စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့ ပုံစံက နားမလည်သော အရူးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေသည်။ လသာဆောင်ကို သူတကယ် စိုက်ကြည့်နေတယ်။ အပြင်ဘက်တွင် တိမ်ညိုများ နိမ့်ဆင်းနေပြီး မိုးရေစက်ကြီးများက အဆက်မပြတ် တဖွဲဖွဲ ရွာသွန်းနေသည်။
“ဒါဆို မိုးနည်းနည်းတိတ်သွားအောင် စောင့်ရအောင်" လို့ ပြောလိုက်တယ်။
ဖေးကျောက်ကျိုး ၏ မျက်လုံးများသည် ရုတ်တရက် မှုန်မှိုင်းလာသည်။
"မိုးအကြာကြီးရွာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။"
စစ်ဟွိုင်ရှီး သည် နောက်ဆုံးသောနေ့ရက်များတွင် တစ်ယောက်တည်းနေထိုင်လေ့ရှိတာကြောင့် ရာသီဥတုကိုကြည့်ကာ ...
"ရပါတယ်..မိုးရွာတာက အများဆုံး တစ်နာရီ၊ နှစ်နာရီအတွင်းမှာပဲ ရပ်သွားလိမ့်မယ်"
ဖေးကျောက်ကျိုး က မကျေမနပ် မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး..
"ဒါပေမယ့် ပြန်ဖို့ အရမ်း နောက်ကျသွားပြီလေ.."
စစ်ဟွိုင်ရှီး က နံရံပေါ်က နာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ..
"သိပ်နောက်မကျသေးပါဘူး အခုမှ ခြောက်နာရီပဲရှိသေးတယ်.. နောက်နှစ်နာရီဆို ရှစ်နာရီပဲ ရှိအုံးမှာပါ.. အရမ်း နောက်ကျရင်လည်း မပူပါနဲ့ ကောကို ကိုယ်တိုင်ပြန်လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်.."
".........."
ဒီပြိုင်ဘက်က ကိုင်တွယ်ရ အရမ်းခက်တာပဲ။
စစ်ဟွိုင်ရှီး မီးဖိုချောင်က ထွက်လာသောအခါတွင် ဖေးကျောက်ကျိုး သည် ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်နေပြီး ဘယ်ဘက်လက်က ဝမ်းဗိုက်ကို ရံဖန်ရံခါ ပွတ်သပ်ကာ နှုတ်ခမ်းများကို ကိုက်ထားကာ မျက်ခုံးအနည်းငယ်မှိတ်ကာ နေမကောင်းဖြစ်နေပုံရသည်။ သူမျက်လုံးများ ထိတ်လန့်သွားပြီး ဖေးကျောက်ကျိုး ၏လက်ကို အမြန်ဆွဲကိုင်လိုက်ကာ..
"ဖေးကော ဗိုက်နာနေပြန်ပြီလား..လာ ထ.. ဆေးရုံသွားကြရအောင်...."
"ရပါတယ်၊ ယာဂုသောက်ပြီး သက်သာလာပါတယ်.. ဒါပေမယ့် နည်းနည်းတော့ အဆင်မပြေဘူး.. အနားယူပါရစေ"
စစ်ဟွိုင်ရှီး က စိုးရိမ်နေသော်လည်း ဆေးရုံတက်ရန် အတင်းအကြပ်မလုပ်နိုင်တာကြောင့် ရွေးချယ်စရာ မရှိပေ။ နာခံမှုမရှိသော လူနာကိုကြည့်ကာ သက်ပြင်းတစ်ချက်ပြီး..
"ဒါဆိုငါ့အခန်းထဲသွားပြီး အနားယူလိုက်ပါ..နာကျင်နေသေးရင် ဆေးရုံပို့ပေးမယ်"
ထိုနောက် ဖေးကျောက်ကျိုးသည် စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့ ကုတင်ပေါ်သို့ အောင်မြင်စွာဆင်းသက်နိုင်ခဲ့သည်။
နူးညံ့သန့်ရှင်းသော အိပ်ရာသည် စစ်ဟွိုင်ရှီး ၏ အငွေ့အသက်များ ပြည့်နေလေသည်။ ဖေးကျောက်ကျိုး သည် မသိစိတ်မှ ပြေလျော့သွားပြီး မျက်ခွံများ လှုပ်ယမ်းကာ ငိုက်မျဉ်းနေ၏။ သူ၏ဝမ်းတွင်းရှိ သန္ဓေသားသည် အခြားဖခင် အရင်း၏ အနံကို ခံစားရပုံရသည်။ သူ့ကို လုံးဝမနှောက်ယှက်တော့ပေ။
"ဖေးကော ဆေးခန်းသွားတော့မလား.."
