ကျန်းဟာအို သူ့ရှေ့တွင်ကျန်းကျန်းမာမာနှင့်မတ်တပ်
ရပ်နေခဲ့သော ဆောင်းဟန်ဘင်းအားမျက်တောင်
မခတ်တမ်းငေးကြည့်နေဖြစ်သည် ။ သေချာပေါက်တော့
သူ့မျက်တောင်စွန်းလေးတွေမှာ မျက်ရည်စတွေ
ငြိတွယ်နေခဲ့မှာပင် ။
အကြာကြီးစောင့်နေခဲ့ရလားတဲ့.....
သေချာစီစဉ်ပြီးထားသွားခဲ့လားတောင်မှတ်ရတယ်
ဟန်ဘင်းရယ်...။
ကျန်းဟာအိုအောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်ထားမိပြီး
မျက်ရည်တွေထပ်မကျလာမိစေရန် ထိန်းထားသော်
လည်း ကျလုဆဲမျက်ရည်တွေကိုခံစားမိသောအခါ
ဆောင်းဟန်ဘင်းကိုကျော်ပြီး ကားထဲပြေးဝင်မိတော့
တာပါဘဲ ။
ကားထဲရောက်မှ ကားစီယာတိုင်ပေါ်ခေါင်းမှောက်ချလို့
တင်းထားသမျှစိတ်တွေကိုလျှော့ချမိသည် ။ အသည်း
အသန်ငိုကြွေးနေမိတဲ့ ကျန်းဟာအိုဟာသူ့ကားပေါ်ကို
ဆောင်းဟန်ဘင်း တက်လာမှသာလျှင်မျက်ရည်တွေ
နှင့်ခေါင်းထောင်ကြည့်မိသည် ။
" ကိုယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်အောင်လို့.. " ဟုဆိုကာ
သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်တွေကို ဖွဖွလေး
သုတ်ပေးလာသူ ။
လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျန်းဟာအိုမျက်နှာလေးကို
တယုတယ ကိုင်ပြီးမျက်နှာအနှံ့ကိုကြည့်နေလိုက်
တာများ ကျန်းဟာအိုကိုအခုမှမြင်ဖူးသလိုပါပင် ။
ကျန်းဟာအိုကလဲ ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့မတွေ့ရတဲ့
နှစ်တွေအတွင်း ပိုပြီးခန့်လာခဲ့တဲ့မျက်နှာချောချော
ကိုမျက်တောင်တစ်ချက်မခတ်မိဘဲစိုက်ကြည့်
နေမိတာ ဆောင်းဟန်ဘင်းလက်တွေထဲကရုန်းထွက်
ဖို့တောင်သတိမရ ။
" ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မျက်နှာလေးကသေးသေးလေးပဲ
ရှိရတော့တာလဲ "
" အခုကအဲ့ဒါတွေမေးဖို့အချိန်လား ဟန်ဘင်း.. "
ကျန်းဟာအိုရဲ့ စကားကိုကြားသော်ဆောင်းဟန်ဘင်း
ကခဏတော့ တည်တံ့သွားပါသည် ။
" တောင်းပန်ပါတယ်ဆိုတာ ငါကြားချင်တဲ့စကား
မဟုတ်မှန်းမင်းသိမှာပါ ၊ ငါအရာအားလုံးနားလည်
ပေးနိုင်တာမလို့ ငါ့ပုံစံကမင်းအမြင်မှာဘယ်လောက်
တောင်အားနည်းနေတဲ့ပုံပေါက်နေခဲ့လို့ လျှို့ဝှက်ထားခဲ့
ရတာလဲဆိုတာပဲ သိချင်တယ် "
ဆောင်းဟန်ဘင်းဟာ သက်ပြင်းဖွဖွချပြီးကျန်းဟာအို
ရဲ့မခြောက်သေးတဲ့ မျက်ရည်စတွေကို လက်မလေးဖြင့်
ဖိသုတ်ပေးလာသည် ။ ထို့နောက်တော့ ဘာမှမပြောလာ
ကျန်းဟာအိုရဲ့ မျက်နှာလေးကိုသာရီဝေဝေ
မျက်လုံးတွေဖြင့်စိုက်ကြည့်လို့နေပြန်သည် ။
" ငါ...အစားပုံမှန်စားပါတယ် ဒါ..ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုပဲ
စားစား ငါကကျန်းမာနေပြီးမင်းကတော့နေမကောင်း
