"លោកដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងរឿងនេះមែនទេ?"ចូលមកដល់ក្នុងឡានភ្លាមអាន់ណាក៏ពោលឡើងសួរទៅកាន់រាងក្រាស់ភ្លាមទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោងបើតាមសម្តីសម្តៅដែលនាយនិយាយជាមួយថេហ្យុងមុននេះនាងអាចទាយដឹងថានាយប្រាកដជាដឹងមិនខាន
"ខ្ញុំដឹង ហើយខ្ញុំពិតជាសុំទោស ដែលជាដើមហេតុធ្វើឱ្យអ្នកនាងជួបរឿងបែបនេះ"ជុងហ្គុក តបទៅវិញទាំងឱនមុខចុះទទួលកំហុសបើមិនមែនព្រោះតែនាយថេហ្យុងក៏មិនកាចសាហាវដល់ថ្នាក់ហ៊ានធ្វើរឿងទាំងនេះឡើងដែរ
"លោកមិនចាំបាច់សុំទោសនោះទេ ព្រោះលោកមិនបានខុស អ្នកដែលធ្វើរឿងទាំងនេះទៅវិញទេដែលគួរសុំទោសនោះ"អាន់ណាតបទៅវិញទាំងងាកមើលបែរមុខទៅខាងបង្អួចឡាននិយាយពាក្យចេញពីចិត្តប្រាប់ទៅនាយដែលធ្វើឱ្យជុងហ្គុកបានត្រឹមតែស្ងាត់មាត់រកពាក្យអ្វីមកតបនឹងនាងមិនបាន និយាយតាមត្រង់ចុះនាយពិតជាគ្មានមធ្យោបាយឱ្យថេហ្យុងចេញមុខមកសុំទោសនោះទេ
________
@ ថ្ងៃថ្មី
ថ្ងៃនេះដូចសព្វមួយដងសិស្សគ្រប់រូបនាំគ្នាដើរចូលសាលាសម្តៅទៅកាន់ថ្នាក់រៀងៗខ្លួនតែអ្វីដែលចម្លែកនោះគឺថាថ្ងៃនេះអាន់ណាមិនបានត្រូវគេប៊ូលីធ្វើបាបដូចរាល់ដងនោះទេ តែអ្វីដែលកាន់តែចម្លែកជាងនេះទៅទៀតនោះគឺក្រសែភ្នែកជាច្រើនគូរបាញ់មករកថេហ្យុងទាំងសម្លេងខ្សឹបខ្សៀវគ្នាបន្លឺឱ្យរងំពេញត្រចៀកតែមិនដឹងជានិយាយពីរឿងអ្វីខ្លះនោះទេ
"ថេហ្យុង ថេហ្យុង"កំពុងតែឆ្ងល់នឹងសកម្មភាពពួកគេសុខៗក៏មានសម្លេងមួយបន្លឺឡើងទោះមិនឃើញមុខក៏អាចទាយដឹងដែរថាម្នាក់នោះច្បាស់ណាស់គ្មានអ្នកណាគេក្រៅពីយូណាមិត្តសម្លាញ់របស់នាងនោះទេ
"មានអ្វីមែនទេ?"ថេហ្យុង លើកជាសំណួរសួរទៅកាន់មិត្តទាំងជ្រួញចិញ្ចើមបែបមិនយល់ដែលមកធ្វើជាស្លន់ៗបែបនេះឱ្យនាងកាន់តែឆ្ងល់លើសដើម
