မေမီအိပ်ယာနိုးတော့ခါတိုင်းရက်နှင့်မတူပေါ့ပါးနေသည်
မေမီရေချိုးလိုက်ပီး စာအုပ်တစ်အုပ်ထဲက စာရွက်နှစ်ရွက်ဖြဲလိုက်ပီး
စာရေးလိုက်သည်
အိပ်ကပ်ထဲသို့ထိုစာနှစ်စောင်အားထည့်လိုက်ပီး
မနက်စာစားရင်အောက်ဆင်းလာလိုက်သည်
ဦးငယ်ကကော်ဖီသောက်နေတာတွေ့တော့
ဦးငယ်ရှေ့မာဝင်ထိုင်လိုက်ပီး
"Congratulations နော်ဦးငယ်"
"ဟော် ဒီနေ့မှ၁၁ပဲရှိပါသေးတယ် "
"ဟုတ်အားလုံးထက်ကြိုပြောချင်လို့"
ပြောပီးဖွားရှိရာသိုထွက်လာလိုက်သည်
"ဖွား မြေးကိုချစ်လားဟင်"
"ချစ်တာပေါ့ ဒီတစ်ယောက်လေးရှိတာကို
သားအချစ် မြေးအနှစ်တဲ့ ဖွားငတလောကလုံးမာ
ဟောဒီ့ကမြေးမလေးကိုအချစ်ဆုံး"
"ချစ်တယ်ဖွား "
ဖွားရဲ့တွန့်နေတဲ့ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကိုအားရပါးရနမ်းရှိုက်လိုက်သည်
ထို့နောက်အိမ်ကထွက်လာပီးချစ်ရသူလေးရှိရာသို့ဦးတည်လာလိုက်သည်
အသက်ဆိုင်ထဲသြိုဝင်သွားလိုက်ပီး
"ကလေးမ ဒီကဆိုငိရှင်ရှိလား"
"အန်တီကအခန်းထဲမာနားနေတယ်"
"မောင်လာတယ်လို့ပြောလိုက်ပါဦး"
"ရှင်"
"မောင်လို့ပြောလိုက် အန်တီသိတယ်"
"အော် ဟုတ်"
တွေ့ပါပီ
လွမ်းနေတဲ့မျက်နာလေး အပြုံးလေးတွေတော့မပါဘူးပေါ့ ဖြူဖျော့နေတဲ့အသားအရည်နဲ့ ခောက်ကပ်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ
"မောင် တို့ကိုလာတွေ့တာလား"
"အွန် မောင်အရမ်းလွမ်းလာလို့"
"အခန်းထဲလိုက်ခဲ့မောင်"
မေမီလက်ကိုဆွဲကာဆိုင်နောက်ကအန်တီ့အခန်းထဲခေါ်လာသည်
မေမီကိုကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်စေပီး
"တို့ မောင့်ကထုသိပ်လွမ်းနေတာ တို့နောက်ဆုံးပနေနဲဖြစ်ဖြစ် မောင့်ကိုနမ်းပါရစေလား"
မေမီခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တော့ အသက်ကခါးလေးကိုင်းပီး မေမီ့နှုတ်ခမ်းတွေကို စိတ်ကြိုက်စားသုံးနေရင်း အသက်လက်တွေကမေမီရင်ဘတ်နားရောက်လာတော့ မေမီတားလိုက်သည်
"မောနေပါဦးမယ်အသက်ရယ်"
"တို့သိပ်ကိုလွမ်းနေခဲ့တာ မောင့်အသံငလေးကအစ"
"အသက်"
"ရှင် ပြောလေမောင်"
"အဆင်ပြေအောင်နေရမယ်နော်"
"ပြေမယ်ထင်တာပဲ"
"အသက် ခနအိပ်မလား မောင်ချော့သိပ်မယ်လေ"
ပျော်ရွှင်သွားတဲ့မျက်နာလေးကသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ
ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပီး
"လာလေ အသက်"
"ဟုတ်"
မေမီလက်တစ်ဖက်ကိုခေါင်းအုံးပီး မျကိလုံးကလေးမှိတ်ကာ ခနလေးနဲ့အိပ်ပျော်သွားတဲ့အသက်ကိုကြည့်ရင်း
"မောင်မရှိတော့ရင် အကောင်းဆုံးရှင်သန်ပါနော်မောင့်အမျိုးသမီးလေး"
အသက်နဖူးလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းရင်းထွင်လာလိုက်သည်
ဆိုင်ထဲကထွက်ခါနီး
"မင်းတို့အန်တီအိပ်နေတယ် မဆူညံကြနဲ့
သူအိပ်ရေးပျက်တာအျားနေပီ"
ပြောပီးထွက်လာလိုက်သည်
မြို့ပြင်ကိုမောင်းထွက်လာလိုက်သည်
ရထားလမ်းကျော်တာနဲ့ ကားကိုအရှိန်တင်ကာ
မြို့ပြင်ကချောက်နက်ထဲမောင်းချပလိုက်သည်
"နောက်ဘဝတွေရှိရင် ခိုင်းသက်လျာဆိုတဲ့အမျိုးသမီးသမီးကိုတစ်ယောက်ထဲသာပိုင်ပါရစေ"
မေမီမျက်လုံးတွေ လုံးဝအမှောင်ကျသွားခဲ့သည်
သက်အိမ်မက်မကောင်းတာကြောင့်လန့်နိုးလာသည် အိပ်ယာကနိုးနိုးချင်း
"မောင် အန္တရယ်ကင်းပါစေ မောင်ဘားမမဖြစ်ပါစေနဲ့"
သက်ဆုတောင်းတွေမပြည့်လိုက်ပါ
သက်ကိုစိုင်းဖုန်းဆက်လာသည်
မောင်အရေးပေါ်ခန်းထဲမာတဲ့
သက် ကိုယ့်နားကိုမယုံနိုင်ပါ
ဆေးရုံနဲ့ဆိုင်ကသိပ်မဝေးတာကြောင့်
သက်ခြေကျင်ပြေးထွက်လာသည်
ဖိနပ်လဲမစီးမိပါ
အရေးပေါ်ခန်းရှေ့တွင် စိုင်း /မြတ်/သွန်နဲ့ေမာင့်ရဲ့မိသားစုတွေ။
သက်ပြေးသွားလိုက်ပီး
"စိုင်း မောင်ကဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်း
မနက်တုန်းကတောင် တီလေးနားလာသွားသေးတယ် တီလေးကိုတောင်ချော့သိပ်သွားသေးတယ်"
သွန်းက
"အန်တီ စိတ်အေးပေးထားပါ မောင်
မောင်ဘာဖြစ်တာလဲ "
သက်အရူးတစ်ယောက်လိုပင်အော်ငိုနေမိသည်
ကိုနိုင်မျိုးက
"ကား accident ဖြစ်တာနန်း"
"ဘာ။ အ့တာရှင့်ကြောင့် ရှင်တို့အတ္တတွေကြောင့်
မောင်ခုလိုဖြစ်ရတာ။ မဟုတ်ဘူး ကျွန်မကြောင့်ကျွန်မကြောင့်ဖြစ်ရတာ"
ထိုစဉ်
"ဒီကလူတွေကသူ့မိသားစုဝင်တွေထင်တယ်"
"ဟုတ်ပါတယ်"
"ဒီအမ အိပ်ကပ်ထဲကစားနှစ်စောင်တွေ့လို့ပါ"
ပြောရင်း ခဲပြားအထပ်ထပ်ပတ်ထားတဲ့ထဲကစာနှစ်စောင်ထုပ်ပေးလာသည်
စာတစ်စောင်မာရေးထားတာက
ချစ်ရသူများသို့
"ဖွားဒီစာဖတ်နေတဲ့ချိန်မာ မေမီရှိတော့မဟုတ်ပါဘူး မေမီတောင်းပန်ပါတယ် ဖွားထပ်အရင်ထွက်သွားရလို့ မငိုပါနဲ့နောိဖွား မေမီကဖွားကိုသိပ်ချစ်တာမို့မေမီမရှိရင်မငိုရဘူးနော် ဖွားရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကမှန်ပါတယ်
