Medya Cem karaca-bu son olsun
Yorumlarda buluşalım iyi okumalar
"Kızım hadi kalk bakalım kahvaltı yapalım " evet bu gün yine birisi beni uyandırıyor ulan sonunda uyku ilacı alacam o olacak yaaaa
"Nasıl almayı düşünürsün pardon?"
Sanane mavi sanane yaaa bikerede bişeyin içine etme yaaaa
"Aman ne dedik sanki neyse ben gidiyorum baaayyyysss"
Evet maviyle olan sohbetten sonra hala beni uyandırmaya çalışan funda hanıma hemen cevap verdim
"Sizede günaydın funda hanım hemen kalkıp geliyorum "
Tabi funda hanım bi anda beni böyle beklemiyordu açıkçası bende beklemiyordum ama ne olduysa funda hanım gülmeye başladı ve konuştu
"Tamam kızım ben gidiyorum sende gelirsin " funda hanımı başımla onayladıktan sonra odamı toparlayıp elbise odasında aklıma gelenlerle gülmeye başladım sahi dün demir bana abla dedikten sonra demiri çok güzel bir yer olan ama ben ve izin verdiklerimin götürdüklerimin bir yere götürüp piknik yapmıştık evet piknik demirle ama öyle çok afilli değildi çubuk kraker, meyve suyu , çikolata vb. Şeylerle tabi demire ufak bir gösteri yapıp şarkı söyledim demir'in tepkisi herşeye değerdi
"Oha abla hemen menajer olan arkadaşımın abisini arayıp bize randevu ayarlıyorum seni ünlü yapıcam ama abla beni sakın unutmayacan tamamı ilk imzan bana, ilk konserinde ben yanımda olacak herkese benim sayemde ünlü olduğunu söyleyecen yoksa iptal ederim "
Tabi ben bi gülme krizine girdim allahım demir bi ara 112 acil çağrı merkezini arayacaktım son anda durdurdum
Kızım oyalanma hadi seni bekliyorlar
"Hiii doğru kız mavi hemen hazırlanayım "
Rica ederim aşkoo
Arkadaşlar mavinin benim iç sesim olduğundan şüpheliyim Allah aşkına aşko ne be her neyse hemen abimden arakladığım Fenerbahçe baskılı sweetimi giydim
(Arkadaşlar sweet bu ben bunu seçtim siz eğer beğenmediyseniz istediğinizi düşünerek devam edin)
Altınada kargo pantolon giydim ve giyinme odasından dışarı çıkarak telefonumu elime aldım tam o esnada bildirim telefona düştü
*Bırak hayat bizi sevsin grubundan yeni bir bildirimi biz var *
Evet grubumuzun adı buydu ben yiğit ve nisa beraber karar vermiştik o sırada telefona bakarak odadan çıktım
Tek mal varlığım (yiğit) : güüüüünaaayydıın arkadaşlar hadi herkes anlık atsında gülelim
Tek mal varlığım 2 (nisa) :
Ya yiğit bi dur be sabah sabah diid diid yeter be
Siz : lan yine bu nağlet grupta bee
Tek mal varlığım (yiğit) : a a a niye öyle dedinğz hanfendi alındım efendim yani
Siz: ya yeter ben gidiyorum sizde başlayacağınız kavgaya devam edin.
