«Κοιτα, είναι πολύ μεγάλη ιστορία αλλά πραγματικά οποιοσδήποτε και να το έκανε θα έλεγε πως ήταν για να σωθεί η κατάσταση, κατά κάποιον τρόπο φυσικά-»με έκοψε
«Σταμάτα ρε και μπες στο ψητό !» φώναξε η Jane ανυπόμονη με σοβαρό βλέμμα
«Κοίτα--» κοίταξα τον Alex
«Άσε άσε, θα μιλήσω, εγώ...δεν έχω πρόβλημα» είπε ο Alex εκπνέοντας
«Jane...μια συμμαθήτρια μας από τη τάξη μας, με κάλεσε κάπου, πίσω από το μαγαζί για να μου-»
«Στο σκοτεινό στενό εδώ πίσω ;! Ο Χριστός και η Παναγία παιδί μου...»
«Είχε φως από το δρόμο δεν φοβόμουν,αλλά το θέμα είναι πως η κοπέλα με φώναξε για να με παρακαλέσει να μιλήσω για αυτήν στον Jean» είπε και με κοίταξε με ένα ξεθωριασμένο βλέμμα
«Ως πότε θα συνεχιστεί αυτό ;» με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα αυτή τη φορά
Ανασήκωσα τους ώμους, λέγοντας πως δεν ξέρω και άφησα τον Alex
να τελειώσει
«Ο Jean μάλλον θα μας άκουσε όταν είχε βγει έξω και πέρασε από εδώ και βγήκε να μας μιλήσει»
«Αμαααααν» είπε η Jane ακουμπώντας το χέρι της στηριζόμενη στο μάγουλο της
«Οταν βγήκε, ο Jean της τα είπε...όπως της τα είπε-»
«Δηλαδη ;» απόρησε
«Της τα ξεκαθάρισε για ακόμα μια φορά, της είπε πως δεν του αρέσει και ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι μεταξύ τους» είπε ο Alex κοιτάζοντας τη
«Κατάλαβα, αδιάβαστη πήγε η κοπελα» συμπέρανε η Jane και άκουσε προσεκτικά
«Θελω να προετοιμαστείς ψυχολογικά τώρα...»
«Alex, τι εννοείς ; Τι έχει γίνει ;» μας κοίταξε καχύποπτα και τους δύο
«Ναι...ο Jean...για να της πει ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα με αυτήν ούτε με το υπόλοιπο σχολείο,
έκανε-- ήμουν βασικά, ακριβώς δίπλα και-»
«Μη με σκας...» γούρλωσε τα μάτια
«O Jean κάπως με...φί...λησε» είπε και την κοίταξα
«ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ !;» φώναξε και παραλίγο να σηκωθεί από τη καρέκλα της
Εγώ πάλι ήπια από το ποτό που μας είχε φέρει, όταν με έπιανε λύσσα ήταν όπως και τώρα η ιδανική περίπτωση κατανάλωσης
«Σσσσς, μη φωνάζεις !» έκανε ο Alex μια κίνηση κάνοντας τη να καθίσει κάτω
«Μα πως ; Τι ; Γιατί ; Jean !»
«Για να τη ξεφορτωθώ το έκανα...» απάντησα
Σίγουρα ;
«Θα μπορούσατε να είχατε βρει μια άλλη λύση !»
«Πλήρης ταύτιση, συγκλονίζομαι» ψέλλισα καθώς έλεγα στον Alex που μου είχε πει το ίδιο πράγμα πριν
«Τελος πάντων, είστε καλά με-»
Γνέψαμε και οι δύο θετικά καθώς είχαμε ηρεμήσει λίγο
Ο Alex δεν είχε πιει γουλιά από το ποτό που του είχε δωσει η Jane, αντίθετα καθόταν και το ανακάτευε καθώς το κοιταζε μυρίζοντας το που και που
«Παω λίγο έξω, καθίστε εδώ» μίλησε ο Alex και έφυγε ενώ η Jane ήρθε και έκατσε δίπλα μου
«Jean ; Μήπως είσαι...» ρώτησε
«Εγω; Μα τι-»
«Jean ! Συγκεντρώσου, με αυτά τα πράγματα δεν κάνεις πλάκα»
«Δεν ξέρω...! Απλά το έκανα αυθόρμητα, δεν-»
«ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ !;» φώναξε για να με κόψει απότομα
«Δεν υπάρχει πρόβλημα αν είσαι γκέι, ή μπάι ή οτιδήποτε...αλλά μην το αρνείσαι στον εαυτό σου.
