"មកហើយឬ?"ចូលមកដល់ក្នុងសាលាបោះជំហ៊ានមិនទាន់ទាំងបានប៉ុន្មានផងសម្លេងមួយក៏បន្លឺឡើងនៅលើបង់ក្នុងសាលាដែលជាកន្លែងសម្រាប់សិស្សនិស្សិតគ្រប់រូបមកអង្គុយជជែកគ្នាលេងឬក៏មកស្វ័យសិក្សាអ្វីបែបហ្នឹង ធ្វើឱ្យថេហ្យុងដឹងភ្លាមថាម្នាក់នោះគឺជាអ្នកណា
"ថេហ្យុង ឯងទៅថ្នាក់ទៅ"ជុងហ្គុក ងាកមកនិយាយជាមួយមិត្តសម្លាញ់ចំណែកថេហ្យុងក៏មិនបាននិយាយច្រើនដែរគ្រាន់តែងក់ក្បាលទទួលដឹងរួចក៏ដើរចេញទៅយ៉ាងណារឿងរបស់នាយទុកឱ្យនាយជាអ្នកដោះស្រាយដោយខ្លួនឯងចុះ នាងមិនអីទេ មិនអីពិតមែន
"យ៉ុងអាន"ជុងហ្គុក ពោលហៅឈ្មោះអ្នកដែលមាននាមជាសង្សាដោយសម្លេងស្រាលស្រទន់តាមទម្លាប់របស់នាយដែលតែងតែនិយាយបែបហ្នឹងដាក់នាងឡើងក្លាយជាទម្លាប់ទៅហើយ
"នៅស្គាល់អូនដែរតើ"យ៉ុងអាន និយាយរបៀបឌឺដងមុននឹងសម្លឹងមើលទៅផ្លូវដែលថេហ្យុងដើរចេញទៅមុននេះពោរពេញទៅដោយការខឹងស្អប់ ស្អប់បំផុតដែលនាងនិងសង្សាតែងតែមានរឿងឈ្លោះគ្នាដោយសារតែអ្នកដែលដើរចេញទៅមុននេះតែម្នាក់គត់
"ពុទ្ធោ យ៉ុងអានហា៎ អូនជាសង្សារបស់បងណា ទោះជាបងត្រូវភ្លេចមនុស្សគ្រប់គ្នាក៏មិនអាចភ្លេចអូនបានដែរ"ជុងហ្គុក ចូលខ្លួនទៅចាប់ដៃនាងមុននឹងពោលពាក្យលួងលោមដើម្បីឱ្យនាងឈប់ខឹង
"ចុះភ្លេចថេហ្យុងដែរទេ?"ស្ងាត់គ្មានការឆ្លើយតប ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលមុខអ្នកជាសង្សាដោយការគិតពិចារណា ក៏មិនយល់ដូចគ្នាថាហេតុអ្វីបានជាខឹងស្អបើមិនចូលចិត្តថេហ្យុងខ្លាំងម្ល៉េះទាំងដែលដឹងហើយថាពួកគេត្រឹមជាមិត្តភក្តិនឹងគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ
"ឃើញទេ បងមិនតបនឹងអូន បងមិនស្មោះត្រង់នឹងអូនទេ"យ៉ុងអានរលាស់ដៃជុងហ្គុកចេញពីខ្លួនមុននឹងបែរខ្នងងរង៉ក់ដាក់នាយ
"យ៉ុងអានហា៎ អូនកុំរករឿងបងពេកបានទេ ថេហ្យុងនាងត្រឹមជាមិត្តរបស់បងតែប៉ុណ្ណោះ ហើយណាមួយនាងក៏មិនស្រឡាញ់មនុស្សប្រុសដែរ បងនិងនាងស្គាល់គ្នានៅជាមួយគ្នាតាំងពីតូច បងគ្មានអារម្មណ៍ឯណាទៅគិតជាមួយនាងលើសពីមិត្តនិងប្អូនស្រីម្នាក់នោះទេ តើយល់ពីបងផងបានទេ?"ទ្រាំនឹងចរិតរករឿងច្រើនរបស់សង្សាច្រើនពេកជុងហ្គុកក៏និយាយគ្រប់យ៉ាងចេញមកទាំងអស់ទាំងមិនបានដឹងទេថាមានមនុស្សម្នាក់ទៀតនៅបាំងនឹងដើមឈើក៏បានស្តាប់ឮគ្រប់យ៉ាងដែលនាយនិយាយដែរ តែមិនអាចធ្វើអ្វីបាន ភ្លាមនោះទឹកភ្នែកមួយដំណក់ក៏ស្រក់ចុះមកក៏មិនយល់ថាវាស្រក់ព្រោះអ្វីដូចគ្នា ប្រហែលជាទីនេះខ្យល់ខ្លាំងពេកហើយទើបនាងផ្សារភ្នែកដល់ថ្នាក់ស្រក់ទឹកភ្នែកចុះមកបែបនេះ