"តើឯងពិតជាបានធ្វើបែបនោះពិតមែនឬ?"យូណា សួរទៅថេហ្យុងដើម្បីទាមទារចម្លើយទោះបីជារាល់ដងថេហ្យុងតែងតែធ្វើបាបគេពិតមែនប៉ុន្តែមិនដល់ថ្នាក់នោះទេដូច្នេះហើយទើបនាងមិនទាន់ជឿព័ត៌មានទាំងនោះមួយរយភាគរយនៅឡើយទេ តែថាវាក៏អាចដែរព្រោះថេហ្យុងស្រឡាញ់គូដណ្ដឹងនាងខ្លាំងណាស់ដូច្នេះប្រហែលជាប្រច័ណ្ឌខ្លាំងពេកដល់ថ្នាក់ហ៊ានធ្វើរឿងទាំងនោះផងក៏មិនដឹង
"ធ្វើ? យើងធ្វើអ្វីទៅ?"ថេហ្យុង កាន់តែមិនយល់ហើយថានាងបានទៅធ្វើអ្វីនោះបានជាម្នាក់ៗមើលមកនាងខុសប្លែកពីរាល់ដងខ្លាំងម្ល៉េះ ហើយឥលូវនៅមកឮសំណួរមិនដឹងក្បាលមិនដឹងកន្ទុយរបស់មិត្តទៀត ធ្វើឲ្យនាងកាន់តែវ៉ល់លើសដើមហើយ
"គឺរឿងដែលនាងអាន់ណានោះត្រូវពួកបងធំ នាំទៅរំលោភប៉ុន្តែបានសិស្សច្បងជុងហ្គុកទៅជួយទាន់ហ្នឹង មានគេនិយាយថាឯងជាអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងរឿងនេះ តើវាពិតដែរទេ?"យូណា
"ឯងមើលមកយើងសមជាមនុស្សបែបនោះទេ?"ថេហ្យុង លើកជាសំណួរសួរទៅកាន់ថេហ្យុងវិញ នៅជាមួយនាងធ្វើជាមិត្តភក្តិរបស់នាងរាប់ឆ្នាំហើយមិនដឹងទេឬថានាងជាមនុស្សបែបណានោះ ហើយនាងស្អប់ក្រុមពួកបងធំនឹងសឹងស្លាប់ទៅហើយរឿងអ្វីដែលនាងទៅរកពួកនោះឱ្យជួយនោះបើនាងចង់បានបែបហ្នឹងពិតមែនកូនចៅប៉ារបស់នាងខ្វះអី នាងបញ្ជាឱ្យធ្វើអ្វីក៏ធ្វើដែរមិនចាំបាច់ហត់ទៅបន្ទាបខ្លួនពឹងអ្នកដែលនាងស្អប់នោះទេ
"ក៏សមតិចៗដែរ ប៉ុន្តែយើងគិតថាឯងមិនអាចនោះទេ បើឯងធ្វើបែបហ្នឹងពិតមែនយើងច្បាស់ជាដឹងរឿងមុនហើយ មិនមែនមកដឹងរឿងតាមពួកអស់នោះទេ"យូណា និយាយដោយការគិតពិចារណាបើតាមរាល់ដងមិនថាមានរឿងអ្វីតូចឬធំនោះទេនាងច្បាស់ជាពិភាក្សាជាមួយគេហើយដូច្នេះបានន័យថាថេហ្យុងមិនបានដឹងរឿង បើអញ្ចឹង តើអ្នកណាជាអ្នកធ្វើឱ្យមានរឿងទាំងនេះកើតឡើងទៅ?
