မူလင်းထန် သည် ကျော်ကြားသော ဗိုလ်ချုပ်တစ်ဦးအဖြစ် အမှုထမ်းခဲ့သော်လည်း သူရဲ့ ဗိုလ်ချုပ်သည် စစ်ဗိုလ်ချုပ်အဖြစ် နှစ်နှစ်အောက်သာ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်အတွင်း သူသည် သူ့အစ်ကို ကောင်းဖြစ်သူအတွက် သေခြင်းတရားနှင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် ကျားမကွဲပြားမှုကြောင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏ ဓားဖြင့် ထိုးခံခဲ့ရ သည်။
ထို့နောက်တွင်၊ သူ့ကို စောင့်မျှော်နေသော အရာမှာ သူ၏ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးရှိ ပြည်သူများ၏ စွပ်စွဲချက်များနှင့် ကျိန်စာများအောက်တွင် ပျက်စီးခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ သူ့လို ညီအကိုတွေတောင် မတ်တပ်ရပ်ပြီး ယောက်ျားတွေနဲ့ တနေကုန် ညစ်ပတ်ပြီးရင်း ညစ်ပတ်နေပြီလို့ ပြောပြီး အရှက်မဲ့စွာ ရယ်မောကြတယ်။
မူလင်းထန် သည် သူ၏ဘဝတိုတောင်းသော အနှစ်နှစ်ဆယ်အတွင်း သူမည်မျှပင်ကြိုးစားခဲ့ပါစေ၊ အခြားသူများ၏အမြင်တွင် ဟာသပဲ ဖြဟ်လာခဲ့သည်။ ငယ်ငယ်ကလွဲပြီး ချိုမြိန်မှုဆိုတာ ကြုံခဲလှပါတယ်။
လေထုထဲတွင် မွှေးပျံ့သောရနံ့ကြောင့် မူးလင်ထန်သည် သူ့အမေရှိနေသည့်နေ့ ရက်များဆီသို့ ပြန်သွားသလိုမျိုး ခံစားရလာသည် ။
သကြားလုံးကြိုက်တာကို အမေက မရယ်ဘဲ သူ့ အဖေနဲ့ မရှိချိန်မှာ သူ့အတွက် ရံဖန်ရံခါ တိတ်တိတ်လေး ဝယ်ကျွေးတတ်တယ်။ လူတိုင်းက သူ့ကို တစ်မျိုးမျိုးလို့ ထင်ကြပေမယ့် သူ့အမေက သူ့ကို ကမ္ဘာပေါ်မှာ အဖိုးတန်ဆုံး ရတနာအဖြစ် မှတ်ယူနေတုန်းပါပဲ။
ရှီချန်းယုသည် သူ၏ဗိုက်ကို ဦးစွာတိုက်ကျွေးပြီးနောက် ပေါက်စီလေး အတွက် အနှီးကိုလဲကာ ပေါက်စီလေး နို့သောက်အပြီးတွင် မူလင်းထန် ကို ကြည့်ရှုခဲ့သည်။
မူလက မူလင်းထန် သည် ယခုအချိန်တွင် ရှီချန်းယု ကို မည်သို့ ရင်ဆိုင်ရမည်ကို မသိသောကြောင့် တစ်ချိန်လုံး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ရှီချန်းယု သည် သူ့အပေါ်ကြင်နာတတ်သည်မှာ ထူးဆန်းသည်ဟု အမြဲလိုလို ခံစားရလေသည်။
သို့သော် ထိုအကြောင်းကို မတွေးမီ ရှီချန်းယု က ယာဂုတစ်ပန်းကန်ဖြင့် သူ့ ထံသို့ ချဉ်းကပ်ခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ချိုမြိန်သော ရနံ့သည် ရုတ်တရက် ချဉ်းကပ်လာပြီး အပေါက်တိုင်းကို စိမ့်ဝင်သွားသလိုမျိုး သူ့နှာခေါင်းထဲသို့ စိမ့်ဝင်သွားသည်။
