Chapter 27
Athena
Naging awkward ang paligid matapos akong yakapin ni Daren kanina. Nang marealize niya ang kanyang ginawa kanina ay agad siyang kumalas at nag-iwas ng tingin sabay sabing 'sorry'.
Hindi ko alam kung anong dapat kong gagawin lalo na hanggang ngayon hindi parin humuhupa sa pagtibok ng malakas ang puso ko.
What happened earlier really scares me, it made me tremble but the moment I got embraced by him, I don't know, awtomatik na naging kumalma ang sistema ko. I felt secure and safe.
"Where's my sister?" Rinig kong boses ni Astheria sa labas ng kwarto ko dito sa ospital. May padabog na bumukas ng pinto at bumungad ang kakambal kong halatang nag-aalala. "Gosh, pinag-alala mo ako! Kakalabas mo lang nung makalawa eh tapos andito ka ulit!" She hugged me tightly.
"I'm sorry. . ." Mahinang sabi ko. "I'm sorry."
Kumalas siya at tiningnan ako. "Sis, ano kaya kung bumalik ka nalang sa Australia? Doon, nasisiguro namin na walang mangayayaring masama sayo."
Agad akong naalerto. "Please, give me one more chance! A-Ayoko munang bumalik. I miss mom and dad, yes, but I want to be here more." Pagmamakaawa ko.
We heard Daren cleared his throat. "I think, I have to go."
"Daren, Ikaw ba ang nagligtas sa kapatid ko? Maraming salamat ulit." She faced Daren with sincerity.
Daren took a quick glance at me before turning to my sister.
"Levin found her first. I'm sorry because I was working at that time so I wasn't the one who saved your sister." Nagulat ako sa sinabi ni Daren. Yeah, he wasn't the one who found me first but he did saved me. His presence made me feel I was safe. He's the only person who made me feel like this! And I just can't understand why!
"Oh, kahit na ganun, salamat parin for being there for her kanina."
"Yeah, it's nothing. I'm sorry but I have to go back to the site."
"Sige, salamat ulit."
After that, Daren glanced at me before he left. Lumapit naman sakin si Astheria at umupo sa tabi ko. "Ayos ka lang?"
Tumango ako. "Hmm." I stared at her while thinking kung dapat ko bang sabihin sa kanya ang mga nararamdaman ko towards Daren kasi parang sasabog ako pag hindi ko nailabas lahat to! "Sis, may... past ba kami ni Daren?" Tanong ko na halatang hindi niya inaasahan. "H-Hindi naman sa nag-a-assume ako kasi nga nagka-crush ako sa kanya diba, pero kasi, parang feeling ko lahat ng nararamdaman ko sa kanya ay pamilyar."
Iniwas ni Astheria ang kanyang tingin at natulala sa kawalan. "Do you want to know the truth?"
"W-What truth?" Kinabahan ako na excited.
She then held my hands and caressed it. "I'm so sorry for not telling you this sooner pero inalala lang kasi kita. Baka pilitin mo ang sarili mo na makaalala."
"A-Ano nga?"
Lumunok pa siya. "Daren. . . Daren was your boyfriend." Tila huminto ang ikot ng mundo ko sa narinig.
"Y-You mean, he's my e-ex?" Paglilinaw ko.
"Yeah, diba sinabi ko sayo na years ago dito tayo nag-aaral? Yun yung panahon na nagkakilala kayo. You fell first but he fell harder."
Dahil sa sinabi ni Astheria ay pilit hinahalukay ng isip ko ang sinabi niya. "Ahh!" Napasapo ako sa ulo ko nang sumakit yun kasabay ng paglitaw ng hindi malinaw na imahe ng lalaking nakatingin sakin. "A-Aray!"
"Sabi na eh! Hush! Wag mong piliting alalahanin. May tamang oras, Athena, so please wag mong pilitin."
"I-I want to remember him."
Umiling-iling siya. "Wag muna, please!" Hinayaan ko ang sarili kong natulala bago humupa ang sakit ng ulo ko.
Naalala ko bigla nung unang kita ko palang sa kanya. "Kaya pala, ganun nalang ang galit niya sakin na noon hindi ko maintindihan." I faced my sister. "Do you know why we b-broke up?"
Wala nang nagawa si Astheria kundi sabihin sakin ang lahat. "We found out na bumalik yung tumour mo so we decided na bumalik ng Australia. Ayaw mong malaman ni Daren ang totoo dahil ayaw mo siyang masaktan kaya nung papunta tayong Australia, you broke up with him."
