Yn:"Inikan lelaki restoran tu? Buat apa dia ada kat sini?" Yn tertanya tanya di dlm hati. Peluh sejuk mula merenik di dahinya.
Yn memerhatikan satu satu nama dan jawatan di meja penemuduga. Di sebelah kiri, seorang wanita yg sangat cantik dan manis wajahnya murah dengan senyuman- HR SHW corp - cik Jihyo.
Sebelah kanan lelaki restoran itu pula, ternampak seorang lelaki yg berpakaian sangat santai langsung tiada formality COO SHW corp - encik Lee Minhyuk.
Dan lelaki restoran ini pula.... Gulp! Yn menelan liurnya. Chairman/ CEO- Encik Son Hyun Woo.
Yn (dalam hati) : "Jawatan apa yg aku temuduga ni sampai CEO ikut buat interview ni?"
Shownu :"Fresh graduate with bachelor of business and administration, ada pengalaman kerja tak cik Han Yn?" grrrr meremang bulu Yn mendengar suara tegas Encik Son Hyun woo itu. Semoga saja, lelaki itu tidak ingat kejadian kelmarin dan sepuluh ribu.
Yn:"Terima Kasih encik Son Hyunwoo utk soalan tu. saya belum di berikan peluang lagi utk bekerja menggunakan ijazah yg saya ada. Tetapi saya dah ada beberapa pengalaman kerja sebelum ni...."
Shownu:"Beberapa pengalaman kerja, when you are just 24 yrs old? Ini menunjukkan kerja awak tak bagus, we see here.. The longest you had worked for one position was 11 mths and 12days? That was not even a year."
Gulp! Yn menelan liurnya lagi. Sah! Dia tiada harapan utk menjawat sebarang jawatan di syarikat itu. Dah Yn jangan letakkan harapan lagi pada temuduga hari ni. Yn sudah putus harapan.
Lee MInhyuk: “Okay apa, masih muda tapi dah punya banyak pengalaman? Pekerja macam nilah yg kita nak. Muda tapi banyak pengalaman. Kalau ko nak org yg dah banyak pengalaman tapi pengalaman selama sepuluh dua puluh tahun, ko ambik lah org yg dah lanjut usia kerepot nak mamp-…” Lee Minhyuk tidak jadi menghabiskan ayatnya apabila wajahnya di renung tajam oleh Shownu.
Jihyo: “Korang, we are in an interview. Sorry cik Han Yn…. Where were we?” Manis dan lembut sahaja tutur kata Cik Jihyo di hadapannya ini. Dah lah cantik, seksi, berkarisma pulak tu. Ohh girl crush. Yn bermonolog di dalam hati.
Yn: “Ya benar, tempoh bekerja saya untuk satu jawatan tu tak lama tapi di sebabkan itu saya sangat kenal dengan ragam manusia, melalui pekerjaan pekerjaan tersebut saya dapat sesuatu yg lebih bernilai lebih dari hanya sekadar pengalaman. Sebagai contoh saya pernah bekerja di sebuah restoran mewah, di sana saya perhatikan bukan semua yg datang tu lapar. Ada yg datang sekadar nak menunjuk. Upload kat media social makan kat tempat mahal. Ada yg datang sekadar nak buang duit, order sampai sepuluh jenis menu tapi satu pun tak habis. Tak tau ke ramai orang kat luar tu yg tak cukup makan? Ada jugak yg datang nak buat charity entah sedap sedap je bagi org yg dah sedia kaya lima sepuluh ribu. Lebih baik dia bagi kat saya ni ha… bukan aje dapat bantu org yg susah, dapat pahala lagi sebab dah sedekah kat anak yatim piatu.” Panjang lebar Yn menjawab. Bukan jawapan sebenarnya, itu lebih kepada luahan hati. Terlupa, antara cerita yg dia sampaikan itu termasuk cerita kelmarin antara dia dan lelaki yg bernama Son HyunWoo.
