(TW! Ufak çaplı kalp krizleri geçirme ihtimali)
***
Arisu ayağa kalkmış sonucu bekliyordu, daha fazla dayanabileceğinden emin değildi.
"Arisu Morana Tolstoy, 80."
Ve kızın bedeni sonunda kendini bıraktı, dizlerinin üstüne düştü. Fyodor yanına koşarken Nabokov ve oğulları da şaşkınlık içinde ayağa kalkmıştı.
"Düzgün say krupiye! Kazanmış olmam gerekiyordu!"
Arisu ise Fyodor'a yaslanmış mutluluktan ağlıyordu.
"Kazandım... Sonunda kurtuldum..."
Nabokov hızlıca kartları saydı ama krupiyenin söylediğinden farklı bir sonuç elde edemedi. Sinirle desteyi yere saçtı ve Arisu'ya doğru adım attı. Fakat o yaklaşamadan güvenlikler araya girdi ve adamı durdurdular.
"Hile yaptığını biliyorum Morana! Gücün olmadan işe yaramazın tekisin sen!"
Arisu kumar masasına tutunarak ayağa kalktığında odanın kapıları açıldı ve birkaç tanıdık sima girdi içeri.
"Birileri burada tutuklanması gereken insanlar olduğunu söyledi."
"Teruko, Tachihara? Öldüğünüzü sanıyordum!"
"Evet, beni öldürme girişimini göz ardı edeceğim Kumarbaz Kraliçe. Erkek arkadaşın her şeyi anlattı."
Adamları yakalamak için giren güvenliklerin arasında Sigma göründü bu sefer, Arisu'ya doğru koşup belinden tutarak sıkıca sarıldı kıza. Arisu nasıl ayakta durduğunu bilmediği bedenini oğlanın ellerine bırakmıştı. Mutluluk gözyaşları arasında kulağına fısıldadı ona sarılan adamın.
"Başardım Sigma..."
"Yapabileceğini biliyordum Arisu."
Tam o sırada dışarı çıkmamak için adamlara direnen Nabokov'un sözleri konuşmayı böldü.
"Bu kadar kolay olmayacağını biliyorsun Morana! Yetenek: Karanlıktaki Kahkaha!"
Morana yanındaki güvenliğin cebindeki elektroşok cihazını alıp hızla Nabokov'a saldırdı. Adam yere devrildiğinde kıza küfürler sallıyordu.
"Sen de bu kadar kolay olmayacağını biliyorsun Isaac."
Morana geri çekilip kalanı güvenliklere bıraktığında meraklı gözler onun üzerindeydi. Teruko'nun sormak üzere olduğu soruyu hızlı davranıp Sigma sormuştu.
"Yeteneğini biliyor musun?"
"Elbette. Karanlıktaki Kahkaha altındaki bütün adamları kontrol etmesine yarar. Biri emri dışı bir şey yaptığında onu öldürebilir. Eğer yeteneğini kullansaydı muhtemelen teşkilatın tamamını tek seferde öldürebilirdi, belki bir kısmını bırakarak. Bu yetenekle kendi oğullarını bile istediği zaman öldürebilir, bu şekilde içeriden bilgi sızmasını engellemiş olacaktı."
Teruko söze karıştı sonunda.
"Oldukça aptalmış. Herkes ölürse ortada bir teşkilat kalmayacak zaten, bilgi sızması hiçbir şey fark ettirmez."
Arisu bilmiyorum anlamında omuz silktiğinde Teruko daha fazla kurcalamayı bırakıp güvenliklere işaret verdi. Fakat onlar çıkaramadan bu sefer konuşan Nathaniel olmuştu.
"Yardımlarımın karşılığı bu muydu Morana?"
"Tabi, az kalsın unutuyordum. Nathaniel ve Jacob'a iyi davranın."
"Ne yardımından bahsediyorsun sen Nathaniel?"
Bu sefer konuşan abileri Thomas olmuştu, fakat onun yerine cevabı Morana verdi.
"İçeriden bana bilgi sızdırıyordu. Jacob da o da çoğunlukla yanlış bir şey yapmadı, sizin aksinize."
Hepsi nihayet odadan çıkarıldığında Teruko ve Tachihara arkalarından gitmişti, Fyodor da onlarla beraber odadan çıktı. Geriye sadece Sigma ve Arisu kalıyordu.
"Teruko ve Tachihara nereden çıktı?"
"Fyodor onları sadece göndermenin yeterli olmayacağını düşündü, sözlerinde duracaklarına güvenmedi. Bu yüzden benden Av Köpekleri'ni bulmamı istedi. Ama böyle bir bahis yapman, SEN KAFAYI MI YEDİN?"
Arisu Sigma'nın sinirlenmesine güldü, onun için endişelendiğinde çok tatlı olduğunu düşünüyordu. İleri bir adım atıp tam karşısında durdu adamın, aralarında birkaç santim vardı sadece.
"Her şey için teşekkür ederim Sigma."
Kız hafifçe parmak uçlarına kalkarak karşısındaki adamın dudaklarıyla buluşturdu dudaklarını. Sigma ellerini kızın beline dolarken Arisu da onun boynunda birleştirmişti kendi kollarını. İkisi de nefessiz kaldığında yavaşça ayrıldılar birbirlerinden, hiç istemeden de olsa. Arisu başını sevdiği oğlanın omzuna yaslayıp gözlerini kapattı.
"Her şey, bitti mi şimdi?"
"Bitti. Bir daha sana dokunamayacaklar, hiçbiri."
"Çok yorgun hissediyorum, ama bir o kadar da hafiflemiş gibiyim."
