ဖေးကျောက်ကျိုး သည် ခဏမျှ ကြောင်အသွားပြီးနောက် သူ၏ အေးစက်စက်မျက်နှာမှာ နီမြန်းလာသည်။
စောင်အောက်တွင် ဝှက်ထားသော လက်ချောင်းများက စောင်ကို ဖိဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်၊ ပယင်းရွှေရောင် မျက်လုံးများက အရှက်တဝက်ဖြင့် ကျ ဆင်းသွားသည်၊ ဖြောင့်သောနှာခေါင်းသည် အနည်းငယ်ရွေ့သွားပြီး သတိမထားမိသည့်အထိအနည်းငယ် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာလေသည်။
သူ စိတ်မရှည်စွာ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်လိုက်ရင်း၊ သူ့မျက်လုံးများသည် မှုန်ဝါးပြီး စိုစွတ်နေကာ စကားမပြောနိုင်သော တောင့်တမှုမျိုး ပါဝင်သော တံခါးဝတွင် ရပ်နေပြီး သူဆီ မလာသော စစ်ဟွိုင်ရှီး ကို တည့်တည့်ကြည့်နေသည်။
ဖေးကျောက်ကျိုး သည် ဒေါသအနည်းငယ်ထွက်ကာ ထိုနေ့တွင် ဆေးစစ်ချက်ကပြောခဲ့သည့်အတိုင်း သန္ဓေသားလေးသည် အခြားဖခင်၏ အနံကို လိုလားသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် သူသည် အာဒံ၏ပန်းသီးကို လှုပ်ကာ အလိုဆန္ဒကို မျိုသိပ်ထားခဲ့သည်။ ရင်ထဲမှာ ပုရွက်ဆိတ်တွေ အဆက်မပြတ်တွားနေသလို ခံစားရတယ်။
"..လာလေ.."
စစ်ဟွိုင်ရှီး က ထူးဆန်းသလို ခံစားလိုက်ရပြီး အစ်ကိုဖေးက သူ့ကို သွေးဆောင်နေတယ်လို့ ခံစားနေရကာ ကုတင်ပေါ်က Alpha ကို ချက်ချင်း စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဖေးကျောက်ကျိုးရဲ့ မျက်နှာသည် အပြည့်အဝ နိုးထလာပြီး အရှေ့ချထားတဲ့ ပျော့ပျောင်းသော အနက်ရောင်ဆံပင်များက သူ့အမြဲတမ်း အေးစက်သော အသွင်ကို အားနည်းစေသည်။ အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် အစ်ကိုဖေး ၏မျက်နှာသည် နီမြန်းနေပြီး ပယင်း ရွှေရောင်မျက်လုံးများက နဂိုအေးစက်သည်နှင့် ဆန်ကျင်စွာ ပူလောင်နေသလို ဖြစ်နေပြီး သူ့ကို စွဲလမ်းစွာ စိုက်ကြည့်နေသည်။
စစ်ဟွိုင်ရှီး လည်ချောင်းတွေ လှိမ့်သွားပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက နက်မှောင်သွားတယ်။ မှန်ပြတင်းပေါက်ကို တိုက်မိတဲ့ မိုးရေတွေက အခန်းကို အေးသွားစေပေ့မယ့် စိတ်ထဲက ပြင်းပြတဲ့ ဆန္ဒကို မငြိမ်းသတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။
စစ်ဟွိုင်ရှီးသည် အသာ ချောင်းဟမ့်လိုက်ပြီး စိတ်ကို ပြန်ထိန်းလိုက်ကာ...
"ဖေးကော ကုတင်တစ်လုံးပဲ ရှိတယ်.. ဒီနေ့ အစ်ကိုက ဧည့်သည်ပဲလေ အဲ့မှာအိပ်ပါ ဒီည ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ်မှာပဲ အိပ်လိုက်ပါ့မယ်.."
