បម្រាម មិនសាកសមបម្រាប់ក្មេងៗឡេីយ!!!
Bop1 v/s Top2
+Top-ភ្លោះ
+វិមានមីន
គ្រាន់តែឮឈ្មោះកដឹងថា វិមានមួយនេះមាន
អំណាចដែរ នៅក្នុងវិមានធំល្វឹងល្វេីយដែល
លាតសន្ធឹងទៅដោយសួនច្បាររាប់រយម៉ែត្រ
ផុតកន្ទុយភ្នែក មានរបងហំព័ទ្ធជុំវិញប្រៀបដូច
ជា គុកមួយសម្រាប់អ្នកបម្រេីដែលរសនៅទី
នោះ។
«រៀបចំអោយញាប់ដៃបន្តិចទៅ ក្រែងលោក
ម្ចាស់ធំមកដល់ឃេីញមិនស្អាត ច្បាស់ជាដាច់
កទាំងគ្នាមិនខាន»សម្លេងបញ្ជាដោយមេការ
ធំបញ្ចាំវិមាន គាត់រសនៅទីនេះអស់រយៈពេល
18មកហេីយ ហេីយគាត់ក៏មានកូនប្រុសម្នាក់
ដែលមានរូបរាងស្រស់ស្អាតប្រៀបបានទៅនឹង
ហង្ស៍សួហ៌ផងដែរ។រយៈពេល18ឆ្នាំមកនេះ
គាត់ពិតជា ហួងហែងកូនប្រុសខ្លាំងណាស់ដល់
ថ្នាក់តុបតែងកូនអោយឃេីញរយារយាកដេីម្បី
កុំអោយម្ចាស់វិមានចាប់អារម្មណ៍។ហេីយកូន
ប្រុសគាត់កព្រមធ្វេីតាមគាត់គ្រប់យ៉ាងព្រោះ
ចង់អោយម្ដាយសប្បាយចិត្ត។
«ម៉ាក់ហា តេីលោកម្ចាស់ដែលម៉ាក់និយាយ
នោះ គាត់ជាលោកប៉ារបស់លោកម្ចាស់តូច
មែនទេ?»សំនួរមិនដឹងអីសួរទៅម្ដាយដោយ
ឈរញញឹមជាមួយអ្នកបម្រេី។
«មិនមែនទេកូន តែថា កូនឯងណា ពេល
លោកម្ចាស់ធំមកដល់ហាមមករញ៉េរញ៉ៃទី
នេះជាដាច់ខាតឮទេ»គាត់ហាមទុកមុន ព្រោះ
គាត់ដឹងថា លោកម្ចាស់ធំជាមនុស្សល្មោភកាម
ខ្លាំង សូម្បីតែប្រុសដូចគ្នាកគាត់អាចស៊ីបាន
ដែរ។ហេីយណាមួយកូនប្រុសគាត់ស្អាតជាង
ស្រីយ៉ាងនេះ បេីលោកម្ចាស់ហាមចិត្តមិនបាន
ច្បាស់ជាចប់ហេីយ។ទោះបីជាគាត់ប៉ងចង់
បានកូនប្រសារជាអ្នកមានកដោយ កមិនចង់
បានលោកម្ចាស់រូបនេះមកធ្វេីកូនប្រសារដែរ
ចរឹតគេកាចសាហាវណាស់ បេីធ្វេីបាបកូនគាត់
គាត់ច្បាស់ជាឈឺចិត្តស្អិតទ្រូងក្អួតឈាមស្លា
ប់ពុំខាន។
«បាទម៉ាក់..»ឆ្លេីយដោយញញឹម រួចកដេីរ
ទៅផ្ទះតូចក្រោយវិមានបាត់ ក្រោមក្រសែរ
ភ្នែកស្រេចឃ្លានរបស់ម្ចាស់វិមាន។
«ស្អាតណាស់ ទោះបីជាឯងមិនធ្វេីខ្លួនកដោ
យមីននី»គេពោលដោយលេបទឹកមាត់ផ្សេីម
បំពងក សឹមបោះជំហានចូលទៅបន្ទប់សៀវ
ភៅបាត់ដេីម្បីរងចាំបងប្រុស។
===
ពេលរសៀលបន្តិច ឡានទំនេីបពណ៌ខ្មៅដែល
មានឡានផ្សេងៗទៀតអមជាច្រេីនកបេីកមក
ដល់មុខសេតវិមានស្កឹមស្កៃ។ភ្លាមនោះម្ចាស់
សាមីឡានដែលមានអំណាចកបោះជំហាន
ជេីងចុះមកក្រៅជះរាងសង្ហាឥតទាស់អួតអស់
អ្នកបម្រេីប្រុសស្រី។
«លោកម្ចាស់..»
