"ទោះយើងមិនមែនជាមនុស្សដំបូងដែលទទួលបានភាពបរិសុទ្ធរបស់នាង តែហោចណាស់យើងគឺជាមនុស្សដំបូងដែលបានក្រេបជញ្ជក់ទឹកដោះដែលចេញពីរាងកាយរបស់នាងផ្ទាល់ដែរ"ជុងហ្គុក ងើបមុខមកនិយាយជាមួយនាងទាំងមុខក្រហមពោរពេញទៅដោយភ្លើងតណ្ហា មុននឹងឱនទៅបឺតច្បូតចុងទ្រូងនាងពីម្ខាងទៅម្ខាងក្រេបយកទឹកដោះនាងដូចជាកូនក្មេងដែលកំពុងតែស្រេកឃ្លានទឹកដោះម្តាយយ៉ាងអញ្ចឹង
ក្រោយពីបឺតជញ្ជក់ដោះនាងរហូតដល់លែងចេញទឹកដោះហើយជុងហ្គុកក៏ចាប់ផ្តើមលិឍបណ្តេញតាមដានទឹកដោះរបស់នាងដេញចុះមកក្រោមជាបន្តបន្ទាប់រហូតដល់ជ្រះស្អាតហើយទើបចាប់បង្វែរនាងឱ្យគេងផ្កាប់មុខវិញ
"ផាច់ អួយ"ថេហ្យុងស្រែកថ្ងូរដោយការឈឺចាប់កំឡុងពេលស្រាប់តែត្រូវនាយវាយសាច់គូទរបស់នាងគ្មានថ្នមដៃសូម្បីតែបន្តិច មួយដៃមុននេះមានទៅស្រាលឯណាថ្នាក់ចេញស្នាមកក្រហមម្រាមប្រាំចេញមកយ៉ាងច្បាស់ៗ
ជុងហ្គុក ឱនទៅថើបសាច់ខ្នងនាងបណ្តេញចុះមកខាងក្រោមបន្តមកដល់សាច់គូទរបស់នាងហើយក៏ចាប់ផ្គុំជង្គង់របស់នាងចូលគ្នាចាប់ទាញកំប៉េះគូទរបស់នាងបញ្ឈរឡើងនៅចំពោះមុខនាយយ៉ាងច្បាស់ៗពេញភ្នែក មុននឹងឱនទៅជ្រប់មុខនឹងរន្ធស្នេហ៍របស់នាងប្រើអណ្តាតថើបគ្រលាស់លិឍទៅលើនាងយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ
"អ្ហាស់ៗ អ្ហឹសៗ អ្អាស់ៗ"ចំណែកថេហ្យុងឯនេះវិញបានត្រឹមតែផ្អឹបមុខនៅនឹងខ្នើយក្តាប់ដៃផងស្រែកថ្ងូរផងដោយសារតែវាស្រើបស្រាលខ្លាំងពេក សារភាពថានាងពិតជាពេញចិត្តចំពោះការប៉ះពាល់មួយនេះខ្លាំងណាស់វាធ្វើឱ្យនាងទទួលបានអារម្មណ៍ថ្មីប្លែកតាមដែលនាងមិនធ្លាប់បានទទួលពីមុនមក ទៅជានាងធ្វើជាមួយវ៉ូជីនក៏ដោយក៏មិនដែលទទួលបានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ
ជុងហ្គុកនៅតែបន្តថើបគ្រលាស់លិឍរហូតដល់នាងសម្រេចគោលដៅបញ្ចេញកាកសំណល់មកយ៉ាងច្រើនហូរហៀទើបដកមុខចេញមកវិញ លុតជង្គង់ហើយក៏ចាប់ទាញខោគេងយប់របស់នាយចុះមកក្រោមបង្ហាញឱ្យឃើញនាគរាជយ៉ាងធំមហិមាបើប្រៀបធៀបគឺប៉ិនកជើងថេហ្យុងតែម្តងបើប្រវែងវិញមិនបាច់និយាយទេហោចណាស់ក៏៣០cmដែរ
