@ergintekinsoy sizi takip etmek istiyor..
@ergintekinsoy size mesaj isteği gönderdi..
Sabah uyandığımda telefonumda gördüğüm bildirimlerle şaşırdım. Ergin sosyal medya kullanmazdı. Yani şimdiye kadar..
Hemen profiline girdiğimde 0 gönderi, 0 takipçi, 0 takip edilen olduğunu gördüm. Yazdığı mesajları açıp baktım ardından.
🌿
Didem.
Her yerden engellemişsin.
Sana olanları açıklamaya çalışıyorum bir kez dinle sonra ne yapacağına karar verirsin.
Yarın akşam 7'de parka gel buradan değil yüz yüze anlatacağım.
Lütfen gel.
Sonra yüzümü bir daha görmek istemezsen karşına bile çıkmam.
🌿
Ne mesaj isteğini kabul ettim nede takip isteğini. Abim beni işe bıraktığında dün akşam yaşadığımız olayları bizimkilere anlattım. Utku her ne kadar Ergin'in ona karşı davranışına sinir olmuş olsada onu dinlemem gerektiğini savunuyordu. Kızlar ise çekimserlerdi ama Ergin'e çok kızgınlardı.
Öğlen arasında bizim mağazaya yakın bir dershaneye görüşmeye gittim abimde benimle geldi ve oraya yazıldım. Kendim için attığım adım iyi hissetmemi sağlamıştı ama Ergin ile ders çalışmayı şimdiden çok özlemiştim. Ona kırgındımda işte. Aşk böyle bir şey miydi ? Ona kırgınken bile onunla olan anılarımı özlüyordum.
İşten çıktığımda abim beni alamadı işleri uzamıştı, Utku yolunun üstü olduğu için benide eve bıraktı.
Üstümü değişip bir şeyler yediğimde saate baktım 18.30 olmuştu bile. Gitmek istiyordum maalesef ki köpek gibi gitmek istiyordum o parka. Ama abimin tepkisinden de biraz korkuyordum. Dün onun Ergin'e benden daha çok kızgın olduğunu fark etmiştim.
Yinede abimden bir şey gizlemek istemediğim için aradım.
"Abi uygun musun ?" Dedim açar açmaz.
"Bir şey mi oldu o eşşek yine eve mi geldi yoksa?"
"Yok abi gelmedide.."
"Ne Didem ne ? Uzatmada söyle ?"
"Abicim görüşmek istiyor."
"Sen istiyor musun ?"
"Dinlemek istiyorum sanırım."
Bir süre sessiz kaldı.
"Tamam ama bana mutlaka haber ver nerede olduğunu."
"Tamam aşkitom seni seviyorum."
Güldü. "Bende seni seviyorum dikkat et."
Eşofmanımın üstüne kot ceketimi giyip evden çıktım Ergin'in mesajına cevap yazmamıştım ama orada olacağını biliyordum.
Parka biraz erken gittiğimde onunda orada olduğunu gördüm banka oturmuş başını yere eğmiş bekliyordu kalbim çok hızlı atmaya başladı önüne geldiğimde başını yukarı kaldırdığında elmacık kemiğine kan oturduğunu dudağının ise çok fena şişmiş ve yara olmuş olduğunu gördüm. İçim ezildi bu haline yinede tek bir kelime etmeden bankta yanına oturdum aramızda ki boşluğa bir insan daha sığardı.
"Gelmeyeceğini düşünüyordum." Dedi sakin bir sesle.
"Geldim." Dedim bende onun gibi.
"Sana beni affetmen için yalvarmayacağım Didem. Sadece olanları anlatacağım ama hiç bölmeden dinle sonrasında ne yapıp yapmayacağına sen karar verirsin."
Bir şey demeden bankta dizlerimi kendime çektim ve başımı dizimin üstüne yaslayarak ona yandan bakmaya başladım yüzüme bakmıyordu önüne bakıyordu oda.
