Chapter 15: Stay away.
He prepared soup and breakfast for us. Sobrang sipag nyang magluto. Nakaupo lang ako sa highchair habang pinapanood ko syang magluto sa kitchen island. Nakatitig ako habang nagluluto sya. After nyang mag prepare sya din ang naglagay ng mga pagkain sa dining table at ako heto upong prinsesa joke lang. Tumulong naman ako, ako kumuha ng mga utensils namin.
Nakaupo na kaming dalwa at ready to eat his cook for me ng biglang may nag doorbell. Napatigil ako sa pagsubo at napabaling sa kanya.
"May bisita ka ba?" Takhang taning ko. Umiling lang sya at humigop ng coffee na ginawa nya. "Ako nalang magbukas ng pinto," tumayo ako at lumakad papunta sa pinto ng bahay nya.
Pagkabukas ko ng pinto bumungad sa akin ang isang mid 30's na babae with an elegant dress and luxury bag. Wow. Mayaman talaga, as in. May black Mercedes Benz pa na nakagarrage sa labas ng gate ng bahay ni Aris.
"Who are you po?" Magalang kong tanong sa babae.
"You must be his personal maid," napakunot ang noo ko sa sinabe nya. Personal maid? Huh? Nino? Hindi pa man ako nakakabawi sa sinabe nya agad syang pumasok sa loob ng bahay. "Take my bag." Nagulat ako ng iabot nya sa akin ang bag nya. Dior bag. "Where's my son?"
Anak? Sino? Don't tell me...
"Mom," napatigil ako sa pagsunod ng marinig ko yon galing kay Aris. Confirm. Nanay nga nya to. "Why are you here?" Takhang tanong ni Aris. Bumaling sya sa akin umiling ako hindi ko din alam kung bakit nandito nanay nya.
Huwag sya saken humanap ng sagot. Nanay nya yan eh.
"Wait. Is she new here? Is that your maid? She didn't know I'm your mother..."
"She's not my maid Mom. She's my girlfriend." Aris said in a cold voice.
Luh kagulat. Nagulat Nanay nya pati Ako. Hindi ko inexpect na sasabihin nya yon sa harap ng Nanay nya ng may confident.
"W-what did you say?" Her mother looks at him and then at me.
"She's my girlfriend Mom, not a fucking personal maid." Aris grabbed my hand and pulled me to him. "Now why are you here?" Aris talks to her mom like she's not his mother. There's something in Aris's eyes pain and suffering from a different memory. I can see it in his eyes.
"I'm here because I came here to see you! What did you expect from me!? I miss you, son!" His mother tries to hold Aris hands, but Aris refuses it.
"I'm done in your little game, Mom. I'm not your son anymore." Aris pulled me away to his mother. I look at him, galit na galit sya habang papunta sa dining room. Tahimik syang kumain ako din. Nanatiling nasa living room yung Mom nya. I don't know what to do. Hindi ko alam kung ano yung pinagdadaanan ni Aris ang alam ko lang nasasaktan sya, sobrang nasasaktan.
I want to hold his hands, hug him, and comfort him. Because he suffered hardly. Gusto ko syang lapitan at sabihin na okay lang ang lahat, iiyak mo lang andito ako. But I control myself because inside of me, I am afraid to say something that I don't know about. What is their story or what happened back then?
I keep my mouth shut.
After lunch naiwan ako sa living room ng bahay nya. Nakaupo parin yung Mama nya at nakatitig sa akin.
"Do you know our family is rich?" She asked me.
Nagulat pa ako sa tanong nya. Marahan akong tumango. Of course alam kong mayaman si Aris. Sa pananamit palang, sa magagara nyang sasakyan. Alam kong may pera sya. Ang hindi ko lang alam kung ano yung gustong ipahiwatig o ibig sabihin ng Mama nya sa mga sinasabe nya sa akin.
"So you know. Then how much?"
Napakunot ang noo ko sa tanong nya.
"How much do you want just to stay away from my son? 1 Million? 2 Million? Name your price and I'll give it to you." Gusto kong tumawa sa mga pinagsasabe nya. Kahit nagmumuka na akong pera sa harap nya hindi ko parin magawang magalit.
Mayaman pala sya eh bakit 1 or 2 Million lang kaya nyang ibigay? Umiling ako at peke na ngumiti.
