Trigger warning: This chapter is disturbing and may be traumatizing. Contains sexual abuse of minor, and strong language. You can skip this chapter if you feel uncomfortable-------------------------------------------------------------------------------------------------
I DIDN'T WANT TO DO THIS ANYMORE.
I needed to get out not only because I was scared to completely forget where do I stand, but also because I wanted to protect my son. Hindi deserve ng anak namin ng isang pamilya na buo nga, pero huwad naman.
I agreed to marry Hugo, and that was my mistake. Naging pamilya kami, napo-provide niya ang mga kailangan namin ni Hyde, and we were also sexually compatible. He was a complete package, a good husband and a father, but that was not enough. He was fooling me. He was fooling our son. And he was fooling himself. We lived together in the same house, but his heart was not here. Wala sa amin.
Ang puso niya ay naiwan sa ibang babae. Nandoon pa rin kay Sussie.
Ayaw ko na ng mga gabing mag-o-overthink ako, ayaw ko nang mangapa kung saan dapat ako, at ayaw ko na ring matuwa habang umaasa sa wala. Hindi ko rin deserve iyon. Wala kahit sinong babae ang may deserve nang ganoon.
Nagdesisyon na ako na tuluyang makipaghiwalay na. Wala na akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao, o kahit ng mga pamilya namin. Para ito sa anak ko, at higit sa lahay ay sa puso ko. Kahit ngayon lang, pipiliin ko na maging makasarili.
Nasa kama ako at pawisan na naglalagay ng damit sa maleta nang biglang bumukas ang pinto. Natatandaan ko na ini-lock ko iyon kaya gulat na lumipad doon ang aking paningin.
"WHAT THE HELL ARE YOU DOING?"
Nanlaki ang aking mga mata nang makita na nakatayo roon si Hugo. Sinundan niya ako. Hawak niya sa kamay ang spare keys ng mga kuwarto.
"H-Hugo, I won't take Hyde with me, but I will come here every day to take care of him. Saka lang ako hindi pupunta kapag uuwi ka. Or puwede rin siyang mag-stay sa akin, at uuwi na lang kapag nandito ka—"
Malamig ang mga mata niya. "Napagdesisyunan mo lahat agad iyan ngayon? O matagal mo nang plano?"
Umawang ang mga labi ko. "N-no... Of course not..."
"Really?" mapait na sambit niya. "Ang bilis mo namang nakapagplano."
"We can practice healthy co-parenting. Hindi ko naman ilalayo si Hyde, kilala ka na rin niya, hindi siya lalayo sa 'yo. Nasa pag-uusap naman—"
"And then what? You'll go back to that bastard?"
Napahumindig ako. "Hugo, walang kinalaman si Harry dito!"
"Kaya nakapagdesisyon ka agad dahil lang pumunta siya? Do you still love him?"
Napatayo na ako. "And how about you? Aminin mo man o sa hindi, I know that you still love Sussie!"
"For God's sake, Jillian! Kasal na iyong tao!" sigaw niya na pulang-pula ang mukha hanggang leeg.
"Ano ngayon kung kasal na? Napigilan ba ng kasal na iyon ang puso mo na mahalin pa rin siya?!" ganting sigaw ko.
Napigtal na ang pisi ko. Humakbang ako at sinampal ko si Hugo. Akala ko hindi na ako galit at hindi na magagalit. Akala ko pagod na ako. Akala ko manhid na, pero ang sakit kasi na parang ako pa iyong may kasalanan kung bakit gusto ko na siyang hiwalayan.
Hindi pa ako nakuntento. Inilang hakbang ko ang pagitan namin at kinuwelyuhan ko siya. "I'm not stupid, Hugo! Stop fooling me! Stop fooling yourself!"
Tinanggap niya ang mga sampal ko, ang mga hampas ko, kahit noong sinabunutan ko siya. Hanggang sa mapagod ako, hinayaan niya ako na ilabas ang lahat.
Humihingal ako na bumagsak sa kama. Doon siya nanakbo sa drawer ko at nagkalkal doon. Pagkakuha niya sa nebulizer ko ay madali siyang pinuntahan ako sa kama.
Inangat niya ang ulo ko at itinapat sa akin ang nebulizer. "Breathe, Jillian. Breathe..."
Huminga naman ako at ginawa ang sinasabi niya. Paulit-ulit hanggang sa malanghap ko ang gamot at lumuwag ang aking paghinga.
