ფსიქოპატი მაფიოზი✔️

By Nut_sa

3.4K 211 227

~Nuci~მოკლედ ეს ფიკი დაფუძნებული იქნება ნამდვილ ადამიანებზე ჩემი და ჩემი მეგობრის კლასელების შიფზე😈 ნუ რათქმ... More

2
3
4
5
6
7(+18)
8
9
10
11
12
13
14
...

1

823 25 10
By Nut_sa

ვიღვიძებ..თავი საშინლად მტკივა ჩემს გვერდზე ტუმბოს ვხედავ იქით ვიხრები და საათს ვაკვირდები ღამის 4 საათია..ისევ უკან ვბრუნდები თვალებს მძლივს ვახელ ვხვდები რომ ჩემს სახლში არ ვარ..ვცდილობ გუშინდელი გავიხსენო მაგრამ არ გამომდის...გვერდზე ვიხედები და კაცს ვხედავ თვალები მიფართოვდება...ლოგინიდან ადგომას ვაპირებ მაგრამ მკლავზე მოჭერას ვგრძნობ რის შედეგადაც იმ ვიღაცის ქვეშ ვყოფ თავს...

-სად მიიპარები?-მეკოთხება ბოხი ხმით და ხარბად დამყურებს.
-ვ..ვინ ხა..რ?-ვეკითხები ბლუყუნით.
-რა მოხდა ტკბილო გეშინია?-ირონიულად მეკითხება და იღიმის.
-ა.აარა უბრალოდ ვიკითხე ვინ ხარ?-ვცდილობ არ ვიბლუყუნო და შიში არ შევიმჩნიო.
-ჰმმ-ეშმაკურად იღიმის-ანუ არ გახსოვარ? კარგი ტკბილო გაგახსენებ-მეუბნრბა ისევ ეშმაკურად იღიმის და ჩემს სახესთან ახლოს მოდის უნდა ეკოცნა მაგრამ ხელი ვკარი.

-არა არ მკნდა თავი დამანებე-ვუღრიალე ბოლო ხმაზე.
-ტკბილო ჩემთან ხმას არ უნდა აგეწია-ამბობს გაბრაზებული მაღალი ტონით.

მე კი შეშინებული უფრო ვშინდები ამას ხვდება და ისევ ჩემსკენ იწევა.

-როგორც ჩანს გეშინია კარგი არაფერს დაგიშავებ..მაგრამ მოგვიანრბით აუცილებლად დაისჯები..ახლა კი ჩაიცვი თუ გინდა რომ სახლში წაგიყვანო-ამბობს და ოთახიდან გადის უკვე ჩაცმული.

მე კი ლოგინზე ვჯდები საბანს ვიფარებს და ფიქრს ვიწყებ.

-ღმერთო აზრზე არ ვარ ვინ არის..ან რანაირად მოხდა? რამდენი დავლიე?

ამ ფიქრებიდან კარზე კაკუნს გამოვყავარ.

-ვინ არის??
-ჩაიცვი?
-ამმ ვიცმევ ეხლავე გამოვალ.

ვყვირი ეგრევე ვდგები და ძირს მიმოფანტულ ტანსაცმელს ვიღებ ვიცმევ თმას ვიკრავ და სირბილით გავდივარ კარს ვაღებ და ეგრევე იმ უცნობის მკერდს ვეჯახები.

-ააა ჯანდაბა ცხვირი გამიტყდა..წინ არ იყურები?-ვყვირი გაუაზრებლად შემდეგ კი მაღლა ვიხედები და იმ ბიჭს ვხედავ როგორი მიყურებს.
-ტკბილო რა გითხარი?
-ბოდიში ბოდიში სხვა მეგონე-დავუწყე მუდარა.
-მაინც ვინ?
-არ ვიცი შენი დამხმარე ან დაცვა ან რავი აქ მომუშავე პერსონალი.
-კარგი წამოდი სახლში წაგიყვან-მეუბნება მაჯსი ხელს მკიდებს და კიბეებზე ჩავყავარ შემდეგ შენობიდან და მანქანაში მსვამს.

მანქანას ძრავს და გზაზე ნორმალური სიჩქარით მიდის არ მიყქვამს ჩემი მისამართი არც მას უკითხია..ნე ტა იცის? ვკითხო? ან საერთოდ რა ქვია?

