"ထက်အောင် ဘုရားပွဲကျ အိမ်လာခဲ့ရမယ်နော်"
"အင်းပါ ဘာကျွေးမှာလဲ"
"မင်းကြိုက်တာကျွေးမယ် လာကိုလာရမယ်နော် မနှစ်ကလဲ အလည်ခေါ်တာ မလာဘူး ဒီနှစ်တော့ မင်းအိမ်ထိလာခေါ်မယ်ကွာ"
မြို့အနောက်က ရွာစဉ်တလျှောက်နှင့်သက်ဆိုင်သည့်ဘုရားပွဲတော်သို့လွင်မင်းခေါ်လို့သာ လိုက်လာရသည်။ထက်အောင် လူစည်ကားရာနေရာများသို့ သိပ်တော့မသွားချင်...မျက်စိရှုပ်နားရှုပ်ဖြင့် စိတ်ကျဉ်းကျပ်လှသည်။
ပွဲခင်းထဲသို့ရောက်နေတဲ့ ထက်အောင်နဲ့လွင်မင်း ဟိုငေးဒီငေးဖြင့် လမ်းလျှောက်လာကြသည်။
"ထက်အောင်ငါတို့ဇာတ်ကြည့်ကြမယ်နော် "
"အိပ်ရေးပျက်တယ်ကွ မကြည့်ချင်ပါဘူး"
"မရဘူး တဖွဲ့လုံးကြည့်မှာ စတိတ်ရှိုးပြီးရင် ပြန်မှာပဲ ခုလောလောဆယ် အရက်ဆိုင်လိုက်သွားရအောင် ငါ့ကောင်တွေက ရောက်နေလောက်ပြီ"
"လာ ထိုင်ဟ ငါတို့က ရောက်နေတာ ကြာလှပြီ မင်းက ဘာလုပ်နေတာမို့ နောက်ကျနေတာလဲ"
"ငါ့သူငယ်ချင်းက ပွဲမကြည့်ချင်ဘူးဆိုလို့ ချော့ခေါ်နေတာ အငယ်ကောင်ရ"
ထက်အောင်ဆီ အကြည့်တို့ စုပြုံရောက်လာကာ ခုံနေရာ ရွှေ့ပေး အရက်မှာပေးနဲ့ ဆူညံသွားသည်။
"လွင်မင်း ငါ မသောက်ချင်ဘူး မင်းတို့ဘာသာအေးဆေးသောက်ကြပါ"
"လွင်မင်းကမ်းပေးတဲ့ အရက်ခွက်ကို ဘေးဖယ်လိုက်ကာ တဝိုင်းလုံးကို မျက်လုံးဝေ့အကဲခတ်လိုက်သည်။
ရှေတည့်တည့်မှ အငယ်ကောင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှု့များက မကြည့်ချင်ပဲ မြင်နေရသည်။အရက်ခွက်ထဲရေရောနေတဲ့ ပုံစံက အရက်ရှိန်တက်စပြုနေမှန်းသိသာနေသည်။
ဒီကောင်လေးက လွင်မင်းတို့အဖွဲ့ထဲမှာ အချောဆုံးအမိုက်ဆုံး မျက်နှာက ဂျစ်ကန်ကန်မျက်နှာပေးနဲ့ အမြဲတင်းမာနေတတ်သည်။လေးငါးခါလောက်ဆုံဖူးပေမဲ့ စကားလည်းတခါမှမပြောဘူးခဲ့ပဲ အလိုလိုနေရင်း ထိုကောင်လေးကို မျက်မုန်းကျိုးနေမိသည်။
ထက်အောင်ကပြည်နယ်တခုကနေ ပြောင်းလာတာ သုံးနှစ်လောက်ရှိပေမဲ့ သူငယ်ချင်းများများစားစားမရှိပဲ လွင်မင်းနဲ့ သင်တန်းတခုတက်ရင်းခင်ခဲ့ရာမှ အခုဆို ငယ်ပေါင်းတွေလို ဖြစ်နေသည်။
"ဘော်ဒါ ကြိုက်ရင် သောက်လို့ရတယ် အကုန်လုံး ငါရှင်းမှာ အားမနာနဲ့ချ "
ပြောလိုက်တဲ့ လေသံမှာ ရင်းနှီးနွေးထွေးစွာ ပြောလိုက်တဲ့အသံမျိုးဟု ခံစားလိုက်ရတော့ အငယ်ကောင့်ကို တချက်ပြန်ကြည့်ကာ ခေါင်းတစ်ချက်ခါရမ်းပြလိုက်ပြီး...
"ကျေးဇူးပဲ ကျနော် မသောက်ချင်လို့ အေးဆေးသာသောက် ဘာမှ အားမနာနဲ့ "
"ဒါဆို အမြည်းစား နေဦး ဟေ့ တယောက်လာဦး အအေးတစ်ဘူးချ အသုပ် ဘာစားမလဲ ဘော်ဒါ တခုခု မှာစား ကိုယ်ကျွေးမှာပါ"
"ဟာ နေပါ့စေ အဆင်ပြေတယ်လွင်မင်း အိမ်က စားလာခဲ့ပြီးသား ရတယ်"
အားနာစကားတို့ အဆုံးသတ်သွားပေမဲ့ ခနနေတော့ အအေးတဗူးရှေ့ရောက်လာသည်။
ဒီလိုကျတော့လည်း ဒီကောင်က မဆိုးပါလားဟု တွေးလိုက်မိရင်း အရက်ရှိန်ကြောင့်နီရဲစပြုနေသော မျက်နှာနုနုလေးကို တိတ်တခိုးငေးကြည့်နေမိချိန်...