မူလပိုင်ရှင်မှာ ပိုက်ဆံအလုံအလောက်မရှိသဖြင့် အခန်းတစ်ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်း တစ်ခန်းသာ ငှားနိုင်ခဲ့ပြီး ဖေးကျောက်ကျိုးသည် တစ်ခန်းတည်းသော အိပ်ရာမှာ အိပ်နေသောကြောင့် စစ်ဟွိုင်ရှီးက ဆိုဖာပေါ်တွင် တစ်ညနေဖို့ လုပ်လိုက်သည်။
ဖေးကျောက်ကျိုး သည် မကျေနပ်မှုဖြင့် မျက်စောင်းထိုးကာ အနည်းငယ် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်နေဆဲဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးတော့ Omegaတွေရဲ့ ခံစားချက်ကို နားလည်သွားခဲ့သလိုပင်။
ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် သူသည် ခံနိုင်ရည်ရှိသော အတိုင်းအတာအတွင်းတွင် ရှိနေသေးသည်။ ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင် သူတကယ်ပဲ ဆရာဝန်ဆီသွားရလိမ့်မယ်။
ဖေးကျောက်ကျိုး သည် စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့အနံကို ကလေးအတွက် ဘယ်လောက် ဖြည့်စွက်ရမည်ကို မသိဘူး။ စစ်ဟွိုင်ရှီးသည် Beta ဖြစ် သောကြောင့် pheromone အနံကိုမရနိုင်ပဲ အတော်လေးနည်းနေပြီး သူနှင့် နီးကပ်လာမှသာ အနံ့ခံနိုင်မည်ဖြစ်သည်။
သို့သော် စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့ အနံကနည်းပါးနေသောကြောင့် သန္ဓေသားဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက် ပိုမိုရင်းနှီးသော အထိအတွေ့များ ရှိရမည် ဖြစ်သည်။
(T/N- ပုံမှန်ဆိုရင် Alpha နဲ့ omega တွေက pheromone အနံရှိတာကြောင့် ဒီအတိုင်းထုတ်လွင့်တာနဲ့တင်အနံကရပေ့မယ့် စစ်ဟွိုင်ရှီးက Beta ဖြစ်တာကြောင့် အရမ်းနီးနီးကပ်ကပ်နေမှသာ သူ့ဆီက ကိုယ်သင်းနံလေး ရနိုင်တာပေါ့..အဲလို...)
ဒါကိုတွေးပြီး ဖေးကျောက်ကျိုး ရဲ့မျက်လုံးတွေက ရှက်ရွံ့ရှက်စိတ်တွေနဲ့တောက်ပနေတယ်။
ဒေါသတကြီးဖြင့် သူ့ဗိုက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အဖေနဲ့ ဘယ်လိုဆွယ်သွယ်ရမလဲဆိုတာ မသိတဲ့ ပဲသီးလေးတစ်စိ ရှိနေတယ်။ ဖေးကျောက်ကျိုးက သူ့ကို ပဲသီးလေးလို့ ခေါ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။
သားအိမ်ထဲတွင် သန္ဓေသားသည် အလွန်သေးငယ်နေသေးသည်။ ၎င်းသည် တစ်လခန့်သာရှိသေးပြီး ပဲသီးအရွယ်အစားသာရှိသေးကြောင်း ဆရာဝန်က ပြောသည်။
'ပဲသီးလေး' ကို တွေးကြည့်တော့ သူ့ ရဲ့ နှလုံးသားဟာ ပျော့ပျောင်းသွားခဲ့တယ်။ သူလိုအပ်သမျှကို ပြောပြချင်ပြီး 'ပဲသိီးလေး' သည် အခြားဖခင်တစ်ဦး၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမရှိသည့်အတွက် ပို၍ပင် စိတ်ဆင်းရဲနေတော့မည်။
သူ့ ၏ တင်းမာသောမျက်လုံးများသည် တိုက်ခိုက်ရေးစိတ်ဓာတ်များဖြင့် တောက်ပလာပြီး စစ်ဟွိုင်ရှီးကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ..
"မင်းနဲ့ စကားပြောစရာရှိတယ်" လို့ပြောလိုက်တယ်။
ဖေးကျောက်ကျိုးက ထထိုင်လိုက်ပြီး ...
"မင်းဘာလို့ အိပ်ရာပေါ် လာမအိပ်တာလဲ..အိပ်ရာက ကျယ်ပါတယ်.."
စစ်ဟွိုင်ရှီးက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး တစ်ခုခုမှားနေသလို ခံစားရပြီး ရုတ်တရက် ..
"ဖေးကော..ကောတစ်ခုခုဖြစ်နေတယ် ဟုတ်တယ်မလား..."
ဖေးကျောက်ကျိုးရဲ့ အေးစက်ပြီး လေးနက်သော အမူအရာသည် ချက်ချင်းပင်ပျောက်သွားကာ..
"မဟုတ်ပါဘူး..ငါ့မှာ Pheromone ချို့တဲ့ တဲ့ရောဂါဖြစ်နေတာ.. အဲဒါကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ မင်းရဲ့ အနံကို လိုနေလို့ပါ..."
စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့ မျက်လုံးများက မှေးကျဥ်းသွားသည်။ ဖေးကျောက်ကျိုး က သူ့ဆီ ချဉ်းကပ် လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက ဒါကြောင့်ကိုး.. ဖေးကျောက်ကျိုးက သူ့အတွက် အလွန်ထူးခြားပြီး အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့တာပါပဲ...
စစ်ဟွိုင်ရှီး သည် လူတစ်ဦးကို လွယ်လွယ်ကူကူလက်မခံဘဲ နောက်ဆုံးသောနေ့ ရက်များအတွင်း သူတစ်ယောက်တည်း တောရိုင်းထဲတွင် အချိန်အတော်ကြာ နေထိုင်ခဲ့ပြီး လူသားသဘာဝ၏ ယုတ်ညံ့သောသဘာဝကို မြင်ခဲ့သည်။ တူညီ သောအမျိုးအစားတွေနဲ့ နေရမယ့်အစား ဖုတ်ကောင်တွေရှိတဲ့ တောရိုင်းထဲတွင် အချိန်အတော်ကြာ နေခဲ့သည်။
သူသည်အရင်ဘဝမှာ တစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ပြီး အခြားကမ္ဘာတစ်ခုသို့ ရောက်သွားသော်လည်း တခြားလူတွေနဲ့ မပေါင်းသင်းပဲ သူ့ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာလေးထဲမှာပဲ နေခဲ့တယ်။
မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒသာမဟုတ်ရင် ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်ထဲကို ဘယ်တော့မှ မရောက်ခဲ့သလို နောက်ဆုံးနေ့ရက်တွေလို အထီးကျန်ဆန်တဲ့ဘဝနဲ့ ဖြတ်သန်းနေခဲ့မှာပါပဲ..
ဒါပေ့မယ့် ဖေးကျောက်ကျိုးကတော့ ချွင်းချက်ဖြစ်သည်။
ဒီလိုမျိုး ခင်မင်ရင်းနှီးတဲ့ အဆက်အသွယ်မျိုး တစ်ခါမှ မကြိုးစားဖူးတာကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သလို သူ့ရဲ့ အာရုံခံစားမှုကိုလည်း ထိခိုက်စေခဲ့ပုံရတယ်။ သူက အေးစက်ပြီး စိတ်မာပုံပေါက်တဲ့ ဖေးကျောက်ကျိုး ကို ပိုအာရုံစိုက်ခဲ့ မိလို့လားပဲ.. သူတျို့ရဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ဆုံမှုကလည်း အရမ်းထူးခြားတယ်။
အထူးသဖြင့် စစ်ဟွိုင်ရှီး မှာ မတူကွဲပြားတဲ့ အကြံဉာဏ်တွေရလာကာ သူ့ကမ္ဘာထဲမှာပဲ ဆက်မနေတော့ဘဲ ဖေးကျောက်ကျိုး ကို အာရုံစိုက်မိလာပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်အိမ်ဆီသို့ပင် တက်ကြွစွာ ဖိတ်ကြားလိုက်သေးသည်။
"အဲလိုလား ဒါဆိုရင် အဲ့ဒါမျိုး ကောလိုချင်ရင် ငွေပေးပြီး ယူလို့ရတာမှ တပုံကြီးကို..ဘာလို့ ငါမှလဲ..."
ဖေးကျောက်ကျိုးက ဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲမသိဘဲ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ စဥ်းစားနေမိသည်။ သူ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်လို့ ပြောလိုက်ရမလား။
ဒီနေ့က မင်မားမားမွေးနေ့မို့လို့ ဝင်တဲ့လူတွေကို ၁၀၀၀ လျှော့ပေးပါ့မယ်😍😍
'ပဲသီးလေး' ကို တွေးကြည့်တော့ သူ့ ရဲ့ နှလုံးသားဟာ ပျော့ပျောင်းသွားခဲ့တယ်။ သူလိုအပ်သမျှကို ပြောပြချင်ပြီး 'ပဲသိီးလေး' သည် အခြားဖခင်တစ်ဦး၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမရှိသည့်အတွက် ပို၍ပင် စိတ်ဆင်းရဲနေတော့မည်။
သူ့ ၏ တင်းမာသောမျက်လုံးများသည် တိုက်ခိုက်ရေးစိတ်ဓာတ်များဖြင့် တောက်ပလာပြီး စစ်ဟွိုင်ရှီးကို တည့်တည့်ကြည့်ကာ..
