CHAPTER 48 | Boyfriend |
"Nakakainis sina Seri at Chloe!" reklamo ko kay Yijin habang pinaglalaruan ang mga maliliit na bato sa 'king paanan. Pareho kaming nakaupo sa buhangin at nakaharap sa dagat. "Gano'n na ba 'ko ka-hopeless romantic para sa kanila?" dagdag ko. Yijin chuckled and sneak his arm on my shoulder. Nakasimangot ko siyang tiningnan.
"Dati pa man, you look like someone who's not interested into relationships." Natawa ako sa sinabi niya, kung alam niya lang kung paano namin siya pag-usapan nina Seri noon. I cringe at myself how much I fantasize and assume things before with him.
"I'm about to tell them kanina about our relationship but they cut me off with those words!"
"It's fine po, I can wait. . . and there's a lot of chance to tell them tomorrow." I stared longer at him, it's not my intention to keep this relationship a secret. I just want to surprise my friends but my excitement for that is now lost. Pakiramdam ko kasi ay itinatago ko si Yijin, ayoko ring isipin niya na ikinakahiya ko siya o ano pa. That is not true, I even want to shout to everyone that he's my boyfriend!
"What are your thoughts?" tanong niya, matagal akong napatitig sa kanya kaya siguro napatanong na siya.
"What are you feeling right now about this set-up? Na our friends doesn't know about us." Kumunot ang noo niya, umayos siya sa pag-upo at hinawakan ang kamay ko.
"What do you mean?"
"You're not offended, feeling down or something? Kasi hindi ko pa nasasabi na t-tayo na?" He stared longer at me this time, hindi ko kaya ang titig niya kaya ako na ang napaiwas.
"Chantal, this is not a big deal for me. I clearly understand everything," he said warmly. "It's actually fun to observe their clueless reactions about us. But of course, I want to tell them that we are together now. Really. But as much as I want it, me waiting for the time when you will say it to them is much bigger deal for me." Something inside me felt so light after hearing what he said. Napangiti ako at napanatag.
"I love you, Yijin." I can't help myself but to utter those words. Everyday, he never failed to make me fall in love with him more. He was clearly stunned, his lower lip dropped and I can't help but to smile.
"You, I love you too," he said breathily. He looked at my lips and from that moment, I know why my heart is beating so fast and crazy. Unti-unti siyang lumapit sa 'kin, it's like we have more distance to share than how close we are right now to each other.
He angled his face and I slowly closed my eyes. A single beat from my heart and his gentle lips touch mine.
It feels like feathers are floating, his kiss is similar to a pink sky. . . it gives me solace.
Kinakabahan ako habang pabalik sa room namin. Na-i-imagine ko na ang mga mukha nina Chloe at Seri, siguradong naghahanda na sila ng korte para sa 'kin upang kilatisin ako. The thought bahala na came into my mind, but to my dissapointment. . . pagpasok ko sa room namin ay tulog na silang tatlo! Napailing na lang ako, siguradong pagod na pagod ang mga 'to sa araw nila kaya agad na nakatulog.
Nag-text ako saglit kay Yijin bago nagpalit ng pajama at naghilamos, maaga pa kami bukas kaya agad na rin naman akong natulog pagkatapos mag-check ng emails saglit.
Cruzel's bride is so pretty! I was really stunned the first time I saw her this morning for the photoshoot. We woke up so early to prepare and I was introduced to her just this morning. And now, she's now walking slowly in the aisle with Cruzel waiting on her. He's crying that his father needs to tap him. Natatawa tuloy ang katabi kong si Klint sa kanya.
Seri is beside me as well, kasama si Yorrick. Nasa kabilang side naman sina Yijin at Rio kaya hanggang tinginan lang muna kami.
Noon pa man, gustong-gusto ko na ang ganitong mga events. I love engagement parties and weddings so much! I'm always a fan of romance and love stories, and every time I witness genuine love it makes me so happy and amazed by it. Just like now, sino ba naman ang mag-aakala na sa circle of friend namin noon, si Cruzel ang unang ikakasal. . . I still remember how stress Chloe was sa rami ng babaeng nali-link kay Cruzel noon, and that includes me.
