Shownu: “mulut tu… kalau tak nak saya cium jangan nak munjung je depan saya. Kan saya dah cakap, kalau marah beritahu.” Seraya mendengar ugutan Shownu, Yn menutup mulutnya dengan tangannya sebelah kiri. Hampir tumpah kopi yg masih berada di dalam talam yang di pegangnya. Pipinya sudah panas, mungkin naik merah. Cepat saja kakinya melangkah menuju ke mejanya yg hanya terletak tidak jauh dari meja Shownu.
Shownu tersenyum di balik komputernya. Tahu Yn sebenarnya sudah berasa malu mendengar ugutannya kerana pipi gadis itu sudah bertukar warna menjadi sangat merah. Comel! Shownu menyicip sedikit kopi dari cawan kecil yang Yn hidangkan,
'hmm….sedap! jenama kopi segera mana yang Yn gunakan ni?'
kemudian dia merasa sandwich telur yg Yn buatkan untuknya. Juga sedap! Baru pertamakali ini pembantu peribadinya menyediakan untuknya sarapan yang lengkap, biasanya jika dia memesan utk di hidangkan kopi, pembantunya akan hanya menghidangkan dia secawan kopi tiada hidangan sampingan.
Shownu: “Jenama kopi segera apa yg awak guna ni Yn? Sedap, kena dengan selera saya.”
Yn tersenyum. Nasib baik shownu menyukai kopi buatan tangannya.
Yn: “Saya buat ikut resipi arwah abang saya. Dia juga suka kopi.”
Shownu: “Maafkan saya kalau saya buat awak sedih.”
Yn: “Eh takdelah Shownu. saya Cuma teringat je. Tak sangka saya dapat buatkan kopi ni utk org lain selain dari untuk arwah abang saya. Kalau awak nak lagi, bagitahulah saya. Saya buatkan.”
Shownu: “Its okay, ni pun dah cukup. Thank you for the sandwich too.” Selepas menghabiskan kopi dan sandwich yng Yn sediakan, shownu menumpukan perhatiannya terus ke meja kerjanya dan komputernya. Perut dah berisi, hatipun senang.
Yn merhatikan setiap gerak geri dan gaya kerja Shownu. jam baru menunjukkan pukul 8.15 minit pagi. Pekerja-pekerja lain baru saja mulai masuk ke pejabat utk memulakan tugas masing masing. Tapi Shownu sudah 45 minit memulakan tugasnya. Di perhatiannya Shownu seorang yang workaholic. Datang lebih awal dari petugas lain manakala jadual makannya juga tidak menentu. Teringat Yn kepada pertemuan pertama mereka beberapa hari yang lalu di mana Shownu sanggup membayar harga sepuluh ribu hanya kerana mahu makan dalam keadaan yang tenang padahal waktu itu adalah masa utk minum petang.
Shownu :"How much i need to pay you so that we can eat in peace miss?"
Shownu :"Now, shall we eat in peace? This is my first meal today."
Menyesal Yn kerana bersangka buruk terhadap Shownu. bayangkan, sudah berapa lama agaknya Shownu hidup dengan gaya hidup begitu? Kesihan pula Yn memikirkan segala kebarangkalian.
Shownu: “Cik Han Yn…. Yn! Dah puas pandang saya?” panggil Shownu sambil mengetuk-ngetuk meja kerjanya dengan pennya.
Yn memejam matanya kerana malu. Tertangkap kerana terang terangan merenung wajah majikannya yang sangat tampan itu.
Shownu: “Its time for you to go to Jihyo for reporting to work kat HR. kacak sangat ke sayani sampai awak berangan?” yn sudah menjuirkan bibirnya, geram pula dengan Shownu yg perasan sangat ni.
Yn: “Baik Tuan.”
Shownu: “Do I have to repeat myself Yn? Just call me Shownu. I will make you call me that when I want it.” Berdiri bulu tekuk Yn mendengar suara garau serak basah Shownu memperingatinya tentang itu.
Shownu: “And… one more thing…. Jangan cakap saya tak bagi amaran… lagi sekali saya tengok bibir awak macam tu, saya akan cium mulut awak tu.”
“Aaahh… gila! Habislah kau Yn jumpa bos gila macam Shownu. Nampak normal tapi gila.”
Sepantas kilat Yn keluar dari bilik Shownu. takut jika Shownu benar benar melunaskan apa yang di ucapnya.
*********************
Lee Minhyuk : "Yn! Dah masuk kerja rupanya. Dah kenal dengan pekerja lain tak?" baru saja keluar dari bilik Shownu, Minhyuk menegur kelibat Yn.
Yn:"Belum, dari tadi asyik duduk dalam ofis Shownu je. Lagipun, baru je masuk waktu bertugas kan. Ni, Shownu arahkan saya utk naik ke HR untuk lapor kerja kat Jihyo."
Minhyuk: "Oh... Sebelum naik, jom lah saya kenalkan awak pada pekerja² kat sini." Minhyuk menawarkan diri untuk membantu Yn mengenalkan dirinya. Tentu saja pekerja lain sangat terkejut dengan kehadirannya.