"O gün dediğim gibi annem bir kafede gün yaptıklarını babamın alamayacağını söyledi bana dediği konuma gittiğimde aradım kafeye gir otur sen bir mağazaya girdim çıkınca gelirim yanına dedi. Bende salak gibi gittim oturdum o kafeye yemin ederim ki hiçbir şey anlamadım. Bir masaya oturduğumda bir kaç dakika sonra o kız geldi karşıma oturdu hala bir şey anlamamıştım ismini bile hatırlayamadım hatta. Hal hatır sordu annemlerin günü varmış onu almaya geldim dedim oda bana aynısını dedi o an bir şeyler döndüğünü fark ettim ben annemi aradım hemen kızda karşımda onunda gururunu kırmak istemediğim için bir şeyde diyemiyordum. Annem açmadı kaç kez arasamda. Sonra kız bana bir anda Efe ile görüştüğünüzü söyledi. Buluşuyorlarmış dedi. Bozguna uğradım suratım düştü baya o benimle sohbet etmeye çalıştıkça ben annemi aradım hem kızgındım, hem üzülmüştüm hem de canım sıkılmıştı. Annemde aksi gibi telefonuna bakmıyordu bir süre sonra rahatsız oldum bende onunla orada oturuyor olmaktan ve kalktım. Sana atılan fotoğrafın iç yüzü bu işte. Kızın kötü niyetinin olduğunu fark edemedim neden fotoğraf çektirip sana yollatmış onuda anlayamadım ya zaten. Sana saatlerce yazmama nedenimde Efe ile görüştüğünü duyunca sinirlenmiştim ve kalbini kırmak istememiştim bir anlık öfkeyle suçlamak istememiştim seni. Biraz toparlanıp yanına geldim. Sonra sana sordum zaten onunla görüşüyor musun diye sende bana olanı biteni anlattın bende sana inandım, orada hala daha kızdan şüphelenmedim ben Efe denen piç belki ailesine öyle anlatıyordur kızda görüştüğünüzü sanıyordur diye düşündüm. Durumlar böyle Didem. Artık inanıp inanmamak senin elinde."
Hiç bölmeden onu dinledim. Dinledikçe ona çok büyük bir tepki verdiğimi düşünmeye başladım ama hayır bana yalan söylemesini haklı çıkarmıyordu bu durum yinede. "Bana neden yalan söyledin ? O gün gelip bana anlatsaydın ya Ergin bu duruma gelmezdik o zaman."
Derin bir of çekip saçlarını karıştırdı. "Aramız bozulmasın diye Didem Allah çarpsın başka nedeni yoktu zaten eve geldiğimde annemi evde buldum onunlada kavga ettim çok ciddi bir şekilde uyardım sevdiğim birisinin olduğunu söyledim oda bir daha böyle bir hareket yapmayacağına söz verdi bana. Bende o yüzden konuyu kapadım."
Başımı salladım ve birazda kendi yaşadıklarımı anlatmaya karar verdim. "O İrem denen kız kötü niyetli bir kız Ergin. Kötü bir kız direk hatta, o gün size geldiklerinde önce mutfakta beni aşağıladı bu yaşına gelmişsin üniversite okumamışsın bu saatten sonrada kazanamazsın zaten dedi. Sonra geçen hafta mağazaya geldi sanki tesadüfen gelmiş gibi davranıp bir randevusu olduğunu kıyafet baktığını söyledi tüm iyi niyetimle ona yardımcı oldum kıyafetin fermuarını çekerken etini sıkıştırdığımı iddia edip ortalığı birbirine kattı herkesin içinde beni aşağıladı, cahil olduğumu söyledi, yalancı olduğumu söyledi bir sürü hakaret etti bana olay büyümesin diye ona kıyafet hediye ettiler bil bakalım o kıyafeti ne zaman giymişti? Seninle buluştuğunda. Bende 1 haftadır sizin bu randevudan haberdar olduğunuza inandım. Belki sen değildin ama o kız 1 haftadır bu görüşmeniz için hazırlanmıştı ve yanıma gelip söylediği şeylerin hepsi planlıydı. O annenlerdeyken aramızda bir şey olduğunu anladı ve beni özellikle her seferinde kırdı aşağıladı. Çok zoruma gitti bazı şeyler senin onunla oturup konuşman, bana yalan söylemen hepsi çok zoruma gitti."
