CHAPTER TWENTY-TWO
"Eleazar," I called him. "Tara na, tangina ka,"
He suddenly visited Kenzo's house. I have already told the situation of my life. He offered me that he would look for an apartment for me and he would also pay what was due and the bill, but I refused. Ayoko magkautang na loob sa kaniya.
Mayaman siya. May kaya siya sa buhay. If he is, anytime he can buy something that doesn't get tired. . . But me? Kailangan ko muna magipon at kumayod sa buhay.
Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa kaniya kung bakit nandito siya ngayon. Aba, ano na naman balak 'to?!
He shook his head. "Let's go? You're the only one I've been waiting for."
"Tss. . . dami mong dada. Saan ba kasi tayo pupunta?" I asked.
When he came here, he knocked me out of the house and then made me take a shower because he said we were leaving.
"We're going to somewhere, Alyzza" He answered.
Putanginang, 'somewhere' na 'yan hindi na natapos!
We walked to his car. I am wearing a plain black crisp square neck blouse but the fabric is smooth and breathable, ensuring comfort throughout the day, partnered with brown tailored slacks a pair of well-tailored, straight-leg or slightly tapered slacks. I'm also wearing a black chunky shoes that suit me perfectly. Nag-ponytail na rin ako para mas malinis tignan ang mukha ko. May dala rin akong black tote bag with a minimalist designs.
"Umayos ka, gago ka!" babala ko sa kaniya. "Saan tayo pupunta? Tirik na tirik ang araw, oh,"
"Basta. Tumahimik ka lang d'yan kakareklamo mo," he said laughing as he looked at the road, driving.
"Tirik na tirik ang araw tapos maglilibot tayo, ayoko nu'n." I rolloed my eyes at him.
Hindi ko mapigilan magreklamo kahit alam ko naman libre niya, eh. Nang bibigla siya ng oras. Hindi man lang niya ako minessage para sabihan ako na may lakad kami. . .pero wala, eh. Biglaan lang.
He gave me a single of glance. "Patitirikin ko rin ang mata mo kung 'di ka tatahimik d'yan,"
Magsasalita sana ako para habang tirik ang araw, tirik din ang mata ko. Kaso wala ako sa mood para sa sex ngayon. Hindi rin ako pumapatol sa ex-boyfriend ko. Tagal rin ang uling sex ko. Kay Kerson pa.
Tagal na rin ang uling paguusap na 'ming dalawa. Halos dalawang linggo na rin ang nakalipas simulang nagsagutan kami sa Sky Garden Café, hindi na kami nagusap pa. Hindi na siya nag-text pa. Kung ayaw niya, ayaw ko na rin. Hindi ko ipagsiksikan ang sarili ko sa kaniya. Dami pang lalaki d'yan. Duh!
"Your birthday is coming up, what do you want to do?" Eleazar asked.
Birthday ko naman!
"Gusto ko lang gawin ay. . .matulog at walang maiistorbo sa akin," sabi ko sa kaniya. "Ayoko rin ng celebration. I hate that,"
We are now at Pares Unli Wings, where Shainny and I often go. I suggested that we eat here. Ayoko kumain sa mga resturant ngayon. Nakaka-miss kumain sa mga ganito.
"Sayang. . ." He whispered.
My brows furrowed. "Huh? Bakit sayang? 'Yun ang gusto ko, eh,"
He placed his two hands near his chest and crossed them while looking at me.
"I want to celebrate your birthday. Kahit 'yon lang ang gagawin,"
Sumimangot ako sa kaniya. Wala siyang alam tungkol doon, wala rin akong balak sabihin sa kaniya. Tama na kina Erica ko na sinabi.
Umayos ng upo si Eleazar, lumipat sa siya sa gawi ko. I feel his two fingers near my lips, he loosens the contact so I smile.
"Smile ka nga." He said. "Sige na, payag na 'ko."
Ilang sandali ay dumating na rin ang in-oder na'min pagkain. Daming chicken flavor na in-oder na binigay nila like chicken teriyaki flavor, spicy sakted egg flavor, garlic parseman, creamy mushroom, at marami pang iba.
"Sarap pala rito," Eleazar said na puno ng pagkain ang bibig niya.
