Warning 🔞: Read at you own risk!
Ang kabanatang ito ay RATED SPG striktong patnubay at gabay ng mata ang kailangan dahil may maseselang jugjugan, plokplokan, ungolan, kalmutan, laspagan at bukahan na hindi angkop sa mga mambabasa.
"BAKIT LIMANG sasakyan ang binili ni Miss December sa'yo at bakit ikaw ang gusto niyang maghatid rito?" Hindi niya mapigilang tanong kay Zheorem na ngayo'y nagmamaneho sa car carrier trailer truck na sinasakyan nila.
Mabilis na nagnakaw ng tingin si Zheorem sa kaniya bago sumagot. "Wala siyang tiwala pag-iba ang naghahatid, atsaka ang mga sasakyang 'yan ay ibibigay niya sa mga kambal niya bilang regalo."
Lumapat ang isang ngiti sa labi niya. "Ang unique ng mga pangalan nila, 'no? Galing talaga sa mga buwan; August, September, October, November, December." Naalala niya kanina ang ginawa niya. "Sinearch ko kanina si Sir August, siya lang pala lalaki sa kanila tapos sobrang sikat niya pala sa larangan ng pagsusulat ng mga libro."
"You better not, Aespa…" Matinis na tugon nito. "He's gay." Humigpit ang kapit ni Zheorem sa manibela.
"So what? Atleast gwapo siya sa paningin ko."
Zheorem scoffed. "Ang salitang gwapo ay nababagay lang sa kagaya kong nilalang."
Bumwelo siya ng tawa. Sinubukan niyang pigilan ngunit humagalpak pa rin siya. "Ang hangin mo, Sir Zheorem." She clutches her stomach.
Simangot na tumingin ito sa kaniya. "Bakit mas gwapo ba siya keysa sa akin?"
Nahinto siya at napaisip. "No… I can say na mas gwapo ka talaga sir pero iba lang ang tindig ni Sir August sa tingin ko."
Ngingiti na sana si Zheorem nang marinig na mas gwapo siya pero umurong rin 'yon. "Ako lang dapat ang gwapo sa paningin mo, Aespa."
Naghuramentado bigla ang sistema niya sa sinabi ni Zheorem. Napakapit siya sandali sa palda bago napaiwas ng tingin sa labas. "Oo na, ikaw na gwapo." She can feel her heart pounding crazily.
What's happening to me?
Iniba niya na lang ang usapan para mapakalma ang sarili. "By the way, gusto ko nga pala magpasalamat ulit sa pusa. Sobrang sweet ni Zhego, palagi siyang natutulog sa dibdib ko." Napapangiti siya sa tuwing sumasampa si Zhego sa kaniya para lang matulog.
"Pwedeng patulog rin sa dibdib mo?"
Naputol ang isip niya, hindi niya klaro ang sinabi ni Zheorem. "Huh?"
"Huh? Wala. I'm thankful that you accepted the cat."
"Hindi ko inakala na bibilhin mo talaga ang pusa para sa akin."
May binulong si Zheorem ngunit hindi niya masyadong narinig. "Hindi ko rin inakala na bibilhin ko 'yon para sa'yo."
Nang marating nila ang destinasyon nila ay muntikang nahulog ang panga niya. Nalulula siya sa laki ng bahay na nakikita niya. It was a gray-colored mansion in front of her.
"Bahay nila 'yang lima?"
"Yes," Zheorem answered. "They lived under the same roof since ayaw rin nilang hindi tumira sa isang bubong. Those quintuplets are so inseparable kahit hindi nagkakasundo kung minsan."
Bumababa na siya trailer at tumungo sa gate ng mansion. Nag-doorbell siya roon. Hindi nagtagal ay may isang lumabas na isang matangkad na lalaki.
Bigla siyang tinubuan ng hiya matapos mamukhaan kung sino 'yon.
"Good morning. How can I help you?" August put a smile on his face after he opened the gate.
"A-Ahm… k-kasi…" Magsasalita pa sana siya pero biglang umakbay si Zheorem sa kaniya at inilayo siya sa posisyon niya.
Malamig na nagsalita si Zheorem. "Where's December?"
"Tatawagin ko muna." Naglakad papalayo si August para tawagin si December."
Naiilang siyang nasa tabi ni Zheorem. Hindi nito tinanggal ang braso sa balikat niya. Gusto niya sanang tanggalin dahil agresibo na namang nagre-react ang puso niya ngunit humigpit lang lalo ito.