Τι σε έκανε να φιλήσεις τον Alex δηλαδή μου λες ;»
«Δεν ξερω τι να σου πω. Αυτή η κατάσταση γενικότερα, και στο σχολείο με-»
«Σε τρελαίνει, μην τα ξαναλέμε. Μου φαίνεται πως το χρησιμοποιείς σαν δικαιολογία Jean. Για να ξεφύγεις από αυτα που θες...ειλικρινά» που έπιασε το χέρι και με κοίταξε γλυκά
«Τι θέλω δηλαδή ; Για πες μου εσύ !»
«Τον Alex» απάντησε μονολεκτικά σαν να έλεγε κάτι αυτονόητο
«Αα όχι όχι...εδώ-»
«Κάνω λάθος ;» με ρώτησε ρητορικά
«Ναι Jane, κάνεις λάθος !» απάντησα παρόλα αυτά
«Είναι φίλος μου και σε παρακαλώ θεώρησε το ως μη γινόμενο. Απλά στο είπαμε για να βγει από μέσα μας, είσαι φίλη και-»
«Καλά εσύ, αλλά αυτόν ;
Τον σκέφτεσαι καθόλου ;» συνέχισε αγνοώντας τα λόγια μου
«Γιατί να τον σκεφτώ, έχω κάνει κάτι κακό ;» απόρησα
«Τα συναισθήματα του, Jean...ξέρεις ποια είναι ;»
Εξέπνευσα και είπα όχι, βέβαια ούτε εγώ ήξερα που ήθελε να καταλήξει
«Τι νομίζεις ότι είναι ;» ρώτησε για ακόμα μια φορά
«Δεν...δεν ξέρω» παραδέχτηκα
«Θα σου πω εγώ λοιπόν, καταπίεση νιώθει...αν σε παρηγορεί όχι μόνο από εσένα, αλλά κυρίως»
Κόμπλαρα, εκεί δεν ήξερα πραγματικά πως να αντιδράσω και μόνο στο άκουσμα
«Μην κάνεις τον κόπο να ρωτήσεις γιατί, θα σου πω.
Νομίζεις ήθελε να μείνεις σπίτι του όταν είχατε βγει ; Ήθελε απλά να σε ευχαριστήσει όπως και όλους σου τους φίλους...
Νομίζεις ήθελε να κάνει την εργασία της ιστορίας μαζί σου;
Μόνο και μόνο για τη Nadine το έκανε και για να μην κάνεις την εργασία με κανέναν άλλον που δεν θες
Ήθελε νομίζεις να έρθει σπίτι σου να την κάνει μάλιστα και να γνωρίσει από τωρα και τους γονείς σου ;»
Όλα αυτά με έκαναν να νιώσω πολύ ηλίθιος. Ήταν η στιγμή που όλα πέρναγαν από το μυαλό μου σαν ταινία
Ένιωθα και εγώ απαίσια
«Αυτο ακριβώς Jean, σε θεωρεί καλό άτομο και το έκανε για να μην σε στεναχωρήσει. Σε αγαπάει πραγματικά αλλά δεν φτάνει να θες μόνο να τον κάνεις να νιώθει οικεία. Ξέρεις, το γεγονός ότι τον φίλησες δεν κάνει την κατάσταση καλύτερα-»
«Του μίλησα. Μου είπε δεν τον πείραξε. Φαινόταν όντως να μην είχε πρόβλημα, εντάξει ;»
«Ξέρει τον λόγο που το έκανες για αυτό !» απάντησε
«Κλείσε το μαγαζί, θα μιλήσουμε αύριο στο σχολείο.» είπα μην θέλοντας να ακούσω άλλα
Αρνιόμουν να πιστέψω τι έκανα, ειδικά με τον Alex
Αρνιόμουν αυτά που μου άρεσαν και έλεγα ψέματα στον ίδιο μου τον εαυτό;
Η Jane έγνεψε τελικά και βγήκα έξω να βρω τον Alex.