စစ်ဟွိုင်ရှီးသည် မူလက ဖေးကျောက်ကျိုး၏ အခြေအနေကို ကြည့်ရှုရန် အခန်းထဲသို့ ဝင်ချလာသော်လည်း ကုတင်ပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသော ဖေးကျောက်ကျိုးသည် သူ၏ အမြဲတမ်း အေးစက်နေသော မျက်နှာက အလင်းရောင်ကြောင့် ပျော့ပျောင်း အေးချမ်းစွာ အိပ်ပျော်နေမည်ကို သူ မမျှော်လင့်ထားပေ။ ပင်ပန်းနွမ်းနယ် နေသော အသားအရေသည် တဖြည်းဖြည်း နီရဲလာကာ အိပ်ပျော်နေရင်း အသံအနည်းငယ်ထွက်လာတာကြောင့် စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ အစ်ကိုဖေးက သူ့ကို တကယ်ယုံကြည်တာပဲ
စစ်ဟွိုင်ရှီးသည် ဖေးကျောက်ကျိုးရဲ့ သတိမဲ့နှလုံးသားကို စိတ်ပူကာ မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။
ဖေးကျောက်ကျိုးက လူကောင်းတစ်ဦးဖြစ်သည်ကို သူသိပါသည်။ သူစိမ်းတစ်ယောက်ဘို သူ့ကိုပထမဆုံးစတွေ့တုန်းက သူ့အခန်းထဲကို ဝင်ခွင့်ပြုခဲ့တယ်။ ထို့နောက် အလွန်အကျွံ လှုပ်ရှားမှုများ ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း သူ့ကို အပြစ်ပေးခြင်း မပြုခဲ့ပေ။ အနည်းငယ် စိတ်တိုနေသော အမူအရာဖြင့် ဟိုတယ်မှ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။
အဲဒီနောက်မှာတော့ အဆက်အသွယ်မရှိတော့ဘူးလို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် သူ့ကိုကူညီပြီး ညစ်ပတ်တဲ့ကုမ္ပဏီကို လူတိုင်းသိအောင် ဖော်ထုတ်လိုက်တယ်။
အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် ငြင်းပယ်ခံရသော်လည်း မကြာသေးမီက သူသရုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် တီဗီစီးရီးတွင် တိတ်တဆိတ် ရင်းနှီးမြုပ်နှံခဲ့သည်။ အဲ့တုန်းက ရင်းနှီးမြုပ်နှံသူတွေထဲမှာ ဖေးကျောက်ကျိုး ကိုတွေ့သောအခါ အံ့ဩသွား ရသည်။ "Interstellar Heartthrob" စာအုပ်တွင် ဖေးကျောက်ကျိုးသည် ဤဒရာမာ တွင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံမည်ဟု မည်သည့်အခါမျှ မဖော်ပြထားသလို ဇာတ်ကောင် စရိုက်ကြောင့် ထိုဒရမ်မာတွင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံခြင်းမရှိသည်မှာ သေချာပါသည်။
စစ်ဟွိုင်ရှီး က ကိုယ့်ကိုကိုယ် အထင်ကြီးတာမဟုတ်ပေ့မယ် ဖေးကျောက်ကျိုး က သူ့အတွက် လုပ်ပေးတယ်လို့ ခံစားနေရတယ်။
ဖေးကော ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ။
အခုချိန်ထိ မထင်မှတ်ထားတဲ့ အသွင်အပြင်နဲ့ သူ့အိမ်တံခါးကို ဝင်လာပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာ အိပ်နေခဲ့တယ်။
စစ်ဟွိုင်ရှီးသည် အခန်းတံခါးဝတွင် ရပ်နေပြီး ကုတင်ပေါ်ရှိ ဖေးကျောက်ကျိုးရဲ့ အိပ်နေသော မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့မျက်လုံးများက ရှုပ်ထွေးနက်နဲ နေသည်။
ဖေးကျောက်ကျိုးက သူ့ကိုသတိထားကာ စောင့်ကြည့်နေတာမဟုတ်ပဲ သူ့ကို လုံးလုံးယုံကြည်နေတာပဲ။
