Selamlarr nasılsınız?
Bakalım bu bölümde neler olacak?
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum iyi okumalar canlarımmm 💌
🩸
Koluma dokunulmasıyla irkilerek başımı ellerimin arasından çıkardım ve bana dokunan kişiye baktım.
Karan
Çömeldiğim yerden kalkıp boynuna atladım.
"yaşıyorsun" elleri ağır ağır belime gitti.
Ondan ayrılıp yüzüne baktım.
"Yağız öldü mü"
"hayır, ama artık sana zarar veremeyecek. Lina Yağız aslına Pamir. farklı bir kimlikle sana zarar vermek için gelmiş"
"ne" beynimde dolanan birçok soru vardı ama şuan merak ettiğim ona ne olduğuydu. Kurtulmuşmuydum.
"ona ne yaptın"
"onu zindana yolladım, zaten onu arıyorlardı, bende buldum"
"anladım" kafam fazla karışıktı. Son bir ayda yaşadıklarım akıl ermeyecek şeylerdi.
"iyisin dimi" dedi. sanki sesinde telaş vardı. Sorusunu geçiktirmeden cevapladım.
"ben iyiyim ama sen" dedim kanlı yırtılmış gömleğine bakarak.
"sorun değil gel gidelim" diyip yürümeye başladı. arkasından yürümeye başladığımda sorularımı ona yönelttim.
"şimdi emniyette Yağı- yani Pamir için ne diyeceğim"
Şaka gibi resmen yardımcım beni öldürmek isteyen kurt adam çıkmıştı.
"bir şeyler buluruz, şimdi bunları düşünme" dediğinde başka bir şey demedim.
🩸
Karan'ı bir şekil ikna etmiş emniyete geri dönmüştüm. şimdi içimde bir korku vardı. ne diyecektim birisi Yağız'ı yani Pamir'i sorarsa.
"Lina" baş komiserin sesi ile başımı incelediğim-hiçbirşey anlamadığım-dosyadan kaldırdım.
"odama gel" of neden bu kadar tedirgindim.
Aceba neden
"tabi komiserim" diyip terleyen avuç içlerimi pantolonuma silerek baş komiserin odasına doğru ilerledim.
Kapıyı tıklarıp içeri girdim ve ben şok!
Şuan bayılabilirdim bile.
Çünkü Pamir karşımda duruyordu.
Ellerim titremeye başladığında baş komiserin masasını yanında durdum.
"buyurun komiserim"
"biliyorsun Lina geçen Yağız'ı işe almıştık. senin yardımcın olarak ama Yağız bundan pek memnun değil gibi bana istifa dilekçesini getirdi"
beynim durmak üzereydi.
Ne yaşanıyordu şuan?
"ee b-beni neden çağırdınız"
"Linacım Sakin ol. bunu sana söylemek istedim nede olsa o senin yardımcındı"
"tamam ben çıkabilirmiyim" dedim hala korkuyla titrerken.
"tabi" baş komiserin onayı ile odadan zar zor çıkıp lavaboya gittim.
Elime ayağım titriyordu nasıl olurdu.
Elime yüzüme su vurdum. sakin olmalıydım bir açıklaması olmalıydı.
Bir anda kapının hızla açılmasıyla o yöne döndüm.
"Karan, senin burada ne işin var" dedim şaşkınlıkla. hem de kadınlar tuvaletinde.
"iyi misin. neden bu kadar korkmuş hissediyorsun"dedi ellerini omzuma koyup ne olduğunu anlamak istercesine yüzümü incelerken.
"s-sen onun için mi geldin"
"başka neden olacak, ne oldu söyle" dedi sesindeki tedirginlik ile.
"Karan önce bir dışarı mı çıksak" biri Karan'ı kadınlar tuvaletinde görürse yanlış anlayabilirdi.
Kokundan tutup sadece başım olacak şekilde kapıdan kafamı uzattım.
