Part:4<អ្នកប្រុសជាសង្សាលោកម្ចាស់មែន??
DARK CLUB
«មិចក៏ឯងមិនប្រាប់យើងថាគេជាប្រុស»រាងក្រាស់សួរទៅមិត្តដែលកំពុងតែអង្គុយលើតុធ្វើការជក់បារីទាំងទឹកមុខធុញថប់
«គង់តែដឹងដដែលចឹងហើយខ្ជិលប្រាប់»Jimin ឆ្លើយតបរួចក៏លើកយកបារីនៅនិងមកហឺតបន្តិចមុននិងបង្ហុយផ្សែងចេញទៅ គេពិតជាចង់ទៅតាមរាងតូចណាស់តែបែរជាទៅមិនបានព្រោះថាខ្លួនជាប់រវល់ដោះស្រាយរឿងទំនិញនិងការងារដែលសំខាន់ៗសិនទើបអាចចេញទៅតាមរាងតូចបាន តែឥឡូវមិនទាន់បានដោះស្រាយការងាររួចផងបែរជាខ្លួនត្រូវរំខានដោយអាចង្រៃយ៍មិត្តនេះទៀត ហេុីយ!មិនដឹងថាពេលណាទើបខ្លួនអាចទៅតាមរាងតូចបានទេ
«ឯងគ្មានការងារធ្វើទេហេសបានជាមករំខានយើងបែបនេះ»Jimin
«ការងារមិនសំខាន់អោយគេធ្វើអោយទៅ»
តុក តុក
«ខ្ញុំDojun(ដូជុន)ចៅហ្វាយ មានរឿងសំខាន់ត្រូវការអោយអ្នកប្រុសសម្រេច»អ្នកជាកូនចៅឆ្លើយតបមកកាន់អ្នកខាងក្នុង
«និយាយមក»Jimin និយាយរួចអ្នកជាកូនចៅក៏បើកទ្វាដើរចូលមកសំដៅរទៅកាន់អ្នកជាចៅហ្វាយរួចក៏អោននិយាយខ្សឹបៗដាក់ត្រចៀកអ្នកកម្លោះ
«តាមដានបន្តទៅ កុំអោយបាត់ពីខ្សែភ្នែក»Jimin បញ្ជាឡើងបន្ទាប់ពីស្ដាប់នាយកម្លោះDojunនិយាយ
«ទទួលបញ្ជាចៅហ្វាយ»Dojin និយាយរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ រីឯអ្នកកម្លោះរាងក្រាស់ដែលអង្គុយលើសាឡុងក្រលែងកែវស្រានោះក៏និយាយឡើង
«រឿងស្អីមិចក៏សម្ងាត់ម្ល៉េះ»គេលើកស្រាក្រហមមកក្រេបបន្តិចមុននិងបន្លឺសួរទៅកាន់Jiminដែលកំពុងតែឈ្ងោកមុខធ្វើការ
«មិនបាច់ចង់ដឹងទេ»Jimin តបទាំងមិនដកភ្នែកចេញពីឯកសារ
Skip
Hoseokបើភ្នែកឡើងមុននិងព្រិចវាតិចៗដើម្បីអោយសាំនិងពន្លឺ គេច្រត់ដៃនិងពូកដើម្បីងើបអង្គុយអោយបានស្រួលបួលរីឯក្នុងចិត្តក៏បន្លឺសំណួរឡើង ទីនេះជាកន្លែងណា? គេមកនៅទីនេះបានយ៉ាងមិច?នរណាអ្នកនាំគេមក?សំណួរទាំងនេះបុកឡើងផ្ទួនៗពេញក្នុងខួរក្បាលដែលធ្វើអោយគេឈឺក្បាលជាខ្លាំងរហូតដល់យកដៃទៅខ្ទប់ត្រចៀកដើម្បីកុំអោយឮសំណួរទាំងនោះ
ក្រាក
សម្លេងបើកទ្វាបន្លឺឡើងធ្វើអោយអ្នកដែលអោនមុខដៃក្ដោបត្រចៀកដោយការឈឺចាប់នោះងើបមុខឡើង
«កម្លោះតូចងើបហើយហេស តើមាននៅឈឺកន្លែងណាទេ»ស្រ្ដីវ័យចំណាស់បន្លឺឡើងសួរមុននិងគាត់ដាក់ថាសចុះទៅលើតុជិតគ្រែដែលក្នុងថាសនោះមានបបរ ថ្នាំនិងទឹកមួយកែវ គាត់ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយជិតគេរួចក៏លើកដៃទៅស្ទាបថ្ងាស់គេដើម្បីវាស់កម្ដៅ
«មិនបានក្ដៅខ្លួនទេ តើឯងឈឺក្បាលមែនទេ នេះញាំបបរទៅនិងអាលបានលេបថ្នាំ»គាត់ទម្លាក់ដៃចុះរួចក៏និយាយព្រោះមើលទៅឃើញថាគេដូចជាកំពុងឈឺក្បាល
«តើខ្ញុំអាចសុំសួរអ៊ំស្រីបន្តិចបានទេ»Hoseok សួរនាំដៃក៏លើកស្លាបព្រាមកដួសបបរញាំកាយដាក់កាយដាក់មើលទៅដូចជាឃ្លានខ្លាំងណាស់