"ផ្លាប់ អ្ហាស់"ថេហ្យុង ត្រូវស្លើភ្នែកឡើងលើក្តាប់ដៃយ៉ាងណែនទប់ភាពឈឺចាប់ដែលអ្នកម្ខាងទៀតផ្តល់ឱ្យ ពេលនេះនាងទាំងឈឺទាំងអួលរកប្រាប់មិនត្រូវទេ
"ផ្លាប់ៗៗៗៗ អ្ហាស់ៗៗៗៗៗៗ"ជុងហ្គុកគិតតែពីសម្រុកញាប់ទៅៗខណៈដែលថេហ្យុងក៏គិតតែពីថ្ងូរឡើងជាបន្តបន្ទាប់មិនឱ្យចាញ់នឹងកម្លាំងសម្រុករបស់នាយដែរ
"អ្ហឹស"អ្នកទាំងពីរថ្ងូរឡើងព្រមគ្នាខណៈដែលដល់គោលដៅរៀងខ្លួនជុងហ្គុកក៏បញ្ចូលមេជីវិតរបស់នាយចូលទៅក្នុងខ្លួននាងដូចគ្នា
"លោកចង់ធ្វើអ្វីទៀតហើយ"ថេហ្យុង សួរឡើខណៈដែលឃើញនាយបង្វែរនាងឱ្យមកដេកផ្ងារវិញហើយក៏ឱនទៅបឺជញ្ជក់ចុងទ្រូងនាងម្តងទៀតចង់ប្រាប់ថាពេលនេះនាងអស់កម្លាំងរលីងពីខ្លួនហើយតាំងពីត្រូវនាយចាប់បានមកនាងត្រូវនាយរំលោភរហូតគ្មានបានសម្រាកអ្វីទេ សម្រាកបានតែបន្តិចក៏ត្រូវនាយធ្វើបាបដល់បាក់កម្លាំង ហើយក៏មកម្តងទៀតដូចជាពេលនេះអញ្ចឹងខ្លាចថាបើនាយនៅតែបន្តទៀតនាងអាចនឹងមិនមានជីវិតដល់ឃើញពន្លឺថ្ងៃនៅថ្ងៃស្អែកទេ
"ដេកទៅ យើងមិនចង់ឱ្យនាងស្លាប់ដោយសារតែត្រូវយើងរំលោភទេ យើងគ្រាន់តែចង់បៅដោះនាងប៉ុណ្ណោះ"ជុងហ្គុក និយាយហើយក៏បន្តបឺជញ្ជក់នាងបន្តទៀតចំណែកថេហ្យុងក៏លែងសួរនាំអ្វីដែរបណ្តោយតាមនាយចុះពេលនេះនាងអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ចង់សម្រាក
___
ព្រឹក
"ក្រាក អ្នកនាង"ទ្វារបន្ទប់ត្រូវបានបើកឡើងដាស់អ្នកដែលកំពុងតែគេងលង់លក់យ៉ាងស្កាប់ស្កល់នោះឱ្យភ្ញាក់ដឹងខ្លួនឡើង
"លោកម្ចាស់?"ជីយូ ជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាខណៈឃើញលោកម្ចាស់របស់ខ្លួនក៏នៅបន្ទប់នេះដូចគ្នា
ចំណែកជុងហ្គុកគ្រាន់តែឃើញមានអ្នកទីបីចូលមកភ្លាមទើបរហ័សទាញកន្សែងពោះគោមកស្លៀកមុននឹងងើបឡើងក៏មិនភ្លេចទាញភួយមកគ្របលើរាងកាយនាងតូចដែរ
"មានអ្វីមែនទេ?"ជុងហ្គុក
"ចា៎សលោកម្ចាស់គឺ លោកស្រីនិងលោកម្ចាស់ធំមកចា៎ស"ជីយូ