"မင်းနဲ့ စကားပြောစရာရှိတယ်" လို့ပြောလိုက်တယ်။
ဖေးကျောက်ကျိုးက ထထိုင်လိုက်ပြီး ...
"မင်းဘာလို့ အိပ်ရာပေါ် လာမအိပ်တာလဲ..အိပ်ရာက ကျယ်ပါတယ်.."
စစ်ဟွိုင်ရှီးက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး တစ်ခုခုမှားနေသလို ခံစားရပြီး ရုတ်တရက် ..
"ဖေးကော..ကောတစ်ခုခုဖြစ်နေတယ် ဟုတ်တယ်မလား..."
ဖေးကျောက်ကျိုးရဲ့ အေးစက်ပြီး လေးနက်သော အမူအရာသည် ချက်ချင်းပင်ပျောက်သွားကာ..
"မဟုတ်ပါဘူး..ငါ့မှာ Pheromone ချို့တဲ့ တဲ့ရောဂါဖြစ်နေတာ.. အဲဒါကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ မင်းရဲ့ အနံကို လိုနေလို့ပါ..."
စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့ မျက်လုံးများက မှေးကျဥ်းသွားသည်။ ဖေးကျောက်ကျိုး က သူ့ဆီ ချဉ်းကပ် လာရတဲ့ အကြောင်းအရင်းက ဒါကြောင့်ကိုး.. ဖေးကျောက်ကျိုးက သူ့အတွက် အလွန်ထူးခြားပြီး အလွန်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့တာပါပဲ...
စစ်ဟွိုင်ရှီး သည် လူတစ်ဦးကို လွယ်လွယ်ကူကူလက်မခံဘဲ နောက်ဆုံးသောနေ့ ရက်များအတွင်း သူတစ်ယောက်တည်း တောရိုင်းထဲတွင် အချိန်အတော်ကြာ နေထိုင်ခဲ့ပြီး လူသားသဘာဝ၏ ယုတ်ညံ့သောသဘာဝကို မြင်ခဲ့သည်။ တူညီ သောအမျိုးအစားတွေနဲ့ နေရမယ့်အစား ဖုတ်ကောင်တွေရှိတဲ့ တောရိုင်းထဲတွင် အချိန်အတော်ကြာ နေခဲ့သည်။
သူသည်အရင်ဘဝမှာ တစ်ယောက်ထဲနေခဲ့ပြီး အခြားကမ္ဘာတစ်ခုသို့ ရောက်သွားသော်လည်း တခြားလူတွေနဲ့ မပေါင်းသင်းပဲ သူ့ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာလေးထဲမှာပဲ နေခဲ့တယ်။
မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင်ရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒသာမဟုတ်ရင် ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်ထဲကို ဘယ်တော့မှ မရောက်ခဲ့သလို နောက်ဆုံးနေ့ရက်တွေလို အထီးကျန်ဆန်တဲ့ဘဝနဲ့ ဖြတ်သန်းနေခဲ့မှာပါပဲ..
ဒါပေ့မယ့် ဖေးကျောက်ကျိုးကတော့ ချွင်းချက်ဖြစ်သည်။
ဒီလိုမျိုး ခင်မင်ရင်းနှီးတဲ့ အဆက်အသွယ်မျိုး တစ်ခါမှ မကြိုးစားဖူးတာကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သလို သူ့ရဲ့ အာရုံခံစားမှုကိုလည်း ထိခိုက်စေခဲ့ပုံရတယ်။ သူက အေးစက်ပြီး စိတ်မာပုံပေါက်တဲ့ ဖေးကျောက်ကျိုး ကို ပိုအာရုံစိုက်ခဲ့ မိလို့လားပဲ.. သူတျို့ရဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ဆုံမှုကလည်း အရမ်းထူးခြားတယ်။
အထူးသဖြင့် စစ်ဟွိုင်ရှီး မှာ မတူကွဲပြားတဲ့ အကြံဉာဏ်တွေရလာကာ သူ့ကမ္ဘာထဲမှာပဲ ဆက်မနေတော့ဘဲ ဖေးကျောက်ကျိုး ကို အာရုံစိုက်မိလာပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်အိမ်ဆီသို့ပင် တက်ကြွစွာ ဖိတ်ကြားလိုက်သေးသည်။
"အဲလိုလား ဒါဆိုရင် အဲ့ဒါမျိုး ကောလိုချင်ရင် ငွေပေးပြီး ယူလို့ရတာမှ တပုံကြီးကို..ဘာလို့ ငါမှလဲ..."