He laughed at me. "Ikalma mo lang bibig mo, daming laman,"
Nilunok niya ang nasa bibig nito. "Yayain ko muna sina Lima rito minsan. Matatakaw naman sila,"
Kakagatin ko na sana 'yong manok na hawak ko nang bigla siyang nagsalita.
"Si Faul tinatanong ka niya palagi sa 'kin. 'Di ko alam kung alam niya na magkasama tayo."
I tried to smile at him, I bit my lower lip. Suddenly my heart beat faster. I don't know what's happening to me.
"Hayaan mo na lang siya. Ayoko siya pagusapan,"
Kumain nang kumain kami hanggang sa matapos kami. Kinuha ko na ang bill na 'min at ako na rin ang nagbayad. Nahihiya ako kung siya ang magbabayad.
"Hoy, ako dapat magbayad nu'n," One of his eyebrows rose.
Tinaas-baba ko ang balikat at tinignan siyang nakakaloko. "Sorry, mas mabilis ako,"
Mabagal siya. Eh 'di ako na. Buti na lang may laman pa 'yong card ko. Pakiramdam ko, hinuhulugan pa ako ni Mama. Sumakay ako sa kotse niya at mabilis niyang pinaandaran. Nang makarating na kami sa Astro Park, bumaba na 'ko kaagad, hindi ko na hinintay si Eleazar na pagbuksan akong pinto kahit alam ko naman na umikot pa siya.
I hate that. Hindi naman kami mag-jowa!
"Alyzza. . . Uhm." hindi masabi ni Grayne ang gusto niyang masabi.
Lumingon ako sa kaniya, ngumiti at naghihintay na ituloy niya ang gusto niyang sabihin.
"W-Why don't you want to celebrate your birthday?" Eleazar asked, unable to look me in the eye.
Kaya tahimik pala siya kanina sa byahe. 'Yan ba ang pinagkakaabalahan niya? Not sure.
"Mahabang kwento. Masakit 'yon,"
Ayoko sabihin. Hindi na niya kailangan pang malaman kasi problema ko na 'yon.
"Masakit? You can share to me. I won't judge you," tila naalarma siya sa sinabi ko kaya bigla siyang nagulantang. "We've known each other for a few years, I never judge you. I haven't changed my opinion of you, that's you. You're the Lyzza I've known since then until now."
He smiled at him, lumapit sa kaniya. "Not now. Someday malalaman mo rin kung bakit ayaw ko hukayin ang bawat araw na 'yon,"
Nagsimula na kaming maglakad-lakad rito. Buti hindi mainit ngayon. Biglang dumilim pero mukhang 'di naman uulan. Nang mapagod kami sa kakalakad dito ay pumunta kami sa Astro Salakot na parang clubhouse sa mga subdivision. Open-stage siya.
Umupo kami sa hadgan nito at pinanood ang mga batang nagpa-practice ng sayaw. Madalas tambayan ng mga dancers 'to dahil maliwalas at presko ang hangin.
"Are you hungry?" Eleazar asked who was just sitting next to me.
I shook my head. "Hindi naman. Gusto ko lang ice cream,"
"Chocolate flavor!"
Sabay namin wika kaya nagsitawanan kami. Hanggang ngayon pala ay alam niya pa rin. I didn't expect that. Grabe naman!
"Hintayin mo na lang ako d'yan, okay?"
Tumango lang ako at sinundan siya ng tingin habang naglalakad siya palayo. I close my eyes every time the wind hits my skin. I savor every breath of air on my face. I smile every time I feel it. I feel so spacious every day like this. It seems you have no secrets to hide.
"Ngiting-ngiti, ha,"
Kumunot-noo ko nang may naramdaman akong nagsalita sa harapan ko. Ayaw kong isipin na narito siya.
"Masaya ba siyang kasama kaysa sa akin?"
May nagsalita na naman. Tangina naman niya, nakakaistorbo siya sa moment ko. Minsan ko nga lang maramdaman 'to, sinira niya pa.
Dahan-dahan ko minulat ang mga ko, nanlaki ang mga mata ko nang makita ko siya sa harapan ko.
"Bakit nandito ka?" Malamig na tanong ko.
"So I can see you." He responded casually.