ထို့အပြင်၊ သူ့ကို အစာကျွေးရန် အဆင်ပြေစေရန်၊ ရှီချန်းယု က သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ မှီစေခဲ့သည်။
ရှီချန်းယု ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် သာမန်လူများထက် အနည်းငယ် အားနည်းပြီး သန်မာခြင်းမရှိပေ။ မူလင်းထန် သည် ယခုအချိန်တွင် ပိန်လှီနေ သော်လည်း ရှီချန်းယု သည် သူ့ကို ထောက်ပံ့ရန် အနည်းငယ် ခက်ခဲနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ရှီချန်းယု ၏အရပ်သည် အရပ်ရှည်ပြီး သူ၏လက်များသည် ရှည်လျားလွန်းသောကြောင့် မူလင်းထန် ကို ပွေ့ဖက်လိုက်သောအခါ အနည်းငယ်ရှက်စရာတော့ကောင်းနေလေဝည်။
ရှီချန်းယု သည် ယာဂုပန်းကန်ကိုကိုင်ကာ မူလင်းထန် ကို ကျွေးချင်နေချိန်တွင် အိပ်ပျော်နေသော မူလင်းထန်သည် မျက်တောင်များကို ရုတ်တရက် လှုပ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်။
မူလင်းထန် ၏ မျက်နှာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဒဏ်ရာများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေပြီး နဖူးတွင် ဆိုးရွားစွာ မီးလောင်ဒဏ်ရာများ ရှိခဲ့သည်။ ယုတ္တိဗေဒအရပြောရလျှင် ထိုကဲ့သို့သောလူသည် အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိမည်မဟုတ်ပါ။ ထို့အပြင်ရှီချန်းယု သည် သူ့ကို ရေမဆေးဘဲကိုင်နေရုံသာမက ထိုလူသည် အလွန်ရှက်နေပုံရသည်။
သို့သော် မူလင်းထန် မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် အလွန်ရုပ်ဆိုးသောအကြည့်ဟု ယူဆရသည့် လူတစ်ယောက်သည် သူ့မျက်လုံးများကြောင့် ဆယ်ပုံတစ်ပုံကို လှပလာကာ ရုတ်တရက် တောက်ပလာတာကို သူမသိခဲ့ချေ။
သူ၏ယခင်ဘဝတွင်၊ ရှီချန်းယု သည် တရုတ်၊ ရုရှားနှင့် ပြင်သစ်လူမျိုးရောနှောထားသော မော်ဒယ်တစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ သူသည် လှပရုံသာမက အချစ်အကြောင်းပြောနိုင်သော မျက်လုံးများလည်း ရှိသည်။
တစ်ဖက်သားရဲ့ မျက်လုံးတွေက လှပလွန်းတာကြောင့် သူ့ဓာတ်ပုံတွေကို ရိုက်တဲ့ ဦးလေး ဓာတ်ပုံဆရာက သူ့ကို သဘောကျသွားပြီး အလွန်အရူးအမူး လိုက်ရှာခဲ့တယ်။
ဤမော်ဒယ်တွင် မည်သည့် အထောက်အထားနှင့် နောက်ခံမှ မပါဝင်သည့်အပြင် ထိုဓာတ်ပုံဆရာ၏ လုံးထွေးခြင်းကို ခုခံရန် နည်းလမ်းမရှိပါ။ အဆုံးတွင် သူသည် သူငယ်ချင်းတစ်ဦးမှတစ်ဆင့် ဖြေရှင်းပေးရန် ရှီချန်းယု ကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် လူများစွာက ရှီချန်းယု ကို လိုက်ပို့ရန် တောင်းဆိုကြပြီး သူတို့နှစ်ဦးအတူတကွရပ်နေသူများသည် ဆွဲဆောင်မှုလွန်ကဲလွန်းသည် ဟု ထင်မြင်ကြသည်။