Hinubaran ako ni Hugo ng damit. Pati ang bra ko ay hinubad niya. Pagkatapos ay kumuha siya ng bimpo at damit sa closet. Pinunasan niya ako ng pawis at dinamitan ako, saka niya binuksan ang aircon. Marahan niya akong inihiga sa pinagpatong niyang unan.
"How are you feeling now?" tanong niya habang hinahaplos ang noo ko. "Are you still having trouble breathing?"
Umiling ako. Nakatingin ako sa mukha niya kung saan namumula pa ang kanyang pisngi dahil sa sampal ko kanina. Magulo rin ang buhok niya dahil sa pagsabunot ko, at ang kwelyo ng shirt na suot niya ay tumabingi dahil sa pagkakahila ko. Habang nakatingin ako sa kanya ay patuloy pa rin ang pagpatak ng luha ko.
"Stop crying, Jillian. Baka hindi ka na naman makahinga. Tama na, kahit ngayon lang." Hinahagod niya nang marahan ang likod ko para pakalmahin ako. "Cease fire muna..."
Nang tumayo siya ay kinuha niya ang maleta ko at pinag-aalis doon ang mga damit na aking inimpake. Ibinalik niya iyon lahat sa closet.
Sinikap kong magsalita kahit nanunuyo ang aking lalamunan. "Hugo, I made up my mind. Ayoko na..."
"Just stay here. It's already enough for me. I won't be greedy."
"Hugo, please..."
Nang lumingon siya sa akin ay malamlam ang mga mata niya. Matigas ang boses niya nang magsalita pero bahagya iyong nabasag. "Jillian, you don't have to love me. But please, don't abandon me."
Nang lumabas na si Hugo sa pinto ay napaiyak na lang ako sa aking mga palad.
Hindi ko alam kung kailan ako nakatulog sa pag-iyak, basta alam ko na may pumasok ulit sa kuwarto para alamin kung maayos na ba ang aking paghinga.
TANGHALI NA AKO NAGISING. Mahapdi ang sikmura ko pagbangon sa higaan. Bukod sa mahapdi ang mga mata ko sa pag-iyak ay nanghihina ang aking katawan.
Napatingin ako sa maleta ko na nasa sahig. Wala na iyong laman dahil ibinalik na lahat ni Hugo sa closet. Pero kahit hindi niya iyon ginawa ay parang hindi ko pa rin kayang umalis ngayon. Ang bigat ng aking pakiramdam.
Pag-alis ko sa kama ay biglang humapdi ang aking sikmura. Napatakip ako sa aking bibig at napatakbo sa lababo sa banyo. Nagduduwal ako roon pero wala namang lumalabas sa bibig ko.
Naaala ko na wala akong kinain kagabi. Siguro dahil sa pagpapalipas ko ng gutom kaya ako nagkakaganito. Dumeretso ligo na lang ako para mapreskuhan. Pagkabihis ay hindi na ako nagsuklay. Tinatamad ako at ang gusto ko na lang ay kumain na sa kusina. Parang gusto ko ng bake mac ngayon. May ingredients kaya kami sa pantry?
Paglabas ko ng pinto ng kuwarto ay siya namang daan ni Ate Lina. Nagkagulatan kami dahil hindi naman ito naakyat dito sa itaas, unless kung may kailangan siya sa akin.
Nauna ako na nagsalita, "Ate Lina, sorry po at tinanghali ako ng gising. Nakapasok na po ba si Hyde? Hindi ko na po siya naasikaso, dahil masama po ang pakiramdam ko—"
"Hindi bumaba si Hyde," sagot niya na ikinamaang ko.
"Po?"
"Nagtataka nga ako dahil hindi siya bumaba kanina. Hinanda ko na ang almusal at baon niya pero wala siya. Kinatok ko na ng ilang beses pero hindi nagbubukas. Nakaalis na tuloy ang school bus niya."
Nag-i-schoolbus na kasi ulit si Hyde ngayon. Maaga ito palaging gumigising mag-isa. Nag-a-alarm ito. Never pa itong tinamad na pumasok sa school. Kahit may sakit ay ayaw nitong a-absent.
Nag-alala na ako ay napatakbo na ako sa kuwarto nito. "Hyde? Baby?!" Kinatok ko ito pero hindi ito nagbubukas.
"Jillian, heto at dinala ko na ang spare key dahil nag-aalala na rin ako." Inabot sa akin ni Ate Lina ang hawak na susi.
Kandasala naman ang kamay ko sa pagbubukas ng seradura dahil sa nerbiyos. Nitong mga nakaraang araw ay kapansin-pansin ang pagiging tulala nito. Kapag nasa bahay ito ay hindi talaga ako nagtatrabaho, inaasikaso ko ito, kahit pa ayaw nitong magpaasikaso dahil malaki na raw ito.
