Selamlar umarım beğenirrsiniz...
Multi Yağmur Aslan,Toprak Aslan
Ayaz
Şirketteydim Kerem ile beraber bir kaç iş yapıyorduk bu aralar toplantı için onu bekliyorduk Arasla.
"Nasıl gidiyor evlilik."dedim.
"Güzel çok güzel."dedi Aras.
"Adam oldun valla büyüdün farkındayım.Eğlence hayatında bitti."dedim.
"Eğlence hayatım bitmedi karımla gidiyorum eğlenmeye ben."dedi.
"Çocuk falan bir tane yapında büyüsünler peş peşe."dedim.
"Çok çocuk var ortalarda biz sonradan yaparız."dedi.
"Mantığa bak aman ne yaparsanız yapın ben çocuklarımı özledim."dedim ve telefonu çıkarıp Adayı görüntülü aradım ama açmamıştı.Sonra Leyla görüntülü aradı.
"Ayaz abi telefonla konuşuyor Ada abla çocuklar burda."dedi ve çocukları gösterdi.Oyun alanında oynuyordu çocuklar.
"Evlatlarrrım."dedim.İkiside sesimi duyunca hemen telefona doğru geldi.Toprak Yağmuru ittirdı ve Yağmur yere düştü.
"Toprak itmek yok kaldır kardeşini çabuk."dedim.Toprak gidip elinden tutup kaldırdı.
"Afferim aslanım."dedim.
"Benim siyah zeytinimle yeşil zeyntinim ne yapıyorsunuz bakıyım."dedi Aras.
"O ne demek be oğlum."dedim.
"Yağmurun gözlere bak siyah zeytin birde Toprağa bak yeşil zeytin işte."dedi Aras.Arasa göz devirip telefona döndüm.
"Ne yapıyorsunuz bakıyım."dedim.
"Oyu."dedi Toprak oyuncakları göstererek.
"Oyun mu oynuyorsunuz afferim size yemek yedinizmi bakıyım."dedim.
"Yedi yedi."dedi Yağmur.
"Yağmur yediğini hiç sanmıyorum."dedim.
"Yedi yedi ikiside yedi."dedi Leyla.
"Ada kiminle konuşuyor."dedim.
"Baran diye biri ile."dedi.
"Baran demek bir defilemiz eksikti."dedim sinirle.O sırada Adanın sesi duyuldu.
"Tamam ben Meleklede konuşayım yarın uğrarız iyi günler."dedi ve kapattı sonra kadraja girdi.
"Ayaz ne yapıyorsun birtanem."dedi keyifle.
"Toplantıya giricez sen ne konuşuyorsun Baranla."dedim.
"Defile için işte yarın prova varmış."dedi.
"Eminsiniz yani istemediğimizi bilerek gidiceksiniz."dedim.
"Evet tatlım emininiz zaten evdeyiz kaç zamandır bizede bir uğraş çıktı işte."dedi.
"Peki.Evlatlarım ne istersiniz ne alıyım çikolata hariç."dedim.
"MEVE."diye bağırdı Toprak.
"BİSK."dedi Yağmur.
"Meyva alıyorum ama biskivü yok Yağmur."dedim.Yağmur mızmızlandı.
"Babası bu gün çok güzel yemek yedi alabilirsin bence."dedi Ada.
"Tamam bakarız öpüyorum sizi."dedim ve kapattım sinirle telefonu bıraktım.
"Ne defileymiş be arkadaş vazgeçiremedik."dedim sinirle.O sırada Kerem geldi.
"Neye söyleniyorsun yine."dedi Kerem ve oturdu.
"Defile yarın prova varmış."dedim.
"Hay ben defilenin."dedi Kerem.
"Çok abartıyorsunuz ben Baranla konuştum gayet hayırlı bir iş."dedi Aras.
"Sena mankenlik yapsaydı böyle dermiydin acaba."dedim.
"Derdim tabiki sizin gibi geri kafalı değilim biraz açın şu perdeleri sene kaç?"dedi Aras.
"Söyle kankana alsın Senayıda o zaman görelim."dedi Kerem.
"Çocuğumuz yok bizim Sena kriterlere uygun değil."dedi Aras keyifle.
"Bence biz bu konuyu hemen kestirip atmayalım bu akşam bir kez daha deneyelim."dedim.