ဖြစ်နေတာပဲဆိုပြီး တွေးလိုက်မိရင်ငါဘာမှစားလို့
မဝင်တော့ဘူး ၊ မင်းမှာထားသလိုနေဖို့ကြိုးစားပေမဲ့
အကယ်၍ ငါကများမင်းမရှိဘဲအဆင်ပြေနေတာကို
သိသွားရင် ငါ့ဆီမင်းဘယ်တော့မှပြန်မလာမှာကို
ငါကြောက်နေခဲ့မိတယ် ၊ အဲ့..အဲ့ဒါကြောင့်
ငါ့မိဘဆီလဲ တစ်ခါပဲပြန်ခဲ့သလို ၊ မွေးနေ့တွေလဲ
တစ်နှစ်မှမကျင်းပခဲ့ဘူး ၊ အရက်ဆိုင်တွေထဲမှာဘဲ
မင်းကိုလွမ်းတဲ့စိတ်ကိုမေ့နိုင်တာမလို့ အဲ့နေရာတွေက
ငါ့အတွက်ပုံမှန်သွားနေကျနေရာဘဲ ၊ ပြီးတော့မင်းကို
မေ့ဖို့မကြိုးစားခဲ့သလို မင်းမှာခဲ့တဲ့အတိုင်း...မင်းကို
အစားထိုးဖို့လဲ ငါမကြိုးစားခဲ့ဘူး ဟန်ဘင်း....
မင်းငါ့ဆီပြန်လာမယ်ဆိုတာ ငါယုံကြည်နေခဲ့
တာကြောင့် "
ကျန်းဟာအိုနှုတ်ခမ်းပါးတွေက တုန်ရီနေပြီး
သူ့အိပ်ခန်းထောင့်မှာ တစ်ယောက်တည်းဝမ်းနည်း
ကြေကွဲစွာဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ အတိတ်တွေကိုပြောပြ
မိတဲ့အခါ သူ့ပုခုံးပေါ်ရောက်နေခဲ့တဲ့လက်တွေဟာ
အနည်းငယ်တင်းကျပ်သွားကြောင်းခံစားရလေသည်
" ဟာအိုရယ်... "
ဟန်ဘင်းရဲ့မချိတင်ကဲ ရေရွတ်သံအဆုံးမှာ
ဟာအိုဘာမှများများစားစား မစဉ်းစားတော့ဘဲ
ဆောင်းဟန်ဘင်း ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ခိုမိပါတော့သည် ။
ဟန်ဘင်းကလဲ သူ့အားတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပြန်လည်
ပွေ့ဖက်လို့ ရင်ခွင်နားကပ်ထားသည်မှာ ဟာအို့အား
လွတ်ထွက်သွားမှာဆိုးသည့်အလား ။
မခိုလှုံဖြစ်တာကြာတဲ့ ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့ရင်ခွင်ဟာ
အရင်အတိုင်းဘာမျှပြောင်းလဲမသွားဘဲ ကျန်းဟာအို
အတွက် နွေးထွေးနေဆဲဖြစ်ပြီး ကိုယ်သင်းနံ့လေးသာ
လျှင်အရင်ကနှင့်မတူတော့တာဖြစ်သည် ။ အရင်က
သစ်သီးရေမွှေးနံ့ကို သုံးတတ်တဲ့သူဟာဘာကြောင့်များ ပင်လယ်နံ့ဖျော့ဖျော့လေးကို ပြောင်းသုံးလိုက်လဲကတော့
နောက်မှမေးမည်ဟုသာ တေးထားမိသည် ။
သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကိုယ်သေးသေးလးကို ဖက်ထားရင်း
နဲ့မှအလွန်သေးငယ်သွားတဲ့ ဟာအိုကြောင့်
ဆောင်းဟန်ဘင်းစိတ်မကောင်းဖြစ်လွန်းလို့ မျက်ရည်
တွေကျမလာခင် နှာခေါင်းတွေနစ်ဝင်သည်အထိ ခေါင်းလုံးလုံးလေးအား နမ်းနေမိပါသည် ။
အတန်ကြာသည်အထိ ဖက်ထားမိတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်
မှာအသက်ရှူကျပ်လာမှသာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်
ပွေ့ဖက်ထားရာမှလွှတ်ဖို့သတိရကြတော့သည် ။
" ကိုယ့်မှာဟာအို့ကိုဆူစရာတွေတော့အများကြီးဘဲ