"Inyo na po ang 1 Million nyo." Walang gana kong tugon.
"What did you say?! Walang galang!"
Nagulat ako sa sinabe nya. "Marunong naman palang mag tagalog," mahina kong bulong sa sarili ko.
"Stay away from my son! Or else I'll be your worst nightmare!" Marahas syang tumayo at umalis bago pa makarating si Aris.
---
Next month busy kami pareho ni Aris. May game sya sa ibang school kaya nag prepare sila para doon. Ako naman busy sa work at sa Dance club namin. May field trip ang school namin. Hindi ako sure kung pwede ako. Wala akong pang allowance para sa Field trip namin na yon, need kong mag trabaho pa dahil malaki pa ang babayaran ko sa pag papacheck up ko kay Asher.
Stress at napapagod na ako sa paulit-ulit na tumatakbo sa buhay ko. Pero kailangan kong tumayo at magpatuloy.
"Baby, sama tayo sa Field trip." Aris hold my hands habang nasa field kami. "Hm." He leaned closer.
Marahang akong umiwas ng tingin.
"Hindi ako pwede..."
"Bakit naman? Kung sa financial ako na magbabayad ng field trip natin basta sumama ka lang." Deretsyong sinabe nya. Napabuntong hininga ako.
Sobrang layo talaga ng status naming dalawa. Napatunay ko yon at para akong sinampal ng reyalidad.
"Hindi sa financial na gagamitin ko sa field trip... Sayang kasi yung schedule ko sa work..."
"Ako magbabayad sa work mo basta sumama ka lang." He stared at my eyes and I nodded. Talo ako sa argument namin. Marahan nyang ginulo buhok ko, sinamaan ko sya ng tingin lalo lang lumaki ang ngiti nya dahil sa masama kong tingin sa kanya. After nya akong ihatid sa bahay agad akong nakatangap ng hampas kay Hal-meoni, a sermunan pa ako dahil hindi daw ako nagpaalam sa kanya.
Maaga kaming natapos sa practice kaya may time pa ako na makapagwork at magipon para may magamit ako sa field trip. Halos ilang oras din ang ginugol ko sa pagtatrabaho at ng matapos ang shift ko nauna akong umalis kina Bin at Nana. Tahimik akong naglalakad pauwe at ng makarating na ako sa bahay namin. Naririnig ko na parang may nagkakagulo. Maingay sa loob ng bahay kaya naman agad akong tumakbo papasok at naabutan ko na nagtatalo si Tita at si Hal-meoni. Halos magsigawan sila at nakita ko si Haram na nasa gilid lang at hindi man lang ilayo ang nanay nya.
"Oh, there your favorite granddaughter." Haram mother rolled her eyes on me.
"Hal-meoni, what's going on here?"
"Stop acting like you are the victim here, Attia. Say to them that you stole my man! You stole Aris from me!" Haram yelled. Nagulat ako sa mga pinagsasabe nya.
"I didn't steal my man, Haram. You knew everything from the beginning that Aris didn't like you..."
"Liar! Hal-meoni! She's lying! She's fucking lying!" Haram cries and tries to get some sympathy from Hal-meoni.
"See, Mom. Your favorite granddaughter is a bitch!"
"Hal-meoni..."
"Look, I have an evidence." Haram shows them the pictures. Me and Aris kissing on the cliff. I looked at Hal-meoni she was disappointed, Haram and her mother smirked at me.
"Like her mother." Haram's mother said.
"Is this true Attia?! Did you two kiss?!" Hal-meoni yelled at me. She's angry. Really angry.
"Y-Yes..." Kabado ako at naiiyak na.
"Did you steal Aris from Haram?!"
Nagulat ako sa tanong ni Hal-meoni. Naiwan yung dapat kong sasabihin. She believes in them... Tuluyan na lumandas ang luha ko at napaiyak na ako. Wala na akong kakampi sa pagkakataon na ito.
"Answer me, Attia! Did you steal him!? Did you steal Aris!? Answer!"
"I-I'm not..." One slap right through my face. Haram face me with anger and she looks satisfied.
"That slap deserves your face. You bitch."
