"Lee Jeonghyeon.! ခင္ဗ်ားအလုပ္ေတြ ခုျဖတ္မလား မျဖတ္ဘူးလား.?"
"RuiRui မရစ္နဲ႔ကြာ.! ကိုယ္အလုပ္႐ႈပ္ေနပါတယ္ဆို"
'မရစ္နဲ႔' တဲ့။ ပိတ္ရက္ႀကီးမွာေတာင္ မနားမေနအလုပ္ေတြလုပ္ေနတာမို႔ နားေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ေျပာတာကို မရစ္နဲ႔တဲ့။
ဒီေလာက္ေတာင္ ဒီအလုပ္ေတြကိုခ်စ္ေနၿပီး မခြဲႏိုင္မခြာႏိုင္ျဖစ္ေနရင္လဲ သူ႕ဘက္ကဆက္ဂ႐ုစိုက္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိေတာ့။
ေလွကားရင္းမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးရပ္ေနၾကတဲ့ အလုပ္သမားအုပ္စုကိုေက်ာ္ၿပီး အေပၚထပ္ကအခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း အားသြင္းႀကိဳးတန္းလန္းဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္ကာ Call Logs ရဲ႕ထိပ္ဆုံးမွာေနရာယူထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္လိုက္ေတာ့သည္။
"Hao Hyung.! ကြၽန္ေတာ့ကိုလာေခၚေတာ့.!"
"လာပီ အက်ႌလဲၿပီးေစာင့္ေန ခုခ်က္ခ်င္းထြက္လာခဲ့မယ္"
လက္ထဲကဖုန္းကိုပစ္ေပါက္လိုက္ခ်င္ပင္မယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ရက္ေလာက္ကမွ ဝယ္ထားတဲ့အသစ္ေလးျဖစ္ေနတာမို႔ ကုတင္ေပၚကိုသာပစ္ခ်လိုက္ရသည္။
အိမ္ေအာက္ထပ္ကအလုပ္သရဲမသိေအာင္ ခိုးဝယ္ထားတဲ့ အက်ႌအမဲေလးကို Style Pants နဲ႔တြဲဝတ္လိုက္ၿပီး Eyeliner ကိုအရင္ကထက္ပိုၿပီးထင္းေအာင္ Eyeshadow အညိဳေလးပါထပ္လိုက္ေသးသည္။
လက္စြပ္၊ နားကပ္ပိစိေလးေတြကို အျပည့္ဝတ္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ Miss Dior ေရေမႊးကိုဆြတ္လိုက္ေတာ့ လုံးဝ Perfect.!
သူ႕ရဲ႕ဒီလိုပုံစံကိုသာေတြ႕ရင္ အလုပ္သရဲအဘိုးႀကီးဘယ္လိုေနမလဲၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့။
"သခင္ေလး.."
"အျပင္သြားတာကိုအဲ့အဘိုးႀကီးကိုမေျပာနဲ႔ေနာ္ ၾကားလား.? အဲ့ေလာက္အလုပ္မ်ားေနတာ အဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ပဲညားပေစ.!"
လည္ပင္းက်ိဳးမတတ္ ေခါင္းငုံ႔ထားၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြကေတာ့ သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္၊ ဧည့္ခန္းထဲမွာနားၾကပ္တပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူတို႔သူေဌးကိုၾကည့္လိုက္နဲ႔ လက္မခံခ်င္သလိုအင္တင္တင္။
"ဘာမွမေျပာရင္လက္ခံတယ္လို႔ပဲမွတ္လိုက္ပီ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔အဲ့ဘဲႀကီးပြဲၾကမ္းရင္ ခင္ဗ်ားတို႔အေသပဲ"
သူဒီေလာက္ေအာ္ေအာ္ေျပာေနတာကိုေတာင္ ေက်ာေပးထားတဲ့ Laptop တစ္လုံးနဲ႔လူက လွည့္ၾကည့္ဖို႔မေျပာနဲ႔ သိပုံေတာင္မေပၚ။
"အား႐ွန္.! သြားမယ္"
"Hao Hyung.! ဝါးး.! တကယ္ကိုေယာက်ၤားေတြမေကာင္းတာပဲ"
ၾကည့္ရတာသူ႕ေယာက်ၤားနဲ႔လဲ ရန္ျဖစ္ထားပုံေပၚသည္။ Body-fit Crop Top ကိုမွလည္ပင္းအေတာ္ေလးဟိုက္တာကို ေ႐ြးဝတ္လာတဲ့အျပင္ Choker ေလးပါဝတ္ထားေသးသည္။ ထပ္ဝတ္လာတဲ့ Leather Jacket ကဘာကိုမွမဖုံးေပးတာေၾကာင့္ Hao Hyung ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးက တကယ့္ကိုေကာက္ခ်ီသြားခ်င္စရာ။
"ေနအုံး မင္းကတကယ္ဒီလိုဝတ္လို႔ျဖစ္ရဲ႕လား.? Lee Jeonghyeon က Sung Hanbin လိုမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ဘာကိုေၾကာက္ရမွာလဲ.? ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔သူ႕စကားနားေထာင္ရမွာလဲ.?"