ဖေးကျောက်ကျိုးက ဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲမသိဘဲ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ စဥ်းစားနေမိသည်။ သူ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်လို့ ပြောလိုက်ရမလား။
ဒီနေ့က မင်မားမားမွေးနေ့မို့လို့ ဝင်တဲ့လူတွေကို ၁၀၀၀ လျှော့ပေးပါ့မယ်😍😍
Zawgyi
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ ခဏမွ် ေၾကာင္အသြားၿပီးေနာက္ သူ၏ ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာမွာ နီျမန္းလာသည္။
ေစာင္ေအာက္တြင္ ဝွက္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေစာင္ကို ဖိဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္၊ ပယင္းေ႐ႊေရာင္ မ်က္လုံးမ်ားက အရွက္တဝက္ျဖင့္ က် ဆင္းသြားသည္၊ ေျဖာင့္ေသာႏွာေခါင္းသည္ အနည္းငယ္ေ႐ြ႕သြားၿပီး သတိမထားမိသည့္အထိအနည္းငယ္ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းလာေလသည္။
သူ စိတ္မရွည္စြာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္လိုက္ရင္း၊ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားသည္ မႈန္ဝါးၿပီး စိုစြတ္ေနကာ စကားမေျပာနိုင္ေသာ ေတာင့္တမႈမ်ိဳး ပါဝင္ေသာ တံခါးဝတြင္ ရပ္ေနၿပီး သူဆီ မလာေသာ စစ္ဟြိုင္ရွီး ကို တည့္တည့္ၾကည့္ေနသည္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ ေဒါသအနည္းငယ္ထြက္ကာ ထိုေန႕တြင္ ေဆးစစ္ခ်က္ကေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း သႏၶေသားေလးသည္ အျခားဖခင္၏ အနံကို လိုလားေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူသည္ အာဒံ၏ပန္းသီးကို လႈပ္ကာ အလိုဆႏၵကို မ်ိဳသိပ္ထားခဲ့သည္။ ရင္ထဲမွာ ပု႐ြက္ဆိတ္ေတြ အဆက္မျပတ္တြားေနသလို ခံစားရတယ္။
"..လာေလ.."
စစ္ဟြိုင္ရွီး က ထူးဆန္းသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး အစ္ကိုေဖးက သူ႕ကို ေသြးေဆာင္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရကာ ကုတင္ေပၚက Alpha ကို ခ်က္ခ်င္း စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးရဲ႕ မ်က္ႏွာသည္ အျပည့္အဝ နိုးထလာၿပီး အေရွ႕ခ်ထားတဲ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ အနက္ေရာင္ဆံပင္မ်ားက သူ႕အၿမဲတမ္း ေအးစက္ေသာ အသြင္ကို အားနည္းေစသည္။ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ အစ္ကိုေဖး ၏မ်က္ႏွာသည္ နီျမန္းေနၿပီး ပယင္း ေ႐ႊေရာင္မ်က္လုံးမ်ားက နဂိုေအးစက္သည္ႏွင့္ ဆန္က်င္စြာ ပူေလာင္ေနသလို ျဖစ္ေနၿပီး သူ႕ကို စြဲလမ္းစြာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
စစ္ဟြိုင္ရွီး လည္ေခ်ာင္းေတြ လွိမ့္သြားၿပီး သူ႕မ်က္လုံးေတြက နက္ေမွာင္သြားတယ္။ မွန္ျပတင္းေပါက္ကို တိုက္မိတဲ့ မိုးေရေတြက အခန္းကို ေအးသြားေစေပ့မယ့္ စိတ္ထဲက ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵကို မၿငိမ္းသတ္နိုင္ခဲ့ဘူး။
စစ္ဟြိုင္ရွီးသည္ အသာ ေခ်ာင္းဟမ့္လိုက္ၿပီး စိတ္ကို ျပန္ထိန္းလိုက္ကာ...
"ေဖးေကာ ကုတင္တစ္လုံးပဲ ရွိတယ္.. ဒီေန႕ အစ္ကိုက ဧည့္သည္ပဲေလ အဲ့မွာအိပ္ပါ ဒီည ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာပဲ အိပ္လိုက္ပါ့မယ္.."