အငယ်ကောင်က အအေးဗူးကို အဖုံးဖွင့်ကာ ရှေ့တိုးပေးလိုက်တော့ ထက်အောင် အားနာစွာဖြင့် တချက်ပြုံးပြလိုက်မိပြန်သည်။
"ဟေ့ ငါတို့အကုန်လုံးဇာတ်ကြည့်မှာနော် လုပ်...ချကွာ ဒါနဲ့အေးမောင်ကြီး မင်းဆော်နဲ့ ချိန်းထားတာလား "
"အေး...ငါအခု သေချင်နေတယ်ကွာ ဒီည သူတို့လည်းဇာတ်ကြည့်မှာတဲ့ ငါကတွေ့ချင်နေတာကွာ သူ့အမေပါ ပါလာတယ်တဲ့ ငါတော့ ဒီညကို မျှော်လင့်ထားတာကွ မထူးပါဘူး ဒီဘုရားပွဲပြီးရင် ခိုးပြေးလိုက်တော့မယ်"
"လုပ်ကွာ ငါက လူပျိုရံ လုပ်မယ် ဟား ဟား ဟား"
အော်ဟစ်စနောက်သံများ တယောက်တပေါက်ပြောနေသံများကြောင့် တခါတလေ ထက်အောင် လိုက်ရယ်မိတဲ့အခါတိုင်း ရှေ့တည့်တည့်ကနေ မျက်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းကလေးတွေနဲ့ အရက်မော့သောက်လိုက်ချိန် ဖန်ခွက်ဘေးစွန်းနှစ်ဘက်ကနေကျော်ကြည့်နေတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့မျက်လုံးတွေကြောင့် စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်နေမိသည်။
"တော်လောက်ပြီ ပွဲခင်းထဲကို သွားကြစို့ သောက်နေတာလေးတွေ ရပ်မယ်"
တစ်ယောက်က အစည်းအဝေးမိန့်ခွန်းဖတ်သလို လေသံနှင့်ပြောတော့ တီးတိုးဆဲရေးသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။အရက်ဆိုင်မှထွက်လာကြတဲ့ ထက်အောင်တို့
လူငယ်တအုပ် ပွဲခင်းထဲ လမ်းလျှောက်ရင်းစကြနောက်ကြဖြင့်
"ငါ ဘောလုံးပစ်ချင်တယ်ကွာ "
ရှေ့ဆုံးမှလမ်းလျှောက်နေရင်း ရပ်လိုက်ကာ ပြောလာတဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့စကားသံကြောင်း အားလုံး ဘောလုံးပစ်သည့်ဆိုင်သို့ စုပြုံရပ်လိုက်ကြသည်။
ဘောလုံးပစ်နေတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့ လွတ်လပ်ပေါ့ပါးတဲ့ ပုံစံလေးကိုထက်အောင် သဘောတကျဖြင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။သူ့ကို ရယ်ဖြဲဖြဲနှင့်မျက်စတချက်ပြစ်ရင်း
"ဘောလုံးပစ်ချင်လား ပစ်လေ ငါပိုက်ဆံရှင်းလိုက်မယ် လုပ် လုပ် ပစ် မှာလား"
"နေပါ့စေ ငါမပစ်ချင်ဘူး မင်းသာပစ် ငါဘေးကကြည့်နေမယ်"
"လွင်မင်းငါဟိုဘက်ဆိုင်မှာ သားရေကွင်းသွားပစ်မယ် လိုက်ခဲ့"
"ဒီဆိုင်က လမိုင်းမကပ်ပါဘူးကွာ"
ဘယ်သူ့အသံတွေမှန်းလဲမသိတော့ပဲ တယောက်တခွန်းပြောချင်ရာအော်ဟစ်ပြောကြ တိုးကြခွေ့ကြရင်းသားရေကွင်းပစ်သူ ဘောလုံးပစ်သူ မြှားပစ်သူဆိုပြီး အုပ်စုကလေးက ကွဲသွားသလို ဖြစ်သွားသည်။
အငယ်ကောင်ရဲ့ဘေးရပ်နေရင်း ပွဲခင်းထဲ သွားလာနေကြသော လူများကို ငေးမောနေမိတဲ့ ထက်အောင်တစ်ယောက်
"ဟေ့ရောင် ဘာလိုချင်လဲ ကြည့်လိုက်"
နားနားကပ်ပြောလာတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းသားများက နားရွက်အောက်ကိုထိသွားပြီး မေးရိုးထောင့်ကို ထပ်မံထိလိုက်ပြန်သည်။
"ရွှတ်"
ဘုရားရေ....
ရှက်ရွံ့သွားမိပေမဲ့ မူးနေလို့ မတော်တဆဖြစ်သွားတာပဲဟု အလိုလို နားလည်ပေးလိုက်မိသည်။
"ဟိုမှာချိတ်ထားတဲ့ ယိုးဒယားမင်းသားပိုစတာလိုချင်တယ် "
အငယ်ကောင်ကြားသာရုံကပ်ပြောလိုက်တဲ့ လေသံနုနုလေးက ဘာလို့လဲမသိ အနည်းငယ်ချွဲပြစ်သွားသည်ဟု ထင်လိုက်မိသည်။
မူးရစ်ရီဝေတဲ့ အကြည့်တို့ဖြင့်မျက်လွှာတချက်ပင့်ကြည့်ကာ
" မပူနဲ့ ဘောလုံးပြစ်လို့မရရင် ဝယ်ပေးမယ် သိလား"
"ဟဟားဟား အင်းပါ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် ရရင်ပြီးရောကွာ"
"ဝှီး..."
"ခွမ်း...ဂွမ်း"
"ဟာ မှန်တယ်ဟ ဟဟား မိုက်တယ်မို့လား ငါ့လက်ကို ယုံလိုက်ပါ"
စကားပြောနေရင်း ပိုစတာယူလိုက်တဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့မျက်ဝန်းထဲကကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေတဲ့အရိပ်အယောင်တို့ကို မြင်လိုက်တော့ ထက်အောင်လည်း အလိုလို ပျော်ရွှင်လာမိသလိုပဲ....
"ကျေနပ်လား ထက်အောင် မင်းလိုချင်တာရသွားတော့ ငါ့စိတ်ထဲပျော်သွားတယ်ကွ သိလား"
"အင်း ကျေးဇူးပဲ ငါ့အခန်းထဲ ချိတ်ထားမှာ မင်းရဲ့အမှတ်တရ လက်ဆောင်အဖြစ်ပေါ့ "
"ငါ့ကို သတိရနေအောင်လား"
"ဟမ်...."