Şaşkınca anlattıklarımı dinlerken bakışları bana döndü. "Sen benden niye gizledin Didem ? Sen bana bunları zamanında anlatsaydın ben o kız masaya oturur oturmaz kalkar giderdim. Sende bana yalan söylemişsin sende benden bir şeyler gizlemişsin."
"Aynı şey değil Ergin bana söylediği şeylerden dolayı çok utandım ben kendimi çok güçsüz hissettim sana anlatırsam hem kendimi dahada kötü hissedecektim hemde keyfimizi kaçırmış olacaktım. Neşeli davranıp cıvıl cıvıl gezdiğime bakma benimde içimde eksikliklerim var herşeyi dalgaya alıyorum diye kırılmam mı sanıyorsun sen beni ? Aynı şey değil senin yalanınla bu farklı."
Gözlerimden bir kaç damla yaş aktığında gözleri yanaklarımdan düşen yaşa takıldı. "Yinede bana böyle davranmasaydın keşke Didem ben Efe olayını geldim sana sordum yakıp yıkmadım senden dinledim ve sana inandım. Sen.." dedi sesi çatallaştı. "Siz beni direk sildiniz. Sana yalan söylemem evet yanlıştı ama kardeşim dediğim adamdan ve sevgilimden duyduklarım çok ağırdı. Ne şerefim kaldı ne haysiyetim. Ben senin acılarına en çok sahip çıkan insanım senin saçının teli kopsa benim yüreğime ateş düşer Duhan geldi annesi yok diye mi böyle yaptın kardeşime dedi. Ben gözünüzde böyle bir insanmıydım. Sizi ailem saymıştım ben. İnan attığı yumruklar bir gram koymadı zaten göze almıştım bunları ama dedikleriyle sıçtı ağzıma dağıttı beni."
Artık Ergin'in de benim gibi gözünden yaşlar dökülüyordu. Çok kırılmıştı. Ben onun hakkında öyle bir şey düşünmemiştim ve bence abimde düşünmemişti bir anlık sinirle söylemişti onları. Bana karşı çok hassas olduğu için belkide benim anne tarafından eksiklik yaşadığımı düşündüğü için bunları yaşamış olmamdan korkmuştu.
"Abim dedikleri konusunda ciddi değildi Ergin. Sana yemin ederim ciddi değildi sadece sana o kadar çok güveniyordu ki oda benim gibi hayal kırıklığına uğradı ve hatta belki benden bile çok uğradı. Evet yanlış şeyler dedi ama samimi değildi hiçbirinde."
Eliyle yüzüne düşen yaşı sertçe silerken ağzından ufak bir küfür mırıldandı yüzünde ki morluğu unutmuştu. Kendini toparladığında yere bakmaya devam etti.
"Bilmiyorum Didem. Bende çok kırıldım. Dediğim gibi sana her şeyi tüm gerçekliğiyle anlatmak istedim ve seni kırıp üzdüğüm içinde çok pişmanım özür dilerim. Keşke yalan söylemeyip herşeyi o gün anlatsaydımda bu iş bu noktalara gelmeseydi. Bana inanıp inanmamak sana kalmış."
Yavaşça doğrulduktan sonra ayağa kalktı. "Hakkını helal et."
Başımı dizlerime gömüp burnumu çektim. "Helal olsun. Sende helal et." Dedim.
"Helal olsun." Dedikten sonra adım sesleri yavaş yavaş benden uzaklaşmaya başladı.
Kalbim inanılmaz bir sancıyla ağrıyordu. Çok kırılmıştı belliydi her hareketinden her cümlesinden. Bende çok kırılmıştım ama oda çok kırılmıştı. Ergin iyi kalpli bir insandı biliyordum onun bu hallerinide çok seviyordum ama bende çok sarsılmıştım benim yerimde kim olsa aynı şekilde hissederdi benzer tepkiler verirdi. Şuan peşinden gidip ona sarılmak ve onu çok sevdiğimi söylemek istiyordum ama ne olursa olsun kırgındım yinede. Oda kırgındı bende kırgındım. Hatta abim bile kırgındı. Biz bu süreçte kırgınlıklarımızın içinde boğulacaktık.
🌿
Offff kendim yazmamış gibi böylede üzülürüm 🥺🥺