Herkese Selaaam!
Artık hikaye biraz daha çocukların üstünden devam edicek tabiki Ayaz Ada Kerem Melek onlarda olacak ama çocukların hayatını biraz daha ön plana alacağım..
Multi Yağmur Aslan
Yağmur
Gözlerimi Toprağın sesi ile açtım daha doğrusu açmaya çalıştım.Bu gün okullar açılıyordu her ne kadar okulu sevsemde ortamı pek sevmiyordum bana uzak tipler vardı neyseki Umut vardı aynı sınıftaydık ve hep beraberdik.
"Yağmur senin yüzünden okulun ilk günü geç kalamam hadi lütfen."dedi Toprak.
"Tamam git kalktım."dedim homurdanarak.
"Kalktığını göriyim."dedi.
"Sabahın körü gidermisin şurdan."dedim.
"Kalk diyorum."dedi ve bir anda beni kucağına aldı.
"Ne yapıyorsun delimisin nesin."dedim sinirle.
"Şu elini yüzünü yıka kendne gel hadi."dedi ve lavaboya otutturdu.Son yüzümü yıkadı.
"Tamam dur yeter banyo yaptırdın."dedim ve ittirdim.
"Hazırlan gel bak babam kahvaltı yapmadan evden çıkamazsın dedi senin yüzünden bizde geç kalırız."dedi ve çıktı odadan.Uyuşuk uyuşuk yürüyüp odama gittim ve kendimi yatağa attım hemen telefonu elime aldım.Umut mesaj atmıştı.
-Günaydın.Uyanabildinmi?
-Günaydın.Uyandım galiba ama seni görmek iyi olabilir çıksana balkona.
-Kahvaltı yapıyorum mutfaktayım.
-Tamam bende hazırlanıp iniyorum.
Telefonu kenara koyup hazırlanmaya başladım.Hazırlandıktan sonra mutfağa gittim.
"Yağmurun uyandığına eminmisin."dedi babam.
"Elini yüzünü bile yıkadım daha ne yapıyım baba uyanmıştır."dedi Toprak.
"GÜNAYDIIIN."diye neşe ile mutfağa girdim.
"Günaydın ne bu neşe Yağmur sabahları seni böyle görmek biraz garip."dedi annem.
"Ben hep mutluyum ki asık suratlı olan kişi Toprak."dedim ve oturdum.Babam tabağımı hazırlamıştı bile.
"Pardon sabahları muşmula suratınla gelip kahvaltıda bir şeyler yememek için ağlayan kişi ilemi konuşuyorum."dedi Toprak.
"Baba ya."dedim sinirle.
"Bulaşmayın kızıma sadece sabahları biraz huysuz olabiliyor."dedi ve göz kırptı.
"Aşk olsun baba."dedim.
"Şaka yapıyorum güzel kızım benim."dedi babam ve öpücük attı.
"Biz şimdi Umutun arabası ile gidemiyormuyuz ehliyetide aldı."dedi Toprak.
"Hayır daha yeni sürmeye başladı biraz alışsın sonra."dedi babam.
"Evet evet erken daha Ayaz sen bırakıcaksın değil mi bu gün?"dedi.
"Evet bu gün ben bırakacağım çıkışta birimiz gideriz yada Murat abiniz haber veririz zaten."dedi babam.
Kahvaltı yaptıktan sonra evden çıktık.Umut ve Kerem Amcam arabanın yanındaydı.
"Evet gençler yeni öğretim hayatına hazırmısınız."dedi Kerem Amca.
"Çok hazırız ."dedi Toprak.
"Şu erken kalkma olmasa daha güzel olur ama hazırız."dedim.
"Şimdi çocuklar her okula başlarken konuşuğumuz gibi konuşma yapmak istemiyorum rahat duruyorsunuz tamamı Umut frenle sen Toprağı kızım sana güveniyorum zaten."dedi babam.
"Evet lütfen çocuklar kavga etmeden güzel güzel gidin gelin."dedi annem.
"Merak etmeyin her şey kontrolüm altında hadi geç kalıcaz."dedi Toprak ve öne oturdu.