Eğer grupta kalmaya devam etseydim konu uzayacaktı şarkı mırıldanarak merdivenlerden aşağıya doğru iniyordum
Ne yanlızlık nede yalan üzmesin seni
Doğarken ağlar insan bu son olsun bu son
Aşağıya indiğimde direk kahvaltı masasına doğru gittim gittiğimde kimse olmaması beni şaşırttı funda hanım baş köşeye demir de yanına geçti bende hemen yerime geçerek konuşmaya başladım
"Günaydın funda hanım veee günaydın canım kardeşim demir "
Tabi funda hanım son dediğim şeyle dondu ama hemen tiz bir çığlık atıp konuşmaya başladı
"Aaa siz barıştınızmı çok sevindim kızım darısı abilerin başına " o sevindiği için sevinmiştim ama son dediği şeyle gülümsemem doğdu moralimin bozulduğunu anlayan demir konuşacakken söze girdim
"Şimdi şöyle funda hanım ben ilk geldiğim günden beri hiçbir şekilde hiçbirinize önyargılı olmadım bu ne sizin için ne serdar bey nede demir nede abiler ben buraya gelirken hiçbir kuşkum yoktu tam aksine hatırlarmısınız hastane günü ben ve abim bi ara ortadan kaybolduk? " funda hanım başını olumlu sallamasıyla devam ettim
"Abimle gittikten sonra bana şu cümleyi kullandı perim bak şuan nasıl bir durumdayız bilmiyorum ama bildiğim tek şey senin herzaman yanındayım sen kan bağı olsun olmasın benim kardeşimsin dedi ben buraya gelirken 17 yıl boyunca bana gerçekten abim gibi davranan insanın bana 17 yıl boyunca ettiği ama benim asla dinlemediğim nasihat leriyle geldim ben ilk geldiğimde oğullarınız gerçekten bana ağza alınmayacak sözler söylediler eğer abim bunları öğrenirse emin olun karşısında kim olursa olsun farketmez beni yanınızda bırakmaz " derin bir nefesin alıp devam ettim
"Bakın amacım sizi üzmek değil ben buraya gelirken öyle çok güzel bir hayattan da gelmedim yada öyle çok mutlu bir ortamdamdan gelmedim ben bu son 6 yıldır çok şey yaşadım ama bunları şuan burada anlatmak istemiyorum neyse şuan mutluyum demir'in abileri beni ilgilendirmiyor onlar beni görmesin bende onları şimdi izlinizle güzel bi kahvaltı yapalım"
Çok uzun konuştum ama değdi demir'in söylediğine göre serdar bey ve alpay şirkete gitmiş Mirza yeni işinden nöbete kaldığı için uyuyor oğuz'da dışarıda o sırada demir'in konulmasıyla ona döndüm
"Abla üstün çok güzelde sen Fenerbahçeli misin? "
Demir'in sorusuyla göğsümü kabartıp cevap verdim
"Evet ablacım ben doğduğumdan beri Fenerbahçe'liyim " demir cevap verdi
"Abla şimdi şöyle evde sen mirza abim ve babam fenerbahçelisiniz diğer kalanlar bende dahil galatasaylıyız " emirin dediğiyle şok olduktan sonra gelen sesle oraya döndük "kim Fenerbahçeli? " aa mirza gelmiş mirzanın sorusuyla demir cevap verdi
"Mirza abi biliyormısın anlamda Fenerbahçeliymiş " demir'in dediğiyle Mirza hemen bana baktı sonra abimden arakladığım sweete baktı sonra soru sordu
"Ne kadar fanatiksin? "
Ben hemen cevap verdim "şöyle geçen sene Galatasaray şampiyon olduktan sonra kutlamalarda arabayla son ses 100. Yıl marşı çalarak sokaklarda gezdim sonra abimle hemen hemen bütün maçlara gittik ve daha gelmeyen cumhuriyetin 100. Yılına özel olan formayı arkadaşım yiğit kendine ve bana imzalı olarak istedi ve daha fazlası" aslında Nisayla alöayı düşündük ama oda Galatasaraylı olduğu için almadık
Mirza konuşmaya devam ederken kahvaltı yapıyorduk
" hmm yiğit arkadaşım dedin değilmi"
