နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းရောင်က လိုက်ကာကြားမှတိုးဝင်လာကာ အသက်မျက်နှာတည့်တည့်ကိုထိုးလာတော့တယ်။ အသက်မျက်ခုံးတွေကိုကျုံ့ထားလိုက်ပြီးအိပ်ယာကလူလဲထလိုက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံးလဲညောင်းကိုက်နေတာမို့ ရေချိုးရန်ရေချိူးခန်းထဲဝင်လိုက်တော့...
"fu*k....ဘာတွေလဲ "
အသက်တစ်ကိုယ်လုံးကို်က်ရာတွေညိုမဲ့စွဲနေတော့တယ် ဟိုခွေးသတောင်းစား လူကိုဘယ်လောက်တောင်လုပ်သွားလဲမသိ။ ပါးပါးမြင်ရင်တော့စောက်ပြသနာတွေအကြီးကျယ်တက်တော့မှာပဲ။ အသက်တစ်ကိုယ်လုံးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာကာ ကိုက်ရာတွေမပေါ်စေဖို့ လက်ရှည်နဲလည်ပိတ်အကျႌကိုမနည်းရှာဝတ်ကာ အောက်ထက်သို့ဆင်းလာတော့တယ်။
"ဟော သားတောင်နိုးလာပြီပဲ ပါးပါးနဲ့မနက်စာလာစားလေ "
အသက်ထမင်းစားပွဲမှာပါးပါးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ကော်ဖီကိုသာငုံသောက်လိုက်တယ်။
"သားနေမကောင်းဘူးလား အိကျႌလက်ရှည်ကြီးနဲ့"
"သားရေချိူးတာနည်းနည်းကြာသွားတာ အေးနေလို့ပါဒယ်ဒီ သားနေကောင်းပါတယ်"
ပါးပါးကိုလိမ်လိုက်တော့ ပါးပါးကယုံသွားပုံပဲဘားမှဆက်မမေးတော့။
"ဒါနဲ့ သား ဘော်ဒီကဒ်နဲ့ရောအဆင်ပြေရဲ့လား မပြေရင်ပါးပါးအသစ်ရှာ..."
"အဆင်ပြေပါတယ်ပါးပါး ထက်မရှာပါနဲ့တော့ "
ပါးပါးစကားမဆုံးခင် အသက်ဝင်တားလိုက်ကာ သူဘာလို့ပြောလိုက်မိမှန်းမသိ သေချာတာကတော့ သူအာရုံမနောက်ချင်လို့ပဲဖြစ်မှာပါလေ။ လူတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ပြောင်းနေတာ စိတ်ရှုတ်ဖို့ကောင်းတယ်မဟုက်လား။
"ကဲ ဒါဆိုပါးပါးရုံးသွားလိုက်အုံးမယ် သားဒီနေ့ယော ကျောင်းသွားဖို့အစီစဉ်ရှိလား"
"ဟီး....သားသွားလိုက်ပါမယ်"
အသက်ကျောင်းမသွားတာတောင်ကြာပြီဖြစ်တယ် အသက်တက်တဲ့ University ကပါးပါးအထောက်အပံ့များစွာရှိတဲ့အပြင် သူငယ်ချင်းပိုင်တာမို့ သိပ်တော့ကိစ္စမရှိ ဒီနေ့တော့ကျောင်းသွားရမယ်။
ပါးပါးကားထွက်သွားတာနဲ့ အသက်လဲအပေါ်တက်ကျောင်းဝတ်စုံလဲကာဆင်းလာတော့တယ်။ အသက်ကျောင်းဝတ်စုံက တစ်ကျောင်းလုံးနဲ့မတူပါ ကျောင်းရဲ့သက်မှက်ချက်က မိန်းကလေးဆို စကပ်အတို ယောကျာ်းလေးဆိုဘောင်းဘီအရှည်ဖြစ်ပင်မဲ့ အသက္ကေတာ့မတူ တစ်ကျောင်းလုံးမှာအသက်တစ်ယောက်ထဲသာဘောင်းဘီအတိုဝတ်ကာ အသက်တွက်သီးသန့်ဝတ်ဆုံဖြစ်တယ်။
အသက်အိတ်ကိုလွယ်ကာအပေါ်ကဆင်းလာတော့ တမနက်လုံးဘယ်ရောက်နေလဲမသိတဲ့လူက အပေါက်ဝမှာရပ်နေလေရဲ့။ အသက်လဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာနေလိုက်ပြီး ကားပေါ်ကိုခက်တည်တည်နဲ့တက်လိုက်ပြီးဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။
ထိုအခါအဲ့လူကပါ ကားပေါ်တက်လာပြီး အသက်ကိုကြည့်ပြီးမေးလေသည်။
"ဘယ်ပို့ပေးရမလဲ...ဗ်"
"ငါဘာဝတ်ထားလဲမတွေ့ဘူးလား ကျောင်းကိုမပို့လို့ဘယ်ကိုပို့ချင်တာလဲ"
အသက်မျက်စောင်းထိုးလိုက်ကာ တစ်ဖက်လှည့်လိုက်တော့တယ်။ ကမ်ဘာလဲမနိုင်ဘူးဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ကာ ခေါင်းခါလိုက်တော့တယ်။
သူ့ဘက်ကအဆင်ပြေအောင်ပြောတော့လဲ ဘုကန့်လန့်တွေကြီးပြန်အပြောခံနေရတယ်။ တဂယ်ညကသူမဟုက်တဲ့အတိုင်းပဲ။
"မင်းနာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ"
တိတ်ဆိပ်နေတဲ့ကားပေါ်မှာ အသက်ရဲ့မေးသံက ပီပီသသထွက်ပေါ်လာကာ ကမ်ဘာဘားမှမဖြေလိုက်ပဲကျောင်းကိုရောက်အောင်မောင်းလာတော့တယ်။
"မင်းကိုမေးနေတယ်လေ နားလေးနေလား"
ကျွီ.............
