Eksaktong alas singko nang hapon, lumabas na kami ng FH 112 para sa huli naming klase. Dahil una akong nakalabas, hinintay na lang ang mga kagrupo ko at umupo sa mahabang upuan na bakal.
Muli bumukas ang pinto at lumabas si Lyndon, ang beki na kasama sa amin grupo. Matamis niya akong nginitian sabay upo sa aking tabi.
Pinanood ko ang pagkuha niya ng foundation sa kanyang bag.
"I'm so haggard na, right girl?" malungkot na daing niya sa akin.
Natawa ako nang mahina hindi dahil sa haggard siya kuno kung hindi sa mukhang niyang problemado. Actually, ayos pa naman ang kanyang foundation. Katunayan mas maayos pa ang kilay niya kaysa sa akin na hindi ko na matandaan kung kailan ang huling ayos. Wala naman kasi akong oras na pakialaman pa ang mukha ko. Dahil mas focus ako sa pag-aaral at trabaho.
Si Bridgette na nga lang ang mahilig na pakialaman ang aking mukha. Siya ang nag-ayos ng kilay ko bago ang pagsisimula ng unang araw sa School. Pero nitong nakakaraan, nakakahiligan ko ang manood ng make up tutorials sa youtube. Kapag walang custumer sa Store nila Brid, doon ko inaabala ang aking sarili.
Mas lalo ngayon na kailangan ko talagang matuto dahil kasali pala ang pag-aayos ng mukha at disenyo ng mga damit. Dito sa aming kurso.
Narinig ko ang pagtunog ng labi ni Lyndon dahil naglalagay pala siya pink lipstick. Bumagay naman sa kanya dahil sa white foundation na dinampi niya sa kanyang mukha.
Nakangisi niya akong nilingon. "Oh, pak na, girl. Maganda na ulit ako!"
I giggled softly as I nodded at him.
"Pero walang tatalo pa rin sa beauty mo, girl. Halos sunod-sunod ang klase natin at dalawang oras lang ang break. Nguni't kakaiba ang taglay mong kagandahan, ni hindi kita nakikitang nagpapahid ng kolorete sa mukha." walang prenong niyang saad na isang tipikal sa kanilang mga beki.
"Para sa akin, ikaw ang pinakamaganda sa section natin. Kaya kung ikaw ang mapipili na ilaban sa Miss Cal. Ako na lang ang mag-aayos sa'yo. Pagagandahin pa kita nang bongga-bongga!" aniya pa.
Iyon ang narinig nila Rhoanne nang makalabas sila ng silid namin. Tinaasan niya ng kilay si Lyndon pero agad din niyang iniwas, nang sumunod na lumabas ang maiingay na tatlong lalaki sa aming grupo.
Agad dumapo ang titig sa akin ni Vince. Nahihiya niya akong tinanguan sabay baling sa kanyang kausap.
"Let's go to the Natividad Hall. Baka kanina pa naghihintay si Dos doon." maarteng sambit sa amin ni Rhoanne ngunit kita ko ang galak sa kanyang mata. I just looked away as I stood up. Patiling tumayo rin si Lyndon sa akin tabi sabay angkala sa aking braso. Medyo nagulat ako sa kanyang ginawa but I let him.
"Papa Dos here we come!" He said.
Nauuna sa paglalakad ang tatlong babae na may sarili pinag-uusapan. Nasa gitna naman kami ni Lyndon na nakangkala pa rin sa aking braso. Panay turo ng mga lalaki na sinasabi niyang mga guwapo sa kanyang paningin.Natutuwa ako sa kanya dahil nakikita ko sa personality niya ang bestfriend kong si Brid.
Nasa likod naman namin ang tatlong kalalakihan na balik sa topic nila sa paglalaro ng dota. Dinig ko pa na after ng paggawa namin ng report ay sa computer shop sa Graceland sila mga didiretso.
"Girl, nakatingin sa'yo ang pogi na taga broadcasting na dumaan sa gilid mo." kinikilig na bulong sa akin ni Lyndon.
Natawa naman ako. "Ikaw talaga. Malinaw pala ang mata mo sa ganyang bagay."
Masaya siyang sumandal sa aking balikat. "Tumpak ka, girl! May rasyon kasi sa amin palagi ng kalabasa para mas luminaw ang aking mga mata. See? Sobrang effective dahil ang dami kong nakikitang pogi!"
Hindi ko na siya sinagot at umiling na lang ako.
Parang talaga siyang si Bridgette. Bigla ko tuloy na-miss ang aking kaibigan na iyon. Ang huli kita namin noon pang Tuesday nang magpa-piercing kami. Nagpa-book na lang ng home service si Brid at sa store na lang nila—kami nagpalagay dahil may trabaho nga ako.