စစ်ဟွိုင်ရှီး သည် မည်မျှပင် ဟန်ဆောင်ကောင်းနေပါစေသူသည် လူများကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ကယ်တင်ခဲ့သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင်၊ သူသည် ထိုသူတို့အား လျစ်လျူရှုထားဆဲဖြစ်သည်။ သူသည် လူများကို ကယ်တင်ခဲ့သော်ငြားလည်း ထိုလူများနှင့် နောက်ဆက်တွဲ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုများ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။
နောက်ဆုံးသောနေ့ရက်များကဲ့သို့ပင်၊ ပိတ်မိနေသော သက်ကြီးရွယ်အိုနှင့် အားနည်းသော အမျိုးသမီးများနှင့် ကလေးများကို ကယ်တင်ခဲ့သည်။ သူတို့၏ ကျေးဇူးတင်သော မျက်လုံးများဟာ သူ့အတွက် ကောင်းကင်တွင် တောက်ပနေသည့် မီးတောက်များကဲ့သို့ဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးတွင်တော့ သူတစ်ယောက်ထဲပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။ ဒါကို သူဘယ်တော့မှမေ့မှာမဟုတ်ပါဘူး..
ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ မတူဘူး..
ဤနေရာ၌ ထွက်သက်ဝင်သက်က သူ့စိတ်ကို သိမ်းပိုက်ထားပြီး ပြင်းထန်ကာ ရုတ်ခြည်းရှိနေခြင်းက ပုဂ္ဂလိကနယ်ပယ်ကို အလွန်အမင်းပိုင်ဆိုင်လာပြီး ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသော စစ်ဟွိုင်ရှီး ကို တင်းမာသွားစေသည်။ ထိုအတွက် သူ အမှန်တကယ် သည်းခံခဲ့သည်။
စစ်ဟွိုင်ရှီး သည် တစ်ခြားကိစ္စတွေကို ပြန်စဉ်းစားလိုက်ပေ့မယ် တိတ်ဆိတ်နေသော လေထုကပို၍ထူးဆန်းလာပြီး မှိန်သောအလင်းရောင်အောက်တွင် မျက်လုံးတစ်စုံသည် ထူးဆန်းသောအလင်းရောင်များဖြင့် လင်းလက်လာသည်။
တဖတ်လူရဲ့ မထင်မရှားသော မြင်ကွင်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ပါးလွှာသော အနီရောင် နှုတ်ခမ်းများသည် ဆွဲဆောင်မှုရှိနေကာ အရိပ်အမြွက် ပြသနေသောကြောင့် အစ်ကိုဖေးသည် အနည်းငယ် နာခံပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းနေကာ သူ့ရင်ထဲတွင် ဂနာမငြိမ်ဖြစ်မှုက ပေါက်ကွဲလာပြီး မနေနိုင်တော့ပေ။
သူ့တံဆိပ်ကို အဲဒီနှုတ်ခမ်းပေါ်မှာ ထားချင်တယ်၊ သူ့အမှတ်အသားကို ရိုက်နှိပ်ပြီး အတွင်းရော အပြင်ကိုပါ အတင်းသွင်းချင်တယ်၊ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ အဝတ်တွေ ငိုရှိုက်သံတွေနဲ့ ဝမ်းဗိုက်ထဲမှာ ထိလွယ်ရှလွယ် နေရာတိုင်းကို မျိုချပစ်လိုက်ချင်တယ်၊အစ်ကိုဖေးကို သူ့အောက်မှာ ရှိစေချင်တယ်။
ဖေးကောက သူ့အပိုင် ဖြစ်လာလိမ့်မည်။
စစ်ဟွိုင်ရှီး ၏ မျက်လုံးများတွင် ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်ကြောင့် မည်းမှောင်သော ပင်လယ်နက်ကြီးနှင့် တူလာသည်၊ မငြိမ်မသက်ဖြစ်ပြီး တစ်ဟုန်ထိုး၊ နက်နဲပြီး မုန်းတိုင်းထန်နေသဘို...