"ေအးပါ ျဖစ္တယ္ဆိုလဲၿပီးတာပဲ"
"သြားရေအာင္ သူမ်ားပိုက္ဆံျဖဳန္းဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"
ပိုက္ဆံေတြကသုံးဘဝေလာက္ဆက္သုံးလို႔ရေအာင္မ်ားေနလဲ ခုထိအလုပ္လုပ္တာတစ္ခ်က္မနားႏိုင္ေသးတဲ့ ေျမေခြးလိုလိုဘဲႀကီးကို အျမင္ကပ္လြန္းလို႔။
"ဘယ္သြားမလဲအား႐ွန္.?"
"Shopping ထြက္မယ္ေလ"
"ဟုတ္ပီ"
အမိုးပြင့္ Ferrari အနီေရာင္ေလးက ျခံဝန္းထဲကအ႐ွိန္နဲ႔ထြက္သြားတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ Jeon Somi ရဲ႕ XoXo ကလဲ Intro ျပင္းျပင္းနဲ႔ နားစည္ကိုလာ႐ိုက္ထိခတ္သည္။
"ဒီလိုမသြားရတာၾကာပီ ခံစားခ်က္ကမိုက္ခ်က္ပဲ"
YSL တံဆိပ္ပါတဲ့ ေနကာမ်က္မွန္ေအာက္ကေန ျမင္ရတဲ့႐ႈခင္းက ေသေတာင္မလဲႏိုင္စရာ။ အ႐ွိန္တင္ေမာင္းေနတာေၾကာင့္ ဆံပင္ေတြၾကားျဖတ္သြားတဲ့ ေလေမြ႕ေမြ႕ေလးေတြမွာ ေႏြဦးရဲ႕အရသာအျပည့္။
"ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေနာက္ဆိုႏွစ္ေယာက္တည္းခရီးတူတူသြားရေအာင္"
"သြားၾကမယ္ Hyung.!"
ေလတိုးသံနဲ႔ အဆုံးထိအသံက်ယ္ထားတဲ့သီခ်င္းသံေၾကာင့္ အနည္းငယ္ေအာ္ေျပာရတဲ့စကားဝိုင္းကလဲ စိတ္ေက်နပ္စရာ။ မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေလပူေတြမွာ Lee Jeonghyeon ဆိုတဲ့ေျမေခြးအဘိုးႀကီးပါ ပါသြားလို႔ထင္၊ ျမင္ျမင္သမွ်က စိတ္ခ်မ္းသာစရာေတြခ်ည္း။
"ဘယ္ကိုအရင္ဝင္မလဲအား႐ွန္.?"
