Perfact wife....p(9)
"ေဂ်ာင္ကုမင္းဒီညဟိုေကာင္ေတြနဲ႕ခ်ိန္းပြဲရွိတယ္ဆိုၾကည့္လည္လုပ္အုန္းကြားမင္းကအရင္လို႔လူပ်ိဳလူလြတ္မဟုတ္ဘူး..."
အကိုေယာင္ကိုသနားသင့္တယ္ငဲ့ညွာသင့္တယ္။
"တော်စမ်းပါဝူဆောင်းရာငါ့အရင်အတ်ိုင်းဘဲနေမှာဘဲငါ့ချစ်လိုလက်ထပ်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာ..."
"အဲဆိုမင္းဘာလိုလက္ထပ္ခဲ့လည္ကြာရွင္းလိုက္ေလး"
"ဟက္..ဘာလည္မင္းကငါ့ကြာတာနဲ႕ယူဖို႔ေစာင့္ေနတာမွတ္လာသိမ့္သနားဖို႔ေကာင္းတာဘဲေနာက္ၿပီးစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္ငါ့သူခ်င္းျဖစ္တဲ့မင္းကေဂးေနတယ္တဲ့..."
"ေတာက္စ္...ဟန္မင္းေဒါသထြက္ၿပီးေဂ်ာင္ကုေကာ္လံစကိုဆြဲကာ....ငါ့သာေဂးေနတယ္ေယာက်ာ္းေလးေတြကိုသေဘာက်တယ္ဆိုရင္မင္းနဲ႕ဝူေဆာင္းကိုအရင္ႀကိဳက္လိုက္မွာေပါ့မဟုတ္ဘူးလာမင္းတို႔ကျပည့္စုံတဲ့သူ႕ေတြဘဲေလး....ေအမင္းမွတ္ထားရမွာကငါ့ကေဂးတာမဟုတ္ဘူး...သူ႕...သူ႕ဆိုတဲ့ျဖစ္တည္မႈေလးကိုတန္ဖိုးထားခ်စ္ျမတ္နိုးသြားတာမင္းမလိုျခင္လိုစြန့္ပစ္တဲ့အခ်ိန္ငါ့ေကာက္ယူၿပီးအျမတ္တနိုးသိမ္းထားမွာဘယ္သူ႕တစ္ဉီးတစ္ေယာက္ကမွၾကည့္ၿပီေျပာခြင့္မရွိထိခြင့္မရွိအထိမခံနိုင္ေအာင္သဲသဲလႈပ္သိမ္းထားမွာ...ဘာလိုဆိုသူ႕ေလးကသိမ့္ကိုရွားပါးၿပီးအဖိုးတန္ေလးမို႔..."
ေသာက္ပိုေတြ...ဖယ္စမ္းပါမင္းလက္ကိုစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္ေဂ်ာင္ကုဟန္မင္းလက္ထဲက႐ုန္းၿပီးထထြက္သြားတယ္။
ေဂ်ာင္ကုပုံစံကဒီလိုမဟုတ္ပါဘူးဘာျဖစ္တာလည္အကိုထယ္ေယာင္ကဘာမ်ားျဖစ္ေနလိုလည္ဒီေလာက္ေအးခ်မ္းၿပီးအရာရာျပည့္စုံေနတာဘဲကို...ဒီေကာင္ကြား...ဝူေဆာင္းမွာမေက်မခဲျဖစ္ၿပီက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
ေဂ်ာင္ကုတကယ္ေတာ့သူ႕ဟန္မင္းကိုအျမင္မၾကည့္ေတာ့ဘူးထယ္ေယာင္နဲ႕တြဲျမင္လိုက္ကတည္းက....ဘာလိုလည္ဆိုတာလည္အေျဖမရွိ။
ဆိုင္ကယ္ၿပိဳင္ပြဲရွိရာကိုထြက္ခဲ့ေတာ့တယ္။
"hey....broငါ့တို႔ဒီမွာ"ေဂ်ာင္ကုကိုလက္ယက္ေခၚလိုက္တယ္ဆိုင္ကယ္ၿပိဳင္မဲ့သူ႕ေတြ...
"မင္းအဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီလာ...bro"
ျဖစ္ၿပီ...Le't go
ဘွီးးးးးးး...ဘဝီးးးးးး
ဆိုင္ကယ္မ်ားစြာသူ႕ထက္ငါ့အရင္ၿပိဳင္ေနၾကတယ္။
ဂျောင်ကုဆိုင်ကယ်မောင်းနေရင်းမနေကသူ့မြင်လိုက်တာထယ်ယောင်နဲ့ဟန်မင်းအကြည့်စ်ိုက်ပြီးၿပဳံးေနတာ....