ဒီခံစားချက်က ဘယ်ကလာမှန်း မသိတဲ့ စစ်ဟွိုင်ရှီးရဲ့ မျက်လုံးတွေက အနည်းငယ် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး ဗလာဖြစ်နေပေမယ့် သူ့ရှေ့က ဖေးကျောက်ကျိုး ကြောင့်ဖြစ်ရတာလို့ သူ့ကို တိုက်ရိုက်ပြောပြနေလေတယ်။
စစ်ဟွိုင်ရှီး ၏ ပူပြင်းပြီးမှောင်မိုက်သော အကြည့်သည် ဖေးကျောက်ကျိုး ၏ အိပ်စက်ခြင်းကို နှောင့်ယှက်စေလာသည် ။
သူနိုးလာသောအခါမှ စူးစူးဝါးဝါးအော်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ဖေးကျောက်ကျိုး သည် အိပ်ငိုက်နေပြီး ဝမ်းဗိုက်ကို အုပ်ထားသည်။ ကုတင်ပေါ်ရှိ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့အရာက စစ်ဟွိုင်ရှီး ၏ အသက်ရှူသံများ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါး ဖြစ်သွားစေတယ်။ သူ့မျက်လုံးများက ပြောမပြနိုင်အောင် တောက်ပပြီး သူ့နှာခေါင်းကတဏှာရာဂကို အနံ့ခံနေပုံရသည်။ ဖေးကျောက်ကျိုးသည် ကုတင်ပေါ်ကနေ ဖြည်းညှင်းစွာထကာ အလင်းရောင်ဖြတ်၍ တံခါးဝတွင်ရပ်နေသော စစ်ဟွိုင်ရှီး ကိုကြည့်ရင်း သံသယစိတ်ဖြင့် ...
"မင်း..လာမအိပ်သေးဘူးလား"
ဖေးကျောက်ကျိုး သည် အိပ်ငိုက်နေသေးတာကြောင့် တစ်ဖတ်လူကဘာဖြစ်နေမှန်းမသိပါဘူး
စစ်ဟွိုင်ရှီး သည် အဆုံးထိ သူ့စိတ်ထဲတွင် မငြိမ်မသက် အတွေးများကို မျိုသိပ်ထားသော်လည်းဒီဖိတ်ခေါ်ချက်ကြောင့် ရုတ်တရက် အထင်လွဲသွားသည်။
သို့သော် သူ့ရှေ့တွင်ဖေးကျောက်ကျိုး သည် အလွန်တည်ငြိမ်ပြီး ဘာမှမဖြစ်သလို လုပ်နေတာကြောင့်..
"ဖေးကောက ငါနဲ့အတူ အိပ်ချင်နေတာလား..ငါဘာလို့ သတိမထားမိလိုက်ရတာလဲ..."
~အခုထိလူမပြည့်သေးဘူး ဝင်ချင်ဝင်လို့ရသေးတယ်နော်~
Zawgyi
စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕ ပုံစံက နားမလည္ေသာ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနသည္။ လသာေဆာင္ကို သူတကယ္ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ အျပင္ဘက္တြင္ တိမ္ညိုမ်ား နိမ့္ဆင္းေနၿပီး မိုးေရစက္ႀကီးမ်ားက အဆက္မျပတ္ တဖြဲဖြဲ ႐ြာသြန္းေနသည္။
ဒါဆို မိုးနည္းနည္းတိတ္သြားေအာင္ ေစာင့္ရေအာင္" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ ႐ုတ္တရက္ မႈန္မွိုင္းလာသည္။
"မိုးအၾကာႀကီး႐ြာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။"
စစ္ဟြိုင္ရွီး သည္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႕ရက္မ်ားတြင္ တစ္ေယာက္တည္းေနထိုင္ေလ့ရွိတာေၾကာင့္ ရာသီဥတုကိုၾကည့္ကာ ...
"ရပါတယ္..မိုး႐ြာတာက အမ်ားဆုံး တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီအတြင္းမွာပဲ ရပ္သြားလိမ့္မယ္"
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး က မေက်မနပ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး..
"ဒါေပမယ့္ ျပန္ဖို႔ အရမ္း ေနာက္က်သြားၿပီေလ.."
စစ္ဟြိုင္ရွီး က နံရံေပၚက နာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ..