"မင်းကမ်ဘာ...."
"ဘာ....."
"နာမည်က မင်းကမ်ဘာ.."
"ဟွန့်နာမည်ကြီးကလဲ တင်စီးလိုက်တာ ဘယ်လိုခေါ်ရမှန်းမသိဘူး"
ချက်ချင်းဆိုသလို အသက္ဘက္တိုးလာကာ အသက်မျက်နှာကိုအုပ်မိုးလာသလိုမျိုးဖြစ်ကာ အသက်မှာဖြင့်လန့်တောင်သွားတာပဲ ပြီးမှသူကတံခါးလော့ဖွင့်ပေးတာဖြစ်တယ်။
"ခေါ်လို့အဆင်မပြေရင် ကျွန်တော်နာမည်ပြောင်းပေးရမလားအကိုလေး"
"ကောင်းသားပဲ ပြောင်းလိုက်"
ကမ်ဘာဒီလူကိုစချင်လာတာမို့ တမင်ပြောလိုက်ပင်မဲ့ သူ့ကိုတောင်ပြန်ရွဲ့နေတာကြောင့်
"မင်းယောကျာ်း....."
"ဘာ......"
"ဟုက်တယ် ကျွန်တော်နာမည်ပြောင်းလိုက်ပြီ အကိုလေးပဲညက ယောကျာ်းလို့ခေါ်တာမို့ ပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်"
"မင်း....မင်း....ငါနောက်ကမလိုကခဲ့နဲ့"
မျက်နှာကြီးရဲကာ ရှက်သွားတဲ့ကမ်ဘာသူဌေးလေးကို အသားယားလိုက်တာပြောမနေနဲ့။
အသက်ထိုလူညကအကြောင်းပြောလာတာမို့ ရှက်ကာထွက်ပြေးလာရခြင်းဖြစ်တယ် အသက်ဘယ်သူကိုအဲ့လိုမခေါ်မိခဲ့ ညကမှသူ့ကိုဘာလို့အဲ့လိုတွေခေါ်မိလဲအသက်လဲမသိတော့။ အသက် ကိုယ်ကိုကိုထိန်းစမ်း ဆိုကာ ခေါင်းကိုပုတ်လိုက်ပြီးကျောင်းထဲဝင်လာတော့တယ်။
"အိုး...ဟိုး.....ငါ့တို့သခင်လေးနောက်ဆုံးတော့ကျောင်းရောက်လာပြီပေါ့"
သူ့ကိုမြင်တော့ ထွဋ်ခေါင်ကလှမ်းစလေသည်။ ထွဋ်ခေါင်ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ကောင်းကင်းကတော့ အပြုံးလေးသာနှုတ်ဆက်တယ်။
"ဘာလဲစောစောစီးစီး တော်သလင်းနေကြတာလား"
ပူးကပ်နေတဲ့နှစ်ယောကိုအသက်ပြန်စလိုက်တော့ ထွဋ်ခေါင်ကဝက်ဝက်ကွဲရယ်လေရဲ့။ ကောင်းကင်ကအသက်ကိုမေးငေါ့ပြတာကြောင့်အသက်နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုလူကကျောင်းထဲတောင်ဝင်လာပြီး အသက်နောက်မှာခက်တည်တည်နဲ့ရပ်နေတယ်။
"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ ပြန်တော့လေ"
"ပြန်လို့မရပါဘူး...သခင်ကြီးကမှာထားပါတယ် အကိုလေးအနားပဲနေရမယ်တဲ့"
"ပါးပါးကလဲကြာ.....ကျောင်းမှာတောင်မလွပ်လပ်တော့ဘူး"
အသက်စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး လွယ်အိပ်ကိုပြစ်ချလိုက်တော့တယ်။
"အသက် ဆရာရှန်းပြန်ရောက်နေပြီ မင်းလာရင်သူအခန်းကိုလွှတ်လိုက်တဲ့"
ထွဋ်ခေါင်တိုးတိုးလေးကပ်ပြောတဲ့စကားကြောင့် အသက်ပျော်သွားကာ ထပြေးမယ်အလုပ် အသက်လက်ကိုလှမ်းဆွဲထားသူက ဟိုတစ်ယောက်။
"ဘယ်သွားမလို့လဲ အကိုလေး "