ေတာက္စ္...ဒါႀကီးကဘာလို႔ငါ့ေခါင္းထဲဘဲေရာက္....
ဟာ......အားးးးးးယ
ဒုန္းးးးး
ေဂ်ာင္ကုအေတြးလြန္းၿပီတစ္ဖက္ဆိုင္ကယ္နဲ႕တိုက္ကာႏွစ္ေယာက္လုံးလဲပါေလေရာ...ေတာ္ေသးတယ္ႏွစ္ေယာက္လုံးထိခိုက္ဒဏ္ရာႀကီးႀကီးမားမားမရဘဲပဲ့ရာပြန္းရာေလးဘဲျဖစ္လို႔....
ဘယ္လိုလည္Jkရာဇာဝင္တြင္းသြားတာလာ...အရႈံးဆိုတာမရွိတဲ့မင္းကအခုေတာ့ရႈံးၿပီး..
အပိုမေျပာနဲ႕...ေရာဒီမွာပိုက္ဆံ...ေဂ်ာင္ကုပိုက္ဆံပစ္ေပးၿပီးနာေနတဲ့ေျခေထာက္နဲ႕ဘဲအိမ္ျပန္ခဲ့တယ္။
ဂျောင်ကုသတ်ိမထားမိတာကသူ့အတွေးလေးထဲကိုခဏတာဝင်နှောက်ယှက်တာလေးနဲ့အရှုံးမရှိဖူးတဲ့ဂျောင်ကုဟာရှုံးနိမ့်သွားတယ်ဆိုတာဘဲ....
ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ခႏၶာကိုယ္ကႏုံခ်ီေနေတာ့လူကဖ်ားစေလးျပဳလာတယ္ကားေတာင္အျမန္အိမ္ကိုေရာက္ေအာင္ေမာင္းခဲ့ၿပီး.......ျပန္လာရတယ္။
ထယ္ေယာင္ကေတာ့ညနက္ၿပီဆိုေတာ့ျပန္မလာေသးတဲ့သူ႕ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဉီးစီးေမာင္ကိုေစာင့္ေနတာေပါ့....
ၿခံထဲကားသံၾကားေတာ့...ခ်က္ခ်င္းေျပးထြက္ၿပီး....
ေမာင္ညနက္ေနၿပီေနာ္တစ္ခုခုျဖစ္လာတာလာ...၊ယ္ေယာင္စိုးရိပ္တႀကီးေျပးသြားေတာ့....ကားတံခါးဖြင့္ၿပီးႏွစ္လွမ္းဘဲေလွ်ာက္ရေသးတယ္ေဂ်ာင္ကုေမ့လဲသြားေတာ့တယ္။
ေမာင္...ေမာင်...ေမာင္...ဘာျဖစ္တာလည္ထပါအုန္းေမာင္ရယ္...ေမာင္....ထယ်ယောင်စိုးရ်ိပ်ပြီးမျက်ရည်ဝိုင်းလာကာမနိုင်မနင်းနဲ့မပြီးအိမ်ထဲဝင်လာရတယ်....
တစ္ကိုယ္လံးလည္ဒဏ္ရာႀကီးပါဘဲလာေမာင္ရယ္...ဘယ္သူ႕ေတြလုပ္လိုက္တာလည္...ထယ္ေယာင္ေျပာလည္ေျပာငိုလည္ငိုအိမ္ေပၚထက္အခန္းကိုမနည္းမၿပီးအဝတ္အစားလဲေပး....ညစ္ပတ္ေနတဲ့ေနရာေလးေတြကိုသန့္ရွင္းေပးၿပီးေစာင္ေလးၿခဳံေပးၿပီး....
တရာဝန္ေခၚမွျဖစ္မယ္....မသိေတာ့ဘူးေဆးခန္းမွာသြားရွာရမယ္...ထယ္ေယာင္ဟာအသိစိတ္မဲ့သူ႕ပမာစိုးရိတ္စိတ္ေတြျမင္ၿပီးအိမ္ကေနေျပးထြက္ေတာ့ေျခေထာက္မွာဖိနပ္ေဆာင္မပါကားကလည္မစီးတက္...ဖုန်းကကြတော့သုံးနေပြမဟုတ်တော့သူ့သတိမရလ်ိုက်ဘူးာ..
