CHRISTIAN LAKE
NASA cafeteria kami ngayon ng mga kaibigan ko, pinagsalohan namin ang mga binili naming ulam dito. Puro mga fried ang sa akin at maanghang na ketchup ang sauce. Puro naman maaanghang kay Jason, gaya ng bicol express.
Habang kumakain ay tinitignan ko ngayon si Hweb na hotdog with bun lang ang kinain. "Hweb, kumain ka nga ng maayos..." sabi ko.
Natigil siya. "What? Maayos naman talaga ako kumain ah, hindi naman ako nagwala dito." Sagot niya at uminom siya ng juice.
Inabotan ko siya ng isang friend chicken. "What I mean is kumain ka ng ulam at kanin. Paano ka mabubusog sa hotdog na 'yan?" Tugon ko sa kanya.
Ngumi-ngiti pa siyang kumakain. "Ang sarap kaya ng hotdog nila, lalo na nitong sauce na puti."
Biglang natawa si Jason at muntik pa mabilaokan. "Gago ka, ang 'aga ko naka-isip ng kasalanan dahil sa 'yo..." napa ubo na siya ngayon dahil sa kakatawa niya kahit nabilaokan na, kinuha niya ang juice ni Hweb at ininom.
Halos masira ngayon ang mukha ni Hweb nang maubos na ni Jason ang juice. "Wow, thanks ha. Deserve mong mabilaokang hayop ka." Salubong ang mga kilay niya.
"Napaka-dirty minded mo talaga Chec,
mayo kasi ang tinutukoy ni Hweb." Natawa lang ako habang tinitignan sila, magkatabi kasi sila at nasa harapan nila ako.
Matapos kumain ni Hweb ay tinignan niya akong nakangiti. "So anong chika mo?" Tanong niya. Muntik ko na makalimutan 'yon.
Umayos ako sa pagkaupo at inilapit ko sa kanila ang mukha ko na parang magbubulong ako. "May nakilala ako kanina—" natigil ako nang hawakan ni Jason ang kamay ko. "Ano gwapo ba?" Tanong niya at tumango ako. "Oo subra..." sabay-sabay kaming nagsigawan.
"Kamukhang-kamukha niya si Kit Connorrr!" Muli kaming nagsigawan, tumigil si Jason at inilapit ang mukha sa akin. "Sinong Kit Connor?" Hindi pala niya kilala.
Pati si Hweb ay hinawakan na rin ang kamay ko. "Tapos ano, nakuha mo ba ang pangalan?" Tanong niya.
Ngumiti ako. "Oo, Kit din pangalan niya. Hindi ko nga lang nakuha buong pangalan dahil kasama niya kanina mga kaibigan niya, ang isa nga do'n is Ace ang pangalan." Sagot ko.
Nagtaka ako nang unti-unting nawala ang ngiti sa mukha nila, dahan-dahan nilang binitawan ang kamay ko. "What? What's the problem?" Kunot ang noo ko sa pagtataka.
Nilingon nila ang isa't isa at napailing-iling pa. Napabuntong-hininga si Hweb. "The problem is malaking problema ang pinasok mo." Tugon niya.
"Sa dami ng pwede mo magustohan, bakit siya pa? Ngayon palang, itigil mo na ang feelings mo sa kanya." Dagdag pa ni Jason.
Lalo lang akong nagulohan. "T-Taika, ano bang pinagsasabi mo? Diretsohin niyo nga ako."
Mahigpit na hinawakan ni Hweb ang kamay ko. "Layoan mo si Kit dahil siya at si Ace nag leader ng Bravo Boys." Diin niyang sabi.
"Huh? Anong Bravo Boys?"
Napakamot sa ulo si Jason. "Ayan, puro ka kasi libro. Wala ka ng alam sa nangyayari sa paligid. Isa lang ang Bravo Boys sa mga kilalang grupo dito sa HA. Kilala sila dahil one of the football team sila ng Football Community sa Sports Society. Sila ang Bravo Team. At ang yayabang ng team nila." Habang tinitignan ko siya ay parang nanakot ang mga mata niya.
