Perfact wife....p(11)
ထယ်ယောင်အခန်းထဲကနေထွက်တုန်းဂျောင်ကုအခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားတော့ချက်ချင်းကိုပြန်ပိတ်လိုက်တာအသံကျယ်သွားတယ်။
ဟင်..နေပါအုန်းမောင်ကဒီအချိန်ထလေ့မရှိပါဘူးဘာလိုလည်ဒီနေ့က....
ထယ်ယောင်လည်ဂျောင်ကုအိမ်အောက်မှာရှိတဲ့ဆိုတဲ့အသိနဲ့အပြင်ထွက်လို့မရပါအခန်းထဲမှာဘဲသိုးမွှေးလက်အိတ်လေးဘဲဆက်ထိုးနေတယ်....
မကြာပါကားသံကြားလိုက်မှထယ်ယောင်လည်သူပစ္စည်းတွေအိတ်ထဲထည့်ပြီးအနွေထည်ထူလေးဝတ်ကာအပြင်ထွက်ခဲ့တော့တယ်။
တကယ်တော့ဂျောင်ကုဒီနေ့စောစောထရတဲ့အကြောင်းရင်မှာသူ့မသိအောင်ခိုးခိုးပြီးအပြင်ထွက်နေတဲ့ထယ်ယောင်ကိုကြည့်ခြင်လို့နောက်ပြီးဘယ်သွားတာလာသိခြင်လို့....
ထင်တဲ့အတိုင်းသူ့အခန်းတံခါးဖွင့်တာနဲ့ပြန်ပိတ်ပြီးဝင်ပြေးသွားတာမြန်နေရောအရိပ်ကလေးတောင်မမြင်ရဘူး....
ရှောင်နေတာတော်တော်လေးကြာနေပြီနောက်ပြီးသူ့စိတ်ထဲမှာအလိုမကျဖြစ်လာတယ်သူ့မမြင်အောင်ရှောင်နေတာကို.....ဒါကြောင့်လိုက်ချောင်းမှာဒီနေ့
မကြာပါသူ့ကားထွက်ပြီးများများမကြာအိတ်လေးတစ်လုံးကိုဆွဲပြီးထွက်လာတဲ့ထယ်ယောင်ကြောင့်ဂျောင်ကုကြည့်နေတယ်။
ဟက်...အနွေထည်ထဲပျောက်နေတယ်ယောကျာ်းလေးလုပ်ပြီးဒီလောက်တောင်သေးကွေးရလာ...ဂျောင်ကုကားကိုဖြည်းဖြည်းချင်းမောင်းပြီးထယ်ယောင်နောက်ကလိုက်နေတယ်။
ထယ်ယောင်ကားမှတ်တိုင်လေးမှာရပ်တော့သူ့ကားပါရပ်တယ်ထယ်ယောင်ကားပေါ်တက်တော့လည်အနောက်ကနေလိုက်တယ်။
ထယ်ယောင်သူ့လက်ထဲကပစ္စည်းလေးတွေကိုကြည့်ပြီးပြုံးနေတယ်....ပြီးမြန်တော့အဒေါ်ကြီးတော်တော်ပျော်နေမှာသူ့လည်ပိုက်ဆံရပြီ....
ထယ်ယောင်လည်ရောက်လို့ဆင်းသွားပြီးသိုးမွှေးရောင်းတဲ့အဒေါိ်ကြီးဆိုင်ထဲဝင်ပြီး...အဒေါ်ကြီးရေထယ်လာပြီ...
"ဟော်...အခုဘဲအဒေါ်ကြီးကမျှော်နေတာရှင်လေးကဒီချိန်လာနေကြဆိုအဒေါ်မှာဒီအချိန်ဆိုမျှော်ရပြီး...."
"ဒီနေ့ပို့ပြီးခဲ့တယ်အဒေါ်ကြီး."
."
"နားနားနေနေလုပ်ပါကလေးရယ်အရမ်းပင်ပန်းနေမယ်"
"ထယ်ဒီအလုပ်လေးကိုသဘောကျတယ်သူ့ကိုခဏတာမေ့နိုင်လို့နောက်မို့ဆိုရင်ထယ်ရူးသွားမယ်သူ့ပြောတဲ့စကားလုံးတွေခံနိုင်ရည်မရှိဘဲ..."
ဆ်ိုင်ရှင်အဒေါ်ကြီးကလည်ထယ်ယောင်အကြောင်းအနည်းငယ်သိထားတော့စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။
"တနေ့သူ့ဆီကအချစ်ရောင်ပြန်လာမှာပါထယ်ယောင်လေးရယ်နော်..."
