The bell rang hudyat na tapus na ang kahuli-hulihang klase ko ngayun sa biology. Sinimulan ko nang likumin ang mga gamit ko bago lumabas ng classroom para dumaan muna sa locker at makapag palit ng damit. May practice kasi kami ngayun sa archery at paniguradong kanina pang naghihintay sa akin si Coach.
"So you're the feeling lucky bitch right now huh?" nilingon ko ang grupo ni Melisa na nakapalibot na pala sa akin ngayun. Hindi ako chismosa at mas lalong hindi ako curious but I know that she is Hunter's ex girlfriend. Nakarating sa akin ang balita mula sa simula ng relasyon nila hanggang sa masira ito dahil ginagawan talaga niya ng paraan para iparating iyun sa lahat.
"Not now Melisa I have something to do." Sabi ko at akmang dadagasan siya ngunit mabilis din ako nitong naitulak pabalik sa harap ng aking locker. Napabuga ako ng hangin sa inis. Ito na nga ba ang sinasabi ko e. Alam kong gawain talaga ito ng babaeng ito oras na may bagong pinopormahan ni Hunter pero nakakainis lang dahil pati ako idadamay niya.
"Kung akala mong seryuso sayo si Hunter pwes nagkakamali ka." Napatingin ako sa hallway ng makita ang dumadaang si Neska pero imbis na pagsabihan niya itong mga ito ay dere-dertso lang siyang lumampas ng hindi manlang lumilingon sa akin. tss, isa pa naman to!
"His just toying you Liv, probably just wanna f*ck you and after that iiwan ka sa ere." Pinanatili ko nalang ang walang emosiyon kong mukha bago sumandal ng maayus sa aking locker at ipinikit ang aking mata. Total inaaksaya niya ang oras ko, mas mabuti ng ipahinga ko muna ito kahit sandali.
"Hindi lang ikaw ang pinakitaan niya ng ganiyan kaya wag kang felingera!" napamulat ako ng dumampi ang palad niya sa pisngi ko.
"Did you slap me?" hindi makapaniwala kong tanong na kinangisi ng labi niya.
"Serves you right bitch!" I pinch the bridge of my nose in frustration at saka iginalaw galaw ang aking panga dulot ng masakit kong pisngi ngayun.
"Umalis na kayo." Pagud ko sabi. Nagtawanan ang mga ito na akala mo ay kampon ni satanas at akmang sasampalin nanaman ako ng maiharang ko na ang aking kamay.
"Subukan mo." Banta ko.
"Bitch!" I sarcastically laugh.
"Look who's talking. An ex girlfriend who bully woman because she can't accept the fact that she's one of Hunter's past sex toys. You're the definition of bitch, bitch. Don't try my patience Melisa, I'm not ordinary as you." pagkasabi ko nuon ay sapol na ipinatama ko sa kaniyang ilong ang kamao kung kanina pang nagpupuyos sa galit.
"Omg Mel!" na out of balance ito sa ginawa ko kaya napasalampak siya sa malamig na sahig.
"Omygod! My nose is bleeding!" natatarantang sabi nito na hindi ko maiwasang ikangisi.
"Serves you right bitch." Balik na sabi ko sa kaniya bago siya hinakbangan at dumeretso nalang sa gym.
"Liv bakit hindi kapa nakabihis? Kanina kapa hinihintay ni Coach." Sabi agad ni Noah.
"Dito nalang ako magbibihis." Sabi ko nalang at patakbong dumeretso na sa pool area dahil duon lang naman may mga comfort room.
Mix of gray and black fitted jersey long sleeve ang pang itaas ko na magkapares ding fitted na pants. Ang aking maiksing buhok ay sinalikop ko muna sa likod para mas komportable sa pakiramdam. Pinalitan kona rin ang black shoes kung suot ng gray rubber shoes. Nang masiguro kong ayus na ako ay bumalik na ako sa gym.
