გთხოვ გაჩერდი! აღარ ვიზამ...
ვალე უშედეგოდ ცდილობდა ჯიმინის შეჩერებას.
-არ გინდა ჯიმინ! საკმარისია!
-ბოდიში მოუხადე!
ბიჭი ვალეს ჩაუვარდა ფეხებში.
-მაპატიე... მაპატიე გემუდარები.
ვალემ ჯიმინს გახედა.
-ყველამ იცოდეთ როგორ უნდა მოექცეთ ჩემ გოგოს!
ჯიმინმა ვალეს ხელი მოკიდა და ცარიელ კლასში წაიყვანა.
-ჯიმინ... მადლობა.
-არაფრის ჩემო პატარავ.
ვალე ჯიმინს მოეხვია.
-შენ რომ არ მყავდე წიწილა რა მეშველებოდა?
-ჩემო გოგო.
-ჯიმინ პრობლემები რომ შეგექმნას?
-კნუტო პირველი კი არაა.
-მადლობა.
წყვილის სიმყუდროვე ანიმ და იუნგიმ დააეღვიეს.
-ჯიმინ ძალიან ბევრ ბრუტალურ ფილმს უყურებ.
-გააჯვი იუნგ!
ვალემ ჯიმინს შებღვირა.
-მაპატიე კნუტო.
-რა მოხდა საერთოდ?
იკითხა ანიმ.
-სკოლის უკან ვიყავით, ჯიმინი მაღაზიაში გავიდა და ვიღაც ბიჭი მოვიდა და ხელი მკრა.
ვალე ჯიმინს მოეხვია.
-ძალიან შემეშინდა ჩემი წიწილა რომ არა არ ვიცი როგორ ვიქნებოდი.
იუნგიმ ჯიმინს თავზე ხელი გადაუსვა.
-კარგი წიწილა... ჭკვიანი წიწილა... გინდა სიმინდი?
ჯიმინმა იუნგის თავში წამოარტა.
-მშვიდათ ქათამო.
-შე დაკოდილო კატა.
ანი და ვალე ბიჭების შუაში ჩადგნენ.
-გეყოთ!
გააპროტესტა ანიმ.
-ჩხუბს გირჩევნიათ თქვენი გოგოები კინოში წაიყვანოთ.
-გეთანხმები პეპელავ.
-ვერსად წავალთ!
გააპროტესტა ვალემ.
-ბიოლოგია გვაქვს.
-გვიცდება ბიოლოგია.
-მაშინ კარგი.
მეგობრები კინოთეატრში წავიდნენ.
-კნუტო რომელი პოპკორნი გინდა?
-კარამელით და კოლაც დიდი.
ვალემ ვარდისფერი საფულიდან ფული ამოიღო და ჯიმინს მიაწოდა.
-ჰმ...
ჯიმინმა ვალეს ფული გამოართვა და ბოუსჰალტერში ჩაუდო.
-შეიძლება მაქედან ამოვიღო კბილებით?
-არა!
-მაშინ შეინახე.
-მადლობა.
მეგობრები დარბაზში მოთავსდნენ და ფილმის ყურება დაიწყეს.
-წიწილა...
-გისმენ.
-მცივა.
ჯიმინმა სპორტული მოსაცმელი გაიხადა და ვალეს შემოაცვა.
-მადლობა.
ჯიმინმა ვალეს ხელი გადახვია და უნებლიედ მის ბიუსჰალტერში ხელებს აპარებდა.
-ჯიმინ!
-ჩუ... უყურე და მოდუნდი.
ჩასჩურჩულა ჯიმინმა ვალეს ყურში.
-მაგრ...
-ჩუ...
ჯიმინი ვალეს მკერდზე ეფერებოდა, ვალე კი კნუტივით იყო განაბული, სირცხვილის და მიუხედავად ვალეს სიამოვნებდა ჯიმინის შეხება და მოფერება.
-აჰმ...
შეიკავა კვნესა ვალემ.
-ვიცი რომ მოგწონს კნუტო მაგრამ თავი უნდა შეიკავო.
-მე...
ვალემ თავი დაბლა დახარა.
-ხელი მომე.
ვალემ ჯიმინს ხელი გაუწოდა, ჯიმინმა კი ის თავის პენისზე მოათავსა.
-აქ გედოს კარგი?
ვალემ მორცხვად დაუქნია თავი ჯიმინს.
ვალეს ცხვენოდა, თუმცა სურვილი რომ მეტად თამამი გამხდარიყო სირცხვილს სძლევდა.
სიანსის ბოლომდე ვალეს ხელი ჯიმინის პენისს არ მოშორებია.
-კარგად ვიცინე.
-იუნგ დრამას ვუყურეთ.
-ხომ ვიცინე.
-ვაახ.
-ეხლა რა ვქნათ?
-ვალე უნდა მივაცილო სახლში, მერე დედაჩემს უნდა დავეხმარო.
-კარგი მაშინ ხვალამდე.
მეგობრები ერთმანეთს დაემშვიდობნენ.