អ្នកបម្រេីនាំគ្នាឱនក្បាលគោរពសឹងតែដល់ដី
ក្រោយលោកម្ចាស់របស់គេដេីរចូលវិមាន។
«សូមស្វាគមន៍បងប្រុសក្នុងឱកាសត្រឡប់មក
ម្ដងទៀតរយៈពេល18ឆ្នាំ»យ៉ុនជីនិយាយទៅ
កាន់បងប្រុសដោយញញឹមគែមមាត់។ខណៈ
អ្នកជាបងបានត្រឹមសម្លឹងក្រសែរភ្នែកអ្នកជាប្អូន
ហេីយភ្លាមនោះ យ៉ុនជីកចូលមកខ្សឹបក្បែរត្រ
ចៀកបងប្រុសដោយសម្ដីកំហូច៖
«មកដល់ហត់នឿយ តេីបងត្រូវការថ្នាំប៉ូវ
កម្លាំងឬអត់?»ខ្សឹបរួចគេកថយមកក្រោយវិញ
ដោយញញឹមញញែម ហេីយអ្នកជាបងឯ
ណោះ កាលបេីឮប្អូននិយាយដូចនោះហេីយ
គេកត្បដោយឥតលាក់លៀម៖
«ប្រាកដណាស់»យ៉ុនហ្គីត្បកដោយដាក់
បង្កេីយអង្គុយទៅលេីសាឡុងក្បែរប្អូនប្រុស។
យ៉ុនជីឮហេីយ កងាកមកនិយាយជាមួយមេ
ការដោយសម្ដីត្រជាក់បែបស្រាល៖
«មីងឆាន បងប្រុសខ្ញុំមកពីឆ្ងាយហត់នឿយ
ណាស់ ខ្ញុំត្រូវការរបស់ប៉ូវកម្លាំងអោយបង
ប្រុសខ្ញុំ ដូចឆ្នេះមីងអោយជីមីនយកស៊ុបទៅ
បន្ទប់ខ្ញុំនៅជាន់លេីផង»បញ្ជារួច នាយកក្រោក
ឈរអស់កម្ពស់ រួចកហៅបងប្រុសឡេីងទៅ
ខាងលេីទុកអោយមេការធំគាំងអស់សតិមុន
នឹងគាត់និយាយតិចៗ៖
«ចប់ហេីយ ចប់អស់ហេីយ កូនប្រុសខ្ញុំមិន
ពិតទេ»គាត់រលីងរលោងចង់យំ កាលបេីដឹង
ថា ចៅហ្វាយនាយចង់បានកូនប្រុសបណ្ដូល
ចិត្តយកទៅធ្វេីអីកមិនដឹង។
======
កន្លងផុតរយៈពេល2ម៉ោង ជំហានជេីងខ្លីៗក៏
បោះឡេីងទៅជាន់ខាងលេីដោយញញេីត
ញញឺម ហាក់កោតក្រែងជាខ្លាំង បន្តិចក្រោយ
មក គេកសម្រួលអារម្មណ៍បាន មុននឹងលេីក
ដៃគោះទ្វាបន្ទប់តិចៗ៖
+តុ!!តុ!!