ဟင်အင်းမဖြစ်နိုင်ကာဘူးအဒေါ်ကြီးထယ်မမျှော်လင့်ရဲပါဘူး...ဒီတိုင်းလေးဘဲကျေားပေးနေတော့မယ်။
နေပါအုန်းအဲဆိုင်ထဲဝင်သွားတာကြာပြီဘာလုပ်နေတာလည်အဲဆိုင်ကဘာဆိုင်ကြီးမို့လိုလည်ဂျောင်ကုတနေ့ရာကနေကြည့်ပြီးအားမလိုအားမရဖြစ်နေတုန်း....
"အော်...ဟိုကောင်လေးရဲ့ယောကျာ်းဘဲဒဏ်ရာကသက်သာသွားပြီလာကောင်လေး..."
ရုတ်တရပ်လာအမေးခံရတော့ဂျောင်ကုလည်ကြောင်သွားတယ်။
"မင်းဒဏ်ရာတွေသက်သာသွားပြီလားလို့မေးတာပါအဲနေ့ကမင်းဒဏ်ရာတွေကိုငါ့ကုပေးခဲ့တာ..."
"အားးးး....ဟုတ်သက်သာသွားပါပြီးကျေးဇူးလည်တင်ပါတယ်"
"မင်းကျေးဇူးတင်ရမှာငါ့ကိုမဟုတ်ဘူးအဖ်ိုးတန်မင်းယောကျာ်းကိုကျေးဇူးတင်ရမှာသူ့ခြေဖုဝါးကဒဏ်ရာရောသက်သာသွားပြီလာ..."
သူ့ကဘာဖြစ်လို့လည်...ဂျောင်ကုတကယ်မသိပါထယ်ယောင်ဘာဖြစ်လည်းဆိုတာ...
မင်းကမေ့နေတော့ဘယ်သိမလည်မင်းယောကျာ်းကကားမှတ်တိုင်လေးမှတ်တိုင်စာကိုဖိနပ်မပါခြေဗလာနဲ့ငါ့ဆေးခန်းကိုညကြီးမိုးချုပ်ကိုပြေးလာပြီးမင်းဒဏ်ရာနဲ့မင်းရဲ့အဖျားတွေကိုလိုက်ကုပေးဖို့ငိုပြီးလာခေါ်တာငါ့ကလည်ဆေးခန်းပိတ်ပြီလေ....နောက်ဆုံးတော့မင်းယောကျာ်းကြောင့်ဘဲငါ့လိုက်လာတာတကယ်ဆ်ိုငါ့ကလည်ပြန်ဖို့ညနက်လာတာမ်ို့အမြန်လိုနေတာ...
မင်းတကယ်ကံကောင်းတယ်မိန်းမတစ်ယောက်မဟုတ်ဘဲယောကျာ်းတစ်ယောက်ကိုရထားတာတောင်အစစအရာရာဂရုစိုက်ကြင်နာနွေးထွေးတဲ့ယောကျာ်းကိုရထားတာတချိုမိန်းမတွေတောင်မရှိဘူး...ရှိရင်တောင်ရာနှုန်းကခန့်နည်းနည်းရယ်မင်းယောကျာ်းကမင်းကိုအတော်လေးချစ်ပုံဘဲမင်းလည်သေချာလေးဂရုစိုက်ချစ်ပေးလက်မလွှတ်မိစေနဲ့ရှာပါးတဲ့ရတနာအဖိုးတန်လေးကိုမင်းလက်လွှတ်လို့ကတော့မင်းကလောကမှအညံ့ဖျင်းဆုံးနဲ့အတုံးဆုံးလူဘဲဖစ်မယ်.....သူ့က်ိုလည်ခြေထောက်ဒဏ်ရာလေးသက်သားလာကြည့်ပေးလိုက်အုန်းဒါဆိုဆရာသွားအုန်းမယ်။
ဂျောင်ကုခေါင်းသာညိတ်မိတော့တယ်...ကင်မ်ထယ်ယောင်ကသူ့ကိုဒီလောက်ထိတောင်ဂရုစိုက်လိမ့်မယ်လို့မထင်ထားပါအဲနေကသူ့ပြောလိုက်တဲ့စကားတွေဟာအရမ်းလွန်းသွားခဲ့တာဘဲသူ့ကိုစိတ်ပျက်သွားလို့များအခုလို့ရှောင်နေခဲ့တာလာ...ငါ့ဘာလုပ်ရမလည်းငါ့ဘက်ဆက်လုပ်ရမလည်....ဂျောင်ကုအတွေးထဲခါခြာလည်နေပြီ....
.....