"Hindi sila napapaalis dito dahil ini-ingatan ng Sports Society ang bawat athletes. Kaya nandito pa rin sila, kahit ilang beses na silang ini-reklamo dahil sa pagiging bullies. Sobrang gross at ang iingay nila." Si Hweb naman ngayon ang naglapit ng mukha sa akin. "In short, delikado sila."
Napayuko ako ng ulo dahil tama ang mga sinabi nila. Hanggang ngayon nga natatakot pa rin ako dahil sa ginawa nila sa akin sa labas ng school. Pero hindi ko na 'yon sasabihin sa mga kaibigan ko dahil baka magkagulo lang.
Hinawakan ko ang mga mukha nila. "Alisin niyo nga mga mukha niyo sa 'kin." Napabuntong hininga ako. "Pero sa nakikita ko kay Kit, ibang-iba siya sa kanila. Napaka-inosenti nga ng mga mata niya." Sinubukan kong ngumiti.
"Huwag kang magpapaloko. Baka pakitang-tao lang 'yon." Diin na pagkasabi ni Hweb.
Magsasalita pa sana ako pero natigil ako nang makarinig kami ng malakas na tawanan mula sa likod ko. Napanganga ngayon ang mga kaibigan ko. "Patay. Nandyan na ang mga Bravo Boys." Sabi ni Jason.
Dahan-dahan akong lumingon sa likod at nakita ko nga sila na nagtatawanan ng pagkalakas, halos lahat ng mga students dito ay nakayuko at parang takot-takot, kami lang ang nakatingin sa kanila.
Nakita kong kinuha ni Ace ang pagkain ng isang lalaki at agad itong kinain. "Hey akin 'yan!" Sinubukan pang kunin ng lalaki, pero sinapak lang ni Ace ang ulo niya. Hindi siya nanlaban. Ibinalik ni Ace sa lamisa ng lalaki ang plate nito, pero wala ng ulam at puro kanin nalang.
Nang makita kong papunta na sila dito ay agad kami umiwas ng tingin. Pagkadaan nila sa gilid namin ay tsaka pa kami nakahinga ng maluwag. Muli namin silang tinignan at tumitingin sila ngayon sa mga ulam ng stall.
"So, nasa'n dyan ang sinasabi mong Kit?" Tanong ni Hweb.
"Akala ko ba kilala mo?" Nagbalik lang ako ng tanong.
"Naririnig ko lang ang mga pangalan nila, pero hindi ko alam kung sino-sino sila dyan." Sagot niya at tumango naman ako. Tinignan ko ng mabuti ang anim na Bravo Boys, pero hindi ko nakita si Kit.
Umiling ako. "Mukhang hindi nila kasama eh. Nasa'n kaya siya?" Sabi ko.
"Halata namang wala dyan si Kit, eh ang papanget ng mga nandyan." Seryoso siyang nagbiro. Bully din kasi minsan si Hweb.
Napatingin din si Jason. "Ayang naka army jacket lang ang medyo attractive eh." Si Ace ang tinutukoy niya. "The rest, ang babantot ng mga mukha..." nagtawanan kami sa sinabi niya.
Napalakas namin ang aming pagtawa kaya nanlaki ngayon ang mga mata namin nang lingonin kami ni Ace. "Naku lagot. The war is coming." Mababang tuno ng boses ni Jason. Napaiwas kami ng tingin.
Lalo akong kinabahan nang papalapit ngayon ang Bravo Boys.
"What's so funny? Are you guys making fun with us? Napalunok na ako sa kaba nang nasa harapan na namin sila.
Dahan-dahan ko nilingon si Ace. "W-Wala, about lang sa classroom namin." Kabado kong sagot.
Bigla niya inilapit sa akin ang galit na galit niyang mukha. "Alam mo, pasalamat ka kanina dumating si Kit. Dahil kung hindi, bugbog ang inabot mo sa akin." Halos mapaos siya sa diin ng pagkasabi niya.