ជីមីនគោះតិចៗដោយកែវភ្នែករេចុះឡេីង
បន្តិចក្រោយ ទ្វាកបេីកឡេីងបង្ហាញបុរស
មានរាងសង្ហាស្លៀកតែកន្សែងរំចង្កេះខាង
ក្រោម។ឃេីញបែបនោះជីមីនស្រាប់តែក្រ
ហមមុខងាំងបេះដូងលោតឌុកដាក់ៗញាប់
ឆ្មេរដោយហាមមិនបាន។
«ចូលមកក្មេងតូច»យ៉ុនជីបេីកផ្លូវអោយក្មេង
ចូលទៅខាងក្នុងដេីម្បីទុកថាសស៊ុបលេីតុ តែ
ដៃក្រាសសុទ្ធតែសរសៃររវាមកស្រវ៉ាចាក់សោរ
ជាប់យ៉ាងលឿន ធ្វេីអោយក្មេងច្រឡោត
មួយភ្លែត៖
«លោ-លោកម្ចាស់ចាក់សោរធ្វេី?ខ្ញ-ខ្ញុំប្រ
ញាប់ទៅវិញណា»គេសួរដោយឱបថាស
ជាប់ខ្លួន ជេីងទាំងគូរញ័រទទ្រេីកកាលបេីលោក
ម្ចាស់របស់គេឈានចូលម្ដងមួយជំហានៗ។
«ប្រញាប់ម្ល៉េះមីនៗ?លោកម្ចាស់នឹកឯងណាស់
ដឹងទេ ខានបានថេីបបីថ្ងៃហេីយ តេីឯងរត់ទៅ
ពួននៅឯណាហ្ហាស?»យ៉ុនជីសួរដោយដេីរ
ចូលមកកៀកកិតជាមួយមាឌល្អិត មុខគេសឹង
តែប៉ះអឹបជាមួយថ្ពាល់ក្រពុំទៅហេីយ។មិនខុស
ទេ ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនយ៉ុនជីបានលួចឆ្មក់ថេីបថ្ពាល់
ទន់ល្មេីយរបស់ជីមីនមួយខ្សឺត ទេីបគេដឹងថា
ក្មេងនេះសាច់ក្រអូបខ្លាំងណាស់ ថែមទាំងទន់
ទៀតផង។
«អាយយ លែងខ្ញុំទៅលោកម្ចាស់»រវល់តែ
ឈរស្ងៀមមិនដកដង្ហេីម យ៉ុនជីកមានឱកាស
ចូលទៅក្រសោបឱបមាឌល្អិតណែនដៃថេីប
ញីញក់ពេលថ្ពាល់គេ។
«ធ្វេីជារបស់យេីងទៅណា ឯងនឹងមានក្ដីសុខ
មានអ្វីៗលេីសគេទាំងពួង»គេលួងលោមក្មេង
ដោយសម្ដីផ្អែមល្ហែមជាមួយសម្លេងស្រាល
ជីមីនឯណោះ ដោយខ្លួននៅក្មេងកនៅឈរ
ស្ងៀមដូចជាកុំពុងតែគិតអ្វីម្យ៉ាង។
«ឯងនេះលេងខូចមែនទែន យ៉ុនជី»ខណៈនោះ
នាយសង្ហាម្នាក់ទៀតកចេញពីបន្ទប់ទឹកដោយ
ស្រាតននោលគកមិនចេះខ្មាសមេឃដីអីបន្តិចសោះ ជីមីនកាលបេីឮសម្លេងមនុស្សម្នាក់ទៀតគេកងាកទៅយ៉ាងលឿន ព្រះអេីយ ងាកឆ្វេច
ចង់ហូរឈមច្រមុះទៅហេីយ ធំណាស់ ធំសឹង
តែប៉ុនកដៃគេលោកអេីយ(😭🙏)
«លោ-លោកម្ចាស់ ហេ-ហេតុអីមានពី?»
