Ehehehe ilk kez prensli birşeyler yazıyorum.
Nasıl olur, olur mu bilmemek ama umarım seversiniz
Unutmayın ki ben kafama göre yazarım.
Not:Eski zamanlarda geçmiyor fazla, moderniteye doğru ilerleyen bir krallık olarak düşünebilirsiniz.
Hadi başlayalımm
Taehyung'tan
Bunaltıcı sıcakta herkesi bir odada toplayan adamlara korku dolu bakışlar atıyordum, ben Kim Taehyung. 23 yaşında köle pazarına verilen bir omegaydım. Köyümüzün kesimi böyleydi, aileme ne kadar yalvarsam da dinlememiş günler önce beni köle pazarına satmışlardı. Odaya yaklaşık 5 tane kalıplı ve iyi giyimli adam girdiğinde eğildik saygıyla, korkuyordum. Çok korkuyordum, hayatım korkarak geçmişti çünkü pekte iyi değildi ailem. İki kardeştik, abim alfa olduğu için el üstünde tutulurken ben hep ev işi yapmıştım. Tanrıma dua ediyordum beni seçmesinler diye, başımızdaki adam kolumdan tutarak sürüklercesine götürmeye başladığında kurdum suskundu.
"Alın"
Konuşamadım, korkum bedenimi ele geçirirken ağlamakla yetindim ve at arabasına bindirildim.
Yalvarırım susma Taehyung, korkuyorum
"Biliyorum, bende korkuyorum"
Kurdum tekrar sessizliğe büründüğünde hıçkırdım, gözlerim fazla ağlamaktan kapandı bir süre sonra. Ani gelen vurma sesleriyle hızla doğruldum.
"Kalk hadi! Geldik"
Arabadan indim yavaş adımlarla, koskocaman bir sarayın bahçesindeydik. Bir dakika, gece olmuş?
"Pardon efendim mazur görün beni lütfen, neredeyiz?"
"Burası Jeon krallığı, bilmez misin prensimizi?"
Usulca kafamı eğdim yere, biliyordum Jeon'ları... Korkum geçmemişti, kim bilir ne olarak kullanılacaktım burada. Bir kadın içeriye girdiğimizde bana baktı tiksintiyle.
"Benimle gel, prensimiz seni bekliyor"
Prensin huzuruna mı çıkacaktım! Utanıyordum, üstümdeki eski püskü kıyafetlerle prens huzuruna çıkmak utanç vericiydi. Büyükçe odaya girdiğimizde eğildim hemen yerlere kadar, ayak sesleri duymamla gözlerimi kapattım sıkı sıkı. Daha sonra gözlerimi hafifçe araladığımda düzenli ve temiz ayakkabılarla bakıştım.
"Kim Taehyung"
Boğuk sesin sahibi titrememi sağlarken çenemden kaldırıp kahve gözlerini ela gözlerime dikti.
"Yaşın kaç senin?"
"B-ben efendim-"
"Konuşsana, dilini mi yuttun?"
"23 yaşındayım efendim"
Titremem geçmezken uzaklaşarak süzdü beni.
"William, onu götür ve kıyafet ver. Düzgün giyime özen göster Kim"
"P-peki efendim"
Tekrar eğildiğimde adam kafasıyla işaret etti önüme düş dercesine, ne yapacaklar bana?
"Burası prensimizin odası, en üstte olmasının nedeni ses sevmemesidir. Sakın saygıda kusur etme, ismiyle hitap etme prensimize. Odan prensimizin çapraz odası, her şeyiyle ilgilenip sabahları kahvaltısını odasına götüreceksin. Kıyafetlerini hazırlayıp, küvetini bile kendin suyla dolduracaksın. İyi iş çıkarırsan seni ödüllendirir, iyi iş çıkaramazsan geldiğin yere geri dönmezsin bu yüzden öyle davranma. Normal bir hizmetçi parçası olmak istemiyorsan düzgün davranmalısın"
"T-tamam"
"Ve kekeleme, prensimiz hoşlanmaz. Şimdi gir ve duşunu al, daha sonra dolaptaki kıyafetlerden güzelce giyinip prensimizin yanına git"
"Peki efendim"
Odaya girip dediği gibi temizledim güzelce, prensin yardımcısı olacağım aklımın ucundan geçmemişti. Ya hata yaparsam?
Yapmamalısın
Kurdum haklıydı, hata yapmamalıydım.. Üstüme beyaz gömlekle bej tonlarında bir pantolon giyindim, ceketini de giyerek önümü ilikledim ve saçlarımı düzeltmeye çalıştım. Kapı tıklandığında zıpladım yerimden.
"Kim, hadi"
"Geldim!"
Kapıyı açıp eğildiğimde kadın kıkırdayarak yakamı düzeltti.
