Κριστόφ
"Τι λες ρε; Τι δουλειά έχω να βγω για φαγητό με την κόρη του Σοκόλοφ;" φωνάζω στον Λεβ
"Ρε μαλακα, πρέπει να δείξεις ότι προσπαθείς"
"Ο Σοκόλοφ δεν ανήκει καν στην Μπράτβα"
"Το ξέρω, οι δικοί μας όμως θέλουν να πάρουν κι άλλους. Έτσι θα δείξεις ότι προσπαθείς να βρεις σύζυγο και ότι θα βάλεις κι έναν καινούργιο στην αδελφότητα"
"Τέλος πάντων, λέγε τι ξέρεις για αυτήν;"
"Είναι 20 χρόνων και-"
"Τι 20 ρε παπάρα;" φωνάζω ξανά
"Γιατί ρε θα την παντρευτείς όντως και σου πέφτει μικρή;" ειρωνεύεται "Άσε με να τελειώσω γιατί πρέπει να πάω να κανονίσω τις λεπτομέρειες, περιμένουμε το φορτίο από Ελλάδα αύριο"
"Συνέχισε" λέω μέσα από τα δόντια μου
"Δεν σπουδάζει κάτι, κάνει συνέχεια ταξίδια και της αρέσει το ιταλικό. Σου έκλεισα τραπέζι στο La pasteria"
"Πόση ώρα πρέπει να μείνω μαζί της;"
"Τουλάχιστον δυο ώρες, πρέπει να μαθευτεί"
"Δεν γουστάρω ιδιαίτερα"
"Κρις είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να κερδίσουμε χρόνο. Ξέρεις ότι ο Βλάντιμιρ ψάχνει το λάθος σου"
"Κι αυτή βρήκες; Λες και υπήρχε περίπτωση να παντρευτώ ποτέ μια τέτοια γυναίκα"
"Αφού δεν την έχεις δει καν. Μπορεί να σου αρέσει στο τέλος"
"Ξέρεις ότι δεν γουστάρω τα κοριτσάκια που περιμένουν από τους άλλους να τους τα έχουν όλα έτοιμα. Μια γυναίκα που να ξέρει τι θέλει και ποια είναι ψάχνω"
"Δεν έχουμε τέτοιες γυναίκες στη Μπράτβα, παρτο απόφαση. Θα πρέπει να συμβιβαστείς" φωνάζει
Η Βέντμα ξυπνάει και τον πλησιάζει γριλίζοντας. Με κοιτάζει τρομαγμένος και περιμένει να την σταματήσω
Την αφήνω να πλησιάσει κι άλλο, έτσι κι αλλιώς δεν θα επιτεθεί χωρίς εντολή
"Μάζεψε την ρε μαλακα"
"Είναι νηστική " σχολιάζω και κάθομαι στο καναπέ παρακολουθώντας τους
"Θα σε πάρω τηλέφωνο ότι κάτι έγινε μια ώρα νωρίτερα" λέει και χαμογελάω
"Βέντμα κάτω"
"Τι να σου πω τώρα" λέει και κάνει να φύγει
"Μην ξεχάσεις να με πάρεις τηλέφωνο" υπενθυμίζω γελώντας
Βαλέρια
"Αναστασία τι κάνεις εδώ;" ρωτάω και την τραβάω μέσα στο σπιτι
"Μου έλειψες. Πάντα ήθελα να έρθω στη Ρωσία, όποτε σκέφτηκα ότι τώρα είναι καλή ευκαιρία"
"Δεν είμαι εδώ για διακοπές"
"Δεν θα σε ενοχλήσω καθόλου. Κάνε σαν να μην είμαι εδώ" λέει και στρώνεται στον καναπέ μου
Την πλησιάζω και κάθομαι δίπλα της, παίρνω το κινητό από το χέρι της και την κοιτάζω
"Τι σου έκανε;" ρωτάω ήρεμα
"Θέλει να με βάλει εσώκλειστη σε ένα κολέγιο, που φοράνε κάτι άθλιες στολές και έχουν τιμωρίες για τα πάντα" λέει χωρίς να με κοιτάζει
"Κι ο μπαμπας τι λέει για αυτό;"
"Τον έπεισε Βάλια, όπως πάντα"
"Δεν θα πας πουθενά" λέω και την αγκαλιάζω
"Είπες ότι θα κανείς αίτηση να πάρεις εσυ την κηδεμονία μου"
"Το προσπαθώ μωρό μου, απλά χρειάζομαι λίγο χρόνο"
"Εγώ όμως δεν έχω" ψελλίζει
"Πως ήρθες εδώ μόνη σου;" αλλάζω θέμα
"Όταν έλειπε από το σπιτι, έβαλα τον μπαμπά να υπογράψει κάτι βλακείες για το σχολείο και μαζί ήταν και το χαρτί που θέλαν για να ταξιδέψω μόνη μου"
"Είσαι πανούργα " σχολιάζω γελώντας
"Με αυτήν που μου έχει κουβαλήσει στο σπιτι έγινα κι εγώ"
"Θα σε πάρω από κει. Αλλά δεν μπορείς να μείνεις εδώ, έχω έρθει για υπόθεση, αν πετύχει είναι σίγουρο ότι σύντομα θα έρθεις να μείνεις μαζί μου"
"Σε παρακαλώ άσε με να μείνω λίγες μέρες. Δεν θα σε ενοχλήσω καθόλου στο υπόσχομαι"
