ရက်သတ္တပတ်ကြာပြီးနောက်.......
အထက်တန်းကျောင်းသားတို့၏ ဒုတိယအကြိမ်လပတ်စာမေးပွဲဖြေရမည့်အချိန် ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။
အတန်းက၁၃အထိရှိပြီး လူပေါင်းထောင်ချီရှိတာမို့ စာကူးချခြင်း၊ ခိုးချခြင်းများမရှိစေရန် အယောက်တစ်ရာကို သုံးခန်းခွဲ၍ဖြေစေသည်။ သို့မှသာ ဆရာဆရာမများက တစ်ပြိုင်တည်း အသေးစိတ်စောင့်ကြည့်နိုင်မည်ဖြစ်၏။
အခန်းများလောက်ငှရန်အတွက် တချို့သောအငယ်တန်းများကို ကျောင်းပိတ်ပေးထားရပြီး စာမေးပွဲခန်းများအဖြစ်အသုံးပြုရသည်။
ဟန်သစ်၏အတန်းသည်လည်း စာမေးပွဲခန်းအဖြစ်သုံးရမှာဖြစ်တာကြောင့် ကျောင်းပိတ်ရက်ရရှိလေသည်။ သို့သော် ဟန်သစ်ကိုယ်တိုင်ကတော့ စာမေးပွဲခန်းစောင့်အဖြစ်ဝင်ကူရမည်ပင်။
စာမေးပွဲဖြေဆိုမည့်ရက်မတိုင်ခင် တစ်ရက်အလို၌ သူစောင့်ကြည့်ရမည့်စာမေးပွဲခန်းရှိ အယောက်သုံးဆယ်ကျောင်းသားစာရင်းအား ရရှိလာခဲ့ပြီး မစိမ်းသက်သောနာမည်ကိုပါ တွေ့လိုက်ရသည်။
"Alex...... စာမေးပွဲခန်း 8 ၊ ခုံအမှတ်()"
ကြည့်ရတာ သူတို့ရေစက်ကမပြတ်သေးဘူးပဲ......။
-
စာမေးပွဲဖြေမည့် ပထမရက်။
Alexကား ကျောင်းသို့ အစောကြီးရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး စာမေးပွဲခန်းထဲဝင်ကာ မှောက်အိပ်လိုက်၏။
ကျောင်းသားများတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဝင်လာသည့်တိုင် Alexက ခေါင်းပြန်မထောင်နိုင်သေး။
ပြင်းထန်သောအကြည့်စူးစူးကိုခံစားမိတော့မှ မျက်လုံးများကိုမဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့ ကြိုးစားဖွင့်လိုက်သည်။
"အိုး...... နောက်ဆုံးတော့နိုးလာပြီပေါ့"
ခပ်ရွဲ့ရွဲ့အမေးစကားကို မေးပေါ်လက်တစ်ဖက်ထောက်ရင်း ပျင်းရိပျင်းတွဲပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"အင်း......"
"မင်းကိုကြည့်ရတာ တော်တော်လေးကိုသက်တောင့်သက်သာနဲ့အိပ်နေပုံပဲ"
"မဆိုးပါဘူး"
Alexက ခေါင်းကိုထပ်ညိတ်ပြလိုက်သည်။
စာမေးပွဲခန်းလောက် အိပ်ရတာသက်တောင့်သက်သာဖြစ်တဲ့နေရာမရှိ။
ဒါကြောင့်ပဲ စာမေးပွဲဖြေတိုင်း သူ မပျက်ကွက်တာ.....။
စာရလို့မဟုတ်ဘဲ အိပ်လို့ကောင်း၍ဖြစ်သည်။
ဟန်သစ် သူ့ရှေ့ကကျောင်းသားကို ဒေါသထွက်လာပေမယ့် တခြားသူများကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုး၍ မပြောဘဲနေလိုက်တော့သည်။
စာမေးပွဲဖြေနေစဥ်တစ်လျှောက်လုံး အဆင်ပြေချောမွေ့သွားမှသာ ဟန်သစ် သက်ပြင်းခိုးချလိုက်သည်။
ပြောလို့ပြောတာမဟုတ်။Alexက စိတ်ထဖောက်ပြီး စာမေးပွဲခန်းကို ကျွမ်းပြန်လှန်အောင်လုပ်လိုက်ရင် အလုပ်ရှုပ်ကြကုန်မှာက ဆရာတွေသာ။
------
------
စာမေးပွဲဖြေရမည့် တတိယမြောက်နေ့.......။
စာမေးပွဲကို တစ်ရက်နှစ်ဘာသာနှုန်းဖြင့် သုံးရက်ဖြေရတာဖြစ်ပြီး ယနေ့တွင်နောက်ဆုံးနေ့ဖြစ်၏။
ဟန်သစ်..... အရင်နှစ်ရက်က ပုံမှန်လုပ်နေကြအတိုင်း Alex၏ခုံသို့ အရင်လှမ်းကြည့်သည်။
Alexက အရင်နှစ်ရက်တုန်းကလို စောစောရောက်မလာသေး။
မနက်အစောကြီးရှိသေးတာကြောင့် အခန်းကိုအနည်းငယ်လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး အမှိုက်စအချို့ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်သည်။
ဒီကလေးတွေကတော့တော်တော်ဆိုးဆိုး.......
ခဲဖျက်ခွံတွေကိုတောင် ပြန်မကောက်နိုင်......
--------
--------
"Yo! Alex......."