ဆရာနဲ့အသက်ကိစ္စဒယ်ဒီသိလို့မဖြစ်တာမု့ိ အသက်လိမ်လိုက်တော့တယ်။
"မုန့်သွားဝယ်မလို့လေ...ငါဗိုက္ဆာလိ့ု"
"ကျွန်တော်သွားဝယ်ပေးမယ် အကိုလေးဒီကပဲစောင့်ပါ"
အသက်လဲခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ခက်တည်တည်ပြန်ထိုင်လိုက်ကာ သူထွက်သွားတာနဲ့
"သူပြန်လာရင်ကြည့်ကျက်ရှင်းလိုက်...ငါသွားပြီ"
အသက်ပြေးထွက်ကာ ဆရာရှန်းအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီး ဆရာအပေါ်ပြေးတက်လိုက်တော့တယ်။
"ကိုယ့်babyလေး လာပြီပေါ့ ကိုယ်ကအရမ်းသတိရနေတာ"
"အသက်လဲသတိရနေတာပဲ ဦးရှန်းကသာအသစ်တွေနေ့တာမှက်လား "
"မတွေ့သာသေချာလို့လားbaby.... "
ဦးရှန်းစကားကြောင့် အသက်မျက်စိထဲ ဟိုတစ်ယောက်ပုံရိပ်တွေပေါ်လာကာ ဘာလို့အသက်သူ့ကိုသတိရသွားတာလဲ။
"ဟိတ်....ဘာတွေငိုင်သွားတာလဲ babyကိုယ်စစ်ဆေးစရာရှိတယ် ပက်လပ်လှတ်လိုက်"
ဦးရှန်းပြောတဲ့အတိုင်း အသက်စာပွဲပေါ်ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တော့ ဦးရှန်းကအသက်ဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်ကာ အသက်လီးလေးကိုမပြီး စောက်ပက်လေးကိုဖြဲကြည့်လေသည်။
"အဟက် babyပြောတော့ အသစ်မတွေ့ဘူးဆို အခုတော့ စဖုတ်ကပြဲအာနေပြီ ဖျန်း"
"အ့...ဦးရှန်း ငယ်စောက်ပက်လေးနာတယ်"
ဦးရှန်းကငယ်စောက်ပက်လေးကိုလက်ဖျားနဲ့အဆက်မပျက်ထက်ရိုက်လေ၏
"အာ့...နာတယ် ဒါပင်မဲ့ကောင်းတယ် ဦးရှန်း အသက်စောက်ပက်ရဲနေပြီ"
"ဒါကိုမရှိတုန်း အလိုးခံအုန်း ဖျန်း"
ကမ်ဘာပြန်လာတော့ ဟိုလူကရှိမနေတော့ သူ့သူငယ်ချင်းကိုမေးကြည့်တော့ဆရာနဲ့သွားတွေတယ်တဲ့ ဒါသူ့ကိုတစ်ပက်ရိုက်သွားတာပဲ တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ဆိုကာ ကမ်ဘာလိုက်သွားလိုက်တော့ အခန်းဝကကြားနေရတဲ့အသံကြောင့် သူ့ဒေါသဟာပိုတိုးလို့ထွက်လာပါတော့တယ်။ ကမ်ဘာဆက်ပြီးနားမထောင်နိုင်တော့တာမို့ တံခါးကိုစောင့်ကန်ပြစ်လိုက်တော့တယ်။
"မင်းဘာလုပ်တာလဲ...."
"ခင်းဗျားပါးစပ်ပိတ်ထား....."
ကမ်ဘာအသံကျယ်သွားကာ စားပွဲပေါ်ကလူကိုမျက်လုံးနဲ့စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ကမ်ဘာအပေါ်ကုတ်ကိုချွတ်ကာ အပေါ်ကလွှားလိုက်ပြီး ပွေ့ချီပြီး ကျောင်းထဲကခြေလှမ်းကျဲတွေနဲ့ထွက်လာတော့တယ်။
အသက်လဲ ကမ်ဘာအပြုအမူကြောင့် ကြောင်နေကာ ကမ်ဘာရင်ခွင်ထဲမျက်နှာအပ်ပြီး ငြိမ်ကာလိုက်လာတော့တယ်။
ဝုန်း......