အခုတော့ အိမ်ပြန်ရအောင်နောက်ကျနေပြီ "
ကျန်းဟာအိုက ဆောင်းဟန်ဘင်းပြောတာကို
အသာတကြည်လက်ခံပြီး ကားပေါ်ကဆင်းလို့
ထိုင်လိုက်တဲ့သူနေရာဆီသို့ ကူးပြောင်းရပါတော့သည်
သူကမောင်းမည်ဆိုလျှင် ဆောင်းဟန်ဘင်းကတားဆီး
လာဦးမယ်ဆိုတာ ကြိုသိလင့်နေတာမလို့ဟာအို့ဘက်က
အလိုက်သိပေးရုံသာဖြစ်ပါသည် ။
အချိန်အတော်ကြာကြာခွဲပြီးမှ ပြန်လည်တွေ့ဆုံခဲ့ရတာ
ကြောင့်ကျန်းဟာအိုဟာ ဆောင်းဟန်ဘင်းနဲ့ထပ်ခွဲခွါရမှာ
ကိုအတော်လေးကြောက်လန့်နေမိပြီဖြစ်ပါသည် ။
ထိုင်ခုံကိုမှီလို့ ဆောင်းဟန်ဘင်းအားဘေးတစောင်း
ကြည့်နေသူကြောင့် ဆောင်းဟန်ဘင်းကကားမောင်း
နေရင်းမှနှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံလေးပြုံးမိသည် ။ ဟာအိုရဲ့
လက်တစ်ဖက်ဟာ ကျန်းဟာအိုရဲ့လက်ကလေး
တစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဟာအိုကတော့
ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့ ကော့တက်သွားတဲ့နှုတ်ခမ်းစွန်း
လေးကအစ လိုက်ကြည့်ရင်း တစ်ခါမှမတက်စဖူး လောဘတွေတက်လာရတော့တာပါဘဲ ။
" တက္ကသိုလ်တုန်းကခင်ခဲ့တဲ့ပါမောက္ခတစ်ယောက်ရဲ့
စျာပနကိုသွားမိရာကနေ မင်းနဲ့ပြန်တွေ့ရလိမ့်မယ်လို့
မထင်ခဲ့ဖူးဘူး "
ကျန်းဟာအိုလေးက တစ်ခုခုကိုပြောပြလာမှာမလို့
အစချီနေသည့်အခါ ဆောင်းဟန်ဘင်းကတိတ်ဆိတ်
နေရင်းပဲ ဆက်၍နားထောင်ဖြစ်သည် ။
" သူကလဲ ကင်ဆာရောဂါနဲ့ဆုံးသွားခဲ့တာတဲ့... "
ဆုတ်ကိုင်ခံထားရတဲ့လက်လေးတစ်ဖက်က တင်း
ကျပ်သွားတာကို ဟာအိုကသိပေမဲ့လဲသူ့ရဲ့အကြည့်
တွေကို ဆောင်းဟန်ဘင်းဆီကနေမခွါမိသေးပါဘူး ။
" အချိန်ရရက်နဲ့ကုသမှုမခံယူခဲ့တာဘာကြောင့်
များဖြစ်နိုင်လဲလို့ တခြားသူတွေကမေးတော့
သေရမှာထက် တစ်စုံတစ်ခုကိုဆုံးရှုံးရမှာကို
ပိုကြောက်တာမလို့ ချစ်ရတဲ့သူတွေနဲ့ခွဲရမဲ့နေ့တွေကို
တစ်ယောက်တည်းထိုင်ရေတွက်ရင်း ဘဝကူးသွား
ခဲ့တာလို့ ပြန်ပြောတယ် "
" ... "
" တစ်လျှောက်လုံးမင်းကိုအထင်လွဲနေမိတဲ့ငါက
အဲ့တော့မှ အတွေးဝင်မိတယ် ။ အကယ်၍ငါသာ
ဆိုရင်လဲ ငါ့ကြောင့်နဲ့အများကြီးစိတ်ပင်ပန်းနေရမဲ့
မင်းကိုမြင်ယောင်လာရင် ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပဲ
ချမိမှာထင်တယ် "
" အများကြီးတွေးမနေတော့ဘဲ
လက်ရှိကိုပဲ အာရုံစိုက်ကြရအောင်လေ "
ဆောင်းဟန်ဘင်းက ကားမောင်းနေရင်းနဲ့မှ
ကျန်းဟာအိုရဲ့ လက်ဖမိုးလေးကိုငုံ့နမ်း၍ပြော
လာသောအခါ ကျန်းဟာအိုက မထိန်းနိုင်စွာနဲ့
မျက်ရည်တစ်ပေါက်ကိုလွတ်လပ်စွာကျဆင်းခွင့်
ပေးလိုက်ပါသည် ။
" ကြိုးစားရှင်သန်ခဲ့ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်
ဟန်ဘင်း..."