ကော်ရစ်ဒါထက်က ကျောင်းသားတစ်ယောက်၏နှုတ်ဆက်သံကြောင့် Alexရောက်လာပြီမှန်း ဟန်သစ်သိလိုက်၏။
ထိုနှစ်ယောက်က တီးတိုးတီးတိုးနဲ့ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိ။
ခဏအကြာတော့ နှစ်ယောက်သား စာမေးပွဲခန်းရှေ့ကနေ ဖြတ်လျှောက်သွားခဲ့လေသည်။
ဟန်သစ် ထိုနှစ်ယောက်ကိုလျစ်လျူရှုထားလိုက်သည်။
သို့သော် အချိန်တရွေ့ရွေ့ကုန်လွန်ပြီး စာမေးပွဲစတင်ရန်အချိန်နီးကပ်လာသည်အထိ Alexတို့၏အရိပ်ယောင်ကို ပြန်မမြင်ရသေး။
ဟန်သစ်က နာရီကိုငုံ့ကြည့်ပြီးနောက် မတတ်သာတော့ဘဲ ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ဆရာမတစ်ယောက်ကို အကူညီလှမ်းတောင်းလိုက်ရ၏။
"ဆရာမ ကျွန်တော့်အခန်းကိုခဏစောင့်ကြည့်ထားပေးနိုင်မလား...... မရောက်သေးတဲ့ကျောင်းသားတွေရှိလို့"
"ရတယ်လေ"
နောက်တွင် Alexတို့ထွက်သွားရာလမ်းတစ်လျှောက် ဟန်သစ်ထွက်လာခဲ့သည်။
---------
---------
"မင်းတကယ်ပဲမသွားဘူးလား......."
"မသွားဘူး"
Alex နံရံကိုသက်တောင့်သက်သာမှီထိုင်ရင်း ဖုန်းကိုပွတ်နေသည်။
စာမေးပွဲချိန်ရောက်တော့မယ်မှန်းသိပေမယ့် သူ့မှာစိုးရိမ်စိတ်မရှိချေ။
"ဒီတစ်ခေါက်မင်းမပါတော့ ပျင်းစရာကောင်းနေမှာပဲ..... အဲ့လူတွေငါတို့ကိုထပ်ပြဿနာလာရှာရင်ရော"
"အစကတည်းက မင်းတို့ပြဿနာပဲမဟုတ်ဘူးလား...... ငါက ဒီတိုင်းကြားဘီးညှပ်သွားရုံပဲလေ"
"အဲ့အတွက်တော့ ငါတောင်းပန်တယ် Alex...... နောက်ဆုံးဖြစ်ဖြစ် ဒီတစ်ခေါက်တော့"
"အရင်တစ်ခါက ငါကိုယ်တိုင်ဝင်စမ်းခဲ့တာမို့....... နောက်တစ်ခါဆိုတာရှိလာရင် ငါရိုက်မယ့်လူက မင်းတို့မဟုတ်ပါဘူးလို့ ငါကတိမပေးနိုင်ဘူး"
သူနဲ့အတူလာခဲ့သောကျောင်းသားက မကျေမနပ်နဲ့ဆဲဆိုလိုက်ကာ......
"မသွားဘူးဆိုတော့လည်း မသွားဘူးပေါ့ကွာ"
Alexနှာတစ်ချက်ရှုံ့လိုက်ရင်း ဖုန်းကိုပြန်ဖွင့်ပြီး ပျင်းစရာကောင်းသောအသီးခွဲကို ဆော့နေလိုက်၏။
သူစိတ်ရှုပ်သွားတာမို့ စာမေးပွဲဖြေရန်ပြန်မသွားချင်တော့ချေ။
အသုံးမပြုတော့သောစတိုခန်းထဲက ထိုင်ခုံပေါ်မှာထိုင်ရင်း ခြေတစ်ဖက်ကိုအသာလွှဲနေစဥ် ပေါင်ပေါ်ရောက်လာတဲ့ လက်တစ်ဖက်။
Alex မျက်ခုံးကိုတွန့်ပြီး မျက်လုံးလှန်ကြည့်လိုက်တော့ သူ၏ခွကြားနေရာကို မလွှဲတမ်းစိုက်ကြည့်နေပါတဲ့ ဟိုကောင်။
ပျင်းနေတဲ့Alexက နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကိုအသာတွန့်ကော့၍ ဒူးနှစ်ဖက်ကိုခွဲပေးလိုက်သည်။ သူ့ကိုခေါ်လာတဲ့ကျောင်းသားက သတိပြန်ဝင်လာပုံနဲ့ လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်သော်လည်း မျက်လုံးထဲကဆန္ဒများကို မြင်နိုင်သေးသည်။
Alexမျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်၍......