"ប៉ុន្តែយ៉ាងណានាងក៏ជាមនុស្សស្រីបងមិនគួរស្និទ្ធិស្នាលនឹងនាងខ្លាំងពេកទេ"ឮបែបនេះហើយយ៉ុងអានក៏ញញឹមចុងមាត់មុននឹងបែរមុខទៅរកជុងហ្គុកវិញធ្វើជានិយាយដោយសម្លេងញិកញ៉ក់
"បាន ចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅបងនឹងមិនស្និទ្ធស្នាលនឹងនាងទៀតទេបើធ្វើឱ្យអូនមិនសប្បាយចិត្ត"
"បែបនេះទើបសមជាសង្សារល្អរបស់អូន"យ៉ុងអានពោលឡើងដោយក្តីពេញចិត្តជាខ្លាំងមុននឹងចូលខ្លួនទៅឱបនាយក្រាស់ចំណែកនាយក្រាស់វិញក៏ឱបតបទៅវិញដូចគ្នា
"ថេហ្យុង មកឈរធ្វើអ្វីនៅត្រង់នេះ"កំពុងតែឈរមើលភាពផ្អែមល្ហែមរបស់គូសង្សារមួយគូនោះយ៉ាងផ្អែមល្ហែមភ្លាមនោះក៏មានសម្លេងមួយមកកាត់ចង្វាក់ធ្វើឱ្យថេហ្យុងកាត់ផ្តាច់អារម្មណ៍ទាំងប៉ុន្មានងាកទៅរកប្រភពសម្លេងវិញ
"គ្មានអ្វីទេ គឺចាំឯងទៅញ៉ាំបាយជាមួយគ្នាហ្នឹងណា"ថេហ្យុង តបទៅនាងវិញដោយស្នាមញញឹមស្រាល
"ពិតមែនឬអញ្ចឹងតោះពួកយើង"យូណា ឮបែបនេះហើយក៏កៀកដៃថេហ្យុងដើរចេញទៅជាមួយគ្នាធ្វើដូចជាគូស្នេហ៍ដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាយ៉ាងអញ្ចឹងទាំងដែលការពិតពួកគេទុកគ្នាត្រឹមតែជាម៨ត្តភក្តិប៉ុណ្ណោះហើយនេះក៏ជាមូលហេតុមួយដែលធ្វើឱ្យជុងហ្គុកគិតថាថេហ្យុងមិនស្រឡាញ់មនុស្សប្រុសដែរព្រោះពួកគេស្និទ្ធស្នាលគ្នាខ្លាំងពេកស្និទ្ធជាងនាយនិងយ៉ុងអានដែលជាសង្សានឹងគ្នាទៅទៀត
"ឯងគិតថាមនិស្សប្រុសនិងមនុស្សស្រី នៅជាមួយគ្នាតែពីរនាក់អាចមានអារម្មណ៍ស្រឡាញ់គ្នាលើសពីមិត្តភក្តិដែរទេ"នៅសុខៗមិនដឹងជានឹកសំណួរនេះចេញពីណាទេថេហ្យុងស្រាប់តែសួរឡើងតែម្តង
"រឿងនេះយើងក៏មិនដឹងដែរ ព្រោះមិនធ្លាប់នៅជាមួយមនុស្សប្រិសតែ២នាក់ផង"យូណាបញុកអាហារចូលមាត់បណ្តើរចំពោះរឿងនេះបាងគ្មានយោបល់ទេព្រោះមិនធ្លាប់ជួបក៏មិនដែលឃើញដូចគ្នាដែលមនុស្សប្រុសស្រីពីរនាក់មិនត្រូវជាអ្វីនឹងគ្នារស់នៅជាមួយគ្នាតែ២នាក់នោះ(អត់មានអ្នកណាដឹងថាជិងហ្គុកនិងថេហ្យុងនៅជាមួយគ្នាទេ)
"អឹម"ថេហ្យុងមិននិយាយអ្វីបានត្រឹមតែងក់ក្បាលបែបយល់
"ឈប់សិន តែថាឯងសួររឿងនេះធ្វើអ្វី? ឬមួយក៏ឯង..."