တကယ်တော့ အဲ့ဒါက ဖရိုဖရဲဖြစ်ပြီး ရှီချန်းယု က အရမ်းကစားရတာ မကြိုက်သလို သန့်ရှင်းတဲ့ အလေ့အထလည်း ရှိတာကြောင့် ထိုသူအတွက်က သနားစရာပါပဲ။
ရှီချန်းယု ၏ အသက်ရှုသံသည် အနည်းငယ် ရပ်တန့်သွားပြီး သူ၏ လှပသော မျက်လုံးများပေါ်တွင် အချိန်အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ မူလင်းထန် ၏မျက်လုံးများသည် မျက်စိကန်းနေသော်လည်း မျက်ကန်းမဟုတ်ပါက မည်သို့မည်ပုံဖြစ်မည်ကို မသိပေ။
သတ္တမမြောက်မင်းသားက မူးလင်တင်ကို ဘာကြောင့် ဒီလိုဆက်ဆံရတာလဲဆိုတာကို သူ ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားပြီး၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီလူဟာ မျက်စိကန်း၊ ပျက်စီးနေပြီး ဒဏ်ရာတွေ ဖုံးကွယ်ထားရင်တောင် သူ့ရဲ့ စွဲမက်ဖွယ် ကောင်းတဲ့ ကျက်သရေကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်သေးပါဘူး။ အကယ်၍ ထိုလူသည် နဂိုအတိုင်းရှိနေပါက၊ သူသည် ချောမောသော ယောက်ျားများနှင့် ချောမောလှပသော မိန်းမများစွာကို မြင်ဖူးလျှင်ပင် ဤလူနှင့် ပတ်သက်၍ ကောက်ကျစ်သော အတွေးများမရှိပဲမနေနိုင်ဟု ခန့်မှန်းမိသည်။
မူလင်းထန် သည် ရှီချန်းယု ၏အမူအရာကို မမြင်နိုင်သော်လည်း ရှီချန်းယု ၏ အလွန်စူးစိုက်သောမျက်လုံးများကို သူခံစားနိုင်သည်။ သူသည် တစ်ချိန်လုံး သူ့မျက်လုံးများကို အခြားသူများကို စိုက်ကြည့်နေခြင်းကို မကြိုက်သောကြောင့် သူ့မျက်လုံးများကို မသိစိတ်က တခြားနေရာသို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
ဒါကိုမြင်လိုက်ရတော့ ရှီချန်းယု က သူစိတ်ကို အမြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ပါးစပ် ထောင့်ကိုပင့်ကာ အနည်းငယ် ရှက်သွားမိသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးကိုမြင်ရသောအခါ အာရုံပြောင်းသွားခြင်းမှာ သူ့အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ပြီး ရှက်ရွံမိသွားရသည်။
ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ရှီချန်းယု သည် သာမန်လူမဟုတ်သောကြောင့် ဤ ရှက်ရွံ့မှုကို လျင်မြန်စွာ လျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး မူလင်းထန် အား..