ထယ္ေယာင္လည္အိမ္နဲ႕မနီးမေဝးကေဆးခန္းကိုေျပးေတာ့ေဆးခန္းတံခါးကပိတ္ေနၿပီ....
ဆရာ...ဆရာ...ခဏေလးေနပါအုန္းဆရာရယ္ေနာ္...ထယ္ေယာင္အေျပးေလးဆရာဝန္ပိတ္ေနတဲ့တံခါးကိုလက္နဲ႕ဆြဲကာတားထားတယ္။
"ဘာ...ဘာျဖစ္လိုလည္ေကာင္ေလး...ဆရာေဆးခန္းပိတ္ေတာ့မွာ"
"ေက်းဇူးျပဳၿပီးေမာင့္ကိုလိုက္ၾကည့္ေပးပါဆရာရယ္ေမာင့္အရမ္းဖ်ားေနတယ္ကိုယ္ေတြလည္ပူၿပီးသတိမရဘူးလုပ္ပါဆရာရယ္ေနာ္...အဟီ...ေကျးဇူးပြုပြီးလိုက်ခဲ့ပေးပါနော်..."ထယ္ေယာင္ငိုၿပီးလကိယ္အုပ္ေလးခ်ီကာေတာင္းဆိုေနတယ္။
"ေကာင္းၿပီ...ေကာင္းၿပီဆရာလိုက္ခဲ့ေပးမွာမို႔ေကာင္ေလးကမငိုနဲ႕ေတာ့ဟုတ္ၿပီလာ.."
ဟုတ္ကဲ့ဆရာအျမန္ေလးလိုက္ခဲ့ေပးပါေနာ္အိမ္မွာေမာင့္ကိုတစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့ရလို႔ပါ။
ဆရာဝန္မွာလည္ကားထုတ္ၿပီဴထယ္ေယာင္ကိုပါကားနဲ႕တင္ေခၚခဲ့ေတာ့တယ္။
"ေကာင္ေလးမင္းေျခေထာက္မွာေသြးေတြေျခေထာက္မွာဖိနပ္လည္မပါဘူးေအာ္ခက္တာ....ဖိနပ္ေလးစီးခဲ့ေပါ့ေနာက္ၿပီးေျပးလာရလာ"
ထယ္ေယာင္မွာေခါင္းေလးသာညိတ္ေတာ့တယ္။
ဆရာဝန္နဲ႕ထယ္ေယာင္လည္အိမ္ေရာက္လာၿပီးေဂ်ာင္ကုကိုဆရာဝန္လည္ၿပဲတာကိုခ်ဳပ္ေပးေဆးထည့္ေပးၿပီေသာက္ေဆးပါေပးခဲ့တယ္။
ကဲေကာင္ေလးတေရးနိုးရင္းအဖ်ားတက္လာလိမ့္မယ္ေရဝတ္ေလးတိုက္ေပးတစ္ခုခုေကြၽးၿပီးေဆးတိုက္လိုက္ဟုတ္ၿပီလာဆရာလည္ျပန္ေတာ့မယ္။
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္.."
"ရပါတယ်ကောင်လေးမင်းခြေထောက်က်ုလည်ဆေးထည့်အုန်းဆရာတစ်ခါတည်းလုပ်ခဲ့ပေးရမလာ..."
"ရတယ္ဆရာခဏေနရင္ကိုယ္ဘာသာဘဲလုပ္လိုက္ပါမယ္အရမ္းညနက္ၿပီဆိုေတာ့ဆရာလည္ျပန္ေတာ့ေနာ္..."
"ဟုတ်ပါပြီနောက်နေ့ဒီဘက်ခဏလာခဲ့မယ်ချုပ်ထားတဲ့ဒဏ်ရာက်ိုကြည့်မလို..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ..."
ဆရာလည္ျပန္ေတာ့ထယ္ေယာင္ေဂ်ာင္ကုနားသြားၿပီးနဖူးေပၚေရဝတ္ေလးနဲ႕တစ္ညလုံးဘဲလုပ္ေပးေနေတာ့မနက္မိုးလင္းမွအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။
မနက္ေရာက္ေတာ့ထယ္ေယာင္ေဂ်ာင္ကုကုတင္ေလးေပၚေခါင္းေလးတင္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။.
ေဂ်ာင္ကုလည္နိုးလာေတာ့.