"သိပ္ေနာက္မက်ေသးပါဘူး အခုမွ ေျခာက္နာရီပဲရွိေသးတယ္.. ေနာက္ႏွစ္နာရီဆို ရွစ္နာရီပဲ ရွိအုံးမွာပါ.. အရမ္း ေနာက္က်ရင္လည္း မပူပါနဲ႕ ေကာကို ကိုယ္တိုင္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္.."
".........."
ဒီၿပိဳင္ဘက္က ကိုင္တြယ္ရ အရမ္းခက္တာပဲ။
စစ္ဟြိုင္ရွီး မီးဖိုေခ်ာင္က ထြက္လာေသာအခါတြင္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ေနၿပီး ဘယ္ဘက္လက္က ဝမ္းဗိုက္ကို ရံဖန္ရံခါ ပြတ္သပ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ကိုက္ထားကာ မ်က္ခုံးအနည္းငယ္မွိတ္ကာ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနပုံရသည္။ သူမ်က္လုံးမ်ား ထိတ္လန႔္သြားၿပီး ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ၏လက္ကို အျမန္ဆြဲကိုင္လိုက္ကာ..
"ေဖးေကာ ဗိုက္နာေနျပန္ၿပီလား..လာ ထ.. ေဆး႐ုံသြားၾကရေအာင္...."
"ရပါတယ္၊ ယာဂုေသာက္ၿပီး သက္သာလာပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ အဆင္မေျပဘူး.. အနားယူပါရေစ"
စစ္ဟြိုင္ရွီး က စိုးရိမ္ေနေသာ္လည္း ေဆး႐ုံတက္ရန္ အတင္းအၾကပ္မလုပ္နိုင္တာေၾကာင့္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ မရွိေပ။ နာခံမႈမရွိေသာ လူနာကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ၿပီး..
"ဒါဆိုငါ့အခန္းထဲသြားၿပီး အနားယူလိုက္ပါ..နာက်င္ေနေသးရင္ ေဆး႐ုံပို႔ေပးမယ္"
ထိုေနာက္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးသည္ စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕ ကုတင္ေပၚသို႔ ေအာင္ျမင္စြာဆင္းသက္နိုင္ခဲ့သည္။
ႏူးညံ့သန႔္ရွင္းေသာ အိပ္ရာသည္ စစ္ဟြိုင္ရွီး ၏ အေငြ႕အသက္မ်ား ျပည့္ေနေလသည္။ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ မသိစိတ္မွ ေျပေလ်ာ့သြားၿပီး မ်က္ခြံမ်ား လႈပ္ယမ္းကာ ငိုက္မ်ဥ္းေန၏။ သူ၏ဝမ္းတြင္းရွိ သႏၶေသားသည္ အျခားဖခင္ အရင္း၏ အနံကို ခံစားရပုံရသည္။ သူ႕ကို လုံးဝမႏွောက္ယွက္ေတာ့ေပ။
"ေဖးေကာ ေဆးခန္းသြားေတာ့မလား.."
စစ္ဟြိုင္ရွီးသည္ မူလက ေဖးေက်ာက္က်ိဳး၏ အေျခအေနကို ၾကည့္ရႈရန္ အခန္းထဲသို႔ ဝင္ခ်လာေသာ္လည္း ကုတင္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးသည္ သူ၏ အၿမဲတမ္း ေအးစက္ေနေသာ မ်က္ႏွာက အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနမည္ကို သူ မေမွ်ာ္လင့္ထားေပ။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ ေနေသာ အသားအေရသည္ တျဖည္းျဖည္း နီရဲလာကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း အသံအနည္းငယ္ထြက္လာတာေၾကာင့္ စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ အၿပဳံးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ အစ္ကိုေဖးက သူ႕ကို တကယ္ယုံၾကည္တာပဲ
စစ္ဟြိုင္ရွီးသည္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးရဲ႕ သတိမဲ့ႏွလုံးသားကို စိတ္ပူကာ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက လူေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္သည္ကို သူသိပါသည္။ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ဘို သူ႕ကိုပထမဆုံးစေတြ႕တုန္းက သူ႕အခန္းထဲကို ဝင္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ထို႔ေနာက္ အလြန္အကြၽံ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႕ကို အျပစ္ေပးျခင္း မျပဳခဲ့ေပ။ အနည္းငယ္ စိတ္တိုေနေသာ အမူအရာျဖင့္ ဟိုတယ္မွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အဆက္အသြယ္မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႕ကိုကူညီၿပီး ညစ္ပတ္တဲ့ကုမၸဏီကို လူတိုင္းသိေအာင္ ေဖာ္ထုတ္လိုက္တယ္။
အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ျငင္းပယ္ခံရေသာ္လည္း မၾကာေသးမီက သူသ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ တီဗီစီးရီးတြင္ တိတ္တဆိတ္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံခဲ့သည္။ အဲ့တုန္းက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြထဲမွာ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ကိုေတြ႕ေသာအခါ အံ့ဩသြား ရသည္။ "Interstellar Heartthrob" စာအုပ္တြင္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးသည္ ဤဒရာမာ တြင္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမည္ဟု မည္သည့္အခါမွ် မေဖာ္ျပထားသလို ဇာတ္ေကာင္ စရိုက္ေၾကာင့္ ထိုဒရမ္မာတြင္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံျခင္းမရွိသည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။
စစ္ဟြိုင္ရွီး က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ႀကီးတာမဟုတ္ေပ့မယ္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး က သူ႕အတြက္ လုပ္ေပးတယ္လို႔ ခံစားေနရတယ္။
ေဖးေကာ ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ။
အခုခ်ိန္ထိ မထင္မွတ္ထားတဲ့ အသြင္အျပင္နဲ႕ သူ႕အိမ္တံခါးကို ဝင္လာၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ အိပ္ေနခဲ့တယ္။
စစ္ဟြိုင္ရွီးသည္ အခန္းတံခါးဝတြင္ ရပ္ေနၿပီး ကုတင္ေပၚရွိ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးရဲ႕ အိပ္ေနေသာ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ရင္း သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက ရႈပ္ေထြးနက္နဲ ေနသည္။
ေဖးေက်ာက္က်ိဳးက သူ႕ကိုသတိထားကာ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာမဟုတ္ပဲ သူ႕ကို လုံးလုံးယုံၾကည္ေနတာပဲ။
စစ္ဟြိုင္ရွီး သည္ မည္မွ်ပင္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနပါေစသူသည္ လူမ်ားကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးတြင္၊ သူသည္ ထိုသူတို႔အား လ်စ္လ်ဴရႈထားဆဲျဖစ္သည္။ သူသည္ လူမ်ားကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ္ျငားလည္း ထိုလူမ်ားႏွင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈမ်ား ရွိမည္မဟုတ္ေပ။
ေနာက္ဆုံးေသာေန႕ရက္မ်ားကဲ့သို႔ပင္၊ ပိတ္မိေနေသာ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုႏွင့္ အားနည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားကို ကယ္တင္ခဲ့သည္။ သူတို႔၏ ေက်းဇူးတင္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားဟာ သူ႕အတြက္ ေကာင္းကင္တြင္ ေတာက္ပေနသည့္ မီးေတာက္မ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူတစ္ေယာက္ထဲပဲ က်န္ခဲ့တယ္။ ဒါကို သူဘယ္ေတာ့မွေမ့မွာမဟုတ္ပါဘူး..
ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မတူဘူး..