"នឹងបានថា ក្នុងរឿងនេះច្បាស់ជាមានអ្នកចង់ទម្លាក់កំហុសឱ្យយើងជាមិនខានទេ តែគិតថាយើងខ្វល់ឬ គ្មានផ្លូវទេ"ថេហ្យុង នាងមិនខ្វល់ស្រាប់ហើយចង់អ្នកណាមើលមកនាងអាក្រក់យ៉ាងមិចក៏នាងមិនខ្វល់ដែរអ្វីដែលសំខាន់នាងមិនបានធ្វើគឺចប់
"បានហើយ តោះទៅញ៉ាំបាយវិញ ឃ្លានណាស់"យូណា កៀកថេហ្យុងដើរចេញទៅរោងអាហារទាំងសើចសប្បាយជាមួយគ្នាហាក់មិនខ្វល់ពីពពួកមាត់ចាបមាត់ព្រាបទាំងនោះសោះ ដើរមកដល់ខាងក្នុងក៏ត្រូវអាក់សកម្មភាពទឹកមុខប្រែទៅជារាបស្មើបន្ទាប់ពីឃើញរូបភាពនៅចំពោះមុខ
"ឮថានាងត្រូវគេរំលោភមែនទេ? យ៉ាងមិចស្មានថាថ្ងៃនេះមិនមករៀនហើយតើ"ថេហ្យុង ដើរមកឈរទល់មុខអាន់ណា ព្រមទាំងនិយាយឌឺដងផ្លែផ្កាសើរើភាពឈឺចាប់របស់នាងកាលពីម្សិលមិញឡើងមកវិញហាក់មិនខ្វល់ពីចិត្តគេទល់តែសោះ ចំណែកអ្នកនៅក្នុងកង់ទីនអាហារឯនេះវិញងាកមកមើលពួកនាងគ្រប់គ្នា
"ថេហ្យុង កុំបង្ករឿងអី"យូណា ដែលនៅក្បែរនោះឱនក្សឹបប្រាប់ថេហ្យុងតិចៗព្រោះពេលនេះមិនមែនជាពេលដែលត្រូវរករឿងនាងទេមើលចុះទូរស័ព្ទឲ្យគ្រប់ដៃសម្តៅមករកពួកគេ ហើយច្បាស់ណាម្តងនេះគ្រប់គ្នាច្បាស់ជានៅខាងអាន់ណាជាមិនខានទេ
"ទៅខ្វល់ពីពួកទាំងអស់ហ្នឹងធ្វើស្អី"ថេហ្យុង
"ត្រូវហើយនាងមិចនឹងអាចខ្វល់បានទៅ ព្រោះនាងជាកូនអ្នកមាននាងធ្វើអ្វីក៏ត្រូវតែរហូតហ្នឹង ខ្ញុំទេដែលជាអ្នកខុស ទៅត្រូវគេធ្វើបាបរាល់ថ្ងៃក៏ខ្ញុំនៅតែខុសដែរ"អាន់ណា បង្ហាញទឹកមុខកម្សត់ចេញមកពោរពេញទៅដោយក្តីអាណិតសម្រាប់អ្នកគ្រប់គ្នាតែក្នុងនោះគ្មានថេហ្យុងទេ
"នេះនាង..."
"ឱ្យល្មមៗ បានហើយថេហ្យុង នាងធ្វើបាបគេប៉ុនហ្នឹងហើយនៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទៀតមែនទេ?"ស្របពេលដែលថេហ្យុងយាដៃបម្រុងនឹងទះកំផ្លៀងទៅលើមុខរបស់អាន់ណាតែក៏ត្រូវរាងក្រាស់ជុងហ្គុកចេញមកពីណាមិនដឹងទេមកចាប់ដៃនាងជាប់មិនឱ្យទះទៅលើមុខអាន់ណាបានមុននឹងពោលឡើងនៅចំពោះមុខមនុស្សគ្រប់គ្នាធ្វើឱ្យថេហ្យុងខឹងយ៉ាងខ្លាំង
"នេះបង កាន់ជើងវាមែនទេ?"ថេហ្យុង ចង្អុលមុខអាន់ណាមុននឹងពោលសំណួរទៅកាន់នាយបែបមិនសុខចិត្ត
"ខ្ញុំមិនបានកាន់ជើងអ្នកណា ខ្ញុំការពារមនុស្សស្លូតត្រង់ ហើយក៏មិនគាំទ្រអ្នកដែលធ្វើខុសហើយមិនព្រមទទួលកំហុសខ្លួនឯងដែរ"
"ខ្ញុំបានទៅធ្វើស្អីទៅ?"