Shopping Mall ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာရပ္ခ်လိုက္တဲ့ ကားအနီေလးထဲကဆင္းလာတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုအေစာင့္ေတြက မ်က္လုံးကြၽတ္က်မတတ္ၾကည့္ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ ခပ္ပါးပါးေလးျပဳံးျပခဲ့လိုက္ေသးသည္။
အၿမဲတမ္း ဟိုဘဲႀကီးကလူသတ္မလိုမ်က္လုံးေတြနဲ႔ လူတိုင္းကိုလိုက္လိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ဒီလိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္လူပ်ိဳေလးမလုပ္ရတာၾကာလွေပါ့။
"Sephora ကိုအရင္သြားရေအာင္ Hyung. ဟိုတစ္ေလာကပစၥည္းေတြ႐ွင္းထုတ္လိုက္တာ ဘယ္ေလာက္မွမက်န္ေတာ့လို႔"
"အိုက္ဂူးးး ေနာက္ဆိုဘာလိုလဲ Hyung ကိုေျပာ ဝယ္လာေပးမယ္"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ျဖတ္သြားတဲ့တစ္ေလွ်ာက္ ေယာက်ၤား၊ မိန္းမအစ ကေလးအဆုံး သမင္လည္ျပန္ၾကည့္သြားၾက၏။ ပုံေသခ်ာသြင္းလာတဲ့ ဆံႏြယ္အျဖဴေရာင္ေတြကို သပ္တင္လိုက္ရင္း Hao Hyung ကိုလက္တို႔ကာမ်က္ခုံးပင့္ျပေတာ့ မဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္ကိုျပန္ရလိုက္သည္။
တမင္ကိုဒီလိုအၾကည့္ခံ၊ သြားရည္တမွ်ားမွ်ားက်တာခံၿပီး ဝန္ထမ္းေတြကမခံမရပ္ႏိုင္ ဖုန္းဆက္ေျပာတာကိုလိုခ်င္လို႔ အလုပ္သရဲႏွစ္ေယာက္စပ္တူပိုင္တဲ့ Mall ကိုတမင္လာခဲ့တာ။
"Hyung ဘယ္ဟာပိုလွလဲ.?"
အမည္းေရာင္ Matte နဲ႔ Gloss လက္သည္းဆိုးေဆးႏွစ္ဘူးၾကားထဲမွာ ေ႐ြးရခက္ေနသည္။ ပုံမွန္ဆို Matte ပဲဝယ္ေနက်ပင္မယ့္ ဒီတစ္ေခါက္အသစ္ထြက္တဲ့ Gloss ကအေတာ္ေလးလွလို႔ ႏွစ္ဘူးလုံးယူလိုက္ရင္ပဲေကာင္းမလားဆိုတဲ့ အေတြးဝင္လာေနၿပီျဖစ္သည္။
"ဒီဟာေလးကပိုလိုက္တယ္"
"ေနာ္.? ကြၽန္ေတာ္လဲအဲ့လိုထင္တယ္ ႏွစ္ဘူးလုံးပဲယူလိုက္ပါေတာ့မယ္"
ဘယ္ဟာေလးလွလဲ၊ ဒါေလးလဲႀကိဳက္ေသးတာေတြနဲ႔ စတင္ၿပီး ႏွစ္ခုလုံးယူလိုက္ပါေတာ့မယ္နဲ႔ အဆုံးသတ္သြားတဲ့ နာရီဝက္အကုန္မွာ ဆိုင္အတြင္းသူတို႔မယူရေသးတဲ့ ပစၥည္းဆိုတာမက်န္ေတာ့။
"ဘာမွယူစရာမ႐ွိေတာ့ရင္ သြားရေအာင္ေလအား႐ွန္"
"သြားမယ္ Hyung"
ခနေလးအတြင္းမွာျခင္းႏွစ္ျခင္းအျပည့္ျဖစ္သြားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္စြမ္းကေသးေတာ့မေသး။ လိုတာေတြေရာ၊ မလိုတာေတြေရာ၊ သုံးေနက်မို႔လို႔ေရာ၊ အသစ္ထြက္တာေလးမို႔လို႔ေရာ အကုန္လုံးေရာေသာၿပီး ႀကိဳက္တာျခင္းထဲပစ္ထည့္ခဲ့တာ။
"ကြၽန္ေတာ္႐ွင္းမယ္ Hyung"
"Ok"
ေတြ႕ရာကဒ္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ပင္မယ့္ ဘယ္ကဒ္ျဖစ္ျဖစ္ အကုန္အဆင္ေျပတာခ်ည္းပင္။ သူ႕ပစၥည္းဆိုလို႔ ဖုန္းပဲပါေအာင္သယ္လာတာမို႔။
"ခံစားခ်က္ေလးေကာင္းလိုက္တာ"
ျပဳံးစစနဲ႔ေျပာတဲ့ သူ႕စကားကို Hao Hyung ကလဲေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္နဲ႔ ေထာက္ခံသည္။
"႐ွာေပးတဲ့သူက႐ွာေပးေတာ့ ငါတို႔ကျဖဳန္းေပးရတာေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား"
"ဒါေပါ့.!"