ជីមីនគាំងប្រដាប់គិត ព្រោះខ្លួនមិនដែលដឹង
ថា លោកម្ចាស់របស់គេមានបងប្អូនភ្លោះឡេីយ
យ៉ុនជីញញឹម សឹមរុញមាឌល្អិតអោយដួល
ទៅលេីពូកទន់ល្មេីយនោះមួយជំហរ ជីមីនឯ
ណោះ កប្រឹងងេីបស្រវេស្រវ៉ា តែគ្មានបាន
ការឡេីយ ព្រោះអីឡូវនេះ ទាំងសងខ្លួនគេ
កុំពុងតែមានបុរសមាឌធំៗពីអ្នកកុំពុងតែឱបថេីប មិនជិនណាយ។
«លែង លែងខ្ញុំទៅលោកម្ចាស់ អ្អាស៎!កុំខាំក
ខ្ញុំ ហ្ហឺៗ លែងខ្ញុំទៅ អាយយយ អាវខ្ញុំ!!»
មិនអាចរេីទៅណាបានឡេីយ ក្រៅពីស្រែក
ហេីយរេីបម្រះចុះឡេីង នាយក្រាសទាំងពីមិន
បានខ្វល់ជាមួយគេនោះទេ ពួកនាយគិតតែ
ថែលថេីបដេញពីករហូតទៅដល់ចុងទ្រូងក្រ
ហមទុំនោះ ព្រោះអាវនៅលេីប្រាណតូចពួក
គេបានហែកវោលទៅហេីយ។
«ស្អាតណាស់ ព្រះអេីយឯងនៅជាមួយយេីង
18ឆ្នាំហេីយ យេីងមិនដែលដឹងថាឯងមាន
សាច់ឈាមស្អាតម្លឹងទេ ម៉ាក់ឯងពិតជាពូកែ
រៀបចំលាក់បាំងភ្នែកយេីងមែន»គេមិនមែន
និយាយតែមាត់នោះទេ ដៃក្រាសទាំងពីចាប់
ស្រាតរបស់ទេីសទាល់ចោលអស់ទៅហេីយ។
ខណៈនេះដងខ្លួនននោលគកបានបង្ហាញឡេីង
នៅចំពោះមុខនាយកម្លោះម៉ាហ្វៀទាំងពីអ្នក។
យ៉ុនហ្គីលេបទឹកមាត់ក្អឹកៗ កាលបេីបាននេប
និត្យរាងកាយខ្ចីល្ហក់ដូចបណ្ដូលចេក ទាំងក្រ
អូប ទាំងផ្អែម ពង្វក់នាយអោយងប់ងុលជាមួ
យយតណ្ហាដែលកុំពុងតែមាន។ដេីមទ្រូងមាន
សាច់តិចៗពណ៌ស៊ីជម្ពូគួរអោយចង់បឺតណាស់
ត្រកៀកសាយរីកមូលខ្លំ ព្រះអេីយបេីបានប៉ះ
ច្របាច់មិនដឹងស្រួលដៃយ៉ាងណាទេ?
«បម្រេីបងទាំងពីអោយបានល្អណា ស្ហឺត!»
