Selamlar umarım beğenirsiniz düşünceleri bekliyoruumm..
Multi Yağmur ve Nisa
Yağmur
Maç başlamıştı ve Nisa gerçekten tahmin ettiğimden daha güzel oynuyordu.Cerendende benden de Ecedende profesyoneldi açık ara farkla kazanıyorduk bzi her sayı aldığımızda Ceren ve Ecenin yüzünün şekli bizi keyiflendiriyordu ve çok gülüyorduk.Bir sayı daha almıştık.
"İŞTE BUU."diye koşarak sarıldım Nisaya.
"Bitiyor."dedi Nisa nefes nefese.
"SON SAYI."diye bağırdım gülerek.Nisa ve Cerenin sesi çıkmıyordu.Umut ve Toprak keyifle bizi izliyordu hatta Nisanın böyle oyandığını görünce onlarda şaşırmıştı.
"Alıyoruz ve bitiyor."dedim ve servis kullandım.Ceren topu karşıladı ve uç noktaya attı oraya doğru atladım ama dengemi koruyamamıştım ve ayağımı ters bir şekilde yere basmıştım acı içinde kendimi yere bıraktım.
"YAĞMUR."diye bağırdı Umut.Onlara baktığımda tiribünden atlamış geliyorlardı.Nisa hemen yanıma gelmişti zaten.
"İyimisin dur hareket ettirme."dedi Nisa.
"Yağmur iyimisin."diye bağırarak Toprak geldi ve hemen oturdu.
"Acıyor mu güzelim neresi."dedi Toprak saçlarımı arkaya atarak.
"Ambulansı arıyorum."dedi Umut.
"Abartmayın esnedi sadece geçer birazdan."dedim ovuşturarak.Umut ayağımı alıp dizinin üstüne koydu ve taytımı sıyırdı.
"Neresi göster."dedi Umut.
"Şurası."dedim.
"Tamam dur."dedi Umut ve eliyle yavaş yavaş dokundu.Ceren ve Ece başımızda bizi bekliyordu.
"Esnemiş gerçekten."dedi Umut.
"Dedik dimi ısınmadan oynanmaz diye bir kere laf dinlesen ne olur."dedi Toprak.
"Olan olmuş buz koymamız lazım."dedi Nisa.Umut beni kucağına almak için hamle yaptı ama Toprak ondan önce kucaklamıştı beni Umut nefes vererek kalktı yerden burukça gülümsedim.
Ben Toprağın kucağında arkamızdanda Nisa ve Umut geliyordu.Toprağın sırtında olan elimi uzattım elimi tuttu.Nisa bize garip bir şekilde bakıyordu.
"Toprak iyiyim diyorum."dedim.
"Yağmur."dedi Umut uyarıcı bir ses tonu ile.Ceren ve Ecede peşimizden geliyordu.
Revire gittiğimizde bir yanıma Toprak diğer yanımada Umut oturmuştu Ece Nisa ve Cerende ayakta bize bakıyordu.
"Biraz esnemiş üstüne basma bu gün git dinlen sargıda kalsın."dedi hemşire.
"Tamam teşekkür ederim."dedim.
"Ailene biz mi ulaşalım sen mi ararsın."dedi hemşire.
"Biz ararız yoksa biraz panikleyebilirler."dedim.Hemşire kafasını sallayıp çıktı.
"Acıyormu bir yerin güzelim."dedi Toprak.
"Gerçekten iyyim anlık bir acıdı şuan hafif bir sızı var siz daha iyi bilirsiniz."dedim.
"Biz ne dedik size ısınmadan oynamayın demedikmi hiç dinlemiyorsun."dedi Toprak.
"Olan oldu değilmi Toprak uzatmaya gerek yok."dedi Umut.
"Ama Yağmur hep böyle hiç laf dinlemiyor ki Umut."dedi Toprak.
"Maçımızda yarım kaldı."dedi Ece.
"Yarım mı kaldı?"dedi Nisa gülerek.
"Bir sayı kalmıştı fark atmıştık hatırlıyormusunuz?"dedim.
"Ama maç bitmedi maç iptal yani bir daha oynarız iyileştiğinde."dedi Ceren.
"Dalgamı geçiyorsunuz?"dedi Nisa.
"Sen bir karışma Nisa."dedi Ece.