Tuluyan akong napaluha dahil napagiisahan ako. Marahan akong lumingon kay Hal-meoni. Tears flows from my eyes. Napahikbi ako dahil sa sakit na pinakita nya.
"Break up with him, Attia. It's off limits. His Haram guy! Find your one!" Haram's mother yelled and push me.
Marahan akong tumalikod at tumakbo paalis ng bahay. Naka uniform parin ako ng umalis ako. Wala akong mapupuntahan. Umiiyak ako habang tumatakbo.
Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng paa ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. I check my phone try to call Aris. But his phone off kaya hindi ko alam kung sino ang makakaramay ko. Sobrang sakit ng puso ko. Sobrang sakit dahil yung mga taong nagiisang pamilya ko
Hindi ko alam kung saan ako dinala ng paa ko, napatigil ako sa pagtakbo ng may makita akong familiar na lalake na nakangiti at tumatakbo palapit sa akin. Nagkataon ba ito? His smile wider when his slowly approaching me. I stop from walking and waiting for him to closer to me.
"Hi baby, surprise. I didn't know we meet here."
Yeah. I didn't know too, that's quite a coincidence, isn't it? Life has a funny way of bringing us together in unexpected places. I slowly leaned forward and hug him. I rested my head in his shoulder. His body always welcome me with a warmth, love and safe.
"Are we okay, baby?" He always ask me together whit his feelings. Are 'we' okay? What's 'our' problem?
I don't know hot to let go of his hands. I can't... Thinking that letting his hand breaks my heart into pieces. I'm not sure what will happen to me. Or what will happen to him.
"Are you hungry? I want to eat ramen." He whispered to my ears. I smile slowly and nodded.
"Let's go, let's eat ramen." I slowly hold his hand and we both walk to find ramen shop or store near are place. It's 9:00 in the evening.
Aris found a place where ramen serve. Sya na ang nag order para sa aming dalwa. Umupo ako at pinapanood syang mag order. The smells of ramen makes me crave. Nagutom ako dahil siguro wala pa din akong kain simula pagkauwe ko from work.
Ramen is indeed a delicious and satisfying dish. It's no wonder it has gained popularity worldwide. The combination of flavorful broth, chewy noodles, and various toppings makes it a comforting and enjoyable meal. We both enjoyed eating ramen. My unsaid feelings faded when I was with him. Ramen with soju really hits different. We both laugh while talking about our different jokes when we are younger.
After eating. We walk to the night while my hands resting in Aris jacket pocket. He smiles and I pich his cheeks. Ang cute nya. Marahan akong lumapit sa kanya at kumapit sa braso nya. Savoring the moments I spend with him. Alam ko na meroon ding katapusan ang lahat ng ito. Kaya ngayon pa lang gusto ko ng makasama ng matagal si Aris.
Naiintindihan ko kung minsan ay ayaw nating matapos ang isang magandang gabi o karanasan. Maaaring may mga espesyal na sandali o mga taong kasama na gusto nating manatiling kasama o mga bagay na gusto nating patuloy na maranasan.
Ngunit tulad ng lahat ng mga bagay, ang mga gabi at mga karanasan ay may hangganan. Sa halip na mabalisa sa pagtatapos, maaaring mag-focus tayo sa mga magagandang alaala na nakuha natin mula sa gabi na ito at sa mga susunod pang mga karanasan na darating.
Tandaan na ang mga bagay ay nagbabago at nag-e-evolve, at may mga bagong karanasan at mga gabi na darating na magbibigay sa atin ng kasiyahan at mga alaala. Hayaan nating ang gabi na ito ay maging espesyal at maganda, at handa tayong tanggapin ang mga bagong karanasan na naghihintay sa atin sa hinaharap. Marahan akong lumapit sa kanya at tumingkayad para maabot ang labi nya. Nagulat pa sya sa ginawa ko pero patuloy kong siniil ang labi nya at ganon din sya sa aking labi.
His kiss was warm and good. His lips soft. His breath touch my skin. After that long kiss we both stared to our eyes.
"I love you, Attia."
Me too... I really love you, Aris. That's I want to tell you. Behind my mask, there's an angel falling and loving you so hard. Behind my mask, there's an angel crying and begging for the time to stop so I can love you more, I'll be with you, I can be myself, be mine, and spending this night longer. I'm begging and asking for more time with you, Aris.
***