Kaniya-kaniya ng pwesto ang mga player dahil sa kaniya-kaniyang mga sports na lalabanan. Ako nga lang dito ang archery player. Wala naman kasi talagang archery but when they decided na dapat lahat ng students ay may kinabibilangan na sports group or school club nag request ako ng archery. Pumayag sila sinyse lagi daw walang panlaban sa archery ang Young Ville High. Sinubukan na nila akong pilitin na magbukas ng audition para sa archery team but ofcourse hindi ako pumayag. The reason why I open this archery is for me to be alone, so hell no! I never open an audition ever since.
Nadaanan ko si Hunter na seryusong seryusong kinakausap ang kaniyang mga playmates. Ganun din naman si Noah na kunot nuo pang nakikinig sa kaniyang captain sabay tatango ng sunod sunod.
"Ts, stupid Noah." bulong ko nalang habang inaalala ang kaniyang tiyan na hanggang ngayun ay hindi pa magaling. Mabuti nalang talaga at naipekto kahit papano yung gamot na binigay ko.
Sa dulo ng mga blechers nakaupo si Neska yakap ang kaniyang mga libro at tulalang nakatitig sa kaniyang mga sapatos. Palibhasa at nasa dulo ang pwesto ko kaya't kitang kita kong tulala siya ngayun at wala sa sarili. Napailing nalang ako ng maalala ang pambabaliwala niya sa mga bully kanina. Umiwas na ako ng tingin at lumapit nalang sa aking bow and arrow at nilinis ito gamit ang puting panyo ko sa aking bulsa. Nang makuntento ay saka ako pupwesto sa shooting board at maayus na sinipat ang palaso sa aking kamay. Nang masiguro kong tama na ito ay ipinikit ko ang aking mata at inihanda ang sarili.
"Liv!" It was Hunter.
Thug!
Malakas na lagabog ang umalingaw-ngaw sa paligid ng bitawan ko ang palaso.
"Neska!" sigaw ni Hunter kaya naman nilingon ko ang blechers.
"Rena!" sigaw din ni coach at halus lahat sila ay nagtakbuhan palapit sa pwesto nito. Natigagal ako sa aking tayo lalo nang maglingunan sila sa akin lahat.
"Liv let's go." Dinig kong sigaw sa akin ni Noah ngunit sadyang nabibingi ako sa lakas ng tibok ng aking puso.
"Liv tara na!" sigaw muli ni Noah at hinawakan na ang aking pulso. Wala na akong nagawa kundi ang magpatiunod sa kaniya habang nililingon ang mulat na mulat na mata ni Neska. She was mouting something in her lips but I couldn't get to understand hanggang sa tuluyan nalang sumarado ang mga mata nito.
"Run Liv! bilis!" nakarating kami sa likod ng lumang library kaya't agad naming tinukoy ang lumang gate. Wala kaming ginawa kundi tumakbo ng tumakbo hanggang sa makarating na kami sa highway.
"Shit! Shit!" malakas na sigaw ni Noah ng salubungin kami ng mga polis cars.
"Dun!" turo niya sa magubat na tabi ng kalsada at hindi pa man ako nakakasagut ay hinila na niya ako papasok duon. Sinuot namin ang masukal na kagubatan at pinipilit ko ang sariling bilisan pa ang pagtakbo ngunit sadyang hinihingal na talaga ako at alam kong ganun din si Noah.
"We can't stop now Liv, mahuhuli nila tayo." Sabi nito at muli ay hinila ako sa pagtakbo. Huminto lang kami ng bumungad na muli sa amin ang kalsada.
"Let's stay right here, tatawagan ko muna si Julius." Naupo kami sa likod ng malaking bato at duon na nga siya nag simulang mag dial sa kaniyang cellphone.
Inilagay ko ang dalawang palad sa aking mukha at ipinikit ang aking mata. Anong nangyari? Did I just killed Neska? Hindi-hindi ko sinasadya, hindi ko akalaing tumapat siya sa shooting board ko. Pero-pero they think I killed her. Si Coach, si Hunter at yung mga estudyante, lahat sila they think I killed her. Alam naba nila? Did they think I am Olivia Dark? Ofcourse iyun ang iisipin nila ngayun. I can't go back! They f*cking kick me out of the game!
