Bana bu güzel serüvende destek olan siz canım takipçilerime teşekkür etmek isterim. "Küçük Öğretmen" in benim için yeri çok farklı. Daha önce başka kurgular yazmama rağmen hiç bir hikayeyi tamamlayamamıştım. Elbette ki bu motivasyonumun sebeplerinden biri de sizlersiniz. Sizin desteğiniz ve sevginiz benim için çok değerliydi ve hala öyle. Yeni okuyucularıma da seslenmek isterim. Hikayemizin daha geniş kitlelere duyulmasına yardımcı olduğunuz için teşekkür ederim. Her biriniz benim için çok değerlisiniz.
"Küçük Öğretmen" gibi yumuşak hikayeleri özlediğimizin farkındaydım. Ben de bu sebeple böyle bir kurguyu Wattpad'e ve sizin dünyanıza kazandırmak istedim. Açıkçası çok da mutluyum. Çünkü bu hikayenin maksimum birkaç gün hayatımızı kaplayacağı ve sonra unutulacağını sanmıyorum. Eminim ki okuyan herkese en azından bir şey kattı. Bunu hissediyorum. Umarım amacıma ulaşabilmişimdir.
Sözlerime son verirken, bu son paragrafı sizin için yazmak isterim. Bir eğitimci adayı olarak sizden istediğim insanlara karşı hassas olmanız. Özellikle de çocuklara. Çünkü çocukluk bir insanın hayatının temelini oluşturur. Yarının etkin yetişkinleri şimdinin masum çocuklarıdır. Empati duygusu her zaman yanınızda olsun. Hayatta elbet sizi üzen ve hikayede de bahsettiğim gibi içinizde hala varlığını sürdüren yaralar olabilir. Siz siz olun Burak gibi inatla iyileşmeyeceğinizi bile bile başkalarına yeni yaralar açmayın. Şeyda gibi sevilmek için kendinizi sevmeyi unutmayın. Alper gibi çevreden etkilenip istemeyeceğiniz şeyleri kendinize yapmaya zorlamayın. Asel Nehir gibi bazı şeyler için çok geç olacağını geç anlamayın. Bırakın, su aksın ve yolunu bulsun.
Yorum, öneri ve eleştirileriniz için bu paragrafı kullanabilirsiniz. Teşekkürler. 🙃💖