Bugün saat 9'da, Medya ve Demokrasi dersimiz vardı. Dersimize Şakir hoca girecekti. Şakir hoca aynı zamanda bölüm başkanımız olduğu için Tekin hoca çoktan yumurtlamıştı. Lakin Şakir hocadan yana korkum yoktu. Aramız iyiydi.
Yani ben öyle düşünüyordum. Şakir hoca benimle sohbet etmeyi seviyordu. Bende onunla sohbet etmeyi seviyorum elbette. Ne kadar sohbet edersem o kadar kârdı benim için. Ondan alabildiğim kadar bilgi sömürüyordum. Meraklı sorularım ve heyecanla sohbet edişim onunda hoşuna gidiyordu.
Neyse ben bunları düşünmeyi bırakıp Memo'ya seslendim "Memo ben çıkıyorum, haberin olsun" diye haber verdim.
Memo'nun Bugün dersi yoktu. Yani akşama kadar yatardı heralde. Uyuşuk herif uyku diyince akan sular dururdu onun için. Millet tonlarca para döküp, gecesini gündüzüne katarak kazandığı bölümü bu yatarak kazanmıştı. Arada yarım saat tek ders çalışırdı. Sonra soluğu ya benim yanımda yada Amcamın kahvehanesine gidip Cemal ile takılırdı.
"Tamam, çay hazırladın mı" dedi mahmur sesiyle
"Hazır, kalkınca ısıtıp içersin, hadi ben kaçtım"
Sırt çantama kitaplarımı koydum. Sırtıma atarak ardımdan kapıyı kapatıverdim. Dışarı çıkmamla soğuk hava yüzüme çarptı. Ensemden içime giren soğuk hava olduğum yerde titrememe neden olunca montumun kapşonunu kafama geçirdim ve önünü kapattım. İki gün sonra vizelerimiz başlayacaktı. Amcamın emeklerini boşa çıkarmamak için fırsat buldukça çalışıyordum. Arada da derneğe gidiyorduk Memo'yla.
Mesut, Ben ve Ramo'ya için hocaların genel olarak sorduğu vize sorularını üst sınıftaki arkadaşlarından öğrenmişti. Aradan geçen beş altı dakikanın sonunda üniversite yoluna yetiştim nihayet.
Üniversite yoluna doğru yürürken Zafer ve Turan itini gördüm, yanlarında ise Ömer puştu lakayt bir şekilde duruyordu. Zafer'in arabası da yolun kenarındaydı. Piç herif. Sinirle boğazımı o kadar sert sıkmıştı ki boynumdaki izler hala duruyordu. Memo ve dernektekiler fark etmesin diye günlerdir boğazlı kazak giyiyordum. Ki normalde boğazlı kazaktan nefret eden biriydim.
Üniversiteye gitmem içinde mecburen bu yolu kullanmak zorundaydım. Kampüse giriş bir tek bu yönde vardı. Önce onlarla atışmamak için onların gitmesini bekledim. Lakin Ömer'in bana bakıp sırıtması ve bunu fark eden Zafer'in bakışları derken sikerler böyle işi deyip el mecbur yürümeye başladım.
Boynumu dik tutmaya çalışıp, ifadesiz bir yüzle onlara bakmadan yoluma devam ettim. Onların yanından geçecektim ki, Ömer'in kısık ama alaylı sesi kulağıma geldi
"Solbek yolunu şaşmış sanırım!!" Bunu söylemesiyle Turan anırmaya başladı. Arkamı dönüp nedense ilk Zafer'in tepkisini merak etmiştim. Onun yüzü diğerlerinin aksiydi. Elini çenesine atmış bana bakıyordu. Tam birşey diyecektim ki bizim sokağın çıkışında bana doğru koşarak gelen Ramo'yu gördüm.
Ramo benimle aynı yaştaydı. Benden daha cılızdı. Memo'dan biraz daha kısaydı fakat Memo ona nazaran daha iri duruyordu. Kibar bir fiziği vardı.
Turan'da onu farketmiş olacak ki "Aha yaveri de geldi amına koyayım. Bu çocuğun da bundan başka takıldığı yok"
"Ulan ne kadar adi bir insansın. Var ya sende şeref, haysiyet namına bir sikim kalmamış" dediğimde Zafer'in yüzü hafiften sırıtık bir hal aldı.
Ona baktığımı görünce hemen düzeltti ifadesini. Turan ve Ömer ise bozulmuş olacaklar ki, yan bir şekilde ters ters yüzüme bakıyorlardı. Onlardan yeşillerimi alıp, buruşmuş çehremle Zafer'e dönerdim başımı. Çenemle Ömer'i işaret ederek
"Köpeklerine sahip çık. İlerde seni siklerine de takmazlar ha. Benden söylemesi"
Özellikle Ömer'i işaret ettim. Belli ki zaafı vardı. Yoksa geçen gün o kadar şey söyledim fazla tepki vermeyen adam nedense Ömer'e köpek denilince dellenmişti. Buda kafamda birşeyleri net bir çözüme kavuşturmuştu.