Hahakbang na sana siya palapit sa akin pero pinigilan ko siya.
"D'yan ka na lang. Ayoko lumapit ka,"
Halos tatlong metro ang agwat maming dalawa. Ayoko na mapalapit sa kaniya. Ayoko na maramdaman uli ang pinaparamdam niya sa 'kin.
"So you don't text anymore because he's more fun to be with than me?" He asked.
Napailing ako sa kaniya, tumawa ng marahan. "Kerson, hindi mo kailangan alamin 'yon kung kanino ako masaya. Wala ka naman karapatan alamin 'yon."
"There is!" He responded loudly. "I have a right to know that because we have something together. . .meron tayo, e,"
I've fixed my hair. It's my heart again, I'm just facing him, but my heart beats too fast. It's beating faster and faster, a joyful drumbeat of love and excitement. In my veins, I'm getting a rush of blood and an acceleration of energy going through my body. It seems to me that in this person's presence, my heart knows beyond a shadow of a doubt.
"Simulang hindi na 'tin sinunod ang deal na 'tin, doon na rin nagtapos ang atin," pasigaw ko rin sa kaniya.
Sobrang lamig ng tingin niya sa 'kin. May ginawa ako? Siya ang unang hindi nag-text. Siya ang unang hindi nagparamdam. Bakit parang ako pa masama?
He shook his eyes. "Ang akala ko ang deal lang ang tatanggalin, pero bakit. . . Bakit pati ang ugnayan na'tin dalawa magtatapos na rin?"
Ramdam ko ang sakit sa kaniyang mata. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya.
Tinanggal ko kasi. . . Nanganganib na ang nararamdaman ko sa kaniya.
Ayoko. . . Ayoko mahirapan sa uli. Ayoko mas lumalim pa 'to!
"Dahil 'yon ang dapat!" Duro ko sa kaniya.
Magsasalita sana uli nang may tumawag sa akin na pareho kaming napatingin kung kanino nanggaling ang boses na 'yon. Hindi na 'ko nagtaka kung kanino.
"Alyzza! Ice cream m-"
Hindi niya matuloy ang sasabihin ni Eleazar. May hawak-hawak siyang dalawang ice cream para sa aming dalawa. Isa vanilla flavor, at isang chocolate flavor, para sa 'kin.
"Bro, bakit nandito ka?" Malambing na tugon ni Eleazar.
Napatingin siya sa hawak niyang ice-cream, tinignan ako sa mata na puno ng galit.
"Alyzza. . ." He whispered. "Alyzza?"
Nanlamig ang buong katawan ko nang malaman niya kung ano binanggit ni Eleazar.
"Your name is Alyzza. . . And not Catherine?" Mahinahon niyang tanong.
Hindi pa rin ako sumasagot. Gulong-gulo ang isip niya. Nandito ako ngayon sa kinatatakutan ko. Daming pumapasok sa utak ko pero ni isa wala ako masabi.
"Sumagot ka!" Sigaw ni Kerson.
"Oo. . ." dahil sa gulat at takot, napasagot ako.
"Teka lang. Teka lang," hinila ako ni Eleazar papunta sa likod niya. "H'wag mo siyang sigawan, bro. Ibang usapan na 'yan,"
"Wala akong pakialam sa 'yo." Tumaas bigla ang boses niya. "'Di mo sinabi. Alam mo pala. Alam mo ang totoo!"
Hinila ko si Eleazar paharap sa akin. Nang humarap na siya ay tinignan ko siya na nakikiusap na h'wag niya nang patulan.
"B-Balato mo na 'to sa 'kin, Grayne." Ani ko.
Tumango siya sa akin at hinayaan niya ko ka siyang umalis palayo sa aming dalawa. Pinipigilan ko ang sarili. Hindi ko na alam gagawin ko.
Tinignan ko si Kerson sa mata pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagiiba ng expression.
Sana sinabi ko na kaagad.
Sana hindi ko na nilihim sa kaniya. Daming 'sana' ang nasa utak ko pero hindi na mababago 'yon ngayon.
"K-Kerson, huminahon ka muna. . . Magpapaliwanag ako. . ." Kinakabahan kong ani.
He gave me a smirked coldly. "Calm down? How can I calm down if I know you've been fooling me for a long time!"