"ငါ မင်းကို တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ ကိစ္စအအေးဆိုင်မှာ လွင်မင်းနဲ့ ပြောကြကထဲက ခင်ချင်နေတာသိလား နောက်ထပ်သုံးလေးခါတွေ့တော့လည်း မင်းက လွင်မင်းနဲ့ပဲစကားပြောနေတာ တခြားသူတွေကို အရေးမလုပ်သလိုပဲကွာ"
အငယ်ကောင်ရဲ့ပြောစကားတွေက ကပေါက်တိကပေါက်ချာတွေလားမသိပေမဲ့ ထက်အောင် သူ့ကို စမြင်ကထဲက ရုပ်ချောသလောက် ခပ်ပေပေခပ်ဆိုးဆိုးကောင်လေးဟု တွေးခဲ့ကာ မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့်နေခဲ့ဖူးတာကို ပြန်တွေးမိရင်း သက်ပြင်းတချက်ကိုသာခိုးချလိုက်သည်။
"ပွဲကြည့်ဖို့ သွားကြစို့ လာဟ"
"ငါ ဒီကောင်လ်ုချင်တယ်ဆိုလို့ ဘောလုံးပြစ်တာ ပိုက်ဆံ3000ကုန်တယ်အလကားပါကွာ ပိုစတာတခုပဲရလိုက်တယ် "
"ငါတို့လည်း ဘာမှမရပါဘူး ဇော်ကြီးတယောက်ပဲ အချိုရည်တဗူးရခဲ့တယ်မင်းက ပိုစတာရတော့ မဆိုးပါဘူး"
"မြန်မြန်သွားမယ် စကားမရှည်နဲ့ "
တယောက်တခွန်းအော်ကြဟစ်ကြနဲ့ လူငယ်အုပ်စုလေးက ဇာတ်ပွဲရှိရာ ဦးတည်လျက်
ဇာတ်စင်ညာဘက်ဘေးကနေ ကြည့်နေတဲ့ထက်အောင်တို့အုပ်စုထဲမှာ အလန်းဆုံးနဲ့အမြူးဆုံးက အငယ်ကောင်ပဲဖြစ်သည်။
စတိတ်ရှိုးတို့ထုံးစံအတိုင်း မြူးကြွအော်ဟစ်နေတော့ ယောင်္ကျားလေးများက ထကကုန်ကြသည်။တခါတခါ အငယ်ကောင်က နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားကာထက်အောင်လက်ကို ကိုင်မြောက်၍ ကခိုင်းတော့ ရှက်နေမိသေးသည်။သီချင်းအေးအေးလေးတွေဆိုတော့အငယ်ကောင်ကနောက်မှဖက်ထားရင်း စည်းချက်အတိုင်း ဖြည်းညင်းငြင်သာစွာ လှုပ်ရှားယိမ်းနွဲ့နေသည်။
လူချင်းပူးကပ်သွားချိန် ဖင်သားတို့နှင့်အငယ်ကောင်ရဲ့ပေါင်ကြားက ပျော့စိစိတို့ဖိမိနေသည်။ဂျင်းပျော့ဘောင်းဘီဝတ်ထားတဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့ပေါင်သားတွေက နောက်ကနေ လူကို ခွထိနေတော့ စိတ်ထဲရှိန်းဖိန်းလာသလိုလို....ရင်ဘတ်သားတို့က နောက်ကျောကို အလိုလို ထိနေပြန်တော့လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်နေသလိုလို အဖက်ခံထားရတော့ စိတ်တွေဂယောက်ဂယက်ဖြစ်ကုန်သည်။
ပါးပြင်ချင်းကပ်ထားပြီး နောက်မှနေ ဖက်ထားကာ သီချင်းသံနဲ့အတူ ယိမ်းနွဲ့လှုပ်ရှားနေတော့ လူကအလိုလိုမောလာပြန်သည်။
လူအုပ်ထဲတိုးခွေ့ကနေရာမှ
"ပျင်းနေပြီလား မင်းကအရက်မသောက်တော့ မမိုက်ဘူးကွာ သောက်မလား အပြင်ပြန်ထွက်သောက်ရအောင် ငါတိုက်မယ်"
"နေပါ့စေ မသောက်ချင်ပါဘူး လွင်ဦးတို့ ဘယ်ရောက်ကုန်ပြီလဲ ခုနက ငါတို့ဘေးခုန်ပေါက်နေတာပဲ အခု မတွေ့တော့ဘူး အငယ်ကောင်"
အကြည့်စူးစူးတချက်က ရီဝေရစ်မူးနေတဲ့ အရိပ်အယောင်အပြည့်ဖြင့် ကြည့်နေရာမှ
"တီးဝိုင်းကလည်း ညံ့လိုက်တာ အိပ်ချင်ပြီ ပြန်မယ်ကွာ ထက်အောင်"
"ဟိုကောင်တွေပြောလ်ုက်ဦးလေ "
"တယောက်မှမရှိတော့ဘူး အတွဲချောင်းသွားကြပြီ မင်းက ရှေ့တအားငေးနေတာကိုး"
"သြော်....ငါလည်းမသိပါဘူး စတိတ်ရှိုးထဲ စိတ်ရောက်နေတာ တကယ်တမ်းကျ အိပ်ချင်နေပြီ အငယ်ကောင်ရာ လွင်ဦးကော လိုက်ချောင်းတာလား ဒုက္ခပဲ ငါသူ့အိမ်လိုက်အိပ်ရမှာ ခုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
"သွားကြစို့ ပြန်မယ် ပွဲက သိပ်မကောင်းပါဘူးကွာ ငါလည်း မူးနေပြီဟ ဟိုကောင်တွေအတွဲချောင်းတာက ရွာထိပ်တောစပ်ထဲ သွားချောင်းကြမှာ မထူးပါဘူး ငါ့အိမ်ပဲ လိုက်ခဲ့တော့ကွာ မနက်မှထပြန် ငါပြန်လိုက်ပို့မယ်"
ရွာလမ်းမကြီးဘေးတဘက်တချက်က လယ်ကွင်းတွေ တောတန်းလေးသဖွယ်ဖြစ်နေသော သစ်ပင်တန်းများဖြင့် အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်နေသည်။ဘုရားပွဲကို လေးဘက်လေးတန်ရှိရွာများ အကုန်လာကြတဲ့ဓလေ့ရှိတော့ စည်ကားလှသည်။မြို့အနောက်နားမှာတည်ရှိဘုရားပွဲဆိုပေမဲ့ သမိုင်းဝင် ဘုရားတစ်ဆူအဖြစ်တည်ရှိတာကြောင့် မြို့ရောတောပါလာကြတဲ့ပွဲဆိုတော့ ခုနှစ်ရက်ခုနှစ်လီ နေ့နေ့ညည စည်ကားလှသည်။
"အငယ်ကောင် မှောင်တယ်ဟ ငါကြောက်တယ်"
"ဟာကွာ ဘာမှောင်တာလဲ လူမပြတ်ပါဘူးကွ စိတ်ပူစရာဘာမှမရှိပါဘူး "
"ငါ ငါ သရဲကြောက်တယ် "
"ဟေ.....ဟ ဟ ဟား မင်းကလဲကွာ ဘာသရဲမှ မရှိဘူး လာငါ့ဖက်ထား"
"ခုလဲ ဖက်ထားတာပဲလေ ဘယ်ထပ်ဖက်ရမှာလဲ"
လရောင်ကျဲပက်ဖြန်းထားတဲ့ ညမမှောင်တမှောင်အောက်မှာ ကောင်လေးနှစ်ယောက် ရွာထိပ်သို့ရောက်လာကြသည်။အငယ်ကောင်ရဲ့ မူးယစ်ရီဝေနေတဲ့မျက်လုံးတို့ကတချက်တချက်မှိတ်ချလိုက်ကာ ထက်အောင်ပခုံးပေါ်အားပြုမှီရင်း လျှောက်လာသည်။
"လာ ထက်အောင် ..."