အဆုံးသတ်မှာ တိုးဝင်သွားတဲ့အသံနဲ့အတူဟာအို့ရဲ့
မျက်နှာဟာလဲ ပြတင်းပေါက်ရှိရာဘက်သို့လှည့်
သွားသောအခါမှသာ ဆောင်းဟန်ဘင်းက
ကျန်းဟာအိုဘက်ကို လှည့်ကြည့်ဖြစ်လိုက်သည် ။
ကိုယ်မင်းကိုဆုံးရှုံးရမှာထက် မင်းနဲ့ခွဲရမှာကို
ကြောက်နေမိခဲ့လို့ပါ....
သူ့ပါးပြင်ပေါ်ကိုလဲ ရေစက်တစ်ချို့ကဖြတ်ပြေး
သွားသည်ဟု သူလဲခံစားမိလိုက်ပါသည် ။
~
နိုးနေရက်နဲ့တောင်မထဘဲ ဆောင်းဟန်ဘင်းရင်ဘတ်
ပေါ်မေးထောက်လို့ မျက်နှာအနှံ့လိုက်ထိတွေ့နေသူဟာ
ဆောင်းဟန်ဘင်းနိုးနေတာကိုလဲ သတိထားမိပုံမပေါ်ပါ
လက်ညှိုးတစ်ချောင်းဟာ ဆောင်းဟန်ဘင်းမျက်နှာ
ပေါ်နေရာယူနေခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာနေပြီဖြစ်သည်
မျက်လုံးမှတဆင့် ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့မျက်တောင်တွေ
ကိုတစ်ခုချင်းရေတွက်နေလားမှတ်ရအောင် ထိတွေ့
နေသူမှာ အတန်ကြာမှ နှာတံတစ်လျှောက်ဆင်းလာ
ခဲ့သည် ။
နှာတံမှတဆင့် နှုတ်ခမ်းနားသို့ လက်ညှိုးလေးက
ဝေ့ဝဲလာသောအခါ ဆောင်းဟန်ဘင်းက ထိုလက်ညှိုး
ကိုနှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် အသာဖမ်းလိုက်လေသည် ။
" အ နိုးနေတာလား ဟန်ဘင်း "
ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့ရုတ်တရက်အပြုအမူကြောင့်
လန့်သွားပုံရတဲ့ ကျန်းဟာအိုမှာမျက်လုံးအပြူသား
ဖြင့်မေးလာခဲ့သည် ။
" လူတစ်ယောက်ရင်ဘတ်ပေါ်မေးတင်ပြီး
ခိုးငိုနေတည်းက နိုးနေတာလေ "
" အာ...မငိုပါဘူး ဘယ်သူကငိုလို့လဲ "
ကျန်းဟာအိုက သူမသိလောက်ဘူးထင်ပြီးမျက်ရည်
လေးတွေ တိတ်တိတ်လေးကျနေခဲ့တာကို သိနေသည်
ဟုပြောလိုက်သောအခါ နားရွက်ဖျားလေးများက
နီဆွေးသွားလေသည် ။
" ဒါဆိုဘာလို့ဒီနားရွက်လေးတွေကနီသွားရတာလဲ "
ဆောင်းဟန်ဘင်းကပြောပြီး နားရွက်လေးကိုငုံထွေး
လိုက်သောအခါ ကျန်းဟာအိုလေးကခပ်သော့သော့
ရယ်လေသည် ။
သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မေးတင်ထားတဲ့ ကျန်းဟာအိုရဲ့
နဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး အသာလေးဆွဲထူလို့
မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားဖြစ်အောင် နေရာချကာ ပွနေသောဆံပင်လေးများကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး
ဖြစ်အောင် လက်ဖြင့်သတ်တင်ပေးလိုက်သည်
" ဒီနှစ်တွေအတွင်း သဘောကျတယ်လို့လာပြောတဲ့
လူတစ်ယောက်တောင်မရှိခဲ့ဘူးလား "
" တစ်ယောက်တောင်ကပါ့မလားဘဲ "
" ဒါဆိုဘာလို့လက်မခံခဲ့တာလဲ "
" သူတို့ကဆောင်းဟန်ဘင်းမှမဟုတ်တာ "
" ဒါဆိုဆောင်းဟန်ဘင်းကပြောရင်ရောလက်ခံ
မှာလား "
" လက်ခံမှာ..အယ် "
အငိုက်မိသွားသူ ကျန်းဟာအိုလေးမှာသူ့လက်ညှိုးလေး
သူပြန်ကိုက်ပြီး ဆောင်းဟန်ဘင်းအားမျက်စောင်းလေး
ဖြင့်ကြည့်လာခဲ့သည် ။
" ကိုယ်တို့လမ်းခွဲထားတာလေမဟုတ်ဘူးလား "
ကျန်းဟာအိုလေးက ထိုအခါမှအတိတ်ကိုပြန်တွေး
မိသွားပုံပေါ်ကာ မျက်လုံးလေးတွေကထိုင်းမှိုင်းသွား
ပြန်သည် ။
" အဲ့တုန်းကဟာအို့အပေါ်လုပ်ခဲ့မိတာတွေအတွက်
တောင်းပန်ပါတယ် "
" တောင်းပန်စကားမလိုချင်ဘူးလို့ပြောခဲ့တယ်လေ "
ဆောင်းဟန်ဘင်းက ခပ်ဖွဖွပြုံးပြီးကျန်းဟာအို
ရဲ့မျက်နှာလေးနှစ်ဖက်ကိုနူးနူးညံ့ညံ့လေးထိတွေ့
လာသည် ။
" ကိုယ်အရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာ ဒီမျက်နှာလေးကို
ပြီးတော့ ဘယ်တော့မှထပ်မတွေ့ရတော့မှာကို
အရမ်းကြောက်နေခဲ့မိတယ် ၊ ပြီးတော့ကိုယ်ပြောသလို
ကိုယ့်နေရာကို အစားထိုးမဲ့သူရှာတွေ့သွားမှာကိုလဲ
စိုးရိမ်နေခဲ့မိတယ် ၊ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်းရှိနေခဲ့တဲ့
အချိန်တွေထက် ဟာအိုတစ်ယောက်တည်းရှိနေမဲ့
အချိန်တွေကို တွေးမိပြီးကိုယ်တော်တော်လေးစိတ်ပူ
ခဲ့ရတဲ့ နေ့တွေလဲ ရှိခဲ့တယ် "
" ... "
" ဒီအတောအတွင်း ဟာအို့ကိုကိုယ်ပြောဖို့
ကျန်နေခဲ့တဲ့....ချန်ခဲ့မိတဲ့ စကားတစ်ခွန်း
ရှိနေခဲ့တယ် ဟာအို "
ကျန်းဟာအိုလေးရဲ့ မျက်တောင်တွေမှာပုပ်ခက်ပုပ်ခက်
ဖြစ်သွားပြီး လက်လေးတွေကအေးစက်လာတာကို
လဲဆောင်းဟန်ဘင်းက ခံစားလို့ရနေသည် ။ တုန်လှုပ်
နေတဲ့နှလုံးသားငယ်ကြောင့် လက်ဖဝါးလေးတွေကို
တယုတယနမ်းပေးမိတော့ အေးစက်မှုဟာအနည်းငယ်
ပါးသွားသယောင် ။
" ကိုယ်ဟာအို့ကိုချစ်တယ်...ဆိုပြီးဘာလို့မပြောနိုင်
ခဲ့လဲ သိလားဟာအို "
ခေါင်းအသာခါပြလာသောသူမှာ မြတ်နိုးချင်စရာအတိ
" ဟာအိုနဲ့အတူရှိနေခဲ့တဲ့ လေးနှစ်အတွင်းမှာကိုယ့်ဘက်
တွေးမိတာတွေ အများကြီးရှိတယ် ကိုယ့်ဘက်က