"ခင်းဗျားတော်တော်ခံချင်နေတယ်ပေါ့....ကျုပ်တစ်ညလုံးလိုးထားတာတောင် ယားနေသေးတာလား ဒါဆိုကျုပ်ကလဲထက်လိုးပေးရသေးတာပေါ့"
အသက်ကိုကားနောက်ခန်းထဲပစ်တင်ကာ သူပါလိုက်တက်လာပြီး တံခါးကိုဝုန်းခနဲပိတ်ကာ သူ့ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ပြီး အသက်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပခုံးပေါ်တင်ကာ အသက်စောက်ပက်ထဲ သူ့လီးကိုထိုးထည့်ကာ လိုးတော့တယ်။
"မင်းဘာလုပ်တာလဲ ရပ်နော် အခုထုပ်ပေး"
"ဘာလဲ ခုနကကောင်လီးမဟုက်လို့လား ကျုပ်လီးကပိုကောင်းတယ် ခင်ဗျားစပကိုကွဲပြဲအောင်လိုးပေးလို့ရတယ်"
အဆက်မပျက်ထိုးသွင်းနေတဲ့သူက မျက်လုံးတွေလဲနီရဲလို့နေကာ တစ်ချက်စောင့်တိုင်းကားကြီးတောင်လှုပ်လှုပ်သွားတယ်။ သူဘာလို့ဒေါသတွေထွက်နေတာလဲ အသက်မသိ အခုအလိုးခံနေရတာ အရမ်းကြမ်းပင်မဲ့ အတေယ်လေးကောင်းနေတော့တယ်။
"ကောင်းလားဖာသည်မ....ကျုပ်လိုးတာကြိုက်လား နောက်ခါသူများနဲ့ခံအုံးမလား ကဲကြာ ဒီစပလားခံချင်တာ"
"အာ့.....ကောင်းတယ်....လိုးအသက်စပပြဲကွဲသွားအောင်လိုးပေးပါ"
"shitttt.....ဖောင်း.....ကောင်းလိုက်တဲ့စပ ဘယ်လောက်လိုးလိုးစီးကျပ်နေတာပဲ"
"အာ့....အ့....သားအိမ်ကိုထောက်နေပြီလီးက အားကောင်းလိုက်တာ"
"နောက်ခါသူများရှေ့စောက်ပက်ဖြဲပေးအုံးမလား ဖောင်း....နောက်ခါဆိုခင်ဗျားကိုလိုးသက်ပြစ်မယ် မွက္ထား ဖောင်း ဖောင်း ဖက် ဖက်"
ကမ်ဘာဘာလို့အတ္တတွေကြီးနေမှန်းမသိ ဒီလူကိုစမြင်ထဲစွဲလမ်းနေတာ အမြဲလိုးချင်နေတာ တစ်ခြားသူနဲ့ရှိနေရင်ဒီကောင်သေလောက်အောင်ခံစားရတာ ခင်ဗျားမသိဘူးလားဗျာ။
"အား....ပြီးတော့မယ် အား အရည်တွေထွက်လာပြီ"
"ကျုပ်လဲပီးတော့မယ် shitttt ညှစ်ထား လီးကိုအဲ့တိုင်းညှစ်ပေးထား "
အသက်စောက်ပက်ထဲစောက်ရည်တွေပြီးတော့ သူ့လီးကိုစောက်ပက်ကြွက်သားတွေနဲ့အသေညှစ်ပေးလိုက်တော့ အသက်စောက်ပက်ထဲသုတ်ရည်ပူတွေဝင်ရောက်လာပါတော့တယ်။
နှစ်ယောက်လုံးမောသွားကွာ ခနနားပြီးတော့ အသက်ကိုယ်ပေါ်ကလူကိုတွန်းဖယ်လိုက်ကာ...
"ဖြောင်း.....ငါ့ကိစ္စတွေဝင်ပါချင်အုံး"
ကမ်ဘာပါးတစ်ဖက်ပူထူသွားကာ အရိုက်ခံလိုက်ရပြီး သူ့ရှေ့ကသူကိုကြည့်လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေကျလို့နေသည်။ ကမ်ဘာသူမှားသွားပြန်ပြီလား သဝန်တိုတဲ့စိတ်နဲ့ဒေါသထွက်ကာ သူအကြမ်းပတန်းဆက်ဆံလိုက်မိတာပဲ။
"ကျွန်တော်....."
"ထြက္သြား ငါ့အရှေ့ကထွက်သွား!!!."
############################
Z
ေနေရာင္ျခည္ရဲ႕အလင္းေရာင္က လိုက္ကာၾကားမွတိုးဝင္လာကာ အသက္မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကိုထိုးလာေတာ့တယ္။ အသက္မ်က္ခံုးေတြကိုက်ံဳ႕ထားလိုက္ၿပီးအိပ္ယာကလူလဲထလိုက္ကာ တစ္ကိုယ္လံုးလဲေညာင္းကိုက္ေနတာမို႔ ေရခ်ိဳးရန္ေရခ်ိဴးခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့...