နောက်တနေ့မနက်ရောက်တော့ဂျောင့ကုပုံမှန်နေတွေထက်အစောထနေတယ်တံခါးဝကနေထယ်ယောင်တံခါးဖွင့်တဲ့အသံကိုခိုးနားခထာင်နေတယ်။
ကြှီးးးးး
တံခါးအသံလေးကဖွဖွလေးရယ်ဖွင့်ပြီခြေသံဖွဖွလေးနဲ့အောက်ထပ်ကိုဆင်းသွားတဲ့ထယ်ယောင်နောက်ကိုဂျောင်ကုတိတ်တိတ်လေးလိုက်နေတယ်။
ထယ်ယောင်မီးဖို့ဆောင်ထဲရောက်တာနဲ့သိမ်းဆည်းပြီးမနက်စာကိုသေချာလေးပြင်ဆင်တော့တယ်။
ဂျောင်ကုအကွယ်ကနေချောင်းကြည့်နေတယ်....ဒါကယောကျာ်းလေးလာမနက်ခင်းအိပ်ယာနိုးတဲ့ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကလှပတယ်ဆိုရှိလာ...အခု...အခုသူ့မြင်နေရတဲ့မြင်ကွင်းထဲဿင်မ်ထယ်ယောင်ဟာသိမ့်လှနေတယ်အိမ်နေအဝတ်အဟောင်းလေးနဲ့ကိုသူ့ရဲ့လှပမှုကိုမဖုံးကွယ်နိုင်ဘူးဘဲ....
ဒုန်း....
ဂျောင်ကုရေခဲသေတ္တာနဘေးမှာဘေးနေတုန်းခြေထောက်ညောင်းလိုဆန့်လိုက်တာရေခဲသေတ္တာနဲ့ဒူးနဲ့မိတ်ဆက်ပါလေရော....
ဟင်...ဘာအသံပါလိမ့်ကြောင်လာကြွက်လာ....ထယ်ယောင်ကြက်ဉကြော်နေတုန်းကြားလိုက်ရတဲ့အသံကြောင့်အနောက်လှည့်ကြည့်မိတာဘာမှမတွေဘူး....
မနက်စာလည်ပြင်ပြီးရော...သူရေးနေကြစာလေးတစ်စောင်းရေးပြီးခြံထဲဆင်းသွားတယ်။
ဂျောင်ကုလည်သ်ိခြင်စိတ်နဲ့လိုက်ကြည့်တော့....ပန်းပွင့်ဘလးတွေကိုရေလောင်းနေတယ်။
ဟင့်...ပန်းပွင့်တွေရှိနေတာလာဒီပန်းပွင့်တွေကိုဘယ်အချိန်ကစိုက်လိုက်တာလည်....
ခင်ဗျားကဘယ်လို့လူလည်ဗျားယောကျာ်းလေးဆိုဘာလိုအရာအားလုံးကိုကိုင်တွယ်ပုံလေးကအစနူးနူးညံ့ညံ့သိမ့်မွေ့နေရတာလည်....ကျွန်တော်စိတ်တွေအခုမတွေးတက်တော့ဘူးဗျားဆရာပြောသလို့ခင်ဗျားကသိမ့်အဖိုးတန်နေခဲ့တာလာ....
ပန်းကလေးတွေရေ....ငါ့ကဘာကိုမှမမျှော်လင့်ရဲတာမို့ငါ့ဒီအတိုင်းလေးဘဲမောင့်အနားမှာခဏတာနေမယ်ပြီးရင်ငါ့ရပ်ငါ့ဒေသလေးဆီကိုပြန်သွားရမယ်...နင့်တို့လေးတွေရောငါ့နောက်လိုက်ခဲ့ခြင်လာ....
ငါ့ရဲ့အပါးကဘယ်ချိန်နိုးလားမလည်းမသိပေမဲ့နိုးလာခဲ့ရင်သေချာပေါက်ငါ့မောင့်ရှေ့ကနေလုံးဝပျောက်ကွယ်သွားတော့မှာဘယ်တော့မှဒီဆိုးမြို့ကြီးဆိုတဲ့မြို့ကြီးကိုငါ့ခြေလှမ်းမချတော့ဘူး...ဒီမြို့ဒီဒေသလေးကငါ့နဲ့မကိုက်ညီဘူးငါ့အတွက်အရာအားလုံးကနာကြင်စရာတွေကြီးဘဲ....သူ့နဲ့စတွေခဲ့တယ်သူ့ကိုစချစ်ခဲ့တယ်သူ့ကိုငါ့ကဘဲစထားခဲ့ရမယ်။
မောင့်အဝတ်တွေလှန်းရအုန်းမယ်မောင်မနိုးခင်.မနက်ဖြန်မှတွေ့မယ်နော်...ထယ်ယောင်လည်အမြန်ထပြီးအိမ်ထဲဝင်ကာဂျောင်ကုအဝတ်တွေကိုလှန်တော့တယ်မနက်နိုးကတည်းကလျှော်စက်ထဲထည့်ထားတာလေးအခုတော့ပြီးပြီပေါ့....
