—————-
"Битгий тэнэгт!" Хэмээн өөрөөсөө түлхэн эгцлэн хартал хаалга чангаар савагдан Южин шагайхад Тэхён гарнаас минь атган энгэртээ тэврэв
"Уучлаарай хосууд минь гэхдээ ахаасаа юм асууж болох уу?" Хэмээн асуув
"Өнөөдөр том өрөө минийх уу?" Хэмээн асуухад Тэхён үг дуугүй толгойгоо дохиход тэр инээмсэглэн
"Баярлалаа! Би том өрөөнд унтлаа бодвол хосуудад шөнийн цагаар хийх зүйл байдаг байх? Чимээгүй хийж үзээрэй?" Хэмээн хамаа намаагүй хэлсээр яваад өгөв
Тэхён бид хоёр нэгэнлүүгээ гацаж харсаар дээш өндийж аваад хоолойгоо засан
"Тэр Зочны өрөөнд унтах бололтой тэгэхээр орж ирээд байхгүй байх би газар унтлаа?"Хэмээсээр ор засаж аваад нуруугаа харуулан хэвтээд өгөв
Южин миний бодсоноор хүүхдээрээ хэрнээ галзуу, гэнэн томоогүй охин бололтой. Тоглоом шоглоом нь ихэдчихсэн
Анх харахад эрхийн мангар охин шиг байсан ч залуу хүүхэд учраас наргиж явсан бололтой. Үнэхээр атаархмаар л юм
Түүний насандээр амьдралынхаа том зүйлийг дэнжин тавьж аавынхаа өрийг дарсныхаа хариуд аавыгаа алдсан. Түүнийхээ хариуд сайхан амьдралыг эрэлхийлж хичээсээр хайртай хүнтэйгээ учирсан
Тэр бол Мингюү
Надад байгаа ганц аз жаргал
Ажилдаа дарагдаж байсан ч надад цаг зав гаргаж бүхнийг надад өгч байсан. Яг л аз жаргал гээч зүйл энэ байх нь ээ гэх хэмжээнд тэр надад мэдрүүлдэг байсан
Мэдээж хамгаас хайртай нэгэн нь хүнтэй аль хэдийн гэрэлчихсэн байна гэдэг түүний итгэлзлийг нь эвдэлсэн байж таарна
———————————
Нүүрэнд минь халуун агаар мэдрэгдэж нүдээ аажуухан нээтэл Тэхёны хамартай нүүр тулан год хийтэл дээш босоход би дээшээ авирчихсан уу эсвэл
Гэнэт хаалга нээгдэн нөгөө гарнаас минь Тэхён чангаан дэргэдээ хэвтүүлэв
"Уучлаарай хосуудаа одоо 10цаг болж байна? Босох болоогүй юу? Би өлбөрч үхэх нь байна?" Хэмээхэд би шүлсээ залгисаар нүдээ анина
"Үйлчлэгч эгч алга уу? Одоо бослоо цаанаа байж бай! Южин аа!" Хэмээхэд түүний алхаа цааш болон би год хийтэл дээш өндийн
"Яагаад хамт унтчихсан юм бэ? Би уг нь доор унтсан шиг санах юм?" хэмээхэд тэр надруу хальт харангаа
"Южин хэзээ ч хамаагүй ороод ирэх учраас хэвтүүлсэн төдий? Хараад ямар нэгэн сэжиг аваасай гэж хүсэхгүй байна?" Хэмээн ширээнд байх шилээ зүүн өрөөнөөс гарав
Бурхан минь эрүүл байна уу? Сүёон аа чи?
Гэхдээ яахав гоё л үнэртэй юм? Үнэрлэхэд таатай санагдахаар
Доошоо буухад үйлчлэгч эгч нар ирсэн болтой харагдаж Южин болон Тэхён хоёр сууж байх аж. Эвгүй байсаар Южины дэргэд суухад Тэхён хоолойгоо зассаар хажууд байх суудалруугаа заана
Ойлголгүй сууж байтал Южин шахаж дэргэд минь ирэн суусаар
"Та ахаас минь бишүүрхээд байгаа юм уу? Ер нь их хэрэглээ өндөртэй хүн л дээ? Баргал удахгүй цэвэршилт нь явагдах гэж байгаа байх аа? Таныг бодосноос их олон жил хүлээсэн байх шүү? Нээрээ нэг удаа?"Гэхэд Тэхён чангаар ширээгээ цохин
"Кмм! Южин аа?" Хэмээн хэлэв
"Юу ах маань их үнэн ч хүн шүү гэх гээд л? Таниас хойш ганц ч эмэгтэй шүргүүлж байгаагүй? Аа тийм нэг эмэгтэй—-"
Ахиад л Тэхён сэрээ халбагаа хүчтэй хоршуулахад Южин санаа зовсон байртай хойш суухдаа
"Ернь итгэл даахаар хүн шүү? Хөөх энэ цутан бүр амттай байна шүү тэ эгчээ? Та орой ядарсан байлгүй? Үйлчлэгч эгчээ энд нэмээд өгөөч? Ахад ч бас нэмээд өг? Гэхдээ л би дүүтэй болоход бэлэн учраас-"
Золтой хахчихсангүй түүнлүү харахад Тэхён ууртайгаар дээш босон
"Хангалттай Южин! Би ажилдаа явлаа? Южин аа? Одоо явна биздээ? Хүлээж бай?!"Хэмээхэд би саяны зүйлсийг бодон яагаад ч юм инээд хүрсээр Тэхёны араас гарав
Бурхан минь хэлж ярихаа үнэхээр хайхрахгүй хүүхэд байна шүү? Яаж тэгж хэлж чадаж байна аа? Үнэхээр хэлэх ч үг олдохгүй нь