စည်းရိုးတခုကနေ သစ်ပင်တွေ ခပ်အုပ်အုပ်ကြား ဖြတ်လျှောက်လာရင်း တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးတခုကို ဘွားကနဲတွေ့လိုက်ရသည်။
အငယ်ကောင်က ဘောင်းဘီအိတ်ထဲလက်နှိုက်နေတော့ ထက်အောင် မျက်မှောင်ကုတ်ကြည့်လိုက်သည်။မပီဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက်မှာ အငယ်ကောင်ရဲ့မျက်နှာလေးကို
တစွန်းတစ မြင်နေရတော့ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးထပ်ဖြစ်လာပြန်သည်။
"ဘာရှာနေတာလဲ အိမ်ကလူမရှိဘူးလား"
"သော့ပါကွာ...လူတယောက်မှရှိဘူး ငါတယောက်ထဲဟ အဖေနဲ့အမေက မူဆယ်ဘက်သွားတာ တပတ်လောက်ကြာမှာ"
ဒီလောက်မှောင်မဲတိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ခြံကြီးထဲ အငယ်ကောင်တယောက်ထဲနေရဲတာ အံ့သြနေမိပေမဲ့ ထက်အောင် ဘာစကားမှဆက်မပြောပဲကြည့်နေလိုက်သည်။
"လာ အခန်းထဲတန်းသွားမယ် "
မီးခလုတ်ဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းထဲလင်းချင်းသွားသည်။
"ဟူး မူးတာကွာ ငါချတာ များသွားတယ် လူက သိပ်မဟန်ချင်တော့ဘူးဆိုတာ သိလို့ ဆက်မသောက်တာ ခု အိမ်ရောက်ပြီဆိုတော့ အေးဆေးပဲ မင်းဘာစားမလဲ ထက်အောင် ငှက်ပျောသီးစားမလား"
"စားချင်ပါဘူး...."
ဆူအောင့်အောင့်ထွက်လာတဲ့ထက်အောင်လေသံကြောင့် အငယ်ကောင့်ရဲ့မျက်ဝန်းမှေးမှေးလေးတွေ ပိတ်သွားကာ ဖြူဖွေးသော သွားလေးတွေ ထင်းကနဲဖြစ်အောင်ရယ်ချလိုက်သည်။
"ခန ငါစားစရာ သွားယူလိုက်ဦးမယ်"
အခန်းထဲ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်သည်။အေးလိုက်တာလည်း စိမ့်နေတာပဲဟုတွေးနေလိုက်ချိန်
"လာ ထက်အောင် မင်းက အစာပြေအချိုပွဲစား ထမင်းစားမလား ငါးခြောက်ချက် ဝက်သားချက် ငရုတ်သီးကြော် ရှိတယ် စားလိုက်ကွာ မင်းခုနက ဘာမှလည်းမစားဘူး ခနစောင့်ဦး"
ထမင်းပန်းကန်ထဲ ဟင်းများပုံထည့်လာကာ
"ရော့ မင်းကထမင်းစား ငါက အရက်ထပ်သောက်မယ် ထမင်းမစားဘူးလို့ငြင်းရင် ငါခွံ့ကျွေးမှာနော် စား အချိုပွဲလည်း စားကွာ "
လူက အိပ်ချင်နေပေမဲ့ ဟာနေတဲ့ဗိုက်ကို ဖြည့်ဖို့တွေးလိုက်ကာ ထမင်းပန်းကန်ဆွဲယူလိုက်သည်။ထို့နောက် ဇွန်းဖြင့်တဇွန်းပြီးတဇွန်းခပ်စားနေရာမှ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ပြုံးစစအကြည့်တွေနဲ့ ရီဝေဝေမျက်လုံးများဖြင့် ကုတင်ခေါင်းရင်းကို ခပ်လျောလျောမှီကာကြည့်နေတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့ မျက်ဝန်းတွေထဲတည့်တည့်ကြည့်ရင်း လျှာထုတ်ပြောင်ပြလိုက်သည်။
"ကြည့်မနေနဲ့အိမ်ရှင်ရေ ငါတော့ အဝအပြဲ ကျိတ်ပြီ ခ်ခ်ခ်"
"ရပါတယ် ချပါ မင်းဒီလို စားတာကိုပဲ ဝမ်းသာပါတယ် တချိန်လုံး မင်းက ဘာမှမစားမသောက်ပဲ နေနေတာဆိုတော့....အင်း...စားကွာ မဝရင်ပြော ငါထပ်ခူးပေးမယ် စား စား "
"စားနေတယ်လေ မင်းကလဲ ဒါနဲ့အငယ်ကောင် မင်းက ခုလိုကျတော့လည်း ခင်ဖို့ကောင်းသားကွ ငါက မင်းကို မျက်နှာကြောတင်းတင်းနဲ့မာနကြီးမဲ့ကောင်လို့တွေးထားတာ"
"ငါကတွေးရမှာပါကွာ လွင်မင်းနဲ့လိုက်လာတိုင်းမင်းက ငါ့ကို မကြည်သလို ခနခနကြည့်တော့ ငါ့မှာအလကားနေရင်း စိတ်တိုရတယ် မင်းက သူဌေးသားဆိုတော့ ငါတို့လိုလူတွေကို မခင်ချင်ဘူးမှတ်နေတာ ခု ခင်သွားပြီနော် စား စား ပါးစပ်က ထမင်းလုံးတွေ ပေပွနေတယ် ခ်ခ် ဖြည်းဖြည်းစားဟ "
"ဟီး ဟီး စားကောင်းကောင်းနဲ့ ကျိတ်နေမိတာ မင်းအရက်တွေ လျှော့သောက်ဟ တအားမူးရင်မကောင်းဘူး အငယ်ကောင်"
"မူးရင်ကောင်းတယ် မူးရင်ကောင်းမှန်း မင်းသိလာမှာပါ ဟ ဟ ဟား"
အရက်ခွက်ထဲက အရက်တို့ကို တကျိုက်ထဲမော့ချလ်ုက်ကာ နောက်ထပ်ပုလင်းထဲမှ လက်ကျန်အရက်တို့ ငှဲ့ဖို့ပြင်နေတော့
"တော်သင့်ပြီ ထင်တယ် အငယ်ကောင် ငါထမင်းစားပြီးတော့ ချမ်းလာသလိုပဲ အိပ်ကြစို့ကွာ"
"အင်းပါ ထမင်းဆိပ်တက်တာနေမှာ ရှိတာလေးနဲ့ချကျွေးရတဲ့အတွက် မင်းကို အားနာတယ် ငါမင်းကိုခင်လည်းခင်တယ်သိလား ထက်အောင်"
အရက်သမားတို့ထုံးစံအတိုင်း စလာပြီဟုတွေးလိုက်မိပေမဲ့ ပါးစပ်က
"အင်း ငါတော့ ချမ်းလာပြီ ဒါနဲ့ မင်းကုတင်ပေါ်အိပ်ဖို့ ခွင့်ပြုမှာလားဟင် ငါတယောက်ထဲလည်းမအိပ်ရဲဘူးဟ"
"ငါနဲ့ပဲ အိပ်လေ ဘာခွင့်တောင်းနေတာလဲ ငါမင်းကိုအစောကြီးထဲက ခင်နေတာ မင်းသိလား လွင်ဦးနဲ့မင်းတပူးတွဲတွဲနဲ့နေတာ ငါမြင်တော့ ငါ့မှာလည်း အဲ့ဒီလို သူငယ်ချင်းမျိုးလိုချင်မိတယ်"
"အင်းပါ ခုလည်းသူငယ်ချင်းတွေပဲလေ လာထ အိပ်စို့ "
"အင်း ...ဒီလက်ကျန်လေး ချလိုက်ဦးမယ်"
"ဂလု ဂလု..."