"fu*k....ဘာေတြလဲ "
အသက္တစ္ကိုယ္လံုးကို္က္ရာေတြညိဳမဲ့စြဲေနေတာ့တယ္ ဟိုေခြးသေတာင္းစား လူကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္လုပ္သြားလဲမသိ။ ပါးပါးျမင္ရင္ေတာ့ေစာက္ျပသနာေတြအႀကီးက်ယ္တက္ေတာ့မွာပဲ။ အသက္တစ္ကိုယ္လံုးသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာကာ ကိုက္ရာေတြမေပၚေစဖို႔ လက္႐ွည္နဲလည္ပိတ္အက်ႌကိုမနည္း႐ွာဝတ္ကာ ေအာက္ထက္သို႔ဆင္းလာေတာ့တယ္။
"ေဟာ သားေတာင္ႏိုးလာၿပီပဲ ပါးပါးနဲ႔မနက္စာလာစားေလ "
အသက္ထမင္းစားပြဲမွာပါးပါးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေကာ္ဖီကိုသာငံုေသာက္လိုက္တယ္။
"သားေနမေကာင္းဘူးလား အိက်ႌလက္႐ွည္ႀကီးနဲ႔"
"သားေရခ်ိဴးတာနည္းနည္းၾကာသြားတာ ေအးေနလို႔ပါဒယ္ဒီ သားေနေကာင္းပါတယ္"
ပါးပါးကိုလိမ္လိုက္ေတာ့ ပါးပါးကယံုသြားပံုပဲဘားမွဆက္မေမးေတာ့။
"ဒါနဲ႔ သား ေဘာ္ဒီကဒ္နဲ႔ေရာအဆင္ေျပရဲ႕လား မေျပရင္ပါးပါးအသစ္႐ွာ..."
"အဆင္ေျပပါတယ္ပါးပါး ထက္မ႐ွာပါနဲ႔ေတာ့ "
ပါးပါးစကားမဆံုးခင္ အသက္ဝင္တားလိုက္ကာ သူဘာလို႔ေျပာလိုက္မိမွန္းမသိ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူအာရံုမေနာက္ခ်င္လို႔ပဲျဖစ္မွာပါေလ။ လူတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေျပာင္းေနတာ စိတ္႐ႈတ္ဖို႔ေကာင္းတယ္မဟုက္လား။
"ကဲ ဒါဆိုပါးပါးရံုးသြားလိုက္အံုးမယ္ သားဒီေန႔ေယာ ေက်ာင္းသြားဖို႔အစီစဥ္႐ွိလား"
"ဟီး....သားသြားလိုက္ပါမယ္"
အသက္ေက်ာင္းမသြားတာေတာင္ၾကာၿပီျဖစ္တယ္ အသက္တက္တဲ့ University ကပါးပါးအေထာက္အပံ့မ်ားစြာ႐ွိတဲ့အျပင္ သူငယ္ခ်င္းပိုင္တာမို႔ သိပ္ေတာ့ကိစၥမ႐ွိ ဒီေန႔ေတာ့ေက်ာင္းသြားရမယ္။
ပါးပါးကားထြက္သြားတာနဲ႔ အသက္လဲအေပၚတက္ေက်ာင္းဝတ္စံုလဲကာဆင္းလာေတာ့တယ္။ အသက္ေက်ာင္းဝတ္စံုက တစ္ေက်ာင္းလံုးနဲ႔မတူပါ ေက်ာင္းရဲ႕သက္မွက္ခ်က္က မိန္းကေလးဆို စကပ္အတို ေယာက်ာ္းေလးဆိုေဘာင္းဘီအ႐ွည္ျဖစ္ပင္မဲ့ အသက္ကေတာ့မတူ တစ္ေက်ာင္းလံုးမွာအသက္တစ္ေယာက္ထဲသာေဘာင္းဘီအတိုဝတ္ကာ အသက္တြက္သီးသန္႔ဝတ္ဆံုျဖစ္တယ္။
အသက္အိတ္ကိုလြယ္ကာအေပၚကဆင္းလာေတာ့ တမနက္လံုးဘယ္ေရာက္ေနလဲမသိတဲ့လူက အေပါက္ဝမွာရပ္ေနေလရဲ႕။ အသက္လဲမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာေနလိုက္ၿပီး ကားေပၚကိုခက္တည္တည္နဲ႔တက္လိုက္ၿပီးဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။
ထိုအခါအဲ့လူကပါ ကားေပၚတက္လာၿပီး အသက္ကိုၾကည့္ၿပီးေမးေလသည္။
"ဘယ္ပို႔ေပးရမလဲ...ဗ်"
"ငါဘာဝတ္ထားလဲမေတြ႔ဘူးလား ေက်ာင္းကိုမပို႔လို႔ဘယ္ကိုပို႔ခ်င္တာလဲ"
အသက္မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ကာ တစ္ဖက္လွည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ ကမၻာလဲမႏိုင္ဘူးဆိုတဲ႔အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ကာ ေခါင္းခါလိုက္ေတာ့တယ္။
သူ႔ဘက္ကအဆင္ေျပေအာင္ေျပာေတာ့လဲ ဘုကန္႔လန္႔ေတြႀကီးျပန္အေျပာခံေနရတယ္။ တဂယ္ညကသူမဟုက္တဲ့အတိုင္းပဲ။
"မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ"
တိတ္ဆိပ္ေနတဲ့ကားေပၚမွာ အသက္ရဲ႕ေမးသံက ပီပီသသထြက္ေပၚလာကာ ကမၻာဘားမွမေျဖလိုက္ပဲေက်ာင္းကိုေရာက္ေအာင္ေမာင္းလာေတာ့တယ္။
"မင္းကိုေမးေနတယ္ေလ နားေလးေနလား"
ကြၽီ.............