"စုပ်ချင်လို့လား"
ထိုကျောင်းသား၏လည်ဇလုတ်မှာ အထက်အောက်လှုပ်ရှားသွားပြီး ချက်ချင်းကို Alexခြေနှစ်ဖက်ကြားနေရာဝင်ယူ၍ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်၏။
လက်ချောင်းတို့ဖြင့် ဦးစွာပထမပွတ်သပ်လာပြီးနောက် ဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စမြိုတော့သည်။
"လီးအရမ်းဆာနေတာပဲလား"
Alex ထိုကောင်၏ဆံပင်များထဲ လက်ချောင်းဖြင့်ထိုးဖွရင်း ပူနွေးသောခံတွင်းနဲ့ ပျော့ပျောင်းသောလျှာ၏အရသာကို မှိန်းခံကာ တဖြည်းဖြည်းထောင်မတ်လာသည်။
Alexက အသန့်ကြိုက်ကာ ဂျီးများသည်။ ဒါကြောင့်မို့ ကြုံရာလူကိုမလိုးတတ်ပေမယ့် စုပ်ပေးမယ့်လူကအဆင်ပြေနေသ၍ လီးတော့အချိန်နေရာမရှောင် အစုပ်ခံပေသည်။
ကျောင်းသားတိုင်းက ဖြူစင်သည်မဟုတ်။ အထူးသဖြင့် အသိုင်းအဝိုင်းပေါင်းစုံကြား ခြေဆန့်နေတဲ့ဒီလိုကောင်တွေပေါ့။
တချို့က မိုက်မည်။ တချို့က အပျက်အစီးအကြား မွေ့လျော်လာမည်။
သူငယ်ချင်းဖြစ်နေရင်တောင် လီးစုပ်ချင်တာနဲ့ လူမရွေးတောင်းဆိုလာလိမ့်မည်။ ပြီးရင် လိုလိုလားလားနဲ့ ဖင်အလိုးခံမည်။
Alex၏ညီငယ်လေးကား ကျောင်းဘောင်းဘီဇစ်အဟကြားကနေ တော်တော်ကြီးကိုထောင်နေပြီဖြစ်၏။
စုပ်နေတဲ့လူကလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ထုရင်း ပါးစပ်ထဲတစွပ်စွပ်နဲ့ ထိုးသွင်းနေသည်။ ဆယ်နှစ်ဆယ်မိုးကြာ လီးငတ်လာသလိုပုံစံနှင့်။
"ဒစ်ကို လျှာနဲ့လျက်ပြီးကလိလိုက်"
အမိန့်ဆန်ဆန်အသံနောက်တွင် နာခံမှုရှိစွာဖြင့်လျှာကိုဆန့်၍ ဒစ်ထိပ်အက်ကွဲကြောင်းအား ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လျက်ပေးနေလျက်။
ကျောင်းရဲ့လူသူကင်းမဲ့တဲ့စတိုခန်းထဲ Blowjobလုပ်နေရတာက စိတ်လှုပ်ရှားစေသလို ခံစားလို့လည်းပိုကောင်းသည်။
နေရာတိုင်းတွင်တိတ်ဆိတ်နေပြီး သူတို့၏ဘေးပတ်လည်တွင် စာမေးပွဲအတွက်ပူပန်နေသူများရှိလိမ့်မည်။ ပြီးရင် တချို့သောလူတွေက သူတို့နဲ့မလှမ်းမကမ်းကနေ ဖြတ်သန်းသွားလာလိမ့်မည်။
ဘယ်သူကမှ သူတို့အနီးအနားမှာ တစ်ယောက်ယောက်က မဖွယ်မရာလုပ်ရပ်နဲ့ လီးစုပ်ပြီး ဖီးလ်တက်နေတဲ့သူလည်းရှိမယ်လို့ ထင်လိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။
--------
--------
တံခါးသည် ဘန်းခနဲအကန်ခံရကာ ပွင့်သွား၏။
လီးစုပ်ရင်းစျာန်ဝင်နေတဲ့ကျောင်းသားမှာ ချက်ချင်းဆိုသလိုထရပ်လိုက်၏။
Alex၏မျက်ဝန်းတို့ကား အန္တာရယ်ရှိဖွယ်အနေအထားသို့ ကျဥ်းမြောင်းသွားပြီး တံခါးဝကလူထံ ကျရောက်သွား၏။
"ဆ....ရာ"
Alexရှေ့ကကောင်ထံမှ အသံထွက်လာ၏။ လူမိသွားလို့ကြောက်နေသည်ပင်။
"မင်းတို့ဘာလုပ်နေတာလဲ"
ဟန်သစ် ရှေ့အနည်းငယ်လှမ်းပြီးနောက် သူ၏စိတ်အခြေအနေမှာ လုံးလုံးကြီးထိုးကျသွားတော့သည်။
-------
-------
Alex အာသာမဖြေရတာ ကြာလို့ဖြစ်မည်။ သူ့ဒစ်က နီရဲစိုလက်ကာ လူမိသွားတာတောင် ပြန်လည်ပျော့ကျမသွားချေ။
အစုပ်ခံနေရင်းတန်းလန်းမို့ လီးကအစွယ်တငေါငေါနဲ့ သာယာမှူကိုငံ့လင့်နေတုန်း။
Alexသူ၏လက်ချောင်းရှည်များကိုဆန့်၍ ရှေ့ကနှစ်ယောက်ကိုဂရုမစိုက်ဘဲ စတင်အာသာဖြေတော့သည်။ ဒါနဲ့ပတ်သက်လာရင် သူက လုံးဝထိန်းချုပ်သည်းခံနေမည်မဟုတ်။
အကောင်းလွန်တဲ့အခြေအနေရောက်နေမှတော့ အထွတ်အထိပ်ရောက်သည်အထိလုပ်ရမှ ကျေနပ်မည်။
"စာမေးပွဲခန်းကိုပြန်သွား....... ထွက်ပြေးဖို့မကြိုးစားနဲ့ ပြီးမှရှင်းမယ်"
ထိုစကားဆုံးသည်နှင့် ကျောင်းသားကအလျင်အမြန်ထွက်သွားပြီး စတိုခန်းထဲသူတို့ချည်းသာ.......။
ပါဝါမျက်မှန်အောက်ရှိ ဟန်သစ်၏မျက်ဝန်းတို့က အေးစက်နေသည်။
"ဘောင်းဘီကိုသေချာပြန်ဝတ်ဖို့ အချိန်တစ်မိနစ်ရမယ်....... A L E X"
တစ်ဖက်လူဆီက ခပ်နိမ့်နိမ့်ခြိမ်းခြောက်သံဟာ ဖီးလ်တက်နေတဲ့Alex၏အတွေးကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံသက်ရောက်စေသည်။
Alex၏လည်ချောင်း အနည်းငယ်ခြောက်သွေ့သွားကာ သူ့လက်ကိုအရှိန်မြှင့်ရင်း မောဟိုက်နေသည့်လေသံဖြင့်.....
"ကျွန်တော်မပြီးသေးဘူး"
"မင်းပြီးမပြီးငါမမေးဘူး အခုပြန်ဝတ်ဆိုဝတ်လိုက်"
ဟန်သစ်ကား ဆူငေါက်နေရသော်လည်း မျက်နှာပူလာပြီဖြစ်၏။
"ထပ်မပြောဘူး....."
