ကိုယ့်အချစ်က မင်းဆီမှာ (အပိုင်း-၉)
အလုပ်ပြီးသွားတော့အက္ခရာလည်းရောင်လေးထိုင်နေတဲ့ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ရောင်လေးဘက်းမှချထားတဲ့ remove control နဲ့ TV ကို ပိတ်လိုက်တယ်။
"ဒယ်ဒီဘာလုပ် အွန့် ပြွတ်စ် တာလဲ အွန့် အွန့် လွှတ်"
အက္ခရာလည်းလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး
"ကလေး ဒယ်ဒီကလေးကိုလိုချင်တယ် ခွင့်ပြုပေးမယ်မလား" ဆိုပြီး နားနားကပ်ပြီးနားရွက်ဖျားလေးကိုကိုက်ရင်းပြောလိုက်တော့ ရောင်လေးခမျာကြက်သီးတွေဖြန်းခနဲထကာ
"ဗျာ ဗျာ 😳😳😳"
"ခွင့်ပြုပေးပါနော် ကလေးလေး ဒယ်ဒီမရတော့ဘူး ဒီမှာကြည့်"ဆိုပြီး အောက်ဘက်ကိုကလေးလက်ကိုကိုင်ပြီးတင်ပေးလိုက်တော့
"ဒယ် ဒယ်ဒီ ဟို ဟို ရောင်ရောင်ကြောက်တယ် အဟင့် 🥺🥺🥺"
"တစ်လလုံးလုံးမလုပ်ပဲဥပုလ်စောင့်လာတဲ့ဒယ်ဒီ့ကိုမသနားဘူးလားဟင် 🥺🥺🥺 ကလေးမှမကယ်ရင်ဒယ်ဒီသေသွားနိုင်တယ်"
အက္ခရာလည်းသနားစရာပုံစံလေးလုပ်ပြလိုက်တော့
"ဟို ဖြေးဖြေးပဲလုပ်နော်ဒယ်ဒီ ရောင်ရောင်ကြောင်လို့"
"စိတ်ချပါကွာ"
အက္ခရာလည်းစကားကိုရှည်ရှည်ဝေးဝေးမပြောတော့ပဲ ဆိုးဆေးမရှိဘဲနဲ့တောင်ပန်းရောင်သန်းပြီးလှနေတဲ့အသည်းပုံသဏ္ဌာန်ရောင်လေးနှုတ်ခမ်းကိုစုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတော့တယ်။
မင်းနှုတ်ခမ်းလေးကအရမ်းချိုတယ်ကလေးလေးရယ် ဒယ်ဒီမလွှတ်ပေးချင်တော့ဘူးကွာ
အိစက်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းနေရင်း လှပကျော့ရှင်းနေတဲ့လည်တိုင်လေးနားကိုဆင်းသက်လာပြီးအနမ်းတွေဆက်နေပြန်တယ်။လည်တိုင်နဲ့ညှပ်ရိုးလေးကိုစုပ်လိုက်ကိုက်လိုက်လျှက်လိုက်လုပ်နေတော့ရောင်လေးခမျာညီးသံလေးတောင်ထွက်လာတော့တယ်။
"အာ့ ဒယ်ဒီမကိုက်နဲ့လေ အာ့"
ရောင်လေးပြောသမျှကိုလည်းအက္ခရာတစ်ယောက်နားပင်မဝင်တော့ပါ။လည်တိုင်တွေကိုအနီရောင်အမှတ်သားလေးပေါ်လာတဲ့အထိစိတ်ကြိုက်စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေပြီးနောက်မှာတော့ nipples လေးတွေဆီဆင်းသက်လာပြီး တစ်ဖက်ကိုတော့စုပ်ယူနေပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကိုတော့လက်နဲ့ဖိချေနေတော့တယ်။ရောင်လေးကတော့အထိမခံနိုင်တဲ့နေရာလေးဖြစ်နေလို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ခါးလေးကော့တက်သွားတော့တယ်။
"အင့် ဟင့် ဒယ်ဒီ အရမ်းမစို့ပါနဲ့ နာတယ်အဟင့်"
"ခနလေးပါကလေးရယ် ပြီးရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
အခုဆိုရင်နှစ်ယောက်လုံးမှာအဝတ်နဲ့တူတာဆိုလို့ဘာမှမကျန်တော့အကုန်ကြမ်းပြင်ပေါ်ရောက်ကုန်ပြီ။ကလေးလေးကလည်းအက္ခရာပေးတဲ့အမှတ်အသားတွေနဲ့လှချင်တိုင်းလှနေတာကိုကြည့်ရင်းအက္ခရာကတော့ကျေနပ်ပြုံးကြီးပြုံးလို့ပေါ့။
"ကလေး သိလား ခုလိုအချိန်လေးမှကလေးကအရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတာပဲ ဒယ်ဒီစိတ်တွေတောင်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး"
"ဟာ ဒယ်ဒီကလည်း ဘာတွေပြောနေတာလဲ လုပ်စရာရှိတာလုပ်တော့"
"အိုခေပါဗျာ"
အက္ခရာတို့လည်းစကားတွေမပြောကြတော့ပဲလုပ်ငန်းစလိုက်ကြတယ်။ ရောင်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်းအက္ခရာကသူ့ရဲ့လက်ခလယ်လေးကို ရောင်လေးရဲ့အပေါက်လေးထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်။
"အားးးးးး ဒယ်ဒီနာတယ် အာ့ ပြန်ထုတ်ပေး အာ့"
"ခနလေးကလေး နောက်ကျကောင်းသွားလိမ့်မယ် ခုကအစမို့လို့နာတာ"
လို့ပြောပြီး ကလေးနှုတ်ခမ်းလေးကိုပြန်နမ်းရင်းအောက်ကလည်းအသွင်းအထုတ်လုပ်နေတော့တယ်။လက်သုံးချောင်းလောက်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့
"ကလေး ဒယ်ဒီထည့်တော့မယ်နော် စိတ်ကိုလျှော့ထားနော်ကလေး"
"အမယ်လေးး 😳😳😳ဒယ်ဒီဟာအကြီးကြီးပဲ ရောင်ရောင်သေလိမ့်မယ် မလုပ်တော့ဘူး😭😭😭" ဆိုပြီး ထငိုပါလေရော။
"သေအောင်တော့လုပ်မလားကလေးရယ် မနာစေရဘူး ဒယ်ဒီအာမခံတယ် ဒယ်ဒီ့ကိုသနားပါကလေးရယ် ဒယ်ဒီအောင့်တက်လာပြီ ထည့်တော့မယ်နော်ကလေး မွ"လို့ဆိုကာ သူ့ဟာကြီးကို ရောင်ရောင်အပေါက်ထဲ တစ်ခါတည်းထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။
"အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ရောင်ရောင့်အပေါက်လေးကွဲပါပြီ 😭😭😭"
ဒီလိုနဲ့ ည၉နာရီကတည်းကစလိုက်တဲ့အချစ်တိုက်ပွဲဟာ မနက်၄နာရီမှသာပြီးဆုံးတော့တယ်။ရောင်လေးကတော့လက်တစ်ချောင်းပင်မလှုပ်နိုင်တော့ပဲအိပ်ပျော်သွားခဲ့တော့တယ်။အက္ခရာလည်း ရောင်လေးကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး အဝတ်အစားလဲပေးပြီး အိပ်ရာခင်းတွေပါတစ်ခါတည်းလဲကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲကိုထည့်ပြီး အိပ်စက်လိုက်တော့တယ်။
(အရမ်းမှောင်သွားကြလားဟင် 😳😳😳)
#Akvi