"မင္းကမၻာ...."
"ဘာ....."
"နာမည္က မင္းကမၻာ.."
"ဟြန္႔နာမည္ႀကီးကလဲ တင္စီးလိုက္တာ ဘယ္လိုေခၚရမွန္းမသိဘူး"
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အသက္ဘက္တိုးလာကာ အသက္မ်က္ႏွာကိုအုပ္မိုးလာသလိုမ်ိဳးျဖစ္ကာ အသက္မွာျဖင့္လန္႔ေတာင္သြားတာပဲ ၿပီးမွသူကတံခါးေလာ့ဖြင့္ေပးတာျဖစ္တယ္။
"ေခၚလို႔အဆင္မေျပရင္ ကြၽန္ေတာ္နာမည္ေျပာင္းေပးရမလားအကိုေလး"
"ေကာင္းသားပဲ ေျပာင္းလိုက္"
ကမၻာဒီလူကိုစခ်င္လာတာမို႔ တမင္ေျပာလိုက္ပင္မဲ့ သူ႔ကိုေတာင္ျပန္ရြဲ႔ေနတာေၾကာင့္
"မင္းေယာက်ာ္း....."
"ဘာ......"
"ဟုက္တယ္ ကြၽန္ေတာ္နာမည္ေျပာင္းလိုက္ၿပီ အကိုေလးပဲညက ေယာက်ာ္းလို႔ေခၚတာမို႔ ပိုအဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္"
"မင္း....မင္း....ငါေနာက္ကမလိုကခဲ့နဲ႔"
မ်က္ႏွာႀကီးရဲကာ ႐ွက္သြားတဲ့ကမၻာသူေဌးေလးကို အသားယားလိုက္တာေျပာမေနနဲ႔။
အသက္ထိုလူညကအေၾကာင္းေျပာလာတာမို႔ ႐ွက္ကာထြက္ေျပးလာရျခင္းျဖစ္တယ္ အသက္ဘယ္သူကိုအဲ့လိုမေခၚမိခဲ့ ညကမွသူ႔ကိုဘာလို႔အဲ့လိုေတြေခၚမိလဲအသက္လဲမသိေတာ့။ အသက္ ကိုယ္ကိုကိုထိန္းစမ္း ဆိုကာ ေခါင္းကိုပုတ္လိုက္ၿပီးေက်ာင္းထဲဝင္လာေတာ့တယ္။
"အိုး...ဟိုး.....ငါ့တို႔သခင္ေလးေနာက္ဆံုးေတာ့ေက်ာင္းေရာက္လာၿပီေပါ့"
သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ ထြဋ္ေခါင္ကလွမ္းစေလသည္။ ထြဋ္ေခါင္ေပါင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့ေကာင္းကင္းကေတာ့ အျပံဳးေလးသာႏႈတ္ဆက္တယ္။
"ဘာလဲေစာေစာစီးစီး ေတာ္သလင္းေနၾကတာလား"
ပူးကပ္ေနတဲ့ႏွစ္ေယာကိုအသက္ျပန္စလိုက္ေတာ့ ထြဋ္ေခါင္ကဝက္ဝက္ကြဲရယ္ေလရဲ႕။ ေကာင္းကင္ကအသက္ကိုေမးေငါ့ျပတာေၾကာင့္အသက္ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုလူကေက်ာင္းထဲေတာင္ဝင္လာၿပီး အသက္ေနာက္မွာခက္တည္တည္နဲ႔ရပ္ေနတယ္။
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ ျပန္ေတာ့ေလ"
"ျပန္လို႔မရပါဘူး...သခင္ႀကီးကမွာထားပါတယ္ အကိုေလးအနားပဲေနရမယ္တဲ့"
"ပါးပါးကလဲကြာ.....ေက်ာင္းမွာေတာင္မလြပ္လပ္ေတာ့ဘူး"
အသက္စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး လြယ္အိပ္ကိုျပစ္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။
"အသက္ ဆရာ႐ွန္းျပန္ေရာက္ေနၿပီ မင္းလာရင္သူအခန္းကိုလႊတ္လိုက္တဲ့"
ထြဋ္ေခါင္တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ အသက္ေပ်ာ္သြားကာ ထေျပးမယ္အလုပ္ အသက္လက္ကိုလွမ္းဆြဲထားသူက ဟိုတစ္ေယာက္။
