system 091 (Book 2)

By TeeKo0

41.2K 4.8K 458

wang yibo πŸ’ž xiao zhan __________________________ ___________ α€›α€Ύα€±α€· Arc တွေကို α€€α€»α€½α€”α€Ία€α€±α€¬α€Ία€·α€‘α€€α€±α€¬α€„α€Ία€·α€‘α€²α€α€„α€Ία€›α€Ύα€¬α€€α€Όα€Šα€Ία€·α€”... More

(8.4)
(8.5)
(8.7)
(8.8)
(8.9)
(8.10)
(8.11)
(8.12)
(8.13)
(8.14)
(8.15)
(8.16)
(8.17)

(8.6)

2.8K 398 34
By TeeKo0

Unicode

"မင်း....အဆင်ပြေရဲ့လား"

ရှောင်ကျန့်က ကြောင်အ နေသည့်ကွေ့ထန်ယဲ့ရှေ့တွင် သူ့လက်ဖဝါးလေးကိုဟိုဘက်ဒီဘက် ယမ်းခါပြလိုက်သည်။ ကွေ့ထန်ယဲ့က ပြန်လည်သတိဝင်လာပြီး ရှောင်ကျန့်သတိမထားမိခင် သူ့မျက်မှန်အောက်ကမျက်လုံးတွေအတွင်း၌ အလင်းတစ်ချက်ဖြတ်ပြေးသွားသည်။

ကွေ့ထန်ယဲ့က သူ့ရဲ့ငယ်ရွယ်တဲ့မျက်နှာလေးကိုသေးငယ်စွာမဲ့လိုက်ပြီး ခေါင်းအနောက်ဘက်နှင့်ကျောပြင်ကိုနာကျင်သည့်ဟန်ထိတွေ့လိုက်သည်။ သူ့ပုံစံကအရမ်းမူပိုပြနေတာမျိုးမရှိပဲ အမှန်တကယ် နောက်ကျောနဲ့ခေါင်းကိုထိခိုက်သွားဟန်ပေါ်နေ၏။

[host...]

'ဟမ်....ဘာလဲ'

[host အရှေ့ကတစ်ယောက်က ဒီကမ္ဘာရဲ့ဗီလိန်ကြီး ကွေ့ထန်ယဲ့ လို့ခေါ်တယ်....]

'.....'

ရှောင်ကျန့်မျက်ခုံးပင့်မိသွားသည်။

မူရင်းဇာတ်ကြောင်းထဲတွင် ရှောင်ကျန့်အမြင်အကပ်ဆုံးနဲ့ကြည့်မရဆုံးဇာတ်ကောင်ကိုပြပါဆိုရင် ဗီလိန်ကွေ့ထန်ယဲ့ကိုသာလက်ညှိုးထိုးပြရပေလိမ့်မည်။ ဒီလူက မျက်နှာနှစ်ဖက်ရှိနေတဲ့အပြင် တစ်ခြားသူတွေ၏စိတ်ခံစားချက်ကို ကစားရာတွင်တော်သည်။

မူလကိုယ်က ကွေ့ထန်ယဲ့၏တစ်ချိန်လုံးအသုံးချတာကိုခံခဲ့ရပြီး အရာအားလုံးကိုလက်မည်းကြီးတစ်ခုလိုနောက်ကွယ်က ခိုင်းစေ၍ ရေဆိုးရေညစ်တွေအားလုံးကို မူလကိုယ်ရှဲ့ယန်ပေါ်သို့လောင်းချခဲ့၏။ အစတည်းက ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုမျှော်လင့်နေသည့် မူလရှဲ့ယန်က ကွေ့ထန်ယဲ့၏အပြစ်ပုံချမှုကို ပျော်ပျော်ကြီးလက်ခံခဲ့သည်။ သူကိုယ်တိုင်ပင်ထုတ်ဖော်ပြောပြခဲ့သေးသည်။

ဇာတ်ကြောင်းတစ်ပိုင်းတစ်စအရ ကွေ့ထန်ယဲ့က အလွန်အမင်းအသန့်ကြိုက်သည်။ သူက တစ်ခါမှမူလကိုယ်ကိုနမ်းရှိုက်ခြင်းမရှိခဲ့သလို အတူအိပ်ဖို့ဝေးစွ၊ လက်တောင်ကိုင်ခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ပေ။ ရှားရှားပါးပါး ရှဲ့ချုံရန်ကိုအဖြစ်မှန်တွေဖော်ပြ၊ပြောပြချိန်မှာ မူလရှဲ့ယန်ကိုတစ်ခါမျှ သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင်ပွေ့ဖက်ခဲ့ဖူး၏။ ပြီးတာနဲ့ ဗီလိန်ကြီးဟာအသည်းအသန်အော့အန်ခဲ့ပြီး နေ့ဝက်လောက်သူ့အရေပြားကိုကွာကျလုမတတ်တိုက်ချွတ်ဆေးကြောခဲ့လေသည်။

မူလပိုင်ရှင်ကတကယ်သနားစရာကောင်းသည်။ သူတစ်လျောက်လုံး ယုံကြည်ကိုးစားပြီး ဘဝတစ်ခုလုံးပုံပေးခဲ့သူက အသားလေးထိရမည်ကိုပင် အော့အန်ရလောက်သည်အထိရွံရှာနေမည်မှန်းထင်မှတ်မထားခဲ့ပေ။ သူ့ရဲ့သစ္စာဖောက်သည့်လုပ်ရပ်ကအကြီးကြီးမှားယွင်းနေခဲ့တာကြောင့်ဖြစ်နိုင်၏။ ဘဝနှစ်ခုလုံး ဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားခဲ့ရရှာသည်။

ရှောင်ကျန့်က သူ့အရှေ့က ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ဗီလိန်ကြီးကိုမသိမသာမျက်မှောင်ကြုပ်ရင်းအကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။

'အုန်းသီး....မင်းပြောစမ်း....ဗီလိန်က ငါ့ကိုစည်းရုံးသိမ်းသွင်းဖို့ကိစ္စ လမ်းစဖော်ဖို့ ဟန်ဆောင်နေတာဖြစ်နိုင်လား'

[ကျွန်တော်တိတိကျကျမသိပေမယ့် တကယ်လို့ host အပေါ်ကိုသာ လူတစ်ယောက်ကအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ပြုတ်ကျလာမယ်ဆိုရင် host ဘာဖြစ်သွားမယ်ထင်လဲ....]

ရှောင်ကျန့် : "....."

