დავეთანხმე და უკან გავყევი...
დიდ თეთრ შუშის კიბეებზე ავედით დადერეფნის ბოლოში,მარჯვენა კარის გვერძე ლუნამ გასაღებით გააღო კარი...ნათელი იყო აივანიც ქონდა,საწოლი დიდი იყო და საწოლის წინ სარკე და მაგიდა იდგა.ნუ ძაანაც ცუდი არაა მაგრამ...
მე:ჰეი ლუნა ეს რა საჭიროა? მე ხომ აქ არ უნდა ვიცხოვრო
ლუნა:იცი? კი აქ უნდა გადმოხვიდე ბატონს ასე სურს
მე:კი მაგრამ!
ლუნა:გთხოვ კითხვები აღარ დამისვა ყველაფერს ბატონი აგიხნის და ჰო მას შვილი ყავს ჯეონ ჯონქუქი ცოტა უხეშია მაგრამ კეთილი გული აქვს მის ოთახს შენ მიხედავ ხოლმე
მე:ამ...კარგი
გამიღიმა და ოთახიდან გავიდა მეკი პარკში ჩადებული ტანსაცმელი ამოვიღე და ლუნას ნაირი შორტი და ამიღებული მაისური იდო არა გამორიცხულია ამას მე არ ჩავიცვამ...
მაგრამ დავფიქრდი და ბატონი ჯონგ სუკი ისეთი კაცი ჩანს გეგონება დაგბრიდავსო თუ რამე არ მოეწონება,თან ჩემს ანაზღაურებაც კარგია, ამიტომ მომიწევს ამის ჩაცმა.
ზიზღით ამოვიღე და ჯერ ეს შორტი ჩავიცვი რომელიც ძალიან მოკლე იყო და მერე ის ამოღებული მაისური მკერდი თითქმის მუჩანდა ამით როგორ უნდა დავალაგო? წუწუნი დავიწყე მაგრამ ოთახში ის კაცი შემოვიდა და ჩაიღიმა
მე:რამე გნებავთ? ახლა გამოვდიოდი და რაღაც კითხვა მაქვს ამით ვერ ვიმუშავებ
*ტანსაცმელზე ვანიშნე*
ჯეონი:იცი რა? თუ გინდა რომ წესიერად მოგექცე რასაც გეტყვი იმას გააკეთებ
ღიმილი სახეზე შემახმა და ბატონი ჯეონი ჩემსკენ ნელ-ნელა მოდიოდა მე კი მის მოშორებას ვცდილობდი მაგრამ როცა მომიახლოვდა ხელები ჩემს უკანალზე ჩააცურა და უნდა ეკოცნა როცა კარში ვიღაც შემოვარდა
ჯკ:მამააა არ მოგწყინდა? ხელი გაუშვი
მოვარდა და უხეშად იქით გამწია...მართლა რა უხეშია
ჯეონი:ჯონქუქ! თავი ვინ გგონია? ნუ მასწავლი რა უნდა გავაკეთო
ბოლო ხმაზე დაუღრიალა მეკი შევხტი და თვალები დავხუჭეზ,ყვირილს ვერ ვიტან ყველაზე მეტად
ჯკ:კარგი მაგრამ როდის უნდა მოეშვა ამ უმწეო მოახლეების შევიწროებას? არ გრცხვენია? ჰა?
როდესაც სიტყვა "შევიწროება" გავიგე ნაღდად არ მინდოდა აქ დარჩენა...თვალზე ცრემლი მომაწვა და ძლივს ვიკავებდი
მამამისს არაფერი უპასუხია ისე გავარდა ოთახიდან და კარები ისე მიაჯახუნა ლამისაა ჩამოიღო მეკი თვალები ამიცრემლიანდა და ამ ბიჭთან ვიკავებდი
ჯკ:ეი შენ მადლობა მაინც მითხარი რომ გადაგარჩინე მაგ ტირილით მაინც ვერაფერს გახდები
მე:ჰ...ჰომ მადლობა და ისა ან არაფერი
ჯკ:კარგი მე გავდივარ და ჩემი ოთახი დაალაგე
მე;კ...კარგით
ალბათ ეს ჯეონ ჯონქუქი იყო...ცოტა გრძელი შავი თმა ქონდა და ამასთანავე შავი თვალები რომელიც დაგადნობდა,ნაზი კანი და სიმპატიური იყო. არა სანა რეებზე ფიქრობ ჯობია ოთახი დავალაგო სანამ ბატონი მოსულა.