အရက်တို့တရှိန်ထိုးမျက်စိမှိတ်မော့ချလိုက်တဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့မျက်နှာက ရှုံမဲ့လို့သွားတော့
"ဘာဖြစ်တာလဲ အရက်သောက်တာ မျက်နှာကြီးက မဲ့နေပါလား"
"ဟား...မင်းက အတင်းချခိုင်းနေတာကိုး"
"ဘာမှမဆိုင်ဘူး လာ အိပ်စို့ ဖက်လုံးကို ခေါင်းအုန်းလုပ်လိုက်မယ် စောင်ကတော့ တူတူခြုံလိုက်စို့"
"အရက်နံ့စူးစူးက နှာခေါင်းသို့ တိုးခွေ့ဝင်ရောက်လာတော့ တဘက်သို့ စောင်းအိပ်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
"ဒီဘက်လှည့် ငါ့ကိုဖက်ထား လာကွာ မင်းငါ့ကိုခင်လား"
"အင်း ခင်ပါတယ် ငါချမ်းတယ်ဟ ထမင်းဆိပ်တက်ပြီး တစိမ့်စိမ့်ချမ်းလာသလိုပဲ"
"လာ ငါဖက်ထားမယ် အင့် ဒီလို ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ ငါမင်းကို ခင်တယ်သိလား ဒါနဲ့ မင်းငါနဲ့လွင်ဦးဘယ်သူ့ပိုခင်လဲ "
"ဟာကွာ အကုန်တူတူခင်သွားမှာပဲ အိပ်တော့ အငယ်ကောင်"
မျက်နှာချင်းကပ် စကားပြောနေတော့ ပါးပြင်အိအိဖောင်းဖောင်းလေးထက် အငယ်ကောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတို့ထိတွေ့နေတာ သတိထားမိလိုက်တော့ ရင်တွေဗရမ်းဗတာခုန်စပြုလာသည်။လက်တဘက်က သိုင်းဖက်လိုက်ကာ ခြေထောက်တဘက်ကပေါင်ပေါ်လာတင်တော့ ထက်အောင်ဒူးလေးကွေးကာ အငယ်ကောင့်ကို ပြန်ဖက်လိုက်သည်။
"ထက်အောင် .. "
"အင် "
"အိပ်ပြီလား"
"အိပ်တော့မှာ "
"ဒီတိုင်းလေး တညလုံးဖက်ထားမယ်ကွာ ရလား"
"အင်းပါ ရတယ် အိပ်အိပ် အိပ်တော့ အငယ်ကောင်"
လည်ပင်းတို့ဆီတိုးအပ်လာတဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့ ဆံပင်တို့ကို လက်ကလေးနဲ့ခပ်ဖွဖွ ပွတ်ပေးနေမိရင်း အောက်ငုံ့ကာ ပါးပြင်ဖွေးဖွေးလေးကို တချက်နမ်းလိုက်မိသည်။ထို့နောက် နှစ်ယောက်သားပူးကပ်စွာဖြင့် အိပ်ပျော်သွားကြသည်။
"အင်း..."
တဘက်လှည့်စောင်းအိပ်ဖို့ပြင်နေတဲ့ထက်အောင် သူ့ကိုခွထားတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့ခြေထောက်တဘက်ကို လက်နဲ့အသာလေးတွန်းထုတ်ဖို့ သူ့လက်တွေကို အောက်သို့ရွေ့လျားလိုက်ချိန် အငယ်ကောင်က စောင်ခြုံကွေးနေရာမှ ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ထက်အောင်လက်က အငယ်ကောင်ရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံတည့်တည့်သို့ စမ်းမိလိုက်သည်။
အို....
မာကျောတောင့်တင်းတဲ့ ခပ်ဖောင်းဖောင်းလေးတခုကို အုပ်မိုးထိမိလိုက်တော့ စိတ်တွေဖောက်ပြန်ချင်လာသည်။
"အငယ်ကောင် စောင်လွတ်နေပြီ လာ ဒီဘက်တိုး"
ခါးကိုဆွဲယူကပ်လိုက်ရင်းစောင်တခုထဲ နှစ်ယောက်သားပူးကပ်သွားကြပြန်သည်။နွေးထွေးတဲ့ ကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးလေးကြောင့့်အချမ်းဓာတ်တို့အနည်းငယ်ပေါ့သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။အငယ်ကောင်ရဲ့ နဖူးပြင်ထက်နှုတ်ခမ်းသားတို့ထိကပ်အိပ်နေရင်းအရက်နံ့စူးရှရှကို မနှစ်မြို့မှု့တို့ဖြစ်ပေါ်မလာပဲ ရင်ခုန်နေမိတာ ကိုယ့်ဘာသာ တအံ့တသြပြန်တွေးရင်း မျက်လုံးတို့မှိတ်ကာ အိပ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ချိန်....
"ပြွတ် ပြွတ် အင့် "
ဗြုန်းစားကြီးပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်ခံလိုက်ရတော့ ထက်အောင်လန့်သွားသည်။နောက်ကျောကို တင်းကျပ်နေအောင်ဖက်ထားတဲ့အငယ်ကောင့်ရဲ့လက်မောင်းသားတို့ကို ရုန်းကန်ဖယ်ရှားဖို့မတွေးတောပဲ ငြိမ်ခံနေမိကာ လက်တဘက်က
ဖင်သားတို့ကို လှမ်းဆုပ်ချေနယ်ရင်း မျက်နှာတပြင်လုံးနမ်းနေတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့အပြုအမူကြောင့် ရင်ဘတ်တို့ကိုတွန်းဖယ် ရုန်းကန်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့ အံ့သြစရာကောင်းလှစွာဖြင့် သွေးသားတွေဆူပွက်လှုပ်ရှားလာသည်။
"အင်း....ဟင့်....ပြွတ်"
ခေါင်းကို ဘယ်ညာရမ်းရှောင်တိမ်းဖို့ကြိုးစားပေမဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့လျှာက ပါးစပ်တွင်းဝင်ရောက်မွှေနှောက်ကာ မိမိလျှာကိုလည်း နှုတ်ခမ်းထဲဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်တော့ မသိစိတိကအလိုလို ပြန်စုပ်ပေးနေမိသည်။
လက်တဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူလိုက်ကာ မာကျောတောင်ထနေတဲ့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့ လီးက်ုကိုင်လိုက်မိတော့ ဘယ်အချိန်ကထဲက ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်လိုက်သလဲမသိဘူးဟု တွေးမိလိုက်မိပေမဲ့ လက်ချောင်းကလေးတွေထဲ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး ပူနွေးမာကျောထောင်ထနေတဲ့ လီးတန်ထိပ်ဖူးလေးကို လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်မိသည်။
ခြေထောက်တို့အတင်းတက်ခွဖက်ထားရင်း အငယ်ကောင်ရဲ့ယစ်မူးဖွယ်ရာ အနမ်းတွေကြောင့်လား ပူနွေးတဲ့လီးရဲ့အထိတွေ့ကြောင့်လားတော့မသိ ထက်အောင် လက်ထဲဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးတန်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေမိသည်။
အငယ်ကောင်တယောက် သူ့ဘောင်းဘီကို လက်တဘက်နဲ့ လျှောချွတ်လိုက်ရင်း ထက်အောင်ခေါင်းကို အောက်သို့ဖိနှိပ်တွန်းရွှေ့လိုက်သည်။
"မှုတ်ပေးကွာ...."