စူပါစွမ်းအားရှိတဲ့လူတစ်ယောက်သာမဟုတ်ရင် ဒဏ်ရာမရဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ချေ။ ကြည့်ရတာ ဗီလိန်ကဟန်ဆောင်နာကျင်ပြနေသည့်ဟန်မရပေ။

ဘယ်လောက်ပဲကြည့်မရဘူးဆိုနေပါစေ။ ဒီတစ်ခေါက် သူ့ဘက်ကစမှားတာကြောင့် ရှောင်ကျန့်အနည်းငယ်တော့အားနာသွားသည်။ ဘယ်လိုပဲဆိုဆို အခုဗီလိန်၏အသက်အရွယ်မှာ ဇာတ်လိုက်နည်းတူ ၁၄နှစ်သာရှိသေးသည်မဟုတ်ပါလား။ သူ့အတွက်တော့ ဒီအသက်အရွယ်က ကလေးတစ်ယောက်နဲ့မကွာခြားပေ။

"ထနိုင်ရဲ့လား....အရမ်းနာနေရင် ဆေးရုံသွားရအောင်"

ကွေ့ထန်ယဲ့က ခေါင်းကိုခပ်သာသာခါပြသည်။ သူ့မျက်နှာကိုအနည်းငယ်ရှုံ့မဲ့ပြနေဖို့လည်းမမေ့ပေ။

"ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်"

ကွေ့ထန်ရဲ့က ရှောင်ကျန့်သူ့ကိုဆွဲထူလို၊ဆွဲထူငြားအကဲခတ်လိုက်သည်။ ကံဆိုးချင်တော့ မူလဇာတ်ကြောင်းထဲတွင် ဗီလိန်၏အသန့်ကြိုက်ပုံကြိုက်နည်းအဆင့်ဆင့်ကိုသိထားသူ ရှောင်ကျန့်ဟာ သူ့ကိုဆွဲထူဖို့ရန်အတွက် လက်ဆန့်မထုတ်ခဲ့ပေ။ ကွေ့ထန်ယဲ့၏မျက်လုံးအတွင်း၌ မချင့်မရဲဖြစ်သည့်ခံစားချက်အနည်းငယ်ဖြတ်ပြေးသွားသည်။

ထိုအချိန်၌ အချိန်ကိုက်ဆိုသလိုပင် ရှဲ့ချုံရန်၏အလောတကြီးအော်ခေါ်သံကြီးက ဟိန်းထွက်လာ၏။

"ကောကော!!!"

ရှောင်ကျန့်က သူဆီသွေးပျက်သည့်မျက်နှာထားဖြင့်အလောတကြီးပြေးလာသည့် ရှဲ့ချုံရန်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ ကွေ့ထန်ယဲ့၏မျက်မှန်ဘောင်နောက်ကမျက်ဝန်းတွေထဲ၌ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သည့်ဟန် မသိမသာပေါ်ပေါက်လာသည်။

ရှဲ့ချုံရန်က သူ့ကောကောနဲ့ ကွေ့ထန်ယဲ့တို့နှစ်ယောက် နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေသည်ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရသည့်အခါတွင် သူ့ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံးဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရသလိုပင်။ သူ့ရင်ဘတ်က နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်လာပြီး ပြင်းထန်သည့်အကြောက်တရားနဲ့မဆုံးနိုင်သောဒေါသတရားက ပေါက်ကွဲထွက်လာသည်။

မဟုတ်ဘူး။ ကောကောကိုသူ့ဆီကဘယ်သူမှဆွဲထုတ်သွားလို့မရဘူး။ ဘယ်သူ့မှ!!!!။

အရင်တုန်းက သူ့အစ်ကိုကိုမုန်းတီးခဲ့မိသည့်ဖြစ်ရပ်ကိုလည်းမေ့လျော့လိုက်သည်။

ဘာအမုန်းတရားလဲ!! ဘာကိုကလဲ့စားချေတာလဲ!!! ကောကောသာ သူ့အနားမှာရှိနိုင်မယ်ဆိုရင် ဒါတွေအားလုံးက ဘာသောက်ရေးပါတော့မှာတဲ့လဲ!!!!

ရှဲ့ချုံရန်၏အဖြူရောင်မျက်သားတွေမှာ ဒေါသကြောင့်နီရဲလာသည်။ အမှန်တကယ်၌ ဒေါသတရား၏နောက်ကွယ်တွင် အဆုံးမရှိသည့်အကြောက်တရားတစ်ခုရှိနေကြောင်းကိုသူကိုယ်တိုင်သာသိသည်။

ရှဲ့ချုံရန်က ရှောင်ကျန့်ရှေ့အလောတကြီးလျှောက်သွားပြီး ကွေ့ထန်ယဲ့၏မျက်နှာကိုဦးတည်ထိုးကြိတ်လိုက်သည်။ ပထမတွင် ဘလိုင်းကြီးအထိုးခံရတာကြောင့် ကွေ့ထန်ယဲ့ဟာ ကြောင်သွားသော်လည်းပဲ ဒေါသထွက်သွားပုံရသည်။ သို့ပေမယ့် သူ့မျက်လုံးတွေကဘေးတစ်နေရာတွင် ကြောင်အနေသည့်ရှောင်ကျန့်ကိုမြင်သည့်အခါတွင် သူ့မျက်လုံးတွေကဥာဏ်များမည့်ဟန်ဖြင့်တောက်ပသွား၏။

သူကပြန်လည်ခုခံခြင်းမပြုပဲ သူ့မျက်နှာကိုကာ၍ ရှဲ့ချုံရန်၏အသိစိတ်လွတ်သလို ထိုးကျိတ်သမျှကိုသည်းခံလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးပြန်သတိဝင်လာသည့်ရှောင်ကျန့်က ရှဲ့ချုံရန်ကိုအတင်းဝင်ဆွဲလိုက်သည်။ ရှောင်ကျန့်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ရှဲ့ချုံရန်အနားနီးကပ်လာသည့်အခါတွင် ရုန့်ရင်းကြမ်းတမ်းနေသည့်ရှဲ့ချုံရန်၏အပြုအမူတွေမှာ ချက်ချင်တုံ့နှေးသွားခဲ့သည်။ ဘယ်လောက်ပဲ အသိစိတ်လွတ်နေပါစေ၊ သူ့ကောကောကိုဒဏ်ရာအသေးအမွှားရစေမည့်အစား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာသတ်သေလိုက်ပေမည်။

"မင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ!! သူ့ကြောင့်သာမဟုတ်ရင် ငါသစ်ပင်ပေါ်ကပြုတ်ကျပြီးဒဏ်ရာအကြီးအကျယ်ရသွားလောက်ပြီ...."