"Deneyelim bakalım ama damardan falan girelim tamamı kavga etmeden duygusal yolla."dedi Kerem.
"Tamamdır."dedim.
"Kıskançlık krizleriniz bittiyse artık hadi başlayalım karım bekler."dedi Aras.
İşlerle ilgili konuşurken Burcu geldi.
"Ayaz Bey bölüyorum ama biri geldi ve ısrarla sizi görmek istiyor."dedi Burcu.
"Kimmiş."dedim kaşlarımı çatarak.
"Berker Tunç."dedi Burcu.Keremle birbirimize baktık.
"Tamam gelsin."dedim ve Burcu çıktı.
"Aras sen çık hadi."dedim.
"Kim bu adam yüzünüz düştü."dedi Aras.
"Yeraltıyla alakalı hadi sen git senin yaşın tutmaz."dedim gülerek.
"Aman hiç kafam kaldırmaz ne güzel abi derdim yok tasam yok karım evde bekliyor size iyi stresler."dedi ve çıktı.
"Ayaz gelicek biliyorsun değilmi."dedi Kerem.
"Biliyorum onu konuşmaya gelmiştir."dedim o sırada kapı açıldı.
"Selamın aleyküm."diye bir adam girdi.
"Aleyküm selam."dedim.
"Berker ben Berker Tunç gelmiştir haberlerim."dedi ve elini uzattı.
"Ayaz Aslan geldi bir şeyler seni bekliyorduk."dedim ve elini sıktı.
"Kerem Acar."dedi Kerem ve el sıkıştı.
"Duymuştum çok yakın olduğunuzu toplantıyımı böldüm."dedi.
"Sıkıntı yok biz hep beraberiz yaparız bir ara toplantı ama önce seni tanıyalım."dedim ve sandalyeyi gösterdim.Keremle benim karşıma oturdu.
"Evet seni dinliyoruz."dedim.
"Senin İstanbul hatta Türkiye üstünde büyük bir gücün var Diego sayesinde."dedi.
"Ben kendimide gücümüde biliyorum sen kimsin seni merak ediyorum."dedim.
"Tanımıyormusunun beni."dedi.
"Tanısam sormazdım adını duydum İstanbula gelmek istediğini duydum ama sen kimsin onu bilmiyorum."dedim.
"İnşaatcıyım ben Hakan ve idrisin yeri doldurmak için geliyorum onların yeri boş ve gelmek istiyorum kurallara ayrkırı bir şey yok."dedi.
"Benden izin almaya geldin yani."dedim.
"İzin mi?"dedi gülerek.
"Niye geldin o zaman benden habersiz kış uçmaz sende benden onay almadan giremeyeceğini biliyorsun o yüzden burdasın."dedim.
"Sayılır."dedi ve kestirip attı.
"Demek sayılır konuşma bitmiştir o zaman giriş iznide vermiyorum İzmire geri dönebilirsin."dedim ve elimle kapıyı gösterdim.Berker güldü.
"Anladım elindeki gücü sonuna kadar kullanıyorsunuz demek Ayaz Bey."dedi.
"Napıyım güçlüyüm işte seviyorum güçlü olmayı."dedim kendimden emin bir şekilde sonrada keyifle arakama yaslandım.
"Ayaz Bey yüksek müsadeleriniz ile Haknla İdrisin yerine gelmek istiyorum."dedi.
"Hııım biraz düşüniyim sen yarın gel kararımı söylerim."dedim.
"Peki iyi günler dilerim."dedi ve kalktı.
"Yarın bu saatlerde burda olurum."dedi ve odadan çıktı.
"Herife bak sen kimsin ya kimsin."dedim sinirle.
"İyi had bildirdin."dedi gülerek.
"Bildiririm."dedim.
"Cevabın belli değilmi."dedi.
"Malesef gelicek araya adam sokmuş Diego aradı rica etti adamı kıramam."dedim.
"Neyse yapıcak bir şey yok artık gidiyorum ben Ada ile konuşmayı unutma."dedi ve kalktı.
Şirketteki işlerimi halledip çocukların istediklerini alıp eve gittim.
Şimdi en sevdiğim kısıma gelmiştik;Ada kapıyı açtı ona sarılırken arkada Toprak ve Yağmur koşarak geldi ikisinide kucağıma aldım ve öptüm.