"Anne sen gitmiyormusun."dedim.
"Öğlen gidicez biz.Yağmur en ufak bir şeyde haber ver sana emanaetler."dedi annem.
"Merak etmeyin."dedim gülerek.Umut kapıyı açtı.
"Buyrun Yağmur Hanım."dedi.
"Teşekkür ederim."dedim ve arabaya bindim.Babam annemi öpüp arabaya bindi.
"Hadi Allah zihin açıklığı versin."dedi Kerem amca ve kendi arabasına bindi.Annemde eve girdi.
Babam bizi okula bırakıp gitti.Umut ile aynı sınıftaydık Toprakta yan sınıfımızdaydı.Umutla beraber sınıfa girdik.
"Günaydııın."dedim neşe ile.Günaydın diye uğultular geldi.Sınıfta anlaştığım tiplerde vardı ama çoğınu pek sevmezdim.Umutla her zaman oturduğumuz yere oturduk cam kenarı en arkanın bir önü.
"Yağmur Toprak geldimi?"dedi Ceren hevesle.
"Hıı geldi seni bekliyordur."dedim alayla.
"Gidiyim ben bir."dedi ve kalkıp sınıftan çıktı.Toprak ve bitmeyen flörtleri ama Ceren gerçekten takıntı yapmıştı Toprağı.
"Atma şu kızı Toprağın üstüne."dedi Umut.
"Uğraşsın dursun iyi oluyor ona."dedim.
"Kantine gidelim 20 dk var daha."dedi Umut.
"O kadar katı hiç yürüyemem ama sen bana bir su alabilirsin."dedim.
"Alırım."dedi ve kalktı.
"Gidiyim Toprağı da kurtarıyım."dedi ve eğilip anlımı öptü.Sınıfta pek kişi yoktu herkes telefonu ile oynuyordu.
"Bende."dedim hevesle.Umut eğildi hızlıca öptüm sonrada sırıta sırıta çıktı sınıftan bende sıraya kafamı koyup gözlerimi kapattım.
"Yine uykulu bir Yağmur."dedi bir ses.Gözlerimi açıp kafamı kaldırdım.
"Günaydın."dedi Poyraz.
"Günaydın."dedim gülümseyerek.Poyraz bizim sınıftan nadir konuştuğum insanlardı her ne kadar Umut pek sevmese iyi bir çocuktu.
"Nerde korumaların ilk günden yalnız mı bıraktılar."dedi gülerek.Oda farkındaydı Umut ve Toprağın fazla üstüme titrediğinin.
"Kantindeler sen ne yaptın yazın hiç denk gelmedik."dedim.
"Buralarda değildim ondandır.Sen Umutla oturuyosun değilmi"dedi.
"Tabikide."dedim.O sırada Umut geldi.
"Günaydın Poyrazcım."dedi Umut ve yanıma otrurdu.
"Günaydın Umutcum."dedi Poyraz.
"Son maçını izledim geliştirmişsin kendini iyice."dedi Umut.Poyraz basketciydi.
"Sık antreman yapıyorum.Ben sizin maçları izliyorum siz her zamanki gibisiniz."dedi Poyraz.
"Öyleyiz."dedi Umut kendinden emin bir şekilde.
"Neyse konuşuruz sonra ben bizimilere bakıyım."dedi ve kalktı.
"Sevmiyorum bu çocuğu."dedi Umut.
"Umut lütfen başlama bu ortamda konuştuğum nadir insnalardan daha demin övüyordun."dedim.
"İyi basketçi ne yapıyım.Ortamı çok pis onun Yağmur."dedi.
"Banane ortamından sınıfta tenefüste falan konuşuyoruz işte."dedim.Sınfıın kapısı aniden açıldı.
"Duydunuzmu sınıfa burslu bir kız geliyormuş."dedi Ceren.
"Şaka gibi değil mi?"dedi Ece.Ceren ve Ece okulun şımarıklık kotasını dolduran ikili.
"Neymiş şaka gibi olan Ece."dedim.
"Burslu biri ile aynı sınıfta olmak yapma Yağmur sonuçta aynı standartlarda değiliz yani onun için söylorum kendini kötü hissetmesin."dedi Ece.