ရှဲ့ချုံရန်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာချက်ချင်းတောင့်တင်းသွားသည်။ ထိတ်ပြာနေသည့်မျက်လုံးတွေဖြင့်ရှောင်ကျန့်ဘက်လှည့်ကြည့်လာပြီး အရင်ဆုံးလက်ချောင်းတွေကိုဆွဲယူစစ်ဆေးသည်။

"ဒဏ်ရာ ရသွားတာလား"

ရှဲ့ချုံရန်၏အသံမှာ အနည်းငယ်တုန်ရီနေသည်။ ရှောင်ကျန့်ရဲ့သွယ်လျသေးငယ်သည့်လက်ချောင်းလေးတွေ၊ တံတောင်ဆစ်နှင့် အဝတ်အစားအပြင်ဘက်ကပေါ်နေသည့် နေရာမှန်သမျှကိုအရူးတစ်ယောက်လိုစစ်ဆေးနေသည်။

အကယ်၍ ကွေ့ထန်ယဲ့သာဒီနေရာမှာရှိမနေပါက ရှောင်ကျန့်ဝတ်ထားသည့် အဝတ်အားလုံးကိုအလောတကြီးချွတ်ယူပြီး ခြစ်ရာတစ်ခုရှိမရှိစစ်ဆေးမိပေလိမ့်မည်။

ရှဲ့ချုံရန်၏အပြုအမူက ရှောင်ကျန့်ကိုအမှန်တကယ်ကြောင်အ သွားစေသည်။ ကွေ့ထန်ယဲ့က ရှောင်ကျန့်ကိုယ်ပေါ်တွင်ပြေးလွှားနေသည့်ရှဲ့ချုံရန်၏လက်တွေကိုမြင်သည့်အခါတွင် မျက်နှာတစ်ခုလုံးမဲမှောင်သွားပြီး မျက်လုံးတွေက ကြောက်စရာကောင်းအောင်လှိုင်းထလာသည်။ ဒါပေမယ့် ရှဲ့ချုံရန်နှင့်ရှောင်ကျန့်မှာ ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်မှန်းသတိရသွားသည့်အခါတွင် သူ့နှုတ်ခမ်းကိုခပ်တင်းတင်းကိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုထိန်းချုပ်လိုက်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအတင်းထိန်းချုပ်ထားတာကြောင့် ကိုက်ထားသည့်နှုတ်ခမ်းထောင့်ကနေသွေးတစ်ချို့စီးကျလာသည်ကိုပင်သတိမပြုမိခဲ့ချေ။

တကယ်လို့ သူတုံ့ပြန်မှုတစ်ခုခုမှားသွားခဲ့ရင် အဲ့ဒီလူသားလေး သူ့ကိုမုန်းသွားမှာအရမ်းကြောက်သည်။ ကွေ့ထန်ယဲ့၏လက်သီးတွေမှာ အကြောစိမ်းတွေထောင်ထသည်အထိ တင်းကြပ်နေအောင်ဆုပ်ထားပြီး လက်သည်းတွေက လက်ဖဝါးအသားထဲစိုက်ဝင်သွားသည်အထိပင်။ ကြက်သီးထစရာကောင်းစွာပင် လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကနေ သွေးတစ်ချို့စီးကျလာခဲ့သည်။

ရှဲ့ချုံရန်က ရှောင်ကျန့်ဒဏ်ရာတစ်ခုမှမရှိသည်ကိုမြင်ပေမယ့် စိတ်မကျေနပ်နိုင်သေးသည့်ပုံရသည်။ သူက ကွေ့ထန်ယဲ့ကိုမျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့်တစ်ချက်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ရှောင်ကျန့်ကို အလောတကြီးဆွဲခေါ်သွားသည်။

ရှောင်ကျန့်မှာ အင်အားကြီးAlpha တစ်ယောက်၏အင်အားကိုအထင်သေးမိသွားသည်ဟုခံစားလိုက်ရသည်။ ရှဲ့ချုံရန်က သူ့ကိုနာကျင်စေသည်အထိအင်အားမသုံးခဲ့ပေမယ့် သူရုန်းကန်မရအောင်အားကောင်းလွန်းနေသည်။

ဒါ ၁၄ နှစ်သားတစ်ယောက်ရဲ့ အားတဲ့လား။

တစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့သည့် ကွေ့ထန်ယဲ့က ရှဲ့ချုံရန်သူ့ကိုထိုးခဲ့သည့်နှုတ်ခမ်းထောင့်နေရာကို သူ့လက်ဖြင့်ဖိသုတ်လိုက်သည်။ သူ့အမူအရာက တည်ငြိမ်နေပေမယ့် မျက်မှန်နောက်ကမျက်လုံးတွေထဲတွင် ပြင်းထန်သည့်ခံစားချက်လှိုင်းကြီးတစ်ခုလှုပ်ခတ်နေခဲ့သည်။ ရွံရှာမှု၊မုန်းတီးမှု၊မနာလိုမှုနဲ့ သတ်ဖြတ်ချင်စိတ်။ အထိုးခံထားရသည့်နှုတ်ခမ်းထောင့်က ယောင်ကိုင်းလာသော်လည်းပဲသူ့ရဲ့ချောမောမှုကို မယိုယွင်းသွားစေပဲ တစ်မူထူးခြားသည့်ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းကိုဖော်ထုတ်လာသည်။

ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကိုယ်ကိုက်ရာကနေ သွေးစိမ့်ထွက်လာသည့်ဒဏ်ရာကိုဖိသုတ်လိုက်ရင်း သူ့မျက်လုံးထဲကလှိုင်းတွေက ပိုမိုကြောက်စရာကောင်းသထက်ကောင်းလာသည်။

ပြာလဲ့လဲ့မျက်ဝန်းပိုင်ရှင် ကိုကိုက ရှဲ့ချုံရန်၏ရှားရှားပါးပါး Omegaအစ်ကိုဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ညီအစ်ကိုရင်းတွေမှန်းသိထားပေမယ့် ဘာကြောင့်ရယ်မသိ သူ့စိတ်ခံစားချက်တွေမှာဆိုးရွားသထက်ဆိုးရွားလာ၏။

သူတစ်ခါမှမခံစားခဲ့ရဖူးသည့် မထိန်းချုပ်နိုင်သည့်မုန်တိုင်းတစ်ခုက သူ့ရင်ထဲမရပ်တန့်နိုင်အောင် ဖျက်ဆီးတိုက်ခတ်လာသည်။ အံတင်းတင်းကြိတ်ရင်း မူလကအေးအေးဆေးဆေးပြုလုပ်ရန်စီစဥ်ထားသည့်အစီအစဥ်မှာ ဒီ့ထက်ပိုပြီးလောကြီးလာဖို့လိုနေပြီမှန်းသူသိလိုက်သည်။

ရှဲ့လုပ်ငန်းစုကိုမြန်မြန်သိမ်းပိုက်ပြီး အဲ့ဒီကိုကို ကို လက်ဆောင်အနေနဲ့ ပြန်ပေးလိုက်ရင်ရော။ အဲ့ဒီ ကိုကိုက Omegaတစ်ယောက်မို့ ရှဲ့လုပ်ငန်းစုကိုဆက်ခံခွင့်မရှိပဲ မိသားစုကလည်းပြစ်ပယ်ထားသည်ဟု သူသတင်းရထားသည်။ ကိုကိုက မေတ္တာငတ်နေသည့်ပုံရသည်။ ဒါဆိုရင် အဲ့ဒီလက်ဆောင်ကို ကိုကိုက သဘောကျပြီး သူ့ကိုချီးကျူးနိုင်လောက်လား။

ကွေ့ထန်ယဲ့၏မျက်လုံးတွေက တဖြည်းဖြည်းရူးသွပ်လာသည့်ဟန်ရ၏။

****************
********

ရှဲ့ချုံရန်က ရှောင်ကျန့်ကို အလောတကြီးရှဲ့အိမ်တော်ရှိရာဆီသို့ဆွဲခေါ်လာသည်။

"မင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ!!!"