Çocuklar aldığım şeyleri yerken bizde Ada ile yemek yiyorduk.
"Bebeğim dünyalar güzeli karım şu defile işini boşversen."dedim.
"Ayaz konuyu kapattığımızı sanıyordum."dedi.
"Kapatamıyorum içim içimi yiyor sen o podyumda salına salına yürüyeceksin millet seni izleyecek boşver."dedim.
"Uzun zamandır evdeyim ve çalışmıyorum bunaldım ve bir şeylerle uğraşmak istiyorum Ayaz ve böyle bir teklif gelmiş hemde çok hayırlı bir iş kararım kesin lütfen daha fazla konuşmayalım."dedi.Göz devirdim.
"Bana trip atma Ayaz çünkü bu yaptığın sadece beni üzücek."dedi ve kalktı sofradan.
"Ada gelirmisin yemeğeini bitirmedin."dedim ama dinlemeden gitti.
"Oyy oyy ne yapıcaz annenizle."dedim çocuklara dönüp.Toprak bana sinirle bakıyordu.
"ANNE."diye bağırdı.
"Benim bir suçum varmı Toprak bana öyle bakma."dedi.
"AN NE."dedi üstüne basa basa.Toprağı mama sandalyesinden indirdim koşarak çıktı mutfaktan.
"Sende bana kızıcakmısın."dedim Yağmura.Tepki vermedi.Keremi aradım.
"Ben vazgeçiremiyorum aramız bozulcak."dedim.
"Bende resti çekti aldı Umutu çıktı odaya."dedi Kerem.
"Biz gidelim yarın onlarla Kerem bakalım nasıl olacakmış ne giyeceklermiş."dedim.
"Tamam tamam dertsiz başımıza dert aldık."dedi ve kapattı.
"Gel annenin gönlünü alalım."dedim ve Yağmuru kucağıma alıp Adanın yanına gittim Toprak ile oynuyordu.
"Ada."dedim.Ada bana döndü.
"Efendim."dedi mesafeli bir şekilde.Yağmuru yere bıraktım.Yerde oturan Adayı kucağıma alıp koltuğa oturdum.
"Tamam trip atmıyorum senide üzmek istemiyorum nasıl istersen öyle olsun."dedim.
"Gerçektenmi."dedi.
"Evet ama bende yarın seninle gelmek istiyorum."dedim.
"Tamam ama sorun çıkarmak yok Ayaz."dedi.
"Sorun çıkarmakmı asla."dedim.
Ertesi gün Ada ile beraber provanın yapılacağı yere geldik.Baran karşıladı bizi.
"Hoşgeldiniz bu günde ne şans Kerem de gelmiş hadi geçin."dedi Baran.
"Ne şans şans."dedi Ada.Kerem ve Meleğin yanına gittik.
"Bakın şu işe Ayazında gelesi tutmuş."dedi Melek.
"Hiçte haber vermiyorsun Kerem."dedim.
"Senden vermedin oğlum iş giderken bırakıyım dedim birde ortamı görmek için işte."dedi Kerem.
"Bende merak ettim."dedim.
"Çok iyi yapmışsınız şimdi kızlar sizin haricinizde 9 kişi daha var bu arada Ada anneninde bir kıyafeti var onu sana giydirmeyi düşünüyorum."dedi Baran.
"Anneminmi annem burdamı."dedi Ada.
"Yok değil ama uzn zaman önce bütün diktiği kıyafetleri yardım kurulışlarına vermiş bizede geldi bir tane onu sana giydiricem."dedi Baran.
"Gelicekmi annem."dedi Ada.
"Yok yani haber vermek istedik ama ulaşamadık sen istersen davet edersin.Şimdi gelin size burayı gezdiriyim sonrada kıyafetleri denersiniz üstünüze göre ayarlanır çünkü az kaldı bir hafta sonra defile."dedi Baran.
Önce alanı gezdik podyum etrafındada bir sürü sandalye vardı.
"Buranın arkası kulis burda hazırlanıcaksınız sonra burda yürüyeceksiniz zaten bunlarış çalışması yapılıcak sonra kıyafetler açık arttırmaya çıkıcak bu kadar yani tabi röpörtaj falanda yapılıcak."dedi Baran.