"Düzgün konuş Ece."dedim.
"Onunla konuşan mı var karışmasın senin yanında geziyor diye onunla konuşuyoruz anlamına gelmiyor Yağmur kusura bakma."dedi Ceren.
"Ece Ceren çıkın şurdan."dedi Toprak.
"Ne oldu Toprak."dedi Ceren.
"Yağmurun dinlenmesi gerek çıkın hadi."dedi Toprak.
"İyi geçmiş olsun."dedi Ece.
"Ne duruyorsun Nisa hadi dinlenicek dedi ya Toprak."dedi Ceren.Sinirle nefes aldım.
"Ece ve Ceren dedim Nisa diye bir şey çıkmadı ağızımdan şimdi lütfen şu odadan çıkarmısınız."dedi Toprak.İkiside Nisaya bir bakış atıp çıktılar.
"Sen onlara bakma Nisa tamamı böyleler işte."dedim.
"Yağmur açıklama yapmak zorunda değilsin nasıl insanlar olduklarını anladım sen iyisin değilmi?"dedi ve ayak ucuma oturdu.
"İyim merak etme çok güzel oynadın gerçekten."dedim.Nisa gülümsedi.
"Daha önce bir yerde oynamışmıydın profesyonel gibiydin."dedi Toprak.
"Oynuyordum bırakmak zorunda falan kaldım."dedi Nisa.
"Niye?"dedi Toprak merakla.
"Toprak telefonunu verirmisin babamı arıyım benimki soyunma odasında."dedim onu dürterek.Toprak telefonu çıkarıp uzattı önce babamı aradım.
"Efendim Oğlum."
"Baba benim."dedim.
"Söyle güzelim."dedi babam.
"Bir şey söyleyeceğim ama sakin olacaksın söz mü?"dedim.
"Toprak kavga etti değilmi?"dedi.
"Hayır benimle ilgili sen önce bana söz ver sakin olacaksın çünkü ben iyiyim."dedim.
"Yağmur ne oldu ne demek iyisisin söylesene kızım."dedim.
"Ayaz Aslan sözü alıyım?"dedim.
"Ayaz Aslan sözü veriyorum söyle Yağmur?"dedi.
"Biz maç yaparken ben biraz düştüm azcık ayağım esnedi ama çok iyim hiç bir sorun yok sadece eve gidip dinlenmem gerek bana birini yollayabilirmisin."dedim.
"Geliyorum Yağmur bana Toprağı ver."dedi babam.Telefonu Toprağa uzattım.
"Seni istiyor."dedim.
"Şimdi bana kızıcak."dedi Toprak ve telefonu aldı.
"Efendim baba, İyi baba gerçekten iyi ,Benim ne suçum var ben mi sakatladım"diye konuşa konuşa çıktı odadan.
"Bende senin eşyalarını getiriyim."dedi Nisa ve oda odadan çıktı.Umut hemen sıkıca sarılıp boynumu öptü.
"Terliyim Umut."dedim ve geri çekildim.
"Umrumda değil."dedi ve iyice sarıldı.
"Aklım çıktı kızım ne kadar zor biliyormusun böyle uzak durmak."dedi ve anlımı öptü.
"Bu uzak durmuş halin mi?"dedim gülerek.
"Düştüğün an gelip sarılmak öpmek ben seni kucağıma almak istedim ama yapamadım."dedi.
"Umut birtanem bu Toprak varken imkansız biliyorsun değil mi?"dedim yanağını okşayarak.
"Biliyorum."dedi ve elimi öptü.
"Acımıyor değil mi canın"dedi merakla.
"Senin ayağın esnediğinde sprey sıkıp maç yapmaya devam ediyorsun sen biliyorsun acısını abartmasana."dedim.
"Senin canınla benim canım bir mi güzelim."dedi.
"Benim ki tatlı"dedim gülerek.
"Biliyorum her yerin tatlı senin."dedi ve yanaklarımı sıkarak.O sırada kapı çaldı hemen uzaklaştık.
"Niye kapıyı çalıyorsun Nisa."dedi Toprak ve kapıyı açıp içeri girdi arkasından Nisa geldi.
"Nezaketen kapı çalınırya Toprak."dedi Nisa.
"O bilmez nezaket."dedim.
"Sen iyisin belli laf sokmalarda başladı."dedi Toprak.