Tamam görünürde kimse yoktu.
Karan'ın kolundan çekerek onunla birlikte lavabodan çıktım.
Derin bir oh çektim.
"hadi dışarıda konuşalım" dedim onu kolundan çekmeye devam ederken.
Arkamdan hiçbir şey demeden geliyordu.
Bartu'nun masasının yanından geçerken Bartu beni durdurdu.
"Lina bir baksana"
"Bartu şuan değil az işim var" dediğimde yanımda duran Karan'a baktı.
"bu kim" yeter artık.
"bir ar-"konuşacağım sırada cümlem yarıda kaldı.
"sevgilisiyim, tanıştığıma memnun oldum" Karan bunu dedikten sonra benim gibi kolumdan tutarak beni sürüklemeye başladı.
Her seferinde bunu yapmak zorunda mıydı.
Dışarı çıktığımızda banklardan birine oturup beni de yanına oturtturdu.
"Karan artık şu şeylerine bir son ver" dedim. içerdeki davranışından bahsederek.
"Lina boşver şimdi, ne olduğunu söyle artık" doğru ya bu daha önemliydi.
"Karan. Pamir geri geldi" pat diye söylemiştim.
"nasıl yani nereye geri g-" diyemeden arkamızdan duyduğumuz ses ile cümlesi yarım kaldı.
"selamlar" dönüp arkama baktığımda şaşkınlığım yüzüme yansır bir şekilde karşımdaki kişiye baktım.
Pamir gelmiş bize selam veriyordu. ben ağzım açık onu izlerken Karan hiç bozmadan karşılık verdi.
"hallettin mi" neyi, noluyordu burada.
"evet" diyip Karan ile ortamıza oturdu.
"biri bana ne olduğunu açıklayabilir mi" dedim artık dayanamayarak.
"Lina sen Yankı'yı mı Pamir sandın"
"ne Yankı' sı? ne saçmalıyorsun doğru düzgün anlat şunu"
Pamir araya girip anlatmaya başladı.
"şimdi ilk olarak ben Pamir değilim. onun ikiz kardeşiyim. her ne kadar ikiz olsakta o kötü. bense iyi olmayı seçtim. şimdi de Karan'ın isteği ile Pamir olarak istifa etmeye geldim"
oha yuh yok artık.
Bu kadar benzeyemez her halde.
"İlkin sana anlatmıştı. iyi kurtlarda var. kötü kurtlarda" bu sefer Karan konuşmuştu.
"e şimdi anladığım kadarıyla sen Yankı'sın ve Pamir' in ikiz kardeşisin ama iyi birisin. şimdi de Pamir yerine istifa ediyorsun"
"evet, ne kadar akıllı bir yengem varmış" heeyt yavaş be
"ne yengesi be"
"e siz sevgili değilmişsiniz? Karan neden içerideki polise öyle dedi o zaman"
"hayır yok öyle bir şey. bu sadece bir oyun. aslında bir kişi için geçerliydi ama karan bey tüm herkese duyurdu!"
"anladım, ama yinede yakışıyorsunuz"
"Yankı!" Karan'ın uyarısı ile Yankı daha fazla konuşmadan banktan kalktı.
"o zaman ben kaçar. görüşürüz Karan. görüşürüz yenge"diyip yürümeye başladı.
"Lina benim adım. yenge değil" diye bağırdım arkasından.
Karan da ayaklandığında ben de kalktım.
"bir sorun olmadığına göre gidebilirim" dediğinde başımı olumlu anlamda salladım.
"görüşürüz o zaman" dedim. nedense kalmasını istiyordum.
"görüşürüz. Akıllı ol, bir şey olursa ben gelirim zaten" diyip arkasını döndü.
Bende emniyete doğru ilerledim bugünlük bu korku bana yeter de artardı.
🩸
Bu bölümü nasıl buldunuz aşklar
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum yeni bölümde görüşmek üzere
Kendinize iyi bakın