မူးနေတဲ့အသံသြရှရှက နားထဲဖျန်းကနဲတန်းဝင်လာသည်။
ငြင်းဆန်ဖို့မတွေးတောပဲ ခေါင်းကို အလိုလိုအောက်သို့ရွေ့လျားလိုက်ကာ လိင်တံထိပ်ဖူးလေးအောက်ဒစ်ပတ်လည်ကို လက်နဲ့ သေချာညှစ်ကာ ဂွင်းထုပေးသလိုလုပ်နေရာမှ လီးအလယ်သားလောက်ကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ထိပ်ဖူးတစ်ဝိုက်ကို နှုတ်ခမ်းသားလေးများဖြင့်တို့ထိကစားပေးလိုက်သည်။
"အင်း ..စုပ်မှာ မြန်မြန်စုပ်ကွာ"
ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ဖျားလေးဝင်အောင် ငုံု့စုပ်လိုက်ပြီး အားရှိပါးရှိ တချက်ထဲ စုပ်ထည့်လိုက်သည်။
"ရွှီး...ပြွတ် "
"အား အ ဟင်း"
ပေါင်သားတို့ဆန့်ကားလိုက်ကာ ဖင်ကြွကော့ထိုးလိုက်တဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့လီးထိပ်ဖူးက အာခေါင်သို့တချက်ထဲ တန်းထောက်မိသွားသည်။
"အု ပြွတ် ပလွတ် အွန့် အင်း စုပ် နာနာစုပ်"
လီးထိပ်ဖျားကို လက်နဲ့ကိုင်ဖိထားကာ လီးတန်တလျှောက် ပြောင်းဖူးကိုင်စားသလို နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြင့်ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်သည်။လမွှေးအုံထဲပါးစပ်တပ်ကာ လမွှေးလေးများကို သွားဖြင့်ကိုက်ဆွဲနမ်းရှုံ့လိုက်သည်။
အသက်ရှုသံခပ်ပြင်းပြင်းတို့က အခန်းငယ်လေးထဲ ပျံ့လွင့်နေသည်။ထက်အောင် တစ်ယောက် အငယ်ကောင်ရဲ့ လီးကို အပေါ်ပင့်ထောင်ထားရင်း အောက်ပိုင်းမှ အကြောနှစ်ချောင်းထောင်ထနေတာကို လျှာဖျားဖြင့်ယက်လိုက် နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြင့် စုပ်လိုက်လုပ်နေရာမှ လဥလေးများကို လက်နဲ့ပွတ်ချေဆော့ကစားပေးနေပြီး လမွှေးထိုးထိုးထောင်ထနေတဲ့ ဆီးစပ်ကလေးကို ခပ်ပြင်းပြင်းတချက်ထပ်မံနမ်းရှုံ့လိုက်ပြန်သည်။
တောင့်တင်းမာကြောလာသော လီးရဲ့တင်းမာလာမှု့ကို သတိထားရင်း လဥတွဲလောင်းကျနေတဲ့ အရေပြားများကို လိုက်စုပ်ပေးနေမိသည့် ထက်အောင်ကို
"တော်ပြီ လိုးချင်လာပြီကွာ ဖင်ကုန်းပေး"
အိပ်ယာပေါ်မှောက်အိပ်လိုက်ကာ ဖင်ကြွပေးနေတဲ့ ထက်အောင်ရဲ့ခါးကို သေချာမယူကာ ဖင်သားတို့ကို လက်နဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆုပ်ချေလိုက်တော့
"အ အင့် လိုးတော့ အငယ်ကောင် မြန်မြန်လေးလိုး"
ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့ ထက်အောင်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လီးထိပ်ဖျားကလေးထောက်လာချိန် ထက်အောင် အောက်ပိုင်းတခုလုံးအေးစက်တုန်ခါနေသည်။ဝင်လာမဲ့ လီးရဲ့အရသာနဲ့တခါမှမကြုံဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံအသစ်အတွက် လူက ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသလ်ုုထင်ရသည်။
အငယ်ကောင်က သူ့လီးကို တံစွေးများထပ်ခါထပ်ခါစွတ်လ်ုက် ထက်အောင်ဖင်ကိုလည်း တံစွေးများဖြင့် သေချာပွတ်ပေးပြီး လီးတန်ကို ဖင်ဝသို့သေချာချိန်တေ့နေသည်။
ထို့နောက်ဖင်သားနှစ်ဘက်ကိုသေချာဖြဲလိုက်ကာလီးကိုရှေ့သို့တရှိန်ထိုးကော့ဆောင့့်ထိုးလိုက်သည်။
"ဘွတ် ဘွိ အား နာ ဘွိ ဘွတ်"
တင်းမာနေတဲ့ လီးရဲ့အထိအတွေ့က စအိုအတွင်းသားတို့ဖြင့်ပွတ်တိုက်မိနေကာ အငယ်ကောင်ရဲ့မျက်လုံးတို့ မှေးငိုက်နေရာမှ အောက်တချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး လီးတန်ကို ဖြည်းငြင်းစွာ ဆွဲထုတ်လ်ုက်သည်။ထိပ်ဖူးလေးကျန်နေရုံထိဆွဲထုတ်လိုက်ချိန် လက်တို့က ဖင်သားတို့ကို ဘေးနှစ်ဘက်သို့ဆွဲဖြဲလ်ုက်ချိန် စိုစွတ်စွတ် စေးထန်းထန်းအရည်တချို့လက်ထဲစမ်းသပ်မိလိုက်ချိန် သူဆောင့်လိုးလိုက်လို့ ထက်အောင်ဖင်ကွဲသွားတာကို အလ်ုလ်ု သိလ်ုက်ပြီး စိတ်ထဲ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်သွားမိသည်။
လီးတချောင်းလုံး အဆုံးထိဝင်ရောက်ရန် ဖြည်းလေးစွာ တထစ်ခြင်း တရစ်ခြင်းထပ်သွင်းနေတဲ့ အငယ်ကောင်ရဲ့ ဖီးလင်အပြည့်ဖြင့့်အံကျိတ်ညည်းညူနေသံလေးက တချက်တချက်ထွက်ပေါ်လာသည်။ ထက်အောင်မှာလည်း ဖင်အတွင်းသားတို့ကို အငယ်ကောင့်လီးရှောရှောရှုရှု ဝင်လာရန်အတွက် စအိုကြွက်သားများကို အလိုလိုဖြေလျော့ပေးနေမိသည်။နာကျင်ပေမဲ့ တပ်မက်တွယ်ငြိစရာကောင်းတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် လီးတချက်ဝင်တိုင်း မိန့်မောတွေဝေစွာ ခေါင်းလေးရမ်းခါရင်း အလိုးခံနေမိသည်။