"Ayaz Amca ne diyor."dedi Umut.
"Ne desin Toprak suçlu neden kardeşinin yanında olmasın neden göz kulak olmadın falan diyip bana kızdı."dedi Toprak.
"EE kolaymı Ayaz Aslanın kızı olmak."dedi Umut.
"Çok mu düşkün baban sana"dedi Nisa.
"Çok mu derken en değerlisi."dedi Toprak.
"Annemden sonra tabiki."dedim.
"Ne güzelmiş."dedi Nisa iç çekerek
"Sadece Ayaz Amcanın değil hepimizin en değerlisi o."dedi.
"Aynen öyle tek kızımız bizim o."dedi Toprak ve sarıldı.
"Nehirde var artık tek kız değilim."dedim.
"O daha çok küçük."dedi Umut.
"Nehirde amcamın kızı 5 aylık falan."dedim.
"Çok merak ettim aile ortamınızı gerçekten."dedi Nisa.
"Bu akşam geliceksin değilmi ben gidiyorum ama Topraklarla gelirsin."dedim.
"Yok bu akşam olmasın sen dinlen sonra gelirim."dedi Nisa.
"Oyun bozanlık yapma Nisa gel işte."dedim.
"Başka zaman Yağmur söz."dedi Nisa gülümseyerek.
"İyi tamam."dedim.
"Babam gelmek üzeridir ben gidiyim babamı alıp geleyim."dedi.
"Bende sınıftaki eşyalarını getiriyim ."dedi Umut.Toprak ve Umut çıktı.Nisa gelip yanıma oturdu.
"Umutla aranızda bir şey mi var ben çok yanlış şeylermi anladım."dedi Nisa.
"Çok mu belli."dedim nefes vererek.
"Birbirinize bakışlarınız o kadar farklı ki o kadar belliki hele o sen düştükten sonra Umutun sana bakışlarını o telaşı her şeyi açıklıyor Yağmur."dedi gülümseyerek.
"Gerçekten mi?"dedim.
"Gerçekten çok güzel bakıyorsunuz birbirinize anlamamk için biraz kör olmak gerek Toprak yada aileniz bilmiyor değilmi?"dedi.
"Bilmiyor hiç kimse sadece sadece amcam ve artık sen aramızda kalıcak değilmi?"dedim.
"Tabiki.Ama ben merak ediyorum niye söylemiyorsunuz Toprak sevinmezmi sonuçta beraber büyüdünüz siz."dedi.
"İşte sorun bu beraber büyümemiz bize ikiz değil üçüz gözü ile bakmaları."dedim.
"Annenlerdemi karşı çıkar baban falan."dedi.
"Annemler değil de babam sadece babam bu konuları konuşuruz bir gün anlatırım uzun uzun tabi sende dinlemek istersen."dedim.
"Çok isterim."dedi.
"O zaman bir gün bize geliyorsun Nisa kaçmak yok."dedim.
"Tamam."dedim bir anda kapı açıldı.
"YAĞMUR."diye hızla babam içeri girdi.Bir ayağıma bir bana baktı.
"İyimisin ne oldu bakıyım."dedi ve hemen yanıma oturdu.
"Baba iyiyimm gerçekten iyiyimm sadece esnedi."dedim.Arkasından Umut ve Toprak geldi.
"Babam bizim her maç esniyor maça devam ediyoruz abartmasanmı?"dedi Toprak.
"Daha demin öyle değildin ama."dedi Nisa.Herkes birden Nisaya döndü.Nisa utanıp gözlerini kaçırdı.
"Baba bahsettiğim arkadaşım Nisa.Nisa babam."dedim.
"Memnun oldum adını çok duydum."dedi babam.
"Bende memnun oldum."dedi Nisa gülümseyerek.
"Bu akşam geliceksin değilmi?"dedi babam.
"Başka zaman gelicek ama gelicek değil mi Nisa"dedim.
"Evet gelicem."dedi Nisa.
"Bekliyoruz.Hadi Yağmur gidelim biz ananen bekliyor hastahanede."dedi babam ve kalktı.
"Baba yaaa."dedim.
"İtiraz etme annen kontrol edicek."dedi ve beni kucağına aldı.
"Biz gidiyoruz rahat durun."dedi babam Umut ve Toprağa bakarak.Nisa bize gülümseyerek bakıyordu.