"Eğer siz hissettirmezseniz hissetmez standartlar maddi güç ile ölçülmez kızın yanındada abuk subuk konuşmayın lütfen."dedim.
"Sen ne düşünüyorsun Umut."dedi Ece.Ece ve Umuta olan ilgisi Eceden nefret etmemin en büyük sebeplerinden.
"Yağmur haklı."dedi Umut net bir şekilde.O sırada zil çaldı herkes yerlerine oturdu.
"İlk ders Fizik harika bir gün başlangıcı."dedi biri.
"Iyy gerçekten.Ben bir wc ye gidip gelicem biraz ayılıyım yoksa derste uyuyabilirim."dedi Umut ve kalkıp çıktı.
Sınıfın kapısı açıldı içeri müdür ve bir kız geldi.Hepimiz ayağa kalktık.
"Evet oturun çocuklar günaydın öncelikle.Yeni arkadaşınız Nisa okulumuza yüzde yüz burs ile girdi ve derece öğrencisi çok iyi yerlere gelicek inşallah geç bakalım Nisa."dedi.Nisa yanıma doğru yaklaştı.
"Oturabilirmiyim."dedi çekinerek.
"Şey biri oturuyor böyle otur istersen."dedim ve ön tarafı gösterdim.Nisa kafasını sallayıp oturdu.Kısa bir süre sonra Umut hoca ile sınıfa girdi.
"Günaydın çocuklar oturabilirsiniz.Yeni bir yüz görüyorum hoşgeldin kendini tanıtırmısın?"dedi hoca.Nisa ayağa kalktı.
"Nisa Kırıcı."dedi Nisa.
"Ne okumak istiyorsun Nisa."dedi hoca.
"Tıp."dedi Nisa.Sınıfta uğultular oldu.
"Tıp derken doktorluk öylemi?"dedi Ceren.
"Evet doktor olmak istiyorum."dedi Nisa.
"Çok güzel bir hedef inşallah başarırsın."dedi hoca.
"Nisa annen baban ne iş yapıyor tıp okumak biraz maliyetlidir."dedi Ece.
"Sanane acaba Ece onun sorunu o."dedim.
"Nisa ile konuşuyorum.Nisa ailen ne iş yapıyor."dedi Ece.
"Nisa cevap vermek zorunda falan değilsin."dedi Nisaya yaklaşarak.
"Babam çalışmıyor annemde temizliğe gidiyor."dedi Nisa.Sessizlik oldu.
"Evet açın bakalım kitapları."dedi hoca ve sessizliği bozdu.
"İlk günden ders mi olur ama hocam."dedi Umut.
"Olur Umutcum olur zaman kaybetmek yok önemli bir sene."dedi hoca ve akıllı tahtayı açtı.
Ders zili çaldıktan sonra hoca sınıftan çıktı.
"Oh be özlemişim ders işlemeyii."dedim keyifle.Umut kafasını omuzuma koydu.
"Başıma ağrılar girdi."dedi bıkkınlıkla.Yanağını okşadım.Ece ve Ceren Nisanın yanına geldi.
"Ece ben."
"Ceren ben."
"Nisa bende memnun oldum."dedi Nisa.
"Hangi Liseden geldin."dedi Ece.
"Annenin maaşı yetiyormu nasıl geçiniyorsunuz neden baban çalışmıyor."dedi Ceren.
"Sizene ne oluyor size."dedim sinirle.
"Yağmurcum bir dururmusun sınıf arkadaşımız ile tanışıyoruz."dedi Ceren.
"Böyle tanışma mı olur lütfen gidermisiniz."dedim.
"Neyse Ece gidelim biz sonra görüşürüz Nisa."dedi Ceren ve sınıftan çıktılar.Yerimden kalkıp Nisanın önündeki sıraya oturdum.
"Yağmur ben."dedim ve elimi uzattım.
"Nisa bende."dedi çekinerek.