Minhyuk: "Good morning guys, may i have your attention please?"
Beberapa org pekerja yg tadinya sibuk dengan pekerjaan masing masing seraya menoleh ke arah Minhyuk.
Minhyuk: "This is Han Yn. Secretary baru Shownu. Mulai hari ni dia akan bekerja dengan kita. Feel free to help her around and make her feel home."
Yn: "Thank you all. Saya Han Yn, panggil je Yn. Tolong ajar saya mana mana yg patut ya, saya budak baru belajar."
Setelah Yn memperkenalkan diri, beberapa pekerja mendekatinya untuk memperkenalkan diri masing masing dan jawatan di pejabat itu. Syukur semua pekerja di sana ramah tamah.
Minhyuk:"Harap awak selesa bekerja kat sini Yn, kalau nak tanya apa apa pasal tugas awak atau kalau awak rasa nak tnya sesuatu pasal Shownu awak tanya je terus kat saya atau pekerja pekerja lain kat sini ni. Jgn malu²."
Yn: "Err Minhyuk... Betul ke, kat sini semua panggil Shownu dengan nama je?"
Minhyuk :"Ya, betul lah tu. Kenapa tanya? Budak intern dan akak pembersih kitorang pun panggil Shownu dengan nama tu."
Yn: "Bukan apa, saya tak biasa je nak panggil dia dengan nama tu. Kan dia tu jauh lebih berusia dari saya. Janggal pulak nak panggil nama, macam ckp dengan kawan kawan."
Minhyuk: "Ehh biasa aje lah. Ni, awak panggil saya pun sama kan? Kalau nak mesra lagi, panggil sayang pun boleh. Saya dengan Shownu, umur tak jauh tau. But me, i am still single and available but not for too long."
Yn:"Eh, awak ni. Sempat ya bergurau." apa maksud Minhyuk? Adakah Shownu sudah berpunya? Dah kawin ke? Dalam kiraan Yn memang patut pun jika sekiranya Shownu pada usia 35 tahun itu sudah berumah tangga. Apatah lagi dia seorang lelaki yg bekerjaya dan terkenal pada waktu yg sama.
Minhyuk:"Hahaha! Gurau je Yn. I am so glad you decided to work here Yn. Seronok ada org yg dpt di ajak berbual dan bergurau mcm ni. Dah jom, naik jumpa Jihyo pulak."
Yn: "Ehhh tak perlulah Minhyuk saya boleh pergi sendiri je. Nanti ganggu kerja awak pula."
Minhyuk: "Says who? No worries lah Yn, saya pun ada hal nak jumpa Jihyo jugak."
Mendengar kata Minhyuk itu, akhirnya Yn saing melangkah menuju lif utk naik ke tingkat 7. Berbanding Yn, seperti juga Shownu langkah kaki Minhyuk jauh lebih panjang dan cepat darinya.
'Hish kenapalah lelaki lelaki kat syarikat ni kaki panjang panjang semuanya? Dahlah panjang, jalan laju pulak tu.'
Akhirnya Yn tidak dapat menyaingi langkah Minhyuk, dia jauh ketinggalan di belakang manakala Minhyuk sudah jauh di depan.
Yn hanya menyorot langkah Minhyuk dari belakang sehingga lelaki itu hilang masuk ke sebuah bilik di hujung sekali.
*********************
Minhyuk mengetuk pintu sebelum masuk ke ruang pejabat Jihyo. Kelihatan Jihyo sangat terkejut dengan kehadiran Minhyuk pada pagi itu. Senyuman manis di wajah Minhyuk menyejukkan hati Jihyo.
Jihyo: "I missed you love!" tnpa menunggu Minhyuk duduk di ruang menunggu pejabatnya, Jihyo sudah berlari mendapatkan Minhyuk. Memeluk tubuh lelaki itu dan memberi kucupan yg hangat di bibir kekasihnya itu. Ya, Minhyuk dan Jihyo merupakan pasangan kekasih sejak zaman University lagi. Hinggalah sekarang.
Minhyuk apalagi, membalas kucupan yg di terimanya dari Jihyo. Tubuh keduanya hampir melekat antara satu dengan yg lain. Tngan Jihyo sudah menjalar di leher Minhyuk. Tngan kanan Minhyuk berada di pipi kiri Jihyo mengusap wajah kekasihnya yg sangat di rinduinya manakala tangan kirinya meraba raba payudara Jihyo yg kenyal dan besar hingga ke kawasan perutnya.
Kedengaran bunyi ciuman yg bercicipan dan suara erangan halus keluar dari mulut Jihyo setiap kali Minhyuk meraba dan memicit kawasan payudara Jihyo.
Jihyo: "Mmmhm... Min... Mmmm...."
Yn terpaku di muka pintu, tidak sempat berpaling atau keluar semula dari pejabat Jihyo. Melihat kedua pasangan di depan matanya yg hanyut di dalam ciuman hangat dan dalam keadaan yg sangat ghairah.
Bersambung.......
Don't forget to vote this story! And add to your reading list! Thank you.