Хаалга нээхэд Тэхён дээгүүрхээ тайлсан байртай өөдөөс минь харан зогсож байв. Эргүүлж хааж аваад хаалгаруу удтал харан зогсоход Тэхён нээж аваад
"Зүрх чинь хаагдчихаагүй биздээ? Бас дүүг минь уучлаарай? Угаасаа л ийм зантай хүүхэд байгаа юм? Хүндээр бодоогүй биздээ хэмээн хацарт минь хүрчихээд
Хэмээчихээд зангиагаа өргөн харуулаад "Зангиа зангидаж чадна биздээ?" Хэмээн зангиа атгуулан цааш явахад би шүлсээ залгисаар оров
Цагаан цамцаа углахад би яагаад ч юм хөдөлж чадахгүй юм шиг алслагдсан мэдрэмжтэй байсаар байв. Амьсгаагаа уртаар гарган зангиаг нь зангидаж өгнө
Тэгэх бүртээ гар минь салганахын сацуу сая үнэндээ яачихсан аа ойлгосонгүй
Гарыг минь аажуухан атгахад би цочин түүнлүү эгцлэн харахад тэр
"Яагаад сандраад байгаа юм?" Хэмээн үсийг минь илэх нь тэр
Год хийн өөрөөсөө түлхэн
"Зүгээрээ! Би зүгээр тиймээ! Би зангидаж чадахгүй юм байна!" Хэмээн өөрийн мэдэлгүй зугтчихав
Нойлд орж ирээд тэнэг юмшиг гөлөрч суусаар бараг 30минут болов. Гараад очиход явсан гэдэгт итгэлтэй байна. Би сандарсан
Яг л 6,7жилийн өмнөх сандрал эргээд ирчихсэн. Галзуурчихжээ Сүёон аа чи! Чамд хайртай нэгэн байгаа! Ёс суртахуунгүй авираа больж үз! Хараал идэг гэж өөрийгөө үзэн ядаж байна
Гарч ирэхэд хэдийнээ явсан бололтой уртаар амьсгаагаа гарган өрөөлүүгээ алхав. Энэ тэнэглэлээ ойлгохгүй байна хэмээн бодол болсоор гарахаар доош буув. Магадгүй өдрийн цагаар үйлчлэгч нар байдаггүй байх
Энд ирэхдээ би зүгээр ч байдаггүй байсан шүү. Нөхрийнхөө доор ажилдаг байсан учир хамтдаа элдэв бусын үдэшлэг, уулзалтанд оролцдог байсан. Харин нэг удаа тэнэж яваад олсон газарлуугаа явж байна
Нөхөрлүүгээ залгаснаас хойш би огт залгаагүй. Тэр уужуу тайван хүн атлаа энэ болсон явдал яагаад биднийг ингэж их холдцулсанд гайхаж байна. Үргэлж залгаж ясанг минь асууж тэвэрч, хамгаалдаг байсан
"Тавтай морилно уу?"
Цоглог хоолойг сонсон инээмсэглэн очиход дэлгүүрийн Дүн ах санаа алдсаар
"Манай дэлгүүр уг нь их нууцлаг юмсан? Чи яаж яваад олоод ирсэн юм? Гайхмаар биш гэж үү?" Хэмээхэд би инээмсэглэн
"Дүн ахаа? Та намайг гомдоож байна шүү? Ядаж удаан хараагүй гээд мэндлэх хэрэгтэй? Сөүл хотод хамт оршдог байсан намайг ингэж ад үзэх хэрэг байна уу? Таны дэлгүүрт ойрд сонин содон юу ирсэн бэ?"Хэмээсээр гялалзсан өнгөтэй бугуйвч олон харав
T&S гэх сийлбэртэй ба харахад үнэхээр чамин харагдсан учир гартаа зүүн үзэж байтал Дүн ах гарнаас минь авчихав
"Би чамд өшөө зүйл зарахгүй гэдгээ хэлсэн байх аа?" Хэмээхэд би түүнлүү харан уруулаа унжуулан
"Бурхан минь итгэлтэй байна уу? Ийм ховор зүйлс зардаг байж гэхдээ хэнийх юм? Наад бугуйвч чинь?" Хэмээхэд тэр санаа алдан
"Нэг залуу дэлгүүрийг минь олж ирчихээд нэг зүйлтэй бугуйвчаа сольсон юм? Авч болохгүй байх? Эргэж ирж магадгүй шүү дээ? Хэмээхэд би гайхсаар
"Юугаар сольсон юм? Сонирхолтой юм гээч? Би өмнө нь бас нэг зүйлээрээ сольж байсан шиг энэ бугуйвчийг авч болохгүй юу?" Хэмээхэд тэр санаа алдангаа
"Өмнө нь чи бөгж үлдээж байсан энэ удаад ахиад үлдээх гээгүй биздээ?" Хэмээн хуруундахь бөгжийг минь харна
"Үгүй ээ? Энэ болохгүй харин хүзүүнийхээ зүүлтээр солих гэсэн юм? Нөхрийн маань бэлэг их үнэтэй?" хэмээхэд тэр инээмсэглэн
"Тэгдээ? Зальтай хог!" гэсээр өнөөх бугуйвчийг атгуулав
Дүн ахын дэлгүүр их нууцлаг баргын хүн олоод байдаггүй талтай. Ойр хавынх нь ордогч их ховрын зүйлс зарагддаг. Түүнчлэн нэг залуугаас өөр Солонгос хүн олж ирж байгаагүй гэж байсан
Тийм учраас хүнд ч хэлдэггүй энэ газрыг
—————————-
🔍Намайг санав уу даа? Уучлаарай үнэхээр их хаха
Гэгээлэг хөөрхөн бичвэр болох нээ
Дараагийн парт +60
Comment +15