..ေနပါအုန္းငါ့အိမ္ကိုဘယ္လို႔ေရာက္လာတာလည္ေဂျာင်ကုအိပ်ယာကထလာတော့..
သူ႕...သူၾကဘယ္လို႔လုပ္ၿပီးငါ့အခန္းထဲေရာက္ေနလည္...နဖူး...ေဂ်ာင္ကုသူ႕နဖူးကိုစမ္းလိုက္ေတာ့အဝတ္ပိုင္းေလးက်လာတယ္။
ငါ့ညကဘာျဖစ္တာလည္....ေဂ်ာင္ကုေတြးေနရင္းမွာ...ငါ့ညကဖ်ားတာထင္တယ္..
အိပ္ေနတဲ့ထယ္ေယာင္ကိုနိုးဖို႔လက္႐ြယ္ၿပီးမွလက္ကိုျပန္ရုတ္သိမ္းကာ...ၾကည့္ေနမိတယ္ဒီလူကမိန္းကေလးလာဘာလိုမ်က္ေတာင္ေလးေတြကေကာ့ၫႊန့္ေနတာလည္ေနာက္ၿပီသူ႕မ်က္ႏွာကလွေနတယ္လိုျမင္တာလည္....ႏွာေခါင္းေလးကေရာ...
အားးးေဂ်ာင္ကုဘာေတြေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီးေတြးေနတာလည္...ေဂ်ာင္ကုသူ႕မ်က္ႏွာကိုသူ႕ျပန္ရိုက္ေနတယ္။
ထယ္ေယာင္လည္လႈပ္နိုးလာေတာ့.....ေဂ်ာင္ကုခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ထရပ္ၿပီး....
"ခင်ဗျားန်ိုးပြီးလာဘာလိုကျွန်တော်အခန်းထဲလာအိပ်တာလည်ကျွန်တော်အခန်းထဲကိုလာတာမကြိုက်ဘူးလို့ပြောထားတယ်မှတ်လာ..."
"မဟုတ်ပါဘူးၡမာင်ရယ်ထယ်ယောင်ချက်ချင်းမတ်တပ်ထရပ်ပြီး....ဟိုေလးညကေမာင္ေနမေကာင္းလိုအဲ့ဒါ..."
"ေတာ္ၿပီခင္ဗ်ားအခန္းကိုခင္ဗ်ားျပန္ေတာ့ဘာမွဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့..."
"အင္းပါေမာင္ရယ္....ထယ္...ထယ္တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ရမလားေမာင္...."
"ဘာေမးမွာလည္ျမန္ျမန္ေမး"
"ေမာင့္အတြက္ထယ္ကအရမ္းကိုမွစိတ္အႏွောက္ယွက္ျဖစ္ေစတာလာေနာက္ၿပီးထယ္ကိုမျမင္ရရင္ေမာင့္စိတ္ခ်မ္းသားမွာလာဟင္"
ဒါေပါ့ခင္ဗ်ားကိုျမင္ေနရတာေတာ္ေတာ္စိတ္ပင္ပန္းတယ္။
"အင္းေမာင္ထယ္နားလည္ပါၿပီထယ္ေနာက္ဆင္ျခင္ပါမယ္ေမာင္မျမင္ေအာင္လည္ေနေပးပါမယ္ပုံမွန္ေလးေတာ့ထယ္ခ်က္ေပးတာစားေပးေနာ္"
"ၿပီးေရာ..."
ထယ္ေယာင္လည္နာေနတဲ့ေျခေထာက္ေလးကိုအားယူၿပီးျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလွ်ာက္ၿပီးသူ႕အခန္းကိုသူ႕ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္။
ညကသူ့ခြေထောက်နာနေတာတောင်သူ့ဂရုမစ်ိုက်အားပါဘာလို့ဆိုမောင့်ကိုသာအရမ်းစိုးရိပ်ပြီးလုပ်ပေးတော့အခုတော့ဖျားခြင်နေပြီကိုယ်တွေလည်ပူလာတယ်။
ထယ်ယောင်လည်ခြေထောင်က်ိုရေဆေးတော့အရမ်းကိုစပ်နေတယ်။
အားးးကြၽတ္
..စပ္လိုက္တာ....