"ဘွတ် ဗွတ် အိ အား အ ရ ရ ရလောက်ဘူး စပ်တယ် အငယ်ကောင် တအားလိုးတာပဲ"
"မကောင်းဘူးလား တအားလိုးတာ သေချာဆောင့်လိုးပေးတာဟ "
"ဖွတ် ပလွတ် ဖြန်း"
ဖင်သားတို့ပေါ်လက်ချောင်းငါးချောင်းလုံးဖြန့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းတချက်ရ်ိုက်လိုုက်တော့ ထက်အောင် ကြောက်လန့့်တကြားဖင်ကိုအထက်သို့ထောင်လိုက်မိသည်။ထိုအချိန်မှ အပေါ်ကဖိလိုးဆောင့်လိုက်တဲ့ ့လီးတန်က အဆုံးထိဝင်ရောက်သွားပြီး အငယ်ကောင်ရဲ့လမွှေးများနှင့်ထက်အောင်ဖင်သားတို့ ထိမိတော့ စိတ်ထဲအေးကနဲဖြစ်သွားမိသည်။သူနဲ့ငါနဲ့အဆုံးစွန်ထိ ရင်းနှီးသွားပြီလို့တွေးလိုက်မိကာ စိတ်ထဲအလိုလို ပျော်ရွှင်လာသည်။
လီးတဆုံးဝင်နေလျက် အငယ်ကောင်ကအထုတ်အသွင်းမလုပ်ပဲ စအိုအတွင်းသားထဲ လီးကို ပတ်မွှေညှောင့်ပေးနေသည်။
လီးတန်မာကြောကြောကြီးနဲ့ဖင်ခေါင်းထဲထိုးမွှေခံရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှလဲလို့မရအောင်ကောင်းမွန်နေသည်။ပြည့်ကျပ်သိပ်သည်းစွာဝင်နေတဲ့ လီးထိပ်ဖူးနဲ့လီးချောင်းတချောင်းလုံးရဲ့နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့တွေက စအိုမှတဆင့်နှလုံးသားနှင့်ဦးနှောက်သို့ ကျေနပ်ပိတိများစွာဖြစ်ပေါ်လာစေသည့့်ခံစားချက်တို့ကို ပေးနေသလိုလို ခံစားလိုက်ရချိန် ထက်အောင် စအိုကြွက်သားတို့ကို တချက်ရှုံ့ညှစ်ပေးလိုက်သည်။
"ပြွတ်....ဖွတ်....စွပ်....စွပ်....ဖွတ်....ဆောင့်စမ်းပါ.....လုပ်စမ်းပါ.....နာနာလေး....အင်း....ဟင်း...ဟင်း ...အင်း....”
"အိုး...ကောင်းတာကွာ ဟား ပုံစံပြောင်းလိုးမယ် ဘေးတစောင်းလေးလှဲနေလိုက်"
အိပ်ယာပေါ်မှာ လီးနဲ့ဖင်တပ်ရက် အနေအထားဖြင့် ပုံစံပြောင်းကာ ထက်အောင်ကို နောက်မှ သိုင်းဖက်ခြေထောက်တချောင်းမြှောက်ထားကာ သူ့လီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလ်ုက်ထုတ်လ်ုက်လုပ်နေသည်။
လိုးနေရင်းတန်းလန်းမှ ထက်အောင် အိပ်ယာပေါ်မှောက်ရက်ဖြစ်သွားသည်။အောက်ပိုင်းနှစ်ခုပူးကပ်နေပြီး အပေါ်ကဆောင့်လ်ုးနေတဲ့အငယ်ကောင်က ဘေးနှစ်ဘက်သို့လက်ထောက်ကာ အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။
"ဗွတ် ဗလွတ် အင့် "
"ထက်အောင်ကောင်းလား လိုးခံရတာ"
"အင်း ကောင်းတယ် မြန်မြန်လိုးဟ "
ဖင်တို့ကိုအပေါ်က ဆောင့်ချက်နဲ့အညီပြန်ကော့တင်ပေးလျက်ပြောလာတဲ့အသံကြားလိုက်ရတော့ အငယ်ကောင် လျှာတချက်သပ်လိုက်ကာ ထက်အောင်နောက်ကျောပေါ်မှောက်အိပ်ချလ်ုက်သည်။ထ်ု့နောက် လီးကို အပြင်ထုတ်လိုက်ပြီးတရစပ်ဆောင့်ညှောင့်လိုးတော့သည်။
"အမလေး ဖွတ် ဖလွတ် ဘွတ်"
"အင့် ဘွိ ဗြိ ပြွတ် အင့် နမ်းပေးဦး အငယ်ကောင် "
လီးတန်ကို နှဲ့နှဲ့သွင်းလိုက်ပြန်ထုတ်လ်ုက်ဖြင့် အစွမ်းကုန်ပညာပြနေတဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့လီးက အထိအတွေ့အပွတ်အသတ်တွေကြားမှာ လိုးဆောင့်ချက်များမြန်ဆန်လာကာ စအိုထဲ ပိုမိုတင်းကျပ်စွာခံစားလာရချိန်....
"ပြီ...ပြီး..ပြီးတော့မှာ "
"အင့် ဘွတ် ပြွတ် ပလွတ်"
"အ ဟင်း ရှုး အား ဆောင့်မြန်မြန် ကောင်းလာပြီ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး လိုး ဆောင့်"
အဝင်အထွက်မြန်ဆန်လာခြင်းနှင့်အတူ တဖောင်းဖောင်း တဖပ်ဖပ်အသံများက တိတ်ဆိတ်နေသာညမှာ ပျံ့လွင့်ထွက်ပေါ်နေလျက်
"အင့် အား အား ဟား ဟား လရေတွေထွက်ကုန်ပြီ ဟား ထွက် ထွက် အင့် "
"ဗျစ် ပတစ် ပလွတ် ဖွတ် ဇွိ ရှီး အား အား အင့် ဟင်း"
ပူနွေးပျစ်ချွဲသော သုတ်ရည်တို့ စအိုထဲနွေးကနဲဖြစ်သွားအောင် အပန်းခံလ်ုက်ရချိန် ထက်အောင်ရင်ထဲကျေနပ်ပိတိဖြစ်စွာဖြင့် အငယ်ကောင်ရဲ့သုတ်ရည်တို့ကို စအိုအတွင်းသားတို့ဖြင့်ညှစ်ကာ စုပ်ယူလိုက်သည်။
ရင်းနှီးမှု့တို့အဆုံးစွန်အသွေးအသားချင်း ပေါင်းစပ်သွားပြီဆိုတဲ့အသိနဲ့ ကျေနပ်ကြည်နူးသွားသည်။
"ဟူး မောတာကွာ..."