Lee Mihyuk dan Jihyo sudah ketawa mendengar cerita yang baru saja Yn sampaikan. Berlainan pula dengan Son Hyunwoo, wajah lelaki itu bertukar menjadi semakin keruh dan garang. Matanya pula sudah memancarkan laser kepada Yn. Sangat tajam sehingga menusuk ke jantung Yn, Yn jadi tidak berani membalas renungan lelaki itu.
Lee Minhyuk: “Lets get her the job, I like her! She is funny. Kan jihyo?”
Jihyo: “We need someone like her more. Penat tau tak bekerja dengan orang yang serius memanjang ni.”
Shownu: : “unfortunately, the position has been taken by someone elses.” Kata Shownu tanpa mengalihkan pandangan tajamnya dari wajah Yn.
Jihyo: “Well, its up to me right?”
Lee Minhyuk; “That’s more like it! You know what, we haven’t found someone as your PA A.K.A your secretary yet. I know, we are not doing an interview for that position today but why not right? its killing two birds with one stone! Jimat masa dan tenaga.”
Yn (dalam hati): “Apa? Personal assistant kepada lelaki restoran ni? like, kalau aku terima jawatan ni aku akan menghadap lelaki ni hampir 24 jam sehari??”
Jihyo; “Ye lah kan! You know what…. Yn you are hired! Can you start tomorrow?”
Yn/ Shownu: “What?!” hampir serentak Yn dan Shownu memberi respon kepada soalan Jihyo.
Lee Minhyuk: “What a chemistry!”
Yn/ Shownu: “No!” sekali lagi Yn dan Shownu menjawab dengan serentak. Yn membalas tawaran kepada Jihyo manakala Shownu pula meningkah komen Lee Minhyuk.
Lee Minhyuk: “You see? This is not scripted Shownu. korang ni memang ada chemistry . come on, lets just get her. I don’t want to come on another Sunday. Company mana kerja hari minggu Shownu oi? Its been like two weeks straight? I also want to date and rest on Sundays.”
Jihyo; ”Please Yn, saya tahu jawatan ni tak layak untuk kelayakan yg awak ada. Well I guarantee you I will pay the salary according to your qualifications. You will never get an offer like this anywhere else.”
Lee Minhyuk;”Yn, just imagine nama jawatan awak waiter tapi gaji awak gaji general manager. How good is that?”
Yn jadi buntu. Tawaran yg Jihyo tawarkan itu benar benar sangat menarik.
Shownu: “I don’t think i can work with her.”
Yn: “I also think, I cant work with him…”
Yn: “…. tapi, saya setuju.” Keputusan Yn muktamat.
Shownu terkejut mendengar jawapan Yn. Di sangkanya gadis itu tidak akan berani membalasnya tetapi ternyata Yn sangat berani berlawan kata dengannya.
Jihyo; ”Well that’s great! Thank you Yn, awak tahu tak awak adalah penyelamat kami!”
Lee Minhyuk: “I dapat rasa, you both sure have the best chemistry together. You guys will look good together.” Komen daripada Lee Minhyuk itu mendapat jelingan maut daripada Son Hyunwoo manakala Jihyo sudah berlari memeluk Yn dan bersalaman dengan Yn tanda mengalu-alukan kedatangan Yn ke dalam syarrikat mereka.
******************
Yn berteriak dengan penuh kegembiraan kerana dia sudah Berjaya keluar dari menyandang gelaran penganggur. Tetapi dalam gembiranya dia tiba- tiba merasa risau apabila memikirkan bagaimana nanti utk berhadapan malah bekerja di samping Shownu. lelaki itu juga telah menyatakan ketidaksudiannya untuk bekerja Bersama Yn pada petang tadi. Yn mengetepikan semua kebarangkalian yg ada, apa nak jadi jadilah. Lagipun dia menganggap itu satu cabaran pekerjaannya dan dia berjanji dia akan bekerja dengan bersungguh-sungguh. Dia akan buktikan kebolehannya kepada lelaki yg bernama Son Hyunwoo.