Tears began to flow in my eyes. The tears that escaped my eyes felt like a heavy burden being lifted from my soul. It walked gently down my cheek, carrying in it the weight of my unspoken words, my regret, and my longing. As it reached my chin, it hesitated for a moment, as if contemplating the journey ahead. I'm shaking his head at him. We've been watched by a lot of people. Now it didn't matter to him whether or not he was whispering.
Naalala ko naman si Mama kung paano niya ako ipahiya sa court noon. Bumalik na naman ang takot ko. Bumalik na maman ako ang lahat ng pangyayari sa akin.
"I'm sorry, Kerson. . . May balak naman akong sabihin sa 'yo pero-"
He cutted me off. "Kailan?! Kailan mo balak patagalin ang pagiging tanga ko?!"
"Kerson, I'm sorry. . . Mahirap sa side." Naluluha kong tugon.
"But, what? Hindi mo alam kung paano? Fuck!"
Tumango ako sa kaniya bilang sagot. Naramdaman ko na nagsisilabasan ang mga likido sa aking pisnge. I quickly wiped it but suddenly the expression in his eyes changed.
"Fuck. . ." He whispered. "Are you crying?"
Umiiling ako sa kaniya kahit na alam kong na nakikita niya na. Yumuko ako para hindi na niya makita pa.
"Wala 'to-"
He cutted me again. Nagmadali siyang naglakad sa gawi ko at naramdaman ko na lang na may braso na bumalot sa akin. It feels like he's wrapping his arms around my body. His embrace is a sanctuary, a place where worries dissipate and the troubles of the day seem to vanish. I feel the strength in his arms as he pulls me closer, reminding me that he is here to protect and support me and he's always here. His body molds to mine, creating a sense of unity that transcends words. I'm finding comfort and a deep sense of connection in this shared space. With every breath, his chest rises and falls with a sustained rhythm that echoes in my heart. Nang dahil sa yakap niya, nagsituloy-tuloy ang pagdaloy ng mga luha ko sa mata.
I hate that! I deserve this. Deserve kong itrato niya akong ganito.
"Shush. . . I'm sorry, woman," He whispered. "I'm not angry anymore. Hindi na 'ko sisigaw," He said. "I'm here for you, and you can lean on me."
A sob escapes my lips, a plaintive cry that carries the weight of all the pain and anguish I've been harboring. My body quivers with each subsequent sob, and my chest heaves as I struggle to catch my breath. Tears flow down my cheeks like a waterfall, leaving a trail of mud. The intensity of my emotions began to contort my face, and my eyes reddened. It's as if a dam has cracked in my head, and I can't cope with the tsunami of emotions that flow through me.
"I-I'm sorry, Kerson. . . "Piyok kong sabi. "Hindi ko sinasadya. Gusto. . . Gusto ko sabihin pero n-natatakot ako,"
Minamasahe niya ang balikat ko gamit ang isang daliri niya habang magkayakap pa rin siya.
"Shush. I understand. I'm sorry I made you cry," malambing niyang sabi. "Tahan na, hindi na ko galit sa'yo."
Ang daya. Napakadaya niya talaga! Sa ginagawa niya, mas nahuhulog ako sa kaniya. Mas lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kaniya. Ayoko na 'to.
Ako mismo kumawala sa yakap na'ming dalawa. Tinignan ko siya sa mata. Pinunasan niya ang luhang natira sa pisnge ko.
"Gogo, hindi ka na galit? I'm sorry. . ." Ani ko sa kaniya.
He smiled at me, pinagdikit niya ang noo naming dalawa."No. I'm not mad anymore as long as you stop crying,".
"B-Bakit? Dapat. . . dapat magalit ka kasi nagsinungaling ako sa 'yo. . ." tanong ko sa kaniya.
Nararamdaman ko ang init ng paghinga niya. Amoy na amoy ko rin ang hangin na lumalabas sa bibig niya.
Automatiko ako pumikit nang maramdaman ko ang kaniyang malambot na labi sa labi ko.
"You know why?" He asked me.
"Bakit?"
"Because I don't want to see you cry because of me," he whispered. "Mas dobleng sakit ang balik sa 'kin."
N A M E L E S S G U Y 2 5