"Yanıma oturmanda bir sakınca yok ama Umutla oturuyorum o yüzden öyle dedim lütfen yanlış anlama bu arada Umut."dedim Umut göstererek.Umut gülümsedi.Nisada ona gülümseyip tekrar bana döndü.
"Yanlış anlamadım çantayı görmeyince boş sandım."dedi Nisa.
"Onlar adına ben özür dilerim Nisa biraz öyle onlar değişikler alışırsın zaten onların bu saçma sorularına cevap vermek zorunda değilsin."dedim.
"Sen onlar gibi değilsin burslumusun."dedi.
"Yok değilim ama onlar gibide değilim."dedim.
"Anlıyorum."dedi Nisa gülümseyerek.O sırada sınıfa Toprak girdi.
"Selam millet.Yağmurum naber."dedi Toprak ve arkadan öptü.
"İyi ne bu neşe dersiniz neydi?"dedim.
"Boştu ilk günden harika bir başlangıç."dedi keyifle o sırada gözü Nisaya takıldı.
"Yeni bir güzel gelmiş çekil bakalım bir tanışalım."dedi ve Nisanın karşısına geçti.
"Toprak ben."dedi Toprak.
"Nisa."
"Toprak geri bas senin bildiğin kızlardan değil."dedim ve kolundan çektim.
"O ne demek Yağmur ya."dedi Toprak.
"İkizim Toprak bu arada yan sınıftan kendisi biraz suludur sen kusurana bakma."dedim.
"Hayır hayır beni şöyle tanıtma insanlara Yağmur hiç öyle biri değilm sen beni kıskanıyorsun ben senden daha sosyelim diye."dedi Toprak.
"Çok komiksin gerçekten istesem senden daha sosyal olurum ben gereksiz samimiyet kuramıyorum hele böyle bir okulda hiç şimdi yeni biri geldi ve tanışmaya çalışıyorum."dedim.
"Başlamayın yine hadi Toprak biz gidelim okul takımlarını soralım."dedi Umut ve kalktı.
"Görüşürüz sonra."dedi Toprak ve kalktı.Umutla beraber sınıftan çıktılar.
"Sen Toprağın kusuruna bakma."dedim.
"Yok önemli değil de çok belli ikiz olduğunuz çok farklısınız."dedi gülerek.
"Öyleyizdir.Biliyormusun benim annemde doktor."dedim.
"Gerçekten mi ne doktoru."dedi merakla.
"Genel Cerrahi Uzmanı."dedim.
"Bende ya onu yada çocuk cerrahisi istityorum."dedi.
"Çok güzel inşallah başarırsın."dedim gülümseyerek.
"Sen ne olmak istiyorsun."dedi.
"Mimar.Benim babam mimar onun gibi başarılı bir mimar olmak istiyorum."dedim.
"Ne güzel."dedi iç çekerek.
"Biz bence çok iyi anlaşacağız."dedim keyifle.Sonunda düzgün bir arkadaşım olacaktı.
"Annenle konuşabilirmiyim yani biraz fikir almak isterim."dedi.
"Tabiki tanışabilirsin."dedim.
"Peki diğerleri ne istiyor bölüm olarak sınıftakiler."dedi.
"Hiç bir şey açık konuşayım sınıftaki herkes zengin ve bir şekilde bir şey okuyacaklar yani ne gelirse babalarının parası ile okurlar buna kendi kardeşimde dahil bu arada.Toprak ve Umut futbolcu Galatasarayın altyapısında oynuyorlar.Torağın pek bir hedefi yok ama Umut Yazılım istiyor."dedim.
"Futbolcularmı çok güzel değilmi?"dedi.
"Evet gerçekten harika bir şey biri kardeşim diğer en yakınım evlerimiz karşışıklı Umutla annelerimiz babalarımız çok yakın arkadaş yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez.Umutun anneside hemşire bu arada annemle beraber çalışıyorlar."dedim.
"Ne güzelmiş çok sanşlısın."dedi ve burukça gülümsedi.
"Bak belki bunu söylemek için çok erken ama istediğin zaman bana istediğin her şeyi anlatabilirsin her anlamda sana yardımcı olmaya çalışırım emin normal insanlara o kadar hasret kaldımki anlatamam."dedim.