"Ano ba 'yan, ba't ba 'ko naiiyak!" Napatingin ako kay Seri nang bigla siyang magreklamo. Cruzel and his bride are in the midst of exchanging their wedding vows now. Natawa ako sa kanya nang tumulo na talaga ang luha niya, I want to make fun of her but then I realized something. . . Klint is staring at her intensely but deep within it I saw sadness, longing, or regret. I don't know how to explain it. Cruzel is saying his promises and I don't know why Seri becomes emotional.
Aabutan ko sana siya ng tissue kaya lang ay naunahan ako ni Klint. Saglit akong napatingin sa kanya pero nakay Seri ang buo niyang atensyon.
I knew something about them, but the full story of what really happened. . . I don't know.
Hindi ko na lang inabala ang dalawa at baka kailangan nila ang oras na 'to para sa kanila. Maybe they'll realize something after.
Napabaling ako sa table nina Yijin, bahagya pa 'kong nagulat dahil nakatingin na siya sa 'kin. Pinaningkitan ko siya ng mata, gano'n din naman ang ginawa niya. It's like we're in the middle of staring contest right now. Sa huli ay ako rin ang natawa at natalo, hanggang ngayon hindi ko pa rin kaya ang mga titig niya. I can't help but to smile, ewan ko ba pero kinikilig ako sa simple naming mga tinginan.
My phone vibrated, naramdaman ko iyon kaya agad kong tiningnan. Kumunot ang noo ko nang makitang galing kay Rio. I looked at Rio before opening the message pero naka-focus lang siya sa mga ikinakasal.
Rio:
Ang sakit n'yo sa mata, please lang!
Kagat labi akong napatingin Kay Rio ngunit abala siya sa panonood sa kasal. I hid my phone as well as the smile on my face. Natatawa kong tiningnan ulit si Yijin, kung makatitig siya ay akala mo mawawala ako nang bigla. Pinandilatan ko siya ng mata, telling him to stop it pero tinawanan niya lang ako.
Sa huli ay pabiro na lang akong napairap at sinubukang ibaling ang atensyon sa mga ikinakasal.
After the wedding we proceed to the resort's grand pavilion for the reception. Kalilipat pa lang namin kaya hindi pa nagsisimula ang program, everyone was busy socializing but I chose to find our table to sit there.
Maingay naman ang paligid pero inaatok pa rin ako, ngayon pa lang yata ako tinatamaan ng jetlag. Seri is busy talking to someone with Yorrick, si Chloe naman ay abala sa pag-check ng mga details sa reception. Ako lang mag-isa sa table namin, Yijin and Rio is talking to their cousin pero mukhang patapos na sila dahil kanina pa sulyap nang sulyap si Yijin sa table namin.
I looked at the seat beside me, I mentally noted that Yijin will sit beside me the whole reception so I reserved the seat. Hindi nga nagtagal ay natapos na sila sa pag-uusap. Napangiti ako nang magtama ang mga mata namin habang palapit siya sa 'kin. I saw Rio's teasing smile, pabiro pa niyang sinuntok ang braso ni Yijin habang palapit sila sa table.
I again look at the chair beside me, it's like telling him to sit beside me.
"Chantal, you're okay here?" Rio asked. Tumango ako at ngumiti sa kanya. Just when Yijin come to me to sit beside me, Chloe and Seri arrived. Nabigla ako sa kanila dahil bigla na lang silang nagsulpotan at umupo sa magkabilang gilid ko, leaving no space for Yijin to sit beside me.
"Mabuti na lang at wala ng problema," ani Chloe. Bigla ring dumating si Klint at naupo sa tabi ni Seri.
"Ah, m-mabuti naman kung ganoon." I looked at Yijin apologetically but he just smiled at me and sat in front of me instead, katabi ni Rio na ang katabi ay si Chloe naman.
Rio chuckled on us and pretended as if he knows nothing. Nang magsimula ang program ay agad namang nabaling ang atensyon ko sa mga kaibigan. We talk a lot while eating, sa sobrang dami ng topic namin halos hindi kami maubosan. But one thing is kinda weird, or maybe not. . . walang sino man ang umungkat ng tungkol sa 'min nina Yijin dati. Maski sina Seri at Chloe, mula noong dumating ako rito wala silang sinabi sa 'kin tungkol kay Yijin.