-ტკბილო რისი თქმა გინდა?
-რ.რა?
-რაღაცას ფიქრობ.
-ააა არაფერია.
-ტკბილო არ გამაბრაზო-მეუბნება და გვერდულად მიყურებს..ამაზე რაღაცნაირად ვშინდებჯ და მეც ჩემს სათქმელს ვამბობ.
-ამმმ ჩემი სახლის მისამართი იცი?
-რათქმაუნდა.
-რა?
-რა მოხდა?
-საიდან იცი ჩემი სახლის მისამართი? მე გითხარი?
-არა შენზე გავარკვიე.
-არ მჯერა.
-ნუ გჯერა.
-აბა რამე მითხარი ჩემ შესახებ.
-მაგალითად?
-არ ვიცი რამე.
-კარგი მაგალითად ის რომ გყავს უფროსი ძმა..შენი სახელი თორნიკეა და 19 წლის ხარ კისევ ბევრი რამ.
-ღმერთო შენ რა სტალკერი ხარ??
-არა საყვარელო მაფიოზი.
-რა?
-ხო რა იყო.
-რა გქვია?
-ნიკა.
-აი თურმე საიდან მეცნობი ტელევიიხიიდან.
-ხომ ხედავ უკვე ერთმანეთს ვიცნობთ.
-ხო აბა რა.
-რამე თქვი?
-არა არაფერი.

ვთქვი და ამის შემდეგ ხმა არცერთ არ ამოგვიღია..ვეტც კი ვიჯერებ ყველაზე საშიში და ფსიქოპატი მაგიოზის მანქანაში ვზივარ უფრო მეტიც მასთან ვიწექი..რა დებილი ხარ თორნიკე რა დებილი...ამასობაში ჩემ სახლთანაც მივედით.

-მანქანიდან ეგრევე გადავდივარ ეზოში შევდივარ და კარს ვაღებ უნდა დამეხურა როცა კარს აწვებიან ვიხედები და ნიკას ვხედავ.

-ტკბილო ასე უნდა მიატოვო სტუმარი.
-არ მეგონა თუ შემოხვიდოდი..ბოდიში.

მისაღებში შევდივარ და კედელზე ჩამოკიდებულ საათს ვხედავ უკვე 6 საათია ძალიან მეძინება..მაგრამ მშია.

ახლა სამზარეულოში გავდივარ მაცივარს ვაღებ მაგრამ არაფერია..ერთ ვაშლს ვიღებ ვკბეჩ და ოთახში გავდივარ მოკლე ლურჯ შორტს და გრძელ თეთრ მაიკას ვიცმევ და ისევ მისაღებში გავდივარ ტელევიზორის საყურებლად იქ კი ნიკას ვხედავ ღმერთო ეს სულ დამავიწყდა..გვერდზე ვუჯდები ფეხებს ტახტზე ვდებ და ტელევიზორის ყურებას ვიწყებ თან ვაშლს ვჭამ.

ცოტახანში ნიკას მზერას ვგრძნობ რაც ძალიან შემაწუხებელია უკვე 10 წუთია ასე მაშტერდება..მეც თვალ ვუსწორებ.

-რამე გინდა?
-კი.
-მაინც?
-შენ.
-ვერ გავიგე?
-შენი სხეული-ამბობს და ნელ-ნელა ზემოდან მექცევა.
-რა არა!-ვამბობ ისევ მაღალი ტონით.
-ტკბილო რამდენჯერ გითხრა?
-ბ.ბოდიში.
-არა საყვარელო ამას ბოდიში არ უშველის.
-ძალიან გთხოვ არ გინდა-უკვე ტირილის პირას ვარ მისული.
-არა საყვარელო რამდენიმე საათის წინ გაპატიე ახლა ვეღარ გაპატიებ უნდა დაისაჯო-მეუბნება ეშმაკური ღიმილით და ჩემს კუსერს მხეცივით აცხრება.
-გაჩერდი გთხოვ აჰჰჰჰ.

მინდა რომ გაჩერდეს ეს ყველაფერი ეს ყველაფერი საზიზღრობაა არ მინდა..ძალიან მტკივა...კისერზე მკბენს მკოცნის მლოკავს მაგრამ ამ ყველაფერს ძალიან უხეშად აკეთებს.

ცოტახანში ჩემს მუცელზე ცივ ხელებს ვგრძნობ..ვგრძნობ როგორ დაასრიალბს მაიკის შიგნიდან და ნელ-ნელა ზემოთ სწევს საბოლოოდა კი მკერდთან ჩერდება და ხელებს მიჭერს თავებზე.

-აჰჰჰ მტკივა გთოვ გაჩერდი-ტირილ ნარევი ხმით ვამბობ მაგრამ ის ყურს არ მიგდებს-გთხოვ გაჩერდი.
-მოკეტე-მეუბნება მაღალი ბარიტონი ხმით წელზე ხელს მხვევს ფეხებს მის წელზე მახვევინებს და ხელში მიყვანს ეს უკანასკნელი მოულოდნელინიყო რის შედეგადაც ხმადაბლა ვყვირი და ნიკას კისერზე ხელებს მხვევს.
-რას აკეთებ?-ვეკითხები შეშინებული მაგრამ პასუხის ნაცვლად კისერში მწარედ მკბენს და დარწმუნებული ვარ კანიც გამეხსნა.