"Kim gelicek tam olarak hangi kesim davetli."dedi Kerem.
"İsteyen herkes gelebilir."dedi Baran.
"Şurda bir tur atıp gidicekler yani başka bir şey yok."dedim.
"Aynen öyle sadece reklam yüzü olarak kullanmak istedik hanımları."dedi Baran.O sırada yanımıza doğru 4 erkek ve bir kadın geliyordu.
"Baran Bey erkek mankenlerde geldi."dedi kadın.
"Tamamdır sen gidebilirsin.Sizi tanıştırıyım kızlar Melih Berkan Furkan ve Ömer.Beyler siz zaten Ada ve Meleği biliyorsunuz ama hangisini Adanın yanına hangisini Meleğin yanına koysam diye düşünüyorum ."dedi Baran.Keremle birbirimize baktık.
"Pardon anlamadım bir dakika neyi nereye koyuyorsun."dedim.
"İşte Ada ve Meleğin yanına erkek manken olarak beraber yürüyecekler.Bence Ada senin yanına Ömer geçsin ikinizdinde gözleri renkli yakışırsınız."dedi Baran.
"Ben sana bir yapışıtırıcam şimdi Baran."dedim sinirle.
"Ayaz bir dakika böyle bir şey söylememiştin Baran."dedi Ada.
"Aslında dün karar verdik bir takım elbise firması sponsor oldu o yüzden."dedi Baran.
"Malesef iş iptal."dedi Kerem.
"Nasıl iptal olmaz biz duyurduk herkese."dedi Baran.
"Yapıcak bir şey yok erkek manken varsa Ada ve Melek yok."dedim net bir şekilde.
"Biz aramızda bir konuşalım."dedi Melek.Onlardan biraz uzaklaştık.
"Böyle bir şey olmayacak Ada asla."dedim.
"Ne demek asla."dedi Ada.
"He sen elin herifi ile yürümeyi kabul ediyorsun yani."dedim.
"Bu iş."dedi Melek.
"Başlatmayın işine ya ne işi."dedi Kerem.
"Saçma saçma konuşmayın herkes biliyor herkes öğrendi bizim reklam yüzü olacağımızı bu işin geri dönüşü yok ne dicez insanlara Ayaz ve Kerem kısknaçlık yaptı o yüzden bu işi bırakıyorumuz."dedi Ada.
"Aynen öyle dicez.Baran gelsene."dedim.Baran yanımıza geldi.
"İş iptal."dedim.
"Ya yapmayın kıskançlık hangi devirde yaşıyoruz beyler."dedi Baran.
"Eşki taş devrince yaşıyoruz oldumu ya o erkek mankenler gider yada kızlar yok."dedi Kerem.
"Baran peki Ayaz ve Kerem olsa yanımızda olmazmı."dedi Ada.
"Olur olur çok güzel olur ama bunların kabul etceğini sanmıyorum diye böyle bir fikir bile sunmadım."dedi Baran.
"Biz mi çıkıcaz burda yürüyeceğiz öylemmi."dedim.
"Yok canım olmaz öyle şey."dedi Kerem.
"O zaman siz bilirsiniz beyler ya yanımızda yürürsünüz yada biz başkaları ile yürürüz."dedi Ada.
"Ada."dedim.
"Ada falan deme boşuna ne olur yürüsen karizmanmı çizilir."dedi.
"Bu kadar eğlence yeter hadi gidelim."dedi Kerem.
"Evet Ada gidelimde kıyafetleri deneyelim biz sizde oturun burda."dedi Melek.
"Sizde oturun düşünün."dedi Ada ve gittiler.Keremle ikimiz kalmıştık.
"Ne olacak."dedi Kerem.
"Bilmiyorum Kerem bilmiyorum ne bunların inadı ya."dedim.
"İnat tamamen inat yani ne var şurda yürümekte çok mu önemli."dedi Kerem.
"İzin mi vericez baksana şunlara nasıl yakışıklı boylu poslu adamlar."dedim adamlara bakarak.
"Bizmi yürüsek alt tarafı yürüyeceğiz."dedi Kerem.
"Elaleme rezilmi olacağız."dedim.
"Kızlarlar bunlarmı yürüsün vazgeçiremeyiz kızları."dedi Kerem.Düşündüm biraz.
