«Jisung»
Gözlerimi yoğun bir zorlamayla açmıştım. her zaman olduğu gibi dün bir çok kişinin iğrenç zihinlerinde ki sesleri duymakla maruz kalmıştım. başım uykusuzluk sebebiyle ağrımaya başlamıştı uyumakta artık güçlük çekiyordum yada kötü kelimeler duymakla maruz kalıyordum. şimdi bu ne diyor ne zihin sesleri yada ne kötü kelimeler derseniz ben 18 yaşıma girdiğim den beri birçok insanın zihinlerini okuyabiliyorum. bunu ilk öğrendiğimde kendimi şizofren sanmıştım kendi kafamdan uydurduğumu böyle bir ihtimal olduğunu düşünmemiştim. ama zamanla hem alışmıştım hemde sevmiştim bu yeteneği ama bir süre sonra artık bu baş ağrıtmaya başlamıştı bunu yakın arkadaşım olan Felixe de anlatmaya karar verdim onu evime yakın olan kafeye çağırmıştım.
Bir yarım saatini ardından Felix çağırdığım kafeye gelmiş bana imayla
"Vay Jisung sen evden dışarıya çıkar mıydın ne oldu ne değiştirdi fikrini?"
Felix'in dediğine göz devirip konuya girmiştim artık içimde tutmak istemiyordum bu konuyu
"Felix ben bıktım! bir çok insanın zihninde ne konuştuklarını duymak istemiyorum artık. İlk başta güzeldi karşımdaki insanın benim hakkımda ne düşündüğü yada ne hissettiğini bilmek ama şimdi artık geceleri uyuyamıyorum bir keresinde markete giderken kasiyer abinin gece için planladığı fantezilerini duymak midemi bulandırmıştı ve bu yüzden evden erken çıkmaya başladım ve artık düzenli yemek yiyemiyorum göz altlarım da torbalar oluşmuş artık hiç rahat uyuyamıyorum "
Felix bana garip bir şekilde bakarak
"knk şey ıııı.. şimdi şöyleki senin dediklerinin hiç birini anlamadım daha detaylı anlatırsan sana daha çok yardımcı olabilirim " demişti tabi haklı daha felixe Bir çok insanın zihinlerini istemeden okuyabildiğimi söylemeden yaşadığım sorunları anlattım yani bende olsam bende ne dediğimi anlamazdım
"Haklısın Felix şimdi sana anlattıklarımı sende başkası bilmiyecek tamam mı"
"Aşk olsun jisung ben ne zaman seninle konuştuklarımı bir başkasına anlattım?"
"İyi Tamam anlatıyorum "
"Dinliyorum"
"Şimdi Felix benim bir yeteneğim var "
"Ne yeteneği?"
"İnsanların zininlerini okuyabiliyorum" demiştim oda tabi düşündüğüm şeyi yaptı bana inanmadı
"Jisung dalga geçme ya bende önemli Bir şey sandım uğraşma benimle ben çocuk değilim"
"Felix ne dalgası ya dalga denizde olur ve ben doğruyu söylüyorum"
"Knk biz hangi yüz yılda yaşıyoruz ne zihin okuması böyle şey mi olur sen çok masal okuyorsun"
"Masalla ne alakası var Felix hem ben doğruyu söylüyorum niye inanmıyorsun"
"İyi peki kanıtla?"
"Nasıl kanıtlıyım?"
"Şimdi sen zihin okuyorsunya benimde zihnimi oku ne düşünüyorum şu an" demesiyle zihnine odaklandım ' üst sınıfdaki yeonjun dan hoşlanıyorum ' demesiyle içtiğim limonata boğazımda kalmıştı
"ÇÜŞ OHA" diye bilmiştim sadece
"Ne oldu ya ne bağırıyorsun kafede herkes bize bakıyor" demişti o demeseydi bize baktıkları görmemiştim
"Felix ne dediğinin farkında mısın?"
"Konuşmadım bile"
"Şu bizim geçen sene sınıftaki papatyacı yeonjun dan hoşlandığını söyledin!"
"Hayır! öyle Bir şey denedim nerden uyduruyorsun" demişti yüzü kızarırken
"Sen demedin mi zihnimi oku diye!"
"Hayır bu bir tahminde başka bir şey düşüncem onu bul" demesiyle Felixin zihnine odaklandım
' bugün kendimi kötü hissediyorum' demişti
"Niye?" dedim
"Ne niye dedin?"
"Eee sen demedin mi kendimi kötü hissediyorum diye bende niye dedim " demiştim oda bana başka bir gezegenden gelen uzaylıymışsım gibi bakıyordu. yani yine haklı Felix bana gelip onun insanların zininlerini okuyabiliyorum deseydi ve şu an zihnimi okuyor olsaydı aynı tepki verirdim.
Felix 1-2dk cevap vermeyince bir sorun olup olmadığını sordum ve yine cevap vermemişti donmuş bir şekilde bana bakıyordu sonra bir an
"HAHAHAHAHA ŞAKACI SENİ ... senin bu aralar tahmin yürütmen gelişmiş afferin" demişti hala gülmeye devam ederken
"Felix bana diyorsun bağırma herkez bize bakıyor diye ama sen bağırıyorsun hem bir kere ben sana ciddi bi şaka yaptığım nerede görülmüş?"demişim çünkü felixe genelde birçok kişinin arkadaşlarına yaptığı komik sade şakalar yapardım.