"យើងដឹងហើយនាងចេញទៅវិញទៅ"ជុងហ្គុក
"ប៉ុន្តែចុះអ្នកនាងនោះ?"ជីយូ
"យើងប្រាប់ឱ្យធ្វើអ្វីធ្វើតាមហ្នឹងទៅ កុំសួរច្រើនពេក"ជុងហ្គុក
"ចា៎ស លោកម្ចាស់"ក្រោយពីបានចម្លើយដ៏ត្រជាក់ស្រេបចេញពីមាត់លោកម្ចាស់ហើយជីយូក៏មិននៅអល់ឯកសួរនាំអ្វីទៀតដែររហ័សឱនគោរពហើយក៏ដើរចេញទៅយ៉ាងលឿន
"នែ៎ ក្រោកបានហើយ"ជុងហ្គុក ដើរទៅកេះស្មាអ្នកដែលកំពុងតែលង់លក់យ៉ាងសុខស្រួលនោះតិចៗតែហាក់ដូចជាមិនបានផលទាល់តែសោះទើបភ្នែករ៉េទៅឃើញផ្លែចេកមួយផ្លែដាក់នៅលើតុជាមួយនឹងផ្លែឈើផ្សេងទៀតភ្លាមនោះគំនិតមួយក៏បានលោតឡើងមុននឹងញោចញញឹមចុងមាត់ដើរទៅយកផ្លែចេកនោះមកកាន់នៅនឹងដៃ
ជុងហ្គុកកាន់ផ្លែចេកនោះដើរមកលើគ្រែវិញហើយក៏បើកភួយចេញបង្ហាញឱ្យឃើញរាងកាយអាក្រាតរបស់ថេហ្យុងសារជាថ្មីបន្ទាប់មកក៏ចាប់ញែកជើងនាងចេញពីគ្នាបង្ហាញភាពជាស្ត្រីរបស់នាងយ៉ាងច្បាស់ពេញភ្នែកមុននឹងយកដៃម្ខាងទៅហែកត្រង់កន្លែងទន់ជ្រាយនោះរួចក៏
"អ្ហាស់"ថេហ្យុងស្រែកថ្ងូរភ្ញាក់ឱ្យក្រញាងក្រោយដឹងដល់របស់អ្វីក៏មិនដឹងចូលមកក្នុងខ្លួនតបស់នាងទាំងមិនផ្តល់ដំណឹងជាមុន
"លោកធ្វើអ្វីហ្នឹង?"ថេហ្យុង រហ័សបើកភ្នែកឡើងសម្លឹងទៅផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាងមានផ្លែចេកមួយផ្លែកំពុងតែលូនចូលទៅក្នុងរាងកាយរបស់នាងដោយដៃមាំក្រាស់ជាអ្នកបង្កហេតុ
"គឺដាស់នាងហ្នឹងហើយមិនឃើញទេឬ?"ជុងហ្គុក លើកចិញ្ចើមសួរឡើងធ្វើដូចអ្វីដែលនាយកំពុងធ្វើគឺជារឿងធម្មតាអញ្ចឹង នេះជាលើកទីមួយហើយដែលឃើញគេដាស់មនុស្សឱ្យភ្ញាក់ពីគេងដោយវិធីបែបនេះនោះ
"ដាស់ធម្មតាមិនបានទេឬ?"ថេហ្យុង
"ក្រែងមនុស្សស្រីដូចនាងទាល់តែដាស់បែបនេះទើបព្រមក្រោកមែនទេ?"ជុងហ្គុក
"តែពេលនេះខ្ញុំភ្ញាក់ហើយអញ្ចឹងដកចេញវិញទៅ"ថេហ្យុង
"ដកចេញមិនបានទេ វាត្រូវនៅក្នុងខ្លួននាងរហូតដរាបណាយើងអនុញ្ញាតទើបអាចដកចេញបាន បានហើយឆាប់ក្រោកទៅរៀបចំខ្លួនទៅព្រោះប៉ាម៉ាក់របស់យើងកំពុងចាំនៅខាងក្រោម"ជុងហ្គុក
"តែលោក?"