"Biraz dinlenmeyle geçmeyecek bir şey değil."
"Gidelim artık. Burada durmak istemiyorum."
***
Daha ancak öğlen olmasına rağmen Arisu odasına dönmüş dinleniyordu. Sigma ise aşağıda kalan işlerle uğraşıyordu.
"Merak etme Müdür Sigma, elimizden kaçamazlar. Av Tazıları ısırdığını bırakmaz."
"Size güveniyorum, başımızdan büyük bir belayı aldınız."
"Ah merak etme, bunlar bizim de başımızın belasıydı. Kısa bir işkenceyle hepsini konuşturabilirim, birkaç haftada tüm çeteyi çökerteceğiz."
"İkinize de çok teşekkür ederim, kendim ve Arisu adına."
"O kıza iyi davran Müdür Sigma. Uzun süre yanlış ellerde barındırılmış nadir bir çiçek, her yerde bulamazsın."
Teruko son sözlerini söyledikten sonra helikoptere doğru yürümeye başladı, adamları çoktan yerleştirmişlerdi. Sigma helikopterlerin hepsi ayrılana kadar bekleyip içeri girdi ve odasına döndü. Fyodor ve Nikolai ise çoktan gelmiş onu bekliyorlardı.
"Sonunda bitti."
"Ve sanırım bazı şeyler de başladı Fedyam, ne dersin?"
"Sigma anlatsın derim."
"Neyden bahsediyorsunuz?"
"Arisu ve senden tabi ki!"
"Yani, emin değilim."
"Emin değil misin? Öpüştünüz ya!"
"Sen nereden biliyorsun?"
Fyodor Nikolai'ın cevap vermesine izin vermeden araya girdi.
"Bu işler düşündüğün gibi karmaşık değil Sigma, sadece insanlar karmaşık olduğunu düşünmeyi seviyor."
"Birileri kendinden biliyor galiba."
Nikolai kıs kıs gülerken Fyodor gözlerini kaçırmıştı, bu ise palyaçonun daha çok gülmesine sebep olmuştu.
"Bu gülmenin bir cezası olacak Kolya."
"Suç işlediysem cezamın senden olmasına razıyım Fedyam!"
Nikolai oturduğu yerde pelerinin içine düşerek aniden yok oldu, birkaç saniye sonra Fyodor da aynı şekilde gitmişti.
"Hoş şeyler sezmedim."
***
(Var mı bilmiyorum ama +14 uyarısı falan ne biliyim ben)
(Bi de homofobik uyarısı homofobiksen niye bu kitaptasın zaten bro)
Fyodor pelerinden yatağın üstüne düşmüştü, odalarındalardı tekrardan. Nikolai Fyodor'un üstüne eğilip izin istermiş gibi altındaki adamın gözlerine baktı. Fyodor hafifçe kafasını salladığında dudaklarına yapıştı siyah saçlı farenin. Bir süre sonra dudaklarını bırakıp boynuna doğru indiğinde Fyodor palyaçonun beyaz saçlarını çekiştiriyordu canı yandıkça. Nikolai kafasını kaldırıp mor gözlere çevirdi bakışlarını tekrardan.
"Bu pek benim cezammış gibi gelmedi."
"Cezanı bu kadar fazla mı istiyorsun Kolya?"
Nikolai başını salladığında Fyodor beyaz saçlıyı omzundan ittirip yatağa düşürdü. Nikolai yatağın başlığına yaslanarak oturur pozisyona geldiğinde Fyodor palyaçonun kucağına oturdu. Nikolai bir eliyle ağzını kapatmıştı ses çıkarmamak için, Fyodor ise saçlarıyla oynuyordu bakışlarını onun gözlerinden ayırmadan.
"İşte cezan bu."
Fyodor Nikolai'ın kucağından kalkıp koltuğuna ilerledi ve en son okuduğu kitabı alıp kaldığı sayfayı açtı.
"AMA FEDYAMM! BANA BUNU YAPAMAZSIN!"
"Ceza istemiştin Nikolai."
"Ama ben düşünmüştüm ki-"
"O zaman bu bir ceza olmazdı, öyle değil mi?"
"Çok kötü birisin Fedya."
"Bilmiyor muydun?"
Nikolai derin bir iç çekip gülümsedi.
"Evet, biliyordum. Yine de seni sevdim."
***
BENCE BU BÖLÜM İÇİN GAYET YETERLİ DAHA FAZLA DEVAM EDEMEM DFVJNDFVKBFIKD
Son bölümü smut sanıp geçen varsa burada öyle şeyler yapmıyoruz merak etmeyin sxnsxlsjxlskxdlcmxlxn okuyabilirsiniz (-14 fln okumasın yine de bilmiom)
Oha oha tek bölümde iki çifti birden yapmışım
Umarım 34 bölüm beklediğinize değmiştir iwkxmsşcmsşdmcl
Bu arada her bölüm bilgi veriyom bu bölüm de veriyim Vladimir Nabokov gerçek bir insan ve yazar, BSD'nin işleyişini bozmadan devam ediyim dedim bölümde geçen Kızıl Kahkaha yeteneği de bir kitabının adı ama 2. ismi Isaac'i ben koydum gerçek 2. adı Vladimirovich şsnxlsmlcnslxnd
Tek bölümde çok fazla şey yaşandı yorumu size bırakıyorum artık ben devam edemicem
Kendinize iyi bakın, haftaya perşembe bölüm gelmeyebilir (malum sınav haftası) ama cumartesi kesin gelecek (oy verip yorum yaparsanız belki perşembe de gelir)
Hepinizi seviyorum ♡