ჩემს წინა ოთახში შევედი ალბათ ეს იყო ბატონი ჯონქუქის ოთახი რადგან კარებზე საშინელებები ეწერა და ამით მივხვდი
ნეტა არ შემეღო ის კარები. ირგვლივ ფურცლის ნაგვები ეყარა, ზოგან ტრუსები ეყარა,ფანჯრის კუთხესთან კი ლიფი ეგდო? ნუთუ ლიფს ხმარობს? მარა რეებს ბოდავ სანა შეიძლება გოგოსი იყო. კარების უკან კი ელექტრონული გიტარა შევამჩნიე ,შავი იყო და ძირს ეგდო ამიტომ ავიღე და მაგიდაზე დავდე ვაა უყურე შენ გიტარაზეც უკრავს...კარგი ამ გამოძიებებს მოვეშვათ და საქმეს შევუდგეთ.
ბევრი ვალაგე თუ ცოტა დასასრულს მივუახლოვდი და ჩემი გასწორება და წელის დატკაცუნება ერთი იყო...
როგორც იქნა ეს წყეული ოთახი დავალაგე და ახლა ქვევით ჩავედი და კიბეებზე ისევ ვიღაცას შევეჯახე და კინაღამ ფეხი ამიცდა
მე:ბოდიშით ბატონო ჩემი ბრალია
?:კარგი არაუშავს შემდეგში ფრთხილად იყავი. მე რიკი მქვია ჯონქუქის ბიძაშვილი ვარ და ხომ არ იცი სად წავიდა?
მე:ამმ ბოლოს თქვა რომ გადიოდა მეტი არ ვიცი
რიკი:ოხ ეგ ვირი...კარგი მადლობა
გამიღიმა და გამეცალა ის ისეთი თავაზიანი იყო თავის მამიდაშვილსაც რომ ასწავლოს არ აწყენს. თეთრი თმა ქონდა და ცოტა მოდიდო თვალები და საკმაოდ სიმპატიურიც
აუ სანა გონზე მოდი რეებზე ფიქრობ?
#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*#*
უკვე თითქმის მთელი სახლი დავალაგე 10 იყო დაწყებული,ძალიან დავიღალე და წელი და ხელები აღარ მივარგა ისე მაქ დასიებული...
ჩემს ოთახში შევდიოდი როცა უკნიდან ხმა მომესმა მივიხედე და ბატონი ჯონქუქი მიყვიროდა თან ვიღაც გოგოსთან ერთად იყო
ჯკ:ეიი შენნ მოიცა რაქვია? ა სანა ხო
მე:გისმენთ
ჯკ;ჩემი გოგო ჩემს ოთახში მიიყვანე მე კი მალე მოვალ პატარავ
ის გოგო გადაკოცნა და კიბეებზე ჩავიდა (ჩასწორება: კიბეებზე ჩაფრინდა) მეკი იმ გოგოს წინ გავუძეხი და ოთახამდეც მივიყვანე.
(ვაიმეე ეგრე რო ჯონქუქმა ჩემს თვალწინ გააკეთოს ხო დავაჩიჩქნე ეგ ლამაზი თმები)
გზაში ბატონი ჯონქუქი შემხვდა
ჯკ;არ გაიწევი? გზას მიღობავ
მე;ა ჰო თქვენი ბიძაშვილი გეძებდათ
ჯკ;რიკი? კარგი არაუშავს
გვერდი ამიარა და თავის ოთახში შევიდა.
ბატონი ჯეონი არ გამოჩენილა იმ ინციდენტის მერე მაგრამ რას ვდარდობ
უკვე გვიანი იყო, ამიტომ ჩემს ოთახში შევედი და ეს ყველაფერი გავიძრე პიჟამოები ჩავიცვი და საწოლში შევწექი
დაძინებას ვცდილობდი მაგრამ ჩემს წინა ოთახიდან გამოსული კვნესები არ მაძინებდა,ისე ვიყავი სადაცაა შევუარდებოდი რას უკეთებს ასეთს იმ გოგოს? (საწყალი)
ხელები ყურებზე ავიფარე და დაძინებას შევეცადე და გამომივიდა კიდეც...
☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡
ხალხო ესეც მეორე თავიი❤️🩹✔️💋💟💜