ချစ်ပေး ဂရုစိုက်ပေးတာတွေက ဟာအို့အပေါ်လုံလောက်
ပါ့မလား လိုအပ်တဲ့နေရာတွေများရှိနေမလားပေါ့
ထပ်ပြီး ဟာအိုကိုယ့်ကိုချစ်တာတွေလောက်ကိုယ်
မချစ်ပေးနိုင်မှာကိုရောပဲ အဲ့ဒါတွေထက်အပိုဆုံးက
ဟာအိုက ကိုယ့်ရဲ့ darkside ကိုမသိခဲ့တာကြောင့်ပဲ "
ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့ စကားကြောင့်ကျန်းဟာအိုရဲ့
မျက်လုံးလေးများမှာ ကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားရသည်
ဆောင်းဟန်ဘင်းက တက္ကသိုလ်တုန်းကအရမ်းကြီး
လိမ္မာခဲ့တဲ့လူမဟုတ်ပေမဲ့ လူဆိုးတစ်ယောက်လည်း
ဟုတ်မနေခဲ့ပါဘူး ၊ ဒါပေမဲ့သူနဲ့တွဲနေတဲ့တစ်လျှောက်
လုံးမှာတော့ မိန်းကလေးကိစ္စကစလို့ အဘက်ဘက်က
တည်ငြိမ်ပြီး သူ့တစ်ယောက်တည်းကိုသာရှေးရှုနေခဲ့
တာမလား ၊ ဒါနဲ့များဘယ်လို darkside ကရှိနေရတာလဲ
" ကိုယ့်ရဲ့အပြောင်းအလဲမြန်တဲ့ စိတ်ကြောင့်ဟာအို
မတိုင်ခင်ဘယ်သူနဲ့မှ ကိုယ်အတည်မတွဲဖြစ်ခဲ့ဘူး
ထပ်ပြီး ဟာအိုနဲ့ရည်းစားတွေဖြစ်လာတော့ ကိုယ့်
နောက်ကြောင်းတွေကို နည်းနည်းလေးတောင်ဂရုမစိုက်
ဘဲကိုယ်ဘေးမှာ ရှိနေရုံနဲ့ကျေနပ်နေတဲ့ ဟာအို့ကို
မြင်လာရတော့ ကိုယ်အားနာလာတယ် ၊ ပိုပြီးဂရုစိုက်
ပေးချင်လာတယ် ၊ အဲ့ဒါတွေကအချစ်လားဆိုတာ
ကိုယ့်ဘာသာလဲ သေချာမသိခဲ့ဘူး ၊ အဲ့ဒါတွေထက်
အဆိုးဆုံးကတော့ ကိုယ်ကဟာအို့ကိုချစ်နေမိတာ
မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ကိုယ်တကယ်ချစ်မိတဲ့သူကိုတွေ့
သွားလို့ ကိုယ်တို့လမ်းခွဲကြရမှာကိုပဲ အဲ့လိုတွေ
ကိုယ့်အတွေးတွေနဲ့ကိုယ်ရှုပ်နေခဲ့မိလို့
ကိုယ်ဟာအို့ကို ဒီနှစ်တွေအတွင်းချစ်တယ်ဆိုတဲ့
စကားကို အလွယ်တကူမပြောနိုင်ခဲ့တာပါ "
" ... "
" ကိုယ့်ဆီမှာ...အင်း အဲ့ဒီ့ရောဂါရှိလာပြီဆိုတာ
သိလိုက်ရတဲ့နေ့မှာ ကိုယ့်ခေါင်းပေါ်ကိုမိုးကြိုးပစ်ချ
လိုက်သလိုပါဘဲ ။ ကင်ဆာဆိုတာသေချာအဖြေထွက်
လာတဲ့နေ့မှာ ကိုယ်တိုင်ထက် ဟာအို့ကိုအရင်ဆုံး
တွေးပူခဲ့မိတာ...ရယ်တော့ရယ်ရသား ဟာအိုအဲ့ချိန်ထိ
ကိုယ်က မင်းကိုချစ်နေမိတယ်ဆိုတာ ဝန်မခံနိုင်ခဲ့ဘူး
တစ်ဖက်မှာလဲ ကိုယ်မရှိဘဲပြိုလဲနေမဲ့မင်းကိုမမြင်ချင်
ခဲ့ဘူး အဲ့ဒါကြောင့်ဘဲ မင်းကိုလမ်းခွဲဖို့ကိုယ့်ဘာသာ