"'Wag mong subukang gumalaw, Aespa," banta ni Zheorem. "Focus your eyes on me." Hinulog ni Zheorem ang mata sa kaniya at matagal na tinitigan siya. "Remember what I said, ako lang dapat ang gwapo sa paningin mo."
Hindi niya makuha ang sarili kung bakit sa oras na 'yon ay gustong mahulog ang suot na panty niya. Zheorem's minty breath fanned her face. Biglang may kung anong kumiti sa ibaba niya dahil 'ron.
Ang tanging naisagot niya na lang ay ang salitang, "O-Okay, sir."
Lumabas na si August kasama si December ngunit kasama na rin nito ang iba pang kambal.
"December, anong kulay ang sa akin?" September asked. May chestnut brown itong mata.
Tinuro ni December ang sasakyan nito. Tinuro nito ang kulay kung saan kaparehas ng kulay sa mata ni September.
"'Yong akin, December?" tanong naman ni November na may russet brown na mata. Tinuro lang rin ni December ang sasakyan na kakulay ng mata nito.
"I'm sure na 'yong cognac brown 'yong sa akin," pagsasalita ni October.
"And I guess the honey brown is mine," ani na rin ni August. Namamangha pang tinititigan ang bawat sasakyan mula sa trailer.
"Yes." December nodded to all of them. "Your car is based on eyes. Simula ngayon 'yan na ang gagamitin niyo para hindi na kayo sakay nang sakay sa akin." Umikot ang hazelnut brown na mata nito.
Now that answers my question why she bought broen themed cars.
Pilit niyang tinanggal ang pagkakaakabay ni Zheorem sa kaniya at hinugot ang papeles na kailangan pirmahan ni December. "Pakipirmahan na lang dito."
Pinirmahan rin naman agad 'yon ni December. "Thank you."
"You're welcome," bahagya niyang tinugunan ng ngiti ito.
Isa-isa nang minaneho at binaba ni Zheorem ang mga lamborghini na sasakyan subalit kahit nasa loob ito nang sasakyan ang tingin nakaderitso pa rin sa kaniya na tila binabantayan ang bawat kilos niya. Muli na lang niyang pinagmasdan ang ang mga kambal dahil naiilang siya sa titig ni Zheorem.
She can't really identify who's who because of their features. Tanging kulay lang ng mga mata at istilo ng mga buhok nito ang magkaiba pero sa kabila no'n ay wala na. Nahihirapan na siyang kung anong tamang buwan ang pangalan ng mga ito.
"Ang ganda mo, secretary ka ba ni Zheorem?" Tanong ni September.
"Hindi naman," kumalat ang pamumula sa pisngi niya. "Oo, secretary ako ni Sir Zheorem."
May ibinigay itong isang maliit na papel sa kaniya. "I know maganda na buhok mo but if may panahon ka na ipaayos ito, punta ka lang sa salon ko, The All Ways Hair Salon."
Tinanggap niya ito. "Sige, salamat rito."
"Kahit off work nagpo-promote." Iniling-iling ni August ang ulo dahilan upang matuon ang tingin niya rito.
Is he really gay? Bakit paramg hindi? Hindi halatang gay ito dahil sa napakalalaki nito kung gumalaw at ang boses ay sobrang lalim.
Zheorem horned the car carrier. "Tara na, Aespa!" Sigaw nito. Nakasakay na ito roon.
Nahihiya siyang nagpaalam sa mga ito. "Pasensya na, una na kami. Nagmamadali yata si sir."
"Nagseselos siguro," wika ni October.
Hindi niya na binigyan pansin ang sinabi nito dahil sumakay na siya subalit hindi pa nga siya masyadong nakaayos ng upo ay kaagad na inilarga ni Zheorem ang trailer.
"Ano naman problema mo, Zheorem?" Sinadya niyang hindi lagyan ng sir ang pangalan nito.
"You're stared at him, Aespa. Ang tagal mong tumingin sa kaniya." Kita niya kung paano umigting ang panga nito, ang pagdugtong ng kilay nito sa inis, at ang pagkunot ng noo nito.
Nalagutan yata siya ng hininga sa sinabi ni Zheorem. "Anong pinagsasabi mo?"
Zheorem clicked his tongue out of anger. "Forget what I said."
