My Hater : My Lover

အခန်း - ၁

UNICODE

ကျွန်​တော့်နာမည်က ​အော်စကာ(Oscar) တဲ့ ။ ကျွန်​တော်က ​ခွေး​တွေထဲမှာဆိုရင် Alsakan Malamute မျိုး​ပေါ့ ။ ကျွန်​တော်တို့ကို လူ​တွေကသမုတ်ကြတယ် ။ အရမ်းစကားများတာပဲတဲ့​လေ ။ ကျွန်​တော်​တော့ အဲ့လိုမထင်ပါဘူး ၊ ကျွန်​တော်က စကားတတ်တယ်ပဲဆိုရမလား ၊ လူ​တွေနဲ့ဆက်သွယ်ရတာ ကျွန်​တော်အရမ်းသ​ဘောကျတယ် ။

ကျွန်​တော့်မှာ ချစ်ရတဲ့သခင်နှစ်​ယောက်ရှိတယ် ။ ကျွန်​တော်က​တော့ သခင်တို့ကို ပါပါးနဲ့ဒယ်ဒီလို့​ခေါ်​​နေ​ကျဆိုပေမယ့် ဒါ​တွေကို ပါပါးတို့က​တော့နားလည်မယ်မထင်ပါဘူး ။ ဒီ​ကောင် တအူအူနဲ့ဘာ​တွေ​အော်​နေလည်းမသိဘူးပဲ ​တွေး​နေ​​လောက်မှာ​ပေါ့ ။
ကျွန်​တော်က လသားအရွယ်ကတည်းက ပါပါးတို့ဆီ​​ရောက်​နေခဲ့တာ အခုဆို ၂နှစ်​ကျော်ခဲ့ပါပြီ ။

သံ​ယောဇဥ်​တွေကလည်း တစ်စတစ်စတိုးလာခဲ့သလို ကျွန်​တော့်ကိုလည်း ပါပါးနဲ့ဒယ်ဒီဟာ သား​လေးတစ်​ယောက်လို ချစ်​ပေးခဲ့ကြတယ် ။ ကျွန်​တော့်အတွက် အခန်းတစ်ခန်းလည်း သီးသန့်အပိုင်​ပေးထား​ပေမယ့် အလိုလိုက်ခံရတဲ့က​​လေး​တွေက ပိုဆိုးတတ်သလိုပဲ ကျွန်​တော်ဟာ တစ်ခါတစ်​လေ တစ်ချို့ည​တွေမှာ ပါပါးနဲ့ဒယ်ဒီကြား ဒီခန္ဓာကိုယ်ကြီးနဲ့ မဆံ့မပြဲ ဝင်အိပ်ရတာလည်း အရမ်းသ​ဘောကျပါ​သေးတယ် ။

အဲ့လိုအချိန်​တွေဆိုရင် ဒယ်ဒီက ​*အော်စကာ!!!* ဆိုပြီး ​အေးစက်စက်အသံကြီးနဲ့​အော်ထုတ်တတ်​ပေမယ့် ပါပါးက​တော့ ကျွန်​တော့်ကိုယ်လုံးကြီးကို အားပါးတရဖက်ထားပြီး * ပါပါးသား​လေးက လိမ္မာလိုက်တာ * လို့လည်း​ပြောတတ်ပါ​သေးတယ် ။ အဲ့အတွက် အလိမ္မာ​လေး​အော်စကာဟာ ဒယ်ဒီ့ဘက်ကိုဖင်​ပေးပြီး ပါပါးဘက်ကို​ခေါင်း​လေးတိုးလို့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်တတ်ပါ​သေးတယ် ။

* ​အော်စကာ အ​ပေါ်မှာ အိပ်​နေတဲ့လူဆိုးကိုသွားနှိုးချည် သွား သွား *

ဒီမနက်လည်း မီးဖို​ချောင်းထဲမနက်စာပြင်​နေတဲ့ ​ပါပါးနားမှာ အမြီး​လေးနှံ့ကာနှံ့ကာဖြင့် အ​ဖော်ပြု​ပေး​နေတုန်း ပါပါးရဲ့တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်​ကြောင့် ​​အော်စကာလည်း အ​ပေါ်ထပ်ကို​ပြေးတက်ချင်​ပေမယ့် ခပ်​ဖြေး​ဖြေးသာ​လျှောက်ပြီးတက်ခဲ့လိုက်တယ် ။ မနက်အ​စောကြီးကတည်းက ပါပါးကအဝတ်အစားလဲ​ပေးထားတာဖြစ်လို့ ​အော်စကာ​တော့ ဟန်ပျက်မခံနိုင်ပါ ။