တစ်ဖက်သတ်ဆုံးဖြတ်ခဲ့မိတယ် ။
ထုံးစံအတိုင်း ကျန်းဟာအိုကတော့ လမ်းခွဲပြီးလဲ
ပုံမှန်လိုဘဲ နေသားကျအောင်ဟန်ဆောင်ကောင်းခဲ့
တယ်လေ ။ ဟန်ဆောင်နေမှန်းသိရက်နဲ့တောင်
ကိုယ့်မှာ မင်းကိုယ်မရှိလဲနေနိုင်သွားမှာကိုကြောက်
လာပြန်တယ် ၊ နေသားကျသွားပြီးကိုယ်မရှိတော့ရင်
ကိုယ့်ကိုမေ့သွားမှာ ကြောက်လာပြန်တယ် ၊ ကိုယ့်ရဲ့
သေဆုံးမှုထက်မင်းနဲ့ခွဲရမှာကိုပိုကြောက်ခဲ့မိတာပါ
ဟာအို... "
စကားအရှည်ကြီးကိုပြောပြီးသောအခါ ဆောင်းဟန်ဘင်း
ကကျန်းဟာအိုရဲ့ ပုခုံးလေးတစ်ဖက်ပေါ်မျက်နှာအပ်
လာခဲ့တယ် ။ ကျန်းဟာအိုကတော့ သူ့ဘဝမှာတစ်ခါမှ
မမြင်ဖူးတဲ့ ဆောင်းဟန်ဘင်းရဲ့ပုံစံကြောင့်အခြေအနေ
တွေကို လက်ခံရမှာတောင် ခက်ခဲနေသည် ။ ဘာလို့ဆို
ဟန်ဘင်း ကတစ်ခါမှ တစ်ခါလေးတောင်နော်...သူ့ကို
အခုလို စကားအရှည်ကြီးပြောပြီး မရှင်းပြဖူးခဲ့ဘူး ။
ဟန်ဘင်း နေမကောင်းဖြစ်နေခဲ့တာကိုပဲ သူကျေးဇူး
တင်သင့်သည်လား ။ မကောင်းတဲ့အတွေးမလို့
ကျန်းဟာအိုအမြန်ပဲ သူ့ခေါင်းကိုခါထုတ်လိုက်ရသည် ။
" ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ် ဟာအို "
ကျန်းဟာအိုရဲ့ ရင်ထဲမှာရုတ်တရက်ပဲလေပြင်း
တစ်ချက်တိုက်ခတ်သွားခဲ့ပြီး ထိုလေပြင်းက
ပန်းပွင့်လေးတွေနဲ့လိပ်ပြာလေးတွေကို သူ့ရင်ထဲ
ဖန်တီးပေးလိုက်သယောင် ။ သူ့အနီးနားပတ်ဝန်းကျင်
တစ်ခုလုံးကလဲ ပန်းရောင်သန်းလာသယောင် ။
ပုခုံးကိုမျက်နှာအပ်နေရာမှ ဟန်ဘင်းကခေါင်းထောင်
လာခဲ့ပြီး ကျန်းဟာအိုရဲ့မျက်လုံးခပ်ချွန်ချွန်လေးတွေ
ကိုစိုက်ကြည့်လာခဲ့သည် ။
" ကိုယ့်ဘဝအတွက်မင်းကိုလိုအပ်တယ် ဟာအို
အရမ်းနောက်ကျနေပြီမှန်းသိပေမဲ့ ကိုယ့်ကောင်လေး
ပြန်ဖြစ်ပေးနိုင်မလား ဟာအို... "
သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးလေးတွေကို ဖြစ်ညှစ်ပြီးပြောတော့
ကျန်းဟာအိုမှာ မျက်နှာတွေပူတက်လာရသည် ။
ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အခုအခြေအနေကရုတ်တရက်ကြီး
တက္ကသိုလ်ကျောင်းသာအချိန်ကိုပြန်ရောက်သွား
ရတာလဲ ။
ရှက်သည်းနေတဲ့ ကျန်းဟာအိုရဲ့မျက်နှာလေးကို
ကြည့်ကာ ခပ်တိုးတိုးရယ်လာသူက ဆိုလာပြန်သည် ။
" ကိုယ်မင်းနဲ့တွဲနေခဲ့တုန်းက တွေးနေမိတာကို
မှတ်မိသေးတယ်.....