"Liv hey! Stop it! Stop it Liv!" suway ni Noah sa akin ng unti-unti kong iniuuntog ang ulo ko sa sinasandalang bato.
"They knew, they already knew I'm Olivia Dark. Noah anong gagawin ko? I killed Neska, my arrow shot her heart, I killed her, I killed her."
***
Noah POV...
Namjmuo ang luha sa mata ni Liv hanggang sa unti-unti na ngang bumagsak iyon. Kumirot ang puso ko ng marinig ang pinipigil niyabg mga hikbi. Hindi ko malaman kong paano ko pa ipapaliwanag sa kaniya na hindi niya kasalanan iyun. Kusang humarang si Neska sa shooting board and Jeff called Liv kaya hindi niya naiwasang bitawan ang palaso. Sinadya ni Neskang tumama sa kaniya ang arrow ni Liv at hindi ko alam kung anong rason niya ngunit malakas ang kutob kong pakana nanaman ito ng mga Thana. Talagang ayaw nilang makasagabal si Liv sa kanilang mga plano.
Biglang may pumaradang itim na kotse sa tapat ng pinagtataguan namin. Alam kong hindi it okay Waxton kaya sininyasan kong tumahimik si Liv. Ibinalik ko ang tingin sa kotse. Bukas ang ilaw nito dahil madilim narin kaya hindi ko maaninag kung sino ang taong nasa loob pero ng lumabas na ito at nagpalinga-linga sa paligid agad akong nabunutan ng hininga.
"Anton!" lumingon ito sa akin at patakbong lumapit.
"Where's Liv?" tanong niya na mukhang nabosesan narin ni Liv at kusa ng tumayo. She wipe her tears at rinig ko ang malalim niyang paghinga.
"Get inside the car." Anton commands kaya pumasok agad kami ni Liv. Umikot iyo sa druver seat at nagsinulang mag maneho.
Liv keeps biting her lips at alam kong pinipigilan nanaman niya ang luha. Gustong gusto kong hilahin siya at yakapin ngunit ayaw kong maging sanhi pa iyun ng lalong pagbigat ng kaniyang nararamdaman.
"Listen kid, gaya ng sinabi ko sayo nuon, this is not your fault. Everyone thinks you did it pero alam mo, at alam kong hindi mo sinasadya. They kick you out of the game because they knew you're a treat to them, and we will continue to show them that. This is not gonna tear us down instead gave us more courage to do what is right. We're all in this together, okay?" Anton said na kita kong nakasulyap sa amin sa salamin sa unahan.
"We have an important job to do, we have to focus." Aniya pa at mas lalong pinabilis ang sasakyan. Deretso ang byahe namin sa hideout at dahil wala pa nga sila Julius at Waxton kaya nagpalit na muna kami ng mga damit. Sa haba ng oras namin sa paghihintay kila Julius ay inubos niya lang ang oras sa pagtitig sa white board na kaharap. Inilipat kasi namin sa isang mga silid dito ang laman ng lumang hideout ni Julius kabilang na duon ang web niyang ginawa.
Kung iisipin kompleto na ang impormasyong magpapatunay sa kasamaan ng mga Thana. Mula sa mga pinuno at pasimuno ng kaguluhang ito ay na resulba na namin. Maging ang tungkol sa kanilang experimento ay nabuking narin. Ngunit tila mas mahirap pa ito sa kreming walang suspect. Nakalahad man ang patong-patong na katibayan hindi parin namin magawang isakorte. Dahil ang totoo hawak kami sa leeg ng mga kalaban. Pinapaikot nila kami at pinaglalaruan sa kanilang mga kamay. Napapadpad lang kami ng napapadpad sa kung saan nila kami gustong tangayin. Paano kami makakakilos kung nakatali ang aming mga paa. Malaya silang nakakapili ng mga taong papatayin at idadamay dito dahil alam nilang hindi kami makakakilos para pigilan sila. Bulag ang mga tao samantalang sila lang ang maaaring makatulong sa amin. Sa halip na hanapin at alamin nila ang katotohanan, ibibintang pa nila sa iba kahit walang kasiguradohan.