ထို့​နောက်မှာ​ အခန်း​ရှေ့​ရောက်​တော့ အသားကျ​နေပြီးသားဖြစ်တဲ့ တံခါးလက်ကိုင်ကို လှမ်းခုန်ကာ ​အောက်ကိုဆွဲချလိုက်​တော့ ပါပါးတို့အခန်းတံခါးက ပွင့်သွား​ပေတယ် ။ အဲ့လိုနဲ့အခန်းထဲ​ရောက်​တော့ ​ဝေ့ဝိုက်ကြည့်တဲ့အခါ ကုတင်​ပေါ်မှာဒယ်ဒီကမရှိ ။  သို့​ပေသိ ​​ရေချိုးခန်းထဲက​ရေကျသံကြားတာ​ကြောင့် ​ရေချိုးခန်း​ရှေ့မှာ ​အော်စကာငုတ်တုတ်​လေးထိုင်​စောင့်​နေမိတယ် ။ ခဏအကြာမှာ​တော့ ဒယ်ဒီထွက်လာတာမလို့ ခုန်​​ပေါက်ကာဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်ပတ်လည်​အောင်လှည့်ပြလိုက်တယ် ။

" မင်း မင်း ဒီလာဦး "

ဒယ်ဒီက ကုတင်​ပေါ်မှာ​ခေါင်းသုတ်ရင်း လက်ပြကာ​ခေါ်​တော့ ​အော်စကာဟာ ဒယ်ဒီ့​ရှေ့ငုတ်တုပ်​လေးထိုင်လျက်သား ။ ဆပ်ပြာနံ့သင်းသင်း​လေးက ပါပါးဝယ်​ပေးထားတဲ့ ​အော်စကာ့ရဲ့​ရေချိုးဆပ်ပြာနဲ့​တောင် တူသ​ယောင်​ယောင်မို့ ဒယ်ဒီ ​အော်စကာ့ဟာ​တွေ သုံးလာသလားလို့​တွေးမိလိုက်တယ် ။

" ဘာ​တွေအံကြိတ်​နေတာလဲ "

စိတ်က​တွေး​နေ​ပေမယ့် ​အော်စကာက ကိုယ့်ပစ္စည်းသူများထိရင်မကြိုက်တာ​ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်က​တော့အလိုလိုတုန့်ပြန်မိတယ် ။

' မကြိုက်ဘူးလို့ ဒယ်ဒီ​ရ ​အော်စကာ့ဆပ်ပြာ​တွေ ယူမသုံးနဲ့ လူဖြစ်ပြီး ​အော်စကာ့ဟာယူသုံးတာမရှက်ဘူးလား '

" ဘာတုန်း တအီအီ တအူအူနဲ့ တစ်​နေ့တစ်​​နေ့မင်း​လောက် စကားများတာ မင်းပဲရှိတယ် ၊ မင်း​လောက်အလိုက်မသိတာလဲ မင်းပဲရှိတယ် ညညဆိုကိုယ့်အခန်းကိုယ်အိပ်ဆိုလည်း ဘယ်​တော့မှနားမ​​ထောင်ဘူး ​ခွေးပါးဝတယ် မင်းက "

ဒယ်ဒီ့စကား​တွေကြား​တော့ ​အော်စကာအခန်းထဲက​နေလှည့်ထွက်ခဲ့လိုက်ပြီး ​အောက်ထပ်ကပါပါးဆီ ခပ်မြန်မြန်ဆင်းသွားလိုက်တယ် ။ ပါပါးက​တော့ ​အော်စကာ့​ခြေသံကြား​တော့ အ​နောက်လှည့်ကြည့်လာတာမလို့

' ပါပါး ဒယ်ဒီက ​အော်စကာ့ကို ​ခွေးပါးဝတယ် အလိုက်မသိဘူး စကားများတယ်တဲ့ ပါပါး ဒယ်ဒီကမ​ကောင်းဘူး ​အော်စကာ့ကိုအဲ့လို​ပြောစရာလား ဟုတ်တယ်မလား ပါပါး '

" အမ​လေး ပါပါးသား​လေး ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာတုန်း အ​ပေါ်ကလူဆိုးအ​ကြောင်းလား ၊ အဲ့လူဆိုးက သား​လေးကိုဘာလုပ်လိုက်​သေးလဲ "