ရှောင်ကျန့်ကဒေါသတကြီးအော်ဟစ်ပေမယ့် ရှဲ့ချုံရန်က မကြားရသကဲ့သို့ပြုမူပြီး အံ့အားသင့်နေသည့်အိမ်တော်ထိန်းနှင့်အိမ်စေတွေကိုလျစ်လျူရှု့ကာ သူ့အခန်းထဲထိ ရှောင်ကျန့်ကိုဆွဲခေါ်သွား၏။ အခန်းတံခါးကိုသေသေချာချာချက်ချလိုက်ပြီးနောက် နားမလည်ဖြစ်နေသည့်ရှောင်ကျန့်ကို အိပ်ယာပေါ်ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး အဝတ်အစားတွေကိုစတင်ဆုပ်ဖြဲလာသည်။

ဗြိ!!

ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးပြူးသွားရှာသည်။ ဆွဲဖြဲခံလိုက်ရသည့်အင်္ကျီစလေးကိုမြင်သည့်အခါတွင် သူ့ရင်ဘတ်ဖြူဖြူလေးကို အတင်းအကြပ်အုပ်ကိုင်ရင်း ပြင်းပြင်းထန်ထန်ရုန်းကန်သည်။

"မင်း!!....မင်း ရူးနေတာလား!!!"

ရှောင်ကျန့်က သူ့ဘက်ကစတင်တိုက်ခိုက်ပြီးထွက်ပြေးချင်ပါသော်လည်း သူ့ထက်ပိုလျှင်သည့် ၁၄နှစ်သားလေးက သူ့ခြေထောက်တွေကိုခြေတံရှည်နှစ်ချောင်းဖြင့်ဖိထားလိုက်ပြီး လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ခုကို လက်ဖဝါးတစ်ဖက်တည်းဖြင့်စုကိုင်လိုက်သည်။

ရှောင်ကျန့်အမှန်တကယ်ရူးချင်လာသည်။ ပြင်းထန်ပြီး ကြီးစိုးနိုင်စွမ်းအပြည့်ဖြင့် Alpha pheromone တစ်ခုက ရှောင်ကျန့်ကိုလှုပ်မရအောင်ရစ်ပတ်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေသွားတာနဲ့ ရှောင်ကျန့်ရင်ထဲထိတ်လန့်လာသည်။

သူ့ကိုယ်သူ Omega တစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းမေ့နေတာ။

ခန္ဓာကိုယ်ကပျော့ခွေနေပေမယ့် ရှောင်ကျန့်မျက်လုံးတွေကစူးရဲနေသေးသည်။

"မင်း.....အွန့်"

သူ့မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်သွားသည်။ ရှဲ့ချုံရန်က သူ့နှုတ်ခမ်းကိုရုတ်တရတ်ကြီးဖိကပ်လာပြီး အခွင့်ရေးသင့်သလိုဟထားသည့်နှုတ်ခမ်းလေးထဲ လျှာကိုပါထည့်၍ကျူးကျော်လာ၏။

"ပြွတ်....အမ်းးးး"

တစ်ခန်းလုံး နမ်းရှိုက်သံပြင်းပြင်းတွေနဲ့အတူ လျှာလျှာချင်းထိကပ်ပွတ်တိုက်သည့်အသံ၊ သရေချင်းရောစပ်မှုနဲ့ သွားချင်းထိခပ်ကုန်သည်။ ရှဲ့ချုံရန်၏လျှာက ရှောင်ကျန့်၏ခံတွင်းတစ်ခုလုံကိုသွားဖုံးတွေပါမကျန်စူးစမ်းနေပြီး ရှောင်ပြေးချင်နေသည့်လျှာလေးကိုအတင်းအကြပ်ဆွဲယူပြီးဆွဲစုပ်လာပြန်သည်။

နှစ်ဦးသား၏နှုတ်ခမ်းထောင့်ကနေ သရေစီးကြောင်းတစ်ခုစီးကျလာပြီး  ပိုင်ရှင်ကမည်သူမည်ဝါဖြစ်သည်ကို တိတိကျကျမသိနိုင်ပေ။

_________________________________________________________

စာရေးသူမှာပြောစရာရှိပါတယ်။

စာရေးသူ : "ဘယ်လိုပြောရမလဲမသိတော့ဘူး....မနေ့က ကျွန်တော့်ဆီ ငွေလွှဲပေးခဲ့ကြတဲ့ တစ်ယောက်ချင်းဆီတိုင်းကို ကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်ဗျာ....ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆိုတာက လွဲရင်ဘယ်လိုပြောရမှန်းကိုမသိတော့တာ....ဒါကြောင့်Update မှန်နိုင်သမျှမှန်နိုင်အောင်ကြိုးစားပေးပါ့မယ်....မနက်ဖြန်ကျရင်လည်း အပိုင်းသစ်ထပ်တင်ပေးပါမယ်ဗျ....ကျွန်တော့်ဝတ္ထုကို ဖတ်ပေးတဲ့တစ်ယောက်ချင်းဆီတိုင်းကို ကျွန်တော်က အရမ်းချစ်ပါတယ်လို့....

ဒါနဲ့ အရင်တုန်းကလို comment တစ်ခုချင်းဆီကို reply မပြန်တာက ဘာပြန်ပြောရမှန်းတကယ်မသိလို့ပါ....ကျွန်တော်က အပြင်မှာဆိုရင် မိသားစုနဲ့ကလွဲရင် အရမ်းစကားနည်းတော့ စကားတစ်ခွန်းချင်းဆီတိုင်းက ခေါင်းထဲကမနည်းညှစ်ထုတ်ယူရတာ.....အသည်းပုံသင်္ကေတတွေကလွဲရင် ဘာပြန်ပြောရမှန်းအရမ်းစဥ်းစားယူရတယ်....ဒါပေမယ့် comment တစ်ကြောင်းဆီတိုင်းကိုဂရုတစိုက်အမြဲတမ်းဖတ်ပါတယ်ဗျာ....Love you all"

________________________________________________________

Zawgyi

"မင္း....အဆင္ေျပရဲ႕လား"

ေရွာင္က်န့္က ေၾကာင္အ ေနသည့္ေကြ႕ထန္ယဲ့ေရွ႕တြင္ သူ႕လက္ဖဝါးေလးကိုဟိုဘက္ဒီဘက္ ယမ္းခါျပလိုက္သည္။ ေကြ႕ထန္ယဲ့က ျပန္လည္သတိဝင္လာၿပီး ေရွာင္က်န့္သတိမထားမိခင္ သူ႕မ်က္မွန္ေအာက္ကမ်က္လုံးေတြအတြင္း၌ အလင္းတစ္ခ်က္ျဖတ္ေျပးသြားသည္။

ေကြ႕ထန္ယဲ့က သူ႕ရဲ႕ငယ္႐ြယ္တဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုေသးငယ္စြာမဲ့လိုက္ၿပီး ေခါင္းအေနာက္ဘက္ႏွင့္ေက်ာျပင္ကိုနာက်င္သည့္ဟန္ထိေတြ႕လိုက္သည္။ သူ႕ပုံစံကအရမ္းမူပိုျပေနတာမ်ိဳးမရွိပဲ အမွန္တကယ္ ေနာက္ေက်ာနဲ႕ေခါင္းကိုထိခိုက္သြားဟန္ေပၚေန၏။

[host...]