Μέχρι τότε είχε φύγει όμως, κατάλαβα...
Σιγά μην περίμενε εμένα σκέφτηκα
«Αδικος κόπος, κατάλαβα. Θα τα πείτε αύριο όλα στο σχολείο...μην ανησυχείς. Θα βρεθούμε εμείς.
Καλό βράδυ.» άκουσα την Jane να λέει κλειδώνοντας
Τη χαιρέτησα λέγοντας της να δώσει χαιρετίσματα στον Ben. Ήξερα ότι θα τον έπαιρνε τηλεφωνο
Εγώ τώρα δεν θα έπαιρνα κανέναν, θα κοιμόμουν με ένα βάρος στην ψυχή μου και ένα άδειο κενό
«Δεν έφυγα Jean, μια βόλτα πήγα» άκουσα μια φωνή από πίσω μου όταν έκανα ένα βήμα να φύγω
«Alex...» συνειδητοποίησα
«Νομιζες ότι έφυγα ;
Όχι, αλλά αν θες να φύγουμε πάμε γιατί έχει κρύο»
«Alex πραγματικά συγγνώμη. Μίλησα με τη Jane πριν κλείσει και με έκανε να καταλάβω ότι δεν είμαι και τόσο καλός όσο λέτε όλοι, και στο σχολείο-»
«Jean τι είναι αυτά που λες ;» με ρώτησε
«Ειμαι απλά ένας απλός καθημερινός άνθρωπος, που τον κάνανε να μοιάζει με κάποιον απίστευτο, Alex !» τον κοίταξα και με κάθε λέξη που έλεγα καταλάβαινα και θυμόμουν ποιος ήμουν
«Δεν- Jean ! Δεν είναι αλήθεια
Είσαι απίστευτος. Από τους ποιο απίστευτους τύπους που έχω γνωρίσει. Αν δεν είχες καρδιά δεν θα έλεγες τίποτα και θα κορόιδευες αυτά τα κορίτσια κάθε μέρα.
Εγω ; Είμαι πραγματικά εντάξει!» χαμογέλασε
«Τι εννοείς ;» ρώτησα
«Οτι πραγματικά δεν με πειράζει ότι κάνεις...Ίσως να ήσουν λίγο αγενής όταν με ρώτησες να κοιμηθείς στο σπίτι μου χωρίς καμία προειδοποίηση αλλά πραγματικά μην βλέπεις τα πράγματα απαίσια και μου
άρεσε...λίγο...»
«Τότε, μπορώ να κάνω κάτι να επανορθώσω για το σπίτι ;» χαμογέλασα
«Κατι μπορείς να κάνεις...»
«Ότι θες !» δεν δίστασα λεπτό
«Να με αφήσεις να κοιμηθώ μια φορά και εγώ στο δικό σου απίστευτο σπίτι ίσως ;» χαμογέλασε σατανικά και πέρασε το χέρι του στον λαιμό μου για να πάμε, μετά από αυτό που έκανα δεν μπορούσα να του πω όχι
Εγώ το θεωρώ μεγάλη αγένεια, το ότι έμεινα σπίτι του έτσι, αλλά τότε δεν το πολυσκέφτηκα
«Καλά...αλλά πάλι οι δικοί μου δεν θα ξέρουν τίποτα ; 9:00 είναι η ώρα, σιγά μην κοιμούνται»
«Αν θες να σου υπενθυμίσω τα λόγια του πατέρα σου, με μεγάλη ευχαρίστηση μπορώ να σου πω ότι με θεωρεί ευπρόσδεκτο...δεν θα έχει πρόβλημα»
«Για όλα έχεις απάντηση!» του είπα
Γέλασε λίγο και κοίταξε κάτω στον δρόμο
{•••}
«Μαμά ! Μπαμπά ήρθα !»
Και ναι, ήταν στο σαλόνι
Όπως ακριβώς περίμενα...