"ဆရာ...... ခင်ဗျားလည်းယောကျာ်းပဲမို့ သိပါတယ် လီးတောင်နေတဲ့အချိန် ဘာမှလုပ်လို့မရတာက ဘယ်လောက်တောင်အနေခက်ရသလဲဆိုတာကို....... ကျွန်တော်အခု အရမ်းထန်နေတာလေ....... ပြီးခါနီးလို့ဖီးလ်တက်နေတုန်း ရပ်လိုက်ရတာက ကျစ်! အဲ့ခံစားချက် ခင်ဗျားသိပါတယ်"
Alex၏စကားလုံးများနဲ့အကြည့်တို့ဟာ သူ့အကြောင်းအား တစ်စွန်းတစ်စအသိပေးနေသလို ဟန်သစ်ခံစားရလေသည်။
ယောကျာ်းနဲ့လိင်ဆက်ဆံနေတုန်း တစ်ဝက်တစ်ပျက်မှာအရပ်ခံလိုက်ရပြီး တစ်ဖက်လူက သူ့ကိုထားခဲ့တာမျိုး။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဆွပြီးလို့ သည်းမခံနိုင်တဲ့အချိန်ရောက်မှ ဖုန်းထမြည်ပြီး ထွက်သွားလိုက်တာမျိုး။
ဟန်သစ် သေချာပေါက်သိသည်။
ဂရုမထားတဲ့မျက်လုံးထဲက စကားအချို့သည် 'ကျွန်တော်ခင်ဗျားအကြောင်းအများကြီးသိတယ် ကိုယ်ချင်းစာတတ်' ဟု ပြောနေသလိုပင်။
သူ့အကြောင်းက လျှို့ဝှက်ချက်မဟုတ်သော်ငြား Alexက လူအသိမခံနိုင်တဲ့ အတွင်းကျကျအချက်အလက်ထိပါ သိနေကြောင်း သူ့အား အရိပ်အမြွက်ပြနေလေသလား။
ဟန်သစ်၏မျက်နှာသည်ကား အေးစက်သွားလေ၏။
သို့သော်...........
"အမ်း......!"
သို့သော်လည်းပဲ မျက်လုံးအစုံကိုမှေးစင်း၍ သူ့အားအကြည့်မလွဲ စိမ်ပြေနပြေဂွင်းဆက်ထုနေတဲ့ Alexကြောင့် ဟန်သစ်အနေခက်လာသည်။
ယခုလိုအခြေနေကိုသူမကြုံဖူး။ သူ၏နှလုံးခုန်သံမှာ ဗရမ်းဗတာဖြစ်နေပြီး ပြောပြရခက်သည့်အရာတစ်ခုတည်ရှိနေသည့်အလား။
ကျောင်းသားက ကျောင်းဆရာရှေ့တည့်တည့်မှာ လိင်မှုကိစ္စအာသာဖြေဖျောက်နေသည်။ ဂေးတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့သူ့ရှေ့တွင် ထိုကဲ့သို့ပြုမူနေသည်က တစ်မျိုးတစ်ဖုံအထင်မြင်လွဲမှားစေနိုင်၏။
သူကြောင်ကြည့်နေသည်ကိုမြင်လျှင် Alex၏မျက်ဝန်းထဲတွင် လှောင်ပြောင်သည့်အရိပ်နဲ့အတူ ရှီးခနဲအသံနဲ့အတူ သွားကိုစေ့ကာ မျက်တောင်တို့စင်းကျလာခဲ့သည်။
တပြိုင်တည်းမှာပဲ ထူထဲသောအသားချောင်းကို လက်ကွင်းထဲ ခါးကော့ထိုးပေးရင်း အောက်နှုတ်လမ်းတစ်ဖက်အား ကိုက်လိုက်ပြန်သည်။
ဟန်သစ်၏မျက်လုံးမှာ တဖြည်းဖြည်းမလွဲဖယ်နိုင်ဖြစ်ကာ အသပ်ရှူသံတို့လေးလံတိတ်ဆိတ်လာ၏။
သူ့ရှေ့ကဆယ်ကျော်သက်ကျောင်းသားလေးဟာ ဖီးလ်အရမ်းတက်လာနေမှန်း သိသာသည်။ စိုစွတ်နေတဲ့ ခပ်မတ်မတ်အင်္ဂါချောင်းက လက်ကွင်းထဲတဇွပ်ဇွပ် ဝင်ထွက်နေပြီး လက်ချောင်းများကြားမှ အဖြူရောင်ပျစ်ပျစ်အရာများ ထွက်လာသည်။
"Ah! .......shit"
ထမင်းရည်ကဲ့သို့ ပျစ်ခဲလှတဲ့လီးရည်တို့သည် လီးထိပ်အက်ကြောင်းကနေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲနေအောင် အန်ထွက်လာပြီး Alex၏ရင်ဘတ်အစုံသည်လည်း ငြိမ်သက်ခြင်းမရှိစွာ တက်လိုက်ကျလိုက်ဖြစ်နေသည်။
နောက်ဆက်တွဲလက်ကျန်ခံစားမှုအထိ မှိန်းနေပြီးနောက်မှာတော့ သက်ပြင်းကိုမှုတ်ထုတ်ရင်း ဘောင်းဘီပြင်ဝတ်လိုက်သည်။
"အိုကေ.....ရုံးခန်းသွားကြတော့မလား"
ငိုင်ရပ်နေတဲ့ဟန်သစ်က သူ့ရှေ့ကကျောင်းသားအပေါ် ဆိုစရာစကားမရှိတော့သလောက်ပင်။
.....
.....
Note/
Vote 100 = 1 part
.....
.....
ရက္သတၱပတ္ၾကာၿပီးေနာက္.......