'ဟမ္....ဘာလဲ'

[host အေရွ႕ကတစ္ေယာက္က ဒီကမၻာရဲ႕ဗီလိန္ႀကီး ေကြ႕ထန္ယဲ့ လို႔ေခၚတယ္....]

'.....'

ေရွာင္က်န့္မ်က္ခုံးပင့္မိသြားသည္။

မူရင္းဇာတ္ေၾကာင္းထဲတြင္ ေရွာင္က်န့္အျမင္အကပ္ဆုံးနဲ႕ၾကည့္မရဆုံးဇာတ္ေကာင္ကိုျပပါဆိုရင္ ဗီလိန္ေကြ႕ထန္ယဲ့ကိုသာလက္ညွိုးထိုးျပရေပလိမ့္မည္။ ဒီလူက မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္ရွိေနတဲ့အျပင္ တစ္ျခားသူေတြ၏စိတ္ခံစားခ်က္ကို ကစားရာတြင္ေတာ္သည္။

မူလကိုယ္က ေကြ႕ထန္ယဲ့၏တစ္ခ်ိန္လုံးအသုံးခ်တာကိုခံခဲ့ရၿပီး အရာအားလုံးကိုလက္မည္းႀကီးတစ္ခုလိုေနာက္ကြယ္က ခိုင္းေစ၍ ေရဆိုးေရညစ္ေတြအားလုံးကို မူလကိုယ္ရွဲ႕ယန္ေပၚသို႔ေလာင္းခ်ခဲ့၏။ အစတည္းက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္ မူလရွဲ႕ယန္က ေကြ႕ထန္ယဲ့၏အျပစ္ပုံခ်မႈကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလက္ခံခဲ့သည္။ သူကိုယ္တိုင္ပင္ထုတ္ေဖာ္ေျပာျပခဲ့ေသးသည္။

ဇာတ္ေၾကာင္းတစ္ပိုင္းတစ္စအရ ေကြ႕ထန္ယဲ့က အလြန္အမင္းအသန့္ႀကိဳက္သည္။ သူက တစ္ခါမွမူလကိုယ္ကိုနမ္းရွိုက္ျခင္းမရွိခဲ့သလို အတူအိပ္ဖို႔ေဝးစြ၊ လက္ေတာင္ကိုင္ခဲ့ဖူးတာမဟုတ္ေပ။ ရွားရွားပါးပါး ရွဲ႕ခ်ဳံရန္ကိုအျဖစ္မွန္ေတြေဖာ္ျပ၊ေျပာျပခ်ိန္မွာ မူလရွဲ႕ယန္ကိုတစ္ခါမွ် သူ႕ရင္ခြင္ထဲတြင္ေပြ႕ဖက္ခဲ့ဖူး၏။ ၿပီးတာနဲ႕ ဗီလိန္ႀကီးဟာအသည္းအသန္ေအာ့အန္ခဲ့ၿပီး ေန႕ဝက္ေလာက္သူ႕အေရျပားကိုကြာက်လဳမတတ္တိုက္ခြၽတ္ေဆးေၾကာခဲ့ေလသည္။

မူလပိုင္ရွင္ကတကယ္သနားစရာေကာင္းသည္။ သူတစ္ေလ်ာက္လုံး ယုံၾကည္ကိုးစားၿပီး ဘဝတစ္ခုလုံးပုံေပးခဲ့သူက အသားေလးထိရမည္ကိုပင္ ေအာ့အန္ရေလာက္သည္အထိ႐ြံရွာေနမည္မွန္းထင္မွတ္မထားခဲ့ေပ။ သူ႕ရဲ႕သစၥာေဖာက္သည့္လုပ္ရပ္ကအႀကီးႀကီးမွားယြင္းေနခဲ့တာေၾကာင့္ျဖစ္နိုင္၏။ ဘဝႏွစ္ခုလုံး ဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားခဲ့ရရွာသည္။

ေရွာင္က်န့္က သူ႕အေရွ႕က ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ဗီလိန္ႀကီးကိုမသိမသာမ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ရင္းအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္သည္။

'အုန္းသီး....မင္းေျပာစမ္း....ဗီလိန္က ငါ့ကိုစည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းဖို႔ကိစၥ လမ္းစေဖာ္ဖို႔ ဟန္ေဆာင္ေနတာျဖစ္နိုင္လား'

[ကြၽန္ေတာ္တိတိက်က်မသိေပမယ့္ တကယ္လို႔ host အေပၚကိုသာ လူတစ္ေယာက္ကအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ျပဳတ္က်လာမယ္ဆိုရင္ host ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္လဲ....]

ေရွာင္က်န့္ : "....."

စူပါစြမ္းအားရွိတဲ့လူတစ္ေယာက္သာမဟုတ္ရင္ ဒဏ္ရာမရဖို႔ဆိုတာမျဖစ္နိုင္ေခ်။ ၾကည့္ရတာ ဗီလိန္ကဟန္ေဆာင္နာက်င္ျပေနသည့္ဟန္မရေပ။

ဘယ္ေလာက္ပဲၾကည့္မရဘူးဆိုေနပါေစ။ ဒီတစ္ေခါက္ သူ႕ဘက္ကစမွားတာေၾကာင့္ ေရွာင္က်န့္အနည္းငယ္ေတာ့အားနာသြားသည္။ ဘယ္လိုပဲဆိုဆို အခုဗီလိန္၏အသက္အ႐ြယ္မွာ ဇာတ္လိုက္နည္းတူ ၁၄ႏွစ္သာရွိေသးသည္မဟုတ္ပါလား။ သူ႕အတြက္ေတာ့ ဒီအသက္အ႐ြယ္က ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕မကြာျခားေပ။

"ထနိုင္ရဲ႕လား....အရမ္းနာေနရင္ ေဆး႐ုံသြားရေအာင္"

ေကြ႕ထန္ယဲ့က ေခါင္းကိုခပ္သာသာခါျပသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာကိုအနည္းငယ္ရႈံ႕မဲ့ျပေနဖို႔လည္းမေမ့ေပ။

"ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္"

ေကြ႕ထန္ရဲ႕က ေရွာင္က်န့္သူ႕ကိုဆြဲထူလို၊ဆြဲထူျငားအကဲခတ္လိုက္သည္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ မူလဇာတ္ေၾကာင္းထဲတြင္ ဗီလိန္၏အသန့္ႀကိဳက္ပုံႀကိဳက္နည္းအဆင့္ဆင့္ကိုသိထားသူ ေရွာင္က်န့္ဟာ သူ႕ကိုဆြဲထူဖို႔ရန္အတြက္ လက္ဆန့္မထုတ္ခဲ့ေပ။ ေကြ႕ထန္ယဲ့၏မ်က္လုံးအတြင္း၌ မခ်င့္မရဲျဖစ္သည့္ခံစားခ်က္အနည္းငယ္ျဖတ္ေျပးသြားသည္။

ထိုအခ်ိန္၌ အခ်ိန္ကိုက္ဆိုသလိုပင္ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏အေလာတႀကီးေအာ္ေခၚသံႀကီးက ဟိန္းထြက္လာ၏။

"ေကာေကာ!!!"