Ngunit hindi siya nakinig dahil hanggang maakabot sila pabalik sa building ay paulit-ulit pa rin itong naglalaro sa isipan niya na parang isang plaka.
"Wait me inside my office," utos nito sa kaniya matapos siyang pababain.
"Bakit?"
Mahinahong sumagot lang si Zheorem, "Sabay na tayong kumain dahil may susunod pa tayong transaction. May pupuntahan lang ako sandali. Wag kang mabahala, ako na bibili ng pagkain natin."
Pumayag naman agad siya. "Okay. I'll wait for you inside your office then."
Tinahak niya ang opisina ni Zheorem at doon naghintay. Nakita niya si Vera at kinawayan niya ito. "Dito muna ako sa opisina ni sir."
Vera thumbs up. "Okay."
Umupo siya sa isang couch ng opisina ni Zheorem, doon kalmadong naghintay. Lumipad panandalian ang tingin niya sa wall clock at nakita niyang 11:30 A.M na, malapit nang mag alas-dose.
She shortly stood up after that, naglakad-lakad sa loob ng opisina ni Zheorem. Zheorem's office is spacious na tila kaya nitong bumuo ng isang bahay sa sobrang luwag. The office also has less design, wala itong masyadong mga kung ano-anong mga bagay maliban sa work-related na mga gamit.
Nadatnan niya ang office cabinet ni Zheorem at nahinto siya nang matuon ang mata niya sa isang bagay. Mga tatlo hanggang limang litrato ito ni Zheorem kasama ang dad nito na nakalagay sa isang frame.
She can say na sobrang close ni Zheorem sa dad nito dahil kita niya ang ngiti sa litraro na kahit kailan ay hindi niya pa nakikita kay Zheorem.
Kinuha niya ang isa sa mga 'yon na sa tingin niya ay bago pa lang dahil ang laki at tanda ng Zheorem ngayon ay siyang nasa litrato. In the picture, Zheorem was slithering his arms around his dad's shoulder while his lips were planted on top of his head, on the other hand, Zheorem's dad was sitting on a wheelchair with his closed and a sweet smile on his lips, it's as if cherishing his smile with Zheorem's kiss on top of his head.
"You're so cute…" Wala sa isip niyang komento. "You're such a big baby." Lumikot ang matamis na ngiti sa labi niya. Kinunan niya ng litrato 'yon gamit ang cam ng selpon.
Pansin niya sa mga litrato na puro dad lang kasama nito. Wala itong litrato kasama ang mom niya, wala ring kahit isang family picture. Where is his mom?
For the past 4 years at sa tagal niya na sa trabaho kay Zheorem, ngayon niya lang napansin at napagtanto ito.
Nilapag niya na lang pabalik ang litrato at umupo na rin siya pabalik sa couch. Bumalik siya sa paghihintay kay Zheorem.
Pero kahit mabilis ang pagtakbo ng oras, wala pa rin si Zheorem. Dumaan na ang ilang oras ay wala pa ring lumitaw na Zheorem na may dalang pagkain.
Tumutunog na ang tiyan niya so, she decided to text Zheorem.
Aespa
Where are you?
Aespa
Gutom na ako masyado, sir.
Aespa
Natakluban ka na ba ng pagkain?
Nagbiro pa siya sa text kahit sobrang kalam na nang sikmura niya sa gutom. She rubbed her tummy.
After a minute, she got a call from Zheorem. Dali-dali niyang sinagot ito. "Sir Zheorem, saan ka na guto-"
"'Wag mo na akong hintayin. Mauna ka na lang kumain diyan," putol ni Zheorem sa kaniya.
Parang may kung anong sumuntok sa puso niya sa pagkadismaya.
Ilang oras akong naghintay sa'yo tapod sasabihin mo lang na 'wag na kitang hintayin?
It's almost 1 P.M, at isa hanggang kalahating oras siya nag hintay sa loob ng opisina kahit nabuburyo na. "Sabi mo sabay tayong kakain."
"May emergency lang." Pinatay na agad nito ang tawag.
Masyadong siyang umasa na babalik agad si Zheorem sa building. Kumurte pababa ang sulok ng labi niya. Nasaktan at lubos siyang nadismaya sa ginawa ni Zheorem.
Ang galing mo magpaasa, Sir Zheorem.