-კნუტო ჩემთან ამოხვალ? ჯერ ადრეა.
-დედას ხომ უნდა დაეხმ...
-ჩემთან ავიდეთ.
ვალე დამჯერად გაყვა ჯიმინს სახლში.
-ჯიმინ ხელებს დავიბან და მოვალ.
-ჩემ ოთახში ვარ.
ვალე ჯიმინის ოთახში ავიდა.
-მოვედი.
-კნუტო...
-რა იყო?
-მოდი აქ.
ჯიმინი საწოლზე იყო წამოწოლილი, ვალე კი მას გვერდით მიუჯდა.
-რა საინტერესო ფოტო გადაგიღია დღეს სპორტზე.

ვალე გაწითლდა და თავი დაბლა დახარა.
-ჯიმინ მე...
-მოგწონს ჩემი სხეული?
ჯიმინმა მაისური გაიხადა.
-შეეხე მას.
ვალე წელს ზემოთ გახდილ ჯიმინს ჩაეხუტა.
-რა თბილი ხარ.
ვალე ჯიმინს ზურგზე ეფერებოდა.
-წიწილა...
-გისმენ.
-მომწონხარ.
-მეც... ძალიან.
ჯიმინმა ვალეს ხელები საჯდომზე დაალაგა.
-ჯიმინ!
ვალე შეხტა.
-მე... წავალ.
ჯიმინმა ვალე ზედ დაიწვინა.
-ჯიმინ... მე...
-ჩუუ... მოდუნდი.
ჯიმინმა ვალეს ყელში კოცნა დაუწყო.
-ლამაზო... რისი გრცხვენია მითხარი?
-არ ვიცი...
-შიშველს რო მხედავ?
ვალემ ჯიმინს მორცხვად თავი დაუქნია.
-კარგი, კიდევ...
ჯიმინის დახმარებით წყვილი საბნის ქვეშ აღმოჩნდა.
-კნუტო...
ჯიმინმა შარვალი გაიხადა.
-გრცხვენია თუ გეშინის რომ გეტკინება?
ჯიმინმა ვალეს ნაზად აკოცა.
-მე... ჯიმინ...
-თუ ორივე? კნუტო ნუ გეშინია, კიარ გეჩხუბები, ხომ უნდა ვიცოდე როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა.
-მცხვენია ძალიან... და მგონია რომ მეტკინება.
-მოდი მაშინ ჯერ შენი სიმორცხვე მოვიშოროთ, კარგი?
-არ ვიცი როგორ.
-მე რისთვის გყავარ?
ჯიმინმა ვალეს ხელი პენისზე დაადებინა.
-ახ...
ამოიხრა ჯიმინმა.
-მიდი პატარავ მოეფერე.
ვალე მოუხერხებლად უსმევდა ხელს ჯიმინის პენისს.
-კარგი ხარ პატარავ.
ჯიმინმა ვალეს პერანგის ღილები გაუხსნა.
-ჯიმინ...
-კნუტო საბანი გვაფარია, ფაქტიურად შიშველი არ იქმები, ნუ გრცხვენია.
ლაპარაკის პარარელურად ჯიმინიმი ვალეს სხეულს კოცნებით ფარავდა და თან ტანსავმელს ხდიდა.
-ვერც კი გხედავ კნუტო.
ვალეს ჯიმინის ტკბილი საუბრები თავბრუს ახვევდა.
-რატომ გაჩერდი პატარავ? გააგრძელე... ძალიან სასიამოვნოა...
ვალე ჯიმინის პენისს ეფერებოდა.
-ახ...მმმ... რა კარგი ხარ...
ჯიმინმა ხელი ვალეს საცვალში ჩაასრიალა.
-ჯიმ...
-ჩუუ...მოდუნდი და გააგრძელე კნუტო.
ჯიმინმა ვალეს ფისოს მოფრება დაუწყო.
-აჰ... რა კარგია...
ჯიმინმა იმდენად მოახერხა ვალეს მოდუნება რომ ის უკვე პროცესისგან სიამოვნებას ღებულობდა.
-რა კარგია... ჯიმინ... მმ... აჰ...
რამოდენიმე ხანში წყვილმა ერთდროულად გაათავა.
-კნუტო... აჰ რა კარგი იყო.
-ჯიმინ... მე...
-რა შენ ფისო?
-მომეწონა.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-მეც.
-ჯიმინ... დროა წავიდე, მეშინია არ დავაგვიანო.
ჯიმინმა ვალეს აკოცა.
-გაგიყვან.
-იყოს...
-ბნელა ვალე უკვე!
-ჯიმინ ჯერ ექვსი საათია, უბრალოდ აღიარე რომ დროის გატარება გინდა ჩემთან.
ჯიმინმა ვალეს უჩქმიტა.
-ცელქი გოგო ყოფილხარ.
-ჯიმინ... უნდა ჩავიცვა.
-მიდი...
-ჯიმინ...
ჯიმინმა შარვალი ამოიცვა და ოთახიდან გავიდა.