It's kinda weird because we're talking about the good old days, pero kahit ni minsan ay hindi nila napag-usapan kung paano nila kami inasar ni Yijin noon. Hindi tuloy ako makasingit ng tungkol sa amin.
Nang mag-slice ng cake ang couple ay nabaling ang atensyon ko roon. Sobrang laki ng cake at ang ganda, mukhang masarap.
"Grabe, naalala ko rati kung saan-saang kainan o bahay tayo kumakain noon tuwing gumagala tayo," ani Chloe.
"Oo nga, naalala ko tuloy noong hinabol tayo ng aso noong kumain tayo sa inyo!" Seriah remembered, natawa rin ako nang maalala ko iyon.
"I remember that, grabe 'yung yakap mo sa 'kin noon!" Klint teased her. Umingay kaagad ang table namin, sumama naman ang timpla ng mukha ni Seriah.
"Tumahimik ka nga! Ang feeling naman nito!" pagalit na singhal ni Seri.
"Ang hilig natin sa movie marathon noon," singit ko.
"Oo nga, lagi tayong kina Yijin noon para manood. Buti na lang hindi tayo tinatakwil ni tita," natatawang ani Rio.
"Oo nga, madalas tayong mag-sleep over doon."
Sobrang abala naming lahat sa pag-uusap na hindi ko napansin si Yijin na tinawag ang waiter para manghingi ng cake. Nagulat na lang ako na may tinutulak na siyang plato ng cake sa side ko.
My eyes kinda widened, napansin 'yon ng lahat pero patuloy pa rin sila sa pag-uusap.
"Uy, cake! Pahingi, ah!" ani ko kay Yijin kahit na alam ko naman na kinuha niya 'yon para sa 'kin. He knows it's my favorite, he knows it's my comfort food.
"Sure, you can. . ." he said smiling at me. Tipid din akong ngumiti sa kanya, napabaling nga lang ako kay Seri nang mapansin ko ang medyo alanganin niyang tingin sa 'kin at kay Yijin.
Kapag si Seri talaga nagtanong, sasabihin ko sa kanya ang totoo. Pero huwag muna ngayon, I want to give the spotlight to Cruzel since it's his wedding.
"Uy, mamaya may after party pa, ah! Huwag kayong mawawala!" ani Chloe sa 'min. Nagulat ako roon, pagkatapos pala ng reception ay may party pa.
"Hala, tuloy-tuloy ang celebration?" tanong ng isang lumapit sa table namin.
"Oo kasi limited lang ang time rito sa pavilion, naiksian 'yung dalawa kaya may after party pa. Mas para iyon sa mga kaibigan nila, kasi magpapahinga na 'yung mga matatanda," Chloe explained. Buong araw siyang active para sa kasal ng kuya niya, kung sino-sino ang kinakausap at nakakasalamuha niya.
"Hello everyone! Surprise!" Lahat kami ay napatingin sa likuran ni Yijin nang may babaeng biglang lumapit. Indeed a surprise! Hindi ko siya madaling nakilala, maiksi na ang buhok niya at medyo nag-matured na rin.
"Vion!" Chloe's eyes widened. Agad siyang napatayo upang salubongin ng yakap ang babae. Right, it's Aviona!
"Oh, my you're back? Kailan ka pa nakabalik?" Nagulat din si Seri at napatayo upang lapitan ang dalawang nagyayakapan, yumakap din si Seri sa kanya.
"It's a surprise guys!" Vion giggled and look at our table, nanatili naman akong gulat at nakaupo pa rin.
"I thought you have work outside the country?" Rio asked ngunit hindi iyon nasagot ni Vion dahil tumama ang paningin niya sa 'kin.
"Chantal?" Her eyes widened. "Chantal ikaw nga!" gulat na aniya. Alanganin naman akong ngumiti at tumayo, lumapit ako sa kanila.
"Chantal is back as well," ani Chloe.
"Oh, my you looked prettier! Ang tagal nating hindi nagkita!" Vion hugged me as if we're very close.