Gusto niyang sapakin si Zheorem sa inis. Mabigat na lang siyang humakbang palabas. Her stomach grumbled once again, sinakop niya ito. "Don't worry, kakain ka na."
Agad siyang napansin ni Vera pagkalabas. "Ayos ka lang ba? Bakit ka namumutla?"
"Gutom na ako."
Bukod kasi wala pa siyang kain ngayon, wala rin siyang kain kanina dahil sa pagmamadali. Sobrang aga kasi nila ni Zheorem kanina sa paghatid ng sasakyan dahil malayo ang lugar.
"Saan si Sir Zheorem?"
"Hindi pa bumabalik." Nagawa niya pang iikot ang mata. Ang gutom niya ay parang natumbasan ng galit niya kay Zheorem.
Isinabit ni Vera ang mga hibla ng buhok sa likod ng tainga niya. May kinuha itong baon. "Kumain ka na ba?"
"Hindi pa, wala akong dalang baon dahil sa pagmamadali ko kanina." Hindi siya nakaluto sa condo niya.
"Juice ko ka dai." Nag-aalala itong nilahad ang baonan sa kaniya. "Ayan. Tirang pagkain ko 'yan, ubusin mo na para naman may laman 'yang tiyan mo."
"Thank you." Mahina siyang napangiti siya rito ngunit hindi abot tainga. Hindi na siya nag-inarte pa dahil sobrang gutom na talaga siya.
Dismayado pa rin siya sa ginawa ni Zheorem.
AFTER VISITING Uzziah and hearing her explain everything to him, he almost couldn't wrap his head about it. He was mad about it.
"I'm not happy, Uzziah." Kumuyom ang kamao niya habang inaalala ang sinabi nito. "I hope hindi na mauulit ito."
"I'm sorry, Z."
Kita niya kanina kung paano dumaan ang sakit sa mata nito nang tinalikuran ito ni Strahmn. She still loves him no matter how she hates him.
Love really makes people a slave.
"For now, magpapanggap ako na boyfriend mo para hindi na siya lalapit sa'yo," aniya.
Kanina pa siya pasulyap-sulyap sa phone niya. Nag-text na si Aespa sa kaniya. Matapos niya reply-an ito kanina ay hindi na halos matanggal ang tingin niya sa selpon. "I need to go now, someone is waiting for me."
"Bye, take care," Uzziah bid her byes.
Umiling siya bago dinuro si Uzziah. "You take care."
Tumungo na agad siya sa sasakyan niya para makabalik na sa kompanya. Natatakot siya kay Aespa dahil hindi niya nasabayan ito kahit sinabi niyang sabay silang kumain.
Zheorem
Hey…
Zheorem
Kumain ka na ba?
Zheorem
I'm sorry.
Zheorem
May dala akong pagkain.
Zheorem
Are you mad?
Ngunit wala na siyang natanggap na mensahe mula rito kaya mas dinalian niya ang pag biyahe. Kumaripas siya ng lakad dala ang pagkaing binili niya, tinungo niya agad si Aespa, ngunit hindi niya ito nakita.
"Saan si Ms. Davino, Ms. Castrol?"
Laking gulat na tumingin si Vera sa kaniya at kinakabahan. "A-Ahm… She's sleeping, sir. Sinabihan ko siya na magpahinga muna dahil sobrang nanghihina siya kanina."
Dumiin ang kapit niya sa supot ng pagkain. "Why?"
"Wala siyang kain simula kaninang umaga, sir," paliwanag nito.
Mas lalo siyang lumapit sa desk ni Aespa, at doon niya nga nakita na mahimbing ang tulog nito. Ang ulo ay nakadantay sa mesa habang ang noo ay tagaktak ng pawis.
Aespa's positions looks uncomfortable so he decided to carry her body and let her lay down on his office's couch so she can get a comfortable sleep.
Isisirado niya na sana ang pinto ng opisina niya nang humarang si Vera. "Sir, bakit mo po binuhat si Aespa diyan sa loob?"
His brows arched. "Why? Is there any problem?"
May bahid na inis ang umukit sa mukha ni Vera. "Baka kung anong gawin mo sa kaniya."
"It's none of your business." Sinirado niya na ang pinto.
Naglakad siya sa pigura ni Aespa. Bahagya siyang umupo sa sahig malapit rito. Pinagtitigan niya si Aespa. "I'm sorry."