Wala na itong phone pero hindi ito bumalik sa paglalaro ng PlayStation. Hindi rin ito bumalik sa panonood ng TV. Madalas na lang ito na nagkukulong sa kuwarto. Sinusubukan kong yayain na mag-mall, ang kaso ay palaging natanggi ito. Kesyo marami daw itong inaaral na assignments, pero hindi na sa akin nagpapatulong kahit anong pilit ko.
Hindi ko na gaanong kinukulit si Hyde dahil baka mainis. Sa mga ni-research ko sa Internet ay nasa punto raw ang bata ng buhay nito na ayaw nang kinukulit. Ipinaubaya ko na lang muna kay Hugo at sa boys' talk nila ang lahat kahit pa sobrang nag-aalala ako.
Nang mabuksan ko ang pinto ay madilim ang kuwarto. Patay ang ilaw, kahit ang lampshade sa bedside table. Nakasarado pa rin ang makakapal na kurtina sa bintana kaya wala talagang makita. Kinapa ko ang switch ng ilaw saka ako lumapit kay Hyde. Nakatalukbong ang bata ng comforter. "Baby, may sakit ka ba?"
Umungol lang ito.
"Baby, hindi ka pumasok. Nag-aalala ako sa 'yo kasi hindi ka ganito, e. Can we talk? Please?"
Naglabas ito ng ulo sa comforter. Namumutla ito. Nang kapain ko ang noo at leeg ay hindi naman mainit. Hinila ko paalis sa katawan nito ang kumot pero ayaw nitong bitiwan.
"Mommy, no..." malat sabi nito.
Hinila ko pa rin. At nang mahila ko ay nagulat ako dahil may hawak itong phone. "Kanino galing 'yan?!"
Samsung phone iyon na kulay pink. Lumang model na at parang pamilyar sa akin.
"Mommy..." Mangiyak-ngiyak si Hyde habang nakatingin sa akin. "Don't be mad, please?"
"I am not mad, baby. Pero sabihin mo sa akin kung kanino iyan? At bakit ka nagsi-secret kay Mommy? Di ba nag-usap tayo na bawal ang secrets?"
Hindi sumagot si Hyde. Hindi ko na napigilan ang aking sarili, inagaw ko sa walang lakas niyang kamay ang phone. Tiningnan ko iyon. Walang naka-install na app maliban sa app na ginagamit sa chat.
Deactivated ang account ni Hyde kaya ibang account ang naka-log in. Bagong account na anime character ang display photo. Sa chat ay iisa lang ang kausap nito, iyong may profile photo na Daisy Duck at pangalan ay 'DEE DEE'.
"M-Mommy, no!" awat nito sa akin pero tinabig ko ang kamay ng bata. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Binuksan ko ang convo at parang nanlaki ang ulo ko sa aking mga nakita at nabasa. Itong Dee Dee ay nagsi-send ng mga hentai videos kay Hyde!
Dee Dee: Take a photo of your weenie.
Sa aking pagkawindang ay nag-send nga si Hyde dito. Pinicturan ng bata ang sariling ari at ipinadala kay Dee Dee!
Natutop ko ang aking bibig. Napagtagpi-tagpi ko na. Malamang na hindi ito sinasabi ni Hyde kay Hugo, dahil kung nasabi nito sa ama ay hindi aabot sa ganito!
"Your father needs to know this," mariing sabi ko. Nakalimutan ko na ang pagpapasensiya at pagiging kalmado sana. For Pete's sake! Hindi ko kaya ngayong maging kalmado!
Nanlaki ang mga mata ni Hyde. "Mommy, please no!"
Tinawagan ko si Hugo. Nanginginig ang boses ko nang magsalita, "Hugo, s-sorry to bother you, but I think you need to talk to your son!"
Hindi na nagtanong si Hugo. Seryoso ang boses niya nang sumagot agad, [ I'm on my way. ]
Muling nagtalukbong ng comforter si Hyde. Sa kauna-unahang pagkakataon ay narinig ko ito na galit na galit na nagsisisigaw, "I hate you, Mommy! I hate you!"
Windang na windang ako. Nag-ulap ang aking paningin sa luha. Daig ko pa ang sinaksak sa puso dahil sa sobrang sakit na marinig iyon mula iyon dito.