"ထက်အောင် အလိုးခံရတာကောင်းလား"
"အင်း ကောင်းတယ် ဒါပေမဲ့ မင်းလိုးတာ အကြာကြီးပဲ "
"မကြိုက်ဘူးလား ကြာတော့ "
"ကြိုက်တယ် လရေတွေကလည်း အများကြီးပဲ ဘယ်အချိန်ထဲက စုထားလည်းမသိဘူး"
"မင်းနဲ့တွေ့ကထဲက မင်းအတွက်သီးသန့့်သိမ်းထားတာလေ "
"အပိုတွေ ဖယ်ပါ လိုးပြီးရင် ထတော့"
"အင့် ဘလွတ် ဘွတ် ပလွတ်"
လီးတန်အပြင်ဘက်ထွက်သွားသံက တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းငယ်လေးထဲက လူငယ်လေးနှစ်ယောက်ကြားသာရုံလောက်အသံထွက်သွားသည်။
"ထက်အောင် လာ ငါ့လီးလေးကို နမ်းပေးဦး"
"အင်း နမ်းရုံတင်မဟုတ်ဘူး..."
"ပြွတ် ပြွတ်စ် ဂလု ဂလု"
ပက်လက်လှန်အိပ်နေတဲ့အငယ်ကောင်ရဲ့လက်တဘက်က သူ့လီးကိုငုံ့စုပ်ပေးနေတဲ့ ထက်အောင်ရဲ့ဆံပင်တို့ကို ငြင်သာစွာပွတ်သပ်ပေးနေရင်း မျက်လုံးတို့မှိတ်ဖီလင်ခံနေသည်။
"တော်ပြီကွာ စုပ်တာရပ်လိုက်တော့ ပြန်ထလာလိမ့်မယ်"
"နောက်တခါထပ်လိုးပေးပေါ့ ဘာဖြစ်လဲ"
မူးနေတဲ့အရှိန်နဲ့နှစ်ချီဆွဲရင်မနက်ကျ ငါမျော့နေလိမ့်မယ် လင်းခါနီးမှ တချီထပ်ဆွဲမယ်ကွာ ခု အိပ်စို့"
"ခုကျ မင်းငါ့ကို ခင်သွားပြီလားထက်အောင် "
"အင်း ဒါတွေ သူများတွေလျှောက်မပြောနဲ့နော် ငါ ငါ မင်းကို ဟို ဟို ဟိုလေ ခင်ရုံတင်မကဘူး ကြိုက်သွားပြီသိလား"
"အရင်က ငါ့မြင်ရင် မင်းက မာနကြီးတခွဲသားနဲ့လုပ်နေတာ ဒီလိုဖြစ်လိမ့်မယ်လို့တွေးတောင်မထားဘူး ခုတော့ အရင်က အဖြစ်တွေ လွှင့်ပြစ်လိုက်ရပြီနော် လရေဝင်သွားမှတော့အသေခင်သွားမယ်ဆိုတာ သိပြီးသားလေ"
"ငါက နေတတ်သလိုနေတာပါကွာ မာနလဲမကြီးပါဘူး အငယ်ကောင်ရ နောက်ပြီး မင်းကတအားချောတော့ ငါ့မှာ အဝေးကနေ ငေးငေးနေရတာ"
"ဟ ဟ တကယ်လား ထက်အောင် ယောင်္ကျားချင်းပလီပလာတွေမပြောကြေးနော်"
"တကယ်ပါငါမင်းနဲ့တွေ့တိုင်း မင်းရဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းပုံစံကို စိတ်ထဲမကျေနပ်မိပေမဲ့ မင်းကိုပထမဆုံးစပြီးမြင်မြင်ချင်း
ငါ့ နှလုံးသားထဲ ချက်ချင်းပွင့့်ထွက်သွားတဲ့ပန်းကလေးတပွင့်လိုပါပဲ စိတ်ထဲမှာ မင်းပုံစံလေးကို တိတ်တိတ်ကလေး ကျိတ်သဘောကျမိခဲ့တာကွ ခုတော့ ငါ့ရင်ထဲက ပန်းကလေးနဲ့ အခုလိုဖြစ်ရတော့ စိတ်ထဲပျော်တယ်ကွာ"
"ဟ ဟ ကဗျာဆန်လိုက်တာ ပန်းကလေးတဲ့ ဟ ဟား အခုတော့ ပန်းကလေးရဲ့ ပန်းမေ့ဆေး အရည်တွေ ဝင်သွားတော့ အရင်ကငါ့ကို မကြိုက်ခဲ့တာတွေမကျေနပ်တာတွေ မေ့သွားပြီပေါ့ ထပ်ကြိုက်အောင် ထပ်လိုးပေးရမလား လရေတွေ ထပ်စုပ်ဦးမလား"
"ဟာ ညစ်ပတ်တာ အငယ်ကောင်နော် ဟွန်း ပြောတော့မူးနေတယ် အမူးလွန်နေတယ်နဲ့ လိုးလိုက်တာများ ကုတင်တောင်ကျိုးကျတော့မယ်"
"မမူးပါဘူးကွာ အိပ်ချင်လို့ပြန်လာတာကွ အိမ်ရောက်မှ သောက်တဲ့အရက်ကလည်း ရေရောပြီးသားတွေမူးတော့မူးတယ် မင်းထင်သလောက်မမူးဘူး ခ်ခ်ခ် ဖင်ချချင်လို့ မူးဟန်ဆောင်ပြီး ဆော်ထည့်လိုက်တာ ခုတော့ အသေခင်သွားတဲ့ကောင်လေးကို ဖက်အိပ်လိုက်ဦးမယ် လင်းခါနီးတချီထပ်ဆွဲမှ လရေများများထပ်ပန်းထည့်ပေးရမယ် ဒါမှ ငါ့ကို ဟဲ ဟဲ ဟဲ "
"ဘာ ဟဲ ဟဲ ဟဲ လဲ"
"သြော်...လရေဝင်မှ အသေခင်မယ်ဆိုတာသိလို့ အသေခင်အောင်...."
"ဟာကွာ ညစ်ပတ်တာ အကျင့်မကောင်းဘူး လာစမ်း အဲ့ဒီပါးစပ်ထပ်မပြောရဲအောင်"
"အွန့်....ပြွတ် ...ပြွတ်...ပလပ်...ပြွတ်စ်"
အခန်းငယ်လေးထဲထက်မှ ကုတင်ပေါ်ကကောင်လေးနှစ်ယောက်စကားသံတို့မထွက်ပဲ တဦးလည်ပင်းတဦးကိုင်ကာ ပါးစပ်ချင်းတေ့စုပ်နေရင်း......သာယာချိုမြိန်ဖွယ်ကောင်းသော ညကလေးတညကို ထပ်မံဖြတ်ကျော်ဖို့ ကြိုးစားလျက်....