အထက္တန္းေက်ာင္းသားတို႔၏ ဒုတိယအႀကိမ္လပတ္စာေမးပြဲေျဖရမည့္အခ်ိန္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
အတန္းက၁၃အထိရွိၿပီး လူေပါင္းေထာင္ခ်ီရွိတာမို႔ စာကူးခ်ျခင္း၊ ခိုးခ်ျခင္းမ်ားမရွိေစရန္ အေယာက္တစ္ရာကို သုံးခန္းခြဲ၍ေျဖေစသည္။ သို႔မွသာ ဆရာဆရာမမ်ားက တစ္ၿပိဳင္တည္း အေသးစိတ္ေစာင့္ၾကည့္နိုင္မည္ျဖစ္၏။
အခန္းမ်ားေလာက္ငွရန္အတြက္ တခ်ိဳ႕ေသာအငယ္တန္းမ်ားကို ေက်ာင္းပိတ္ေပးထားရၿပီး စာေမးပြဲခန္းမ်ားအျဖစ္အသုံးျပဳရသည္။
ဟန္သစ္၏အတန္းသည္လည္း စာေမးပြဲခန္းအျဖစ္သုံးရမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ရရွိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဟန္သစ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ စာေမးပြဲခန္းေစာင့္အျဖစ္ဝင္ကူရမည္ပင္။
စာေမးပြဲေျဖဆိုမည့္ရက္မတိုင္ခင္ တစ္ရက္အလို၌ သူေစာင့္ၾကည့္ရမည့္စာေမးပြဲခန္းရွိ အေယာက္သုံးဆယ္ေက်ာင္းသားစာရင္းအား ရရွိလာခဲ့ၿပီး မစိမ္းသက္ေသာနာမည္ကိုပါ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"Alex...... စာေမးပြဲခန္း 8 ၊ ခုံအမွတ္()"
ၾကည့္ရတာ သူတို႔ေရစက္ကမျပတ္ေသးဘူးပဲ......။
-
စာေမးပြဲေျဖမည့္ ပထမရက္။
Alexကား ေက်ာင္းသို႔ အေစာႀကီးေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး စာေမးပြဲခန္းထဲဝင္ကာ ေမွာက္အိပ္လိုက္၏။
ေက်ာင္းသားမ်ားတစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည့္တိုင္ Alexက ေခါင္းျပန္မေထာင္နိုင္ေသး။
ျပင္းထန္ေသာအၾကည့္စူးစူးကိုခံစားမိေတာ့မွ မ်က္လုံးမ်ားကိုမဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္နဲ႕ ႀကိဳးစားဖြင့္လိုက္သည္။
"အိုး...... ေနာက္ဆုံးေတာ့နိုးလာၿပီေပါ့"
ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕အေမးစကားကို ေမးေပၚလက္တစ္ဖက္ေထာက္ရင္း ပ်င္းရိပ်င္းတြဲျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"အင္း......"
"မင္းကိုၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုသက္ေတာင့္သက္သာနဲ႕အိပ္ေနပုံပဲ"
"မဆိုးပါဘူး"
Alexက ေခါင္းကိုထပ္ညိတ္ျပလိုက္သည္။
စာေမးပြဲခန္းေလာက္ အိပ္ရတာသက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္တဲ့ေနရာမရွိ။
ဒါေၾကာင့္ပဲ စာေမးပြဲေျဖတိုင္း သူ မပ်က္ကြက္တာ.....။
စာရလို႔မဟုတ္ဘဲ အိပ္လို႔ေကာင္း၍ျဖစ္သည္။
ဟန္သစ္ သူ႕ေရွ႕ကေက်ာင္းသားကို ေဒါသထြက္လာေပမယ့္ တျခားသူမ်ားကို အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုး၍ မေျပာဘဲေနလိုက္ေတာ့သည္။
စာေမးပြဲေျဖေနစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လုံး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕သြားမွသာ ဟန္သစ္ သက္ျပင္းခိုးခ်လိဳက္သည္။
ေျပာလို႔ေျပာတာမဟုတ္။Alexက စိတ္ထေဖာက္ၿပီး စာေမးပြဲခန္းကို ကြၽမ္းျပန္လွန္ေအာင္လုပ္လိုက္ရင္ အလုပ္ရႈပ္ၾကကုန္မွာက ဆရာေတြသာ။
------
------
စာေမးပြဲေျဖရမည့္ တတိယေျမာက္ေန႕.......။
စာေမးပြဲကို တစ္ရက္ႏွစ္ဘာသာႏႈန္းျဖင့္ သုံးရက္ေျဖရတာျဖစ္ၿပီး ယေန႕တြင္ေနာက္ဆုံးေန႕ျဖစ္၏။
ဟန္သစ္..... အရင္ႏွစ္ရက္က ပုံမွန္လုပ္ေနၾကအတိုင္း Alex၏ခုံသို႔ အရင္လွမ္းၾကည့္သည္။
Alexက အရင္ႏွစ္ရက္တုန္းကလို ေစာေစာေရာက္မလာေသး။
မနက္အေစာႀကီးရွိေသးတာေၾကာင့္ အခန္းကိုအနည္းငယ္လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး အမွိုက္စအခ်ိဳ႕ကိုသန့္ရွင္းေရးလုပ္လိုက္သည္။
ဒီကေလးေတြကေတာ့ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုး.......
ခဲဖ်က္ခြံေတြကိုေတာင္ ျပန္မေကာက္နိုင္......
--------
--------
"Yo! Alex......."