«Είπες δεν θα αργή- Alex αγόρι μου !» αναφώνησε ο πατέρας μου όταν τον είδε
«Καλώς τον !» είπε μετά η μαμά
«Τι έγινε; Πως και από εδώ;»
«Είπα, μπαμπά, να έρθει να κοιμηθεί εδώ σήμερα, τον πέτυχα στον δρόμο και το αποφασίσαμε»
«Εννοείται παιδί μου ! Το ρωτάς ;»
«Σου το είπα~» μου ψιθύρισε
«Καλά, πάμε πάνω εμείς...» είπα μετά και ανεβήκαμε τα σκαλιά του πάνω ορόφου που οδηγούσε στα δωμάτια μας
«Θα σου ξαναπώ ότι έχεις πολύ ωραίο δωμάτιο...» είπε o Alex ξανά μόλις μπήκε μέσα
«Ευχαριστώ, αν και δεν έχει μεγάλη διαφορά από το δικό σου» του είπα και καθίσαμε δίπλα δίπλα στο κρεβάτι μου
«Πραγματικά δεν με πείραξε Jean. Ξέρω ότι το έχεις συνέχεια στο μυαλό σου αλλά πραγματικά δεν έχω θέμα»
«Πρεπει να ξυπνήσεις αύριο πρωί...για να πας σπίτι σου να πάρεις τα πράγματα σου» το γύρισα άλλου
«Εντάξει» είπε ξεφυσώντας «Θα κοιμηθούμε τώρα ;»
«Δεν ξέρω, θες να δούμε καμία ταινία; Δεν είναι καν πολύ αργά»
«Βάλε καμία ρομαντική, μου αρέσουν πάρα πολύ, δεν θα αντέξω αν βάλεις θρίλερ. Έχω μεγάλη όρεξη να δω μια ταινία τώρα που τα λέμε !»
«Καλά, έλα να διαλέξουμε.
Δεν έχω δει καμία από αυτές να ξέρεις, πάντως» του είπα όταν μπήκα στην σελίδα και έβγαλε επιλογές
«Τοτε από τις περιλήψεις θα διαλέξεις, συνήθως είναι πολύ καλές αυτές που έχουν μικρές περιγραφές»
«Τότε το αφήνω πάνω σου» του είπα και του έδωσα το τηλεκοντρόλ να διαλέξει, είχα μεγάλη τηλεόραση
«Όπα ! Τι λες για αυτή ;» έκανε μόλις είδε μια από τις ταινίες που μόλις είχε πετύχει
«Ποια λες ;» τον ρώτησα
«Αυτήν εδώ» έσυρε την εικόνα για να δω ποια εννοούσε αλλά κούνησα το κεφάλι αρνητικά λέγοντας πως δεν την έχω δει
«Δεν μου λέει κάτι...εσύ την έχεις δει ;»
«Μου έχουν πει ότι είναι πολύ ωραία ταινία, δεν την έχω δει.
Δεν ξέρω όμως επίσης αν θα σου αρέσει. Είναι πολύ ρομαντική βέβαια και ίσως πολύ χαμηλού επιπέδου για τα γούστα σου αλλά-»
«Δεν με πειράζει, για να το λες εσύ...» του είπα και έβαλε την ταινία να παίξει
Χαμογέλασε και έφερε το σεντόνι που σκεπαζόμασταν πιο κοντά του
Τον κοίταξα, χαμογέλασα και εγώ...
Δεν γίνονται τέτοια πράγματα από τη μια στιγμή στην άλλη έτσι ; Σκέφτηκα και επικεντρώθηκα στον Alex
Ο οποίος όταν κατάλαβε πως τον κοιτούσα γύρισε προς το μέρος μου
[...]
""Τι είναι η αγάπη ;
Το περίεργο συναίσθημα λέω...
Το συναίσθημα που κάνει το
στομάχι σου να γεμίζει πεταλούδες ; Το μυαλό σου να θολώνει, τη καρδιά σου να πεταρίζει και τα μάγουλα σου να καίνε κάθε φορά που---""
Ωραία ξεκινάμε
[...]
Σαν ταινία πραγματικά, η μουσική χανόταν στο βάθος και όσο κοίταζα τα γαλανά και πανέμορφα μάτια του Alex, η ταινία που είχαμε βάλει όλο και γλιστρούσε από το μυαλό μου
«Θα...θα τη δεις ; Φαίνεται πολύ ωραία βασικά» μου υπενθύμισε για ακόμα μια φορά και χαμογέλασα γυρίζοντας προς την τηλεόραση
[...]