Nakita ko ang gulat sa mukha ng mga kaibigan ko. "What? Christian anong sinasabi niya?" Pagtataka ni Hweb.
Sasagot sana ako pero natigilan ako nang dumating dito sa lamisa namin si Samantha, ang babaeng hanggang ngayon nangungulit pa rin sa 'kin. "Hi Christian! May dala akong banana bread para sa 'yo. Sana magostohan mo, ako mismo ng baked n'yan."
Dahan-dahan ko itong tinanggap. "T-Thank you." Hindi ko pa rin maiwasang kabahan dahil nasa harapan pa namin ang Bravo Boys.
Hinawi ni Samantha ang kanyang buhok, alam ko na ang galawan niyang 'yan, mangungulit na naman siya. "So, Christian, ano pala ang type mo sa isang babae?" Tanong niya.
Biglang tumawa si Ace. "Babae? Ang sabihin mo lalaki. How can he fall to girls, when he's a gay!" Nagtawanan na sila ng mga kaibigan niya, dahilan para magtinginan ang lahat ng tao dito sa amin.
"Totoo ba 'yon Christian?" Tanong sa akin ni Samantha.
Agad akong umiling. "H-Hindi, hindi totoo ang sinasabi niya..." tumanggi pa rin ako.
Hinarap ngayon ni Samantha ang mga Bravo Boys. "Eh hindi naman pala totoo eh! Gumagawa lang kayo ng kwento para mapahiya si Christian! Kayo nga dapat mahiya, dahil ang papanget niyo na nga, ang babaho niyo pa! Ligo muna bago mag yabang!" Matapang niyang paninigaw sa kanila.
Nanlaki ngayon ang mga mata ni Ace sa galit. "How dare you talk to us like that!" Sasapakin niya sana si Samantha pero muli itong sumigaw. "Sige! Subukan mo! Para iisipin ng lahat na ikaw ang tunay na bakla dito dahil pumapatol ka sa babae!" Walang takot na nagsalita si Samantha.
Natahimik ang paligid. Hindi nakapag salita ang mga Bravo Boys, dahan-dahan na inalis ni Ace ang kamay niya. Napakagat siya ng labi at inis na nilingon ako. "May araw ka din sa akin." Umalis na siya at sumunod ang mga kasama niya.
Pumalakpak si Jason. "Ang ganda mo talaga Sam..." parang natulala siya kaya nilingon namin siya. "W-What I mean is ang tapang mo talaga." Nataranta siya. Ngumiti lang si Samantha. "Thank you, Chec." Sagot niya.
Biglang hinawakan ni Hweb ang kamay ko. "Umamin ka nga, sinaktan ka ba nila kanina?" Tanong niya, pero hindi ako makasagot. "Huwag kang matakot. Patuloy lang nila 'yan gagawin kapag takot ka."
Tinitigan ko ang mga mata niya at dahan-dahan akong napatango. Napakagat siya sa labi at agad na tumayo. "Hweb huwag na..." sinubukan ko siyang pigilan pero hindi siya nakinig.
Mabilis ang lakad niya papunta sa mga Bravo Boys na hindi pa nakakalayo. Agad niyang kinuha ang isang malaking trash can sa gilid.
"Hoy! Mga hinayopak na Bravo Boys!" Sigaw niya sa kanila kaya napahinto ang mga ito, dahan-dahan silang humarap at nanlaki ang mga mata nila nang ibuhos ngayon ni Hweb ang mga basura sa kanila.
Hindi sila nakaiwas dahil nong paharap palang sila ay nakahanda na si Hweb itapon ang basura, kaya naliligo sila ngayon ng mga basura na pinagkainan ng mga students, may mga tira-tira pang ulam.
Walang reaction na makita sa mukha ng mga Bravo Boys, para silang mga statue na naninigas at hindi makagalaw. Habang kami ay napatayo sa upuan nang gawin ni Hweb 'yon, kakaibang tapang ang makikita sa kanya ngayon.