ဂျောင်ကုအနောက်ကတိတ်တိတ်လေးလိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
ခင်ဗျားကိုကျွန်တော်အရမ်းစော်ကားခဲ့တာကိုခင်ဗျားနည်းနည်းတောင်ကျွန်တော်ကိုမငြိုငြင်ခဲ့ဘူးလာတကယ်အစကနေတွေးကြည့်မယ်ဆိုရင်ကျွန်တော်ကဘဲစတင်မှားခဲ့တာဘဲ....ခင်ဗျားကကျွန်တော်အတွက်အရာအားလုံးပေးဆပ်နေခဲ့တာကိုအပြစ်မြင်ခဲ့တယ်....
ဒီနေ့ကစပြီးကျွန်တော်ပြင်ပါမယ်။
ထယ်ယောင်လည်အားလုံးပြီးတော်အပေါ်ထပ်ကိုပြန်တက်ပြီးဂျောင်ကုအခန်းလေးတစ်ချက်ကြည့်ကာအဝတ်စားလေးလဲပြီးအထုတ်လေးတစ်ထုတ်ဆွဲကာအိမ်ထဲကထွက်လာလိုက်တယ်။
သူ့မသိလိုက်တာကသူ့နောက်ကိုလိုက်နေခဲ့တယ်ဆိုတာဘဲ....
ထယ်ယောင်လေးရောက်လာပြီလာ..
ဟုတ်အဒေါ်ကြီးထယ်ရောက်ပြီ....
"ဟိုလေးထယ်ယောင်လေးခရစ်မတ်နေကြရင်လေးဝက်ဝံရုပ်လေးဝတ်ပြီးအဒေါ်ကြီးဆိုင်ရှေ့ကပေးနိုင်မလာ...အဲနေကြရင်အဒေါ်ကြီးကထယ်ယောင်လေးကိုပိုက်ဆံပိုပေးမယ်လုပ်ပေးန်ိုင်မလာ...."
၊ထယ်မကတက်ဘူးအဒေါ်ကြီးရယ်....
ကတက်ဖို့မလိုပါဘူးခြေလက်လှုပ်ရုံလေးဘဲ.....
ထယ်ကြိုးစားကြည့်မယ်လေး....
ေအ...အေ.အဒေါ်ကြီးမျှော်နေမယ်နော်...
ဟုတ်ကဲ့ဒေါ်ကြီး.....
ထယ်ယောင်လည်အဒေါ်ကြီးကိုနှုတ်ဆက်ပြီးအပြင်ထွက်လာတော့...
"အကိုယောင်...."
"အော်...ညီလေးမင်းဘယ်ကိုလာတာလည်.."
"အကိုဆီဘဲလာတာလေးဟိုတနေ့ကလည်တွေလိုက်တယ်အရေးကြီးအစည်းဝေးရှိလိုကျွန်တော်ပြန်သွားတာ..."
"ဟုတ်လာညီလေးမင်း.."
"ဒါနဲ့လေးအကိုဘယ်သွားမှာလည်..."
"အကိုအဖေဆေးရုံကိုသွားမှာညီလေးမင်း.."
"ကျွန်တော်ရောလိုက်ခဲ့လို့ရလာအကိုယောင်ကျွန်တော်အကိုနဲ့အတူလိုက်ခဲ့ခြင်လို့..."
"လိုက်လို့တော့ရပါတယ်အကိုကတနေကုန်နေမှာဆ်ိုတော့..."
"ကျွန်တော်ဒီနေ့တနေ့ကုန်အားတယ်အကိုအဲကြောင့်အကိုနဲ့အတူလိုက်နေမယ်နော်ရလာ..."
သဘောပါကွား....
အကိုကားပေါ်တက်ကျွန်တော်လိုက်ပို့မယ်။
ထယ်ယောင်လည်ကားပေါ်တက်သွားလိုက်တော့တယ်။
"ဘာလည်ကွဟန်မင်းကဘာလို့ကင်မ်ထယ်ယောင်အနားဘဲတဝဲလည်လည်ဖြစ်နေရတာလည်ဒီကောင်မှာအလုပ်မရှိဘူးလာစဖိးပွားရေးသမားကဒီလိုလည်အားတာဘဲလာ..."