ေကာ္ရစ္ဒါထက္က ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ႏႈတ္ဆက္သံေၾကာင့္ Alexေရာက္လာၿပီမွန္း ဟန္သစ္သိလိုက္၏။
ထိုႏွစ္ေယာက္က တီးတိုးတီးတိုးနဲ႕ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိ။
ခဏအၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား စာေမးပြဲခန္းေရွ႕ကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားခဲ့ေလသည္။
ဟန္သစ္ ထိုႏွစ္ေယာက္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ အခ်ိန္တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ကုန္လြန္ၿပီး စာေမးပြဲစတင္ရန္အခ်ိန္နီးကပ္လာသည္အထိ Alexတို႔၏အရိပ္ေယာင္ကို ျပန္မျမင္ရေသး။
ဟန္သစ္က နာရီကိုငုံ႕ၾကည့္ၿပီးေနာက္ မတတ္သာေတာ့ဘဲ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ဆရာမတစ္ေယာက္ကို အကူညီလွမ္းေတာင္းလိုက္ရ၏။
"ဆရာမ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းကိုခဏေစာင့္ၾကည့္ထားေပးနိုင္မလား...... မေရာက္ေသးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြရွိလို႔"
"ရတယ္ေလ"
ေနာက္တြင္ Alexတို႔ထြက္သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဟန္သစ္ထြက္လာခဲ့သည္။
---------
---------
"မင္းတကယ္ပဲမသြားဘူးလား......."
"မသြားဘူး"
Alex နံရံကိုသက္ေတာင့္သက္သာမွီထိုင္ရင္း ဖုန္းကိုပြတ္ေနသည္။
စာေမးပြဲခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မယ္မွန္းသိေပမယ့္ သူ႕မွာစိုးရိမ္စိတ္မရွိေခ်။
"ဒီတစ္ေခါက္မင္းမပါေတာ့ ပ်င္းစရာေကာင္းေနမွာပဲ..... အဲ့လူေတြငါတို႔ကိုထပ္ျပႆနာလာရွာရင္ေရာ"
"အစကတည္းက မင္းတို႔ျပႆနာပဲမဟုတ္ဘူးလား...... ငါက ဒီတိုင္းၾကားဘီးညွပ္သြား႐ုံပဲေလ"
"အဲ့အတြက္ေတာ့ ငါေတာင္းပန္တယ္ Alex...... ေနာက္ဆုံးျဖစ္ျဖစ္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့"
"အရင္တစ္ခါက ငါကိုယ္တိုင္ဝင္စမ္းခဲ့တာမို႔....... ေနာက္တစ္ခါဆိုတာရွိလာရင္ ငါရိုက္မယ့္လူက မင္းတို႔မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ငါကတိမေပးနိုင္ဘူး"
သူနဲ႕အတူလာခဲ့ေသာေက်ာင္းသားက မေက်မနပ္နဲ႕ဆဲဆိုလိုက္ကာ......
"မသြားဘူးဆိုေတာ့လည္း မသြားဘူးေပါ့ကြာ"
Alexႏွာတစ္ခ်က္ရႈံ႕လိုက္ရင္း ဖုန္းကိုျပန္ဖြင့္ၿပီး ပ်င္းစရာေကာင္းေသာအသီးခြဲကို ေဆာ့ေနလိုက္၏။
သူစိတ္ရႈပ္သြားတာမို႔ စာေမးပြဲေျဖရန္ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ေခ်။
အသုံးမျပဳေတာ့ေသာစတိုခန္းထဲက ထိုင္ခုံေပၚမွာထိုင္ရင္း ေျခတစ္ဖက္ကိုအသာလႊဲေနစဥ္ ေပါင္ေပၚေရာက္လာတဲ့ လက္တစ္ဖက္။
Alex မ်က္ခုံးကိုတြန့္ၿပီး မ်က္လုံးလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ၏ခြၾကားေနရာကို မလႊဲတမ္းစိုက္ၾကည့္ေနပါတဲ့ ဟိုေကာင္။
ပ်င္းေနတဲ့Alexက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကိုအသာတြန့္ေကာ့၍ ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုခြဲေပးလိုက္သည္။ သူ႕ကိုေခၚလာတဲ့ေက်ာင္းသားက သတိျပန္ဝင္လာပုံနဲ႕ လက္ကိုျပန္႐ုတ္လိုက္ေသာ္လည္း မ်က္လုံးထဲကဆႏၵမ်ားကို ျမင္နိုင္ေသးသည္။
Alexမ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္၍......
"စုပ္ခ်င္လို႔လား"
ထိုေက်ာင္းသား၏လည္ဇလုတ္မွာ အထက္ေအာက္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းကို Alexေျခႏွစ္ဖက္ၾကားေနရာဝင္ယူ၍ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိဳက္၏။
လက္ေခ်ာင္းတို႔ျဖင့္ ဦးစြာပထမပြတ္သပ္လာၿပီးေနာက္ ဇစ္ကိုဆြဲဖြင့္ၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ စၿမိဳေတာ့သည္။
"လီးအရမ္းဆာေနတာပဲလား"
Alex ထိုေကာင္၏ဆံပင္မ်ားထဲ လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ထိုးဖြရင္း ပူႏြေးေသာခံတြင္းနဲ႕ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာလွ်ာ၏အရသာကို မွိန္းခံကာ တျဖည္းျဖည္းေထာင္မတ္လာသည္။