ေရွာင္က်န့္က သူဆီေသြးပ်က္သည့္မ်က္ႏွာထားျဖင့္အေလာတႀကီးေျပးလာသည့္ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေကြ႕ထန္ယဲ့၏မ်က္မွန္ေဘာင္ေနာက္ကမ်က္ဝန္းေတြထဲ၌ စိတ္အႏွောင့္အယွက္ျဖစ္သည့္ဟန္ မသိမသာေပၚေပါက္လာသည္။

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က သူ႕ေကာေကာနဲ႕ ေကြ႕ထန္ယဲ့တို႔ႏွစ္ေယာက္ နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနသည္ကိုျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည့္အခါတြင္ သူ႕ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးဆြဲစုပ္ခံလိုက္ရသလိုပင္။ သူ႕ရင္ဘတ္က နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္လာၿပီး ျပင္းထန္သည့္အေၾကာက္တရားနဲ႕မဆုံးနိုင္ေသာေဒါသတရားက ေပါက္ကြဲထြက္လာသည္။

မဟုတ္ဘူး။ ေကာေကာကိုသူ႕ဆီကဘယ္သူမွဆြဲထုတ္သြားလို႔မရဘူး။ ဘယ္သူ႕မွ!!!!။

အရင္တုန္းက သူ႕အစ္ကိုကိုမုန္းတီးခဲ့မိသည့္ျဖစ္ရပ္ကိုလည္းေမ့ေလ်ာ့လိုက္သည္။

ဘာအမုန္းတရားလဲ!! ဘာကိုကလဲ့စားေခ်တာလဲ!!! ေကာေကာသာ သူ႕အနားမွာရွိနိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒါေတြအားလုံးက ဘာေသာက္ေရးပါေတာ့မွာတဲ့လဲ!!!!

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏အျဖဴေရာင္မ်က္သားေတြမွာ ေဒါသေၾကာင့္နီရဲလာသည္။ အမွန္တကယ္၌ ေဒါသတရား၏ေနာက္ကြယ္တြင္ အဆုံးမရွိသည့္အေၾကာက္တရားတစ္ခုရွိေနေၾကာင္းကိုသူကိုယ္တိုင္သာသိသည္။

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က ေရွာင္က်န့္ေရွ႕အေလာတႀကီးေလွ်ာက္သြားၿပီး ေကြ႕ထန္ယဲ့၏မ်က္ႏွာကိုဦးတည္ထိုးႀကိတ္လိုက္သည္။ ပထမတြင္ ဘလိုင္းႀကီးအထိုးခံရတာေၾကာင့္ ေကြ႕ထန္ယဲ့ဟာ ေၾကာင္သြားေသာ္လည္းပဲ ေဒါသထြက္သြားပုံရသည္။ သို႔ေပမယ့္ သူ႕မ်က္လုံးေတြကေဘးတစ္ေနရာတြင္ ေၾကာင္အေနသည့္ေရွာင္က်န့္ကိုျမင္သည့္အခါတြင္ သူ႕မ်က္လုံးေတြကဥာဏ္မ်ားမည့္ဟန္ျဖင့္ေတာက္ပသြား၏။

သူကျပန္လည္ခုခံျခင္းမျပဳပဲ သူ႕မ်က္ႏွာကိုကာ၍ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏အသိစိတ္လြတ္သလို ထိုးက်ိတ္သမွ်ကိုသည္းခံလိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံးျပန္သတိဝင္လာသည့္ေရွာင္က်န့္က ရွဲ႕ခ်ဳံရန္ကိုအတင္းဝင္ဆြဲလိုက္သည္။ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္က ရွဲ႕ခ်ဳံရန္အနားနီးကပ္လာသည့္အခါတြင္ ႐ုန့္ရင္းၾကမ္းတမ္းေနသည့္ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏အျပဳအမူေတြမွာ ခ်က္ခ်င္တုံ႕ႏွေးသြားခဲ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အသိစိတ္လြတ္ေနပါေစ၊ သူ႕ေကာေကာကိုဒဏ္ရာအေသးအမႊားရေစမည့္အစား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာသတ္ေသလိုက္ေပမည္။

"မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ!! သူ႕ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ငါသစ္ပင္ေပၚကျပဳတ္က်ၿပီးဒဏ္ရာအႀကီးအက်ယ္ရသြားေလာက္ၿပီ...."

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏ ခႏၶာကိုယ္မွာခ်က္ခ်င္းေတာင့္တင္းသြားသည္။ ထိတ္ျပာေနသည့္မ်က္လုံးေတြျဖင့္ေရွာင္က်န့္ဘက္လွည့္ၾကည့္လာၿပီး အရင္ဆုံးလက္ေခ်ာင္းေတြကိုဆြဲယူစစ္ေဆးသည္။

"ဒဏ္ရာ ရသြားတာလား"

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏အသံမွာ အနည္းငယ္တုန္ရီေနသည္။ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕သြယ္လ်ေသးငယ္သည့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ၊ တံေတာင္ဆစ္ႏွင့္ အဝတ္အစားအျပင္ဘက္ကေပၚေနသည့္ ေနရာမွန္သမွ်ကိုအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုစစ္ေဆးေနသည္။

အကယ္၍ ေကြ႕ထန္ယဲ့သာဒီေနရာမွာရွိမေနပါက ေရွာင္က်န့္ဝတ္ထားသည့္ အဝတ္အားလုံးကိုအေလာတႀကီးခြၽတ္ယူၿပီး ျခစ္ရာတစ္ခုရွိမရွိစစ္ေဆးမိေပလိမ့္မည္။