"And. . ."
"He was looking for you but we tried our best ni Skier para hindi niya tayo matagpuan."
Dahil sa nalaman, kusang napahikbi ako. I-I'm sorry, kasalanan ko pala lahat! I hurt you so I won't blame you.
"Kaya pala, parang namimiss ko siya kahit akala ko hindi ko siya kilala. Kaya pala, I'm longing for his presence sa t'wing hindi ko siya nakikita." With tears on my cheek, I managed to smile weakly. "Sis, I want to rest. Wag mo nang sabihin to kila mom and dad, please."
"Okay, okay. Magpahinga ka na."
Pinikit ko ang mata ko hanggang sa nakatulog.
****
"Hey, wake up. Babe, wake up. We're here." Naalimpungatan ako dahil sa isang munting yugyog at malambing na boses.
"Hmmm.." Minulat ko ang isa sa mga mata ko at tumambad ang mukha ng isang lalaki na medyo blur saking paningin kaya minulat ko rin ang isa ko pang mata. Nangunot ang noo ko na parang nasa isang kotse kami. "Where are we?"
"We're here in Palawan, babe. You want to go here so I brought you here." Sabi ng isang pamilyar na boses kaya napabalikwas ako dahil sa sinabi niya.
"P-Palawan? How? I mean, lumipad ba tayo?" Marami agad ang tanong ko dahil sa pagkagulat.
I saw his mischievous grin. "Yes, you were sleeping peacefully kaya siguro hindi mo napansin. Let's go. Sa hotel ka na matulog ulit." He opened his car so we could go out.
He held my hand and I instantly stopped when I realized somethingㅡas if I woke up and suddenly realized everything. "W-Who are you?"
Blurry pa rin siya saking paningin kaya hindi ko klaro ang mukha niya. But I know his voice very well. "Babe? Are you playing prank again?" Dahil sa sinabi niya, napailing agad ako. "Okay, sasakyan ko ang trip mo. I'm your handsome boyfriend, Daren." And then he smirks.
Daren? Why does that name sounds familiar to me?
Wait. . .
Daren?
"Daren!" Namalayan ko nalang ang sarili kong naisigaw ang pangalang yun habang nakaupo sa kama ng hospital bed. Dream. It was just a dream? Wait, it felt so real. Does that mean, it really happened before?
"What's wrong? Why are you calling Daren's name?" Agad akong dinaluhan ni Astheria at binigyan ng tubig.
"I. . . I dream about himㅡabout us. We were in Palawan, having a trip. T-Totoo ba yung panahigip ko? Nangyari ba yun samin noon?" I said and my sister's face instantly soften.
And then she nodds. "Y-Yeah, it was your fifth monthsary that time." Mahinang usal niya.
Dahil sa narinig, gustong-gusto kong maalala lahat bigla. Para. . . para makalapit na ako kay Daren. I missed him.
"Does he has a girlfriend now?" Tanong ko bigla. Naghinala ako na girlfriend niya si Liane pero may kung ano sakin na nagsasabing hindi.
"Wala. He's been single since you broke up with him." Napatingin ako kay Astheria.
Naramdaman ko bigla ang kurot sa puso ko. Hindi ko man maalala ang nangyari, nasisiguro kong sobrang nasaktan ko siya noon. H-Huli na ba ang lahat? Hindi pa naman diba? I want him back. Kahit sabihin man ng iba na wala akong karapatang magdemand but I missed him so bad!
"Athena, gusto kong sabihin sayo na support lang ako sa'yo sa kung anong gusto mong gawin."
"I want him back." Naiusal ko ng mahina. "Mag-e-effort ako. Kahit wala akong maalala, gagawin ko ang lahat para m-maging akin ulit siya. Tell me sis, wala ba akong karapatang kunin ulit siya at maging akin?"
"No, of course you have a right. After all, your reason is acceptable. If you love him, pursuit him. Hindi lahat ng pagkakataon at pangyayari, ang lalaki ang nag-e-effort. This time, Ikaw naman. But please, be careful. Nag-aalala kami sayo palagi!"
I held my sister's hand. "Thank you. Thank you for staying by my side, always. I love you, sis."
"You know how much I love you too." We hugged each other. Hindi kami yung tipo na expressive and vocal parati sa isa't isa pero pinaparamdam parin namin na andito lang kami para sa isa't isa.