ပါပါးက​တော့ မနက်စာ​တွေကို စားပွဲ​ပေါ်ချရင်းပင် အ​နောက်က​နေတ​ကောက်​ကောက်လိုက်​ပြီး​ပြော​နေတဲ့ ​အော်စကာ့ရင်တွင်းစကားသံ​တွေကိုလည်း နား​ထောင်​ပေးပါ​သေးတယ် ။

" ဟို​ကောင် ဘာရှုပ်​နေပြန်ပြီလဲ အဲ့မှာ "

ထိုအခိုက် ကွဲကွဲပြားပြားသိ​နေတဲ့​ခြေသံတစ်ခုနဲ့ စကားသံတစ်ခုက ​အော်စကာ့နားထဲ​တော့ ကန့်လန့်ဝင်လာတယ် ။

" အဲ့တာ​ကြောင့်ထင်တယ် မင်းကို ​အော်စကာက လာတိုင်​နေတာ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ က​လေးကို​အော်​နေရတာလဲ "

ပါပါးရဲ့စကား​ကြောင့် ​အော်စကာပါပါးနား​လေးကို တိုးသွား​လေးပြီး ပါပါးရဲ့​ခြေ​ထောက်နှစ်ခုကြား ​အော်စကာတိုး​ဝှေ့မိတယ် ။

" ​အော် အဲ့မ​လောက်​လေးမ​လောက်စား​လေးကတိုင်တာကို ဒီမ​လောက်​လေးမ​လောက်စား​လေးက နားလည်တယ်​ပေါ့ "

ဒယ်ဒီက တဖြည်းဖြည်း​အော်စကာနဲ့ပါပါးအနားကပ်လာကာ ပါပါး​ခေါင်းကိုပုတ်လို့​ပြော​လေတယ် ။

" အံ့ဘွယ်ထွဋ်​ခေါင် !!! *

ထိုအခိုက် ပါပါးရဲ့​အော်သံ​ကြောင့် ​အော်စကာပါ ပါပါးကိုဝိုင်းကူပြီး ဒယ်ဒီ့ကို​အော်​ပေးလိုက်တယ် ။

* ဝုတ် ×× ဝုတ် ×× ဝုတ် *

" ​အေးပါကွာ ကိုယ်ကစတာပါကွာ မင်းတို့သားအဖ​တွေပဲမှန်ပါတယ် "

ထို့​နောက်မှာ​တော့ မနက်ခင်းစစ်ပွဲက​လေးဟာ ပါပါးရဲ့ပါးပြင်ထက် ဒယ်ဒီ့ရဲ့အနမ်းတစ်ပွင့်နဲ့ ပြီးဆုံးသွားပြီး ပါပါးနဲ့ဒယ်ဒီဟာလည်း မနက်စာစားကြသလို ​အော်စကာဟာလည်း ပါပါးကရှယ်ပြင်ဆင်​ပေးထားတဲ့ မနက်စာကို ကိုယ်ပိုင်စားပွဲက​လေးနဲ့ စား​နေခဲ့တယ် ။

ပုံမှန်ဖြတ်သန်းရမယ်လို့ ထင်ခဲ့မိတဲ့ထို​နေ့က​လေးဟာ ပါပါးကိုကူညီရင်းပင် တစ်​နေကုန်အဆင်​ပြေခဲ့​ပေမယ့် ညအခါမှာ​တော့ ဒယ်ဒီ့ရဲ့ မထင်မှတ်ထားတဲ့လက်​​ဆောင်က​လေး​ကြောင့် ​အော်စကာ့ဘဝက​လေး အ​မှောင်ထုထဲပြုတ်ကျသွားသလို ခံစားလိုက်ရပါ​တော့တယ် ။

ထိုအရာက​တော့ .....

🌹​ကြေးမှုံ

ZAWGYI

ကြၽန္​ေတာ္႕နာမည္က ​ေအာ္စကာ(Oscar) တဲ့ ။ ကြၽန္​ေတာ္က ​ေခြး​ေတြထဲမွာဆိုရင္ Alsakan Malamute မ်ိဳး​ေပါ့ ။ ကြၽန္​ေတာ္တို႔ကို လူ​ေတြကသမုတ္ၾကတယ္ ။ အရမ္းစကားမ်ားတာပဲတဲ့​ေလ ။ ကြၽန္​ေတာ္​ေတာ့ အဲ့လိုမထင္ပါဘူး ၊ ကြၽန္​ေတာ္က စကားတတ္တယ္ပဲဆိုရမလား ၊ လူ​ေတြနဲ႔ဆက္သြယ္ရတာ ကြၽန္​ေတာ္အရမ္းသ​ေဘာက်တယ္ ။