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ အကိုေလး "
ဆရာနဲ႔အသက္ကိစၥဒယ္ဒီသိလို႔မျဖစ္တာမု႔ိ အသက္လိမ္လိုက္ေတာ့တယ္။
"မုန္႔သြားဝယ္မလို႔ေလ...ငါဗိုက္ဆာလိ့ု"
"ကြၽန္ေတာ္သြားဝယ္ေပးမယ္ အကိုေလးဒီကပဲေစာင့္ပါ"
အသက္လဲေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး ခက္တည္တည္ျပန္ထိုင္လိုက္ကာ သူထြက္သြားတာနဲ႔
"သူျပန္လာရင္ၾကည့္က်က္႐ွင္းလိုက္...ငါသြားၿပီ"
အသက္ေျပးထြက္ကာ ဆရာ႐ွန္းအခန္းတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဆရာအေပၚေျပးတက္လိုက္ေတာ့တယ္။
"ကိုယ့္babyေလး လာၿပီေပါ့ ကိုယ္ကအရမ္းသတိရေနတာ"
"အသက္လဲသတိရေနတာပဲ ဦးရွန္းကသာအသစ္ေတြေန႔တာမွက္လား "
"မေတြ႔သာေသခ်ာလို႔လားbaby.... "
ဦး႐ွန္းစကားေၾကာင့္ အသက္မ်က္စိထဲ ဟိုတစ္ေယာက္ပံုရိပ္ေတြေပၚလာကာ ဘာလို႔အသက္သူ႔ကိုသတိရသြားတာလဲ။
"ဟိတ္....ဘာေတြငိုင္သြားတာလဲ babyကိုယ္စစ္ေဆးစရာ႐ွိတယ္ ပက္လပ္လွတ္လိုက္"
ဦး႐ွန္းေျပာတဲ့အတိုင္း အသက္စာပြဲေပၚပက္လက္လွန္ေပးလိုက္ေတာ့ ဦး႐ွန္းကအသက္ေဘာင္းဘီေလးကိုခြၽတ္ကာ အသက္လီးေလးကိုမၿပီး ေစာက္ပက္ေလးကိုျဖဲၾကည့္ေလသည္။
"အဟက္ babyေျပာေတာ့ အသစ္မေတြ႔ဘူးဆို အခုေတာ့ စဖုတ္ကျပဲအာေနၿပီ ဖ်န္း"
"အ့...ဦး႐ွန္း ငယ္ေစာက္ပက္ေလးနာတယ္"
ဦး႐ွန္းကငယ္ေစာက္ပက္ေလးကိုလက္ဖ်ားနဲ႔အဆက္မပ်က္ထက္႐ိုက္ေလ၏
"အာ့...နာတယ္ ဒါပင္မဲ့ေကာင္းတယ္ ဦး႐ွန္း အသက္ေစာက္ပက္ရဲေနၿပီ"
"ဒါကိုမ႐ွိတုန္း အလိုးခံအုန္း ဖ်န္း"
ကမၻာျပန္လာေတာ့ ဟိုလူက႐ွိမေနေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုေမးၾကည့္ေတာ့ဆရာနဲ႔သြားေတြတယ္တဲ့ ဒါသူ႔ကိုတစ္ပက္႐ိုက္သြားတာပဲ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ ဆိုကာ ကမၻာလိုက္သြားလိုက္ေတာ့ အခန္းဝကၾကားေနရတဲ့အသံေၾကာင့္ သူ႔ေဒါသဟာပိုတိုးလို႔ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ ကမၻာဆက္ၿပီးနားမေထာင္ႏိုင္ေတာ့တာမို႔ တံခါးကိုေစာင့္ကန္ျပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ...."
"ခင္းဗ်ားပါးစပ္ပိတ္ထား....."
ကမၻာအသံက်ယ္သြားကာ စားပြဲေပၚကလူကိုမ်က္လံုးနဲ႔စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ကမၻာအေပၚကုတ္ကိုခြၽတ္ကာ အေပၚကလႊားလိုက္ၿပီး ေပြ႔ခ်ီၿပီး ေက်ာင္းထဲကေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ႔ထြက္လာေတာ့တယ္။
အသက္လဲ ကမၻာအျပဳအမူေၾကာင့္ ေၾကာင္ေနကာ ကမၻာရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ၿငိမ္ကာလိုက္လာေတာ့တယ္။
ဝုန္း......