မူလပိုင္ရွင္မွာ ပိုက္ဆံအလုံအေလာက္မရွိသျဖင့္ အခန္းတစ္ခန္းႏွင့္ ဧည့္ခန္း တစ္ခန္းသာ ငွားနိုင္ခဲ့ၿပီး ေဖးေက်ာက္က်ိဳးသည္ တစ္ခန္းတည္းေသာ အိပ္ရာမွာ အိပ္ေနေသာေၾကာင့္ စစ္ဟြိုင္ရွီးက ဆိုဖာေပၚတြင္ တစ္ညေနဖို႔ လုပ္လိုက္သည္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ မေက်နပ္မႈျဖင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးကာ အနည္းငယ္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ Omegaေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္သြားခဲ့သလိုပင္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ သူသည္ ခံနိုင္ရည္ရွိေသာ အတိုင္းအတာအတြင္းတြင္ ရွိေနေသးသည္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္ သူတကယ္ပဲ ဆရာဝန္ဆီသြားရလိမ့္မယ္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕အနံကို ကေလးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ ျဖည့္စြက္ရမည္ကို မသိဘူး။ စစ္ဟြိုင္ရွီးသည္ Beta ျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ pheromone အနံကိုမရနိုင္ပဲ အေတာ္ေလးနည္းေနၿပီး သူႏွင့္ နီးကပ္လာမွသာ အနံ႕ခံနိုင္မည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕ အနံကနည္းပါးေနေသာေၾကာင့္ သႏၶေသားဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအတြက္ ပိုမိုရင္းႏွီးေသာ အထိအေတြ႕မ်ား ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။
(T/N- ပုံမွန္ဆိုရင္ Alpha နဲ႕ omega ေတြက pheromone အနံရွိတာေၾကာင့္ ဒီအတိုင္းထုတ္လြင့္တာနဲ႕တင္အနံကရေပ့မယ့္ စစ္ဟြိုင္ရွီးက Beta ျဖစ္တာေၾကာင့္ အရမ္းနီးနီးကပ္ကပ္ေနမွသာ သူ႕ဆီက ကိုယ္သင္းနံေလး ရနိုင္တာေပါ့..အဲလို...)
ဒါကိုေတြးၿပီး ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ရဲ႕မ်က္လုံးေတြက ရွက္႐ြံ႕ရွက္စိတ္ေတြနဲ႕ေတာက္ပေနတယ္။
ေဒါသတႀကီးျဖင့္ သူ႕ဗိုက္ကို ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕အေဖနဲ႕ ဘယ္လိုဆြယ္သြယ္ရမလဲဆိုတာ မသိတဲ့ ပဲသီးေလးတစ္စိ ရွိေနတယ္။ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက သူ႕ကို ပဲသီးေလးလို႔ ေခၚဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။
သားအိမ္ထဲတြင္ သႏၶေသားသည္ အလြန္ေသးငယ္ေနေသးသည္။ ၎သည္ တစ္လခန႔္သာရွိေသးၿပီး ပဲသီးအ႐ြယ္အစားသာရွိေသးေၾကာင္း ဆရာဝန္က ေျပာသည္။
'ပဲသီးေလး' ကို ေတြးၾကည့္ေတာ့ သူ႕ ရဲ႕ ႏွလုံးသားဟာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားခဲ့တယ္။ သူလိုအပ္သမွ်ကို ေျပာျပခ်င္ၿပီး 'ပဲသိီးလေး' သည္ အျခားဖခင္တစ္ဦး၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိသည့္အတြက္ ပို၍ပင္ စိတ္ဆင္းရဲေနေတာ့မည္။
သူ႕ ၏ တင္းမာေသာမ်က္လုံးမ်ားသည္ တိုက္ခိုက္ေရးစိတ္ဓာတ္မ်ားျဖင့္ ေတာက္ပလာၿပီး စစ္ဟြိုင္ရွီးကို တည့္တည့္ၾကည့္ကာ..
"မင္းနဲ႕ စကားေျပာစရာရွိတယ္" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက ထထိုင္လိုက္ၿပီး ...
"မင္းဘာလို႔ အိပ္ရာေပၚ လာမအိပ္တာလဲ..အိပ္ရာက က်ယ္ပါတယ္.."
စစ္ဟြိုင္ရွီးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး တစ္ခုခုမွားေနသလို ခံစားရၿပီး ႐ုတ္တရက္ ..
"ေဖးေကာ..ေကာတစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္ ဟုတ္တယ္မလား..."
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးရဲ႕ ေအးစက္ၿပီး ေလးနက္ေသာ အမူအရာသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေပ်ာက္သြားကာ..