"Aslında şöyle yiğitle arkadaşız fakat bide nisa var o yiğit'ten daha özel çünkü her ne kadar yiğitle dostluğumuz geçmişten de olsa nisayla bebeklikten beri beraberiz "
Kafasını sallayarak beni onayladı ve devam etti "o zaman yemeğimizi yiyelim sonra devam ederiz " bende başımı salladım ve onayladım ama aslında devam etmek gibi bir niyetim yoktu çünkü eğer devam etseydik konu başka yerlere giderdi kahvaltımı bitirdikten sonra afiyet olsun diyerek suyumu alıp odama kaçtım hemen odaya gelene kadar nefesin kesildi ama değer hemen ilacımı içip derin bir nefes aldım sonra yakında sınavım olduğu aklıma geldi için hemen ders kitaplarımın önüne geçerek büyük bir offff çektim ve matematik ders kitabını açıp kaldığım yerden çalışmaya devam ettim o sırada ders anlatımınıda dinliyordum ama tabiki hiçbirşey anmalıyordum ama yapmak zorundaydım zorundaydık en azından yiğit nisa ve ben çünkü tutmamız gereken bir söz var ben dersleri ardı ardına çalışırken bi anda kapı öyle bir açıldıki ne olduğunu anlamadım hemen kapıya baktım ve korkuyla konuşmaya başladım
"Bismillahirrahmanirrahim lan ebesi atmış ama tutamamış insan evladı öylemi giriş yapılır LAN " evet sonunda bağırmıştım ama gelen kişiyi görünce resmen yerin dibine girdim ama kalbım hala ağzımda atıyordu ve gelen kişi en büyük abi alpay dı her ne kadar tatsız olay yaşadıysakta sonuçta benden büyüktü oda bana şaşkınlıkla bakıyordu ama şaşkınlığını atıp konuşmaya başladı
"Sen az önce bana küfürmü ettin? " diye sordu ama yüzünde afedersin sanki evet dersem beni buradan Mars'a gönderecek gibi bakıyordu bende ne desem diye düşünürken bi anda telefonum çaldı yani sessizde olduğu için titredi allahım böyle bir şans verdiğin için teşekkür ederim ekranda yazan POLAT ALEMDAR yazısıyla hemen telefonu açtım o sırada almaya bakıp sonra dedim telefonu açar açmaz abimin sesi kulaklarıma doldu
"Peri ne yapıyorsun abicim? " diye sordu bende cevap verdim
"Hiç ders çalışıyordum abi sen ne yapıyorsun "
"Hiç ne yapıyım ya ben senin evin önündeyim de sana bir şey verecektim yanıma gelebilir misin ? "
Abim gelmişti hemen tamam geliyorum diyip aşağıya indim o sırada herkesin aşağıda olduğunu gördüm serdar beye bakıp "serdar bey abim gelmişte bana birşey vermesi lazım hemen alıp geliyorum" serdar bey kafasıyla onayladığını gördüm koşmaya başladım arkamdan sesleri geliyordu ama banane hemen bahçe kapısınıda aştıktan sonra abımı gördüm ve hemen koşarak ona sarıldım tabiki tutamadığı için yere düşmüştüm tabi abim başladı dır dır etmeye
"Ya kızım sen belamısın düzgünce sarılsana ya vallahi sırtım gitti " abime sırıtarak cevap verdim
"Ya abi neden öyle diyosun ki hem sen güçsüzleş mişsin ve hanı o kaslar hı bak bak bak hepsi et kalmış" abim konu spor olunca akan sular dururdu hemen abim bana bakıp başladı kendini savunmaya
"Peri ne demek et yığını kızım sen ne dediğinin farkında mısın bak kaslarıma bak " abim bana far görmüş tavşan gibi bakarken bende konuyu uzatmamaya karar verdim
"Tamam abi en kaslı sensin hayırdır niye geldin ne verecek bu güzel kardeşine? " abim asıl geliş sebebini hatırladığı gibi bi dakka yapıo arabasının yanına gitti ve hemen bi poşet çıkarıp bana verdi ben anlamsızca ona bakarken bana hadi bakışı yapıo açmamı istedi bende hemen açtım ve karşımda gördüğüm şeyin gerçekliğini sorguladım abime bakınca onunda mutlu ve gururlu olduğunu gördüm şuan elimde Fenerbahçe'nin 100. Yıl özel forması vardı abime bakıp hemen sarılıp bi yandan da konuşmaya başladım