"Sevmiyorsan neden özel okula geliyorsun."dedi merrakla.
"Babam izin vermiyor biz biraz göz önünde olan bir aileyiz ve babam güvende olamam ve onun gözünün önünde olmam için böyle bir karar verdi ilkokuldan beri böyle tiplerle yaşıyorum ve inanırmısın doğru düzgün arkadaşım yok."dedim.
"Bu kadar yaşayıp onlara benzemem mücize."dedi gülerek.
"Kendimi biliyorum diyelim."dedim.O sırada zil çaldı.
"Dediğim gibi burdaki insanları muahattap alma cevap verme ve seni üzlemerinede izin verme."dedim ve kalkıp yerime oturdum.Nisa önümüzde Atills ile oturuyordu.Hoca grlmeden Umutta gelip oturdu yanıma.
"Okul takımı daha başlamamış."dedi.
"Birde okul takımı ilemi uğraşcaksınız gerçekten zaten antremanlarınız ağır yoruluyorsunuz."dedim.
"Ne kadar antreman o kadar kendimizi geliştirme sen merak etme bizi sevdiğimiz şeyi yapıyoruz."dedi ve yanağımı sıktı.
İlk iki ders fizikti ve bitmişti.Öğleden önceki iki derste matematikti.
"Hadi kantine gidelim."dedim.
"Üsütmden fizik geçti bir kahveyi hak ettim."dedi ve Umutta kalktı.
"Nisa hadi sende gelsene."dedim.
"Yok ben gelmiyim siz gidin."dedi.
"Gel gel gidelim ne yapıcaksın sınıfıta."dedim.
"Yok gerçekten gidin teşekkür ederim."dedi Nisa.
"Nisa boşuna direnme kendisi ne istiyorsa bir şekilde yapar."dedi Umut.
"Aynen öyle hadi gidelim."dedim ve sırada kaldırdım.
"Hem okulu gezdiririm."dedim ve koluna girdim.O sırada sınıfa koşarak Toprak geldi.
"Umut gel takımlar kuruluyor hadi."dedi ve Umutu çekerek götürdü.
"Deli bu çocuk ya kafayız bozdu topla hayır sadece futbolda değil topla ilgili her şeyin içinde."dedim gülerek.
"Senin böyle ilgi alanın varmı?"dedi.
"Etrafımda bu kadar topla ilgilnen olunca benimde oluyor tabi.Zaten futbol oynamayıda izlemeyide çok çok severim.Birde voleybol oynarım ama mesela basketten hiç anlamam bana ezziyet geliyor ve sinir oluyorum basket atamadıkça Toprakla Umut patır patır atıyor."dedim.
"Bende severim spor yapmayı dediğin gibi basket çok oynamam hatta hiç ama voleybol oynarım hatta belki hayatta tek zevk aldığım ve her şeyi unuttuğum zamanlar sadece voleybol oynadığım zaman."dedi ve iç çekti.
"Sanırım kolay bir hayatın yok yani öyle anladım ben sana anlat diyemem sonuçta daha yeni tenıştık ama şunu unutma ben her zaman yanında olurum ve her şeyi bana anlatabilirsin."dedim.Nisa gülümsedi.
"Teşekkür ederim.Voleybol takımı falan varmı?"dedi.
"Vardır heralde Umuta sorarız sen istermisin katılmak."dedim.
"Sen katılırmısın peki."dedi.
"Ben isterim katılıyorumda bazen ama sonra sıkılıyorum çünkü yanımda kimse olmuyor ama beraber gidebiliriz.Gel kantine sonra gideriz şimdi spor salonuna gidelim bizimkilere bakalım hem sana okulada gezdirmiş olurum"dedim.Okula gezdire gezdire spor salonuna gittik.Beden eğitimi öğretemnimiz ve öğrenciler konuşuyordu.Toprak ve Umutta ordaydı.
"Hocam."dedim.Herkes susup bize döndü.
"Voleybol takımı varmı?"dedim.
"Allah Allah nerden esti."dedi Toprak.
"Esti öyle işte Nisa ile katılmak istiyoruz."dedim.