Ramo nefes nefese bana yetişerek "Hayırdır yoldaş, ne oluyor?" diye sordu. Sonrada kolunu koluma geçirdi. Gözlerim anlık koluma kayınca tekrar beni dürterek ne oluyor burada der gibi göz kırptı.
Onu tedirgin etmemek için yok birşey diye dudaklarımı büküp başımı sağa sol salladım. Bir hareketlilik kulağıma geldiğinde Zafer'e baktım tekrardan.
"Yok birşey Ramazan. sohbet ediyorduk malum şahsın kurtçuklarıyla"
Benim aksime Zafer gözlerime değil, koluma bakıyordu. Devirdiğim gözlerimle Turan'a döndüm baktım. Sinirlenmiş havlayacak yer arıyordu belli ki.
Kendince küçümser bakışlar atarak "Senin sesini kesmenin zamanı geldi de geçiyor. Ah ulan bunu lise'de yapacaktım aslında"
Ömer ise Zafer'in tepkisini bekliyormuşçasına gözünü sürekli ona bakıyordu.
"Hassiktir lan. Boyundan büyük laflar etme, göt lalesi seni" diye bağırmamla Zafer'in bakışları kolumdan ayrılıp gözlerime kaydı
Sinirle "Ocak'ta yediğin dayak az geldi sanırım. Bir daha tadına bakmak istersen beklerim ocağa" demesiyle, Ramo telaşla bana baktı. Ramo'nun duyacağı bir tonda
"Yok birşey sallıyor amına koyayım" dedim.
Göz ucuyla Zafer'e baktım. Yüzü sırıtıktı. Dudaklarımı yavaşça oynatıp "Bittin, sen" dedim. O da 'Hay hay' diye kafa salladı.
Yanındaki kısa adama bakarak "Ee Ömer'im. Devamını sen mi anlatırsın ben mi dökeyim ortaya?"
Ömer'de her zamanki yalakalığını yapıp "Estağfurullah Reis, sen dururken ne haddime"
Ramazan'a kinle Bakarak "Ehh madem öyle, yoldaşı da burada iken duysun" dedi ve ağzının ucuyla sinirle devam etti "Senin bu yoldaşın varya! Kaç gündür boğazlı Kazak giyiyor. Hiç mi merak etmediniz"
İyi de bu Zafer ibnesi nerden biliyordu boğazlı kazak giydiğimi. Eserini merak edip, beni mi takip ediyordu yoksa bu puşt.
Daha fazla konuşmasına müsade etmeyip Ramo'yu kendimden uzaklaştırarak Zafer'in yanına yaklaştım
"Ulan bu kadar adi olduğunu bilmiyordum, sen var ya tam bir..."
Lafımı bitiremeden Turan'ın sert yumruğuyla basım diğer tarafa kaydı. Sağ gözümün üstü direkt patlayıp kan süzülmeye başladı. Ardından Zafer'in sesi kulaklarıma ilişti. Kardeşinin yakasına yapışıp bağırmaya başladı.
"ULAN SEN KİM OLUYORSUN DA BENİM YANIMDA ONA YUMRUK ATIYORSUN LAN" yakası bırakarak sert bir tokat attığının sesi geldi tekrardan. Tokatın etkisiyle Turan yere düşüp elini yanağına götürdü. Belli ki o da abisinden bu tokatı beklemiyordu.
Ramo, korkuyla yanıma geldiği gibi yüzüme baktı. Kan iyice yanağıma doğru gelmişti. Sağ gözümün önünü iyice göremez oldum. Gözüm ve Montumun kanlar içinde kaldığını görünce telaşla ne yapacağını bilemez bir halde hıçkırmaya başladı.
Kaşımdan akan kan değilde Ramo'nun hıçkırması daha çok zoruma gitmişti.
Çocuk evime gelip, benimle beraber kampüse gitmeyi düşünürken, yanıma geldiği gibi böyle bir olaya şahit oldu.
Diğer yandan, Zafer kardeşini bırakıp yanımıza geldi ve Ramo'nun kolundan tutup diğer tarafa fırlattı. İvedilikle cebindeki mendili çıkarıp kaşımın üzerine sertçe bastırdı
"Bu şekil tut. Ocağa götüreceğim seni" dedi telaşla.
Fakat hiçbir yere gitmek istemiyordum. Sadece evime gitmek istiyordum şuan. Mendilini kaşımdan alıp yere attım ve cansız adımlarla eve doğru yürümeye başladım. Konuşmak dahi istemiyordum kimseyle. Hazırlanıp dersime giderken kansızlar yüzünden evime tekrar geri dönüyordum. Hemde sınavlara sadece iki gün kalmışken.
Her adım attığımda adımlarım sarsaklaşıyor, kan daha hızlı geliyordu. Piç, öyle zamansız vurmuştu ki feleğim şaştı birden. Tek başıma birkaç adım attığım sırada, aşırı kan kaybından olacak ki bünyem zayıf düştü. Gözlerimin önü kararıp bayıldım.
🍂