Alexက အသန့္ႀကိဳက္ကာ ဂ်ီးမ်ားသည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ႀကဳံရာလူကိုမလိုးတတ္ေပမယ့္ စုပ္ေပးမယ့္လူကအဆင္ေျပေနသ၍ လီးေတာ့အခ်ိန္ေနရာမေရွာင္ အစုပ္ခံေပသည္။
ေက်ာင္းသားတိုင္းက ျဖဴစင္သည္မဟုတ္။ အထူးသျဖင့္ အသိုင္းအဝိုင္းေပါင္းစုံၾကား ေျခဆန့္ေနတဲ့ဒီလိုေကာင္ေတြေပါ့။
တခ်ိဳ႕က မိုက္မည္။ တခ်ိဳ႕က အပ်က္အစီးအၾကား ေမြ႕ေလ်ာ္လာမည္။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနရင္ေတာင္ လီးစုပ္ခ်င္တာနဲ႕ လူမေ႐ြးေတာင္းဆိုလာလိမ့္မည္။ ၿပီးရင္ လိုလိုလားလားနဲ႕ ဖင္အလိုးခံမည္။
Alex၏ညီငယ္ေလးကား ေက်ာင္းေဘာင္းဘီဇစ္အဟၾကားကေန ေတာ္ေတာ္ႀကီးကိုေထာင္ေနၿပီျဖစ္၏။
စုပ္ေနတဲ့လူကလည္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ထုရင္း ပါးစပ္ထဲတစြပ္စြပ္နဲ႕ ထိုးသြင္းေနသည္။ ဆယ္ႏွစ္ဆယ္မိုးၾကာ လီးငတ္လာသလိုပုံစံႏွင့္။
"ဒစ္ကို လွ်ာနဲ႕လ်က္ၿပီးကလိလိုက္"
အမိန့္ဆန္ဆန္အသံေနာက္တြင္ နာခံမႈရွိစြာျဖင့္လွ်ာကိုဆန့္၍ ဒစ္ထိပ္အက္ကြဲေၾကာင္းအား ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႕လ်က္ေပးေနလ်က္။
ေက်ာင္းရဲ႕လူသူကင္းမဲ့တဲ့စတိုခန္းထဲ Blowjobလုပ္ေနရတာက စိတ္လႈပ္ရွားေစသလို ခံစားလို႔လည္းပိုေကာင္းသည္။
ေနရာတိုင္းတြင္တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး သူတို႔၏ေဘးပတ္လည္တြင္ စာေမးပြဲအတြက္ပူပန္ေနသူမ်ားရွိလိမ့္မည္။ ၿပီးရင္ တခ်ိဳ႕ေသာလူေတြက သူတို႔နဲ႕မလွမ္းမကမ္းကေန ျဖတ္သန္းသြားလာလိမ့္မည္။
ဘယ္သူကမွ သူတို႔အနီးအနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က မဖြယ္မရာလုပ္ရပ္နဲ႕ လီးစုပ္ၿပီး ဖီးလ္တက္ေနတဲ့သူလည္းရွိမယ္လို႔ ထင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။
--------
--------
တံခါးသည္ ဘန္းခနဲအကန္ခံရကာ ပြင့္သြား၏။
လီးစုပ္ရင္းစ်ာန္ဝင္ေနတဲ့ေက်ာင္းသားမွာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုထရပ္လိုက္၏။
Alex၏မ်က္ဝန္းတို႔ကား အႏၱာရယ္ရွိဖြယ္အေနအထားသို႔ က်ဥ္းေျမာင္းသြားၿပီး တံခါးဝကလူထံ က်ေရာက္သြား၏။
"ဆ....ရာ"
Alexေရွ႕ကေကာင္ထံမွ အသံထြက္လာ၏။ လူမိသြားလို႔ေၾကာက္ေနသည္ပင္။
"မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ဟန္သစ္ ေရွ႕အနည္းငယ္လွမ္းၿပီးေနာက္ သူ၏စိတ္အေျခအေနမွာ လုံးလုံးႀကီးထိုးက်သြားေတာ့သည္။
-------
-------
Alex အာသာမေျဖရတာ ၾကာလို႔ျဖစ္မည္။ သူ႕ဒစ္က နီရဲစိုလက္ကာ လူမိသြားတာေတာင္ ျပန္လည္ေပ်ာ့က်မသြားေခ်။
အစုပ္ခံေနရင္းတန္းလန္းမို႔ လီးကအစြယ္တေငါေငါနဲ႕ သာယာမႉကိုငံ့လင့္ေနတုန္း။
Alexသူ၏လက္ေခ်ာင္းရွည္မ်ားကိုဆန့္၍ ေရွ႕ကႏွစ္ေယာက္ကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲ စတင္အာသာေျဖေတာ့သည္။ ဒါနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ သူက လုံးဝထိန္းခ်ဳပ္သည္းခံေနမည္မဟုတ္။
အေကာင္းလြန္တဲ့အေျခအေနေရာက္ေနမွေတာ့ အထြတ္အထိပ္ေရာက္သည္အထိလုပ္ရမွ ေက်နပ္မည္။
"စာေမးပြဲခန္းကိုျပန္သြား....... ထြက္ေျပးဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႕ ၿပီးမွရွင္းမယ္"
ထိုစကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားကအလ်င္အျမန္ထြက္သြားၿပီး စတိုခန္းထဲသူတို႔ခ်ည္းသာ.......။
ပါဝါမ်က္မွန္ေအာက္ရွိ ဟန္သစ္၏မ်က္ဝန္းတို႔က ေအးစက္ေနသည္။
"ေဘာင္းဘီကိုေသခ်ာျပန္ဝတ္ဖို႔ အခ်ိန္တစ္မိနစ္ရမယ္....... A L E X"
တစ္ဖက္လူဆီက ခပ္နိမ့္နိမ့္ၿခိမ္းေျခာက္သံဟာ ဖီးလ္တက္ေနတဲ့Alex၏အေတြးကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံသက္ေရာက္ေစသည္။
Alex၏လည္ေခ်ာင္း အနည္းငယ္ေျခာက္ေသြ႕သြားကာ သူ႕လက္ကိုအရွိန္ျမႇင့္ရင္း ေမာဟိုက္ေနသည့္ေလသံျဖင့္.....
"ကြၽန္ေတာ္မၿပီးေသးဘူး"
"မင္းၿပီးမၿပီးငါမေမးဘူး အခုျပန္ဝတ္ဆိုဝတ္လိုက္"
ဟန္သစ္ကား ဆူေငါက္ေနရေသာ္လည္း မ်က္ႏွာပူလာၿပီျဖစ္၏။
"ထပ္မေျပာဘူး....."