Inaya ko naman siyang sumama sa amin kahapon pero nasaktuhan pa na may training siya ng Volleyball.
Nakarating na kami sa Natividad Hall kung saan dito ang building ng mga taga Engineering Students. Kanya-kanya kaming umupo sa upuang bato na may bubong na pa-squre.
Wala pa si Dos sa napag-usapan na tagpuan mukhang may klase pa siya pero nag-chat sa akin kaninang alas tres. He said na huwag ko masyadong isipin ang tungkol sa report namin. Just only my precence it will big help for him.
What was that for?
Nang magbasa ang chat na iyon ang tanging pagkakaintindi ko lang. Ayos lang sa kanya na wala akong ambag. Ginawa pa akong tamad ng lalaking iyon!
Let say it's okay with him. How about our groupmates? Nahahalata ko pa naman sa kilos ni Rhoanne na ayaw niya ako makasama sa grupo. Hindi ko siya sinisiraan. Hindi lang talaga bago ang pinapakitang ugali ni Rhoanne sa akin.
Ayaw ko na lang pansinin ang mga patago niyang pagtataas ng kilay at pag-irap kapag hindi ako nakatingin. As I was saying, hindi nabago na may tao talaga na may ayaw sa akin. Pero wala na rin akong pakialam kung ano man ang kinaaayawan nila sa ugali ko. Kuntento na ako na may matatawag na iilan lang sila. Pero atleast, totoo sa akin kahit nakatalikod pa ako sa kanila.
"CR lang ako.." I said to them as I stood up.
Narinig ako ng tatlong babae pero tuloy pa rin sila sa pagkukuwentuhan. Nagkibit balikat ako.
"Go lang, girl. Wala pa naman si Dos..." ani ni Lyndon na nakatingin sa kanyang phone.
Tinanguan ako ni Vince. Nakangiti naman ang dalawa lalaki.
Sa Roxas Hall ako gumamit ng kasilyas. Mas madalang kasi ang gumagamit ng CR sa building na ito at bukod roon, halatang agaran na nililinis ni Ateng Janitress. Bago kasi ako pumasok sa isang cubicle, nililinis niya ang namumuting salamin.
Ayoko na lang magreklamo pero may ibang Comfort Room dito sa Bulsu ang palpak ang pagkakagawa. Bukod sa palaging barado ang kasilyas, walang tubig! Gaya na lang sa building namin sa Federizo. Alam ko na pinakalumang building dito sa BulSu pero mas dapat dalasan nila ang pagmi-maintainance.
I sighed at tinapon nag ginamit kong tissue sa maliit na trashcan. At saka ako, tumayo.
But suddenly, I heard a beautiful girl voice from outside. Mahina niyang kinakanta ang kantang, "Can't help falling inlove"
Napatigil lang siya nang marinig niyang bumukas ang pinto kung nasaan ako. Nagtama ang mga mata namin sa salamin. Kasalakuyan siyang naglalagay ng liptint sa kanyang labi.
Tumabi ako sa kanya upang mag-ayos ng buhok. Kinuha ko ang aking suklay sa bulsa ng aking bag. Hindi na nagpatuloy sa pagkanta ang aking katabi at tahimik na sinusuklay ang kanyang buhok. Doon ko lang napansin na kulay pula pala ang kulay ng buhok niya.
And it's really suits her lalo na ayos na ayos ang nakapalibot sa kanyang mata, na may konting kuwit sa ibaba ng kanyang pilik mata. But as a Senior High School, mabuti at pinayagan siya na ganito ang kanyang buhok. Kung sa College nga, may iilan pang prof na 'di pinapayagan sa pagkukulay ng buhok ng kanilang mga estudyante.
Heto pa kayang katabi ko na nasa Senior High pa lang. Nahuli niyang nakatitig ako sa kanya habang pino-ponytail ko ang aking buhok. She smiled so I smile back at her.
"Ang ganda mo po, ate." she suddenly said.
"T-thanks. You too, you're so pretty. You're her hair suits you well." I said with a smile. "Pero mabuti at pinayagan ka ng teacher's mo sa kulay ng iyong buhok. Alam mo naman dito sa BulSu may pagkahigpit sa rules." I said curiously.
She smirked at hinipan ang nakaharang sa kanyang mata. "My hair. My rules ate." sabay subo ng bubble gum sa kanyang bibig.
Tumango na lang ako. Pasaway na bata 'to! I thought to myself.