"မင်းနိုးလာရင်လည်း မင်းကိုယ်တိုင် စားလို့ရပြီမလား" ဟု သဘာဝကျကျ ပြောခဲ့သည်။
မူလင်းထန် ၏ တုံ့ပြန်မှုကို မစောင့်ဘဲ ရှီချန်းယုက သူ့ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက်ကို မှီခိုင်းလိုက်ပြီး ယာဂုပန်းကန်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လက်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ သူ့လက်ထဲက ပန်းကန်လုံးက ထိလိုက်တာနဲ့ အနည်းငယ် ပူ သွားသလို ခံစားလိုက်ရပေမယ့် မူလင်းထန် ကတော့ လွှတ်ပစ်မည့်အစား တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်သည် ။
မွှေးရနံ့နှင့် ပူလောင်သော ခံစားမှုမျိုးကို နှစ်သက်ပြီး ထူးဆန်းသော ဘဝင်ကျမှုကို ဖြစ်စေသည်။ ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက သူ့ကို ဂရုစိုက်တဲ့ လူတွေရှိခဲ့တဲ့ နှစ်တွေကို ပြန်ရသွားသလိုပါပဲ။
Zawgyi
မူလင္းထန္ သည္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦးအျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့ေသာ္လည္း သူရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေအာက္သာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း သူသည္ သူ႕အစ္ကို ေကာင္းျဖစ္သူအတြက္ ေသျခင္းတရားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးတြင္ က်ားမကြဲျပားမႈေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏ ဓားျဖင့္ ထိုးခံခဲ့ရ သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္၊ သူ႕ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာ အရာမွာ သူ၏ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ကမၻာတစ္ဝွမ္းလုံးရွိ ျပည္သူမ်ား၏ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားႏွင့္ က်ိန္စာမ်ားေအာက္တြင္ ပ်က္စီးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သူ႕လို ညီအကိုေတြေတာင္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေယာက္်ားေတြနဲ႕ တေနကုန္ ညစ္ပတ္ၿပီးရင္း ညစ္ပတ္ေနၿပီလို႔ ေျပာၿပီး အရွက္မဲ့စြာ ရယ္ေမာၾကတယ္။
မူလင္းထန္ သည္ သူ၏ဘဝတိုေတာင္းေသာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း သူမည္မွ်ပင္ႀကိဳးစားခဲ့ပါေစ၊ အျခားသူမ်ား၏အျမင္တြင္ ဟာသပဲ ျဖဟ္လာခဲ့သည္။ ငယ္ငယ္ကလြဲၿပီး ခ်ိဳၿမိန္မႈဆိုတာ ႀကဳံခဲလွပါတယ္။
ေလထုထဲတြင္ ေမႊးပ်ံ့ေသာရနံ႕ေၾကာင့္ မူးလင္ထန္သည္ သူ႕အေမရွိေနသည့္ေန႕ ရက္မ်ားဆီသို႔ ျပန္သြားသလိုမ်ိဳး ခံစားရလာသည္ ။
သၾကားလုံးႀကိဳက္တာကို အေမက မရယ္ဘဲ သူ႕ အေဖနဲ႕ မရွိခ်ိန္မွာ သူ႕အတြက္ ရံဖန္ရံခါ တိတ္တိတ္ေလး ဝယ္ေကြၽးတတ္တယ္။ လူတိုင္းက သူ႕ကို တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးလို႔ ထင္ၾကေပမယ့္ သူ႕အေမက သူ႕ကို ကမၻာေပၚမွာ အဖိုးတန္ဆုံး ရတနာအျဖစ္ မွတ္ယူေနတုန္းပါပဲ။
ရွီခ်န္းယုသည္ သူ၏ဗိုက္ကို ဦးစြာတိုက္ေကြၽးၿပီးေနာက္ ေပါက္စီေလး အတြက္ အႏွီးကိုလဲကာ ေပါက္စီေလး နို႔ေသာက္အၿပီးတြင္ မူလင္းထန္ ကို ၾကည့္ရႈခဲ့သည္။
မူလက မူလင္းထန္ သည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ရွီခ်န္းယု ကို မည္သို႔ ရင္ဆိုင္ရမည္ကို မသိေသာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္လုံး အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ရွီခ်န္းယု သည္ သူ႕အေပၚၾကင္နာတတ္သည္မွာ ထူးဆန္းသည္ဟု အၿမဲလိုလို ခံစားရေလသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုအေၾကာင္းကို မေတြးမီ ရွီခ်န္းယု က ယာဂုတစ္ပန္းကန္ျဖင့္ သူ႕ ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ရနံ႕သည္ ႐ုတ္တရက္ ခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး အေပါက္တိုင္းကို စိမ့္ဝင္သြားသလိုမ်ိဳး သူ႕ႏွာေခါင္းထဲသို႔ စိမ့္ဝင္သြားသည္။