"ဆရာ...... ခင္ဗ်ားလည္းေယာက်ာ္းပဲမို႔ သိပါတယ္ လီးေတာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘာမွလုပ္လို႔မရတာက ဘယ္ေလာက္ေတာင္အေနခက္ရသလဲဆိုတာကို....... ကြၽန္ေတာ္အခု အရမ္းထန္ေနတာေလ....... ၿပီးခါနီးလို႔ဖီးလ္တက္ေနတုန္း ရပ္လိုက္ရတာက က်စ္! အဲ့ခံစားခ်က္ ခင္ဗ်ားသိပါတယ္"
Alex၏စကားလုံးမ်ားနဲ႕အၾကည့္တို႔ဟာ သူ႕အေၾကာင္းအား တစ္စြန္းတစ္စအသိေပးေနသလို ဟန္သစ္ခံစားရေလသည္။
ေယာက်ာ္းနဲ႕လိင္ဆက္ဆံေနတုန္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္မွာအရပ္ခံလိုက္ရၿပီး တစ္ဖက္လူက သူ႕ကိုထားခဲ့တာမ်ိဳး။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဆြၿပီးလို႔ သည္းမခံနိုင္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွ ဖုန္းထျမည္ၿပီး ထြက္သြားလိုက္တာမ်ိဳး။
ဟန္သစ္ ေသခ်ာေပါက္သိသည္။
ဂ႐ုမထားတဲ့မ်က္လုံးထဲက စကားအခ်ိဳ႕သည္ 'ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းအမ်ားႀကီးသိတယ္ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္' ဟု ေျပာေနသလိုပင္။
သူ႕အေၾကာင္းက လွ်ို႔ဝွက္ခ်က္မဟုတ္ေသာ္ျငား Alexက လူအသိမခံနိုင္တဲ့ အတြင္းက်က်အခ်က္အလက္ထိပါ သိေနေၾကာင္း သူ႕အား အရိပ္အႁမြက္ျပေနေလသလား။
ဟန္သစ္၏မ်က္ႏွာသည္ကား ေအးစက္သြားေလ၏။
သို႔ေသာ္...........
"အမ္း......!"
သို႔ေသာ္လည္းပဲ မ်က္လုံးအစုံကိုေမွးစင္း၍ သူ႕အားအၾကည့္မလြဲ စိမ္ေျပနေျပဂြင္းဆက္ထုေနတဲ့ Alexေၾကာင့္ ဟန္သစ္အေနခက္လာသည္။
ယခုလိုအေျခေနကိုသူမႀကဳံဖူး။ သူ၏ႏွလုံးခုန္သံမွာ ဗရမ္းဗတာျဖစ္ေနၿပီး ေျပာျပရခက္သည့္အရာတစ္ခုတည္ရွိေနသည့္အလား။
ေက်ာင္းသားက ေက်ာင္းဆရာေရွ႕တည့္တည့္မွာ လိင္မႈကိစၥအာသာေျဖေဖ်ာက္ေနသည္။ ေဂးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့သူ႕ေရွ႕တြင္ ထိုကဲ့သို႔ျပဳမူေနသည္က တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံအထင္ျမင္လြဲမွားေစနိုင္၏။
သူေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္ကိုျမင္လွ်င္ Alex၏မ်က္ဝန္းထဲတြင္ ေလွာင္ေျပာင္သည့္အရိပ္နဲ႕အတူ ရွီးခနဲအသံနဲ႕အတူ သြားကိုေစ့ကာ မ်က္ေတာင္တို႔စင္းက်လာခဲ့သည္။
တၿပိဳင္တည္းမွာပဲ ထူထဲေသာအသားေခ်ာင္းကို လက္ကြင္းထဲ ခါးေကာ့ထိုးေပးရင္း ေအာက္ႏႈတ္လမ္းတစ္ဖက္အား ကိုက္လိုက္ျပန္သည္။
ဟန္သစ္၏မ်က္လုံးမွာ တျဖည္းျဖည္းမလြဲဖယ္နိုင္ျဖစ္ကာ အသပ္ရႉသံတို႔ေလးလံတိတ္ဆိတ္လာ၏။
သူ႕ေရွ႕ကဆယ္ေက်ာ္သက္ေက်ာင္းသားေလးဟာ ဖီးလ္အရမ္းတက္လာေနမွန္း သိသာသည္။ စိုစြတ္ေနတဲ့ ခပ္မတ္မတ္အဂၤါေခ်ာင္းက လက္ကြင္းထဲတဇြပ္ဇြပ္ ဝင္ထြက္ေနၿပီး လက္ေခ်ာင္းမ်ားၾကားမွ အျဖဴေရာင္ပ်စ္ပ်စ္အရာမ်ား ထြက္လာသည္။
"Ah! .......shit"
ထမင္းရည္ကဲ့သို႔ ပ်စ္ခဲလွတဲ့လီးရည္တို႔သည္ လီးထိပ္အက္ေၾကာင္းကေန ပ်စ္ခနဲ ပ်စ္ခနဲေနေအာင္ အန္ထြက္လာၿပီး Alex၏ရင္ဘတ္အစုံသည္လည္း ၿငိမ္သက္ျခင္းမရွိစြာ တက္လိုက္က်လိဳက္ျဖစ္ေနသည္။
ေနာက္ဆက္တြဲလက္က်န္ခံစားမႈအထိ မွိန္းေနၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သက္ျပင္းကိုမႈတ္ထုတ္ရင္း ေဘာင္းဘီျပင္ဝတ္လိုက္သည္။
"အိုေက.....႐ုံးခန္းသြားၾကေတာ့မလား"
ငိုင္ရပ္ေနတဲ့ဟန္သစ္က သူ႕ေရွ႕ကေက်ာင္းသားအေပၚ ဆိုစရာစကားမရွိေတာ့သေလာက္ပင္။
.....
.....
Note/
Vote100=1part