ဦးငယ် မေမီလေဦးငယ်ကိုစိတ်မဆိုးပါဘူး
ဦးငယ် ဘာလုပ်လုပ် အသက်ရဲ့ဆန္ဒကိုအရင်မေးပါနော် အသက်ကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားမယ်ဆိုတဲ့ကတိကိုတည်ပေးပါနော် အသက်ကိုအစစအရာရာဂရုစိုက်ပေးပါနော်
အန်တီမြင့်နဲ့လေးလေးကမေမီရဲ့အိသားစုအရင်းတွေပါ မေမီမဂှိတော့တဲ့ချိနိဖွားကိုဂရုစိုက်ပေးပါနော်
မြတ်နဲ့စိုင်း နင်တို့တွက်လက်ဖွဲ့ငါထားခဲ့တယ် သွန်းနားမာ အသက်ကိုငါ့ကိုယ်စားစောင့်ရှောက်ပေးကြပါနော်
သွန်း နင့်ငါ့ကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲငါသိပါတယ်
နင့်ကိုပြန်မချစ်နိုင်တဲ့တွက်လဲတောင်းပန်ပါတယ်
နင်ကိုငါ ညီမလေးတစ်ယောက်လိုအရမ်းချစ်တယ်
စာဖတ်ပီး သွန်းမှ
အိတ်ကပ်ထဲကဗူးလေးထုပ်ပေးသည်
"ငါကသူနဲ့အန်တီတွက်လို့ထင်ထားတာ"
ဆင်တူလက်စွပ်လေးပင်
ထိုအခါမှအားလု့းငိုကြသည်
နောက်တစ်စောင်က
"မောင့် အိမ်သူသက်လျာလေးသို့
မောင် သိပ်ချစ်ရတဲ့အသက်ရေ
အသက်ဘေးမာမောင်အမြဲတမ်းနေနိုင်တဲ့လမါးကိုရွေးလိုက်တာမို့ မငိုရဘူးနော်
မောင့်ကိုချစ်ရင်မငိုပါနဲ့နော်
မောင်ကတော့အသဲမမာလို့သေကွဲပဲကွဲပါရစေ
ရှင်ကွဲကြီးကတော့မောင်ခံနိုင်ရည်မရှိလို့ပါနော်
မောင့်ကိုနားလည်ပေးပါ ချစ်ရတဲ့အသက်"
အသက်အရုပ်ကြိုးပြတ်လဲသွားသည်
ထိုစဉ်
အရေးပေါ်ခန်းထဲမှဆရာဝန်ထွက်လာပီး
"လူနာအသက်အန္တရယ်မရှိတော့ပါဘူး
စောင့်ကြည့်ဖို့တော့လိုလိမ့်မယ်"
"တော်သေးတာပေါ့မောင်ရယ် မောင်သာတကယ်ထွက်သွားရင်တို့လဲလိုက်လာဖို့အဆင်သင့်ပဲမောင်"
"နန်း ကိုတကယ်တောင်းပန်ပါတယ်"
ရှင်တောင်းပန်ရမာမောင့်ကိုပါ"
၃လကြာပီးနောက်
"မောင်လှဲနေတာညောင်းနေမာပေါ့
ထတော့လေနော်"
"တို့မောင်နဲ့ဒီနေ့လက်ထပ်မာ"
ထိုစဉ်စိုင်းတို့ရောက်လာကြပီး
"တီလေး အဆင်သင့်ဖြစ်ပီလား"
စိုင်းယူလာတဲ့ဗူးထဲကလက်စွပ်ကိုထုပ်ပီးတစ်ကွင်းကိုနောင့်လက်မာစွပ်ပေးတာ
တစ်ကွင်းကို သက်လက်မာစွပ်လိုက်သည်
"ေမာင်ဒီနေ့ကစပီး မင်းကတို့ရဲ့အပိုင်ဖြစ်သွားပီ
တို့တစ်ယောင်ထဲပိုင်တဲ့ တို့ရဲ့တစိဦးတည်းပိုင်"
ပြောပီးေမာင့်နှုတ်ခမ်းတို့ကိုနမ်းလိုက်သည်
"မောင့်ဦးလေးပြောတဲ့အမှန်တရားတွေကြောင့်
တို့ စိတ်ရှင်းရှင်းနဲ့မောင့်ကိုလက်ထပ်ယူနိုင်ခဲ့ပီ"
"တို့ကိုချစ်ရင်ထလာပါတော့ကွယ်"