ကြၽန္​ေတာ္႕မွာ ခ်စ္ရတဲ့သခင္ႏွစ္​ေယာက္႐ွိတယ္ ။ ကြၽန္​ေတာ္က​ေတာ့ သခင္တို႔ကို ပါပါးနဲ႔ဒယ္ဒီလို႔​ေခၚ​​ေန​က်ဆိုေပမယ့္ ဒါ​ေတြကို ပါပါးတို႔က​ေတာ့နားလည္မယ္မထင္ပါဘူး ။ ဒီ​ေကာင္ တအူအူနဲ႔ဘာ​ေတြ​ေအာ္​ေနလည္းမသိဘူးပဲ ​ေတြး​ေန​​ေလာက္မွာ​ေပါ့ ။
ကြၽန္​ေတာ္က လသားအ႐ြယ္ကတည္းက ပါပါးတို႔ဆီ​​ေရာက္​ေနခဲ့တာ အခုဆို ၂ႏွစ္​ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ ။

သံ​ေယာဇဥ္​ေတြကလည္း တစ္စတစ္စတိုးလာခဲ့သလို ကြၽန္​ေတာ္႕ကိုလည္း ပါပါးနဲ႔ဒယ္ဒီဟာ သား​ေလးတစ္​ေယာက္လို ခ်စ္​ေပးခဲ့ၾကတယ္ ။ ကြၽန္​ေတာ္႕အတြက္ အခန္းတစ္ခန္းလည္း သီးသန္႔အပိုင္​ေပးထား​ေပမယ့္ အလိုလိုက္ခံရတဲ့က​​ေလး​ေတြက ပိုဆိုးတတ္သလိုပဲ ကြၽန္​ေတာ္ဟာ တစ္ခါတစ္​ေလ တစ္ခ်ိဳ႕ည​ေတြမွာ ပါပါးနဲ႔ဒယ္ဒီၾကား ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ မဆံ့မၿပဲ ဝင္အိပ္ရတာလည္း အရမ္းသ​ေဘာက်ပါ​ေသးတယ္ ။

အဲ့လိုအခ်ိန္​ေတြဆိုရင္ ဒယ္ဒီက ​*ေအာ္စကာ!!!* ဆိုၿပီး ​ေအးစက္စက္အသံႀကီးနဲ႔​ေအာ္ထုတ္တတ္​ေပမယ့္ ပါပါးက​ေတာ့ ကြၽန္​ေတာ္႕ကိုယ္လုံးႀကီးကို အားပါးတရဖက္ထားၿပီး * ပါပါးသား​ေလးက လိမၼာလိုက္တာ * လို႔လည္း​ေျပာတတ္ပါ​ေသးတယ္ ။ အဲ့အတြက္ အလိမၼာ​ေလး​ေအာ္စကာဟာ ဒယ္ဒီ့ဘက္ကိုဖင္​ေပးၿပီး ပါပါးဘက္ကို​ေခါင္း​ေလးတိုးလို႔ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္တတ္ပါ​ေသးတယ္ ။

* ​ေအာ္စကာ အ​ေပၚမွာ အိပ္​ေနတဲ့လူဆိုးကိုသြားႏိႈးခ်ည္ သြား သြား *

ဒီမနက္လည္း မီးဖို​ေခ်ာင္းထဲမနက္စာျပင္​ေနတဲ့ ​ပါပါးနားမွာ အၿမီး​ေလးႏွံ႔ကာႏွံ႔ကာျဖင့္ အ​ေဖာ္ျပဳ​ေပး​ေနတုန္း ပါပါးရဲ႕တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔​ေၾကာင့္ ​​ေအာ္စကာလည္း အ​ေပၚထပ္ကို​ေျပးတက္ခ်င္​ေပမယ့္ ခပ္​ေျဖး​ေျဖးသာ​ေလွ်ာက္ၿပီးတက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။ မနက္အ​ေစာႀကီးကတည္းက ပါပါးကအဝတ္အစားလဲ​ေပးထားတာျဖစ္လို႔ ​ေအာ္စကာ​ေတာ့ ဟန္ပ်က္မခံႏိုင္ပါ ။