"Nisa tanıştığıma çok memnun oldum görüşürüz kızım."dedi babam.
"Görüşmek üzerii."dedi Nisa.
"Eşyalarını arabaya koydum ben."dedi Umut.
"Tamamdır dikkat edin."dedi babam ve okuldan çıktık.
Nisa
Yağmur, Umut, Toprak çok iyi insalardı etrafımda pek görmeye alışık olduğum insan tipi değillerdi hele böyle bir kolejde..
Yağmur ve babasını gittikten sonra bizde sınıfa çıktık.Ceren ve Ece beni sevmemişti çok belliydi öldürücek gibi bakıyorlardı bana.Umut ve Yağmur arkamda oturuyordu bende önlerinde Poyraz diye bir çocukla oturuyordum.
Kimya dersi bitmişti ve son 2 ders kalmıştı.
"Nisa ben şu soruyu anlamadım formülü koyuyorum olmuyor bakarmısın."dedi Umut.
"Bakıyım."dedim ve arkamı döndüm.Umuta soruyu anlatıyordum birden yanımızda bir gölge belirdi.İkimizde oraya döndük.
"Bölüyorum kusura bakmayın."Bu çocuk konferansta beni düşüren çocuktu.
"Önemli değil."dedim.
"Bu gün için özür dilerim.Bartu ben."dedi ve elini uzattı.
"Önemli değil unuttum bile Nisa bende."dedim ve elimi uzattım.O sırada sınıfa Toprak geldi ve bize bakarak Umutun yanına oturdu.
"Aaaa peşinden atlı koşturan arkadaş."dedi Toprak.
"Bartu diyelim Bartu ben."dedi Bartu.
"Toprak bende memnun oldum sen yenisin galiba yeni gördüm seni."dediToprak.
"Evet bu sene geldim."dedi Bartu.
"Sen şu İzmirden gelen ortasaha oyuncusumusun. Umut bende bu arada."dedi Umut.
"Evet sizde mi takımdasınız."dedi Bartu.
"Takımın kaptanıyım."dedi Toprak.
"Toprak Aslan ve Umut Acar değil mi Galatasarayın alt yapısında oynayan herkesin konuştuğu ikili."dedi Bartu.
"Evet tam olarak biz oluyoruz."dedi Toprak.
"O zaman tekrar tanışalım Bartu Keleş Fenerbahçenin alt yapısına transfer oldum bu sene."dedi Bartu.
"Ne güzel ne güzel hoşgeldin hangi sınıftasın sen."dedi Toprak.
"C şubesindeyim."dedi.
"Yan sınıfım.Biz çok karşılaşıcaz belli oldu."dedi Toprak.
"Fenerbahçe Galatasaray rekabeti diyorsun yani."dedi Bartu.
"Aynen öyle diyorum."dedi Toprak.
"Ezeli rekabet ebedi dostluk değilmi arkadaşlar."dedi Umut.
"Hiç kavga insanı değilimdir inanın çünkü sportmenliğe aykırı."dedi Bartu.
"Bende bende hiç sevmem."dedi Toprak.Ben bile inanmamıştım.
"Neyse ben asıl senin için gelmiştim bir özür için çay ısmarlasam."dedi Bartu bana bakarak.
"Eee şey ben Umuta soru anlatıyordum hem zilde çalıcak ayrıca gerek yok özüre o an herkes üstümüzden geçti zaten."dedi Nisa.
"Tamam bu tenefüsü atlayalım diğer tenefüs gelsem gitsek."dedi.Umut ve Toprağa döndüm iksiide merekla bakıyordu Umut kafasını salladı.
"Tamam o zaman."dedim.
"Banada çay ısmarlarmısın sonuçta benide ezdin geçtin."dedi Toprak.
"Şakacı arkadaşım benim Toprak aşırı espiri yapmayı sever."dedi Umut.
"Fark ettim.Nisa diğer tenefüs görüşürüz o zaman."dedi Bartu.
"Görüşürüz."dedim gülümseyerek.Bartu sınıftan çıktı.
"Devam edelim bak şimdi."dedim ve tekrar Umuta döndüm.
"Boşver şimdi dersi sen hoşlandınmı bu çocuktan."dedi Umut.
"Yok hayır ne alakası var Umut."dedim.
