៧ម៉ោងក្រោយ
"ហឹម"សម្លេងក្រហឹមដើមកបន្លឺឡើងចេញពីបំពង់កអ្នកដែលសន្លប់អស់យៈពេល៧ម៉ោងមកនេះឱ្យបើកភ្នែកឡើងមកក្រឡេកមើលជុំវិញនៃបរិវេណបន្ទប់ទើបដឹងច្បាស់ថាបន្ទប់នេះជារបស់អ្នកណា
"ភ្ញាក់ហើយ?"សម្លេងបន្លឺឡើងនៅនឹមាត់ទ្វារដោយកម្លោះសង្ហាចនជុងហ្គុកកំពុងតែដើរចូលមកដោយមានត្រឹមតែកន្សែងពោះគោមួយនៅជាប់នឹងចង្កេះតែប៉ុណ្ណោះ
"ចា៎ស"ថេហ្យុង តបទៅវិញទោះមិនចង់ក៏ដោយប៉ុន្តែបើនាងនៅរឹងរូសមិនឆ្លើយលទ្ធផលប្រាកដជាដូចកាលពីព្រឹកមិញយ៉ាងអញ្ចឹង
"បើភ្ញាក់ក៏ល្អហើយ តោះទៅញ៉ាំបាយ"ជុងហ្គុក និយាយរួចទើបដើរទៅលើបីថេហ្យុងចុះទៅបន្ទប់ញ៉ាំអាហារទាំងដែលខ្លួននាងនៅននលគោកនៅឡើយចំណែកថេហ្យុងបាមត្រឹមតែស្ងៀមៗព្រមឱ្យនាយលើកដាក់តាមចិត្តនឹងឯងព្រោះដឹងថាទោះជានាងចង់ប្រកែកក៏មិនបានផលដែរមានតែនាំទុកដាក់ខ្លួនបន្ថែមទៅវិញទេ សភាពរបស់នាយកាលពីព្រឹកមិញពិតជាមិនអាចធ្វើឱ្យនាងភ្លេចហើយឈប់ភ័យបាននោះទេ
"ឆាប់ញ៉ាំទៅ នាងមិនទាន់បានញ៉ាំអ្វ៏តាំងព៏ថ្ងៃមែនទេ ប្រាកដជាឃ្លានហើយ"ជុងហ្គុក ចូលមកដល់តុកអាហារក៏ដាក់ថេហ្យុងឱ្យអង្គុយលើភ្លៅរបស់នាយ មុននឹងពោលឡើងពេលដែលថេហ្យុងគិតតែពីសម្លឹងមើលអាហារនៅលើតុមិនព្រមញ៉ាំទាល់តែសោះ
"គឺ គឺ ខ្ញុំញ៉ាំមិចនឹងកើតទៅ បើលោកនៅតែបែបនេះនោះ"ថេហ្យុង ពោលឡើងស្របនឹងភ្នែកក៏ទម្លាក់ចុះមើលនៅត្រង់ដើមទ្រូងរបស់បាងត្រូវនាយច្របាច់លេងឡើងជាំអស់ទៅហើយទោះនាងចង់ញ៉ាំអស់អារម្មណ៍ញ៉ាំលែងចូលដែរ
"បានបើអញ្ចឹងខ្ញុំឈប់លេងហើយ នាងញ៉ាំចុះ"ឮបែបនេះជុងហ្គុកក៏ដកដៃចេញវិញដើម្បីឱ្យនាងបានញ៉ាំបាយតាមសម្រួល
"អាស់ៗ"លោកអ៊ើយកំពិងតែញ៉ាំបាយសុខៗស្រាប់តែលេចចេញនូវសម្លេងថ្ងូរចេញមកហើយមូលហេតុនោះក៏មិនមានអ្នកណាឆ្ងាយក្រៅពីកម្ល៉ោះសង្ហាជុងហ្គុកយើងនឹងឯងដែលឱនទៅលេបត្របាក់ដើមទ្រូងរបស់នាងចំណែកឯម្រាមដៃកណ្តាលវិញលូកដកចេញដាក់ចូលត្រង់ចន្លោះភ្លភនាងធ្វើមិនដឹង ទុកឱ្យអ្នកដែលត្រូវគេលូកលាន់ឯនេះញ៉ាំបាយផងថ្ងូរផងទាំងពិបាក
"ដឹងទេសម្កេងថ្ងូររបស់នាងធ្វើឱ្យខ្ញុំឈ្លក់វង្វែកខ្លាំងណាស់ ប្រាវ"ជុងហ្គុកងើបមុខឡើងនិយាយទៅកាន់នាង មុននឹងគ្រវាសចានដែលមាននៅលើតុបាយចេញធ្លាក់រប៉ាត់រប៉ាយពេញនឹង បន្ទាប់មកទៀតទើបចាប់លើករាងតូចដាក់លើបាយរួចហើយចាប់ទាញកន្សែងដែលនៅលើខ្លួនរបស់នាយចេញមុននឹងជ្រែកខ្លួនចូលទៅកណ្តាលចន្លោះជើងរបស់នា