"យើងប្រាប់បែបណាធ្វើបែបហ្នឹងទៅហាមល្មើសបញ្ជាបើមិនចង់ត្រូវធ្ងន់ជាងម្សិលមិញ ហើយផ្លែចេកហ្នឹងកុំឱ្យខូចខាតឱ្យសោះព្រោះយើងត្រូវការស៊ីវាទៀត"ជុងហ្គុក
ដោយឮជុងហ្គុកគម្រាមបែបនេះទៅហើយថេហ្យុងមានតែទ្រាំខាំមាត់សង្កត់ចិត្តធ្វើតាមគេប៉ុណ្ណោះលទ្ធផលកាលពីម្សិលមិញក៏ឃើញហើយនាងទ្រោមខ្លួនថ្នាក់ណា បើលើសហ្នឹងទៀតមិនហ៊ានស្រមៃទេថានាងនឹងទៅជាយ៉ាងណា ថាមិនត្រូវអាចក្លាយជាមនុស្សពិការផងក៏មិនដឹង
ក្រោយពីរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយថេហ្យុងបានស្លៀកពាក់យ៉ាហស្អាតសមរម្យតាមអ្វីដែលជុងហ្គុករៀបចំឱ្យដើម្បីមកជួបប៉ាម៉ាក់របស់នាយប៉ុន្តែមិនសូវជាស្រណុកចិត្តប៉ុន្មានទេព្រោះមានរបស់នៅជាប់ក្នុងខ្លួននៅឡើយចង់ដកចេញក៏នាយមិនអនុញ្ញាត
"ព្រមចុះមកហើយឬកូនៗ?"គ្រាន់តែឃើញកូនប្រុសនឹងអនាគតកូនប្រសារចុះមកដល់ភ្លាមលោកស្រីចនដែលជាម្តាយជុងហ្គុកក៏បោះសំណួរទៅភ្លាមទាំងស្នាមញញឹមហាក់ដូចជាមិនបានដឹងរឿងអ្វីដែលបានកើតឡើងរវាងពួកគេទាំងពីរយ៉ាងអញ្ចឹងដែលជាហេតុធ្វើឱ្យថេហ្យុងឆ្ងល់យ៉ាងខ្លាំង
"បាទអ្នកម៉ាក់ /មិនបាច់ភ័យទេយើងមិនបានប្រាប់រឿងថោកទាបដែលនាងបានប្រព្រឹត្តឱ្យពួកគាត់ដឹងទេ"ជុងហ្គុក តបទៅម៉ាក់របស់នាយបែបធម្មតាមុននឹងងាកមកខ្សឹបដាក់ថេហ្យុងវិញទាំងសម្លេងកំណាចចំណែកឯដៃដែលទំនេរលូកទៅខាងក្រោយចាប់ច្របាច់គូទនាងមិនឱ្យចាស់ទំទាំងពីរបានដឹងឬសង្ស័យអ្វីទើបនាំគ្នាដើរទៅអង្គុយលើសាឡុងទល់មុខពួកគាត់ទាំងពីរ
"អ្ហាស់"គ្រាន់តែដាក់ខ្លួនអង្គុយភ្លាមថេហ្យុងក៏ត្រូវភ្លាត់សម្លេងថ្ងូរចេញមកខាងក្រៅតែម្តង
"កើតអ្វីមែនទេកូន?"លោកស្រីចន
"អត់មានអ្វីតែអ្នកម៉ាក់ខ្ញុំគ្រាន់តែភ្ញាក់បន្តិចប៉ុណ្ណោះ"ថេហ្យុង តបទៅវិញទាំងព្យាយាមញញឹមបន្លប់ដើម្បីកុំឱ្យពួកគាត់សង្ស័យ
"និយាយអញ្ចឹង ប៉ាម៉ាក់មកទីនេះធ្វើអ្វីការងារនៅអាមេរិកឃ្លារួចអស់ហើយមែនទេ?"ជុងហ្គុក ឃើញបែបនេះក៏ជួយបន្លប់ប្តូរទៅជាសួរសំណួរផ្សេងវិញ ហើយដោយសារតែគាត់ទៅរស់នៅក្រៅប្រទេសនេះហើយទើបមិនបានដឹងរឿងអ្វីច្រើនពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកនៅកូរ៉េបើមិនមានអ្នកប្រាប់ឬចេញសារព័ត៌មានទេក៏មិនអាចដឹងដូចគ្នា