"Başka çaremiz yok elin adamı ile yürütücek değiliz heralde karımızı."dedim.
"Heralde onlar yürüyecek bizde alkışmı tutucaz işte o zaman rezil oluruz."dedi Kerem.
"Baklım şunlara."dedim ve Adaların gittiği yere gittik.
"Kıvırtarak falan yürümeyiz."dedim.
"Dümdüz yürür gideriz."dedi Kerem.
"Kabul ediyorsunuz yani."dedi Ada gülümseyerek.
"Ediyoruz malesef."dedim.Melek ve Ada birbirine bakara gülümsedi.
"Süpersiniz siz isterseniz odun gibi yürüyün yeterki eşlerinizin yanında oldun hadi ölçüler alınsın ufak bir prova yapalım."dedi Baran.
Önce ölçülerimiz alındı sonra prova yaptık dümdüz yürüyecektik sadece.Prova bitmişti bir yerde kahve içiyorduk.
"Çocuklar oyun oynuyorlarmış keyifleri yerideymiş bir ara Toprak anne diye ağlamış Murat arabayla gezdirmiş susturmuş."dedi Ada.
"İyi Muratta bakıyor."dedi Kerem.
"Tabi canım ikimizde yoksak eğer Muratla beraber bakıyorlar."dedi Ada.
"Murat artık sağ kolumu geçti evimizden biri gibi çokta güzel bakıyor çocuklara Toprağı uyutan o."dedim.
"Siz çocukları gönül rahatlığı ile bırakıyorsunuz ama işte benim içim daha rahat değil."dedi Melek.
"Niye iyi birine benziyor."dedim.Melekler bir dadı tutmuştu onlar yokken bakması için.
"Bilmiyorum pek güvenemiyorum."dedi Melek.
"Sizde yani durduk yere iş çıkardınız getirseydiniz ya bize."dedim.
"Leyla ile Muratada yazık yük olmayalım."dedi Melek.
"Ne yükü Leyla zaten çok seviyor çocukları hiç öyle düşünmüyordur eminim."dedi Ada.
"Olsun bizimde düzenimiz otursun."dedi Melek.
"Bir şey yokmuş mankenlikte ya yürüyorsun düm düz."dedi Kerem.
"Zaten öyle ne bekliyordunuz."dedi Melek.
"Kabul ettik zaten artık geri dönüşü yok."dedim.
"Biz zaten kabul etceğinizi biliyorduk başka adamlarla yürümemize izin vermezdiniz.Eğer Baran sizin yürümenize izin vermseydi zaten bizde çıkardık sizden başka adam yürüyecek halimiz yoktu."dedi Ada.
"Ama sizin kabul ediceğinizi bildiğimiz içinde ses çıkarmadık."dedi Melek.
"Afferim sizee."dedim.Ada ve Melek birbirne bakıp güldü.
"Hadi gidelim oğlumu özledim."dedi Kerem.
"Ada sende git ben şirkete gidicem bu gün çalışmadım alıp evde hallediyim."dedim.
"Bende gelicem seninle."dedi Ada.
"Tamam o zaman hesabı ben hallederim görüşürüz."dedim ve kaltık.Hesabı ödeyip şirkete gittik.
"Ada bir yarım saat duralım şunu bitirip çıkıyım olurmu."dedim.
"Olur olur beklerim ben."dedim ve kendini koltuğa attı.Bende oturup yarım kalan çizimi yapmaya başladım.Ada sırıtarak bir şeyler okuyordu telefondan.
"Ne seni bu kadar mutlu eden."dedim ona bakarak.
"İkimizin podyuma çıkıcağı haberi çıkmış yorumları okuyorum."dedi keyfile.
"Ne yazıyorlar."dedim.
"-Sonunda çiftimizi yan yana görebilicez.Keşke çocuklarla beraber yürüseler şu aileyi tamamen görmek istiyorum.Çok şükür AdAy'a doyacağız."dedi Ada.
"AdAy ne be."dedim.
"İsimlerimizin kısaltımı."dedi gülerek.
"Heee internet dili.Şimdi bu bitti şunları toplıyım gerisini evde yaparım"dedim ve eşyalarımı toplamaya başladım.Bir anda kapı açıldı.
