Yazarken aglayacagim sanirim iyi okumalar
_________________________________________
Jisung sevgilisi ile evde takılacaklarını sanıyordu,fakat aslında Minho'nun bir sürprizi vardı.
Eve gelip zili çaldığında Jisung ev
haliyle kapıyı açtı,normaldi tabi.
İçeri girip sarıldı,doya doya kokusunu içine çekti. Yüzüne öpücükler kondurtuktan sonra salona geçtiler.
Beraber oturdular,Jisung hemen
"Yiyecek bir şeyler getireyim mi ?" diye sordu.
"Sağol aşkım,seni tercih ederim."
Jisung gülüp Minho'nun omzuna vurdu,
"Pis azgın,bugün değil."
"Şaka şaka gül diye."
"Sen iyice bana benzedin ha. Çok aşıksın."
"Eee,evet ? Çok aşığım tabi."
"Akrep erkeği bu kez şaşırttı."
"Yetmedi mi beni zorbalaman ?"
"İltifat aşkım bunlar,ama vazgeçmem yine de hani."
Minho daha fazla beklemeden hemen
"Aşkım hadi üstünü giyin seni bir yere götüreceğim."
"Nereye ya ?"
"Sürpriz."
"Of yaa. Niye söylemiyorsun ki."
"Sürpriz dedik ya bebeğim sabret biraz."
"Tamam o zaman..."
Jisung oflayıp odaya giderken birden durup arkasına döndü ve sırıtarak
"Yanında mı giyinsem ?"
"Hayır aşkım yanımda giyinirsen evden çıkamayabiliriz."
"Hıh,azgın piç diye boşuna demiyorum sana."
~~~
Hazırlandıktan sonra tam çıkacaklardı ki Jisung tek ayağında ayakkabıyla zıplaya zıplaya içeri geri döndü,Minho ne oldu dercesine bakıyordu.
"YA BİLEKLİĞİMİ TAKMADIM."
"Takmasan ne olucak ?"
"ÇAKRA TAŞI BİLEKLİK YALNIZ."
"Ee..Yani?"
"Vücudundaki enerjiyi yeniden dengeler negatif enerjiyi çekme ve pozitif, iyileştirici canlılığı ortaya çıkarır."
"Yine başladık sözlük gibi takır takır açıklıyorsun maşallah."
"Ne sandın yarraam."
Bilekliği de takıp nihayet evden çıktılar.
Arabada giderlerken Jisung hiç yerinde durmayıp sürekli bağıra bağıra şarkı söylüyordu.
Minho her ne kadar aslında bu tarz şeylerden hoşlanmasa sa sevgilisi yapınca onun için sorun olmuyordu.
"Aşkım."
"Efendim ?"
"Bu gün akrep burcunu nelerin beklediğini öğrenmek ister misin ?"
"Yok bebeğim."
"Sanki her türlü konuşmayacakmışım gibi." diyip güldü ve anlatmaya başladı.
***
Gidecekleri yere vardıklarında Minho
"Gözlerini kapatsana." dedi.
"Niye kapatıyorum ya banane."
"Hadi güzelim."
"Bunu her diyişinde düşüyorum çözmüşsün taktiği kıpsss."
"Var bizde de bişeyler,hadi aşkım ya kapat gözlerini ben yönlendiricem seni zaten. Sürpriz bozulmasın."
"Tamam tamam."
Minho sevgilisinin elini tutup onu bir nevi sürükleyerek de olsa getirdi.
Jisung nereye gittiklerini anlayamamıştı,ama bir kapıdan girdiklerini hissetti.
"Açabilirsin gözlerini."
Jisung gözlerini açtığında bir süre önce karşısındaki manzaraya,sonra Minho'ya bakıp gözlerini kırpıştırdı.
Burası ormanın içinde küçük bir evdi,girdikleri yer ise bu evin terasıydı.
Her yerde tatlı ışıklandırmalar vardı,ayrıca ikisinin beraber çekilmiş bir çok fotoğrafı asılıydı.
Ortada ufak bir masa; üzerinde lavanta kokulu tütsü,doğaltaşlar,ve... küçük bir kutu ?
Jisung'un gözleri fal taşı gibi açıldı,büyüğüne dönüp,
"MİNHO BU NE ? ÇOK GÜZEL BAK AĞLARIM ŞURACIKTA. YA SEN NE KADAR İNCE DÜŞÜNCELİSİN YERİM SENİ BEN YA." diyerek art arda cümlelerini sıraladı.
Minho gülümsedi,masanın üzerindeki kutuyu aldı ve küçüğüne baktı.
Jisung ise o an hemen lafa atladı :
"Bana bak lan,düşündüğüm şey değil dimi ? Okul bitecekti daha."