"Oo nga ang tagal na, kamusta ka na?" tanong ko nang matapos ang yakapan namin, nanatili naman ang kamay ni Vion sa forearm ko.
"I'm doing great! I was working outside the country but I'm on leave for a vacation and of course. . . Cruzel's wedding na rin."
"That's great to know!" Tumango-tango ako, as if interested talaga sa kwento niya.
I don't have any ill feelings towards Vion now, matagal na 'yon at mga bata pa kami noon. It's just that I feel awkward towards her, aaminin kong na-i-intimidate talaga ako sa kanya kahit dati pa man.
"I'm sure Cruzel will be happy to see you," ani Klint na tinanguan ng girls. Niyakap din ni Vion sa Klint at Rio. Everyone's attention on our table is in Vion now.
"How about you Yijin? Ang snobber mo naman sa 'kin!" Vion jokingly punch Yijin's shoulder dahil hindi man lang ito nag-effort na tumayo. Natawa lang ang lalaki at hinimas ang braso niya.
"Welcome back?" nakangiting ani Yijin. Hindi pa siya nakakatayo ay sinalubong na siya ng yakap ni Vion. Everyone was shock, Vion's action is kinda aggressive. Muntik pa silang matumba kung hindi nabalanse ni Yijin ang sarili.
"Uy, ano 'yan? Miss na miss Vion?" pang-aasar ni Seri. Agad namang sumunod ang iba, meski si Rio. Pero nang tumapon ang tingin ni Rio sa 'kin ay agad niyang itinikom ang bibig.
Wala sa oras akong napalunok, I felt something bitter dripped inside me. Parang bigla ang sikip ng paligid at ang hirap huminga.
"Stop it guys!" natatawang suway ni Yijin pero imbes na tumahimik ang grupo namin ay mas lalo pa nilang inasar ang dalawa.
"Ang arte ng stop it ni Yijin!" kantyaw ni Seri sa kanya.
"Grabe hindi pa rin kayo nagbabago! Ang lakas n'yo pa rin mang-asar!" natatawang ani Vion.
"Asar lang naman, alam naman namin," makahulogang ani Chloe. Kumunot na lang ang noo ko dahil wala naman akong alam.
I sighed heavily, bigla ay parang ang init. Bumalik ako sa kinauupuan, everyone settled down and seems like more lively and happier because of Vion's presence. They throw her a lot of questions na bibo naman niyang sinasagot, she easily reacts to everything. Wala akong maiambag na tanong dahil hindi naman ako palatanong, for some reason medyo nawala rin ako sa mood. All I did was to listen all the time.
I can feel Yijin's stare from time to time ngunit hindi ko siya binalingan. I saw many times from my peripheral vision that he'll get to open his phone, taps for a while and then he'll keep it. Hindi magtatagal ay mararamdaman kong nag-vibrate ang phone ko. Hula ko ay apat na beses nang nag-vibrate ang cellphone ko.
"Ba't ang tahimik mo na r'yan Chantal!" puna ni Seriah nang mapansin ako. Tumawa ako at umiling.
"Hindi, naaaliw lang ako sa pakikinig," I justified.
"How are you nga pala Chantal? Married na or single?" biglang tanong sa 'kin ni Vion. Umawang naman ang labi ko, napatingin ako kay Yijin and he seemed like anticipating for my answer as well.
Natagalan ako sa pagsagot kaya nagsalita ulit si Vion, "Naku kung single ka marami na tayo! We're not getting any younger na kaya kung wala talaga itong isa na lang ang pakakasalan ko!" natatawang ani Vion sabay pasada ng tingin kay Yijin. Naghiyawan naman ang mga kaibigan namin.
Sumimangot si Yijin at umiling, this time seryuso na talaga siya at mukhang hindi na nagugustohan ang mga nangyayari. Hindi ko na nakayang ngumiti, deritso na lang ang mukha ko. Kita 'yon ni Yijin kaya siguro. . . bothered na siya.