"ေနာက္ဆိုမ်ားမ်ားရန္ျဖစ္ေပးရမယ္"
သူတို႔စကားေတြကို နားမေထာင္လဲ ၾကားေနရတဲ့ Cashier ေကာင္မေလးကေတာ့ မ်က္ႏွာေလးငိုမဲ့မဲ့ရယ္။ သူမ်ားစိတ္ညစ္ေနတာကို မရယ္ေကာင္းပင္မယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ခိုးရယ္မိေသးသည္။
ဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လက္ခ်က္နဲ႔ ဆိုင္ပိတ္ခံရမယ္။ ဖုန္းဆက္ၿပီးမေျပာရင္လဲ သူေဌးႏွစ္ေယာက္ကစိတ္ဆိုးၿပီး ဆိုင္ပိတ္ပစ္အုံးမယ္။
"150900 won က်ပါတယ္ ဝယ္-ဝယ္ယူအားေပးမႈအတြက္ ေက်း-ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
လက္ထဲအထုတ္ကိုယ္စီနဲ႔ ဆိုင္ထဲကထြက္လာတာကိုျမင္ေတာ့ လုံျခဳံေရးႏွစ္ေယာက္က အေျပးအလႊားအထုတ္လာကူသယ္ေပးၾကတာမို႔ အခုေတာ့လက္ထဲမွာ Miu Miu Leather Strap Bag ေလးကလြဲၿပီး ဘာမွမ႐ွိေတာ့။
"YSL ဝင္ၾကမလားအား႐ွန္"
"ဝင္မယ္ေလ Hyung. Yujin အတြက္လဲလက္ေဆာင္ေလးဝယ္ေပးလိုက္အုံးမယ္"
Saint Laurent ဆိုင္ထဲကိုဝင္လိုက္တာနဲ႔ ျမင္ျမင္သမွ်ကလိုခ်င္စရာခ်ည္းပင္။ မၾကာေသးခင္ကတင္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္လုံးနီးပါး အေျပာင္သိမ္းခဲ့တာမို႔ အသက္ဝဝ႐ႈၿပီး စိတ္ကိုေလ်ာ့ထားရသည္။
"Yujin အတြက္ဘာယူမွာလဲ.?"
"ေရေမႊးပဲေကာင္းမလားလို႔ေလ ကေလးပဲ႐ွိေသးတာဆိုေတာ့"
ေခါင္းညိတ္ျပကာ အျခားဘက္သြားလိုက္အုံးမယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတဲ့ Hao Hyung ေနာက္ က်န္ခဲ့တဲ့သူ႕ကို ယူနီေဖာင္းနဲ႔ေကာင္မေလးက ေရေမႊးေတြတန္းစီထားထားတဲ့ဘက္ကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္။
တစ္ဘူးၿပီးတစ္ဘူးဖြင့္ၾကည့္လိုက္၊ အနံ႔သေဘာမက်လို႔ျပန္ပိတ္လိုက္နဲ႔ အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ Lavender, Orange Blossom နဲ႔ Musk Accord ရနံ႔တို႔ကို စနစ္တက်ေရာစပ္ထားတဲ့ Libre Eau De Parfum ကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ေတာ့သည္။
"ၿပီးေတာ့ ဟိုနားကအိတ္နဲ႔ ဖိနပ္ကိုအမည္းေရာင္ထဲကတစ္ခုစီယူမယ္ေနာ္ ညီမ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ Cashier မွာေစာင့္ေနေပးပါေနာ္"
သူ Cashier ဘက္ကိုထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ Hao Hyung ကပိုက္ဆံေတာင္႐ွင္းၿပီးပီထင္၏။ အထုတ္ႏွစ္ထုတ္ကိုလက္ကဆြဲလို႔ သူ႕ကိုေစာင့္ေနသည္။
"ၿပီးပီလား.?"