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏အျပဳအမူက ေရွာင္က်န့္ကိုအမွန္တကယ္ေၾကာင္အ သြားေစသည္။ ေကြ႕ထန္ယဲ့က ေရွာင္က်န့္ကိုယ္ေပၚတြင္ေျပးလႊားေနသည့္ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏လက္ေတြကိုျမင္သည့္အခါတြင္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးမဲေမွာင္သြားၿပီး မ်က္လုံးေတြက ေၾကာက္စရာေကာင္းေအာင္လွိုင္းထလာသည္။ ဒါေပမယ့္ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္ႏွင့္ေရွာင္က်န့္မွာ ညီအစ္ကိုေတြျဖစ္မွန္းသတိရသြားသည့္အခါတြင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုခပ္တင္းတင္းကိုက္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအတင္းထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေၾကာင့္ ကိုက္ထားသည့္ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေနေသြးတစ္ခ်ိဳ႕စီးက်လာသည္ကိုပင္သတိမျပဳမိခဲ့ေခ်။

တကယ္လို႔ သူတုံ႕ျပန္မႈတစ္ခုခုမွားသြားခဲ့ရင္ အဲ့ဒီလူသားေလး သူ႕ကိုမုန္းသြားမွာအရမ္းေၾကာက္သည္။ ေကြ႕ထန္ယဲ့၏လက္သီးေတြမွာ အေၾကာစိမ္းေတြေထာင္ထသည္အထိ တင္းၾကပ္ေနေအာင္ဆုပ္ထားၿပီး လက္သည္းေတြက လက္ဖဝါးအသားထဲစိုက္ဝင္သြားသည္အထိပင္။ ၾကက္သီးထစရာေကာင္းစြာပင္ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကေန ေသြးတစ္ခ်ိဳ႕စီးက်လာခဲ့သည္။

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က ေရွာင္က်န့္ဒဏ္ရာတစ္ခုမွမရွိသည္ကိုျမင္ေပမယ့္ စိတ္မေက်နပ္နိုင္ေသးသည့္ပုံရသည္။ သူက ေကြ႕ထန္ယဲ့ကိုမ်က္ေထာင့္နီႀကီးျဖင့္တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေရွာင္က်န့္ကို အေလာတႀကီးဆြဲေခၚသြားသည္။

ေရွာင္က်န့္မွာ အင္အားႀကီးAlpha တစ္ေယာက္၏အင္အားကိုအထင္ေသးမိသြားသည္ဟုခံစားလိုက္ရသည္။ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က သူ႕ကိုနာက်င္ေစသည္အထိအင္အားမသုံးခဲ့ေပမယ့္ သူ႐ုန္းကန္မရေအာင္အားေကာင္းလြန္းေနသည္။

ဒါ ၁၄ ႏွစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အားတဲ့လား။

တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့သည့္ ေကြ႕ထန္ယဲ့က ရွဲ႕ခ်ဳံရန္သူ႕ကိုထိုးခဲ့သည့္ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေနရာကို သူ႕လက္ျဖင့္ဖိသုတ္လိုက္သည္။ သူ႕အမူအရာက တည္ၿငိမ္ေနေပမယ့္ မ်က္မွန္ေနာက္ကမ်က္လုံးေတြထဲတြင္ ျပင္းထန္သည့္ခံစားခ်က္လွိုင္းႀကီးတစ္ခုလႈပ္ခတ္ေနခဲ့သည္။ ႐ြံရွာမႈ၊မုန္းတီးမႈ၊မနာလိုမႈနဲ႕ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္။ အထိုးခံထားရသည့္ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္က ေယာင္ကိုင္းလာေသာ္လည္းပဲသူ႕ရဲ႕ေခ်ာေမာမႈကို မယိုယြင္းသြားေစပဲ တစ္မူထူးျခားသည့္ဆြဲေဆာင္နိုင္စြမ္းကိုေဖာ္ထုတ္လာသည္။

ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုယ္ကိုက္ရာကေန ေသြးစိမ့္ထြက္လာသည့္ဒဏ္ရာကိုဖိသုတ္လိုက္ရင္း သူ႕မ်က္လုံးထဲကလွိုင္းေတြက ပိုမိုေၾကာက္စရာေကာင္းသထက္ေကာင္းလာသည္။

ျပာလဲ့လဲ့မ်က္ဝန္းပိုင္ရွင္ ကိုကိုက ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏ရွားရွားပါးပါး Omegaအစ္ကိုျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ညီအစ္ကိုရင္းေတြမွန္းသိထားေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ သူ႕စိတ္ခံစားခ်က္ေတြမွာဆိုး႐ြားသထက္ဆိုး႐ြားလာ၏။

သူတစ္ခါမွမခံစားခဲ့ရဖူးသည့္ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္သည့္မုန္တိုင္းတစ္ခုက သူ႕ရင္ထဲမရပ္တန့္နိုင္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးတိုက္ခတ္လာသည္။ အံတင္းတင္းႀကိတ္ရင္း မူလကေအးေအးေဆးေဆးျပဳလုပ္ရန္စီစဥ္ထားသည့္အစီအစဥ္မွာ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးေလာႀကီးလာဖို႔လိုေနၿပီမွန္းသူသိလိုက္သည္။

ရွဲ႕လုပ္ငန္းစုကိုျမန္ျမန္သိမ္းပိုက္ၿပီး အဲ့ဒီကိုကို ကို လက္ေဆာင္အေနနဲ႕ ျပန္ေပးလိုက္ရင္ေရာ။ အဲ့ဒီ ကိုကိုက Omegaတစ္ေယာက္မို႔ ရွဲ႕လုပ္ငန္းစုကိုဆက္ခံခြင့္မရွိပဲ မိသားစုကလည္းျပစ္ပယ္ထားသည္ဟု သူသတင္းရထားသည္။ ကိုကိုက ေမတၱာငတ္ေနသည့္ပုံရသည္။ ဒါဆိုရင္ အဲ့ဒီလက္ေဆာင္ကို ကိုကိုက သေဘာက်ၿပီး သူ႕ကိုခ်ီးက်ဴးနိုင္ေလာက္လား။

ေကြ႕ထန္ယဲ့၏မ်က္လုံးေတြက တျဖည္းျဖည္း႐ူးသြပ္လာသည့္ဟန္ရ၏။

****************
********

ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က ေရွာင္က်န့္ကို အေလာတႀကီးရွဲ႕အိမ္ေတာ္ရွိရာဆီသို႔ဆြဲေခၚလာသည္။

"မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ!!!"

ေရွာင္က်န့္ကေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္ေပမယ့္ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က မၾကားရသကဲ့သို႔ျပဳမူၿပီး အံ့အားသင့္ေနသည့္အိမ္ေတာ္ထိန္းႏွင့္အိမ္ေစေတြကိုလ်စ္လ်ဴရႈ႕ကာ သူ႕အခန္းထဲထိ ေရွာင္က်န့္ကိုဆြဲေခၚသြား၏။ အခန္းတံခါးကိုေသေသခ်ာခ်ာခ်က္ခ်လိဳက္ၿပီးေနာက္ နားမလည္ျဖစ္ေနသည့္ေရွာင္က်န့္ကို အိပ္ယာေပၚဆြဲေခၚလိုက္ၿပီး အဝတ္အစားေတြကိုစတင္ဆုပ္ၿဖဲလာသည္။

ၿဗိ!!