What happened to my ever honest, gentle and loving baby? Napakahinahon nitong bata, paanong sa isang iglap ay naging ganito ito? Paano nito nagawang magsalita nang ganoon sa akin?
Niyakap naman ako ni Ate Lina. "Kumalma ka, Jill. Ganiyan talaga ang mga kabataan ngayon, dahil sa maling paggamit ng gadget kaya naaapektuhan ang kanilang mga pag-iisip."
Dahil sa pag-aalala at samu't saring emosyon ay hindi ko nagawang kumain kahit gutom na gutom ako. Mugtong-mugto ang mga mata ko sa pag-iyak. Nakailang akyat baba na ako sa hagdan sa loob ng mahigit dalawang oras.
"Ayaw pa rin kumain ni Hyde." Nakasalubong ko sa hagdan si Ate Lina. Bitbit niya ang tray ng pagkain na dinala kay Hyde kanina. "Ayaw mag-alis ng talukbong."
Tumango ako. Binalikan ko sa kuwarto si Hyde at naupo ako sa gilid ng kama. Tumutulo ang luha ko nang haplusin ko ang comforter. "Hyde, what's happening to you? Hindi ka naman ganito, di ba? Baby..."
"Go away!" sigaw lang nito sa ilalim ng comforter.
"Baby, you're hurting mommy," garalgal na sabi ko. Parang binibiyak ang puso ko sa ikinikilos nito.
Narinig ko ang sigaw ni Ate Lina sa ibaba ng bahay. "Jillian, nandito na ang asawa mo!"
Saglit lang ay bumukas ang pinto ng kuwarto ni Hyde. Pumasok doon ang humahangos na si Hugo. Gulo-gulo pa ang kanyang buhok at tabingi ang kuwelyo ng suot na long sleeves polo. "What happened to Hyde?" humihingal pa na tanong niya.
Napatanga siya nang makitang luhaan ako. Napalapit agad siya at hinawakan ako sa pisngi. "What happened? Why are you crying? Tumahan ka na, baka hikain ka."
Nanginginig ang kamay ko na inabot sa kanya ang phone. Tinanggap niya iyon at tiningnan. Nakanganga siya matapos makita ang lahat.
Nakailang singhap siya ng hangin para kalmahin ang sarili bago nilapitan si Hyde. "Hey, buddy."
Tinapik niya ito pero hindi kumilos ang bata. Mga ilang ulit niya itong tinawag bago ito lumabas sa kumot. "Daddy..." Napahikbi ito nang makita siya.
"I'm not mad. Hindi kami galit ng mommy mo, okay? We are just worried about you because we love you."
Akmang uupo si Hyde sa kama nang mapaigik ito at mapasubsob. Nag-panic naman kami ni Hugo kung ano ang masakit dito.
Hindi na naghintay si Hugo, hinila niya ang pajama ni Hyde kasama ang brief nito. Napasinghap ako dahil sa itsua ng ari ng bata. Pulang-pula iyon at magang-maga!
"Susme!" bulalas ni Ate Lina na nasa pinto. "Bakit nangangamatis iyan?!"
Hindi lang ang pajama at brief ni Hyde ang inalis ni Hugo, inangat din nito ang pang-itaas na damit ng bata. Ang pagapang ng kilabot sa akin ay walang katulad, nang makita ko ang namumulang marka sa puson ni Hyde hanggang sa dibdib nito.
Maigting na magmura si Hugo, "Putangina!"
Sargo ang luha na napaluhod ako sa harapan ni Hyde. "W-who did this to you, baby?"
Hindi kumikibo ang bata. Tumutulo lang din ang luha nito.
Tumaas na ang boses ko. "Hyde, tell us, please!"
Malikot ang luhaang mga mata nito nang mahinang sumagot, "It's... Ninang Dessy."
"Fuck!" Sa galit ay natadyakan ni Hugo ang bedside table dahilan para malaglag ang mga laman niyon at mabasag ang lampshade sa itaas.
Si Hyde ay nanginginig sa takot kaya napilitan nang sabihin lahat. Uutal-utal at luhaan ito habang nagsasalita, "She said it's fun to do it... I didn't want to... But... But..."
"Oh, my God..." Umiiyak na niyakap ko na ang bata. "Baby, it's okay, baby, we're not mad. We love you..." Napasigaw naman si Ate Lina dahil paglabas ni Hugo sa kuwarto ni Hyde ay may baril na ito nang bumalik.
Nanlilisik ang mga mata ni Hugo sa galit. "Where is Dessy?! Putangina, papatayin ko ang babaeng iyon!"
#TroublemakerbyJFstories