He stared upon Aespa's chocolate brown eyes, admiring it even though it was closed. He outstretched his hand to keep her blonde strand that covered her face behind her ear. Aespa blonde bob hair will be one of the reasons for him why Aespa always looks bossy.
There's an urge inside him to kiss Aespa on the lips but he stopped himself. Nang mapagtanto kung ano ginagawa niya ay napatingala na lang siya sa kisame.
He tightly closed his eyes and whispered something in the air. "I can't fathom what you're doing to me. I've been suffering for 4 years because of you."
Napatingin siya sa pagkaing dala. Hindi niya makain ito dahil guilty siya ginawa niya.
"Sir Zheorem?" Aespa stirred.
His face quickly hardened. Mabilis na naglaho ang emosyon sa mukha niya. Kumilos agad siya at tumayo.
"Bakit nasa loob ako ng opisina mo?" Takang tanong ni Aespa habang iginala ang paningin. "Pagkakatanda ko nasa mismong desk ako."
"I carried you here because you looked uncomfortable."
Halos lumuwa ang mata ni Aespa. "You carried me?"
"Yeah," tipid niyang sagot dahil kinakabahan siya na baka narinig nito ang mga sinabi niya. "Let's go, may transaction pa tayo."
Nang nasa loob na sila ng sasakyan ay hindi kumikibo si Aespa sa kaniya. Kung may itatanong naman siya ay sobrang ikli ng sagot nito. He didn't not like it.
"Dinalhan kita ng pagkain." Dala-dala niya pa rin ang supot ng pagkaing bili niya. Inabot niya ito kay Aespa pero tinitigan lang nito ang kamay niya.
Umiwas rin ito ng tingin. "Ayos lang. Busog na ako, sir." Ang tingin nito ay nakaderitso lang sa labas. "Pinakain na ako ni Vera ng tirang pagkain niya. Hindi ko na kailangan 'yan." Hindi niya alam na tumulo na pala ang isang mainit na likido sa kanang mata ni Aespa. Sobrang nasaktan at dismayado talaga ito dahil hindi siya dumating.
His chest tightened as he put down the food. With guilt in his eyes, he apologized to Aespa. "I'm sorry, hindi ko sinabi sa'yo na pupuntahan ko ang kaibigan ko, natagalan ako roon dahil nagkaproble-"
"Sabi ko ayos lang, sir," putol ni Aespa sa kaniya. "Hindi ko naman hinihingi paliwanag mo atsaka tapos na ang nangyari. Ikaw na lang ang kumain niyang binili mo sir para hindi masayang," tumingin na si Aespa sa kaniya at ngumiti kahit pilit.
Mas lalo siyang nadismaya sa sarili. "Hindi ko-"
"Pwedeng dalian na lang natin sir para matapos na tayo?"
His other hand inside his pocket clenched. "Okay."
THAT DAY ended no good. Hindi niya na masyadong pinansin Zheoren sa araw na 'yon hanggang lumipas ang tatlong araw. Pupunta na lang siya sa opisina nito kapag pinapatawag siya o 'di kaya kapag may pinapasa, kabila no'n ay wala na.
She always ended the conversation every time Zheorem trying to explain what happened that day. Nagbibingi-bingihan siya kapag may nasasabi ito tungkol ro'n. Pinapansin niya lang ito kapag ang tanong nito ay tungkol sa trabaho. Hindi siya nakikinig pag 'hindi roon konektado ang pag-uusapan nila.
"Vera, mamaya ka pa?" Tanong niya rito nang mapansin na hindi pa ito nag-aayos ng gamit.
"Ah, oo. Overtime ako ngayon para bukas kunti na lang aasikasuhin kong trabaho," sagot nito.
"Sige, una na ako ha. Ikaw, 'wag kang masyadong magpagabi lalo na't delikado," hatid niya rito.
"Yes, ma'am." Ngumisi ito sa kaniya.
Lumabas na siya sa building at doon hinintay si Kxiel. Sinabi niya rito na sa All For One siya ngayon matutulog kahit hindi pa weekend. Sinigurado niyang iwanan ng pagkain ang mga pusa niya roon sa condo niya para hindi magutom.
Dahil sa tagal ng pagdating ni Kxiel, naabutan siya ng alas sais sa daan. Ang malamig na dala ng ihip ng hangin ay yumayakap sa katawan niya. Napayakap na lang siya sa sarili.