«មិនអីទេមានចម្ងល់អីសួរមកណាអ្នកកម្លោះ»ស្រ្តីវ័យចំណាស់និយាយឡើងមាត់គាត់ក៏ញញឹមដូចគ្នាក្មេងម្នាក់នេះមើលទៅមាននិស្ស័យជាមួយគាត់ណាស់
«តើទីនេះជាកន្លែងណា ហើយអ៊ំស្រីជានរណាដែរ ខ្ញុំមកទីនេះបានយ៉ាងមេច ហើយអ្នកណាជាអ្នកនាំខ្ញុំមកទីនេះ»Hoseok
«ទីនេះជាវីឡារបស់លោកដុកទ័រKim Namjoon អ៊ំឈ្មោះChanហើយអ៊ំជាអ្នកថែទាំក្នុងវីឡានេះ អ៊ំមិនដឹងថាឯងជាអ្នកណាទេឯងត្រូវបានលោកJoonនាំមកទីនេះទាំងមិនមានស្មារតី»អ៊ំChan និយាយឡើងទាំងញញឹមមើលទៅរាងតូចដែលកំពុងតែកាយបបរដាក់ចូលមាត់មើលទៅគេដូចជាឃ្លានខ្លាំងណាស់ចឹងហើយមើលទៅគេខ្សោយណាស់មិនសូវរឹងមាំប៉ុន្មានទេ{មិនឃ្លានមិចបើយប់មិចគ្នាមិនបានញាំបាយផងហើយនៅត្រូវប្រូនោះម្លោភដល់ព្រឹកទៀតដល់រាងថ្ងៃត្រង់តិចក៏ត្រូវលោកម្ចាស់ម្លោភម្ដងទៀតមកដល់បន្ទប់វិញក៏ដេកយកកម្លាំងភ្ញាក់មកក៏ត្រូវតាមរកប្អូនទៀតចឹងមិនអោយគ្នាខ្សោយមិចទៅ}
«នៅទីនេះមានតែអ៊ំស្រីម្នាក់ទេហេស»Hoseok លើកទឹកមកផឹករួចក៏សួរទៅកាន់គាត់ម្ដងទៀត
«នៅទីនេះមានមនុស្ស10នាក់បូកទាំងអ៊ំនិងលោកដុកទ័រJoon អ្នកបោសសម្អាតវីឡានេះរាល់ថ្ងៃមានឈ្មោះថាLilyនិងTulip រីឯChenជាមេចុងភៅ និងមានRellaជាកូនកាំបិត NunaនិងNenaជាអ្នកបោកគក់សម្លៀកបំពាក់និងកម្រាលពូករបស់លោកដុកទ័រហើយពួកគេទាំង2នាក់ជាបងប្អូនភ្លោះ រីឯYungជាអ្នកបើកឡានតែយូរៗគេបើកម្ដងទេព្រោះថាលោកដុកទ័រតែងតែបើកឡានដោយខ្លួនឯងដូច្នេះពេលទំនេររបស់គេគឺគេទៅជួយកាត់ស្មៅនិងស្រោចទឹកផ្កាជាមួយអ៊ំYang»អ៊ំChan និយាយរៀបរាប់ប្រាប់ទៅកាន់នាយតូចរីឯនាយតូចស្ដាប់ហើយក៏ងក់ក្បាលតិចៗបែបយល់ព្រមមុននិងគេក៏ប្រលេះថ្នាំយកមកលេប
«អ្នកបើកឡានឈ្មោះYungអ្នកកាត់ស្មៅឈ្មោះYangតើពួកគាត់ទាំងពីជាបងប្អូនភ្លោះនិងគ្នាដែរមែនទេ»Hoseok បន្លឺសួរទៅកាន់អ៊ំស្រីវិញ គាត់ឮហើយសើចបន្តិចមុននិងតប
«Yungជាកូនប្រុសរបស់អ៊ំ រីឯYangវិញជាប្ដីរបស់អ៊ំ កម្លោះតូចលេបថ្នាំរួចចឹងគេងទៀតទៅណាលោកដុកទ័រទល់តែយប់ជ្រៅបន្តិចទើបគាត់មកវិញ ព្រោះថាគាត់រវល់និងការងារណាស់»អ៊ំChan និយាយរួចក៏រៀបចំរបស់របរដាក់ថាលើកចេញទៅខាងក្រៅវិញដោយមិនភ្លេចទាញទ្វារបិទអោយស្រួលបួល
At 11:00pm
Hoseok pov
នេះវាពាក់កណ្ដាលអាធ្រាតហើយ ខ្ញុំគេងសុខៗតែក៏មានអារម្មណ៍ថារំខានដោយសារនរណាម្នាក់ ខ្ញុំក្រហឹមបន្តិចមុនមិងបើកភ្នែកឡើង
«អឹម...អាយ៎...»ខ្ញុំបានស្រែកឡើងដោយការភ្ញាក់ផ្អើលគាត់ជានរណាហេតុអ្វីបានជាមកនៅក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំ មកនៅលើគ្រែរបស់ខ្ញុំ តើគាត់មានបំណងអ្វីល្អឬក៏អាក្រក់??