"Niye kabul ettin o zaman."dedi Toprak.
"Etrafımda heleki bu okulda karşılaştığım iyi niyetli insanlardan biriydi art niyet sezmedim."dedim.
"Sana resmen asıldı benim gözüm hiç tutmadı bu arada."dedi Toprak.
"Asılma konusuna biraz katılıyorum ama gözüm tuttu iyi biri gibiydi."dedi Umut.
"Banada iyi biri gibi geldi açıkcası."dedim.O sırada zil çaldı.
"Ben kaçtım iyi dersler size."dedi Toprak ve sınıftan çıktı.
Diğer dersin zili çalmıştı kitaplarımı çantama koyuyordum.Bartu gelmişti sınıfa Umut koluma dokundu.
"Numaram var bir şey olursa ara hemen gelirim."dedi.Kocaman gülümsedim.
"Teşekkür ederim Umut."dedim.keyifle çünkü gerçekten birilerinin beni düşünmesi hoşuma gitmişti.
"Gidelim mi Nisa?"dedi Bartu.Kafamı sallayıp kalktım .Bartu ile kantine gidip oturduk ikimizde de çay almıştı.
"Yeniden tanışalım mı? Bartu ben annem avukat babam eski futbolcu onlar İzmir de yaşıyor bende Fenerbahçe için buraya yerleştim."dedi.
"Futbol severim yani izlemek keyifli."dedim.
"Hangi takımlısın?"dedi.
"Aslında tutmuyorum genel olarak sporla ilgili her şeyi izlemeyi seviyorum."dedim.
"O zaman artık Fenerbahçelisin maçlarımı izlemeyede gelirsin seviyormuşsunda."dedi.
"Bilmem bakarız."dedim.
"Sen anlatsana birazda."dedi.
"Nisa ben bursluyum."dedim.
"Eee."
"Pek sevilmedim okulda burslu olduğum için belki seninde hoşuna gitmez diye başta onu söylemek istedim."dedi.
"Şuan sana olan saygım arttı burslusun demek ne olmak istiyorsun?"dedim.
"Doktor"
"Vayy iddalı.Bu arada hiç öyle bir insan değilim bursluymuş falan umurumda olmaz yani."dedi.
"Sevindim çünkü böyle düşünen insanlar nadir."dedim.
"Sanırım Toprak ve Umutta benim gibi düşünüyor sahi siz dışardan falan mı arkadaşsınız?"dedi.
"Yok okulda tanıştık bizde diğerleri beni dışlasada onlar tam tersi içlerine aldılar birde Yağmur var sabah gördün konferansta Toprağın ikizi gerçekten çok iyi insanlar."dedim.
"Belli Umutun sınıfta söylediği sanki sana bir şey yapıcakmışım gibi konuşması ve şuan karşıdan bize bakıyor olmaları."dedi.
"Ne"dedim şaşkınca.Gözü ile arkamı işaret etti.Arkamı döndüğümde Umut ve Toprak bize doğru dönmüş oturuyordu.Biz biraz daha konuşmuştuk zil çaldığında Bartu ile masadan kalktık ve sınıfa doğru ilerlemeye başladık.
"Teşekkür ederim çay için."dedim.
"Rica ederim senin şimdi derslerin iyidir benim malum pek alakm yok okumak için okuyorumsen beni sınavlardan geçicek kadar çalıştırsan çok güzel olur tabi sende istersen."dedi.
"Sen eşit ağırlık okuyorsun ama matematik konusunda yardım ederim."dedim.
"Süper zaten onu halletsem yeter veriyimmi numarımı?"dedi.
"Ver."dedim ve telefonu çıkarıp verdim.Kendi numarasını girip kendini çaldırdı.
Sınıfın önüne geldiğimizde ikimizde sınıflarımıza gittik kısa bir süre sonra Umut ve Toprakta gelip oturdu.
"Zil çaldı Toprak sınıfa gitsene."dedi Ceren.
"Bu gün burda derse giresim geldi Ceren."dedi Toprak.
"Sen sevmezsin de matematik ondan dedim."dedi Ceren.
"Aşığım artık."dedi Toprak.
"Nasıl geçti Date."dedi Umut.
"Date falan değil Umut saçmalama özür diledi birde Matematik dersi için yardım istedi sadece."dedim.Ceren ve Ece de dönmüş bizi dinliyordu.