"ဟုတ္ ေဆာရီး ေစာင့္လိုက္ရလား.? နည္းနည္းေဂ်းမ်ားေနမိလို႔"
ေမြးသမိခင္လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးကို အသုံးျပဳကာ ခပ္ခြၽဲခြၽဲဆိုေတာ့ Hao Hyung ကခ်စ္စရာေလးဆိုၿပီး ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကိုဆြဲဖဲ့ရမယ့္အစား မ်က္လုံးလွန္ျပပါ၏။
"ေရေမႊးက 259900 won, ဖိနပ္က 1728800 won, အိတ္က 4013000 won, စုစုေပါင္း 6001700 won ပါ"
"အိုးဟိုးး စိတ္ႀကိဳက္ကိုလုပ္လာတာပဲ"
Cashier ေကာင္မေလးျပန္ေပးလာတဲ့ ကဒ္ကိုပိုက္ဆံအိတ္ထဲျပန္ထည့္ရင္း Hao Hyung ကိုမ်က္ခုံးပင့္ျပၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားခပ္စစရယ္မိၾကေသးသည္။
သူမ်ားပိုက္ဆံျဖဳန္းရတဲ့အရသာကဘယ္ေလာက္ေကာင္းေၾကာင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသခ်ာသိတာမို႔။
"ျပန္ေတာ့မလားအား႐ွန္.?"
"ျပန္ၾကတာေပါ့ Hyung. ဒီေလာက္ဆိုအိမ္ကအဘိုးႀကီးလဲ ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာက္ေနတာသိေရာေပါ့"
ကားနီနီေလး Parking Lot ထဲကထြက္သြားမွ ေခြၽးခိုးသုတ္ၾကတဲ့ လုံျခဳံေရးေတြကို Back Mirror ထဲကေနေတြ႕လိုက္ရေသးသည္။
⫕⫖⫕⫖⫕⫖⫕⫖⫕⫖
"သူေဌး.."
"သိတယ္ သူလုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါေစ"
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခိုင္းတာကအေၾကာင္းမဟုတ္။ သခင္ေလးဝတ္သြားတဲ့ပုံစံကို သူေဌးကမသိလို႔ ေအးေဆးေနႏိုင္တာ။ သိမ်ားသာသိလို႔ကေတာ့ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္မိုးတက္ေလာင္မယ့္ပုံ။
နံ႐ိုးေအာက္ပိုင္းအထိခြဲထားတဲ့ Deep V-Neck အက်ႌကိုမွ ေနာက္ေက်ာဘက္ကလုံးဝ See-Through. ေဖာက္ထြင္းျမင္ရတဲ့အဆင့္ေတာင္မဟုတ္ပဲ အနက္ေရာင္ဇာပါးေလးကလြဲၿပီး ဘာအကာအရံမွမပါတဲ့အဆင့္။
*Ring Ring Ring*
"Hello"
"မဂၤလာပါ႐ွင့္ ကြၽန္မတို႔က ⁕⁕⁕ ဘဏ္ကပါ Mr. Lee ဟုတ္ပါသလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ"
"တစ္နာရီခြဲအတြင္း 6152600 won ကဒ္ထဲကကုန္သြားေၾကာင္း သတင္းရလို႔ပါ Mr. Lee လက္ထဲမွာ ကဒ္႐ွိေနတာမွန္ေၾကာင္း အတည္ျပဳေပးဖို႔လိုလို႔ပါ႐ွင့္"
"စိတ္မပူပါနဲ႔ ကဒ္ကကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသားလက္ထဲမွာပါ"
"ေအာ္.. ဟုတ္ပါပီ႐ွင့္ သာယာတဲ့ေန႔ေလးျဖစ္ပါေစ႐ွင္"
ဘဏ္ကေတာင္ ဖုန္းဆက္ၿပီး လွမ္းအသိေပးရတဲ့အထိ စိတ္ႀကိဳက္ဆိုးသြမ္းေနတဲ့ တ႐ုတ္ေပါက္စေလးေၾကာင့္ Jeonghyeon ေခါင္းသာခါႏိုင္ေတာ့သည္။
သိပ္မၾကာလိုက္ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အဆိုးေလးက လက္ႏွစ္ဖက္ျပည့္ေနတာမို႔ အလုပ္သမားေကာင္မေလးေတြက ေျပးလႊားကာကူသယ္ေပးၾကရေသးသည္။
"RuiRui"
"ဘာလဲ.!?"