ნიკა სიარულს იწყებს და მალე ჩემს ოთახში შევდივართ ის საწოლზე მაგდებს და ზემოდან მაწვება მაიკას მხდის და ახლა ლავიწებზე იწყებს კბენას რაც ძალიან არასაიამოვნო და მტკივნეულია.

ნელ-ნელა ჩემს სხეულს ქვევით მიუყვება კოცნით და კბენით შემდეგ კი შორტს ადგება ამასაც მალევე მხდის და ტრუსსაც აყოლებს შემდეგ კი ჩემს ბარძაყებზე იწყებს უკვე ლაქების დატოვებას...მე კი თავს ვიკავებ რომ ტკივილისგან არ ვიყვირო...ნიკა თავს სწევს და ჩემს ცრემლიან თვალებს აკვირდება.

-ტკბილო ხმას რატომ არ იღებ?
-გ.გთოოვ...-ვამბობ სლუკუნით ნიკა ჩემთან იწევა და ღიმილით დამცქერის თან ლოყაზე ჩამოგორებულ ცრემლებს მაშორებს.
-რას მთხოვ?..ხოკ იცი ეს საჭიროა..საჭიროა იმიტომ რომ იცოდე ჩემთან ხმას არ უნდა აუწიო.
-აღარ ავუწევ გპირდები ოღონდ გაჩერდი-ვამბობ სლუკუნით.
-ტკბილო ისევ იგივეს იმეორებ?..გეყოფა..შეეჩვიე ამ რეალობას უკვე მე მეკუთვნი მთლიანად მე ახლა კი გაჩუმდი და შენნაირი ტკბილი კვნესა მომასმენინე.

ამბობს და ისევ თავის საქმეს უბრუნდება მაგრამ ახლა უკვე ჩემში შემოდის ყველანაირი მომზადების გარეშე ამაზე კი განწირული ვყვირი.

-აააააააა არა არა გაჩერდი გთხოვ გთხოვ არა მტკივა-ვამბობ ტკივილ და ტირილ ნარევი ხმით მაგრამ ყურს არ მიგდებს ჩემთან იწევა და ისევ კისერში მიძვრება მე კი მის ზურგს ვკაწრავ.

ნახევარ საათში ბოლო ძლიერ ბიძგს აკწთებს ჩემში ათავებს გამოდის შუბლზე მკოცნის და გვერდზე მიწვება მკერდზე მიხუტებს და ყურში მიჩურჩულებს.

-მშვენივრად გაართვი თავი ყოჩაღ ტკბილო-ამბობს თავზე მკოცნის და ეძინება მე კი ტირილს მძლივს ვიკავებ მინდა მისი მკლავებიდან გავთავისუფლდე მაგრამ ამის ძალაც არ მაქვს ამიტომ ცოტახანში მეც მეძინება....

_______________________________
მოკლედ კიდევ ახალი ფიკი ამის თავები არ ვიცი როგორ დაიდება ხოლმე იმიტო რო ეს ჩემ კლასელებზეა დამოკიდებული ხო აბა თქვენ იცით ძალიან გთხოვთ დაავოუთეთ და დააკომეთ რას ფიქრობთ💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Continue Reading

You'll Also Like

268K 9.3K 106
She was a capitol elite. He was the youngest victor in history. Their friendship was frowned upon, but their love was forbidden. Extended Summary Ins...
133K 4.7K 39
❝ if I knew that i'd end up with you then I would've been pretended we were together. ❞ She stares at me, all the air in my lungs stuck in my throat...
434K 10.9K 60
𝐋𝐚𝐝𝐲 𝐅𝐥𝐨𝐫𝐞𝐧𝐜𝐞 𝐇𝐮𝐧𝐭𝐢𝐧𝐠𝐝𝐨𝐧, 𝐝𝐚𝐮𝐠𝐡𝐭𝐞𝐫 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐞𝐥𝐥-𝐤𝐧𝐨𝐰𝐧 𝐚𝐧𝐝, 𝐦𝐨𝐫𝐞 𝐢𝐦𝐩𝐨𝐫𝐭𝐚𝐧𝐭𝐥𝐲, 𝐰𝐞𝐥𝐥-𝐫...
80.6K 2.9K 50
"𝐓𝐫𝐮𝐭𝐡, 𝐝𝐚𝐫𝐞, 𝐬𝐩𝐢𝐧 𝐛𝐨𝐭𝐭𝐥𝐞𝐬 𝐘𝐨𝐮 𝐤𝐧𝐨𝐰 𝐡𝐨𝐰 𝐭𝐨 𝐛𝐚𝐥𝐥, 𝐈 𝐤𝐧𝐨𝐰 𝐀𝐫𝐢𝐬𝐭𝐨𝐭𝐥𝐞" 𝐈𝐍 𝐖𝐇𝐈𝐂𝐇 Caitlin Clark fa...