"Si, Chantal single pa rin, " ani Klint. Napatingin ako sa kanya, bahagyang nakataas ang kilay. Pansin din yata ni Rio ang seryoso ko ng tingin kaya siniko niya si Klint, nagtataka naman siyang tiningnan ng lalaki.
"Ah, Vion. . ." Yijin seems like want to speak something, madali ko siyang binalingan at si Vion. "Vion, I have a girl—" I cut Yijin off.
"No, I don't have a boyfriend," I said bitterly. It seems like nothing for everyone dahil alam naman nila iyon. But for Yijin, I saw the shock in his face.
"Naku naman, you're pretty pa naman. But it's fine to be single as long as you're happy!" I ironically laugh inside my mind, kasi naalala kong naging mas masaya ako sa buhay nang dumating si Yijin. Ngumiti na lang ako at hindi na dumagdag.
Pagkatapos ng ginawa kong pag-deny ay mas lalong tumabang ang loob ko. This time, I can really feel Yijin's obvious stare.
It made me overthink, here I am again being at the same spot from before. Me denying him in front of everyone, I remember Seri's words and I instantly felt guilty for what I said.
Paako kung sobrang hindi magustohan ni Yijin ang sinabi ko? Paano kung ma-turn off siya sa 'kin? Paano kung ma-realize niya na hindi pala ako ang taong inakala niya?
The feeling of being denied hurt so much! I instantly want to say sorry to Yijin and assured him that. . . I didn't mean to say it, pero sa tuwing inaasar nila siya kay Vion ay naiinis ako at iniisip na huwag na lang gawin ang pagso-sorry.
Nakaupo lang ako pero stress na stress ang utak ko, maski ang games sa program ay hindi ko ma-enjoy!
Nagpaalam ako sa kanilang magba-bathroom, sinubukan kong ikalma ang sarili sa loob.
"Chantal, please keep your attitude to yourself muna. Umayos ka please lang." Nag-practice akong ngumiti sa harap ng salamin pero sa huli ay napairap lang din ako sa sarili. I need to brace myself, may after party pa.
And as for Yijin, I didn't check my phone. Natatakot ako sa mga messages niya sa 'kin.
Guilty naman ako sa sinabi ko at nagsisisi talaga ako. Kaya lang naiinis pa ako sa kanila ni Vion kaya papalipasin ko muna 'to.
Nang lumabas ako ng bathroom ay muntik na 'kong mapatalon. Yijin is waiting for me outside. Nakatayo lang siya sa labas na akala mo ay modelo ng kung anong mamahaling brand ng damit, sobrang amo ng mukha niya at parang nakakakonsensyang awayin. Kaya lang naiinis talaga ako sa kanila ni Vion kahit wala naman siyang ginagawa.
"Hey," aniya nang deritso lang ang lakad ko at wala siyang balak na pansinin. Hinawakan niya ang braso ko.
"Bakit?" clueless kunwari kong ani. Pumungay ang mga mata niya at mahinang bumuntonghininga. Tinitigan niya 'ko sa mga mata kaya nakipagtitigan din ako.
Ilang segundong titigan ay dahan-dahang sumugat ang ngiti sa mga labi niya, "Your jealous?" tinaasan niya 'ko ng kilay at tila ba naaaliw siya sa 'kin.
Kumunot naman ang noo ko at napahakbang ng isang beses, "I'm what?" iritado kong ani. He sheepishly smiled at me. "Excuse me I'm not jealous! And why should I? Kanino naman ako magseselos?"
"You say a lot of things every time you lie." Naitikom ko ang bibig sa sinabi niya. I glared at him for a few seconds. Oh, eh alam naman pala niya, eh!
Umayos ako ng tayo at bahagyang umatras sa kanya, "Bakit ka nakangiti d'yan?" Pabiro niyang itinikom ang bibig. "May nakakatawa ba?" seryoso kong sabi. Kita ko ang gulat sa mga mata niya, siguro ay na-realize niyang hindi na talaga ako nagbibiro rito. I sighed and frustratedly looked at him. "Mauuna na 'kong bumalik, sunod ka after few minutes," ani ko bago nagpamaunang bumalik.
He tried to call me ngunit deri-deritso na ang lakad ko. Ewan, naiinis talaga ako kay Yijin ngayon!