"ល លោក ខ្ញុំ នៅមិនទាន់បាត់ឈឺទេ"ថេហ្យុង និយាយទាំងមុខចង់យំបន្តិចអីបន្តិច នាងដឹងច្បាស់ណាស់ថានឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងក្នុងពេលបន្ទាប់ពីនេះ
"មិនទាន់បាត់ឈឺ? ក្រែងខ្ញុំលាបថ្នាំឱ្យនាងរួចហើយមែនទេ"ជុងហ្គុក និយាយបណ្តើរយកដៃទៅអង្អែលលើប្រដាប់ភេទរបស់នាងបណ្តើរ ប្រាប់នាយថាមិនទាន់បាត់ឈឺដូចជាកុហកពេកហើយ ថ្នាំដែលនាយលាបឱ្យនាងនោះគឺជាថ្នាំដែលល្អលេខមួយលាបត្រឹមតែ២ទៅបីម៉ោងគឺបាត់ហើយតែនេះ៧ម៉ោងហើយណានាងនៅកុហកគេទៀត
"គឺ គឺរបស់លោកធំណាស់ ពេលចូលទៅក្នុងខ្លួនហើយវាធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺខ្លាំងណាស់"ថេហ្យុង ពោលឡើងទាំងសម្លឹងមើលទៅត្រង់ចន្លោះភ្លៅរបស់នាយវាមិនត្រឹមតែធំទេថែមទាំងវែងទៀតពេលចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងម្តងៗសឹងតែកប់ស្បូនទៅហើយ
"តែវាក៏ធ្វើឱ្យនាងស្រួលដែរត្រូវទេ?"ជុងហ្គុក សួរឡើងទាំងមានមោទនភាពនឹងកូនប្រុសរបស់ខ្លួនប៉ុន្តែវាបែរជាធ្វើឱ្យអ្នកដែលត្រូវគេសួរនោះប្រែទឹកមុខទៅជាក្រហមងាំងមិនមែនដោយសារតែខឹងទេតែដោយសារតែការអៀនទៅវិញទេ
"អឹម"ថេហ្យុង ងក់ក្បាលផ្ងក់ៗទាំងថ្ពាល់ទាំងសងខាងឡើងក្រហមងាំងដែលសកម្មភាពនេះហើយធ្វើឱ្យអ្នកដែលឃើញអត់នឹងគ្រឿតខ្នាញ់មិនបានមុននឹងឱនទៅថើបថ្ពាល់នាងខ្សឺតពាសពេញមុខនឹងចុងក្រោយគឺមាត់របស់នាង ហើយអ្នកទាំងពីរក៏បន្តបឺតជញ្ជក់ផ្តោះផ្តងទឹកមាត់គ្នាទៅវិញទៅមករហូតធ្វើឱ្យនាងតូចថេហ្យុលង់ខ្លួនឱបកនាយជាស្ថាពរចំណែកឯជើងទាំងសងខាងរបស់នាងក៏កៀវនឹងចង្កេះរបស់នាយជាប់ធ្វើឱ្យសាច់យូនីរបស់នាងអឹបប៉ះនឹងសាច់ពោះដ៏ហាប់ដែនកង់ៗរបស់នាយយ៉ាងពេញៗតែម្តង
"ហឹស អឹសៗៗៗៗៗ"ថេហ្យុង ស្រែកថ្ងូរឡើងឱ្យក្រលួចស្របពេលដែលជុងហ្គុកដាក់នាងឱ្យគេងផ្កាប់មុខនៅលើតុបាយទាញជើងរបស់នាងមកពាក់ពីលើស្មាហើយក៏យកមាត់ទៅគ្រប់គ្រងលើតំបន់ពិសេសរបស់នាងតាមជំនាញរបស់នាយបណ្តាលឱ្យអ្នកដែលត្រូវគេធ្វើទង្វើរនេះដាក់សុខស្រួលរកពាក្យថ្លែងពុំបាន ហើយក៏ចង់ប្រាប់នាងដែរថានាងគឺជសមនុស្សដំបូងហើយដែលមានសំណាងបាននាយប៉ះផ្ទាល់បែបនេះនោះ បើស្រីផ្សេងវិញណា កុំថាឡើយត្រង់នឹងតែមាត់ក៏នាយមិនទាំងថើបផង