"မဟုတ္ပါဘူး..ငါ့မွာ Pheromone ခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့ေရာဂါျဖစ္ေနတာ.. အဲဒါကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ မင္းရဲ႕ အနံကို လိုေနလို႔ပါ..."
စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားက ေမွးက်ဥ္းသြားသည္။ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး က သူ႕ဆီ ခ်ဥ္းကပ္ လာရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဒါေၾကာင့္ကိုး.. ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက သူ႕အတြက္ အလြန္ထူးျခားၿပီး အလြန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့တာပါပဲ...
စစ္ဟြိုင္ရွီး သည္ လူတစ္ဦးကို လြယ္လြယ္ကူကူလက္မခံဘဲ ေနာက္ဆုံးေသာေန႕ ရက္မ်ားအတြင္း သူတစ္ေယာက္တည္း ေတာရိုင္းထဲတြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး လူသားသဘာဝ၏ ယုတ္ညံ့ေသာသဘာဝကို ျမင္ခဲ့သည္။ တူညီ ေသာအမ်ိဳးအစားေတြနဲ႕ ေနရမယ့္အစား ဖုတ္ေကာင္ေတြရွိတဲ့ ေတာရိုင္းထဲတြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေနခဲ့သည္။
သူသည္အရင္ဘဝမွာ တစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီး အျခားကမၻာတစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားေသာ္လည္း တျခားလူေတြနဲ႕ မေပါင္းသင္းပဲ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ကမၻာေလးထဲမွာပဲ ေနခဲ့တယ္။
မူလခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဆႏၵသာမဟုတ္ရင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနယ္ပယ္ထဲကို ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ခဲ့သလို ေနာက္ဆုံးေန႕ရက္ေတြလို အထီးက်န္ဆန္တဲ့ဘဝနဲ႕ ျဖတ္သန္းေနခဲ့မွာပါပဲ..
ဒါေပ့မယ့္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ျဖစ္သည္။
ဒီလိုမ်ိဳး ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ အဆက္အသြယ္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မႀကိဳးစားဖူးတာေၾကာင့္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္သလို သူ႕ရဲ႕ အာ႐ုံခံစားမႈကိုလည္း ထိခိုက္ေစခဲ့ပုံရတယ္။ သူက ေအးစက္ၿပီး စိတ္မာပုံေပါက္တဲ့ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ကို ပိုအာ႐ုံစိုက္ခဲ့ မိလို႔လားပဲ.. သူတ်ိဳ႕ရဲ႕ ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံမႈကလည္း အရမ္းထူးျခားတယ္။
အထူးသျဖင့္ စစ္ဟြိုင္ရွီး မွာ မတူကြဲျပားတဲ့ အႀကံဉာဏ္ေတြရလာကာ သူ႕ကမၻာထဲမွာပဲ ဆက္မေနေတာ့ဘဲ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ကို အာ႐ုံစိုက္မိလာၿပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္အိမ္ဆီသို႔ပင္ တက္ႂကြစြာ ဖိတ္ၾကားလိုက္ေသးသည္။
"အဲလိုလား ဒါဆိုရင္ အဲ့ဒါမ်ိဳး ေကာလိုခ်င္ရင္ ေငြေပးၿပီး ယူလို႔ရတာမွ တပုံႀကီးကို..ဘာလို႔ ငါမွလဲ..."
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲမသိဘဲ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ စဥ္းစားေနမိသည္။ သူ႕မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရမလား။
ဒီေန႕က မင္မားမားေမြးေန႕မို႔လို႔ ဝင္တဲ့လူေတြကို ၁၀၀၀ ေလွ်ာ့ေပးပါ့မယ္😍😍
'ပဲသီးေလး' ကို ေတြးၾကည့္ေတာ့ သူ႕ ရဲ႕ ႏွလုံးသားဟာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားခဲ့တယ္။ သူလိုအပ္သမွ်ကို ေျပာျပခ်င္ၿပီး 'ပဲသိီးလေး' သည္ အျခားဖခင္တစ္ဦး၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိသည့္အတြက္ ပို၍ပင္ စိတ္ဆင္းရဲေနေတာ့မည္။
သူ႕ ၏ တင္းမာေသာမ်က္လုံးမ်ားသည္ တိုက္ခိုက္ေရးစိတ္ဓာတ္မ်ားျဖင့္ ေတာက္ပလာၿပီး စစ္ဟြိုင္ရွီးကို တည့္တည့္ၾကည့္ကာ..
"မင္းနဲ႕ စကားေျပာစရာရွိတယ္" လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက ထထိုင္လိုက္ၿပီး ...