"Merhaba canım, ben Vera. Eğilmene gerek yok, ben de kraliçemizin yardımcısıyım."
"Merhaba efendim"
"Vera desen yeterli, nereden geldin buraya? Köle pazarından mı?"
Kafamı salladım hızlıca.
"Ah, sen de benim gibisin. Merak etme Jeon krallığı iyidir. İhanet etmezsen ve sadık olursan sen de mutlu olursun. Ben buraya geldiğimde 10 yaşındaydım, şimdiyse 45 yaşındayım"
"Anlıyorum"
"Prensimizin huzuruna çıktığında dikkatli olmalısın, alfa prens Jeon tek varistir. Sinirlidir, asabi olduğundan dolayı çok kızar bağırır alınma sakın"
"Alınmam"
Umarım yani.. Alışkındım ezilmeye, yine de Vera bana aşırı iyi yaklaşmıştı bu hiç görmediğim birşeydi.
"Bu kat prens Jeon'a ait. Bir altta kraliçe ve kralımız var. Dikkatli ol tamam mı? Birşey istersen bana gelebilirsin, merak etme ya da korkma"
"Teşekkürler"
"Gel hadi"
Yavaşça ilerledim arkasından, hayatım boyunca hiç görmemiştim böyle bir yer. Çok şıktı, çok afilli büyük ve görkemliydi. Tekrar az önceki büyük odaya vardığımızda Vera omzumu patpatlayarak gitti. Kapıdaki adının William olduğunu öğrendiğim adam açarak eğildi hafifçe, içeriye girdiğim gibi eğildim ben de.
"Yaklaş"
Dediğini yaparken yüzüne bakma fırsatım olmuştu, sertti. Gaddar duruyordu, afilli kıyafetlerle hem gaddar hem de iyi durması bile ben prensim diye bağırıyordu.
"Tanıt kendini, çök"
Dizlerinin dibine oturduğumda daha rahat yayılarak yandan bir bakış sundu bana, utanıp yere eğdim kafamı.
"Ben Kim Taehyung efendim, 23 yaşındayım. Köle pazarından geliyorum"
"Ailen?"
"Ailem"
Yutkundum sertçe.
"Ailen mi verdi seni?"
"E-evet efendim ailem verdi"
"Kaç kardeşsiniz Taehyung?"
"2 efendim, bir abim var"
"Alfa mı?"
"Evet efendim"
"Ailen neden verdi seni? Hangi köyden geldin?"
"Ben Nuis köyündenim efendim, ailem neden verdi bilmiyorum üzgünüm"
"Dik başlı mısın?"
"Hayır hayır efendim değilim"
"Çok mu beceriksizsin?"
"Elimden her iş gelir efendim, yemek temizlik iş bahçe hayvan her işi yapabilirim"
"İyi masaj yapar mısın Taehyung?"
"Evet efendim"
"Daha önce kime yaptın?"
Anlık yüzüne baktığımda tek kaşını kaldırmış olduğunu görmek korkuyla feromon yaymama neden oldu.
"A-anneme efendim"
"Papatya hm?"
Çenemden kaldırıp yüzümü inceledi birkaç dakika.
"Saçların normalde de sarımsı mıdır?"
"Evet efendim"
"Daha önce alfan oldu mu?"
"H-hayır efendim"
"Kalk, gidiyoruz"
"Nereye?"
Ayağa kalkıp sertçe okyanus feromonlarını almamı sağladığında eğildim hemen.
"Üzgünüm, üzgünüm efendim mazur görün beni lütfen"
"Sorgulanmayı sevmem Taehyung, ona göre davransan iyi edersin. Şimdi benimle gel"
Sertçe konuşması beni korkutuyordu.. Odasına gittiğimizde dolabını açarak bakındım etrafa.
"Hangisini istersiniz efendim?"
"Daha önce hiç kimsenin yardımcısı olmadın mı sen?"
"Hayır efendim"
"William"
Kapı açıldı ve adam içeriye girdi.
"Bana Vera'yı çağır derhal"
"Emredersiniz prensim"
Gittiğinde kaldım yerimde, yanlış birşey mi yaptım?! Vera gelip eğilerek bana baktı ne oldu dercesine.
"Öğret ona, kalkmış bana soruyor hangisini giyeceksin diye"
"Tabi efendim"
Dolabı açıp iki takım çıkararak kontrol etti düzgün olup olmadığını ve iki yanında tuttu, prens birisini eliyle gösterdiğinde diğerini dolaba koyarak pelerin benzeri şeyleri çıkardı.
"Neyse, Vera ben bu günlük hallederim. William'a söyle at arabasını hazırlasın, uzun yola gideceğiz"
"Peki efendim, nereye gideceğinizi söyleyeyim?"