"Şimdi isim yazdırın ama bu sene çok talep var herkesi almayacağım gelin buraya atın imza."dedi ve bir kağıt verdi.İkizmide imza attık.
"Şimdi dağılabilirsiniz ben duyuru için tekrar gezerim."dedi hoca.Herkes yavaş yavaş dağılmaya başladı.
"Eee Nisa anlatsama biraz kaç dakika var bu arada."dedi Toprak.
"3 dakika falan anca çıkarız."dedi Umut bir yanımda Umut diğer yanımda Nisa vardı.Umutun yanında da Toprak vardı.
"Bizim ders matematik."dedim sevinçle.
"İğrenç.Sen severmisin Nisa."dedi Toprak.
"Severim."dedi Nisa.
"Bu kadar mı sadece severim mi?"dedi Toprak.
"Ne dememi beklerdin ki?"dedi Nisa.Umutla birbirimize bakıp güldük.
"Çok eğlenicez."dedim keyifle.
"Bencede."dedi Umut gülerek.Hepimiz sınıflara gittik.2 der matematikten sonra öğle arasına girmiştik.
"Evet çocuklar bu sene sizden özellikede bir kaç kişiden çok umutluyum yani güzel yere geleceğinize eminim Nisa seninle özel olarak konuşalım gel."dedi hoca.
"Tabi Hocam."dedi Nisa ve hocayla beraber çıktı.
"Umut çok acıktım."dedim ve dudaklarımı büzdüm.
"Çıkarız şimdi Toprak gelir birazdan."dedi ve yanağımı okşadı.
"Nisa da gelsin gideriz."dedim.
"Sen sevdin Nisayı."dedi.
"Sevdim iyi biri gibi en azından şunlardan iyi baksana alt tarafı yemeğe gidicekler."dedim gözlerimle makyaj yapan Ece ve Cereni göstererk.Umut güldü.
"Neyseki onlar gibi değilsin."dedi.
"Ece senin dibine düşüyor farkındayım çok zor duruyorum tutucam elini benim bu çocuk dicem en sonunda."dedim.O sırada Toprak geldi.
"Nisa ne konuşuyor hoca ile."dedi ve gelip Nisanın yerine oturdu.
"Hoca çağırdı."dedim.
"Sen pek ilgilendin Nisa ile."dedi Umut.
"Yok ya işte yeni gelmiş merak ettim yani hadi gidelimde yemek yiyelim sonra basket oynamaya ineriz."dedi Toprak.
"Nisa gelsin gideriz."dedim.
"Yalnız burslular yemek yiyemiyor."dedi Ceren.
"Niye yiyemesin."dedi Toprak.
"Evet evet Burslular yemiyor."dedi Ece.
"Öyle saçmalık mı olur."dedim.
"Bir sorun çıkmaz gerekirse parasını veririz."dedi Umut.
"Valla onun vericek durumu yok gibi."dedi Ceren.
"Sanane Ceren sizi ne ilgilendirri onun sorunu."dedim.
"Başladın avukatlığına yine bir şey demiyoruz Yağmur."dedi Ece.
"Yorum yapmayın gerçekten saçmalıyorsunuz."dedim.
"Ne oluyor ya."dedi Toprak.
"Bir şey olduğu yok Yağmur fazla iyi düşünüyor sadece neyse biz çıkıyoruz geliyormusunuz."dedi Ceren.
"Yok gidin biz Nisa ile geliriz."dedim.
"Nisa girebilirse gelirsiniz."dedi Ece ve çıktılar.
"Gerizakalılar."dedim sinirle.
"Ştt sakin."dedi Umut.
"Görmüyormusun şunları bak bunların ağzı durmaz kızıda rahat bırakmazlar."dedim.
"Ne yapıcaklar uğraşıp ne geçicek ellerie yani."dedi Umut.
"Burslumu Nisa."dedi Toprak.
"Evet burslu gelmiş kız doktor olmak istiyor ."dedim.
"O kadar zeki yani."dedi.