"မင္းဘာလို႔ အိပ္ရာေပၚ လာမအိပ္တာလဲ..အိပ္ရာက က်ယ္ပါတယ္.."
စစ္ဟြိုင္ရွီးက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး တစ္ခုခုမွားေနသလို ခံစားရၿပီး ႐ုတ္တရက္ ..
"ေဖးေကာ..ေကာတစ္ခုခုျဖစ္ေနတယ္ ဟုတ္တယ္မလား..."
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးရဲ႕ ေအးစက္ၿပီး ေလးနက္ေသာ အမူအရာသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေပ်ာက္သြားကာ..
"မဟုတ္ပါဘူး..ငါ့မွာ Pheromone ခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့ေရာဂါျဖစ္ေနတာ.. အဲဒါကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ မင္းရဲ႕ အနံကို လိုေနလို႔ပါ..."
စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕ မ်က္လုံးမ်ားက ေမွးက်ဥ္းသြားသည္။ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး က သူ႕ဆီ ခ်ဥ္းကပ္ လာရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ဒါေၾကာင့္ကိုး.. ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက သူ႕အတြက္ အလြန္ထူးျခားၿပီး အလြန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့တာပါပဲ...
စစ္ဟြိုင္ရွီး သည္ လူတစ္ဦးကို လြယ္လြယ္ကူကူလက္မခံဘဲ ေနာက္ဆုံးေသာေန႕ ရက္မ်ားအတြင္း သူတစ္ေယာက္တည္း ေတာရိုင္းထဲတြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး လူသားသဘာဝ၏ ယုတ္ညံ့ေသာသဘာဝကို ျမင္ခဲ့သည္။ တူညီ ေသာအမ်ိဳးအစားေတြနဲ႕ ေနရမယ့္အစား ဖုတ္ေကာင္ေတြရွိတဲ့ ေတာရိုင္းထဲတြင္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေနခဲ့သည္။
သူသည္အရင္ဘဝမွာ တစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီး အျခားကမၻာတစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားေသာ္လည္း တျခားလူေတြနဲ႕ မေပါင္းသင္းပဲ သူ႕ကိုယ္ပိုင္ကမၻာေလးထဲမွာပဲ ေနခဲ့တယ္။
မူလခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဆႏၵသာမဟုတ္ရင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနယ္ပယ္ထဲကို ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ခဲ့သလို ေနာက္ဆုံးေန႕ရက္ေတြလို အထီးက်န္ဆန္တဲ့ဘဝနဲ႕ ျဖတ္သန္းေနခဲ့မွာပါပဲ..
ဒါေပ့မယ့္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ျဖစ္သည္။
ဒီလိုမ်ိဳး ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ အဆက္အသြယ္မ်ိဳး တစ္ခါမွ မႀကိဳးစားဖူးတာေၾကာင့္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္သလို သူ႕ရဲ႕ အာ႐ုံခံစားမႈကိုလည္း ထိခိုက္ေစခဲ့ပုံရတယ္။ သူက ေအးစက္ၿပီး စိတ္မာပုံေပါက္တဲ့ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ကို ပိုအာ႐ုံစိုက္ခဲ့ မိလို႔လားပဲ.. သူတ်ိဳ႕ရဲ႕ ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံမႈကလည္း အရမ္းထူးျခားတယ္။
အထူးသျဖင့္ စစ္ဟြိုင္ရွီး မွာ မတူကြဲျပားတဲ့ အႀကံဉာဏ္ေတြရလာကာ သူ႕ကမၻာထဲမွာပဲ ဆက္မေနေတာ့ဘဲ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ကို အာ႐ုံစိုက္မိလာၿပီး သူ႕ကိုယ္ပိုင္အိမ္ဆီသို႔ပင္ တက္ႂကြစြာ ဖိတ္ၾကားလိုက္ေသးသည္။
"အဲလိုလား ဒါဆိုရင္ အဲ့ဒါမ်ိဳး ေကာလိုခ်င္ရင္ ေငြေပးၿပီး ယူလို႔ရတာမွ တပုံႀကီးကို..ဘာလို႔ ငါမွလဲ..."
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲမသိဘဲ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ စဥ္းစားေနမိသည္။ သူ႕မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရမလား။
ဒီေန႕က မင္မားမားေမြးေန႕မို႔လို႔ ဝင္တဲ့လူေတြကို ၁၀၀၀ ေလွ်ာ့ေပးပါ့မယ္😍😍