"អាស់ៗៗៗ ស្រួល អាស់ៗៗៗ ស្រួលណាស់ អាក់ ផ្លាប់ៗៗៗៗៗ"កំពុងតែរវើរវាយរកភាពសុខស្រួលសុខៗភ្លាមនោះស្រាប់តែជុងហ្គុកងើបឈរឡើងបុកប្រដាប់ភេទរបស់នាយចូលទៅក្នុងខ្លួននាងពីក្រោយមុននឹងបុកយកៗតាមអារម្មណ៍របស់នាយរហូតដល់ទឹកទើបចាប់បង្វែរថេហ្យុងឱ្យបែរមករកនាយទាំងកន្លែងផ្សារភ្ជាប់ទាំងពីរនៅជាប់គ្នានៅឡើយ
ជុងហ្គុកបឺតមាត់ថេហ្យុងខ្លាំងៗហើយពរថេហ្យុងទៅបន្ទប់ទួលភ្ញៀវដាក់នាងដេកលើសាឡុងមុននឹងដកកូនប្រុសរបស់នាយចេញពីខ្លួនរបនាងហើយទះវាឮសូរតែផាច់ៗដោយសារតែឃើញទឹកស្នេហ៍របស់នាងហូរហៀរចេញមកប្រឡាក់សាឡុងរបស់នាយម៧ននឹងដើរទៅបើករឿងសិចមើលទាំងពីរនាក់ហើយក៏ដោតកូនប្រុសរបស់នាយចូលក្នងខ្លួនរបស់នាងសារជាថ្មីហើយក៏បន្តធ្វើសកម្មភាពនោះបន្តទៀត
ក្រោយពីគ្រប់ទឹកនៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវហើយម្តងនេះជុងហ្គុកអូសថេហ្យុងមកដល់ខាងមុខផ្ទះម្តងហើយក៏បន្តសកម្មភាពសិចជាមួយគ្នាជារឿយពីមួយទឹកទៅមួយទឹកៗពីមួយកន្លែងទៅមួយកន្លែងគ្រប់សព្វនៃបរិវេណផ្ទះមិនថាអាងទឹក សួនផ្កាសួនបន្លែផ្លែឈើបន្ទប់គេងបន្ទប់ទឹក បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ បន្ទប់ញ៉ាំបាយ បន្ទប់ធ្វើការ ផ្ទះបាយ គ្មានកន្លែងណាដែលថាជុងហ្គុកឱ្យថេហ្យុងរួចផុតពីកណ្តាប់ដៃរបស់នាយនោះទេ នាយធ្វើៗរហូតទាល់តែថេហ្យុងសន្លប់ម្តងហើយម្តងទៀតទើបព្រមឈប់រួចនាំនាងយកទៅសម្អាតខ្លួនបន្ទាប់មកទើបដាក់ឱ្យនាងគេងដោយទុកឱ្យកូនប្រុសរបស់នាយនៅសម្ងំក្នុងខ្លួនរបស់នាងមិនព្រមដកចេញទៅណាទាល់តែសោះ ហើយសកម្មភាពរបស់អ្នកទាំងពីរនេះក៏មិនបានប្រព្រិត្តត្រឹមតែមួយថ្ងៃដែរគឺរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ពេញគ្មានលោះមួយថ្ងៃណាទេ កុំថាឡើយមួយថ្ងៃតែមួយម៉ោងសឹងមិនបានផងបើថេហ្យុងមិនសន្លប់ទេគឺនាយមិនឈប់ជាដាច់ខាត នេះសំណាងហើយដែលប៉ារបស់ជុងហ្គុកទៅក្រៅប្រទេសតែមួយសប្តាហ៍បើទៅមួយខែនាងមិនស្លាប់ទៅហើយទេអី
រងចាំភាគបន្ត
ជិតចប់ហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាហើយខ្ញុំគិតថារឿងនេះប្រហែលអាចជារឿងចុងក្រោយហើយដែលខ្ញុំសរសេរជា Short novels