Dumaan pa ang mga ilang minuto ay kita niya na si Kxiel na sakay ang black ducati scrambler na motor at hindi iyong pulang ducati 1198 na kadalasan nitong gamit.
"Tara na." Kxiel parked her motor before removing her helmet, showing her skrillex hairstyle. Ang pilak nitong buhok sa gilid ay may apat na pinong tirintas which is lagi nitong ginagawa at kapag may paligsahan.
Si Kxiel kasi ay isang lesbian professional na motorcycle racer, sumasali ito sa lahat ng mga paligsahan ng mga motor, even motocross kaya medyo matunog rin ang pangalan nito. Si Kxiel rin ay graduate bilang isang mechanical engineer. Sumusunod si Kxiel kay Adzralyn na may pinakadelikadong trabaho. Dagdag pa rito, si Kxiel ang pinakamatapang at siga sa kanilang magkakaibigan na kahit mga lalaking barkada nila ay takot makatapat ito.
"Salamat naman at dumating ka na." Sumampa na siya sa motrosiklo nito at doon pa siya nakahinga ng maluwag.
Binigay ni Kxiel sa kaniya ang isa pang helmet. "Go ahead."
Tinanggap niya ito bago sinuot. "Thanks."
Pinaadar na muli ni Kxiel ang motorsiklo bago tinahak ang daan tungo sa All For One House nila. While on the ride, Kxiel picked a conversation, "How's your days?
"Doing well so far. Hindi masyadong stress," maliban lang sa isang tao na tatlong araw nang hindi niya maayos na kinakausap.
Idinantay niya ang ulo sa balikat ni Kxiel. "How about you, may kompetisyon ka ba na pwede naming mapanood?"
Kxiel puffed a breath, a stress one. "None, siguro mga next next week pa ang bagong kompetisyon ko."
Matulin pero tama lang sa bilis ang biyahe nila, alam niyang pinipigilan ni Kxiel na bilisan ito dahil angkas siya nito. Kxiel is always a devil on the road everytime she sat on her motor. Para lang itong naglalaro sa daan na ikaw na lang ang matatakot pag sasakay ka sa kaniya.
Maayos niyang isinukbit ang bag pero may kakaiba siyang naramdaman, wala ang isang bagay na araw-araw niyang bitbit.
"Kxiel! Teka!"
Kxiel instantly parked the motor on the side of the road. "What happened?"
Taranta siyang tumugon, "Naiwan ko yata ang ang tablet ko sa office." Gusto niya tuhugin ang utak kung bakit sa lahat ng naiwan bakit tablet niya pa. "Kailangan ko 'yon ngayon dahil mag-aayos pa ako ng schedule ni Sir Zheorem para bukas."
"Paano 'yan malayo na tayo?" Pagtatanong nito sa kaniya.
"Pwedeng balik muna tayo sandali? Ako na bahala magbigay ng pang-gas."
"Huwag na." Ibinuwelo ni Kxiel ang motor upang bumalik sila sa daang tinahak nila.
Napakagaga mo talaga, Aespa. Dahil sa mga bagay-bagay na umuukupa ng isipan niya ay nawawala na sa isipan niya ang mga importanteng bagay.
Nang tumapat na sila sa kompanya ay dali-dali siyang pumasok, kita niya na ang ibang ilaw ay nakapatay na, wala na ring halos trabahante na makikita.
Papalapit na sana siya sa desk niya nang makita niya ang bag ni Vera sa kabila. Kinuha niya muna ang tablet bago natuon ang tingin muli sa bag. "Hindi pa umuwi si Vera?"
Kumibit-balikat na lang siya. "Siguro uuwi na rin 'yon." Nakapatay na kasi ang computer nito at nakaayos na rin ang mga gamit.
Akmang igagalaw na sana niya ang paa pero may kakaiba siyang tunog na narinig. Ang tunog ay galing sa direksyon ng opisina ni Zheorem.
Dahan-dahan siyang naglakad roon, at habang tinatahak ang pasilyo unti-unting lumilinaw ang mga tunong hanggang sa mapagtanto niya na mga ungol 'yon.
Bawat hakbang niya ay katumbas ng pagbigat ng kalooban niya. Ayaw niya mag-isip ng kung ano-ano pero gusto niyang makita ang nangyayari.
Ang opisina ni Zheorem ay hindi nakasirado at maliit na nakauwang pa ang pinto. May liwanag siyang nakikita sa pagitan ng nito.