-მზად ვარ.
-მეც კნუტო.
ჯიმინმა ვალე სახლში მიაცილა.
-ხვალამდე წიწილა.
-ხვალამდე კნუტო.
წყვილი ერთმანეთს დაემშვიდობა, სახლში შესულ ვალეს სტუმარი დახვდა.
-გუკ!? აქ რა გინდა!?
იკითხა გაოცებულმა ვალემ.
-ამ... მე ვცხოვრობ.
-არა! აქ მე ვცხოვრობ!
მისაღებში მაღალი ჭაღარა კაცი შემოვიდა, სმოკინგში გამოწყობილი.
-ვალე!
-დიახ მამა.
-ჯონგუკი ჩვენი სტუმარია, სხვა ქალაქიდანაა, საჭირო ყურადღება მიაქციე!
-დიახ მამა.
-შენს სკოლაში ივლის, დილით ერთად წახვალთ.
-დიახ.
-ეხლა კი დაგტოვებთ, მე და ჩემი მეუღლე სავახშმოდ მივდივართ.
გუკიმ გაიღიმა.
-კარგით.
-ვალე სტუმარს ვახშამი მოუმზადე!
-როგორც მიბრძანებთ მამა.
ვალე და გუკი მარტოები დარჩნენ.
-წამობრძანდით თქვენს ოთახს გაჩვენებთ.
-ჰეი ეგრე საუბარი არაა საჭირო.
-დიახ...
-გეყოს ჩვენ ხომ ერთმანეთი დილით გავიცანით.
-კი, მაგრამ...
-ცოტა მოდუნდი.
ღიმილით თქვა გუკიმ.
-მოდი ბურგერებს შევუკვეთავ, სამან მოვა კი სახლი დამათვალიერებინე.
-არა, არა რამეს მოვამზადებ...
-შენ არ იცი რომ სტუმრებს უნდა დაუჯერო?
ვალეს გაეღიმა.
-კარგი.
ვალემ გუკის თავისი უზარმაზარი სამსართულიანი სახლი დაათვალიერებინა, სახლი ძვირიანი ავეჯით იყო მოწყბილი, სახლს მდიდრულ იერს უქმნიდა ანტიკვარული სუვენირები და ჭურჭელი.
-ლამაზი სახლია.
-ხომ.
გუკიმ ხის კარები შეხსნა და პატარა ნახევრად ჩაბნელებულ ოთახში შეიხედა, სადაც საწოლი, ტუმბო, დანგრეული ხის კარადა და პატარა ხის მაგიდა იდგა.
-ეს მოსამსახურის ოთახია?
-ჩემი.
-ამ... ბოდიში...
-არაფერია...
-საყვარელი ოთახია მაგრამ რო მეცადინეობ სად ზიხარ?
-იატაკზე.
გუკიმ უხერხულად მოიქექა თმა.
-ბურგერი მოიტანეს, ჩავიდეთ...
-ხომ...
ორივემ მისაღებში გადაინაცვლა.
-გემრიელად მიირთვი.
-მადლობა.
-ის ბიჭი... ჯიმინი, შენი შეყვარებულია?
-მეგობარია უბრალოდ.
-აჰა... გასაგებია.
ვახშმის შემდეგ ორივე საძინებლებში დაიშალა.
,,კნუტოოოო."
,,გისმენ წიწილა."
,,კარგი ამბავი მაქვს."
,,რა ამბავი?"
,,ერთ ერთმა პროდიუსერმა დამირეკა და მითხრა რომ კლიპის ჩაწერა უნდა."
,,ჯიმინ ჩემო საყვარელო შენ ხომ ამაზე ოცნებობდი."
,,შენი დამსახურებაა ფისო."
,,ჩემი?"
,,შენ არ გააგზავნე ჩემი ვიდეოები?"
,,ჰმ... მახსოვს მეჩხუბე და მითხარი ეგ რა გასაგზავნიაოო, ხომ ხედავ პაკ უნდა დამიჯერო."
,,მადლობა ფისო."
,,ხვალ მივდივარ და ძალიან ვნერვიულობ."
,,ყველაფერი კარგად იქნება, მეც შენს გვერდით ვიქნები."
,,ჩემი ანგელოზი ხარ."
,,მიყვარხარ🥰"
,,ვბოდავ შენით გოგოო🥰❤️❤️"
,,ჯიმინ არ მეჩხუბო რა."
,,რა დააშავე?"
,,ინსტაგრამზე ფოტო დავდე.
ეს, სიყვარულის დღეს პაემანზე რომ ვიყავით."
,,ვნახე, მოვიწონე და დავაკომენტარე.,,
,,უი არ მინახია😊"
,,შტერო და რატო უნდა გეჩხუბო?"
,,წინაზე რო დავდე მეჩხუბე."
,,რას ვგავგი გოგო."
,,ეეეე
რას ერჩი?"
,,გოგო გცემ."
,,ჯიმინ მე წავედი ვიძინებ.❤️"
,,მიდი გაკოცე ბევრი."
,,მეც."