Inipit ko sa aking tainga dahil may iilang buhok na nagtikwasan. Gold piercing is now visible on my helix part.
"I gotta go first po, Ate. See you when I see po." pamamaalam niyang saad.
"Sige beh.." I muttered.
Hindi na rin ako nagtagal pa sa loob at lumabas na rin.
Kulay kahel na ang humahalo sa ulap nang bahagya akong tumingala sa kalangitan. Tanda nang matatapos na ang paglitaw ng araw at ilang saglit pa'y ang buwan naman ang lilitaw.
Nang malapit na ako sa puwesto ng aking mga grupo. Kitang-kita ko mula sa aking kinatatayuan na nakatulala ang tatlo kong kaklase na babae. Habang pinapanood ang leader namin na si Dos sa pagbubuhay ng kanyang laptop. Nakatayo at nakatalikod siya sa akin kung kaya't hindi niya napansin ang aking pagdating.
May alanganin akong umupo sa puwesto ni Dos na abala pa rin sa kanyang laptop.
Narinig ko ang malakas na pagsamid ni Vince habang umiinom ng coke sa plastic cup.
Napangunot ako ng noo habang nakatingin sa maraming pagkain na nasa lamesa. Ang mga pagkain iyon ay puro binili sa sikat na fast food dito sa BSU. Ang MCDonalds.
May 20 pcs yatang hamburger at small french fries, na nakalapag sa gitna ng lamesa na aming okupado. Mas marami pang pagkain kaysa sa mga papel na anim na piraso lang yata.
Biglaan napatingin sa akin si Lyndon na abala sa pagkain ng fries. Medyo lumaki ang kanyang mata na nakatingin sa akin.
"Ay pak na pak talaga 'tong pambato ko ng Miss Call. Girrrrl, bagay sa'yo ang naka-ponytail!" diretsahang sambit niya. "Konting ayos na lang sa'yo talo na si Snow White ng beauty mo!" He added sabay subo ng fries sa kanyang bibig.
Wala naman akong masagot sa kanyang reaksyon kung hindi ang mahiya na lang. Medyo malakas kasi ang boses niya nang sabihin niya ang mga iyon. Ramdam ko tuloy ang ibang nakatingin sa kabilang lamesa.
"Kumain ka na lang, beh." madiin kong tugon sa kanya na kinangisi niya.
Nag-angat ako ng tingin sa nakatayo pa rin na si Dos nang mahina siyang umubo. Nagkatitigan kami. Amusement flickering in his eyes pero mas napansin ko ang pamumula ng dalawa niyang tenga. Una siyang nagbawi ng tingin.
"Damn..." mahina niyang mura.
Kumunot ang aking noo nang mapansin ko rin na hindi siya mapakali sa kanyang kinatatayuan.
" May kukuhanin lang ako saglit sa room namin. And when I get back. Let's start our agenda here." Dos said between his breath.
Nagmamadali siyang umalis at walang kalingon-lingon na pumasok sa Building. Nagtatakang sinundan namin siya ng tingin.
Bigla kong naaalala ang pinag-usapan namin ni Xyra during lunch time.
Kahit ilang beses kong tinanggihan ang panlilibre niya sa akin. Wala na akong nagawa kundi ang tanggapin iyon at kainin. As usual, sobrang gulo at ingay sa Con.
"Hindi na ako muling magpapakilala sa'yo, mukhang natatandaan mo naman ako. You're Pretzel Shinhiara right?' She asked as she eat her lunch food.
I nodded habang umiinom ng tubig.
"Hindi na ako magpaliguy-ligoy pa. Kailangan mong dumalo ng event namin sa friday night..." panimulang sabi niya.
Kaya ba niya ako nilibre ng lunch dahil ito ang dahilan?
Umiling agad ako. "Gustuhin ko man na dumalo sa inyong event. Hindi maaari dahil may trabaho pa ako, Xyyra." malungkot kong sagot sa kanya.
Inis siyang napasinghap. "Tangina talaga nito si Valderama! Parehas daw kami ang makikinabang dito kapag napapayag kita na dumalo."
Kunot noo ko siyang tinignan. "Si Dos ba ang tinutukoy mo?"
"No other than. Siya nga! Ang sabi niya sa akin nang makausap ko sa chat. Kapag napapayag ko raw na dumalo si Pretzel Shinhiara Colonza ng TA. Magtatanghal siya sa aming event." inis niyang sabi. "S'yempre nanghinala na ako na ikaw ang tinutukoy niya. Aba'y lantaran ba naman ang paninitig sa'yo ng supladong bokalistang iyon! Kundi lang talaga malaki ang magiging ambag niya sa audience ng Valderama'ng iyon. Naku! But it's win-win thingy so I tried my luck to talk with you..." She explained.