ညိုမဲစြဲလာပါလာ....ထယ္ေယာင္လည္ေဆးထည့္ၿပီးေအာက္ထက္ဆင္းလာတယ္ေမာင့္အတြက္ဆန္ျပဳတ္ေလးလုပ္ေပးရအုန္းမယ္။
ထယ္ေယာင္လည္ဆန္ျပဳတ္ေလးျပဳတ္ေပးၿပီးတာနဲ႕ေအာက္ျပင္ေပးၿပီးတံခါးေခါက္ကာ....တံခါးဝေလးမွာဘဲထားခဲ့လိုက္တယ္။
ေဒါက္....
ဘာလည္ဗ်ား...ခင္ဗ်ား...ေဂ်ာင္ကုေျပာၿပီးတံခါးဖြင့္ေတာ့ဆန္ျပဳတ္ေလးအသငြေလးေတာင္ေထာင္ေနတုန္းအခုခ်က္ထားတဲ့ပုံ....စာ႐ြက္ေလးေပၚမွာမညီညာတဲ့လက္ေရးေလးနဲ႕...
"ေမာင့္ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ေလးေသာက္ၿပီးရင္ေမာင္ေခါင္းရင္းေပၚမွာေဆးေတြဆရာဝန္ေပးခဲ့တယ္အဲဒါေလးေသာက္လိုက္ေနာ္....
ထယ္ကေက်ာင္းမေနဖူးေတာ့ထယ္ကစာလည္မတက္ပါဘူးေမာင္ဒါေၾကာင့္ထယ္လက္ေရးေလးကမညီညာတဲ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ေဂ်ာင္ကုရင္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားတယ္....ဆရာဝန္ကိုသူ႕ဘယ္လိုေခၚခဲ့တာလည္ဖုန္းမကိုင္တက္ဘူးဆို....
ဟိုေကာင္ကိုအကူညီေတာင္းတာျဖစ္မွာေပါ့...ေဂ်ာင္ကုလည္ဆက္မေတြးဘဲဆန္ျပဳတ္ပန္ကန္ကိုအခန္းထဲယူၿပီးေသာက္လိုက္ကာေဆးပါေသာက္လိုက္တယ္ၿပီးတာနဲ႕ဆက္အိပ္လိုက္တယ္...
ညေနေလာက္နိုးလာတယ္...ညစာကလည္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတယ္ဒါေပမဲ့ထယ္ေယာင္ကိုေတာ့အရိပ္ေယာင္ေလးေတာင္မေတြရေတာ့သူ႕တစ္ခုခုကိုလိုေနသလို....
ရွီးးးးးဘာလည္ကြားစိတ္က်ဥ္းတာ....
....
ထယ္ေယာင္လည္လူကသာဖ်ားေနတယ္အိမ္မွာေဂ်ာင္ကုရွိေနေတာ့အျပင္ကိုဘက္စီးၿပီးထြက္လာလိုက္တယ္။
ထယ္ေယာင္လည္လမ္းေဘးေတာ့ပိုကီးဆိုင္ေလးေတြေတာ့စားျခင္ေနေတာ့ဝင္စားေနတုန္း....
"အကိုေယာင္...အကိုေယာင္ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္..."
၊ထယ္ေယာင္ပါးစပ္ထဲမွာေတာ့ပိုကီးအျပည့္နဲ႕ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ဟန္မင္းျဖစ္ေနတယ္။
အြန္းးးး
"ဟန္မင္းမွာအူယားလို႔ေသေတာ့မယ္ပါးေလးႏွစ္ဖက္ေဖာင္းကားၿပီးစားေနတာေလး...ဟန္မင္းဝင္ထိုင္ၿပီး....အကိုေယာင္ကိုကြၽန္ေတာ္ဖုန္းေတြဆက္ထားတယ္အကိုမကိုင္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္အကိုအိမ္ကိုလာေနတာ"
"ဟုတ္လာ....အကိုေမ့ခဲ့တယ္အကိုအစပ္စားျခင္ေနေတာ့အိမ္ကေနထြက္ခဲ့တာ"
"ေနပါအုန္းအကိုကေခြၽးေတြျပန္ေနပါလာဟန္မင္းထယ္ေယာင္နဖူးကိုလက္နဲ႕ထိေတာ့....ဟင္အကိုဖ်ားေနတာလာကိုယ္ေတြပူေနတာဘဲ."
"ရ...ရတယ္...ဟန္မင္းရယ္အကိုအဆင္ေျပပါတယ္.."
မေျပဘူး...အခုထေဆးခန္းသြားမယ္...ဟန္မင္းလက္ကိုဆြဲလက္ေတာ့...