"ခင္းဗ်ားေတာ္ေတာ္ခံခ်င္ေနတယ္ေပါ့....က်ဳပ္တစ္ညလံုးလိုးထားတာေတာင္ ယားေနေသးတာလား ဒါဆိုက်ဳပ္ကလဲထက္လိုးေပးရေသးတာေပါ့"
အသက္ကိုကားေနာက္ခန္းထဲပစ္တင္ကာ သူပါလိုက္တက္လာၿပီး တံခါးကိုဝုန္းခနဲပိတ္ကာ သူ႔ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး အသက္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုပခံုးေပၚတင္ကာ အသက္ေစာက္ပက္ထဲ သူ႔လီးကိုထိုးထည့္ကာ လိုးေတာ့တယ္။
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ ရပ္ေနာ္ အခုထုပ္ေပး"
"ဘာလဲ ခုနကေကာင္လီးမဟုက္လို႔လား က်ဳပ္လီးကပိုေကာင္းတယ္ ခင္ဗ်ားစပကိုကြဲျပဲေအာင္လိုးေပးလို႔ရတယ္"
အဆက္မပ်က္ထိုးသြင္းေနတဲ့သူက မ်က္လံုးေတြလဲနီရဲလို႔ေနကာ တစ္ခ်က္ေစာင့္တိုင္းကားႀကီးေတာင္လႈပ္လႈပ္သြားတယ္။ သူဘာလို႔ေဒါသေတြထြက္ေနတာလဲ အသက္မသိ အခုအလိုးခံေနရတာ အရမ္းၾကမ္းပင္မဲ့ အေတယ္ေလးေကာင္းေနေတာ့တယ္။
"ေကာင္းလားဖာသည္မ....က်ဳပ္လိုးတာႀကိဳက္လား ေနာက္ခါသူမ်ားနဲ႔ခံအံုးမလား ကဲကြာ ဒီစပလားခံခ်င္တာ"
"အာ့.....ေကာင္းတယ္....လိုးအသက္စပျပဲကြဲသြားေအာင္လိုးေပးပါ"
"shitttt.....ေဖာင္း.....ေကာင္းလိုက္တဲ့စပ ဘယ္ေလာက္လိုးလိုးစီးက်ပ္ေနတာပဲ"
"အာ့....အ့....သားအိမ္ကိုေထာက္ေနၿပီလီးက အားေကာင္းလိုက္တာ"
"ေနာက္ခါသူမ်ားေ႐ွ႕ေစာက္ပက္ျဖဲေပးအံုးမလား ေဖာင္း....ေနာက္ခါဆိုခင္ဗ်ားကိုလိုးသက္ျပစ္မယ္ မွက္ထား ေဖာင္း ေဖာင္း ဖက္ ဖက္"
ကမၻာဘာလို႔အတၱေတြႀကီးေနမွန္းမသိ ဒီလူကိုစျမင္ထဲစြဲလမ္းေနတာ အျမဲလိုးခ်င္ေနတာ တစ္ျခားသူနဲ႔႐ွိေနရင္ဒီေကာင္ေသေလာက္ေအာင္ခံစားရတာ ခင္ဗ်ားမသိဘူးလားဗ်ာ။
"အား....ၿပီးေတာ့မယ္ အား အရည္ေတြထြက္လာၿပီ"
"က်ဳပ္လဲပီးေတာ့မယ္ shitttt ညႇစ္ထား လီးကိုအဲ့တိုင္းညႇစ္ေပးထား "
အသက္ေစာက္ပက္ထဲေစာက္ရည္ေတြၿပီးေတာ့ သူ႔လီးကိုေစာက္ပက္ႂကြက္သားေတြနဲ႔အေသညႇစ္ေပးလိုက္ေတာ့ အသက္ေစာက္ပက္ထဲသုတ္ရည္ပူေတြဝင္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးေမာသြားကြာ ခနနားၿပီးေတာ့ အသက္ကိုယ္ေပၚကလူကိုတြန္းဖယ္လိုက္ကာ...
"ေျဖာင္း.....ငါ့ကိစၥေတြဝင္ပါခ်င္အုံး"
ကမၻာပါးတစ္ဖက္ပူထူသြားကာ အ႐ိုက္ခံလိုက္ရၿပီး သူ႔ေ႐ွ႕ကသူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြက်လို႔ေနသည္။ ကမၻာသူမွားသြားျပန္ၿပီလား သဝန္တိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေဒါသထြက္ကာ သူအၾကမ္းပတန္းဆက္ဆံလိုက္မိတာပဲ။
"ကြၽန္ေတာ္....."
"ထြက္သြား ငါ့အေ႐ွ႕ကထြက္သြား!!!."
############################