Cevap vermedi Minho,sadece kutuyu sevgilisinin eline tutuşturdu ve
"Aç bak bakalım." dedi.
Jisung heyecanla kutuyu açtı,ve çığlığı bastı.
"AYY ÇOK ŞÜKÜR YÜZÜK DEĞİL KORKTUM BİR AN. YAA AMA BU FAZLA GÜZELL." diyerek içindeki kolyeyi aldı,incelemeye başladı.
"Sen tak aşkım."
Minho başını sallayıp kolyeyi aldı ve Jisung'un arkasına geçip boynuna taktı.
"Şşt,kolye takıyorum ayağına dayamıyorsun dimi lan ?"
İkisi de güldü,ardından Minho
"Sen otur,ben geliyorum hemen" dedi gitti.
Jisung oturmuş etrafı tekrardan inceliyordu, tüm fotoğraflar ona başka bir anılarını gözünün önüne getiriyordu. Gülümsedi,her zaman olduğu gibi.
Biraz sonra Minho eline tabaklar ve tencereyle geri döndü.
Jisung çocuksu bir neşeyle
"OHA tavuk pilav ! Sen mi yaptın ?"
"Evet.."
"Yaa bunu kaçıncı kez söyleyeceğim bilmiyorum ama yerim seni."
"Ye de rahatla artık."
"Hıh,önce tavuk pilav yiyeceğim. Sonra sen." dedi.
İkisi beraber yemeklerini yerken Minho karşısında oturan miniğine gülmeden edemedi, aynı bir hamster gibi yanakları tombikti.
"Çok tatlısın,hamstera benziyorsun yemek yerken."
"Ve sincap. Hatırlar mısın sincaba benzediğimi de söylemiştin ama inkar etmiştin sonradan."
"Evet,rezildim."
"Yalan söylediğini anlamıştım ben o gün zaten."
"Ama sen de bana tavşan demiştin."
"Öyleydin çünkü. Hala da tavşansın."
"Öyle olsun bakalım."
Bir süre ikisi de öylece oturdu,ama biliyorlardı ki onlar yerine gözleri konuşuyordu.
"Beraber yaşayacak mıyız ?"
"Tabiki. Ama nerede,burada dersen bayılır kalırım. Biri ölse kimsenin haberi olmaz."
"Hayır,buraya kafa dinlemek için geliriz diye düşündüm. Sen nasıl rahat edeceksen öyle yaşayalım güzelim. İstersen benim evime taşın,yok istemezsen ben senin evine taşınırım. Tek istediğim senin mutlu olman."
"Öyleyse... senin evine taşınacağım,ama gelecek müşterilere bir de Hyunjin'e hazırlıklı olman lazım."
"Sorun değil."
"Jisung."
"Efendim ?"
"Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum."
"Bazen bu iki kelime yeterli değilmiş gibi hissediyorum. Ama bil ki çok şey anlatıyor aslında. Söyleyebileceğim en iyi şey seni seviyorum."
"Biliyorum,biliyorum..."
"Aşk beklenmedik insanlarda bulunabiliyormuş..."
Jisung'un sebebini bilmediği şekilde gözleri dolmaya başlamıştı,kendini biraz sıktı ama en sonunda ağlamaya başladı.
Minho onu çok iyi tanıyordu,nedenini anlıyordu. Mutluluktandı hepsi,sevgilisi çok çabuk duygusallaşabiliyordu.
Bu yüzden de bir şey demedi,sadece Jisung'u yerinden kaldırıp yüz yüze gelmelerini sağladı.
Birbirlerini incelediler,sanki her santimini bilmiyorlarmışçasına. Ardından sımsıkı sarıldılar birbirlerine.
En sonunda yine dudakları buluştu,ikisi de hissettikleri sıcaklıkla titrediler.
Şehvet falan değildi bu,tertemiz bir aşk ve bağlılığın ta kendisiydi bu öpüşme.
Birbirlerine kenetlenmiş halde,öylece oyalandılar.
Dudaklarını ayırdıklarında Jisung sesini alçaltarak konuştu,
"Manifest aşkım,anlarsın ya ?"
"Evet güzelim,anlarım."
-SON-
<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>
BITTI LAN BITTI AGLAYACAGIM BEN DE SIMDI. BU TAMAMLADIGIM ILK FICTI.
Son kez soruyorum bu defa,
Nasılsınız,iyi misiniz ? Finali nasıl buldunuz ? Umuyorum ki bu fici okurken bol bol eğlenmiş,gülümsemişsinizdir.
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
manifest yapmayı unutmayın,belki gerçekleşir🤭
Kendinize iyi bakın,başka ficlerde görüşmek üzeree.💗🤍💗
Hepinizi kocamannn öpüyorum💋💋