នាយយ៉ុនជីខ្សឹបក្បែរត្រចៀក រួចកថេីបថ្ពាល់
មួយខ្សឺត ចំណែកឯខាងលេីកកុំពុងតែមាន
នាយក្រាសម្នាក់ទៀតថែលថេីបបឺតជញ្ជក់មិន
ដាក់។ដងខ្លួននាយតូចទាំងមូលបានគ្រប់គ្រង
ដោយនាយក្រាសបងប្អូនភ្លោះ។
«អ្អាស៎!!»ជីមីនទប់មិនជាប់ កបញ្ចេញសម្លេង
ថ្ងូចថ្ងូនៅចុងអណ្អាត ដងខ្លួនរមួតព្រោះតែការ
ប៉ះពាល់ស្ទាបអង្អែលរបស់នាយក្រាស បបូមាត់
តូច យ៉ុនជីបឺតខាំដោយមាត់របស់គេ ចំណែក
ឯមីនៗតូច កត្រូវនាយក្រាសយ៉ុនហ្គីលេបខ្ចាក់
ចុះឡេីង ដៃក្រាសច្របាច់ចុងទ្រូងមិនសំចៃ
ដល់ថ្នាក់អ្នកនៅកណ្ដាលមិនអាចទប់ជាប់នៅសម្លេងស្រួយស្រះនេះបាន។ខ្លួនតូចរមួតចុះ
ឡេីងដូចអន្ទង់អាំង។
«ទុកអោយបងមុន»ពេលទ្រាំលែងបាន យ៉ុន
ហ្គីកពោលឡេីងដោយដៃសាប់កូនប្រុសអោយ
ប៉ោងសរសៃរធំជាងមុន សឹមយកទៅត្រដុះនៅ
ភាពទន់ជ្រាយរបស់ក្មេងតូចតិចៗដោយក្ដីស្រេក
ឃ្លាន ខ្លួននាយក្រហមដូចជាភ្លេីង។
«ស្ហឺត!!»ពេលដែលប្រឹងស៊កចូល គេបែជា
មិនអាចចូលបាន ព្រោះល្អាងស្នេហ៍រួមរឹតតឹង
ណែនពេក យ៉ុនហ្គីសម្លឹងមុខតូចដែលត្រូវប្អូន
ប្រុសនាយចាប់ញាត់ស្នូលសាច់ធំមហិមាចូល
មាត់នោះដោយភ្លេីងទោសៈ នាយពិតជាក្ដៅ
រោលរាលមែនទែន រួចកលេីកជេីងស្រលូនទៅ
លេីផុតក្បាលនាយ សឹមលេីកស្នូលសាច់របស់
នាយមកស៊កចូលម្ដងទៀតដោយចង្វាក់យឺតៗ។
«អាយយ ឈឺ ឈឺណាស់ អ្ហឹម!!»ស្រែកបាន
បន្តិច នាយក្រាសម្នាក់ទៀតកចាប់ក្បាលគេ
ទៅអឹបនឹងកូនប្រុសគេម្ដងទៀត ទុកអោយ
បងប្រុសចាប់ផ្ដេីមចលនាដោលទៅមុខមួយៗ
យឺតៗដោយក្ដីសុខស្រួល។
«អ្ហឹស៎!!ស្ហឺត»គេដោលទៅមុខមួយៗ ជ្រៅៗ
ដៃមាំសុទ្ធតែសរសៃរចាប់កាន់ចង្កេះតូចជាប់
ប្រឹងបុកសម្រុកខ្លាំងៗក្រោយទទួលបានក្ដីសុខ
ពេលក្នុងខួរក្បាល។ចំណែកឯក្មេងខ្ចីដូចអន្លក់
នេះវិញ គេកចាប់ផ្ដេីមរមួតដោយសារអារម្មណ៍
ផ្លែកៗហោះចូលពេញពោះរបស់គេ។
«អ្អាស៎ៗៗ តិចៗ ឈឺណាស់លោកម្ចាស់»
ក្រោយគេប្រលែងអោយមាត់មានសេរីភាព
ជីមីនកថ្ងូឮៗ ព្រោះមិនអាចទប់បានទៀតទេ