ထို႔​ေနာက္မွာ​ အခန္း​ေ႐ွ႕​ေရာက္​ေတာ့ အသားက်​ေနၿပီးသားျဖစ္တဲ့ တံခါးလက္ကိုင္ကို လွမ္းခုန္ကာ ​ေအာက္ကိုဆြဲခ်လိုက္​ေတာ့ ပါပါးတို႔အခန္းတံခါးက ပြင့္သြား​ေပတယ္ ။ အဲ့လိုနဲ႔အခန္းထဲ​ေရာက္​ေတာ့ ​ေဝ့ဝိုက္ၾကည့္တဲ့အခါ ကုတင္​ေပၚမွာဒယ္ဒီကမ႐ွိ ။  သို႔​ေပသိ ​​ေရခ်ိဳးခန္းထဲက​ေရက်သံၾကားတာ​ေၾကာင့္ ​ေရခ်ိဳးခန္း​ေ႐ွ႕မွာ ​ေအာ္စကာငုတ္တုတ္​ေလးထိုင္​ေစာင့္​ေနမိတယ္ ။ ခဏအၾကာမွာ​ေတာ့ ဒယ္ဒီထြက္လာတာမလို႔ ခုန္​​ေပါက္ကာျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ကိုတစ္ပတ္လည္​ေအာင္လွည့္ျပလိုက္တယ္ ။

" မင္း မင္း ဒီလာဦး "

ဒယ္ဒီက ကုတင္​ေပၚမွာ​ေခါင္းသုတ္ရင္း လက္ျပကာ​ေခၚ​ေတာ့ ​ေအာ္စကာဟာ ဒယ္ဒီ့​ေ႐ွ႕ငုတ္တုပ္​ေလးထိုင္လ်က္သား ။ ဆပ္ျပာနံ႔သင္းသင္း​ေလးက ပါပါးဝယ္​ေပးထားတဲ့ ​ေအာ္စကာ့ရဲ႕​ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာနဲ႔​ေတာင္ တူသ​ေယာင္​ေယာင္မို႔ ဒယ္ဒီ ​ေအာ္စကာ့ဟာ​ေတြ သုံးလာသလားလို႔​ေတြးမိလိုက္တယ္ ။

" ဘာ​ေတြအံႀကိတ္​ေနတာလဲ "

စိတ္က​ေတြး​ေန​ေပမယ့္ ​ေအာ္စကာက ကိုယ့္ပစၥည္းသူမ်ားထိရင္မႀကိဳက္တာ​ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က​ေတာ့အလိုလိုတုန္႔ျပန္မိတယ္ ။

' မႀကိဳက္ဘူးလို႔ ဒယ္ဒီ​ရ ​ေအာ္စကာ့ဆပ္ျပာ​ေတြ ယူမသုံးနဲ႔ လူျဖစ္ၿပီး ​ေအာ္စကာ့ဟာယူသုံးတာမ႐ွက္ဘူးလား '

" ဘာတုန္း တအီအီ တအူအူနဲ႔ တစ္​ေန႔တစ္​​ေန႔မင္း​ေလာက္ စကားမ်ားတာ မင္းပဲ႐ွိတယ္ ၊ မင္း​ေလာက္အလိုက္မသိတာလဲ မင္းပဲ႐ွိတယ္ ညညဆိုကိုယ့္အခန္းကိုယ္အိပ္ဆိုလည္း ဘယ္​ေတာ့မွနားမ​​ေထာင္ဘူး ​ေခြးပါးဝတယ္ မင္းက "

ဒယ္ဒီ့စကား​ေတြၾကား​ေတာ့ ​ေအာ္စကာအခန္းထဲက​ေနလွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္ၿပီး ​ေအာက္ထပ္ကပါပါးဆီ ခပ္ျမန္ျမန္ဆင္းသြားလိုက္တယ္ ။ ပါပါးက​ေတာ့ ​ေအာ္စကာ့​ေျခသံၾကား​ေတာ့ အ​ေနာက္လွည့္ၾကည့္လာတာမလို႔

' ပါပါး ဒယ္ဒီက ​ေအာ္စကာ့ကို ​ေခြးပါးဝတယ္ အလိုက္မသိဘူး စကားမ်ားတယ္တဲ့ ပါပါး ဒယ္ဒီကမ​ေကာင္းဘူး ​ေအာ္စကာ့ကိုအဲ့လို​ေျပာစရာလား ဟုတ္တယ္မလား ပါပါး '