"Selamın Aleyküm asisitanın yoktu girmiş bulundum."dedi Berker.Birde bu mesele vardı geleceğini tamamen unutmuştum.Gözleri Adayı buldu.
"Bölmüyorum umarım."dedi Adaya bakarak.Ada bana bakıyordu.
"Eşim oluyor kendisi biliyorsundur."dedim elimi hafifçe masaya vurdum Berker bana döndü.
"Duydum ama cemiyetle alakam yoktur bilemem yani.Ne oldu bizim mesele."dedi Berker.Ada benim sinirlendiğimi anlamıştı.
"Ayaz ben Burcunun yanındayım."dedi Ada ve çantasını aldı.
"Tamam güzelim."dedim.Ada kapıya doğru ilerledi.
"Berker ben."dedi Berker.Ada kaşlarını çattı.Sinirle nefes aldım.
"Ada."dedi Ada ve çıktı odadan.
"Kural bir ve en önemlisi Yeraltından kimse aile ve çocuğa bulaşamaz."dedim sinirle.
"Güzel kabul edilmişim.Kimsenin ailesi çoluğu çocuğu ile işim olmaz merak etmeyin işimi yapar giderim."dedi Berker.
"En iyisini yaparsın yoksa senin için hiç iyi olmaz."dedim.
"Ayaz bak beni düşman belleme medeni bir insan gibi konuştum eşinde hemen kasılıp sinirlenme gerek yok.Kıskanmana gerek yok yani."dedi.
"Kıskanmak mı seni düşman bellemekmi sen kendini ne sanıyorsun Berker.Bence fazla şansını zorlama kim olduğumuda unutma."dedim alayla.
"Peki."dedi Berker ve odadan çıktı bende çantamı alıp peşinden çıktım.Ada Burcu ile bir şeyler konuşuyordu Bereke hiç bakmamıştı bile beni görünce gülümsedi ve bana doğru geldi Berkerde yanından geçiğp gitti.
"Ayaz."dedi telaşla.
"Bir şey yok birtanem çıkalım konuşuruz."dedim ve elini tuttup yürümeye başladık.
"Burcu sende çıkabilirsin bırakakalımmı seni."dedim.Neyseki Ada Burcuyu seviyordu hatta bir kaç kere mesajlaştıklarınıda görmüştüm.
"Yok Ayaz Bey arabamla geldim giderim ben."dedi Burcu.
"Tamam iyi akşamlar."dedim.
"Görüşürüz."dedi Ada.
Ada ile şirketten çıkıp arabaya bindik çocukları arayıp ne istediklerini sormuştuk.
"Kimdi o adam hemen kasıldın sinirlendin.İlk defa görüyorum."dedi.
"Yeraltına geldi İzmirden."dedim.
"Sen kimseyi almayacaktın aldınmı o adamı."dedi.
"Mecbur aldım Diego aradı rica etti araya adam sokmuş."dedim.
"Anladım.Gidicekmiyiz İtalyaya Diegonun yanına."dedi.
"Çocukların vizesi çıkmadı Diego ayarlamaya çalışıyor gideriz havalar ısınınca."dedim.
"Gitmişken Asyaların yanınada gideriz."dedi.
"Gitmişker geze geze gideriz zaten."dedim.Yolda giderken bir araba önümüzü kesti.
"Ayaz."dedi Ada panikle.
"Kim bu piç sakin ol."dedim ve torpidodan silahı çıkardım.
"Ayaz ne yapıyorsun."dedi Ada.Silahı belime soktum önümizde duran arabanın kapısı açıldı.
"Ayaz patlar falan ne yapıyorsun."dedi Ada.Silahı çıkardım.
"Bak güvenliği kapalı bu durumda ateş etmez zaten."dedim ve tekrar belime soktum.
"Şimdi arabadan inmiyorsun Kereme haber veriyorsun ve sakın korkmuyorsun Ada Aslan"dedim ve kapıyı açmak için hamle yaptım.O sırada arabadan bir adam indi yüzük gözükmüyordu.
"Kimsen belanı sikicem senin."dedim dişlerimi sıkarak.Adam yüzünü bize döndü.
"Ayaz."dedi Ada korku içinde.
"Siktir."dedim sinirle.Bunun burda ne işi vardı?
Bu bölüm bu kadar bu sakinlik biraz fazla geldi bana..