************************
Shownu duduk menghadap computer di biliknya. Sejak pulang dari sesi temuduga pada petang tadi, langsung dia tidak dapat menumpukan sedikitpun perhatian kepada kerja-kerjanya yg tertunggak. Pikirannya sering kali saja melayang kepada Yn. Kelantangan dan keberanian Yn dalam membalas kata-katanya membuatkan dia semakin tertarik kepada gadis itu. Tidak sabar rasanya mahu berkerja dengan Yn, padahal dia sengaja menolak Yn sebagai pembantu peribadinya. Dalam hal itu dia sangat berterima kasih kepada Lee Minhyuk kerana mencadangkan jawatan itu kepada Jihyo.
*************************
Berkali kali Yn memerhatikan penampilannya utk hari pertama bekerja di bawah syarikat SHW corp. seawal pukul lima pagi lagi dia sudah bangun dan bersedia untuk pergi ketempat bekerja. Dia tidak mahu lambat utk masuk ke pejabat pada hari pertama berkerjanya.
*****************
Shownu sangat terkejut dengan kemunculan lembaga seorang wanita yg duduk di dalam ruang menunggu pejabatnya. Disangkanya dia sahaja yang selalu awal masuk ke pejabat, ternyata Yn lagi awal daripadanya.
Yn: “Selamat pagi Encik Tuan Son Hyunwoo.” Yn menyapa Shownu yg berjalan laju menuju ke pejabatnya.
Shownu: “Ikut saya.”
Tergesa gesa Yn mencuba untuk menyaingi langkah majikannya itu.
Shownu: “Itu pantry, itu bilik rehat pekerja, ini pejabat Minhyuk, ini utilityroom , sana meeting room. Ini pejabat saya.”
Burgh!! Tiba tiba tubuh Yn terlanggar sesuatu dengan kuat. Hampir saja Yn terduduk kerana perlangaran yg kuat itu, nasib baik tangan Shownu pantas menyambut tubuh kecilnya ke pelukannya. Sesaat ,dua saat, tiga saat keduanya saling bertentangan. Jantung berdegup pantas. Sesedar sahaja Yn dari terus hanyut dalam khyalan terus dia menolak Shownu dari terus memeluknya. Pipinya sudah terasa panas.
Shownu: “mata awak, awak simpan kat mana? Patutlah awak selalu kena pecat, hari tu tumpahkan air... ni jalan main langar je.” Yn sudah tertunduk, Shownu masih merendah rendahkan dirinya.
Yn:”Encik Tuan tak payah nak ingatkan saya tentang tu, kalau Encik Tuan nak tuntut duit sepuluh ribu tu Encik Tuan potong saja dari gaji saya nanti. Walaupun tak banyak, saya janji saya akan bayar hutang saya tu.”
Shownu tersentap. Berani Yn menjawabnya. Padahal Shownu bukan bermaksud untuk mengungkit tentang duit sepuluh ribu itu.
Shownu: “Meja awak kat dalam pejabat saya.”
Yn: “Apa?” Yn sekali lagi terkejut mendengar kenyataan yg baru Shownu sampaikan.
Pejabat punyalah besar, ada bilik rehat ada bilik utility tapi bilik secretary takde? Bukan selalunya bilik secretry ada kat luar pintu pejabat bos dia ke? Yn berkata-kata di dalam hati.
Shownu: “Awak ni, ada masalah pendengaran jugak ke? Dah lah mata ada masalah, takkan telinga pun problem jugak?”
Yn:“amboiiiii bukan main sedap lagi mulut lelaki ni mengutuk aku eh. Kau tau lah nanti…” Yn menyumpah di dalam hati.
Shownu: “Marah? Kalau marah tu bagitau ajelah tak payah nak tenung saya macam nak makan saya je.”
Yn: “Maafkan saya Encik Tuan Son Hyunwoo.”