ကိုယ်တို့ပြဿနာတွေကနေ ဘယ်လောက်ကြာမှ
လွတ်မြောက်နိုင်မှာလဲပေါ့
အခုတော့သိပြီ ပြဿနာက ကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေခဲ့တာလေ
အရင်ကဆောင်းဟန်ဘင်းကမရှိတော့ဘူး ဒီနေ့ကစပြီး
ကျန်းဟာအိုကို အရမ်းချစ်တဲ့ဆောင်းဟန်ဘင်းပဲ
ရှိတော့မှာမလို့ ကိုယ့်ကိုယုံကြည်ပေးပါ "
ကျန်းဟာအိုက မျက်လွှာတွေချလို့ခပ်တိုးတိုးနဲ့
လက်ခံစကားဆိုမိသော် သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲသို့
တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ထည့်ဖက်လာကာ သူ့ရဲ့
ဆံနွယ်တွေထဲ အနမ်းတွေခိုးယူနေပြန်သည် ။
" အခုဆိုငါတို့ကြားမှာ အကုန်ရှင်းပြီပေါ့နော်... "
" ဟင့်အင်း ဟာအို့ပေါ်မကျေနပ်တာတွေကျန်သေးတယ်
ဒါတော့ နောက်မှပဲ အခုတော့နမ်းချင်တယ်မျက်နှာလေး
မော့ပါဦး "
မော့ပါဦး ဆိုသော်လည်း အပြောထက်လက်ကအရင်
ရောက်တဲ့သူဟာ ကျန်းဟာအိုမေးဖျားလေးကို
ပင့်တင်လို့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းနှင့်ပြီးပါပြီ ။
ကျန်းဟာအိုကလဲ အလိုက်သင့်လေးတုံ့ပြန်တော့
သဘောကျသွားပုံရသူက အနမ်းတွေကြားထဲကပင်
ပြုံးယောင်သမ်းသွားတာ ခံစားလို့နေပါသေးသည် ။
သည်လိုနဲ့ပဲ သူ့ရဲ့မနက်ခင်းဟာ အကြာကြီးနေမှ
ပထဆုံးအနေနဲ့ ပြန်ပြီးနေရောင်ခြည်ကိုလက်ခံရရှိ
ခဲ့သလို အရင်က သစ်သီးမွှေးနံ့လေးတွေစွဲနေလေ့
ရှိတဲ့ မိုးပြာရောင်တွေပြည့်နှက်နေတဲ့ အခန်းလေးကလဲ
ပင်လယ်ဖျော့ဖျော့အနံ့လေးတွေ ကူးလူးဝင်ရောက်
နေခဲ့ပါသည် ။
ရေမွှေးပြောင်းလိုက်ခြင်းက တကယ်ဘဲ ဟန်ဘင်းက
သူ့ဆီကို စိတ်သစ်ကိုယ်သစ်အနေနဲ့ပြန်ရောက်လာခဲ့
တယ်ဆိုတာရဲ့အဓိပ္ပာယ်ပဲ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကျန်းဟာအိုကတစ်ဖက်သတ်မှတ်လိုက်ပါတော့သည် ။
~
And I remember thinking
Are we out of the woods yet?
~
ဇာတ်သိမ်းပါပြီရှင် ။
ထပ်ပြီးနောက်အလုပ်လေးတစ်ခုလဲပြီးသွားပြန်ပါပြီ
ဒါလေးပြီးရင်တော့ ရက်လေးနည်းနည်းလောက်တော့
နောက်တစ်ခုစဖို့ကို အချိန်ယူရဦးမယ်ရှင် ကိုယ့်အရေး
အသားတွေက ဒီဘောင်ထဲကပဲဖြစ်နေလို့ကြာရင်
စာဖတ်သူတွေရော ကိုယ်ပါပျင်းသွားမှာမလို့ drop
လိုက်တဲ့ ကိစ္စတွေဖြစ်လာမှာဆိုးလို့ စာရေးနည်း
Style အသစ်တစ်ခုလောက်ကြိုးစားကြည့်ပါဦးမယ်
ဒီကြားထဲ အိုင်နဲ့စကားပြောချင်တဲ့သူရှိရင် NGL link
လေးချထားပေးမယ်နော် ။ သိချင်တာလေးဘာညာ
ရှိရင်မေးလို့ရအောင်ပါ အိုင်စာလာပြန်ပေးပါ့မယ် ><
အခုလိုဘာပဲတင်တင်ဖတ်ပေးကြတဲ့တစ်ယောက်ချင်း
ဆီတိုင်းကိုကျေးဇူးပါရှင် ။ မပြည့်မစုံ work လေး
နောက်ထပ်တစ်ခု ပြီးသွားခဲ့ပြန်ပါပြီ <3