"2 μέρες και μετά θα γυρίσεις, έχεις αφήσει το σχολείο"
"Εντάξει" λέει χαμογελαστή
"Μην κάθεσαι, έτυχε να έρθεις σε καλή στιγμή, θα σε πάω βόλτα"
"Αλήθεια;" λέει και πετάγεται πάνω "Πάμε" λέει και ανοίγει την πόρτα
Χαμογελάω κι αφού ντυθώ στα γρήγορα βγαίνω μαζί της έξω
Κάνουμε βόλτα στους δρόμους της Αγίας Πετρούπολη χαζεύοντας τα κτήρια κι εγώ για πρώτη φορά μαζί της
Παρατηρώ ότι έχει πολλά αγάλματα που το κάθε ένα συμβολίζει κάτι διαφορετικό σε διάφορα σημεία της πόλης
Περάσαμε διάφορα μουσεία, θέατρα, αλλά αυτό που μας έκανε περισσότερη εντύπωση και στις δυο ήταν ο Ναός του Χυμένου Αίματος. Της υποσχέθηκα ότι την επόμενη θα έβρισκα χρόνο και θα πηγαίναμε μαζί
"Πάμε σπιτι γιατί κάνει παγωνιά κι εσυ δεν είσαι ζεστά ντυμένη"
"Θα ξανά έρθουμε αύριο όμως" λέει και γνέφω
Χαίρομαι τόσο πολύ να βλέπω την αδερφούλα μου χαρούμενη και να περνάω χρόνο μαζί της
Μου έχει λείψει
Το κινητό μου χτυπάει και βλέπω ότι με καλεί ο ντετέκτιβ. Αμέσως το σηκώνω
"Σου έχω τέλεια νέα. Ο πρώην σου μάλλον ετοιμάζεται για κάτι μεγάλο"
"Τι εννοείς;" ρωτάω αμέσως
"Βρίσκεται σε μια ερημιά στα σύνορα της πόλης"
"Μόνος του;"
"Έχει διάφορους μαζί" απαντάει γενικά
"Ο Ιβάνοβ είναι μαζί του;" ρωτάω ανυπόμονα
"Δεν τον βλέπω κάπου " λέει
"Στείλε μου την διεύθυνση έρχομαι" λέω και το κλείνω
Κοιτάζω την αδερφή μου που δεν μιλάει να παίζει με το κινητό της
Γαμωτο
"Αναστασία, πρέπει να πάμε κάπου. Δεν προλαβαίνω να σε γυρίσω σπιτι και να ξανά φύγω"
"Θα έρθω μαζί σου;"
"Ναι, αλλά θα μείνεις στο αυτοκίνητο και δεν θα το κουνήσεις από κει"
"Εντάξει"
Ξεκινάω την μισάωρη διαδρομή μέχρι να φτάσω στο σημείο που είναι ο ντετέκτιβ
Όταν φτάνω βλέπω από μακριά διάφορα αυτοκίνητα παρκαρισμένα και πιο πίσω χωμένο σε κάτι δέντρα το βανάκι του ντετέκτιβ
Παρκάρω λίγο πιο κάτω και σβήνω την μηχανή
"Μην κουνηθείς από δω. Δεν θα βγεις από το αυτοκίνητο ότι και να γίνει" λέω και γνέφει φοβισμένη
"Πρόσεχε" την ακούω να λέει αλλά δεν γυρνάω
Φτάνω κοντά στον ντετέκτιβ και του λεω ότι θα αναλάβω εγώ τώρα. Προσφέρεται να μείνει μαζί μου αλλά αρνούμαι, όσο λιγότερα ξέρει τόσο το καλύτερο
Για αρκετή ώρα μπαινοβγαίνουν σε ένα κτήριο που υπάρχει εκεί σαν αποθήκη. Τους βλέπω να τοποθετούν κάμερες σε διάφορα σημεία στο εξωτερικό και φαντάζομαι ότι το ίδιο γίνεται και μέσα
Ο Λεβ Σμιρνόβ από ότι καταλαβαίνω δίνει συνεχώς οδηγίες, αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι ότι δεν βλέπω τον Ιβάνοβ πουθενά
Δεν απογοητεύομαι όμως γιατί είμαι σίγουρη ότι πολύ σύντομα κάτι περιμένουν και προετοιμάζονται για αυτό
Κι εγώ θα είμαι εδώ για να τα καταγράψω όλα και να τους κλείσω μέσα μια και καλή
Ακούω βήματα από πίσω μου και γυρνάω απότομα με το όπλο στο χέρι
"Τι κανείς εδώ Αναστασία; Δεν σου είπα να περιμένεις στο αυτοκίνητο;" προσπαθώ να κρατήσω τους τόνους χαμηλούς
"Είδα κάποιον να περνάει και φοβήθηκα. Φαινόμουν εκεί"
"Ο δικός μου θα ήταν. Τέλος πάντως μην βγάλεις άχνα. Φευγουμε σε 2 λεπτα"
Κάποιος από αυτούς στρέφει το βλέμμα του προς το μέρος μας και αρχίζει να πλησιάζει
"Αναστασία τρέξε"
________________________________________________________________________________________
Αυτά
Show some love & τα λέμε στο επόμενο