Ito ang sinasabi ko kay Liv, na ayus lang matakut at umiyak pero huwag magiging praning. Dahil madalas mas ipinapahamak pa tayo ng mga biglaang desisyon natin. Ayus lang matakut ngunit wag maging duwag para alamin ang totoo. Kung sana ay bukas ang isip nila ay matutulungan pa nila kaming katukin ang natutulog na sistema ng politico. Dahil sa totoo lang sila naman talaga ang problema dito. Sunod-sunoran ng salapi at nabubulag sa posisyon. Hindi na baling makipagkasundo sa kampon ni satanas umangat lang ang buhay. Kung sana ay patas at totoong ginagampanan ng mga pilotiko ang kanilang sinumpaang pangako wala sanang maglalakas loob na gumawa ng ganito kasamang bagay. Walang inosenteng tao ang madadamay sa mga experementong wala namang kabuluhan.
Ilang taon ng nabubuhay si Liv sa mundong ito at laging sarili niya ang sinisisi sa lahat ng pait na sinasapit ng kaniyang buhay. Pero ang totoo? Ang mga taong sakim at walang utak ang may kasalanan sa kaniya. Ang mga mapanghusga at bulag sa hustisya. Ang mga may kapangyarihang iligtas siya ngunit walang ginawa kundi manuod. Naaawa ako sa sinapit ng kaniyang buhay mas naunang mamulat sa karimlan at hirap ang kaniyang mga mata kaya't maging mga simpleng bagay hindi niya kayang gawin. Nawala ang kainosentehan sa kaniyang utak at napuno na lang ng takut at galit, na kahit ang simpleng salamat ay nahihirapan siyang bigkasin. Dahil hindi niya alam kung paano ipakita at alamin ang sinsiridad sa hindi. Para siyang nabubuhay ngunit namamatay din sa parehas na pagkakataon.
Ngayung nakikita ko ang paunti-unti niyang pagbabago kaya hindi ko hahayaang masira nanaman ang sumisilip na pag-asa sa kaniyang buhay. Now I know why my father bring her home sa halip na hayaang mapasakamay ito ng mga kapolisan. Because he knows how Thana are capable of ruining her life and he wants to protect her, like what I want to do now.
"Eyes on me guys." Sabi ni Waxton kaya umayus na kami ng upo at humarap sa kaniya. Si Liv ay naupo na rin sa may tabi ko at seryusong nakahalukipkip.
"First of all, we're doomed. Julius and I are suspended."
"Suspended for what?" I ask.
"For tampering the evidence and covering the truth. We are under surveillance because they think we are Olivia Drak alliance."
"So we ended up becoming a criminal now huh. You loss your badge, I lost my lacense too and you kids can't go back to school anymore. They're good, they all shoved us out of their way, ang galing!" hindi ko maintindihan kong natatawa o namamangha o baka naman naiinis si Anton sa pagkakasabi niyang iyun.
"But it doesn't mean that we're out of the game." Julius said while tapping his fangernails to his left knee. I can say his very furious right now. I can see the popping vains trough his temples and neck. He probably killing the Thana inside his head.
"He's right, what they did will only gave us previllage to ruin the game. The plan is still on but this time we're adding more twist." Anton added. Nagsitayuan kami at pinalibutan ang bilog na lamesa. Anton, Waxton and Julius are explaining the plan and all I can do is listen. Mabuti pa nga si Liv at nakapag bibigay ng suhestion dahil wala talaga akong maitulong sa kanila bukod sa makinig at sumang-ayun. Ang masasabi ko lang? we are all dead pag hindi naming napagtagumpayan ito. Lahat kami ngayun wanted at ang tanging makapagpapalinis lang nang pangalan namin ay ang ilantad sa lahat ang tunay na mga salarin. I'm glad Liv decided to keep my family safe though alam kong sagad na ang pag aalala sa akin ni mama. Ofcourse pupuntahan siya ng mga autoridad para mag imbistiga but atleast I know that they were safe at hindi sila basta-basta mapapakialaman ng mga thana. Iyun nga lang ay hindi ko manlang makausap ang pamilya ko para ipaalam na ayus lamang ako. I can't move reckless especially this time. Isang maling kilos lang malamig na rehas ang aabutin naming lahat dito.