ចំណែកឯបុរសមាឌធំៗឯណោះវិញ កាលបេី
ឮសម្លេងថ្ងូរន្ដំចិត្តហេីយ នាយកផ្ដេីមអុកកាន់
តែលឿនជាងមុនទៀត។ឈាមក្រហមហូចេញ
មករឹមៗតាមច្រកសម្ងាត់ដោយសារការដាច់
រលាត់ តែនាយក្រាសហាក់មិនចាប់អារម្មណ៍
នោះទេ គេគិតតែបង្កេីតក្ដីសុខអោយខ្លួនឯង
រហូតផ្ទុះសំណេីមខឹងសដោយក្ដីសុខហួសប្រ
មាណ។
«អ្អឹស!!»យ៉ុនហ្គីដល់គោលដៅ កដកស្នូល
ចេញប្រលែងទឹកស្នេហ៍ពេញពោះនាយតូច ឃេីញបែបនោះ នាយយ៉ុនជីកចាប់វង្វិលមាឌ
ល្អិតឱ្យផ្កាប់មុខទៅពូក នាយទាញត្រកៀកតូច
មកបៀតរួចស៊កស្នូលសាច់ដែលរឹងប៉ោងនោះចូលវិញយ៉ាងលឿន រួចកអុកសម្រុកក្រលែងចង្កេះឥតឈប់ឈរដូចជាស្រេចឃ្លានតណ្ហា
ខ្លាំងណាស់ កាលបេីបានប្រាណតូចមកនេប
និត្យបែបនេះ។ដោយអារម្មណ៍ស្រេីបស្រាល
ខ្លាំងគេកថ្ងូហៅឈ្មៅជីមីនតិចៗ៖
«អ្ហាស៎!ល្អណាស់ មីននី បងចូលចិត្តអូន»
ពេលនេះលែងមានអ្នកបម្រេីចៅហ្វាយនាយ
ទៀតហេីយ គឺមានតែបងហេីយអូនប៉ុន្នោះ
ព្រោះខណៈនេះម្នាក់ៗងប់ងុលទៅលេីតណ្ហា
លែងដឹងអ្វីទៀតហេីយ។ប្រាណតូចយោល
យោកតាមចង្វាក់អុករបស់នាយក្រាសយ៉ុនជី
ចំណែកឯយ៉ុនហ្គីដែលដេកសម្លឹងពួកគេនោះ កទាញនាយតូចទៅបឺតជញ្ជក់មាត់ក្រលែងកេវ
អណ្អាតជាមួយគ្នាយ៉ាងជំនាញ។
«អ្ហឹស!!ស្រួលណាស់»ក្រោយគេអុកសម្រុក
ដល់ទីម្ដងទៀត គេកស្រែកដូចតោរងរបួស
ចំណែកឯក្មេងតូចវិញ គេដេកដង្ហក់ដកដង្ហេីម
សឹងតែមិនដល់គ្នា ក្បាលរាបស្មេីពេលដក
ដង្ហេីមតាមចង្វាក់ហត់គឃុសនុះ វាកផេីតផត
គួរអោយចង់ខាំ ទ្រាំមិនបាន យ៉ុនហ្គីកទាញ
នាយតូចអោយគេងពីលេីនាយ សឹមលេីកត្រ
កៀកមូលខ្លំនោះអោយហេីបបន្តិច នាយក
ស៊កស្នូលសាច់រឹងប៉ោងនោះចូលក្នុងល្អាង
សំងាត់ម្ដងទៀតដោយភ្លេីងឆាបឆេះក្ដៅរងំ។
«ស្ហឺត!! នៅតែតឹងណែនដដែល»នាយស៊ក
ផុតទៅក្នុងផុតដល់គល់ បបូមាត់ក្រាសកស្ងេីច
សរសេីរដោយស្រៀវស្រេីបផុតចុងជេីងនាយ។
«បងសុំចូលម្នាក់ទៀតណា»
ពោលចប់ យ៉ុនជីកយកដំបងរឹងធំទៅស៊កតិចៗ