ထို႔အျပင္၊ သူ႕ကို အစာေကြၽးရန္ အဆင္ေျပေစရန္၊ ရွီခ်န္းယု က သူ႕ရင္ခြင္ထဲသို႔ မွီေစခဲ့သည္။
ရွီခ်န္းယု ၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ သာမန္လူမ်ားထက္ အနည္းငယ္ အားနည္းၿပီး သန္မာျခင္းမရွိေပ။ မူလင္းထန္ သည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ပိန္လွီေန ေသာ္လည္း ရွီခ်န္းယု သည္ သူ႕ကို ေထာက္ပံ့ရန္ အနည္းငယ္ ခက္ခဲေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ၊ ရွီခ်န္းယု ၏အရပ္သည္ အရပ္ရွည္ၿပီး သူ၏လက္မ်ားသည္ ရွည္လ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ မူလင္းထန္ ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ေသာအခါ အနည္းငယ္ရွက္စရာေတာ့ေကာင္းေနေလဝည္။
ရွီခ်န္းယု သည္ ယာဂုပန္းကန္ကိုကိုင္ကာ မူလင္းထန္ ကို ေကြၽးခ်င္ေနခ်ိန္တြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မူလင္းထန္သည္ မ်က္ေတာင္မ်ားကို ႐ုတ္တရက္ လႈပ္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္သည္။
မူလင္းထန္ ၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနၿပီး နဖူးတြင္ ဆိုး႐ြားစြာ မီးေလာင္ဒဏ္ရာမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ယုတၱိေဗဒအရေျပာရလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ေသာလူသည္ အလြန္ဆြဲေဆာင္မႈရွိမည္မဟုတ္ပါ။ ထို႔အျပင္ရွီခ်န္းယု သည္ သူ႕ကို ေရမေဆးဘဲကိုင္ေန႐ုံသာမက ထိုလူသည္ အလြန္ရွက္ေနပုံရသည္။
သို႔ေသာ္ မူလင္းထန္ မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ အလြန္႐ုပ္ဆိုးေသာအၾကည့္ဟု ယူဆရသည့္ လူတစ္ေယာက္သည္ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္ပုံတစ္ပုံကို လွပလာကာ ႐ုတ္တရက္ ေတာက္ပလာတာကို သူမသိခဲ့ေခ်။
သူ၏ယခင္ဘဝတြင္၊ ရွီခ်န္းယု သည္ တ႐ုတ္၊ ႐ုရွားႏွင့္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေရာႏွောထားေသာ ေမာ္ဒယ္တစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။ သူသည္ လွပ႐ုံသာမက အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာနိုင္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားလည္း ရွိသည္။
တစ္ဖက္သားရဲ႕ မ်က္လုံးေတြက လွပလြန္းတာေၾကာင့္ သူ႕ဓာတ္ပုံေတြကို ရိုက္တဲ့ ဦးေလး ဓာတ္ပုံဆရာက သူ႕ကို သေဘာက်သြားၿပီး အလြန္အ႐ူးအမူး လိုက္ရွာခဲ့တယ္။
ဤေမာ္ဒယ္တြင္ မည္သည့္ အေထာက္အထားႏွင့္ ေနာက္ခံမွ မပါဝင္သည့္အျပင္ ထိုဓာတ္ပုံဆရာ၏ လုံးေထြးျခင္းကို ခုခံရန္ နည္းလမ္းမရွိပါ။ အဆုံးတြင္ သူသည္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးမွတစ္ဆင့္ ေျဖရွင္းေပးရန္ ရွီခ်န္းယု ကို ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူမ်ားစြာက ရွီခ်န္းယု ကို လိုက္ပို႔ရန္ ေတာင္းဆိုၾကၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦးအတူတကြရပ္ေနသူမ်ားသည္ ဆြဲေဆာင္မႈလြန္ကဲလြန္းသည္ ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။
တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒါက ဖရိုဖရဲျဖစ္ၿပီး ရွီခ်န္းယု က အရမ္းကစားရတာ မႀကိဳက္သလို သန႔္ရွင္းတဲ့ အေလ့အထလည္း ရွိတာေၾကာင့္ ထိုသူအတြက္က သနားစရာပါပဲ။