@ဒါနဲ့အကိုကဘာလိုကျွန်တော်ပေးတဲ့ဖုန်းကိုမသုံးတာလည်"
တောင်းပန်ပါတယ်ညီလေးမင်းအကိုသိမ်းပေးထားရုံလေးပါအကိုမသုံးဖြစ်ဘူးနောက်ပြီးအကိုအတွက်မလိုအပ်လို့ပါ။
"အားးးးဟို....ရ...ရ...ပါတယ်ဗျား.."
.ဟန်မင်းစိတ်ထဲဝမ်းနည်းမိတယ်အကိုကအရမ်းကိုရိုးအေးလွန်းတယ်ယောင်ရယ်....
ထယ်ယောင်တို့လည်ဆေးရုံရောက်လာတော့ထယ်ယောင်သူ့အဖေခန္ဓာကိုယ်လေးကိုသန့်ရှင်းပေးပြီအခန်းတွေကိုပါသန့်ရှင်းအားလုံးပြီးတော့ဟန်မင်းကိုကြည့်လိုက်တော့....ထောင့်ကပ်ပြီးငိုက်နေတယ်။
ဟီးးးးခ်...ထယ်ယောင်တိုးတိုးလေးရီပြီး
ညီလေးမင်းထမင်းစားကြမယ်အကိုဝယ်ခဲ့တယ်။
ဟန်မင်းတစ်ယောက်ထယ်ယောင်ပေးတဲ့ထမင်းဘူးလေးကိုကြည့်ပြီးစျေးသက်သာတဲ့ဟာဆိုတာသိလိုက်ရတယ်။
ထမင်းဘူးက်ိုကြည့်နေတဲ့ဟန်မင်းကြောင့်ထယ်ယောင်အားနာလာရတယ်။
ဟိုလေးညီလေးမင်းအပြင်သွားစားကြမလာအကိုကမေ့သွားတယ်ညီလေးမင်းကစားနိုင်မယ်ထင်ဘူးအပြင်ဘဲ...
စားနိုင်တယ်....ဘာလိုမစားနိုင်ရမှာလည်....အင်းးးးစားကောင်းတယ်ရော...အကိုရောစားလေးဟန်မင်းစားလည်စားထယ်ယောင်ကိုပြောလည်ပြော....
.....
📲ဝူဆောင်းမင်းကိုငါ့မေးစရာရှိတယ်...
📱📱....မေးကွားမင်းဘာမေးမှာလည်...
📲📲...ဟိုလေးကွား....ဟို...လူတစ်ယောက်ကိုကွာတောင်းပန်ခြင်တယ်ကွာအဲဒါဘယ်လိုလုပ်ရမလည်....
📱📱....ဘယ်သူ့ကိုလည်အကိုထယ်ယောင်ကိုလာ....
📲📲...မဟုတ်..
မဟုတ်ပါဘူးကွား
📱📱......အဲဆိုဘယ်သူ့လည်ဟေဂျောင်လာအဲဆိုဒိုးလိုက်တော့မင်းကလေးအကောင်းနဲ့မတန်တဲ့ကောင်အကိုထယ်ယောင်လောက်ကောင်းတာအကိုထယ်ယောင်ဘဲရှိတယ်ဘာလည်သူ့ကမပြည့်စုံလို့လာဆင်းရဲ့လို့လာတံငါလုပ်ဖူးလို့လာယောကျာ်းလေးဖြစ်နေလို့လာ....
📲📲....နေပါအုန်းမင်းကလည်ငါ့ကဘာမှမပြောရသေးဘူးလေး....
📱📱...ဟေဂျောင်ဆိုဆက်မပြောနဲ့ကွားအကိုထယ်ယောင်ဆိုရင်တော့အကြံပေးမယ်ဒါဘဲငါ့မအားဘူးဖုန်းချ....
📲📲....နေအုန်း...နေ....အားးးလဒကလည်ဖုန်းချသွားပြီဂျောင်ကုဖုန်းကိုကြည့်ပြီးကျိန်နေတော့တယ်....။
မသေချာတော့တာမို့လာမယ်မလာဘူးတော့မပြောတော့ပါဘူးနောက်ပြီးဒီနေ့Lollipopလေးနားမယ်နော်အေးရဲ့အမေနဲ့ဖုန်းပြောရမှာမို့လို့ပါတစ်ပုဒ်ဘဲရေးပေးလိုက်ပါတယ်မဲများတဲ့အပုဒ်ကိုပေါ့...
ဒီficဘဲလာပြောနေကြလို့ပါ။
#Aye