Kinabukasan ang unang araw ng Annual Foundation Day but Anton said "there is a right time to attack." For now we need to prepare our selves physically and ofcourse mentally. Good thing our head quarters are beyond generous dahil bukod sa mahirap ito tuntunin ay may malawak na open field sa likod. Liv said it was a personal place of her lawyer hindi na rin ako nag usisa pa dahil alam ko namang mayaman talaga siya. One thing, we got Julius and Waxton who teach us a simple yet very helpful tricks in terms of one on one combat since there is no way I am going to use guns or blades. As much as I can I'll prevent flooding of bloods though this is a suicide game and our opponent are very much like the living paradox of hell and lucifer's clan. Yeah, it is worst but like what I've said, hanggat kaya pa hindi ako papatay.
On the other hand Liv is quite impressing. She has this skills in using not just bow and arrow but also a different kind of blades which is a good thing dahil masyadong pansin kong bow and arrow ang gagamitin niya. Nakakamanghang panuorin ang mga galaw nito tuwing inaasinta ang mga target mummy na ginawa pa talaga nila Anton at Waxton.
Espeaking of Anton, his not going to fight dahil siya ang aming surveillance. Naiinggit ako dahil gusto ko talaga yung mga tech thing nayan but fortunately iba ang role ko this time. Yup! We're very sure na hindi lang kami ang naghahanda sa laban na ito dahil aware man ang mga Thana or hindi, I know they are very capable of killing us, all of us. Feeling ko nga pang suicide squad ang dating namin dito e. Imagine criminal ang tawag sa amin ng mga tao tapus mag bubuwis buhay kami para sa kanila samantalang pwedeng tumakas nalang kami. Sa yaman ba naman ni Liv hindi na imposible iyun though nakakahiya pero I'm just presenting my point.
Next day, second day of Annual Foundation Day Celebration and we are officially WANTED. Mula dito naririnig ko na ang iyak at galit ni mama sa akin. Lahat ng namatay mula kay Rechelle hanggang kay Neska ay kami ang tinutukoy na salarin. Kung hindi dahil sa sinasabing lawyer ni Liv baka patay narin kami sa gutom dahil hindi na kami makalabas. Patok ba naman mula internet hanggang sa TV at dyaryo ang tungkol sa amin. Magtataka na nga ako kung meron pang hindi nakakakilala sa akin ngayun. Pati mga news caster na bihira pa sa bulalakaw ay dumayo na dito kahit pa sinalanta na kami ng bagyo o lindol, pero ngayun bumyahe pa talaga para makisagap ng balita. Nakabalandra na sa lahat ang mga mukha namin, sa TV, news papers, internet at sa mga placards at tarpaulin na hawak ng mga nag ra-rally. May mga matatandang hawak ang rosaryohan, umiiyak habang nakikisabay sa hiyawan ng mga taong sunugin daw kami ng buhay. And you know what's funny? They called us "The Cub Squad". Shempre sinong hindi matatakut lalo na at inilahad nila pati ang mga identity namin.
Anton Cruz. Isang former lawyer na natanggalan ng lesisya matapus makialam sa kaso ni Olivia dark 13 years ago, matapus itinakas ang salarin ay tatlompo't tatlong taong nawala sa industria.
Waxton Cruz. Kapatid ni Anton Cruz at isang batang pulis, kasalukuyang partner ni Detective Julius Romero.
Julius Romero. Former partner ni Chief Christoper Sanchez ang pulis na nabiktima ni Olivia Dark at ngayun ay kasalukuyan ng Chief of police ng Young Ville.
Noah Sanchez. Isang public scholar na estudyante ng Young Ville High, anak ni former Chief Christoper Sanchez at sinasabing kasintahan ni Olivia Dark.