ရွီခ်န္းယု ၏ အသက္ရႈသံသည္ အနည္းငယ္ ရပ္တန႔္သြားၿပီး သူ၏ လွပေသာ မ်က္လုံးမ်ားေပၚတြင္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ မူလင္းထန္ ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ မ်က္စိကန္းေနေသာ္လည္း မ်က္ကန္းမဟုတ္ပါက မည္သို႔မည္ပုံျဖစ္မည္ကို မသိေပ။
သတၱမေျမာက္မင္းသားက မူးလင္တင္ကို ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုဆက္ဆံရတာလဲဆိုတာကို သူ ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္သြားၿပီး၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီလူဟာ မ်က္စိကန္း၊ ပ်က္စီးေနၿပီး ဒဏ္ရာေတြ ဖုံးကြယ္ထားရင္ေတာင္ သူ႕ရဲ႕ စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ က်က္သေရကို ဖုံးကြယ္မထားနိုင္ေသးပါဘူး။ အကယ္၍ ထိုလူသည္ နဂိုအတိုင္းရွိေနပါက၊ သူသည္ ေခ်ာေမာေသာ ေယာက္်ားမ်ားႏွင့္ ေခ်ာေမာလွပေသာ မိန္းမမ်ားစြာကို ျမင္ဖူးလွ်င္ပင္ ဤလူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေကာက္က်စ္ေသာ အေတြးမ်ားမရွိပဲမေနနိုင္ဟု ခန႔္မွန္းမိသည္။
မူလင္းထန္ သည္ ရွီခ်န္းယု ၏အမူအရာကို မျမင္နိုင္ေသာ္လည္း ရွီခ်န္းယု ၏ အလြန္စူးစိုက္ေသာမ်က္လုံးမ်ားကို သူခံစားနိုင္သည္။ သူသည္ တစ္ခ်ိန္လုံး သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကို အျခားသူမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ေနျခင္းကို မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကို မသိစိတ္က တျခားေနရာသို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ဒါကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ရွီခ်န္းယု က သူစိတ္ကို အျမန္ထိန္းလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ ေထာင့္ကိုပင့္ကာ အနည္းငယ္ ရွက္သြားမိသည္။ တစ္စုံတစ္ဦးကိုျမင္ရေသာအခါ အာ႐ုံေျပာင္းသြားျခင္းမွာ သူ႕အတြက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္ၿပီး ရွက္႐ြံမိသြားရသည္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာ၊ ရွီခ်န္းယု သည္ သာမန္လူမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဤ ရွက္႐ြံ႕မႈကို လ်င္ျမန္စြာ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၿပီး မူလင္းထန္ အား..
"မင္းနိုးလာရင္လည္း မင္းကိုယ္တိုင္ စားလို႔ရၿပီမလား" ဟု သဘာဝက်က် ေျပာခဲ့သည္။
မူလင္းထန္ ၏ တုံ႕ျပန္မႈကို မေစာင့္ဘဲ ရွီခ်န္းယုက သူ႕ကို ကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္ကို မွီခိုင္းလိုက္ၿပီး ယာဂုပန္းကန္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ လက္ထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည္။ သူ႕လက္ထဲက ပန္းကန္လုံးက ထိလိုက္တာနဲ႕ အနည္းငယ္ ပူ သြားသလို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ မူလင္းထန္ ကေတာ့ လႊတ္ပစ္မည့္အစား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားလိုက္သည္ ။
ေမႊးရနံ႕ႏွင့္ ပူေလာင္ေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ၿပီး ထူးဆန္းေသာ ဘဝင္က်မႈကို ျဖစ္ေစသည္။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက သူ႕ကို ဂ႐ုစိုက္တဲ့ လူေတြရွိခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကို ျပန္ရသြားသလိုပါပဲ။