Someone's PoV
I clenched my fist after hearing those words from that bitch, Athena. Oh no, darling, hinding-hindi ako papayag na makuha mo siya sakin! Akin lang si Daren. Subukan mong kalabanin ako, wala akong choice kundi burahin kita sa mundo!
I smirked and instantly faded nang maalalang walang naging saysay ang pagbabayad ko ng pera para magahasa siya. It's time for me to do what I need to do!
Daren
"Daren, bukas 8am sharp. Palawan, okay? Don't say no. Mom would be disappoint at you." Sabi ni Zares pagkapasok ko sa bahay nila Kaede.
"I have a work. Make Tita understand I can't make it." Sagot ko at uminom ng tubig saka umupo sa couch.
"Don't believe him. He can make it." Sulpot ni mommy sa gilid ko kaya napabuntong-hininga nalang ako. "You've been working five straight days so you need a break."
"Mom. . ."
"Isama mo na rin sina Levin at Astheria." - Zares.
"And I'm going to invite Athena too, yey!" Napalingon kami kay Kaede na kinindatan ako bago dumiretso sa kitchen. Hays! Parehas talaga sila ni mommy.
"Baby! Kiss Tito." Lumapit sakin si Eiv at kumandong saka ako hinalikan sa cheek bago humagikhik. "So cute."
"Gumawa ka na kasi ng sayo." Ngisi ni Zares kaya sinamaan ko siya ng tingin. Bawal magmura dahil may bata.
"Oo nga!" Segunda ng magaling niyang asawa na nasa kitchen.
"Ewan sa inyo!" Sabi ko nalang kahit gustong-gusto kong magmura.
"Twito, yow so pogi poh!" Awtomatik na napangiti ako sa sinabi ng pamangkin ko.
"Aw, thanks baby, and you're so pretty." Kinurot ko ang pisngi niyang cute.
"Kuya, ni minsan ba hindi sumagi sa isip mo na magkabalikan kayo ni Athena?" Tumabi si Kaede kay Zares habang kumakain ng pipino.
"No." I flawlessly lied. I admit, kahit galit na galit ako kay Athena, hindi ko maipagkakailang inisip ko pa rin na hays! Ayoko ng pag-usapan.
"Paano kung. . . paano kung hindi pala siya nagpapanggap? Oo, hindi pa natin alam ang totoo, pero paano kung malaman natin isang araw na hindi pala siya nagpapanggap? Na may totoong amnesia siya? Anong gagawin mo?" Parehas na seryosong nakatingin sakin ang mag-asawa.
"I don't know." Malalim akong bumuntong-hininga. "We don't know the truth kaya wag na nating pag-usapan." Sumandal ako habang kandong ko pa rin si Baby Eiv.
"Okay. . . Kaez let's go na. Tito is tired kaya kay Daddy ka muna." Kinarga ni Zares si baby Eiv.
That's true, I am so exhausted. Galing ako sa site at dito dumiretso nang tawagan ako ni Zares kanina. Hindi pa nga ako nakaidlip man lang. "Tulog muna ako." Paalam ko saka umakyat sa second floor.
Lahat ng bahay namin ay may kumpleto talagang kwarto para sa lahat. Itong bahay nina Kaede at Zares ay may kwarto ako, parents namin ni Kaede at parents ni Zares saka may mga guest room din para sa mga bisita.
Humiga ako sa kama at natulala sa kawalan. Bumalik sa isip ko ang sinabi ni Kaede. Kung totoong may amnesia siya? Anong dahilan?
I shrugged that thought away saka umidlip only to remember what happened to her last week. Naalala ko rin kung anong tinawag ko sa kanya nung nasa ospital siya. I was so worried I couldn't control myself. Thinking if something bad happened to her that time, I think I'd lost my control and couldn't forgive myself.
Mom that day, visited her. Palagi siyang nagsosorry kay Athena at sinasabing dahil sa kanya muntik nang may mangyaring masama kay Athena. Hoping, na sana raw hindi niya inutusan si Athena na ipadala sakin ang blue print para hindi nangyari yun.
I know mom likes Athena kahit pa noong k-kami pa. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit wala lang sa kanya ang pag-alis ni Athena and when I told mom Athena's pretending, grabe kung magalit sakin.
Nakikita ko kung gaano siya kasaya nang makita ulit si Athena habang si Athena ay nakikita kong nahihiya. I observed her move, every move. But I can't seem to sense something. Every move she does, ay hindi kakitaan ng pagpapanggap. What is really happening to you? Could you just tell me to calm my mind and be at peace?
*
A/N: Thanks for reading :))