"គ្មានទេ កុំគិតផ្តេសផ្តាស់ យើងគ្រាន់តែសួរលេងធម្មតាៗប៉ុណ្ណោះ"ថេហ្យុង ប្រកែកញាប់មាត់មុននឹងឆ្កឹសផ្នែកក្រហមនៃពងមាន់របស់ខ្លួនយកដាក់ចូលក្នុងចានរបស់យូណាដែលសកម្មភាពទាំងនេះធ្វើឱ្យអ្នកដែលឃើញហើយពិតជាមានអារម្មណ៍ច្រណែននឹងយូណាខ្លាំងណាស់ដែលមានថេហ្យុងចាំមើលថែបែបនេះ
"អរគុណ"យូណាទទួលយកពងមាន់នោះមកញ៉ាំដោយមិនភ្លេចពោលពាក្យអរគុណចំណែកថេហ្យុងក៏មិនបាននិយាយអ្វីច្រើនដែរបានត្រឹមតែញ៉ាំអាហាររបស់នាងបន្តដោយស្ងៀមស្ងាត់ហើយទើបត្រឡប់ទៅរៀនវិញ
@. ល្ងាច
ពេលល្ងាចបានឈានចូលមកដល់ក៏ជាពេលដែលសិស្សនិស្សិតគ្រប់រូបត្រូវចេញទៅផ្ទះដូចគ្នាតែចម្លែកណាស់ថ្ងៃនេះជុងហ្គុកបែរជាដើរចេញទៅមុនថេហ្យុងមិនចាំនាងដូចរាល់ដងទាល់តែសោះ ប៉ុន្តែវាក៏មិនមែនជារឿងចម្លែកសម្រាប់ថេហ្យុងដែរព្រោះដឹងថាមកពីមូលហេតុអ្វីទើបនាយក្លាយទៅជាបែបនេះ
"ញ៉ាំបាយហើយនៅ?"ថេហ្យុង ចូលមកដល់ខាងក្នុងដោយមានកាន់ថង់អាហារជាច្រើននៅក្នុងដៃមុននឹងពោលសំណួរឡើងទៅកាន់អ្នកដែលអង្គុយលេងសារនៅលើសាឡុងនោះតែអ្វីដែលទទួលបានមកវិញគឺត្រឹមតែភាពស្ងៀមស្ងាត់តែប៉ុណ្ណោះ ឃើញបែបនេះថេហ្យុងក៏មិនបានគ៨តច្រើនដែរយកម្ហូបដែលទិញមកនោះទៅកម្តៅរៀបដាក់លើតុយ៉ាងស្អាត មុននឹងដើរទៅក្នុងបន្ទប់ដើម្បីងូតទឹកសម្អាតខ្លួនកុំឱ្យស្អុះស្អាប់
"ហឹម? ថេហ្យុងមកដល់តាំងពីពេលណា?"ពេលដែលដើរមកកាត់មុខជុងហ្គុក ធ្វើឱ្យនាយជ្រួញចិញ្ចើមមុននឹងពោលសំណួរឡើង នេះនាងមកដល់តាំងពីពេលណាហេតុអ្វីក៏នាយមិនដឹងអញ្ចឹង
"អ៎រ គឺទើបតែមកដល់មុននេះបន្តិចប៉ុណ្ណោះ ពិតមែនហើយម្ហូបយើងកម្តៅដាក់លើតិរួចរាល់ហើយ បើឯងឃ្លានញ៉ាំមុនយើងក៏បានដែរ"ឮសំណួរបស់នាយហើយធ្វើឱ្យថេហ្យុងស្រងាកចិត្តបន្តិចប៉ុន្តែក៏ព្យាយាមឆ្លើយទាំងទឹកមុខធម្មតាបំផុត
"អឺ គឺយើងភ្លេចប្រាប់ឯងទៅ យើងញ៉ាំអាហារនៅខាងក្រៅជាយ៉ុងអានរួចហើយ"ជុងហ្គុក
"មិនអីទេអញ្ចឹង ទុកកម្តៅញ៉ាំស្អែកក៏បាន" និយាយរួចថេហ្យុងក៏ដើរចេញទៅធ្វើដូចជាគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងយ៉ាងអញ្ចឹងចំណែកជុងហ្គុកវិញគឺនៅអង្គុយលេងសារជាមួយយ៉ុងអានដែលជាសង្សាសំណព្វចិត្តរបស់នាយធម្មតាមិនបានគិតខ្វល់ពីអារម្មណ៍របស់ថេហ្យុងសូម្បីតែបន្តិចនោះទេ