Tahimik at takip-bibig niyang sinilip ang nangyayari sa loob at ganoon na lang ang pagtulo ng luha niya na hindi niya namamalayan. Hindi niya masikmura ang nakikita niya.
"Go harder, sir! Fuck me hard! Bury your big cock inside me. I want it all! Ahh!" Vera, who's in all fours on the couch was moaning desperately to get fucked by Zheorem. Wala itong kahit anong saplot.
Si Zheorem naman ay walang damit pang itaas at tanging slacks lang pero nakabukas rin ang zipper nito at nakalabas ang ari na naglalabas-masok kay Vera.
"You want more, huh? Do you like my cock being buried?" Kahit tanong 'yon ay humataw pa rin sa pagbayo ang balakang ni Zheorem kay Vera.
She was standing on her track, as if she was petrified. The only thing that moved was her eyes, it was blinking multiple times with its running tears.
Sarap na sarap ang dalawa sa ginagawa nito habang siya ay nakatayo lang at pinapanood sila sa sakit. Hindi niya alam kung anong sakit ang nararamdamn niya sa ngayon; sakit ba dahil nakita mismo ng mga mata niya na may katalik na babae si Zheorem o sakit ba dahil ang isang kaibigan pinagkakatiwalaan niya ng lubos ang katalik ni Zheorem? Hindi niya alam kung alin sa dalawa.
Zheorem was kissing Vera's back while still bucking his hips in and out.
"You're so big, sir! I want it hard!"
Parang masisira ang tablet mula sa kamay niya habang namamataan niya 'yon. Masyadong matindi ang pagkakuyom ng mga kamay niya sa tablet.
"Sir! Ang sarap mo… Ohhh… Faster, please."
"You're so fucking tight, Vera! Ugh!"
Ang dalawang pamilyar na boses ay pinupuno ng halinghing ang tainga niya. Ang sakit marinig, nakakapanghina ng binti.
Sa mga oras na 'yon ay sinubukan niyang bumigkas ng salita kahit masakit, "V-Vera… I-Itigil mo 'yan." Ngunit hindi siya marinig nito dahil sobrang hina ng boses niya.
Patuloy pa rin nagpapakasasa ang dalawa sa ginagawa, masyado itong malalaswa sa paningin niya, parehong mga mabababoy.
"Vera!" Buong lakas niyang sabi kahit mahirap.
Natigil ang dalawa at napako ang tingin sa kaniya pero parang nalaglag ang puso niya nang bigkasin ni Zheorem ang pangalan niya. "A-Aespa…"
Mabilis nitong hinugot ang kahabaan sa pagkababae ni Vera. Tutungo sana ito sa kaniya matapos ayusin ang sarili ngunit pinigilan niya ito. "Stop…" Nilingon niya muli si Vera. "A-Akala ko ba magkasundo tayo pagdating rito? Pareho tayong iba sa mga babaeng kinakama ng boss natin, diba? B-Bakit ganito? Bakit ka ganiyan." Naninikip ang dibdib niya habang tinatanong niya 'yon.
Parang pinipipit naman ang buong puso niya nang hinarap niya si Zheorem. Hindi ito makatingin nang deritso sa kaniya. "You're a fucking manwhore, Zheorem! Pati kaibigan ko tinira mo rin! Napakademonyo mo!"
Gusto niyang suntukin si Zheorem sa pagmumukha kaso wala siyang lakas para buhatin ang kamay niya.
Iminuwestra niya ang kamay at sinenyasan na ipagputloy ng mga ito ang ginagawa. "Sige na… Ituloy niyo na. Na-istorbo ko kasi kayo. Magpakasarap pa kayo sa kalibogan niyo."
Buong bilis niyang tinakbo palabas ang mga paa palabas sa lugar na 'yon.
Nagulat si Kxiel dahil umiiyak na siya pagbalik niya. "Why are you crying?"
Mga ilang segundo siyang hindi nakasagot. "Just drive." Tinuyo niya ang mga luha gamit ang palad.
Tahimik na lang na sinunod ni Kxiel ang utos niya at hindi na nagsalita pa.
Bakit mas masakit pa 'to kesa sa break up namin ni Chalyx?
𝘛𝘰 𝘉𝘦 𝘊𝘰𝘯𝘵𝘪𝘯𝘶𝘦𝘥…