ဤေနရာ၌ ထြက္သက္ဝင္သက္က သူ႕စိတ္ကို သိမ္းပိုက္ထားၿပီး ျပင္းထန္ကာ ႐ုတ္ျခည္းရွိေနျခင္းက ပုဂၢလိကနယ္ပယ္ကို အလြန္အမင္းပိုင္ဆိုင္လာၿပီး ႐ြံရွာဖြယ္ေကာင္းေသာ စစ္ဟြိုင္ရွီး ကို တင္းမာသြားေစသည္။ ထိုအတြက္ သူ အမွန္တကယ္ သည္းခံခဲ့သည္။
စစ္ဟြိုင္ရွီး သည္ တစ္ျခားကိစၥေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္ေပ့မယ္ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေလထုကပို၍ထူးဆန္းလာၿပီး မွိန္ေသာအလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ မ်က္လုံးတစ္စုံသည္ ထူးဆန္းေသာအလင္းေရာင္မ်ားျဖင့္ လင္းလက္လာသည္။
တဖတ္လူရဲ႕ မထင္မရွားေသာ ျမင္ကြင္းတစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး ပါးလႊာေသာ အနီေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနကာ အရိပ္အႁမြက္ ျပသေနေသာေၾကာင့္ အစ္ကိုေဖးသည္ အနည္းငယ္ နာခံၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနကာ သူ႕ရင္ထဲတြင္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္မႈက ေပါက္ကြဲလာၿပီး မေနနိုင္ေတာ့ေပ။
သူ႕တံဆိပ္ကို အဲဒီႏႈတ္ခမ္းေပၚမွာ ထားခ်င္တယ္၊ သူ႕အမွတ္အသားကို ရိုက္ႏွိပ္ၿပီး အတြင္းေရာ အျပင္ကိုပါ အတင္းသြင္းခ်င္တယ္၊ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ အဝတ္ေတြ ငိုရွိုက္သံေတြနဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ထဲမွာ ထိလြယ္ရွလြယ္ ေနရာတိုင္းကို မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္၊အစ္ကိုေဖးကို သူ႕ေအာက္မွာ ရွိေစခ်င္တယ္။
ေဖးေကာက သူ႕အပိုင္ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
စစ္ဟြိုင္ရွီး ၏ မ်က္လုံးမ်ားတြင္ ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ေၾကာင့္ မည္းေမွာင္ေသာ ပင္လယ္နက္ႀကီးႏွင့္ တူလာသည္၊ မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ၿပီး တစ္ဟုန္ထိုး၊ နက္နဲၿပီး မုန္းတိုင္းထန္ေနသဘို...
ဒီခံစားခ်က္က ဘယ္ကလာမွန္း မသိတဲ့ စစ္ဟြိုင္ရွီးရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက အနည္းငယ္ အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး ဗလာျဖစ္ေနေပမယ့္ သူ႕ေရွ႕က ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလို႔ သူ႕ကို တိုက္ရိုက္ေျပာျပေနေလတယ္။
စစ္ဟြိုင္ရွီး ၏ ပူျပင္းၿပီးေမွာင္မိုက္ေသာ အၾကည့္သည္ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး ၏ အိပ္စက္ျခင္းကို ႏွောင့္ယွက္ေစလာသည္ ။
သူနိုးလာေသာအခါမွ စူးစူးဝါးဝါးေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ အိပ္ငိုက္ေနၿပီး ဝမ္းဗိုက္ကို အုပ္ထားသည္။ ကုတင္ေပၚရွိ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့အရာက စစ္ဟြိုင္ရွီး ၏ အသက္ရႉသံမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါး ျဖစ္သြားေစတယ္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက ေျပာမျပနိုင္ေအာင္ ေတာက္ပၿပီး သူ႕ႏွာေခါင္းကတဏွာရာဂကို အနံ႕ခံေနပုံရသည္။ ေဖးေက်ာက္က်ိဳးသည္ ကုတင္ေပၚကေန ျဖည္းညွင္းစြာထကာ အလင္းေရာင္ျဖတ္၍ တံခါးဝတြင္ရပ္ေနေသာ စစ္ဟြိုင္ရွီး ကိုၾကည့္ရင္း သံသယစိတ္ျဖင့္ ...
"မင္း..လာမအိပ္ေသးဘူးလား"
ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ အိပ္ငိုက္ေနေသးတာေၾကာင့္ တစ္ဖတ္လူကဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိပါဘူး
စစ္ဟြိုင္ရွီး သည္ အဆုံးထိ သူ႕စိတ္ထဲတြင္ မၿငိမ္မသက္ အေတြးမ်ားကို မ်ိဳသိပ္ထားေသာ္လည္းဒီဖိတ္ေခၚခ်က္ေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ အထင္လြဲသြားသည္။
သို႔ေသာ္ သူ႕ေရွ႕တြင္ေဖးေက်ာက္က်ိဳး သည္ အလြန္တည္ၿငိမ္ၿပီး ဘာမွမျဖစ္သလို လုပ္ေနတာေၾကာင့္..
"ေဖးေကာက ငါနဲ႕အတူ အိပ္ခ်င္ေနတာလား..ငါဘာလို႔ သတိမထားမိလိုက္ရတာလဲ..."
~အခုထိလူမျပည့္ေသးဘူး ဝင္ခ်င္ဝင္လို႔ရေသးတယ္ေနာ္~