"ក្រឹប ហឹកៗ ស្រឡាញ់គេម្នាក់ឯងហេតុអ្វីក៏ឈឺចាប់យ៉ាងនេះ ហឹកៗ"គ្រាន់តែចូលខ្លួនមកដល់ក្នុងបន្ទប់ទឹកភ្លាមថេហ្យុងសម្រូតខ្លួនអ្គុយចុះយំយកៗតែម្តងអារម្មណ៍ដែលស្រឡាញ់គេម្នាក់ឯងពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ពិសេសគឺលួចស្រឡាញ់មិត្តភក្តិខ្លួនឯងដែលគេមានសង្សាហើយ ពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ពិសេសពេលដែលឃើញគេស្និទ្ធស្នាលជាមួយសង្សារបស់គេនៅចំពោះមុខយើងប៉ុន្តែយើងមិនអាចសូម្បីតែបញ្ចេញអារម្មណ៍ដែលខ្លួនឯងមានគ្រប់យ៉ាងគឺត្រូវព្យាយាមធ្វើធម្មតាបំផុតដូចជាមនុស្សគ្មានអារម្មណ៍មិនចេះឈឺចាប់យ៉ាងអញ្ចឹង។
ក្រោយពេលបន្ធូរអារម្មណ៍ខ្លួនឯងនៅក្នុងបន្ទប់ទឹករួចរាល់អស់ហើយថេហ្យុងក៏ចេញមករៀបចំអាហារដើម្បីទុកវិញព្រោះពេលនេះនាងគ្មានអារម្មណ៍ញ៉ាំអ្វីទៀតនោះទេ បន្ទាប់ពីនោះទើបចូលទៅក្នុងបន្ទប់គេងតែម្តង
"គេងហើយឬ?"មួយសន្ទុះក្រោយពេលដែលថេហ្យុងចូលទៅក្នុងបន្ទប់រាងយូរគួរសមហើយទើបជុងហ្គុកចូលទៅតាមក្រោយឃើញថាថេហ្យុងគេងលក់បាត់ហើយ តែភ្លាមនោះភ្នែកស្រាប់់តែប្រទាក់ទៅនឹងដើមទ្រូងដែលលៀនចេញចុងរបស់វាមកតិចៗតាមដានអាវគេងយប់របស់នាង(ធម្មតាពេលគេងគេមិនដែលពាក់ឈុតក្នុងនោះទេទើបមានផាសុខភាព)រូបភាពកាលពីយប់មិចក៏លោតមកពេញខួរក្បាលរបស់នាយធ្វើឱ្យជុងហ្គុកលួចលេបទឹកមាត់ មុននឹងលូកដៃយឺតៗថ្នមៗទៅប្រឡេះឡេវអាវរបស់ថេហ្យុងតិចៗដូចជាខ្លាចនាងដឹងខ្លួនមកអញ្ចឹង ហើយនៅទីបំផុតជុងហ្គុកក៏ប្រឡេះឡេវអាវរបស់នាងរហូតដល់បានសម្រេចដោយថេហ្យុងនៅគេងលក់មិនដឹងខ្លួននៅឡើយ ព្រោះមុននេះនាងបានលេបថ្នាំងងុយដេកដើម្បីឱ្យដេកលក់ដូច្នេះហើយទើបមិនដឹងខ្លួន ជុងហ្គុកឃើញនាងគេងលក់ស្រួលបែបនេះទើបទើបឱនមុខសន្សឹមៗទៅរកចុងដោះរបស់នាងហើយលេបត្របាក់វាយកតែម្តងចំណែកឯម្ខាងទៀតត្រូវច្របាច់ដោយដៃរបស់យ៉ាងពេញៗតែម្តង មើលទៅទំហំនាងចុះធំមិនធម្មតាទេយ៉ាងហោចណាស់ក៏៣៨ទៅ៤០ដែរ(បើនៅក្រៅចរិតដូចប៉ិគុកឯងចឹងខ្នោះហើយប្រាប់ឱ្យដឹង)
រងចាំភាគបន្ត
បាត់មួយថ្ងៃមាននឹកគេអត់😊