Felix benim bu ciddi halimi görünce
"Yok artık!" demişti bende onunla uğraşmak için
"Var artık!"
"Knk sen ciddisin"
"Knk ben ciddiyim"
"Şimdi sen herkes in zihnini okuyabiliyorsun öylemi?"
"Şimdi ben herkes in zihnini okuyabiliyorum öyle"
"Başka yeteneklerin varmı?"
"Başka yeteneklerim var"
"Ne mesela?"
"Şey mesela?"
"Ney?"
"Şey..."
"Yaa knk uğraşma benimle söyle hadi" demişti bende pes edip daha çok uğraşmadan
"Tamam söylüyorum mesela... " diyip masaya baktım karşımda oturan Felix in önündeki limonata yı hiç uzanma dan elime aldım oda şaşırmış gözlerle bana bakmıştı
"Başka varmı?" demişti meraklı çıkan sesiyle
"Başka...." diyip masadaki cheesecake in yanındaki bıçağı elime alıdım felixe baktığımda bana odaklandığını gördüm bıçağı yavaşça elime bir çizik attım ve ardından diğer elimi kestiğini üzerine koydum üç saniyenin ardından elimi çektim ve çizik ortadan kaybolmuştu felixe tekrar baktığımda gözleri yerinden çıkacakmış gibi elime bakıyordu onun bu tepkisi beni güldürmüştü bu yetenekleri ben keşfettiğimde aynı tepkiyi vermiştim felixe bakınca biran an kendim gözümün önüne gelmişti
"Knk sen nesin yaa lütfen bunların bir rüya olduğunu söyle ben böyle bir gerçeği kaldıramam"
"Maalesef gerçek Felix hatta daha göstermediğim yetekelerim var "
"Daha ne kadar yeteneğin olabilir ki? "
"Hani ben zihin okuyabiliyorum ya"
"Eeee"
"Bide zihin kontrol edebiliyorum"
"Başka varmı?"
"Var bana ne kadar vurursan vur acı hissetmiyorum"
"Senin yerinde olmak isterdim"
"Ben istemezdim"
"Neden güçlerini seviyormusun? "
"Yani ilk başta seviyordum kendimi yormadan herşey elimin altındaydı sonra karşımdan geçen insanların beni görünce ne düşündüklerini öğrenmek yada ne bileyim annem bana zorla sevmediğim yemeği yedirmeye çalışırken zihnine girip yememekte zorlamayacağını söyleyip yemezdim ama artık sevmemeye başladım çünkü artık her işimi ayağa kalkmadan yapınca sıkıldığımı fark ettim yada bir çok insanın zihinlerini okumaktan yorulduğumu ve bu yüzden sürekli akşamları rahat uyuyamadımı fark ettim sonra yemeden içmeden kesildim yediklerimi midemde çok kalmadan kusardım annem ve babam bu durumumu görünce beni hastaneye götürdüler doktor iyileşmem için reçete yazdı bende reçete deki ilaçlarla biraz kendime geldim artık yiyebiliyorum ama yinede bu yetenekleri istemiyorum ben eski sağlıklı jisungu geri istiyorum"
"Geçmiş olsun jisung niye bana haber vermedin yanına gelirdim sen iyileşene kadar hem senin iyileşme yeteneğin yokmu neden iyleşemedin?"
"O yetenek sadece vücudumda yara açılınca iyileşiyor yani ben ruhen yorulunca yada kötü olunca iyileşiyorum "
"Anladım ama bu güçler sana nasıl geldi illaki bir şey olmuş belli"
"İnan hiç bilmiyorum"
"Merak etme elbet bir çözüm yolu vardır"
"Umarım dediğin gibi olur" demiştim ve bu konuşmadan sonra Felix bana yardım etmeye başlamıştı. beraber Bilgi toplamak için kütüphaneye gidip eski kitaplara bakmıştık ama hiç bir sonuca varamamıştık sonra internetten araştırmıştım yine bir sonuç bulamamıştık
Felixe ben araştırmaya devam ederken benim ve felixin annesi aynı anda arayıp nerede olduğumuzu sorunca akşam olduğunu yeni fark etmiştik
"Kusura bakma Felix seninde yordum"
"Sorun değil jisung yarın yine devam ederiz "
"Sen bilirsin iyi akşamlar"
"Sanada ve eğer bir şey bulursan bana haber etmeyi unutma olurmu"
"Tamam haber ederim byby" diyip taksiye binen felixe el sallamıştım bende evim bu kafeye yakın olduğu için eve yürüyerek gidecektim.
Merhabalar ben deniz sıla bende bir stay olarak diğer stay arkadaşlar gibi yani diğerlerinden pek güzel olmasa da bende fic yazmak istedim ve bu benim ilk ficim olacak umarım beğenirsiniz diğer bölümde görüşmek üzere 🤗❤️