Huminga ako nang malalim. "But the start of the event at 5 pm. Iyon ang oras ng pasok ko sa trabaho.."
She problematic sighed. At malalim na nag-isip
"Saan ka nakatira, Pretzel?" She asked.
"Taga Paombong ako." agad kong sagot sa kanya.
Lumiwanag ang kanyang mukha. "Okay ganito, ililipat ko na lang sa unang pagtatanghal si Dos. Just please stay within three minutes or two. Makita ka lang ni Dos na nanonood sa kanya. That's it! Tapusin mo man o hindi. Puwede ka nang umalis." She pleased with her pleading eyes.
Napaisip tuloy ako. Hindi ko pa kailanman napakinggan at napanood ng live si Dos. Well, napapanood ko ang mga performance ng kanilang banda sa kanilang page. Pero iba pa rin talaga kapag sa personal.
Namalayan ko na lang na tumango ako kay Xyra.
"Tangina! Success!" pasigaw na sabi niya sabay suntok sa hangin.
Bumalik ako sa ulirat nang maamoy ko ang pabango ni Dos. Nakabalik na pala siya at seryosong nakaupo sa aking tabi.
Bale nasa mahabang batong upuan kami. Nasa single na upuan si Lyndon na nasa aking kaliwa. Nasa isa pang mahabang upuan ang tatlong babae na pansin ang kanilang pananahimik. At seryoso lang sa kanilang binabasang papel habang kumakain ng fries. Nasa isa pang single upuan naman si Vince habang ang dalawa pang lalaki ay nakaupo sa kabilang lamesa habang may hawak ding papel.
Doon ko lang napagtanto na ako lang ang walang hawak na papel.
"Girl, kuha ka ng snacks mo. Nagpa-deliver ng foods ang napakagalante nating lider." bulong na sabi sa akin ni Lyndon.
"Bakit lahat kayo may hawak ng papel? Nasa ang akin?" I asked curiously at him.
Nginuso niya ang abala sa pagtitipa na si Dos.
"Ask him, girl. Binigay niya kami ng mga papel nang pumunta ka ng Comfort Room."
I sighed habang pinapanood ko ang mahahaba niyang daliri sa mabilis na pagtitipa sa keyboard.
"Just eat some snacks, Shin." He said while his eyes still on the screen.
Ilang saglit pa'y inilapag niya sa aking harapan ang patunaw nang ice cream.
"Inumin mo na ito. Di baleng ito na ang natunaw kaysa naman ikaw." He gently whispered at me. His breath tickling my right cheek.
Nagsimulang kumalabog ang aking puso kaya naman halos masamid ako nang inumin ko iyon. I heard soft chuckles from Dos.
Nakita ko ang pag-angat ng tingin ni Rhoanne at namamanghang pinanood ang nakangisi na ngayon na si Dos. Nalipat ang atensyon niya sa iniinom ko sabay lipat sa hawak niyang coke. Kumunot ang kanyang noon nguni't nakita ko ang bahid ng iritasyon sa mga mata niya.
Umusod ako nang bahagya kay Dos.
"Nasaan ang papel ko, Dos?" Bulong kong pagtatanong.
Napatigil siya sa kanyang ginagawa. Naramdaman ko ang paninigas niya at wari'y kinakapos nang hininga.
"Tangina..." madiin na bulong niya.
Napatingin sa kanya ang abala sa pagbabasa na si Vince, ngunit agad din binalik ang atensyon sa hawak niyang papel.
Tinaasan ko ng kilay si Dos habang hinihintay ang susunod niyang gagawin.
Marahas na napahinga siya nang malalim at inangat ang kanyang laptop. At inilagay sa aking harapan.
"Fine. Type everything, I tell you..." He replied.
Umayos ako nang upo at kumuha ng tissue upang ipunas sa nabasa kong kamay.
I nodded. "Ano ang ita-type ko?" Kunot noo kong tanong kay Dos.
"You don't need to hold the paper 'cuz you already have paper... To me." aniya.
"Iyon mismo ang ita-type ko?" naguguluhan kong tanong sa kanya.
Ngunit agad akong napakunot ng noo nang mabasa ko ang nakalagay sa screen. End of report.
Agad din nawala roon ang aking atensyon nang maaalala ang binanggit ni Dos kanina lang. At saka ko pa lang nakuha ang ibig niyang sabihin.
Ang mais ng banat niya! Pero bakit ramdam kong umiinit ang aking magkabilaang pisngi?!