""-Πίστευες πως θα έφταναν τα παιδιά μας σε τέτοιο σημείο Jenny !; Να ερωτευτούν !; Νόμιζα πως θα γινόμασταν μια χαρούμενη οικογένεια, αλλά η Amy σου και ο δικός μου ο χαμένος αποφασίσανε να--
-Είμαι έγκυος εδώ και δύο εβδομάδες ! Αγαπώ τον Ryan παρόλο που είναι αδελφός μου, έστω θετός ! Μην πάντρευτείτε να χαρείς μαμά ! Θα κανετε τα πράγματα χειρότερα
*ξεσπάει σε κλάματα* ""
[...]
Η κοπέλα στην ταινία είχε ερωτευτεί τον θετό αδελφό της, είχε μείνει έγκυος ενώ οι γονείς τους κάνανε σχέδια για τον γάμο τους και η ταινία σιγά σιγά τελειώνει
Δεν ξέρω αν έχει ωραίο τέλος αλλά ήταν σχετικά καλή αν όχι τέλεια, ήταν πολύ ρομαντική όντως, βέβαια οχι πολυ χαμηλού επιπέδου
""Οτι και να είναι η αγάπη, για μένα είναι σίγουρα αυτό που νιώθω εγώ για τον Ryan και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει""
THE END
τίτλοι
-
-
-
«Καλή δεν ήταν ;» μου είπε παραξενεμένος
«Μμμμ, αυτός ο ηθοποιός που κάνει τον Ryan είναι πολύ ωραίος» απάντησα
«Ειναι πολύ όμορφος...
Θα πέσουμε για ύπνο τώρα ;
Η ώρα είναι 12» κοίταξε το ρολόι που φορούσε και το έβγαλε από το χέρι του ακουμπώντας το δίπλα στο κομοδίνο του
Ήθελα να του πω πως ήταν ένα όμορφο ρολόι αλλά πραγματικά νόμιζα πως θα τον ενοχλήσω για ακόμα μια φορά τη στιγμή που ήθελε να κοιμηθεί
«Ναι κλείνουν και τα μάτια μου, δεν αντέχω άλλο» είπα αντίθετα
Από τις 12 ; Όχι, σιγά μην κοιμόμουν!
Θα καθόμουν να σκεφτώ γιατί ο εγκέφαλος μου δεν θα με άφηνε σε ησυχία
«Μισό λεπτό τότε...» είπα και με κοίταξε
«Αντε ξεντύσου και εσύ, με το φούτερ θα κοιμηθείς ;» του είπα και εκείνος χαμογέλασε
Έβγαλε την ζακέτα που φορούσε και έμεινε με μιά κοντομάνικη μπλούζα που εφάρμοζε τέλεια στο σώμα του, τονίζοντας ελαφρώς τους υπέροχους ώμους του που κρύβονται πολύ από τα φαρδιά ρούχα που φοράει καθημερινά
Ήταν ακόμα όμως ο γλυκός και ντροπαλός Alex...
Kάθισε ξανά στο κρεβάτι μου και έβγαλε την επίσης φαρδιά φόρμα που φορούσε και σκεπάστηκε ξανά με την κουβέρτα
Έκανα και εγώ το ίδιο.
Εκείνος έμεινε να με κοιτάζει πάλι και απλά ξανά χαμογέλασε αθώα
Ανταπέδωσα στο χαμόγελο αλλά γύρισα πλευρό για να προσπαθήσω και να με πάρει ο ύπνος, ενώ εκείνος έμεινε στο ίδιο πλευρό που ήταν. Δεν ένιωσα κάποια κίνηση για να πω πως γύρισε σε άλλη μεριά
Αυτό όμως το ένιωσα, το κρεβάτι μου δηλαδή να πιέζεται προς τα κάτω και αισθάνθηκα την παρουσία του πιο έντονα πίσω μου, είχε πλησιάσει το αυτί μου
Δεν βοηθάς...καθόλου
«Καληνύχτα» μου ψυθίρισε και απαίσιες ιδέες μου έμπαιναν στο μυαλό
«Να 'σαι σίγουρος» απάντησα και εκείνος απομακρύνθηκε λίγο αφήνοντας ένα μικρό γελάκι να ξεφύγει από το στόμα του