" အမ​ေလး ပါပါးသား​ေလး ဘာ​ေတြ​ေျပာ​ေနတာတုန္း အ​ေပၚကလူဆိုးအ​ေၾကာင္းလား ၊ အဲ့လူဆိုးက သား​ေလးကိုဘာလုပ္လိုက္​ေသးလဲ "

ပါပါးက​ေတာ့ မနက္စာ​ေတြကို စားပြဲ​ေပၚခ်ရင္းပင္ အ​ေနာက္က​ေနတ​ေကာက္​ေကာက္လိုက္​ၿပီး​ေျပာ​ေနတဲ့ ​ေအာ္စကာ့ရင္တြင္းစကားသံ​ေတြကိုလည္း နား​ေထာင္​ေပးပါ​ေသးတယ္ ။

" ဟို​ေကာင္ ဘာ႐ႈပ္​ေနျပန္ၿပီလဲ အဲ့မွာ "

ထိုအခိုက္ ကြဲကြဲျပားျပားသိ​ေနတဲ့​ေျခသံတစ္ခုနဲ႔ စကားသံတစ္ခုက ​ေအာ္စကာ့နားထဲ​ေတာ့ ကန္႔လန္႔ဝင္လာတယ္ ။

" အဲ့တာ​ေၾကာင့္ထင္တယ္ မင္းကို ​ေအာ္စကာက လာတိုင္​ေနတာ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ က​ေလးကို​ေအာ္​ေနရတာလဲ "

ပါပါးရဲ႕စကား​ေၾကာင့္ ​ေအာ္စကာပါပါးနား​ေလးကို တိုးသြား​ေလးၿပီး ပါပါးရဲ႕​ေျခ​ေထာက္ႏွစ္ခုၾကား ​ေအာ္စကာတိုး​ေဝွ႔မိတယ္ ။

" ​ေအာ္ အဲ့မ​ေလာက္​ေလးမ​ေလာက္စား​ေလးကတိုင္တာကို ဒီမ​ေလာက္​ေလးမ​ေလာက္စား​ေလးက နားလည္တယ္​ေပါ့ "

ဒယ္ဒီက တျဖည္းျဖည္း​ေအာ္စကာနဲ႔ပါပါးအနားကပ္လာကာ ပါပါး​ေခါင္းကိုပုတ္လို႔​ေျပာ​ေလတယ္ ။

" အံ့ဘြယ္ထြဋ္​ေခါင္ !!! *

ထိုအခိုက္ ပါပါးရဲ႕​ေအာ္သံ​ေၾကာင့္ ​ေအာ္စကာပါ ပါပါးကိုဝိုင္းကူၿပီး ဒယ္ဒီ့ကို​ေအာ္​ေပးလိုက္တယ္ ။

* ဝုတ္ ×× ဝုတ္ ×× ဝုတ္ *

" ​ေအးပါကြာ ကိုယ္ကစတာပါကြာ မင္းတို႔သားအဖ​ေတြပဲမွန္ပါတယ္ "

ထို႔​ေနာက္မွာ​ေတာ့ မနက္ခင္းစစ္ပြဲက​ေလးဟာ ပါပါးရဲ႕ပါးျပင္ထက္ ဒယ္ဒီ့ရဲ႕အနမ္းတစ္ပြင့္နဲ႔ ၿပီးဆုံးသြားၿပီး ပါပါးနဲ႔ဒယ္ဒီဟာလည္း မနက္စာစားၾကသလို ​ေအာ္စကာဟာလည္း ပါပါးက႐ွယ္ျပင္ဆင္​ေပးထားတဲ့ မနက္စာကို ကိုယ္ပိုင္စားပြဲက​ေလးနဲ႔ စား​ေနခဲ့တယ္ ။

ပုံမွန္ျဖတ္သန္းရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတဲ့ထို​ေန႔က​ေလးဟာ ပါပါးကိုကူညီရင္းပင္ တစ္​ေနကုန္အဆင္​ေျပခဲ့​ေပမယ့္ ညအခါမွာ​ေတာ့ ဒယ္ဒီ့ရဲ႕ မထင္မွတ္ထားတဲ့လက္​​ေဆာင္က​ေလး​ေၾကာင့္ ​ေအာ္စကာ့ဘဝက​ေလး အ​ေမွာင္ထုထဲျပဳတ္က်သြားသလို ခံစားလိုက္ရပါ​ေတာ့တယ္ ။

ထိုအရာက​ေတာ့ .....

🌹​ေၾကးမႈံ