"Tamam işte ilk adımlar atılmış."dedi Umut gülerek.
"Sen dikkat et de ne olur ne olmaz."dedi Toprak.
"Ederim."dedim.
"Toprak öğretmenler zili çaldı bu arada hoca gelicek."dedi Umut.O sırada matematik öğretmenimiz geldi.
"Yağmur gelmedi onun yerine ikizimini yolladı acaba Toprakcım ne işin var oğlum burda."dedi hoca.
"Size özledim hocam sizi bir göriyim dedim."dedi Toprak gülerek.
"Beni görmek istiyorsan matematik derslerine girmen yeterli ama kendi sınıfında."dedi hoca.Herkes gülmeye başladı.
"Ders anlatımınız kadar laf sokmalarınızda iyiymiş hocam o zaman ben çıkıyım zaten yarın sabah görüşeceğiz."dedi Toprak ve kalktı.
"İyi dersler arkadaşlarım."dedi Toprak ve sınıftan çıktı.
Okul bittikten sonra otobüse binip eve gittim.Annem yoktu babamda televizyon izliyordu sessizce odama giderken babam bağırdı.
"Nisa gel yanıma."
"Geldim baba."dedim ve babamın yanına gittim.
"Ne yaptın okulda buldun mu zengin arkadaş."dedi merakla.
"Yok baba herkes beni dışlıyor bursluyum diye zaten."dedim sesim titreyerek.
"Bu geçen seni buraya bırakan kız peki oda zengindi belli?"dedi.
"İlk gün ben söylememiştim burslu olduğumu arkadaş olduk ama sonra burslu oldupumu öğrenince benimle konuşmamaya başladı."dedim.
"Zenginlerin hepsi böyle işte kızım acilen birini bulup bizide kendinide kurtarman gerekiyor ne şartla okula gitmene izin verdiğimi biliyorsun değilmi?"dedi babam.
"Evet baba biliyorum."dedim gözlerim dolu dolu.
"Tamam annen geç gelicek ben ona bir iş daha ayarladım sen git yemekleri ısıt ben yiyim sonra kahveye gidicem."dedi babam.Kafamı sallayıp hemen mutfağa gittim.Babama sofra hazırlayıp çağırdım.
"Ben odamdayım toplarım sonra mutfağı."dedim.
"Bir dur bakıyım sen iş bakacağım demiştin okuldan sonra çalışmak için."dedi.
"Okulun yakınlarında bir cafe var orayla konuştum haftaya başlayacağım."dedim.
"İyi iyi güzel biliyorsun sadece annenin kazandığı ile olmaz."dedi.
"Evet biliyorum ben gidiyim odama."dedim ve odama geçip üstümü değiştirip ders çalışmaya oturdum.
"NİSA BEN ÇIKIYORUM EVDEN ÇIKMIYORSUN."diye bağırdı babam.
"Tamam."diye bağırdım ve ders çalışmaya devam ettim.
Kapının açılma sesi ile arkamı döndüm annem gelmişti hemen kalkıp sarıldı.
"Annem iyimisin çok yoruldun mu?"dedim.
"Yok kızım iyiyim ben baban nerde?"dedi.
"Kahvede yemek yedi çıktı sen ne zaman geldin duymadım."dedim.
"Şimdi geldim ne yaptın bu gün anlat bakıyım."dedi.Beraber yatağımın üstüne oturduk.
"Aynı anne işte gittim geldim sana bahsettim ya Toprak Yağmur Umut diye ben babama görüşmüyorum dedim burslular diye dışladılar falan diyorum biliyorsun babamı?"dedim.
"Biliyorum kızım biliyorum az kaldı Nisa sen bir kazan şu üniversiteyi gidicez burdan ben kenara atıyorum para."dedi.
"Bende başlıyorum çalışmaya haftaya bende atarım biraz."dedim.
"Nisa derslerine nasıl çalışıcaksın peki kızım."dedi.
"Anne babamı biliyorsun ben halledicem sen kızına güven."dedim.
"Güvenmezmiyim akıllı kızım güvenmezmiyim."dedi ve anlımı öptü.
"Doktor olup gururlandırıcam seni söz veriyorum."dedim ve sıkıca sarıldım.
Bu bölüm bu kadarrr...
-Ne görmek istersiniz?