ေနကာမ်က္မွန္ကို ဆံပင္ေပၚပင့္တင္လိုက္တဲ့ တ႐ုတ္ေပါက္စီလုံးေၾကာင့္ Jeonghyeon တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ အသက္ပိုတိုရပါသည္။
"မင္းတို႔အထုတ္ေတြေနရာခ်ၿပီးရင္ သြားေတာ့"
"ဟုတ္သူေဌး"
တင္းမာတဲ့အေျခအေနၾကားကေန သိပ္မေ႐ွာင္ခ်င္ၾကတဲ့ အလုပ္သမားေလးေတြက သူ႕ထက္ငါအရင္ ပစၥည္းေတြကို အခန္းထဲထည့္ၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္အိမ္ထဲကထြက္သြားၾကသည္။
"ဒီကိုလာ"
"မလာႏိုင္ပါဘူး"
Jeonghyeon ကထိုင္ေနလ်က္နဲ႔ ေဘးနားကလြတ္ေနတဲ့ ဆိုဖာခုံကိုပုတ္ျပတာကို ဆယ္ေပေလာက္အကြာမွာ ေပေတေတရပ္ေနတဲ့ Ricky ကတစ္ခ်က္မွမလႈပ္။
"ဒီအတိုင္းအျပင္ထြက္သြားတာလား.?"
"ဒီလိုမသြားလို႔ ေစာင္ျခဳံသြားရမွာလား.?"
"RuiRui.! မ႐ြဲ႕နဲ႔.! ကိုကိုကအေကာင္းေျပာေနတာ"
"မ႐ြဲ႕ပါဘူး အေကာင္းေျပာေနတာပဲေလ ဒီလိုမသြားလို႔ ေစာင္ျခဳံသြားရမွာလားလို႔"
Ricky ကဒီလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ဆို ဒူးေထာက္ရေလာက္တဲ့အထိ လွတာမွန္ပင္မယ့္ ဒီလိုအလွမ်ိဳးကို ေဝမွ်ရေလာက္တဲ့အထိ Jeonghyeon သူေတာ္ေကာင္းဆန္မေန။
"အဆိုးေလး.."
မေက်နပ္သလို ႐ြဲ႕ေစာင္းၾကည့္ကာ ဆံပင္ေတြၾကားထဲထည့္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး ဆိုဖာေတြအလည္ၾကားက မွန္စားပြဲေပၚကိုပစ္တင္လိုက္တဲ့ Ricky ေၾကာင့္ Jeonghyeon မွာသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကို ခိုးခ်ရသည္။
ရန္ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုလို႔မရပင္မယ့္ သေဘာထားမတိုက္ဆိုင္ၾကတိုင္း မ်က္မွန္၊ ဖုန္း၊ မိတ္ကပ္ဘူး အစ႐ွိသျဖင့္က ဓားစာခံျဖစ္ေနၾက။
"ကိုကို႔နားကိုလာ RuiRui. ထပ္မေျပာဘူး"
ဘယ္ေလာက္ပဲမေက်နပ္ေနပါေစ၊ Jeonghyeon ရဲ႕ 'ထပ္မေျပာဘူး' ဆိုတဲ့ စကားစုကိုေတာ့ Ricky ေၾကာက္ရပါသည္။
စိတ္ဆိုးေနပါတယ္ဆိုမွ တစ္ျပန္ႀကီးျပန္စိတ္ဆိုးသြားလို႔ ျပန္လိုက္ေခ်ာ့ရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး Ricky ျပန္မလိုခ်င္ပါ။
"ဘာကိုမေက်နပ္တာလဲ ကိုကို႔ကိုေျပာ"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး.!"
Jeonghyeon ေဘးနားကခုံမွာ ပုံ႔ပုံ႔ေလးထိုင္ေနတဲ့ Ricky ကအူပုတ္႐ုပ္ကေလးကို ဆင္ျမန္းထားေသးသည္။
"RuiRui ေျပာမွ ကိုကိုကသိမွာေလ မဟုတ္ရင္ ဘယ္လိုသိမွာလဲ"
"ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိရမွာေပါ့.! ဒီေလာက္စိတ္ဆိုးေနပါတယ္ဆို ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ.!"
"အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတယ္ဆိုတာက ေနာက္တစ္ပတ္က်ရင္ RuiRui မားမားက ႐ွန္ဟိုင္းကျပန္လာခဲ့ပါအုံးဆိုလို႔ေလကြာ"
"မားမားကခင္ဗ်ားကိုမေခၚပါဘူး.! ပြဲေတာ္ရက္မို႔ျပန္လာခိုင္းတာကို ခင္ဗ်ားကဘာလိုက္လုပ္မွာ"
လက္ႏွစ္ဖက္ကိုယွက္လို႔ ဘဲႏႈတ္သီးေလးေထာ္ထားတဲ့ Ricky ကတအားကိုအူယားစရာေကာင္းလြန္းေနတာမို႔ ပါးအိအိေလးကို Jeonghyeon ကုန္းနမ္းေတာ့ မ်က္ေစာင္းထိုးကာ အျခားဘက္ကိုဖင္ေလးေ႐ႊ႕သြားသည္။
"ခင္ဗ်ားမလာနဲ႔.! ဟိုဘက္ျပန္သြား.!!"
"မသြားပါဘူး ကိုကို႔ေယာက်ၤားေလးကအဲ့ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းေနတာ ဖက္ထားရမွာေပါ့"
အတင္းတြန္းထိုးေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္သြယ္သြယ္ေလးကို Jeonghyeon မလႊတ္ေပးပဲ လည္ပင္းျဖဴျဖဴေလးကို အနမ္းစိုစိုေတြက်ဲခ်ေတာ့ တစ္ခ်က္တုန္သြားၿပီး ၿငိမ္က်သြားတဲ့ Ricky ကမခ်စ္ပဲမေနႏိုင္တဲ့ ခ်စ္ေမႊးလုံးေလး။
"ကိုကိုကကြၽန္ေတာ့္ကိုပစ္ထားတာ.."
ဝမ္းနည္းတဲ့အသံေသးေသးေလးက Jeonghyeon ရင္ခြင္ထဲအတင္းတိုးဝင္ထားတာမို႔ နားလည္လို႔ရသည္ဆို႐ုံေလာက္ လုံးလုံးေထြးေထြး။
"ဟုတ္ပါ့ေနာ္ ကိုကိုကလူဆိုးႀကီး"
ခါးကိုလာဖက္တဲ့ လက္ေသးေသးေလးတစ္ဖက္က ကိုက္ဆြဲခ်င္ေလာက္ေအာင္ အသည္းယားစရာ။ Jeonghyeon ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔အနီးစပ္ဆုံး႐ွိေနတဲ့ နဖူးျပင္ေျပေျပေလးကို ဖြဖြနမ္းေတာ့ အေႏြးလုံးေလးကရင္ခြင္ထဲပိုတိုးဝင္လာသည္။
"အခန္းထဲသြားမလားကေလးေလး"
"ဟင့္အင္း.."
ပုံသြင္းထားတဲ့ဆံပင္ေတြပုံပ်က္သြားေလာက္ေအာင္အထိ ရင္ခြင္ထဲတိုးလို႔ရသမွ်ထပ္တိုးဝင္ေနတဲ့ Ricky ကို Jeonghyeon တစ္ေယာက္စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာ လက္ဖ်ားေလးကို ဆြဲကိုက္မိေတာ့ ေအာ္သံစူးစူးေလးနဲ႔အတူ ရင္ဘတ္ကိုဆြဲဆိတ္တာခံလိုက္ရသည္။
ဆြဲဆိတ္ခံရလဲ လုပ္ခ်င္တာလုပ္လိုက္ရတာမို႔ ေအာင္ႏိုင္သူအျပဳံးႀကီးက Jeonghyeon မ်က္ႏွာမွာ ဝင့္ႂကြားစြာခ်ိတ္ဆြဲထားလ်က္။
"ကိုယ္လက္သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ရမယ္ေလ RuiRui. ၿပီးရင္တစ္ညေနလုံးလုပ္ခ်င္တာမွန္သမွ် ကိုကိုလုပ္ေပးမယ္"
"တကယ္ေနာ္..?"
လက္သန္းပိစိေလးနဲ႔အတူ ေၾကာင္မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြက ေမာ့ၾကည့္ေနတာမို႔ အခုမွသားဖြားခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ကိုခ်ီထားသလို Jeonghyeon ခံစားေနရသည္။
"တကယ္တကယ္"
"ခ်ီ.."