Liv Miller. AKA "Olivia Dark" or "The Wild Cub". Matapus paslangin ang buong pamilya at ang nabiktimang pulis ay tinakasan din ang hustisya. Ngayun ay nagbabalik siya bilang Liv Miller, nagpanggap na normal na estudyante ng Young Ville High at matapus pumaslang ng labing pitong estudyante ay tuluyan na ngang nagpakilala sa mundo ng patayin niya mismo sa loob ng campus gym ang nag-iisang anak ng Young Ville Mayor na si Neska Rena Montemayor.
Sa totoo lang hindi naman ako natatakut o nahihiya sa nangyayari mas natatawa pa nga ako. Dahil mapagtagumpayan man namin ito o hindi alam ko sa sarili kong wala akong kasalanan, kami at lalong lalo na si Liv. lahat kami dito nalagay lang sa pinaka pangit na sitwasyon at ang kabobohan nila ay hindi nakakatulong.
***
"Ready?" buong tanong ni Julius sa aming dalawa ni Liv. Ngayun ang unang araw ng sport fest at magbubukas ang Young Ville High para sa West Ville National and East Ville National. Kaya naman naka suot kami ngayun ng uniform ng West Ville. Yup! We're on a disguise and we're on a mission.
"Yup I'm ready." Masiglang sagut ko habang pinapagpagan ang putting long sleeve na may green lining lang sa bulsa. Shempre green slacks ang pang-ibaba at itim na sapatos. Nilingon ang busangot na si Liv.
"Hindi hahaba yan kahit hilahin mo pa." puna ni Julius sa ginagawa ni Liv na paghila ng skirt niyang suot. Bagay naman sa kaniya pero alam kong hindi siya kompuratble. Unlike sa Gray and Black naming school uniform this one is a combination of White and green. Mababang white socks lang sa babae na hindi pa aabut ng kalahating binti. Long sleeve na white ang pangitaas at may green ribbon lang sa leeg at may kaunting lining ng green ang bulsa sa may kaliwang dibdib. Kulay naman green ang maiksing skirt na may plits at hanggang kalahating hita lang ang haba.
Kumpara sa Young Ville uniform di hamak na ang simple nga nitong tingnan. Pero hindi ko rin maitatangging mas dalang dala ni Liv ang uniform namin. Pensil cut kasi ang kulay itim na skirt nuon at 3 inches mula sa tuhod lang ang haba. Paniguradong mas kumpurtable din siyang gumalaw dahil sa mahabang gray na medyas na hanggang ilalim ng kaniyang tuhod. Paborito kung makita sa kaniya ay pag binubuksan nito ang botones ng kaniyang black coat. Sumisilip duon ang long sleeve na kulay Gray at ang neck tie niyang itim. Feeling ko lang mas maangas siyang tingnan tuwing ginagawa niya iyun.
Anyway hindi lang mga uniforms namin ang naka disguise dahil pati mga itsura namin ngayun ay ibang-iba. Si Liv na hanggang balikat ang light brown at kulot na buhok ay naging hanggang bewang na. Naka braid ito sa tulong ng hair extension na inabot kami ng magdamag para pagtulungang ikabit sa kaniya. Ako naman ay nagpatrim lang ng buhok sa mas mababa at kailan man ay hindi ko naisip na magiging hairstyle ko. Again! Hindi kami marunong so I end up being semi kalbo. Mabuti nalang pinanganak na gwapo kaya dalang dala parin. One more thing na hindi pwedeng mawala sa disguise ay ang makakapal na eye glasses na parehas naming suot ni Liv.
Gusto kong tumawa sa itsura namin ngayun ni Liv. Mukha kaming nerd version ni Sailor Moon at ni One Punch Man. Pero dahil ang seryuso masyado ng mga kasamahan ko ngayun, siguro after nalang nito ako tatawa.
"Noah tawag ka ni Anton. Tech thing daw." Tawag bigla ni Waxton. Tumango ako at sumulyap muna kay Liv at Julius bago umalis at pinuntahan si Anton.
"What Anton? Akala ko ba mas magaling ka sa akin bakit hihingi ka ng tulong?" masiglang biro ko dito but the moment I saw his serious face, I know something is not right.
"What's wrong?" he spill the beans and finally, I understand.