ေရွာင္က်န့္မ်က္လုံးျပဴးသြားရွာသည္။ ဆြဲၿဖဲခံလိုက္ရသည့္အကၤ်ီစေလးကိုျမင္သည့္အခါတြင္ သူ႕ရင္ဘတ္ျဖဴျဖဴေလးကို အတင္းအၾကပ္အုပ္ကိုင္ရင္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္႐ုန္းကန္သည္။

"မင္း!!....မင္း ႐ူးေနတာလား!!!"

ေရွာင္က်န့္က သူ႕ဘက္ကစတင္တိုက္ခိုက္ၿပီးထြက္ေျပးခ်င္ပါေသာ္လည္း သူ႕ထက္ပိုလွ်င္သည့္ ၁၄ႏွစ္သားေလးက သူ႕ေျခေထာက္ေတြကိုေျခတံရွည္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ဖိထားလိုက္ၿပီး လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ခုကို လက္ဖဝါးတစ္ဖက္တည္းျဖင့္စုကိုင္လိုက္သည္။

ေရွာင္က်န့္အမွန္တကယ္႐ူးခ်င္လာသည္။ ျပင္းထန္ၿပီး ႀကီးစိုးနိုင္စြမ္းအျပည့္ျဖင့္ Alpha pheromone တစ္ခုက ေရွာင္က်န့္ကိုလႈပ္မရေအာင္ရစ္ပတ္လာသည္။ တစ္ကိုယ္လုံးေပ်ာ့ေခြသြားတာနဲ႕ ေရွာင္က်န့္ရင္ထဲထိတ္လန့္လာသည္။

သူ႕ကိုယ္သူ Omega တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းေမ့ေနတာ။

ခႏၶာကိုယ္ကေပ်ာ့ေခြေနေပမယ့္ ေရွာင္က်န့္မ်က္လုံးေတြကစူးရဲေနေသးသည္။

"မင္း.....အြန့္"

သူ႕မ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္သြားသည္။ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္က သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကို႐ုတ္တရတ္ႀကီးဖိကပ္လာၿပီး အခြင့္ေရးသင့္သလိုဟထားသည့္ႏႈတ္ခမ္းေလးထဲ လွ်ာကိုပါထည့္၍က်ဴးေက်ာ္လာ၏။

"ႁပြတ္....အမ္းးးး"

တစ္ခန္းလုံး နမ္းရွိုက္သံျပင္းျပင္းေတြနဲ႕အတူ လွ်ာလွ်ာခ်င္းထိကပ္ပြတ္တိုက္သည့္အသံ၊ သေရခ်င္းေရာစပ္မႈနဲ႕ သြားခ်င္းထိခပ္ကုန္သည္။ ရွဲ႕ခ်ဳံရန္၏လွ်ာက ေရွာင္က်န့္၏ခံတြင္းတစ္ခုလုံကိုသြားဖုံးေတြပါမက်န္စူးစမ္းေနၿပီး ေရွာင္ေျပးခ်င္ေနသည့္လွ်ာေလးကိုအတင္းအၾကပ္ဆြဲယူၿပီးဆြဲစုပ္လာျပန္သည္။

ႏွစ္ဦးသား၏ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ကေန သေရစီးေၾကာင္းတစ္ခုစီးက်လာၿပီး  ပိုင္ရွင္ကမည္သူမည္ဝါျဖစ္သည္ကို တိတိက်က်မသိနိုင္ေပ။

_________________________________________________________

စာေရးသူမွာေျပာစရာရွိပါတယ္။

စာေရးသူ : "ဘယ္လိုေျပာရမလဲမသိေတာ့ဘူး....မေန႕က ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ေငြလႊဲေပးခဲ့ၾကတဲ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီတိုင္းကို ေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ဗ်ာ....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတာက လြဲရင္ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကိုမသိေတာ့တာ....ဒါေၾကာင့္Update မွန္နိုင္သမွ်မွန္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္....မနက္ျဖန္က်ရင္လည္း အပိုင္းသစ္ထပ္တင္ေပးပါမယ္ဗ်....ကြၽန္ေတာ့္ဝတၳဳကို ဖတ္ေပးတဲ့တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီတိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းခ်စ္ပါတယ္လို႔....

ဒါနဲ႕ အရင္တုန္းကလို comment တစ္ခုခ်င္းဆီကို reply မျပန္တာက ဘာျပန္ေျပာရမွန္းတကယ္မသိလို႔ပါ....ကြၽန္ေတာ္က အျပင္မွာဆိုရင္ မိသားစုနဲ႕ကလြဲရင္ အရမ္းစကားနည္းေတာ့ စကားတစ္ခြန္းခ်င္းဆီတိုင္းက ေခါင္းထဲကမနည္းညွစ္ထုတ္ယူရတာ.....အသည္းပုံသေကၤတေတြကလြဲရင္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းအရမ္းစဥ္းစားယူရတယ္....ဒါေပမယ့္ comment တစ္ေၾကာင္းဆီတိုင္းကိုဂ႐ုတစိုက္အၿမဲတမ္းဖတ္ပါတယ္ဗ်ာ....Love you all"

_________________________________________________________

Continue Reading

You'll Also Like

1.9M 122K 73
# Scribe _ Aster_Rain # Start Date [ 5.1.2021] # End Date [ 26.5.2021] # Total Chapters _ [52 ]- Extra [15 ] Complete # Cv photo credit to orginal...
367K 9K 82
"α€•α€°α€α€„α€Ία€Έα€œα€±α€Έα€€α€˜α€¬α€œα€²" "ကိုကို့ထပိုင်" "α€€α€­α€―α€€α€­α€―α€α€­α€―α€·α€€α€›α€±α€¬α€˜α€¬α€œα€² " "မောင်နှမ" "α€Ÿα€¬..."
1.1M 58.1K 48
α€‘α€™α€­α€”α€Ήα‚”α€…α€Šα€Ήα€Έ+α€žα€α€Όα€•α€Ήα‚α€­α€―α€Έ ( α‚α€½α€„α€Ήα€™α‚ˆα€”α€Ήα€Έα€”α€Άα‚”α€žα€¬) α€‘α€™α€­α€”α€·α€Ία€…α€Šα€Ία€Έ+α€žα€α€½α€•α€Ία€›α€­α€―α€Έ ( α€›α€Ύα€„α€Ία€™α€Ύα€―α€”α€Ία€Έα€”α€Άα€·α€žα€¬) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ α€„α€«α€·α€‘α€”α€¬α€Έα€€α€‘α€Όα€€α€Ήα€α€Όα€¬α€α€Όα€„α€Ήα€·α€™α€»α€•α€³α€”α€­α€„α€Ήα€˜α€°α€Έ α€‘α€žα€€α€Ήα€”α€²α‚”α€α‚αΆα€¬α€α€Šα€Ήα€»α€™α€²α€±α€”α€ž...