"Yaaa abim benim çok teşekkür ederim kralsın be ne kralı adamsın adam ama abi biz yiğitle zaten istemiştik diyecemde kesin sen benle yiğite istedin değilmi? "
Dedim çünkü benim abim ne olursa olsun bana hep kendisi hediye almak ister o sırada demir'in sesi geldi
"A a aa abla bu sizin 100. yıl özel forması değilmi? " hemen başımla onaylayıp
"Ya ya evet oldu öyle bişeyler aslında yiğit istedi sandım ama abim istemiş artık benimde var Mirza abine hava atıyımda görsün " o sırada abime telefon geldi ve abim kısa süre konuştuktan bana baktı ve bunları söyledi
"Gençler benim acil işim çıktı ben gidiyorum bu arada gelirken yiğitede verdim o seni arar belki bilmiyorum ben gidiyorum görüşürüz kendinize dikkat edin " abimin işi acil olmasa böyle gitmezdi demire bakıp kolumu omzuna atıp beraber içeri gittik girmem izlemek bütün gözler üstümüzdeydi o sırada serdar bey konuşmaya başladı
"Kızım abin özel değilse ne getirdi? "
Hemen açarak
"Aslında özel değil Mirza ya sabah bahsettim bi forma bekliyordum diye abim süpriz yapıp getirmiş " Mirza hemen cevap verdi
"Yaaa forman geldimi bakıyımmı? " öyle güzel sorduki hemen başımla onaylayıp verdim Mirza çok değerli bir taşmış gibi incelerken serdar bey tekrar konuşmaya devam etti
"Kızım sana bişey sorcam tamamen karar senin evde ders çalışmak biraz zor gibi istersen sana özel hoca getirelim? " serdar beyin dediğiyle bi anda bütün mutluluğum kaçtı ne yani özel hocamı aslında cümlenin başında bi an okula gönderelim diyecek sandım ama özel hoca dedi serdar beye zoraki bir tebessüm ederek cevap verdim
"Serdar bey beni düşündüğünüz için teşekkür ederim fakat buna gerek yok kendim evde yapabiliyorum hem onunlada kalmıyor bu hafta gitmedim ama ben zaten bize yani ben ve arkadaşlarıma özel olan bi çalışma salonumuz var orada hem birlikteyiz hemde beraber ders çalışıyoruz "
Aslında bakarsanız kimseye açıklama yapmam ama nedense serdar beye yaptım neden bilinmez serdar beyi karşımda bi'şey var
Sen ne kadar kabullenmesende onlara karşı ısınıyorsun be şeyma
Benmi hayatta öyle birşey yok bak mavi kafamı karıştırmasana hem ben 18 olduktan sonra buradan gidicem
Hadi ama şeyma beni mi kandırıcan Allah aşkına sanki seni bilmiyoruz hem sen normalde çok sıcakkanlısın
Aslında mavi haklıydı ne kadarda inkar etsem bilmiyorum ama galiba gerçekten onlara karşı ısınmaya başladım dicem ama oğuzun bana karşı şu an kullandığı cümlelerden sonra ne yapacağımı bilmiyorum...
Eveeet selamlar
Uzun bir aradan sonra tekrar birlikteyiz
Aslında daha önce yazacaktım ama
Bir takım olaylar yüzünden yazamadım
Panomda söyledim ama yine söylüyorum ev interneti bozulmuştu
Tamir edene kadar anca bide hastane de birkaç iş vardı yani öyle geçirdim
Eeeee bölüm nasıldı? 👉👉👉
Şeymanın Fenerbahçe aşkına ne demeli 👉👉👉👉👉
Aslında bu kadar fanatik bi karakteri bu kurguda ilk defa gördüm (en azımdan okuduğum kitaplara göre)
Evet artık eski düzene döndük
Ha bide eğer bölümü beğendiyseniz yıldıza basmayı unutmayın
Sizleri seviyorum en yakın zamanda görüşmeek üzere hoşçakalın
"Kimse yanımda yoktu onun dışında
Oda gitti onca insanın içinde
Kaldım tek başıma"
Şeyma peri...