အ....
"ဟင်အက်ိုဘာ...ဘာျဖစ္တာလည္"
"ဟင္...
အကိုေျခေထာက္ကေရာဘာျဖစ္တာလည္...ေဂ်ာင္ကုဘာလုပ္တာလည္ကြၽန္ေတာ္ကိုေျပာ..."
.ဟန္မင္းေဒါသေတြထြက္ၿပီးမတ္တပ္ထရပ္ေတာ့...
"အကိုအဆင္ေျပတယ္ညီေလးမင္းရယ္ထယ္ကိုေမာင္ကဘာမွမလုပ္ပါဘူးညီေလးမင္းရယ္"
ppov:ေမာင္တဲ့လာေယာင္ရယ္ကြၽန္ေတာ္မွာေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ေရာရွိေသးလာ...
"ညီေလးမင္း...ညီေလးမင္း"
"ေအာ္..
အကိုေယာင္ဘာေျပာလိုက္တာလည္.."
"အကိုလက္ကိုလႊတ္အုန္းလို႔ေျပာတာပါ"
ဟန္မင္းလည္ၿပဳံးကာထယ္ေယာင္ကိုမခ်ီေတာ့....
"ဟင္....ဘာ...ဘာ...လုပ္တာလည္ညီေလးမင္း..အက်ိုကို့အောက်ချပေး..."+
ေဆးခန္းသြားရမယ္ဒီေျခေထာက္ၾကီးကညိုလာၿပီ...ဟန္မင္းေျပာလည္ေျပာထယ္ေယာင္ကိုသူ႕ကားေပၚတင္ၿပီးေဆးခန္းကိုေခၚလာေတာ့....ဆရာဝန္ကေဂ်ာင္ကုအတြက္သြားေခၚေပးတဲ့ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတယ္။
ေဟာ့..
"မေနညကေကာင္ေလးပါလာ...ဘာျဖစ္တာလည္."
ေနမေကာင္းလို႔ဆရာသူ႕ကိုၾကည့္ေပးပါအုန္းဟန္မင္းေျပာေတာ့...
ဆရာေျပာတယ္ေလးေဆးထည့္ေပးခဲ့မယ္လိုအခုေတာ့ျဖစ္ၿပီေပါ့...လာ...လာ...မေနညကေဆးခန္းကိုညႀကီးနက္ေျခဗလာနဲ႕ေဆးခန္းကိုေျပးလာတယ္ေလးအခုေတာ့ေျခေထာက္ကရစရာမရွိကိုျဖစ္ေနၿပီ.
ဆရာဝန္ေျပာလည္ေျပာထယ္ေယာင္ေျခေထာက္ကိုေဆးထည့္ေပးေနတယ္။.
"ဘယ္သူ႕ကဘာျဖစ္လိုအကိုေယာင္ကကားမွတ္တိုင္း၄မွတ္တိုင္ကိုေတာင္ေျခဗလာနဲ႕ေျပးရတာလည္..."
"ေမာင္မေနညကဒဏ္ရာေတြနဲ႕အိမ္ေရာက္လာတယ္ဖ်ားတယ္ေလးအဲဒါအကိုအရမ္းစိတ္ပူၿပီးေျပးလာလိုံဖိနပ္ကိုသတိမထားမိေတာ့လို႔ပါ..."
+
"ဟန္မင္းတစ္ေယာက္ပါးေပၚေတာင္မ်က္ရည္က်သြားတယ္....အကိုေယာင္ကေဂ်ာင္ကုကိုသိမ့္ခ်စ္တာဘဲလာဟင္..."
၊ထယ္ေယာင္လည္တစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာလႊဲၿပီး.....အကိုေယာင္မေျဖျပရေစနဲ႕ညီေလးမင္းအကိုအရမ္းနာက်င္ရလို႔ပါ။
"ကြၽန္ေတာ္အတြက္အကိုမွာေနရာေလးရွိလာဟင္....."
ထယ္ေယာင္ဆီကစကားဟာမျပန္ေတာ့ဘဲတိတ္ဆိတ္သြားေတာ့တယ္။
မေသခ်ာပါဘူးေနာ္ငယ္ေလးတို႔ေရမနက္ျဖန္ဆိုအဲေတာ့မနက္ျဖန္ေတာ့ေအးမလာျဖစ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္...
ႀကိဳ႕ေျပာခဲ့ပါရေစ....
#Aye