"Evet evet kafası zehir bir görsen derslerde nasıl yapıyor yapamadığı ders yokmuş tek zorlandığı türkçenin dil bilgisi kısmıymış."dedi Umut.
"Vay be iyimiş."dedi Toprak o sırada Nisa girdi sınıfa.
"Yerime geçebilirmiyim."dedi Nisa.
"Buyur."dedi Toprak ve yana kaydı.Nisa yerine oturup bir kağıdı kalem kutusuna koydu.
"Ne o ne dedi hoca."dedim merakla.
"Derse olan ilgimi fark etmiş bir kaç bir şey almamı söyledi yani tıp istiyorsan güzel çalışmamız lazım dedi işte bir kaç kitap verdi."dedi.
"Bakabilirmiyim?"dedim.Nisa kağıdı verdi.
"Hıı bizim aldıklarımız ama sana seviyesi yüksek"dedim.
"Evet evet sana son seviye vermiş."dedi Umut.
"Nerden alabilirim nerde vardır."dedi.
"Çıkışta gideriz beraber bende alıcam bir kaç bir şey."dedim.
"Tama olur."dedi Nisa.
"Hadi gidelim o zaman yemeğe."dedi Umut.
"Ben galiba yiyemiyormuşum Ceren öyle söyledi siz gidin afiyet olsun."dedi Nisa.
"Ben hiç öyle bir şey duymadım sen gel gidelim bir çözüm buluruz."dedim.
"Aynen aç mı kalıcaksın bak daha kimya dersminiz var ve kimyamız çok kötü sana ihtiyacımız var."dedi Umut.
"Ayne öyle hadi."dedim ve kalkıp Nisanın koluna girdim.Hep beraber yemekhaneye çıktık.Sıraya girdik kart okutup öyle yemek alıyorduk.
"Bende kart yok yani vermediler."dedi Nisa.
"Yeni geldin diyedir."dedim.Yavaş yavaş sıra bize gelmişti.Ceren ve Ece bizim biraz önümüzdeydi.
"Mehmet abii burslu öğrenciler yemek yiyebiliyormu?"dedi Ceren sesli bir şekilde.
"Hayır yiyemezler yani parasını verirlerse yiyebiliyorlar."dedi yemekleri koyan Mehmet abi.
"Ben gidiyim o zaman."dedi Nisa.
"Hayır dur."dedim.
"Mehmet abi bizi sever hallederiz sıkıntı olmaz."dedi Umut.O sırada sıra bize geldi hepimiz kart okutup içeri girdik.
"Mehmet abi arkadaşımız yeni geldi kartı yok geçsin direk olurmu?"dedi Umut.
"Olur geç kızım."dedi Mehmet abi.Toprak turnikeyi tuttu Nisada geçip yemek standının önüne geçti.
"Yalnız o burslu Mehmet abi."dedi Ece.
"Hee o zaman ücretini ödemen gerek."dedi Mehmet abi.
"Mehmet abi o nerden çıktı ki öyle saçma bir şey mi olur oda okulun öğrencisi."dedim.
"Yağmur bizim yapabileceğimiz bir şey yokki yönetmelik böyle kızım sende ücretini verirsen yiyebilirsin."dedi Mehmet abi.
"Yok abi teşekkür ederim ben gidiyim."dedi Nisa.
"Nisa dur bir."dedim ve kolunu tuttum.
"Hayır Yağmur lütfen."dedi.
"Tamam durun verelim ne kadar Mehmet abi."dedi Toprak ve elini cebine attı.
"Hayır ya böyle bir şey istemiyorum."dedi Nisa sert bir şekilde ve kolunu tuttu.
"Tamam bu sefer ben veriyim sonra halledersin."dedi Toprak inatla.
"Toprak hayır dedim lütfen ya."dedi ve sinirle çıktı ordan.
"Toprak ne yapıyorsun."dedim.
"Ne yaptım ya."dedi Toprak.
"Umut sen ne yaptığını anlat ona bende bakmaya gidiyorum."dedim.
"Tamam yemeğe gel ama açsın."dedi Umut.Kafamı sallayıp çıktım ordan.
Bu bölüm bu kadar diğer bölüm görüşmek üzeriii....