သိပ္မကြာတဲ့အရပ္ေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာကို႔ယို႔ကားယားႏိုင္ေလာက္ပင္မယ့္ ဖင္လုံးလုံးေလးကေနပင့္ခ်ီထားတဲ့လက္နဲ႔ ပုခုံးေပၚလက္တင္ၿပီး လည္ပင္းၾကားတိုးေဝ့ေနတဲ့ ေခါင္းအျဖဴလုံးေလးက သူ႕ဟာနဲ႔သူေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းေနတာပင္။
"ေသခ်ာကိုင္ထားေနာ္"
"အြန္း"
Ricky ေနရာအစုံမွာပစ္ခ်ထားခဲ့တဲ့ မ်က္မွန္နဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ကို Jeonghyeon ကပဲျပန္ေကာက္သိမ္းရသည္။
"ေရမခ်ိဳးခဲ့နဲ႔ေနာ္ RuiRui. ညေနက်မွ ကိုကိုေရေႏြးစပ္ေပးမယ္ ေျခလက္ေဆးၿပီးပဲထြက္ခဲ့ ၾကားလား"
"ညႇီးစိစိႀကီးျဖစ္ေနတာကို"
"မရဘူး ရာသီဥတုကေနသာေနတာမဟုတ္ဘူး"
ဆူေဆာင့္ေဆာင့္နဲ႔ သဘတ္ႀကီးဆြဲၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတဲ့ ဆန္မုန္႔လုံးေလးက ဟြန္႔ကနဲအသံေလးျပဳသြားေသးတာမို႔ Jeonghyeon မွာရင္ဘတ္ဖိၿပီး ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနမိတဲ့အထိ။
"အက်ႌေရာ.!"
မ်က္ႏွာကိုသဘတ္ႀကီးပတ္ထားတဲ့ Ricky ကသူျပန္ထြက္လာတဲ့အထိ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနတဲ့ Jeonghyeon ရင္ဘတ္ကိုျဖတ္ကနဲ ႐ိုက္ကာေျပာေတာ့ လူသားေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးက ျပာျပာသလဲအသက္ဝင္လာကာ အက်ႌထုတ္ေပးရသည္။
"ဗိုက္ဆာတယ္"
"ေဟာ ဘာမွမစားလာဘူးလား.?"
"မစားလာဘူး ကိုကိုခ်က္ေကြၽး"
ၾကက္ဥေတာင္ အခြံတစ္ဝက္၊ အကာတစ္ဝက္၊ အႏွစ္တစ္ဝက္ျဖစ္ေအာင္ ေၾကာ္တတ္တဲ့ Jeonghyeon ကို Ricky ကေတာ့ဘာေတြယုံၾကည္ေနမွန္းမသိပင္မယ့္ Jeonghyeon ကေတာ့မီးဖိုေခ်ာင္မီးေလာင္မယ့္ အျဖစ္ကို မလိုလားပါ။
"ကေလး.. ကိုကိုခ်က္ေကြၽးလိုက္ရင္ အိမ္ပါ,ပါသြားလိမ့္မယ္ ဘာစားခ်င္လဲ ကိုကိုမွာေပးမယ္ေလ ေနာ္"
ထို႔ေနာက္ တရစပ္႐ြတ္လာတဲ့ မီႏူးဟင္းလ်ာေတြကို Delivery App ထဲအျမန္လိုက္ႏွိပ္ရင္း မၾကာခင္တက္ရမယ့္ အစည္းအေဝးကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈကာ ဆန္ေပါက္စီလုံးေလး စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ေရး၊ Lee Jeonghyeon အေရးလုပ္ရပါေတာ့သည္။
⫕⫖⫕⫖⫕⫖⫕⫖⫕⫖
Champagne Kisses
JeongRi
3175 words
FYI, based on Google
150900 won = 236100 kyat ( At Sephora )
259900 won = 407000 kyat ( Libre Eau De Parfum )
1728800 won = 2705400 kyat ( YSL Shoes )
4013000 won = 6279900 kyat ( YSL Bag )
6001700 won = 9391990 kyat ( At YSL )
6152600 won = 9629000 kyat ( All Together )