Shownu: “Nanti boleh pergi tingkat tujuh untuk melapor kat Jihyo. Kenal kan, Jihyo? Yg ambik awak kerja kat sini haritu.” Yn hanya mengangguk. Menyesal pulak dia awal masuk pejabat hari ni. ingatkan nak suaikan diri sangat dengan rakan kerja lain, rupanya sesi suai kenal dengan bosnya pulak.
Shownu: “Awak ni betul ke takde masalah kesihatan? Ke dah bisu? Kalau saya tanya tu awak jawablah. Faham cik Han Yn?”
Yn: “Maaf, baik Tuan Encik Son Hyun woo.” Tak pasal pasal Yn kena lagi dengan sindiran tajam Shonwu.
Shownu; ”lagi satu, tak perlu nak bertuan-tuan atau ber encik encik dengan saya. Panggil, je Shownu.”
Yn: “Tapi Tuan…”
Shownu: “Takde nak tapi tapi lagi. Awak pun dengar kan Minhyuk dan Jihyo panggil saya macam mana? Semua pekerja kat ofis ni panggil saya macam tu. Even akak cleaner sini pun panggil saya mcm tu.”
Yn: “Baik Tuan. Err maksud saya Shownu.” janggal sangat memanggil seseorang dengan panggilan nama padahal jarak usia antara mereka sangat jauh. 11 tahun!
Shownu: “Tunggu apalagi?”
Yn: “Kerja untuk saya?”
Shownu: “ Hari ni awak tengok je macam mana saya kerja. Maybe first, coffee for me? awak dah breakfast ke? Nanti tak pasal pasal awak pengsan pulak. Jangan nak salahkan saya ya, awak yg awal masuk pejabat.”
Yn: “Shownu, awak tahu tak… kata kata tu satu doa? Arwah mak saya selalu pesan, kalau nak cakap, cakap yg baik baik. Sebab, setiap perkataan yang awak ucap akan menjadi makbul.”
Shownu: “Berani ya awak…”
Yn: “ Ya lahh… yang awak dari tadi kata saya takde mata, takde telinga, takde mulut nak cakap. Ni saya kongsi aje pesan arwah mak saya tak boleh ke? Jadi, awak nak coffee awak mana Shownu?”
Terdiam Shownu mendengar setiap butir perkataan yg keluar dari mulut Yn. Geram pula Shownu tengok bibir munggil Yn yang sangat berani itu.
Shownu: “Awak pandai ke buat kopi? I want my coffee strong but creamy at the same time, with the use of milk but not too sweet or taste something like milk.”
Yn: “Flat white it is! Gotcha Shownu, anything else?”
Shownu: “Itu je.” Terkedu Shownu sekali lagi apabila gadis di hadapannya itu tahu jenis kopi apa yang di maksudkannya.
Beberapa minit kemudian Yn masuk semula ke bilik Shownu sambil membawa satu talam yang berisi dua cawan kopi dan satu potong sandwich.
Yn: “Barang barang kat pantry tu boleh buat guna kan? Tadi saya nampak ada roti paun dan telur kat pantry, tu yang saya buatkan awak Sandwich telur. Tak elok kalau minum kopi je dengan perut kosong. Kalau ada nak apa-apa lagi, Shownu awak bagitau saya ya. Nanti saya kerja kat sini gaji tak berkat.”
Shownu: “Dah? Dah habis bebel?”
Yn mencebik, bukannya bos nya itu mahu berterima kasih kepadanya malah di label membebel pulak.
Shownu: “mulut tu… kalau tak nak saya cium jangan nak munjung je depan saya. Kan saya dah cakap, kalau marah beritahu.” Seraya mendengar ugutan Shownu, Yn menutup mulutnya dengan tangannya sebelah kiri. Hampir tumpah kopi yg masih berada di dalam talam yang di pegangnya. Pipinya sudah panas, mungkin naik merah. Cepat saja kakinya melangkah menuju ke mejanya yg hanya terletak tidak jauh dari meja Shownu.
Bersambung........