"គឺម៉ាក់មកពិធៅដេញថ្លៃគ្រឿងពេជ្ររបស់អ៊ុំឯងហ្នឹងណាទើឈាងចូលមកលេងពួកឯងទៅ ចង់ដឹងដូចគ្នាខ្លាចថាពួកឯងនៅជាមួយគ្នាមិនចុះសម្រុង"លោកស្រីចន
"ម៉ាក់កុំបារម្ភពីរឿងនេះអីពួកយើងចុះសម្រុងគ្នាល្អណាស់ ថែមទាំងស្រឡាញ់គ្នាខ្លាំងទៀតផងពិតទេអូនសម្លាញ់"ជុងហ្គុក
"អ្ហាស់ ចា៎ ចា៎សពិត"ថេហ្យុង
បន្ទាប់ពីនោះមកពួកគាត់ក៏នាំគ្នានិយាយលេងពីនេះពីនោះសួរនាំកូនៗចំណែកកូនៗក៏ចាំតែឆ្លើយសំណួរគាត់ទៅមានពិតខ្លះមិនពិតខ្លះប៉ុន្តែភាគច្រើនគឺមិនពិតច្រើនជាងពិត។ ក្រោយពីនិយាយសួរនាំគ្នារួចរាល់ហើយក៏ដល់ម៉ោងបាយល្មមទើបពួកគាត់នៅញ៉ាំបាយថ្ងៃជាមួយពួកគេតែម្តងចាំត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះរបស់គាត់ដែលនៅប្រទេសកូរ៉េមួយទៀតវិញ
ការញ៉ាំអាហារចេះតែបន្តទៅមុខដោយមានលោកចនឪពុករបស់ជុងហ្គុកអង្គុយនៅកៅអីកណ្តាលដែលជាកន្លែងមេគ្រួសារចំណែកលោកស្រីចនអង្គុយនៅខាងឆ្វេងដៃរីឯជុងហ្គុកនៅខាងស្តាំដៃគាត់ ចំណែកថេហ្យុងក៏នៅខាងស្តាំដៃជុងហ្គុកដូចគ្នា អ្នកទាំងអស់គ្នានៅក្នុងតុអហារញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នាជជែកគ្នាលេងយ៉ាងសប្បាយរីករាយធម្មតាប៉ុន្តែលើកលែងតែមនុស្សម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមើលទៅមិនធម្មតា តែឱ្យនាងធម្មតាក៏មិនកើតដែរទើបបានត្រឹមតែក្តាប់សមស្លាបព្រាទប់អារម្មណ៍កុំឱ្យស្រែកថ្ងូរចេញមកទាំងពិបាកវេទនា ដោយសារតែមនុស្សក្បែរខ្លួនលូកដៃទៅអង្អែលផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាងមិនត្រឹមតែប៉ុនហ្នឹងទេនៅឆ្លៀតដករុកៗ ផ្លែចេកដែលនៅក្នុងខ្លួននាងលេងទៀតផងទង្វើរនេះចង់ធ្វើបាបនាងនៅនឹងមុខប៉ាម៉ាក់នាយច្បាស់ណាស់
"អ៎ូ ជ្រុះស្លាបព្រាហើយ"លោកស្រីចន គ្រាន់តែស្លាបព្រាជ្រុះពីដៃភ្លាមរហ័សឱនទៅក្រោមតុដើម្បីរើសវាមកទុកយ៉ាងរហ័សប៉ុន្តែគ្រាន់តែឱនភ្លាមអ្វីដែលគាត់ឃើញនោះគឺ....គិតខ្លួនឯងទៅ🤭
រងចាំភាគបន្ត
ចង់ប្រាប់ថាគេមកថ្ងៃនេះមកប្រាប់ថារឿងមិនបានចេញរាល់ថ្ងៃទៀតទេទាល់តែថ្ងៃណាទំនេរបានសរសេរឥលូវចាប់ផ្តើមរវល់ទៀតហើយ