"កុំមកធ្វើពើជាមិនដឹង ក្រែងជានាងមែនទេដែលជាអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងឱ្យពួកក្រុមបងធំនោះចាប់ខ្ញុំទៅរំលោភ"បានជិងហ្គុកការពារបែបនេះហើយអាន់ណាក៏លែងខ្លាចអ្វីទៀតដែរនិយាយចេញមកចំៗតែម្តងធ្វើឱ្យអ្នកនៅក្នុងនេះភ្ញាក់ផ្អើលគ្រប់គ្នាមិននឹកស្មានរឿងដែលពួកគេបានឮនោះគឺជារឿពិតទាល់តែសោះ
"ខ្ញុំមិនបានធ្វើ នាងមានភស្តុតាងអ្វីមកចោទខ្ញុំបែបនេះនោះ"ថេហ្យុង ទោះជាចោទនាងយ៉ាងណាក៏ត្រូវមានភស្តុតាងដែរមិនអាចនិយាយតែមាត់បានទេ
"ខ្ញុំគ្មានភស្តុតាងនោះទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំជាជនរងគ្រោះ ពេលនោះខ្ញុំបានឮផ្ទាល់ត្រចៀកពួកគេនិយាយបែបនោះ"
"ពិតជាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់"
"ពិតមែនហើយៗ"
"ជាកូនអ្នកមានតែបែរជាមកធ្វើចរិតបែបនេះ"
"គួរឲ្យស្អបខ្លាំងណាស់"
"មើលចុះមុខមាត់ស្អាតបាត តែចិត្តគំនិតថោកទាប"
"ពីដំបូងខំចូលចិត្តតែឥលូវស្អប់ដល់ឆ្អឹង"
ពាក្យសម្តីអ្នកនៅទីនេះនាំគ្នាខ្សឹបខ្សៀវគ្នាធ្វើឲ្យថេហ្យុងងាកទៅមើលជុំវិញពួកគេសម្លឹងមើលមកនាងដោយក្រសែភ្នែកស្អបៀខ្ពើមទោះបីជាមុននេះមាត់នាងនិយាយថាមិនខ្វល់ប៉ុន្តែពេលនេះវាមិនដូចការគិតទេ
"ខ្ញុំមិនបានធ្វើ"ថេហ្យុង សម្លឹងមើលទៅមុខនាយសង្ហារព្រមទាំងបដោសេធដើម្បីឱ្យនសយព្រមជឿ ប៉ុន្តែនាយបែរជាមិនមាត់សម្លឹងមើលមើលមកនាងដោយការអស់សង្ឃឹម
"ខ្ញុំមិនគិតថានាងក្លាយទៅជាមនុស្សបែបនេះទេ ថេហ្យុង"
"ហឹសៗ ខ្ញុំយល់ហើយ"ថេហ្យុង សើចហាក់អស់សំណើចនឹងខ្លួនឯងនិយាយបកស្រាយដើម្បីឲ្យគេជឿ ធ្វើមើលតែរាល់ដងគេធ្លាប់ជឿទុកចិត្តនាយអញ្ចឹង បន្ទាប់មកទើបបែរខ្នងដើរត្រឡប់ទៅវិញ
"ថេហ្យុង ថេហ្យុង"ឃើញថេហ្យុងរត់ចេញទៅបែបនេះទើបយូណាប្រញាប់រត់ទៅតាមដែរ
ថេហ្យុងក្រោយពីចេញពីសាលាហើយក៏ចេះតែដើរៗរហូតមកដល់ចំណតឡានក្រុងមួយទើបដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះលើកន្លែងរងចាំនោះទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ចុះមកតក់ៗនេះឬអារម្មណ៍ដែលត្រូវគេប៊ូលី នេះឬអារម្មណ៍ដែលត្រូវគេមិនជឿទុកចិត្តនោះពេលនេះនាងចាប់ផ្តើមយល់វាតិចៗហើយ ភ្លាមនោះស្រាប់តែមានដៃមកពីណាមិនដឹងទេមកដាក់នៅពីមុខនាងថែមទាំងមានក្រដាស់ពីរបីសន្លឹកហុចមកឱ្យនាងទៀតផង ធ្វើឲ្យថេហ្យុងអត់មិនបាននឹងងើយទៅមើលមុខម្ចាស់ដៃនោះបង្ហាញឱ្យឃើញផ្ទៃមុខដ៏ស្រស់សង្ហាញញឹមស្រស់ខាបព្រលឹងនាងរីគ្រប់រូបឲ្យធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍មកកាន់នាង
រងចាំភាគបន្ត