«លោ...លោកជានរណា ចូលមកទីនេះដោយរបៀបមិច»ខ្ញុំ សួរនាំទៅកាន់គាត់ចំណែកឯបេះដូងរបស់ខ្ញុំវិញលោតញាប់ៗសឹងតែធ្លាយចេញមកក្រៅទៅហើយដោយសារតែភ័យខ្លាំងពេក បើកភ្នែកឡើងក៏ឃើញគាត់មកអង្គុយលើគ្រែគេងបែបនេះនរណាមិនភ័យទៅ
«ខ្ញុំជាម្ចាស់ផ្ទះនេះ ហើយខ្ញុំចូលមកតាមទ្វារដោយសារតែវាមិនបានជាប់គន្លឹះទេ»ពេលឮគាត់ និយាយទើបធ្វើអោយខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍និងសម្លេងស្រទន់របស់គាត់ជាខ្លាំង ខ្ញុំងើបមុខឡើងសម្លឹងទៅមុខរបស់គាត់នេះឬម្ចាស់វីឡា នេះឬម្ចាស់កន្លែងដែលខ្ញុំកំពុងនៅ?? ខ្ញុំមើលមុខគាត់មិនសូវច្បាស់ទេដោយសារតែក្នុងបន្ទប់ងងឹតពេកអាចត្រឹមតែឃើញគាត់តាមរយៈពន្លឺរបស់ព្រះចន្ទដែលចាំងមកប៉ះផ្ទៃមុខរបស់គាត់តែប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាគាត់ពិតជាសង្ហារណាស់
«ឯងភ័យដោយសារខ្ញុំមែនទេ អោយខ្ញុំសុំទោសផង»គាត់បាននិយាយសុំទោសមកកាន់ខ្ញុំដោយសារតែឃើញខ្ញុំស្ងាត់មិននិយាយស្ដីតែតាមពិតទៅខ្ញុំកំពុងតែភ្លឹកនិងមុខរបស់គាត់ទៅវិញទេនៅមានសម្លេងស្រទន់នោះទៀតវាពិតជាផ្អែមល្ហែមណាស់ខ្ញុំចូលចិត្ត
«មិនមែនទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែភ្ញាក់ផ្អើលប៉ុណ្ណោះដែលបើកភ្នែកឡើងក៏ឃើញលោកមកអង្គុយបែបនេះ»ខ្ញុំបដិសេដពាក្យសុំទោសរបស់គាត់និយាយតបទៅកាន់គាត់វិញ តែសុខៗគាត់ក៏យកដៃមកដាក់លើទ្រូងរបស់ខ្ញុំវាធ្វើអោយខ្ញុំភ័យផងអៀនផងយ៉ាងមិចមិនដឹងទេ មិចក៏សុខៗគាត់មកធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំ
«នៅប្រកែកទៀតនេះបេះដូងលោតញាប់សឹងតែផ្ទុះទៅហើយណា»ខ្ញុំស្ងាត់មាត់ជ្រាបពេលដែលសុខៗគាត់ធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំ
«មិចក៏ស្ងាត់ ឯងធុញនិងការនិយាយរបស់ខ្ញុំមែនទេ»
«វាមិ....»