"Nuis köyüne"
Köyüme mi bırakacak beni yoksa?! Aşağıya, at arabasına indim ve turlamaya başladım. At huzursuz olduğunda yelelerini sevmemle uslu durdu.
"Merhaba, çok güzelsin. Bembeyaz yelelerin, kurduma benziyorsun biliyor musun? Onun da tüyleri beyaz."
Prens geldiğinde eğildim hızlıca, oysa bana bakmadan arabaya binerek seslendi.
"Hadi, bütün gece seni bekleyemem ya?"
Yaklaşık 15 tane atlı adam ve biz ilerledikçe ilerledik, oysa bakışlarını bende sabitlediği için utanarak kafamı eğdim yere.
"Elinden her iş geldiğine emin misin?"
"Evet efendim, her işi yaparım ne verirseniz"
"Tablo yapabilir misin?"
"Evet efendim, çizimim iyidir yaparım"
"Yalan atmadığına emin misin Kim?"
"Asla yalan atmam efendim"
"Bu güzel"
Saatler birbirini kovalarken kapanan gözlerime dur demeye çalışıyordum ki prensin boğuk sesiyle kendime geldim.
"Kim?"
"Efendim buyrun!"
"Yat"
"A-anlamadım efendim?"
"Uyu diyorum, daha yol var"
"Teşekkürler efendim"
Elindeki kitaba döndüğünde kafamı at arabasının kenarına yaslayarak gözlerimi kapattım, uzun zamandır duş almadığım için uykum çok geliyordu. Gözüme gelen ışıklarla açtığımda hala yol gidiyorduk, prense baktığımda bozmadığı bakışlarla kitabını okumaya devam ediyordu. Hiç uyumadı mı yani? Araba durduğunda kapıyı açtım ve eğildim hafifçe, prens inerek bana döndürdü bakışlarını.
"Yanımdan ayrılma"
"Peki efendim"
Ailemin evindemiyiz neden?! Kapıyı açan abim şaşkınlıkla bakarken annem koşarak gelip eğildi.
"Hoşgeldiniz, hoşgeldiniz prens hazretleri"
"Alfanla görüşeceğim"
"Buyrun efendim, pek tabi görüşün"
Annem içeriye girdiğimizde bana bakarak gel işareti yaptı, prensse hissetmiş gibi bana döndürdü bakışlarını. Yanımdan ayrılma dediği için ayrılmayacaktım! Korkuyordum, ya döverse dinlemezsem? Oturduğunda babam ayakta eğiliyordu hala.
"Sen misin babası?"
"Evet evet efendim, emredin"
"Buraya gel"
Bana ithafen söylediğinde yanına gidip eğildim.
"William?"
"Emredin prensim"
"Getir"
Elinde kamçı benzeri bir şeyle gelerek eğilip uzattığında aldı ve ellerime bıraktı.
"Diz çök"
"Ben anlamadım prensim?"
Babama bakarak bağırdı sertçe ve baskın feromonlarını yaydı, tanrım baskın alfa mı?! Abimin korkmasına bakılırsa baskın alfaydı..
"Diz çök ve ellerini aç!"
Babam dediğini yaptığında prens bana döndü.
"Vur ona"
"Efendim ben -"
"Ah tabii öncesinde soracaklarım var, neden çocuğunuzu köle pazarına sattınız?"
"Omega diye efendim, omega bir erkekle başa çıkamazdım. Yolsuz olurdu"
"Vur Taehyung!"
Ellerine vurduğumda acıyla inlerken kurdum mutluydu, bana bu zamana kadar çok çektiren babam önümde acizken mutluydum.
"Devam et, başka neden verdin?"
"Ç-çünkü biz prensim"
"Vur"
Tekrar ve tekrar, elleri kan içinde kalana kadar vurduğumda prens memnunca gülümsedi.
"Bilmez misin omega erkeklere tecavüz ettiklerini?! İnsan dediğin kendi evladını yolsuz olacak diye sokağa atar mı?!"
"Özür dilerim prensim"
"Vur!"
Tekrar vurduğumda abim bana bağırdı.
"Ne bok yiyorsun sen!"
"Ona dokunursan öldürürüm seni alfa? Dene hadi hm?"
Alfa gerilerken prens ayağa kalkıp elimden aldı ve William'ın ellerine bıraktı kamçıyı.
"Kim Taehyung bundan böyle benim yardımcımdır"
Ellerini silkeleyip ilerlediğinde peşine takıldım, sanırım Vera haklıydı. Jeon'lar ihanet ve kötülük sevmiyorlardı..
Woah aşırı içime sindi, sizce ilk bölüm nasıldı babys?
Diğer bölümde görüşmek üzere 💜💜💜