នៅច្រកចង្អៀតធ្វេីអោយក្មេងស្រែកដោយ
ក្ដីឈឺចាប់។
«ហ្ហឹកៗ ឈឺ អ្អាស៎ៗ»ស្រែកបានបន្តិច នាយ
កម្លោះយ៉ុនហ្គីកដោលចង្កេះទៅមុខដោយមិន
ខ្វល់ថាជីមីនឈឺឬអត់នោះទេ ដឹងត្រឹមថានាយ
គឺស្រួលពីអ្នកប្អូនរបស់នាយ ចង្កេះមាំទាំងពីរ
ប្រឹងអុកសម្រុកចេញចូលតាមការចលនាយ៉ាង
សស្រាកសស្រាំ ម្នាក់ៗហូញេីសប៉ុនៗគ្រាប់
ពោត។
«អ្អាសៗៗ ស្ហឺត!! ស្រួលណាស់លោកម្ចាស់»
ពេលនេះលែងដឹងអ្វីទៀតហេីយ ព្រោះក្ដីឈឺ
ចាប់រលាយផុតទៅបាត់ចូលមកវិញដោយក្ដី
ស្រេីបស្រាល អារម្មណ៍ស្រណុកសុខស្រួល
ពិបាកបរិយាយណាស់។បបូមាត់តូចស្ដេីងស៊ិច
ស៊ីថ្ងូចថ្ងូដោយរឹតពារទាក់ទាញ ធ្វេីអោយមនុ
ស្សចាស់ទាំងពីទ្រាំនឹងថ្នាក់ថ្នមមិនបាន។
ផ្លាប់ៗៗ!!
សម្លេងអុកចេញចូលដោយក្ដីសុខរបស់នាយ
ក្រាសទាំងពី នាយប្រឹងស៊កដកតាមកម្លាំង
កុំពុងតែបុកពេញទ្រូង។
«អ្ហឹស!!!»ពួកគេដល់ត្រេីយព្រមគ្នា ម្នាក់ៗក
បញ្ចូលទឹកស្នេហ៍ទៅក្នុងខ្លួននាយតូចទាំងអស់
ខណៈនោះ ជីមីនកប្រឹងងេីបហេីយកឡេីងជិះ
ពីលេីនាយយ៉ុនហ្គី គេឱនទៅថេីបបបូមាត់ក្រា
សដោយក្ដីស្រេចឃ្លាន ឃេីញបែបនោះយ៉ុន
ជីកពោល៖
«អូនលម្អាងពេកហេីយ មីននី»នាយស្រដី
ទាំងអន់ចិត្ត ចំណែកឯយ៉ុនហ្គីនាយកញញឹម
ជីមីនឃេីញនាយអន់ចិត្តគេក៏លោមុខទៅថេីប
នាយម្ដង តែត្រកៀករបស់គេកុំពុងតែហេីប
ដកដាក់នៅលេីស្នូលសាច់នាយក្រាសម្នាក់
ទៀតយ៉ាងសកម្ម។ចង្កេះទន់ភ្លន់ប្រឹងលេីកអុក
លេីចង្កេះមាំដោយមាត់នៅបឺតច្បឺតជាមួយ
នាយយ៉ុនជីនៅឡេីយ។
«អ្អាស៎ៗៗ..»ដោយសារតែដៃមាំក្រាសយ៉ុន
ហ្គីចាប់ចង្កេះគេជាប់ ហេីយដោលពីក្រោមខ្លាំងៗមក ទេីបនាយតូចដកមាត់ចេញមកវិញស្រែក
ថ្ងូដោយរលាក់ខ្លួនទប់សឹងមិនជាប់។
ផ្លាប់ៗៗ!!
«អ្អាសៗ ស្រួលណាស់មីនៗ»
ពួកគេបន្តលេងល្បែងក្ដៅរងំជាមួយគ្នាពីមួយម៉ោងទៅមួយម៉ោង ក្នុងផ្ទៃបន្ទប់មានតែសម្លេង
ថ្ងូចថ្ងូរបស់មនុស្សបីអ្នកដែលនៅលេីគ្រែខ្នាតយក្សនៃវិមានមីននោះឯង។
(ចប់....)🙆♀️🙆♀️🙆♀️🙆♀️🙆♀️