«ឯងគេងទៅណា រាត្រីសួស្ដី»គាត់លើកដៃអង្អែលក្បាលខ្ញុំបន្តិចរួចក៏បើកទ្វាដើរចេញទៅបាត់ទៅ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលជាមួយនិងសកម្មភាពរបស់គាត់ណាស់ តែភាពភ្ញាក់ផ្អើលទាំងនោះក៏ត្រូវបានគ្របដណ្ដប់អោយរលាយបាត់ទៅវិញដោយសាភាពងងុយ
End hoseok pov
At the morning
ព្រះអាទិត្យនាព្រឹកប្រលឹមនៃថ្ងៃថ្មីរះឡើងរាងតូចបើកភ្នែកមមីមមើរទាំងមិនទាន់ស្វាងងងុយនៅពេលដែលឮសម្លេងគោះទ្វា
«អ្នកប្រុសក្រោកហើយឬនៅចាស តើអាចអនុញ្ញាតអោយខ្ញុំចូលទៅសម្អាតនៅខាងក្នុងបានទេ»សម្លេងស្រួយស្រេសបន្លឺឡើងបន្ទាប់ពីស្ងាត់សម្លេងគោះទ្វា
«មិនអីទេខ្ញុំភ្ញាក់ហើយ»Hoseok តបទៅវិញតាមពិតខ្លួនចង់ឡើងទៅបើកទ្វាអោយនាងចូលដែរតែក៏ក្រោកមិនរួចមូលហេតុដោយសារតែខ្លួនគ្មានកម្លាំងហើយណាមួយនៅញ័រជើងមិនទាន់បាត់ទៀត
«សួស្ដីចាស នាងខ្ញុំឈ្មោះLily»នាងតូចមុខគួរអោយស្រឡាញ់បើកទ្វាចូលមកក្នុងបន្ទប់មុននិងអោនគោរពគេបន្តិចរួចក៏ណែនាំឈ្មោះខ្លួនអោយគេស្គាល់
«បាទសួស្ដី ខ្ញុំឈ្មោះHoseok»Hoseok តបទៅLilyវិញទាំងមុខញញឹមដាក់នាង Lilyធ្វើការសុខៗក៏ងាកមកនិយាយលេងជាមួយរាងតូចដើម្បីកំដរបរិយាកាសណាមួយក៏ចង់អោយស្និតស្នាលផងដែរ
«តើខ្ញុំអាចហៅអ្នកប្រុសថាបងប្រុសបានអត់»Lily សួរឡើងទាំងក្រែងចិត្តHoseokមើលមុខនាងបន្តិចមុននិងនិយាយទៅកាន់នាងទាំងញញឹមថា
«មិនអីទេស្រេចចិត្តឯង»Hoseok
«និយាយចឹងតើបងជាសង្សារបស់លោកម្ចាស់មែនទេ»Lily
«អត់ទេបងគ្រាន់តែមានបញ្ហាបន្តិចបន្តួចទើបមកនៅទីនេះបណ្ដោះអាសន្នសិន»Hoseok បកស្រាយដើម្បីកុំអោយក្មេងយល់ច្រឡំ
«ខ្ញុំស្មានថាបងជាសង្សាលោកម្ចាស់ ព្រោះមើលទៅលោកម្ចាស់ស្រឡាញ់បងខ្លាំងណាស់»Lily
«បងមិនដែលស្គាល់គាត់ទេហើយគាត់វិញក៏ដូចគ្នា តើអោយពួកយើងស្រឡាញ់គ្នាតាមណា វាមិនអាចទៅរួចទេ»Hoseok
«អាចតើ បងស្គាល់ស្នេហារន្ទះបាញ់អត់ គឺបែបនិងឃើញភ្លាមស្រឡាញ់ភ្លែតបេះដូងរត់រកគ្នាដូចគោលបូកនិងគោលដកចឹង»Lily និយាយទាំងមុខរីកដូចគ្រាប់ជីមើលទៅនាងហាក់ដូចជាសប្បាយណាស់
«បានហើយឯងនៅក្មេងបែបនេះឯងមិនយល់ពីស្នេហាមនុស្សធំទេ»Hoseok
បន្ទាប់ពីជជែកគ្នាបានមួយសន្ទុះអ៊ំchanក៏បានលើកបបរមកអោយរាងតូចព្រមជាមួយនិងថ្នាំប៉ុន្មានគ្រាប់ដូចកាលពីល្ងាចមិញ រីឯLilyវិញបន្ទាប់ពីរួចការងារនាងក៏ចេញទៅបាត់ទៅ
Skip
To be continued