Warning⚠️: Beware of wrong grammars, typos and misspelled words
____________________________
-Galen's POV-
Isang oras ang nakalipas ngunit di pa rin kami nakarating sa aming pupuntahan at habang kami ay naglalakad ay panay tingin at alalay ang tanging solusyon ko upang masigurong safe si Seb at ang dalawang babies na nasa sinapupunan niya.
If all of you have been wondering about kung bakit alam ko na dalawa ang babies niya, it's because I can feel their presence in Seb's tummy. Even though fetus palang sila but their presence was strong enough for me to notice them, I know it's strange.....
"Sebastian, how many times do I have to tell you na dito ka sa gitna maglakad At hindi dyan sa gilid ha?! Eh isang tulak ko lang sayo ay mahuhulog ka agad dyan, gusto mo bang mamatay? Ano? Sabihin mo lang at itutulak talaga kita." Pagsesermon ko dito
Pero tinawanan lang ako nito na tila'y isang biro lamang ang aking sinabi habang siya ay patuloy na naglakad at nilagpasan ako, while I was just staring at him with my irritated look.
At sumunod naman si Pula(Jared) kay Seb sa paglalakad habang natatawa at bitbit ang ibang bagahe ay pinamili ni Seb kanina.
'I f-cking hate this side of mine.' At nag patuloy na lamang sa paglalakad.
Maya-maya pa ay may natatanaw na akong bahay na ilang metro na lamang ang layo, at tila'y nabuhayan ang aking loob sa kadahilanang makakapagpahinga na si Pula at higit sa lahat si Seb.
"Is that the house we're going to live in Seb?" Sabay turo sa di kalayuang bahay na natatanaw ko/namin
"Yes, little prince..." Kaya't tumango na lamang ako habang patuloy na tinatahak ang daan.
At ilang minuto pa ay sa wakas at nakarating din. I roam my eyes at the house....at ang masasabi ko lang ay napakaganda. Parang lumang bahay dahil sa mga halaman na nakadikit sa bubong at sa iba pang parte ng bahay, ngunit ito'y nakapagbibigay ganda sa tahanan na nasa harapan ko.
(Parang ganto oh pero sa tingin ko ay likod ng bahay to....gets niyo?? Basta yun.)
We enter the house and reveal a beautiful and cozy living room. White is the color of the wall and brown is the color of the floor and it was a perfect match for me.
Sa pagpasok ay agad na makikita ang isang white sofa at sa harap nito ay ang dark olive green na sofa, a brown center table na pinagitnaan ng dalawang sofa and fluffy shaggy rug under it. And a door to the left of a dark olive green sofa, na sa tingin ko'y pintuan papuntang terrace.
(Please pretend na olive green yung kulay ng isang sofa(~‾▿‾)~)
When you turn left you will see a fireplace with some cabinets na color white. And when you turn right, you will see the back of a stair na may pintuan and sa gilid nito ay ang dining table at sa unahan ng dining table ay ang kitchen.
Inilagay muna namin ang aming dalang mga bagahe sa gilid at umupo sa sofa upang magpahinga ng kahit konti, ngunit masyadong pasaway si Seb kaya bigla itong tumayo't kinuha ang kaniyang pinamili na gulay, prutas at kung ano pa ang pwedeng e luto at kainin.
Tiningnan ko si Pula na ngayon ay tulog na habang nakahiga na sa sofa bed
'Ang bilis niyang matulog' I thought as I sweatdrop while staring at Pula's sleeping form.
Tumayo na lamang ako at pumunta sa kusina kung saan naroon si Seb. Pagkarating ko'y nakita ko na inihahanda ang lulutuin niya ata, I walked towards him and pulled the end of his shirt.
He looked down at me with a confused look, at bago pa man siya na magsalita o magtanong ay inunahan ko na ito
"Ako na po ang magluluto Seb, just rest. Naglakad ka nga ilang oras kanina at isa pa, you're pregnant so you need a long rest." As I looked at him seriously.
Ibubuka niya na sana ang kaniyang bibig upang magreklamo sa aking sinabi but I change my serious look into cold and emotionaless one, at nagulat naman ito bigla at agaran na tumango at pumunta sa sala.
Habang ako ay sinusundan ng tingin ang kaniyang bawat galaw. At ng masiguro ko na magbe-behave na siya ay kumuha ako ng 'iwan ko kung ano to basta parang patungan na katamtaman lang para maabot ang counter' at sinimulan ng magluto.
Huwag na kayong magtaka kung pano at bakit ako marunong magluto. Nakakatamad at nakaka stress mag explain at tamad ang tinapay niyo kaya e close nalang ang mouth.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
And after a few minutes ay tapos na rin akong magluto at agad akong bumaba sa patungan, inilibot ko ang aking paningin sa kusina. It was simple but really cute and beautiful, sa gilid ko'y makikita ang hagdan paakyat at sa harap ay makikita ang kabooan ng dining table at ng living room.
Ng matapos kung pagmasfan ay agad na nagtungo sa kinaroroonan nina Seb at Pula.
Nang makarating ay kita ko silang mahimbing na natutulog habang may kumit na nakatakip sa kanilang katawan, well....medyo malamig rin naman dito kase nga nasa tuktok kami ng bundok.
Tumingin ako sa bintana at kita ko na magga gabi na pala kaya kailangan na naming kumain upang makapagpahinga. Ayaw ko man na gisingin sila but I have to, walang laman ang tiyan nila at nakatitiyak ako na gutom silang dalawa kaya they need to eat.
"Seb....Pula...wake up... it's time for dinner." Saad ko habang niyuyogyog ko sila ng mahina upang magising
At mga ilang segundo ay unti-unti naman nilang minulat ang kanilang mga mata at tumingin sa akin.
"Get up already, It's time for dinner. Magpahinga nalang kayo uli kapag tapos na kayong kumain." I said and turned around to prepare some plates, spoons and chopsticks on the dining table.
Pagkatapos kung ilagay ang plato at kung ano pa man ay agad ko namang kinuha ang niluto ko na nasa counter. Ngunit sa aking pagharap sa lamesa ay nagulat ako ng bahagya.
'Bat parang ang bilis nila?'
I thought as I sweatdrop habang nakatingin sa dalawa(Seb and Jared) na nakaupo na't nakatingin sa akin, tila ay nag-aantay sa ulam na mailapag.
Agaran naman akong naglakad patungo sa kanilang direksyon at inilapag sa mesa ang ulam at umupo na.Nagsimula naman silang kumuha ng niluto ko't kinain habang ako ay nag-aantay sa kanilang reaksyon, ngunit nabigla ako ng bigla silang natigilan at nagsitinginan na para bang nag-uusap gamit ang kanilang utak.
Maya-maya pa ay tiningnan naman ako nila na parang may ginawa akong masama.
"What?? I didn't put poison in there." I said directly ngunit ganon parin ang kanilang tingin sakin.
"ANG.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
SARAP NITO SOBRAaAAAaa!!!" sabay nilang saad na dalawa at nag twinkle twinkle pa yung mga mata na parang bata na binigyan ng kendi.